നന്ദ്യാർവട്ടം: ഭാഗം 39 – അവസാനഭാഗം

നോവൽ

****

എഴുത്തുകാരി: അമൃത അജയൻ  (അമ്മൂട്ടി)

” മോന് സുഖമില്ല മാം .. എനിക്ക് ഹസ്ബന്റിനോട് ഒന്നാലോചിക്കണം … ”

” ഒക്കെ .. അഭിരാമി … നമുക്ക് വേണമെങ്കിൽ ലീവ് ആക്കാം … ജോലി രാജിവച്ച് വെറുതെ മണ്ടത്തരം കാണിക്കണ്ട .. ”

” ങും …..” അവൾ മൂളി …

ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തിട്ട് അവൾ ആദിയുടെ അരികിൽ വന്നിരുന്ന് അവനെ കൊഞ്ചിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു ..

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വിനയ് അങ്ങോട്ട് വന്നു …

” ആദി … ” അവൻ ബെഡിൽ കൈകുത്തി നിന്ന് ആദിയെ വിളിച്ചു ..

ആദി അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു കാട്ടി …

” പ…..പ്പാ ………” അവൻ കാലിളക്കിക്കൊണ്ട് വിളിച്ചു ..

” എന്തോ ……..” വിനയ് അവന്റെ കൈപിടിച്ച് കുലുക്കിക്കൊണ്ട് വിളി കേട്ടു .. പിന്നെ ആ കൈയിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തു ..

അഭിരാമി അത് നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നിന്നു ..

” വിശക്കുന്നുണ്ടോ .. ആമി ….” അവൻ ചോദിച്ചു …

” ഇല്ല വിനയേട്ടാ … അമ്മയവിടുന്ന് ഫുഡുമായിട്ട് ഇറങ്ങിയെന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു .. ”

” ങും ”

” പിന്നെ … കോളേജിൽ നിന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു എന്നെ .. സ്നേഹലത മാം … ”

” എന്ത് പറഞ്ഞു ….?” അവൻ ബെഡ്സൈഡിലെ സ്റ്റൂളിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു ..

” എന്നോട് റിസൈൻ ചെയ്യണ്ടാന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു .. റിസൈൻ ലെറ്റർ ഫയലിൽ സ്വീകരിച്ചിട്ടില്ലാത്രേ .. ” അവൾ അവനെ നോക്കി ..

” എന്നിട്ട് താനെന്ത് തീരുമാനിച്ചു … ” വിനയ് ചോദിച്ചു ..

” വിനയേട്ടനോട് ചോദിച്ചിട്ട് പറയാംന്ന് പറഞ്ഞു … ”

വിനയ് അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു ..

” അത് ഞാനാണോ തീരുമാനിക്കേണ്ടേ … താനല്ലേ .. ” അവൻ ചോദിച്ചു ..

” വിനയേട്ടൻ പറ …..” അവൾ മുഖം വീർപ്പിച്ചു ..

” എന്റെ അഭിപ്രായം താൻ ജോലി കളയണ്ട എന്നാ … തന്റെ അച്ഛന്റെ ജോലി കിട്ടിയതല്ലേ .. അല്ലെങ്കിലും ഭാര്യയെ വീട്ടിൽ അടച്ചിടാനൊന്നും എനിക്ക് ഉദ്ദേശമില്ല .. .. പിന്നെ ഇപ്പോ കുറച്ച് ദിവസം ലീവെടുത്താൽ നന്നായിരുന്നു … ”

” ലീവ് തരാന്ന് പറഞ്ഞു എന്നോട് .. ” അവൾ പറഞ്ഞു ..

” ദെൻ .. റിസൈൻ ചെയ്യണ്ട .. അത് പിൻവലിച്ചേക്ക് .. ” അവൻ പറഞ്ഞു …

” ങും……. ” അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു …

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

നിരഞ്ജന ജിതേഷിന്റെ നെറ്റിയിൽ ഉമ്മവച്ചു ..

അവൾക്കറിയാം അവന്റെ മനസ് എത്രമാത്രം വേദനിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ..

ആ റൂമിൽ അവരിരുവരും മാത്രം അവശേഷിച്ചു ..

ഇനിയൊരിക്കലും തിരികെ വരരുത് എന്നാജ്ഞാപിച്ച് രാഘവവാര്യർ അവിടെ നിന്നിറങ്ങിപ്പോയിരുന്നു .. ഒപ്പം ഭാഗ്യലക്ഷ്മിയും ദിവ്യയും …

” ഞാനുണ്ടാവും ജിത്തൂ… എന്നും നിന്റെ കൂടെ …. ” നിരഞ്ജന അവന്റെ തലമുടിയിൽ തഴുകി …

ആരോ വന്ന് ഡോറിൽ മുട്ടിയപ്പോൾ അവൾ ചെന്ന് തുറന്നു കൊടുത്തു ..

അറ്റൻഡറും ഒരു മെയിൽ നർസുമാണ് ..

” ആംബുലൻസ് റെഡിയാണ് മേഡം … ” അറ്റൻഡർ പറഞ്ഞു …

അപ്പോഴേക്കും Dr . കുര്യനും അങ്ങോട്ട് വന്നു …

” OK നിരഞ്ജന .. നിങ്ങളുടെ റിസ്കിലാണ് ഈ ഹോസ്പിറ്റൽ മാറ്റം .. ട്രിവാൻട്രം വരെയുള്ള യാത്രയായത് കൊണ്ടാണ് ഞാൻ ആദ്യം തടഞ്ഞത് .. .”

” ഐ ക്നോ സർ .. ”

” ലിബിൻ കൂടെയുണ്ടാകും .. ട്രിവാൻട്രം വരെ .. ”

” താങ്ക്യൂ സർ … ”

അറ്റൻഡറും ലിബിനും നിരഞ്ജനയും കൂടി തന്നെ ജിതേഷിനെ സ്ട്രച്ചറിലേക്ക് എടുത്ത് കിടത്തി … .

താഴെ എല്ലാ സജ്ജീകരണങ്ങളോടും കൂടി ആംബുലൻസ് കാത്ത് നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു …

ജിതേഷിനെ കയറ്റി മറ്റുള്ളവരും ഒപ്പം കയറി .. ആംബുലൻസിന്റെ ഡോർ അടഞ്ഞു …

ആംബുലൻസ് ഇളകിയപ്പോൾ ജിതേഷിന്റെ മനസ് വേദനിച്ചു ..

ഇനിയൊരിക്കലും വളർന്ന നാട്ടിലേക്ക് തിരികെയില്ലാത്ത യാത്ര ….

അറിയാതെ ദിവ്യയുടെ മുഖം അവന്റെ മനസിൽ തെളിഞ്ഞു …

അവന് വേദന തോന്നി ..

പാവം…! അവളോട് വെറുപ്പൊന്നുമില്ലായിരുന്നു .. ഇഷ്ടമായിരുന്നു … ഹൃദയത്തോട് ചേർത്തു വച്ചിരുന്നു …

മോഡേൺ ലൈഫ് മാത്രം ആഗ്രഹിച്ചിരുന്ന നിരഞ്ജനയോട് , എപ്പോഴോ തോന്നിയ ഒരു ചാപല്ല്യം… ഒരു നേരം പോക്ക് …

പക്ഷെ അവൾ പിന്നീട് തന്റെ മനസിൽ വളരുകയായിരുന്നു .. എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും …

ഇനിയൊരു തിരിച്ചുവരവിന് എനിക്ക് കഴിയില്ല ദിവ്യ … !

എന്നോട് പൊറുക്ക് മോളെ …! നിന്നെ ചതിച്ചതിന്റെ ശിക്ഷയാവാം ഇപ്പോ ഞാനനുഭവിക്കുന്നത് …

അവന്റെ കൺകോണിൽ കണ്ണുനീർ ഊറിക്കൂടി ..

നിരഞ്ജനയത് കണ്ടിട്ടും കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചു .. ഇപ്പോൾ അവനാഗ്രഹിക്കുന്നത് തനിയെ ഒന്ന് കരയാനാണെന്ന് അവൾക്കറിയാമായിരുന്നു ..

ആംബുലൻസ് അവരെയും കൊണ്ട് ചീറി പാഞ്ഞു … അനന്തപത്മനാഭന്റെ മണ്ണിലേക്ക് …

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ആശുപത്രി വാസത്തിന് ശേഷം ആദിയെയും കൊണ്ട് അവർ തിരിച്ചു വീട്ടിലെത്തി …

കാറിൽ അഭിരാമിയുടെ മടിയിലിരുന്ന് പുറം കാഴ്ചകൾ കണ്ടുകൊണ്ടാണ് ആദിയിരുന്നത് …

വന്നിറങ്ങുമ്പോൾ അവരെ കാത്ത് പ്രീതയും വിമലും ശ്രിയയും ജനാർദ്ദനനും ഉണ്ടായിരുന്നു …

സരള ആമിക്കൊപ്പമായിരുന്നു …

പ്രീത ഓടി വന്ന് ആദിയെ എടുക്കാൻ കൈ നീട്ടി .. ആദ്യം അവനൊന്നു മടിച്ചു .. ശ്രീയ കൂടി അടുത്തുകൂടിയപ്പോൾ അവൻ പ്രീതയുടെ കൈയിലേക്ക് ചെന്നു …

ശ്രിയക്ക് അനിയൻ കുട്ടൻ തിരിച്ചു വന്നതിന്റെ സന്തോഷമായിരുന്നു …

അവളവനെ എടുക്കാൻ കൈനീട്ടിയപ്പോൾ പ്രീത തടഞ്ഞു ..

” ആദിക്കുട്ടന് വയ്യാതിരിക്കുവല്ലേ .. മോളിപ്പോ എടുക്കണ്ട .. അമ്മയകത്ത് കൊണ്ടു വന്നിട്ട് മടിയിൽ വച്ചു തരാം ….”

അവൾ സമ്മതിച്ചു …

” ആരീ………………….” ആദി നീട്ടി വിളിച്ചു … ഒപ്പം ദൂരേക്ക് കൈ ചൂണ്ടി … എല്ലാവരും അവൻ വിരൽ ചൂണ്ടിയിടത്തേക്ക് നോക്കി …

അവന്റെ നന്ദ്യാർവട്ടം വാടി തളർന്ന് നിൽക്കുകയായിരുന്നു …

അതിനടുത്ത് പോകാനാണ് അവൻ വിരൽ ചൂണ്ടുന്നതെന്ന് ആമിക്ക് മനസിലായി ….

” നമുക്കേ പിന്നെ പോവാട്ടോ …” ആമി വന്ന് ആദിയുടെ നീട്ടിവച്ചിരുന്ന വിരലിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തു …

വിമൽ സാധനങ്ങൾ കാറിൽ നിന്നെടുക്കാൻ വിനയ് യെ സഹായിക്കുകയായിരുന്നു …

പ്രീത ആദിയെയും കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി … പ്രീതക്കൊപ്പം ശ്രിയയും തുള്ളിച്ചാടി അകത്തേക്ക് പോയി ..

ആമിയത് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു ..

പ്രീത അകത്ത് ചെന്നതും ജനാർദ്ദനൻ കിച്ചണിൽ നിന്നിറങ്ങി വന്നു ..

” ആദിക്കുട്ടോ……. അച്ഛച്ഛന്റെ മുത്തേ ….” ജനാർദ്ദനന്റെ മുഴങ്ങുന്ന ശബ്ദം എല്ലാവരും കേട്ടു …..

” അച്ഛച്ഛന്റെ പൊന്നുണ്ണിക്ക് അച്ഛച്ഛൻ സൂപ്പർ പാൽപായസം ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ടല്ലോ ….” ജനാർദ്ദനൻ ആദിക്കുനേരെ കൈനീട്ടിക്കൊണ്ട് വന്നു …

അച്ഛച്ഛനെ കാണേണ്ട താമസം ആദി രണ്ടു കൈയുമെടുത്തിട്ട് അങ്ങോട്ടു ചാടി …

പണ്ടേ അച്ഛച്ഛനും പേരക്കുട്ടികളും ഒറ്റക്കെട്ടാണ് …

ആദിയെയും കൊണ്ട് ജനാർദ്ദനൻ സോഫയിലേക്കിരുന്നതും ശ്രീയയും കൂടെ കൂടി ….

” പായസം നോക്കിക്കോ മോളെ ….” കുഞ്ഞുമക്കൾക്കിടയിലിരുന്നു കൊണ്ട് ജനാർദ്ദനൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു …

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ജിതേഷിന് വീൽചെയറിലേക്ക് എഴുന്നേറ്റ് ഇരിക്കാമെന്നായിട്ടുണ്ട് ..

നിരഞ്ജന വീൽ ചെയറുരുട്ടി , സിറ്റൗട്ടിൽ കൊണ്ടുവന്നു .. പിന്നെ അവനരികിൽ മുട്ടുകുത്തിയിരുന്നു ആ മടിയിലേക്ക് തല വച്ചു …

വലം കൈ ചലിപ്പിച്ച് അവൻ മെല്ലെ അവളുടെ തലയിൽ തൊട്ടു ..

സംസാരിക്കാൻ പാടില്ലാത്തത് കൊണ്ട് ,അവൻ മിണ്ടാതിരുന്നു ..

” ജിത്തൂ … ” നിരഞ്ജന അവന്റെ മടിയിൽ തല വച്ച് കൊണ്ട് തന്നെ ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു …

അവൻ അവളുടെ മിഴിയിൽ മിഴി കോർത്തു ..

കുറച്ചു ദിവസങ്ങളായി അവൻ കണ്ണുകൾ കൊണ്ടാണ് അവളോട് സംസാരിക്കുന്നത് ..

” ഇപ്പോ ഞാനേറ്റവും കൂടുതൽ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് എന്താന്നറിയോ .. ? ”

അവൻ നേർത്തൊരു മൂളൽ മറുപടിയായി കൊടുത്തു ..

” നിന്റെ കൈ കൊണ്ട് എന്റെ കഴുത്തിൽ താലികെട്ടുന്ന ദിവസം …… ആളും അരങ്ങും ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും അത് വേണം ജിത്തു … എനിക്ക് നിന്റെ പെണ്ണായിട്ട് ജീവിക്കണം .. നിന്റെ മാത്രം പെണ്ണായിട്ട് …”

അവൻ അവളുടെ തലയിൽ വച്ചിരുന്ന വലംകൈ താഴേക്ക് കൊണ്ട് വന്ന് മെല്ലെ അവളുടെ കവിളിൽ തട്ടി …..

* * * * * * * * * * * * * * * * * * *

കുറേ ദിവസങ്ങൾക്ക്‌ ശേഷം വീണ്ടും ആദി ഉറങ്ങുവാനായി അമ്മയുടെ കൈയിലേറി ബാൽക്കണിയിൽ വന്നു …

അമ്പിളിത്തെല്ലും നക്ഷത്രക്കൂട്ടങ്ങളും അവനെ കാണാതെ പരിഭവത്തിലാണത്രേ ….

അവൻ ആകാശത്തേക്ക്

ബാക്കി വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക…