പരിണയം : 14 – അവസാന ഭാഗം

നോവൽ
******
എഴുത്തുകാരൻ: ഉല്ലാസ് ഒ എസ്

ഒന്നു നിർത്തുന്നുണ്ടോ പ്രിയാ… വാ തുറന്നാൽ പറയുന്നതു എന്നെ ഉപേക്ഷിക്കൂ, ഞാൻ പൊയ്‌ക്കോളം എന്നാണ്.. ഒന്ന് മതിയാക്കി കൂടെ പ്രിയേ..നിരന്ജൻ പ്രിയയയെ നോക്കി പറഞ്ഞു..

പിന്നെ ഞാൻ എന്താണ് പറയേണ്ടത്…. എന്നെ സ്വീകരിക്കണംന്ന് ഏട്ടനോട് പറയാൻ ഉള്ള യോഗ്യത എനിക്കില്ലന്നു ഇന്ന് ആണ് മനസിലായത്.. പ്രിയ പറഞ്ഞു.. പക്ഷെ ഇപ്പോൾ പ്രിയ കരയുന്നില്ല… അവളുടെ ശബ്‌ദം ഇടറിയുമില്ല…

ചോദിക്കുന്നത് തെറ്റാണെങ്കിൽ ഏട്ടൻ ക്ഷമിക്കണം.. എന്തുകൊണ്ടാണ് ഏട്ടനും നീലിമയും ഒന്നിച്ചു കഴിയാഞ്ഞത്… പ്രിയ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി..

താൻ വിചാരിക്കുന്നതുപോലെ ഒന്നുമല്ല കാര്യങ്ങൾ…

അതൊക്കെ പറയണമെങ്കിൽ കുറച്ചു പിന്നോട്ട് പോകണം പ്രിയാ.. നിരഞ്ജൻ ഒന്നു നെടുവീർപെട്ടു..

ബാംഗ്ലൂരിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ എൻജിനീറിംഗിന് ചേർന്നത്.. അവിടെ ത്രയംബിക വല്യമ്മയുടെ അനുജത്തിയുടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് ആയിരുന്നു ഞാൻ പഠിച്ചത്..

ആദ്യമായി കോളേജിൽ ചെന്ന എനിക്ക് കിട്ടിയ നല്ല ഒരു സുഹൃത്തായിരുന്നു നീലിമ വാസുദേവ്… തന്നെ പോലെ അവളും നൃത്തത്തിലും, സംഗീതത്തിലും ഒക്കെ നല്ല കഴിവുള്ള ഒരു കുട്ടിയായിരുന്നു അവളും… എല്ലാവര്ക്കും പ്രിയപ്പെട്ടവൾ ആയിരുന്നു നീലിമ, നന്നായിട്ട് പഠിക്കുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു അവൾ… എന്നോട് എന്തോ വല്ലാത്ത സ്നേഹം ആയിരുന്നു അവൾക്ക്.

എല്ലാവരും ഞങളെ സംശയ ദൃഷ്ടിയോടെ നോക്കുമ്പോളും അവൾക്ക് ഞാൻ പിറക്കാതെ പോയ ഒരു കുടപിറപ്പ് ആയി മാറുകയായിരുന്നു.. എന്റെ ദേവികയേം, രേണുവിനേം പോലെയേ ഞാൻ അവളെ കണ്ടിരുന്നുള്ളൂ..

അവളുടെ ‘അമ്മ ഉണ്ടാക്കി തരുന്ന പുലാവും തൈര് വടയും ഒക്കെ കഴിക്കാൻ ഞാൻ അവളുടെ വീട്ടിൽ പോകുമായിരുന്നു.. അവർക്കെല്ലാം എന്നെ വളരെ സ്നേഹമായിരുന്നു..

അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ഒരു ദിവസം അവൾ എന്നോട് വന്നു ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞു, അവളുടെ അമ്മാവന്റെ മകൻ ശിവയ്ക്ക് അവളെ ഇഷ്ടമാണ് എന്ന്.. ശിവ എംബിഎ കഴിഞ്ഞിട്ട് ഒരു കമ്പനിയിൽ മാനേജർ ആയിട്ട് വർക്ക് ചെയുവാണ്… അവനു ഒരു സഹോദരിയും അമ്മയും മാത്രമേ ഒള്ളു, പണ്ട് മുതൽ ശിവക്ക് അവളെ നോട്ടം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നും, അപ്പോൾ ശിവയെ കണ്ടാൽ ഒട്ടും ഗ്ലാമർ ഇല്ലായിരുന്നുവെന്നും ഇപ്പോൾ അവൻ ഒരു ഫ്രീക്കൻ പയ്യൻ ആയി മാറിയെന്നും ഒക്കെ അവൾ പറഞ്ഞു… അങ്ങനെ എല്ലാം അവൾ ശിവയെ കുറിച്ചു വാചാലയായി….എന്റെ അഭിപ്രായം ആരായാൻ ആയിരുന്നു അവൾ ഈ കാര്യങ്ങൾ അവതരിപ്പിച്ചത്..

ഞാൻ നോ പറഞ്ഞാലും നീലിമയ്ക്ക് ശിവയെ പിരിയാൻ സാധിക്ക്ല്ല എന്ന് അവളുടെ വാക്കുകളിൽ കൂടി എനിക്കറിയാമരുന്നു…

അങ്ങനെ ചുരുങ്ങിയ നാൾ കൊണ്ട് അവരുടെ പ്രണയം പൂത്തു തളിർത്തു..

പല സ്ഥലങ്ങളിലും അവർ രണ്ടുപേരും കറങ്ങി നടന്നു… അവർ ആസ്വദിക്കുക ആയിരുന്നു ആവരുടെ പ്രണയകാലഘട്ടം…

നമ്മുടെ നാട് പോലെ അല്ല പ്രിയേ.. ബാംഗ്ലൂരിൽ ഒക്കെ രാത്രിയിലും പെൺകുട്ടികൾ പകൽ നടക്കുന്നത് പോലെ ആണ് നടക്കുന്നത്..

അങ്ങനെ ഞങളുടെ കോളേജ് വിദ്യാഭ്യാസം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു എല്ലാവരും പിരിഞ്ഞു…. ഞാൻ ഇടക്ക് എല്ലാം നീലിമയെ ഫോണ്ചെയും, വിശേഷങ്ങൾ പങ്കു വെയ്ക്കും…. അങ്ങനെ ഞങളുടെ സൗഹൃദം ഇടക്ക് ഒക്കെ ചെറുതായി ചുരുങ്ങി…

ശിവയും ആയിട്ടുള്ള ബന്ധം വീട്ടിൽ അറിഞ്ഞ നീലിമയുടെ മാതാപിതാക്കൾ ആദ്യം എതിർത്തെങ്കിലും പിന്നീട് സമ്മതം പറഞ്ഞു…
അവരുടെ വിവാഹം വരെ ഉറപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞു..

അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ഒരു ദിവസം എനിക്ക് ബാംഗ്ലൂർ പോകേണ്ട ആവശ്യം ഉണ്ടായി.. അവളെ വിളിച്ചറിയിച്ചപ്പോൾ അവൾക്ക് എന്നെ കാണണമെന്ന് പറഞ്ഞു.. അതുകൊണ്ട് അവളെ വിളിക്കണംന്ന് പറഞ്ഞു..

ഞാൻ എന്റെ ആവശ്യങ്ങൾ ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു പ്രിയയെ വിളിച്ചു.. അവളോട് ഞാൻ പറഞ്ഞു രാത്രി 10മണി ആകുമ്പോൾ സ്ട്രീറ്റ്ഇൽ വന്നു നിൽക്കാൻ പറഞ്ഞു..

അങ്ങനെ എന്നെ കാണുവാൻ വേണ്ടി അവൾ കാത്തുനിൽക്കുക ആയിരുന്നു..

ഒരു ഓട്ടോ വന്നപ്പോൾ അതിൽ കയറി അവൾ ഞാൻ പറഞ്ഞ സ്ഥലത്തേക്ക് വരാൻ ആയിരുന്നു തീരുമാനിച്ചത്..

ഓട്ടോ വിജനമായ സ്ഥലത്തു എത്തിയപ്പോൾ ടയർ പഞ്ചറായി കിടക്കുകയാണെന്ന് അവൾ എന്നെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു…

വേറെ ഓട്ടോ കിട്ടിയില്ലങ്കിൽ നീ തിരിച്ചു പൊയ്ക്കോളാൻ ഞാനവളോട് പറഞ്ഞതാ…

അവൾ ഓക്കേ പറഞ്ഞു ഫോൺ വെച്ച്…

പിറ്റേ ദിവസം വാർത്ത കണ്ടപ്പോൾ ആണ് ഞാൻ ഞെട്ടിയത്…

നീലിമയെ ആരോ ഒരാൾ റേപ്പ് ചെയ്തു, അത്യാസന്ന നിലയിൽ അവൾ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണെന്ന്… ശരിക്കും ഞാൻ വിറച്ചുപോയി..

ഞൻ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക്

ബാക്കി വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക…