അറിയാതെ ഒന്നും പറയാതെ – ഭാഗം 2

നോവൽ
എഴുത്തുകാരൻ: ദീപ ജയദേവൻ

” ശ്രീ , ഇന്ദുവിന്റെ കാര്യം ഇനിയെന്താണ് ” ചെറിയ ഉരുളൻ കല്ലുകൾ പെറുക്കി തോട്ടിലെ വെള്ളത്തിലിക്കേറിഞ്ഞു ഓളപരപ്പുകളിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചുകൊണ്ട് ഹരി ശ്രീയോട് ചോദിച്ചു.

താടിരോമങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ വിരൽ കടത്തി ആലോചനയോടെ വിദൂരതയിലേക്ക് നോക്കി നിശ്ശബ്ദനായിരുന്നു ശ്രീകാന്ത്.

” അവൾക്ക് ഇരുപത്തിനാലോ ഇരുപത്തഞ്ചോ വയസല്ലേ ആയുള്ളൂ ഡാ… എത്രനാളാണ് ഇങ്ങനെ…ഇന്നലെയവളെ കണ്ടിട്ട് സഹിച്ചില്ല ” ഹരി പിന്നെയും പറഞ്ഞു.

“ഹരി….നാലുമാസമേ ആയുള്ളൂ സിദ്ധു പോയിട്ട്. എന്തു പറഞ്ഞാണ് അവളെയൊന്നു കൺവേയ് ചെയ്യിക്കുന്നത്. എനിക്കറിയില്ല…”

“അതു ശെരിയാണ്‌…പക്ഷെ…”

“മ്മ്.. സാവകാശം നമുക്കു അവളെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാം…ഇപ്പോ അവള് സമാധാനയിരിക്കട്ടെ.”

“നിനക്കറിയ്യോ, ഇന്നലെ രാത്രിയിലും സ്വപ്നം കണ്ടുണർന്നു കരച്ചിലും ബഹളവും ആയിരുന്നു. വെറും ഇരുപത് ദിവസം അല്ലേയുള്ളൂ എന്നൊക്കെ നമുക്ക് പറയാഡാ …..അത്രേയുള്ളൂ.”

“മ്മ്… എനിക്കറിയാമെടാ…. എന്നാലും അവൾ ഒരു കൊച്ചു പെണ്ണ് അല്ലെടാ…..സ്വപ്ന പോകുമ്പോ എന്റെ ഉണ്ണിക്ക് മൂന്നു വയസ് അല്ലെ ഉണ്ടാരുന്നുള്ളൂ. എത്രയൊക്കെ നിർബന്ധിച്ചു നീ അടക്കം എല്ലാരും. അഞ്ചു വർഷം ആകുന്നു. ഇന്നും എനിക്കാവുന്നില്ല…..” ഹരി ഒരു നിശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞു നിർത്തി.

പാടത്തിന്റെ നടുവിലൂടെയുള്ള തോടിന്റെ കൈവരിയിൽ കേറിയിരിക്കുകയായിരുന്നു അവർ. ചുവപ്പുരാശി പടർന്ന മാനത്തു കൂടി കൂടണയാൻ വെമ്പുന്ന പക്ഷികൾ പറന്നു നീങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവയെ നോക്കി ശ്രീകാന്ത് നിശ്ശബ്ദനായിരുന്നു.

ചെറുപ്പം മുതലേ ഇണപിരിയാത്ത കൂട്ടുകാർ ആണവർ.

ചാരുവിന്റെയും ശ്രീകാന്തിന്റെയും പ്രണയത്തിനു കാവൽ നിന്നതു ഹരിശങ്കർ ആയിരുന്നു. തിരിച്ചു ഹരിയുടെയും സ്വപ്നയുടെയും സ്നേഹത്തിനു കൂട്ടുനിന്നത് ശ്രീകാന്തും.

ചാരുവും സ്വപ്നയും ഒരു കോളേജിൽ ആയിരുന്നു പഠിച്ചത്.

ശ്രീകാന്ത് ചാരുവിനെ കാണാൻ ടൗണിൽ എത്തിക്കഴിഞ്ഞാണ് ഹരി എത്തുന്നത്. ടൗണിൽ സാമാന്യം തരക്കേടില്ലാത്തൊരു ഷോപ്പ് ഉണ്ട് ഹരിക്ക്.

മിക്കപ്പോഴും അരവിന്ദൻ

ബാക്കി വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക…