നയോമിക – ഭാഗം 6
നോവൽ
എഴുത്തുകാരി: ശിവന്യ അഭിലാഷ്
‘”മക്കള് രണ്ടാളും പോകുന്നത്
കണ്ടല്ലോ രാഘവാ ”
ചായക്കടക്കാരൻ തോമാച്ചന്റെ വകയായിരുന്നു ചോദ്യം.
” ആ ഒരു വണ്ടി വാങ്ങിച്ചുകൊടുത്തോണ്ട് ഇപ്പോ അതിലാ രണ്ടാൾടേം സവാരി….. ”
ചായക്കടയിലേക്ക് കയറി ഇരുന്നു കൊണ്ട് രാഘവൻ പറഞ്ഞു.
“അല്ല രാഘവാ മൂത്ത കൊച്ചിന് ഇപ്പോ പത്തിരുപത്തിനാല് വയസ്സായി കാണില്ലേ…. പറ്റിയ ഒരാലോചനയുണ്ട്.. നമുക്ക് നോക്കിയാലോ ”
ബ്രോക്കർ സദാശിവൻ പുട്ടും പഴവും കുഴച്ചു കഴിക്കുന്നതിനിടെ രാഘവനെ ഓർമ്മിപ്പിച്ചു.
” അവള് പഠിക്കുവല്ലേ സദാശിവാ..പഠിത്തം കഴിഞ്ഞ് ഒരു ജോലി ആകാതെ വിവാഹം എന്നൊരു വാക്ക് കേട്ട് പോകരുതെന്നാ പിള്ളേരുടെ ഓർഡർ”
”പിള്ളേർ ഇപ്പോ അങ്ങനൊക്കെ പറയും അവസാനം എന്തേലും പേര് ദോഷം കേൾപ്പിച്ചാ നമ്മള് വിഷമിക്കേണ്ടി വരുമേ”
സദാശിവന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ രാഘവന്റെ മുഖം വല്ലാതായി.
” അത് സദാശിവന് രാഘവന്റെ മക്കളെ ശരിക്കറിയാത്തോണ്ട് പറഞ്ഞതാ…. രാഘവന്റെ മക്കളെ പോലെ സ്വഭാവ ഗുണം ഉള്ള കുട്ടികൾ ഈ നാട്ടിൽ വേറെയില്ല….
തോമാച്ചൻ സദാശിവന്റെ നാവടക്കി.
“അതെനിക്കറിയാം തോമാച്ചായാ.. അതോണ്ടല്ലേ ഈ ആലോചന രാഘവന്റെ മൂത്തമോൾക്ക് പറ്റും എന്ന് പറഞ്ഞത്…. അയാൾ തിരിഞ്ഞ് രാഘവനെ നോക്കി
“രാഘവാ, ദുബായിൽ എഞ്ചിനീയറാ പയ്യൻ… നല്ല കുടുംബം… അച്ചനും അമ്മക്കും ഒറ്റ മകൻ….വിദ്യഭ്യാസവും സ്വഭാവഗണവുമുള്ള ഒരു കുട്ടി വേണമെന്ന് മാത്രമാ അവരുടെ ഡിമാൻറ്… നീ നല്ലോണം ഒന്നാലോചിച്ചിട്ട് പറ”
” ഞാൻ നിർമ്മലയോടും കൂടി ഒന്നാലോചിക്കട്ടെ സദാശിവാ.. മോൾടെയും അഭിപ്രായം അറിയണല്ലേ”
“മതി… നിങ്ങൾ എല്ലാരും കൂടെ ആലോചിച്ച് ഒരു തീരുമാനം എടുത്താ മതി”
രാഘവൻ ചായ കുടിച്ച് കാശും കൊടുത്ത് പോയി.
” പക്ഷേ ഒരു കാര്യം ഉണ്ട് ട്ടോ… മൂത്തവൾടെ പേലെയല്ല രണ്ടാമത്തേത്.. അവളിത്തിരി തന്റേടിയാ”
അത് വരെ മിണ്ടാതിരുന്ന തോമാച്ചന്റെ ഭാര്യ ദീനാമ്മ പറഞ്ഞു.
“അതെന്താടീ ദീനാമ്മേ… ”
” ആ പെണ്ണിന്നാളൊരു ദിവസം ഇരുട്കുത്തിയ സമയം നടന്ന് വരുവാ.. എന്താ മോളെ നേരം വൈകിയെന്നു ഞാനൊന്നു ചോദിച്ചു പോയി.. അതിനവള് പറയുവാ സത്യം പറഞ്ഞാ ആർക്കും പിടിക്കൂല്ലല്ലോ ചേച്ചീ… അതോണ്ട് ഞാനെന്റെ കാമുകന്റെ കൂടെ കറങ്ങാൻ പോയിട്ട് വരുവാന്ന് നിങ്ങള് വിചാരിച്ചോന്ന് ”
“ആര്…. നയോമിയാണോ പറഞ്ഞെ ”
” അവള് തന്നെ രാഘവനും നിർമ്മലയും എന്ത് പാവങ്ങളാ.. ആ പെണ്ണ് എത് സ്വഭാവത്തിൽ പോയതാണോ എന്തോ “….
അവർ മൂക്കത്ത് വിരൽ വെച്ചു.
*****************************
” ടീ വൈകീട്ട് ഞാൻ വരണോ ”
നയോമിയെ കോളേജിൽ ഇറക്കി കൊണ്ട് നിർമ്മയി ചോദിച്ചു.
“വേണ്ട ചേച്ചീ… വൈകീട്ട് ചിലപ്പോ ഡാൻസ്പ്രാക്ടീസ് ഉണ്ടാകും.. അത് കഴിയുമ്പോഴേക്കും ലേറ്റ് ആകും ..ഞാൻ ബസ്സിന് വന്നോളാം…”
“നയോമീ”
അപ്പോഴേക്കും നയോമിയുടെ സന്തതസഹചാരിയായ വന്ദന അങ്ങോട്ട് വന്നു.
“ദേ വന്നല്ലോ നിന്റെ വാല് ”
നിർമ്മയി അവളെ കളിയാക്കി.
നിർമ്മയി പറഞ്ഞത് കേട്ട് നയോമിക്കും ചിരി വന്നു.
“പോട്ടേ ടീ”
രണ്ടാളോടും യാത്ര പറഞ്ഞ് നിർമ്മയി വണ്ടി മുന്നോട്ടെടുത്തു.
” ഇന്നെന്താടീ ഇങ്ങനൊരു കാലാവസ്ഥ.. വെയിലുമില്ല, മഴയുമില്ല”
” അതേയ് ഇതാണ് പ്രണയിക്കുന്നവർക്ക് പ്രിയമുള്ള കാലാവസ്ഥ.. ”
“പോടീ ”
വന്ദന ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവളുടെ മുഖത്തിൽ തോണ്ടി.
“ദേണ്ടെടി ഗുൽമോഹർച്ചോട്ടിൽ നമ്മുടെ കണിനിൽക്കുന്നണ്ടല്ലോ”
” അത് കണി അല്ലെടീ.. നല്ല അസ്സല് കെണിയാ.. മൈന്റാക്കണ്ടാട്ടോ ”
വന്ദന യോട് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് നയോമി മുന്നോട്ട് നടന്നു.
അവളുടെ മുഖത്തിന് ചേരാത്ത ഗൗരവമായിരുന്നു അപ്പോൾ അവളുടെ ഭാവം.
” നയോമി പ്ലീസ് ഒന്നു നിന്നേ ”
നയോമി യും വന്ദനയും അവനെ കടന്നു പോയതും അവൻ പുറകിൽ നിന്ന് വിളിച്ചു.
വെളുത്ത സുന്ദരമായ മുഖത്ത് കുട്ടിത്തവും കുസൃതിയും തത്തിക്കളിക്കുന്ന വെള്ളാരംകണ്ണുകളാണ് അലൻന്റെ പ്രത്യേകത എങ്കിലും ഇന്നതിൽ നിറയെ വിഷാദഭാവമാണ്.
പി ജി ചെയ്യാനായി
