നന്ദ്യാർവട്ടം: ഭാഗം 39 – അവസാനഭാഗം
നോവൽ
****
എഴുത്തുകാരി: അമൃത അജയൻ (അമ്മൂട്ടി)
” മോന് സുഖമില്ല മാം .. എനിക്ക് ഹസ്ബന്റിനോട് ഒന്നാലോചിക്കണം … ”
” ഒക്കെ .. അഭിരാമി … നമുക്ക് വേണമെങ്കിൽ ലീവ് ആക്കാം … ജോലി രാജിവച്ച് വെറുതെ മണ്ടത്തരം കാണിക്കണ്ട .. ”
” ങും …..” അവൾ മൂളി …
ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തിട്ട് അവൾ ആദിയുടെ അരികിൽ വന്നിരുന്ന് അവനെ കൊഞ്ചിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു ..
കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വിനയ് അങ്ങോട്ട് വന്നു …
” ആദി … ” അവൻ ബെഡിൽ കൈകുത്തി നിന്ന് ആദിയെ വിളിച്ചു ..
ആദി അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു കാട്ടി …
” പ…..പ്പാ ………” അവൻ കാലിളക്കിക്കൊണ്ട് വിളിച്ചു ..
” എന്തോ ……..” വിനയ് അവന്റെ കൈപിടിച്ച് കുലുക്കിക്കൊണ്ട് വിളി കേട്ടു .. പിന്നെ ആ കൈയിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തു ..
അഭിരാമി അത് നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നിന്നു ..
” വിശക്കുന്നുണ്ടോ .. ആമി ….” അവൻ ചോദിച്ചു …
” ഇല്ല വിനയേട്ടാ … അമ്മയവിടുന്ന് ഫുഡുമായിട്ട് ഇറങ്ങിയെന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു .. ”
” ങും ”
” പിന്നെ … കോളേജിൽ നിന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു എന്നെ .. സ്നേഹലത മാം … ”
” എന്ത് പറഞ്ഞു ….?” അവൻ ബെഡ്സൈഡിലെ സ്റ്റൂളിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു ..
” എന്നോട് റിസൈൻ ചെയ്യണ്ടാന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു .. റിസൈൻ ലെറ്റർ ഫയലിൽ സ്വീകരിച്ചിട്ടില്ലാത്രേ .. ” അവൾ അവനെ നോക്കി ..
” എന്നിട്ട് താനെന്ത് തീരുമാനിച്ചു … ” വിനയ് ചോദിച്ചു ..
” വിനയേട്ടനോട് ചോദിച്ചിട്ട് പറയാംന്ന് പറഞ്ഞു … ”
വിനയ് അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു ..
” അത് ഞാനാണോ തീരുമാനിക്കേണ്ടേ … താനല്ലേ .. ” അവൻ ചോദിച്ചു ..
” വിനയേട്ടൻ പറ …..” അവൾ മുഖം വീർപ്പിച്ചു ..
” എന്റെ അഭിപ്രായം താൻ ജോലി കളയണ്ട എന്നാ … തന്റെ അച്ഛന്റെ ജോലി കിട്ടിയതല്ലേ .. അല്ലെങ്കിലും ഭാര്യയെ വീട്ടിൽ അടച്ചിടാനൊന്നും എനിക്ക് ഉദ്ദേശമില്ല .. .. പിന്നെ ഇപ്പോ കുറച്ച് ദിവസം ലീവെടുത്താൽ നന്നായിരുന്നു … ”
” ലീവ് തരാന്ന് പറഞ്ഞു എന്നോട് .. ” അവൾ പറഞ്ഞു ..
” ദെൻ .. റിസൈൻ ചെയ്യണ്ട .. അത് പിൻവലിച്ചേക്ക് .. ” അവൻ പറഞ്ഞു …
” ങും……. ” അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു …
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
നിരഞ്ജന ജിതേഷിന്റെ നെറ്റിയിൽ ഉമ്മവച്ചു ..
അവൾക്കറിയാം അവന്റെ മനസ് എത്രമാത്രം വേദനിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ..
ആ റൂമിൽ അവരിരുവരും മാത്രം അവശേഷിച്ചു ..
ഇനിയൊരിക്കലും തിരികെ വരരുത് എന്നാജ്ഞാപിച്ച് രാഘവവാര്യർ അവിടെ നിന്നിറങ്ങിപ്പോയിരുന്നു .. ഒപ്പം ഭാഗ്യലക്ഷ്മിയും ദിവ്യയും …
” ഞാനുണ്ടാവും ജിത്തൂ… എന്നും നിന്റെ കൂടെ …. ” നിരഞ്ജന അവന്റെ തലമുടിയിൽ തഴുകി …
ആരോ വന്ന് ഡോറിൽ മുട്ടിയപ്പോൾ അവൾ ചെന്ന് തുറന്നു കൊടുത്തു ..
അറ്റൻഡറും ഒരു മെയിൽ നർസുമാണ് ..
” ആംബുലൻസ് റെഡിയാണ് മേഡം … ” അറ്റൻഡർ പറഞ്ഞു …
അപ്പോഴേക്കും Dr . കുര്യനും അങ്ങോട്ട് വന്നു …
” OK നിരഞ്ജന .. നിങ്ങളുടെ റിസ്കിലാണ് ഈ ഹോസ്പിറ്റൽ മാറ്റം .. ട്രിവാൻട്രം വരെയുള്ള യാത്രയായത് കൊണ്ടാണ് ഞാൻ ആദ്യം തടഞ്ഞത് .. .”
” ഐ ക്നോ സർ .. ”
” ലിബിൻ കൂടെയുണ്ടാകും .. ട്രിവാൻട്രം വരെ .. ”
” താങ്ക്യൂ സർ … ”
അറ്റൻഡറും ലിബിനും നിരഞ്ജനയും കൂടി തന്നെ ജിതേഷിനെ സ്ട്രച്ചറിലേക്ക് എടുത്ത് കിടത്തി … .
താഴെ എല്ലാ സജ്ജീകരണങ്ങളോടും കൂടി ആംബുലൻസ് കാത്ത് നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു …
ജിതേഷിനെ കയറ്റി മറ്റുള്ളവരും ഒപ്പം കയറി .. ആംബുലൻസിന്റെ ഡോർ അടഞ്ഞു …
ആംബുലൻസ് ഇളകിയപ്പോൾ ജിതേഷിന്റെ മനസ് വേദനിച്ചു ..
ഇനിയൊരിക്കലും വളർന്ന നാട്ടിലേക്ക് തിരികെയില്ലാത്ത യാത്ര ….
അറിയാതെ ദിവ്യയുടെ മുഖം അവന്റെ മനസിൽ തെളിഞ്ഞു …
അവന് വേദന തോന്നി ..
പാവം…! അവളോട് വെറുപ്പൊന്നുമില്ലായിരുന്നു .. ഇഷ്ടമായിരുന്നു … ഹൃദയത്തോട് ചേർത്തു വച്ചിരുന്നു …
മോഡേൺ ലൈഫ് മാത്രം ആഗ്രഹിച്ചിരുന്ന നിരഞ്ജനയോട് , എപ്പോഴോ തോന്നിയ ഒരു ചാപല്ല്യം… ഒരു നേരം പോക്ക് …
പക്ഷെ അവൾ പിന്നീട് തന്റെ മനസിൽ വളരുകയായിരുന്നു .. എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും …
ഇനിയൊരു തിരിച്ചുവരവിന് എനിക്ക് കഴിയില്ല ദിവ്യ … !
എന്നോട് പൊറുക്ക് മോളെ …! നിന്നെ ചതിച്ചതിന്റെ ശിക്ഷയാവാം ഇപ്പോ ഞാനനുഭവിക്കുന്നത് …
അവന്റെ കൺകോണിൽ കണ്ണുനീർ ഊറിക്കൂടി ..
നിരഞ്ജനയത് കണ്ടിട്ടും കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചു .. ഇപ്പോൾ അവനാഗ്രഹിക്കുന്നത് തനിയെ ഒന്ന് കരയാനാണെന്ന് അവൾക്കറിയാമായിരുന്നു ..
ആംബുലൻസ് അവരെയും കൊണ്ട് ചീറി പാഞ്ഞു … അനന്തപത്മനാഭന്റെ മണ്ണിലേക്ക് …
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ആശുപത്രി വാസത്തിന് ശേഷം ആദിയെയും കൊണ്ട് അവർ തിരിച്ചു വീട്ടിലെത്തി …
കാറിൽ അഭിരാമിയുടെ മടിയിലിരുന്ന് പുറം കാഴ്ചകൾ കണ്ടുകൊണ്ടാണ് ആദിയിരുന്നത് …
വന്നിറങ്ങുമ്പോൾ അവരെ കാത്ത് പ്രീതയും വിമലും ശ്രിയയും ജനാർദ്ദനനും ഉണ്ടായിരുന്നു …
സരള ആമിക്കൊപ്പമായിരുന്നു …
പ്രീത ഓടി വന്ന് ആദിയെ എടുക്കാൻ കൈ നീട്ടി .. ആദ്യം അവനൊന്നു മടിച്ചു .. ശ്രീയ കൂടി അടുത്തുകൂടിയപ്പോൾ അവൻ പ്രീതയുടെ കൈയിലേക്ക് ചെന്നു …
ശ്രിയക്ക് അനിയൻ കുട്ടൻ തിരിച്ചു വന്നതിന്റെ സന്തോഷമായിരുന്നു …
അവളവനെ എടുക്കാൻ കൈനീട്ടിയപ്പോൾ പ്രീത തടഞ്ഞു ..
” ആദിക്കുട്ടന് വയ്യാതിരിക്കുവല്ലേ .. മോളിപ്പോ എടുക്കണ്ട .. അമ്മയകത്ത് കൊണ്ടു വന്നിട്ട് മടിയിൽ വച്ചു തരാം ….”
അവൾ സമ്മതിച്ചു …
” ആരീ………………….” ആദി നീട്ടി വിളിച്ചു … ഒപ്പം ദൂരേക്ക് കൈ ചൂണ്ടി … എല്ലാവരും അവൻ വിരൽ ചൂണ്ടിയിടത്തേക്ക് നോക്കി …
അവന്റെ നന്ദ്യാർവട്ടം വാടി തളർന്ന് നിൽക്കുകയായിരുന്നു …
അതിനടുത്ത് പോകാനാണ് അവൻ വിരൽ ചൂണ്ടുന്നതെന്ന് ആമിക്ക് മനസിലായി ….
” നമുക്കേ പിന്നെ പോവാട്ടോ …” ആമി വന്ന് ആദിയുടെ നീട്ടിവച്ചിരുന്ന വിരലിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തു …
വിമൽ സാധനങ്ങൾ കാറിൽ നിന്നെടുക്കാൻ വിനയ് യെ സഹായിക്കുകയായിരുന്നു …
പ്രീത ആദിയെയും കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി … പ്രീതക്കൊപ്പം ശ്രിയയും തുള്ളിച്ചാടി അകത്തേക്ക് പോയി ..
ആമിയത് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു ..
പ്രീത അകത്ത് ചെന്നതും ജനാർദ്ദനൻ കിച്ചണിൽ നിന്നിറങ്ങി വന്നു ..
” ആദിക്കുട്ടോ……. അച്ഛച്ഛന്റെ മുത്തേ ….” ജനാർദ്ദനന്റെ മുഴങ്ങുന്ന ശബ്ദം എല്ലാവരും കേട്ടു …..
” അച്ഛച്ഛന്റെ പൊന്നുണ്ണിക്ക് അച്ഛച്ഛൻ സൂപ്പർ പാൽപായസം ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ടല്ലോ ….” ജനാർദ്ദനൻ ആദിക്കുനേരെ കൈനീട്ടിക്കൊണ്ട് വന്നു …
അച്ഛച്ഛനെ കാണേണ്ട താമസം ആദി രണ്ടു കൈയുമെടുത്തിട്ട് അങ്ങോട്ടു ചാടി …
പണ്ടേ അച്ഛച്ഛനും പേരക്കുട്ടികളും ഒറ്റക്കെട്ടാണ് …
ആദിയെയും കൊണ്ട് ജനാർദ്ദനൻ സോഫയിലേക്കിരുന്നതും ശ്രീയയും കൂടെ കൂടി ….
” പായസം നോക്കിക്കോ മോളെ ….” കുഞ്ഞുമക്കൾക്കിടയിലിരുന്നു കൊണ്ട് ജനാർദ്ദനൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു …
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ജിതേഷിന് വീൽചെയറിലേക്ക് എഴുന്നേറ്റ് ഇരിക്കാമെന്നായിട്ടുണ്ട് ..
നിരഞ്ജന വീൽ ചെയറുരുട്ടി , സിറ്റൗട്ടിൽ കൊണ്ടുവന്നു .. പിന്നെ അവനരികിൽ മുട്ടുകുത്തിയിരുന്നു ആ മടിയിലേക്ക് തല വച്ചു …
വലം കൈ ചലിപ്പിച്ച് അവൻ മെല്ലെ അവളുടെ തലയിൽ തൊട്ടു ..
സംസാരിക്കാൻ പാടില്ലാത്തത് കൊണ്ട് ,അവൻ മിണ്ടാതിരുന്നു ..
” ജിത്തൂ … ” നിരഞ്ജന അവന്റെ മടിയിൽ തല വച്ച് കൊണ്ട് തന്നെ ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു …
അവൻ അവളുടെ മിഴിയിൽ മിഴി കോർത്തു ..
കുറച്ചു ദിവസങ്ങളായി അവൻ കണ്ണുകൾ കൊണ്ടാണ് അവളോട് സംസാരിക്കുന്നത് ..
” ഇപ്പോ ഞാനേറ്റവും കൂടുതൽ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് എന്താന്നറിയോ .. ? ”
അവൻ നേർത്തൊരു മൂളൽ മറുപടിയായി കൊടുത്തു ..
” നിന്റെ കൈ കൊണ്ട് എന്റെ കഴുത്തിൽ താലികെട്ടുന്ന ദിവസം …… ആളും അരങ്ങും ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും അത് വേണം ജിത്തു … എനിക്ക് നിന്റെ പെണ്ണായിട്ട് ജീവിക്കണം .. നിന്റെ മാത്രം പെണ്ണായിട്ട് …”
അവൻ അവളുടെ തലയിൽ വച്ചിരുന്ന വലംകൈ താഴേക്ക് കൊണ്ട് വന്ന് മെല്ലെ അവളുടെ കവിളിൽ തട്ടി …..
* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
കുറേ ദിവസങ്ങൾക്ക് ശേഷം വീണ്ടും ആദി ഉറങ്ങുവാനായി അമ്മയുടെ കൈയിലേറി ബാൽക്കണിയിൽ വന്നു …
അമ്പിളിത്തെല്ലും നക്ഷത്രക്കൂട്ടങ്ങളും അവനെ കാണാതെ പരിഭവത്തിലാണത്രേ ….
അവൻ ആകാശത്തേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി …
” അമ്പിളി മാമാ …. വിളിച്ചേ ……” ആമി അവന്റെ കാതിൽ പറഞ്ഞു …
” അമിരീ .. ” അവൻ വിളിച്ചു …
അഭിരാമി ചിരിച്ചു പോയി …
” ഛോ…. മമ്മേടെ കള്ള കുറുമ്പൻ …..” അവൾ അവന്റെ കവിളിൽ ഉമ്മ വച്ചു …
അവൻ അവളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാഞ്ഞു കിടന്നു ..
അവളുടെ നാവിൻ തുമ്പിൽ മറ്റൊരു താരാട്ടുണർന്നു .. അവനായി മാത്രം ..
ആദിയെ ഉറക്കിക്കൊണ്ട് വരുമ്പോൾ വിനയ് കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു ..
ആദിയെ മെല്ലെ ബെഡിലേക്ക് കിടത്തിയിട്ട് നിവർന്നതും വിനയ് അവൾക്ക് പിന്നിലെത്തിയിരുന്നു …
അവനവളെ പിന്നിലൂടെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു … അവളാ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർന്നു കണ്ണടച്ച് നിന്നു ..
” എത്ര ദിവസമായടോ ….” അവൻ അവളുടെ കാതിൽ മൊഴിഞ്ഞു ….
അവളുടെ മുഖം ചുവന്നു തുടുത്തു .. അവനാ ചുണ്ടിലേക്ക് ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തു ..
* * * * * * * * * * *
മൂന്ന് മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം ….!
രാവിലെ ഒപിയിലെ തിരക്കുകളിലായിരുന്നു വിനയ് ….. സിറിലും ഫസൽ നാസറും പിജിസും യൂണിറ്റിലുണ്ടായിരുന്നു ..
കൂടുതലും സർജറി കഴിഞ്ഞ് പോയ ശേഷം ചെക്കപ്പിന് വരുന്നവരാണ് …
മുടി മുന്നിലേക്ക് പിടിച്ച് മെടഞ്ഞിട്ട് ,ഓറഞ്ചും മഞ്ഞയും നിറങ്ങൾ കലർന്ന ചുരിദാർ ധരിച്ച , വെളുത്ത് സ്വർണ്ണ കതിരു പോലൊരു പെൺകുട്ടി നിറ ചിരിയുമായി വിനയ് യുടെ മുന്നിലേക്കിരുന്നു …
അമലാകാന്തി ….!
” ഹായ് അമലാ .. ഹൗ ആർ യു ..? ”
” ആം ഫൈൻ ഡോക്ടർ ….” അവൾ നിറഞ്ഞു ചിരിച്ചു .. അവളുടെ മുഖം പുലർകാലത്തിൽ വിരിഞ്ഞ പുഷ്പം പോലെ പ്രകാശിച്ചു …
” മെഡിസിൻസ് ഒക്കെ കൃത്യമായി കഴിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ …..” അവൻ ചോദിച്ചിട്ട് , അമ്മ സരസ്വതിയെ നോക്കി …
” ഉണ്ട് ഡോക്ടർ … ”
” നടക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടോ ..?” അവൻ ചോദിച്ചു ..
” ചെറിയൊരു പിടിത്തമുണ്ട് കാലിനും കൈക്കും എല്ലാം … ” അവൾ പറഞ്ഞു ..
” അത് ശരിയായിക്കോളും .. ” അവൻ ചിരിച്ചു…
” അമലയുടെ അച്ഛനിന്ന് വന്നില്ലേ …. ” വിനയ് ചോദിച്ചു ..
” ഇല്ല … അപ്പായുടെ ഊരിൽ പോയിരിക്കാ .. അവിടെ കൃഷിയിറക്കാൻ സമയമായി .. ” അവൾ പറഞ്ഞു ..
” ഓ … ഒക്കെ … അപ്പോ അമലയിപ്പോ സ്മാർട്ടാണ് .. ഇനിയിപ്പോ ആഴ്ചയിലാഴ്ചയിലുള്ള ചെക്കപ്പ് വേണ്ട .. രണ്ടാഴ്ച കൂടുമ്പോൾ വന്നാൽ മതി …..” അവൻ സരസ്വതിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു ..
അവർ സന്തോഷത്തോടെ ചിരിച്ചു ..
ഒപ്പിടിക്കറ്റിൽ ,അവൻ രണ്ട് മൂന്ന് മെഡിസിൻ എഴുതി ..
” ഇനി ഇത് മാത്രം കഴിച്ചാൽ മതി .. ബാക്കിയൊക്കെ നിർത്തിയേക്കു …. ”
അമലാ കാന്തി തലയാട്ടി ..
” അപ്പോ ശരി … സ്കാനിംഗ് നമുക്ക് അടുത്ത പ്രാവശ്യം ചെയ്താൽ മതി … ” വിനയ് പറഞ്ഞു ..
അമലാകാന്തി സരസ്വതിയെ മലർന്നു നോക്കി ..
അവൾക്കെന്തോ പറയാനുണ്ടെന്ന് വിനയ് ക്ക് മനസിലായി ..
” എന്താ അമലാ …..?” അവൻ ചോദിച്ചു …
” വള്ളത്തോൾ അനുസ്മരണത്തിന് കലാമണ്ഡലം സംഘടിപ്പിക്കുന്ന പരിപാടിയിൽ ഡാൻസ് അവതരിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ കൊടുത്ത ആപ്ലിക്കേഷൻ അപ്രൂവ് ആയി ഡോക്ടർ .. പക്ഷെ അമ്മ സമ്മതിക്കുന്നില്ല .. ഇനി ഡാൻസ് ഒന്നും വേണ്ടാന്നാ പറയുന്നേ … ” അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു ..
വിനയ് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ചിരിച്ചു …
” എന്നാ പ്രോഗ്രാം …? ” അവൻ ചോദിച്ചു …
” അതിനിയും രണ്ട് മാസം ഉണ്ട് ഡോക്ടർ … ” അവൾ പറഞ്ഞു ..
” അപ്പ എന്ത് പറഞ്ഞു …? ” അവൻ ചോദിച്ചു ..
” അപ്പാക്ക് ഡാൻസ് ചെയ്യുന്നേന് കുഴപ്പം ഇല്ല … പക്ഷെ ഇപ്പോ ഡോക്ടറോട് ചോദിക്കാൻ പറഞ്ഞു .. ” അവൾ പ്രതീക്ഷയോടെ വിനയ് യെ നോക്കി ..
” രണ്ട് മാസം കഴിഞ്ഞിട്ടല്ലേ .. അപ്പോഴേക്കും അമല ഡബിൾ സ്ട്രോങ് ആകും ….. ഒരു സംശയവും വേണ്ട .. ഡാൻസിന്റെ പ്രാക്ടീസൊക്കെ പതിയെ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തോ ….” അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു …
അവളുടെ മുഖം സന്തോഷം കൊണ്ട് വിടർന്നു …
” താങ്ക്യൂ ഡോക്ടർ … കണ്ടോമ്മേ… ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു .. ഇനി അമ്മ എതിർക്കരുത് ….” അവൾ സരസ്വതിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു ..
” എനിക്ക് പേടിയ ഡോക്ടർ … ഡാൻസ് ഒക്കെ ചെയ്യുമ്പോൾ .. അതാ ഞാനെതിർത്തെ … ”
” ഏയ് … ഇപ്പോ പ്രശ്നമൊന്നുമില്ല .. പിന്നെ ഡാൻസ് മാത്രം പോരാ … നന്നായി പഠിക്കണം … ഒരു IPS കാരിയാകാനുള്ള ഭാവി ഞാൻ അമലയിൽ കാണുന്നുണ്ട് ….” വിനയ് പറഞ്ഞു …
അവൾ ചിരിച്ചു …..
അവിടെ നിന്നിറങ്ങി പോകുമ്പോൾ , അവൾ വീണ്ടും തിരിഞ്ഞ് നോക്കി …
തന്റെ ജീവൻ തിരികെ തന്ന മനുഷ്യൻ ..
എന്തോ എവിടെയോ ഒരിക്കലും നിർവചിക്കാനാകാത്ത ഒരിഷ്ടം , ഒരാരാധന അവളുടെ മനസിൽ കുരുങ്ങിക്കിടന്നു .. ഒരിക്കലും മറ്റാരും അറിയാതെ തന്നിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങാൻ പോന്ന ഒരിഷ്ടം …
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
” ആദീ ……. ഓടല്ലേ ……. വീഴും …… ” മുറ്റത്തു കൂടി തെന്നിത്തെറിച്ചോടുന്ന ആദിയുടെ പിന്നാലെ അഭിരാമിയും ഓടിച്ചെന്നു …
നന്ദ്യാർവട്ടത്തിന്റെ ചോട്ടിലേക്കാണ് അവനോടിയത് ..
അവിടെ അവനെ കാത്ത് ഒരഥിതിയുണ്ടായിരുന്നു .. ആ നന്ദ്യാർവട്ടത്തിലെ ആദ്യ പൂവ് ….
അവനത് നുള്ളാനായി കൈനീട്ടിയതും അഭിരാമി തടഞ്ഞു ….
” വേണ്ടാട്ടോ … പാവല്ലേ … ആദിയല്ലേ അത് … അവിടെ നിന്നോട്ടെ … ” അവൾ അവനെ ഉടലോട് ചേർത്ത് നിർത്തി കൊഞ്ചി പറഞ്ഞു ..
അവൻ മമ്മയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി .. പിന്നെ കൈ പിൻവലിച്ചു ..
” ഗുഡ് ബോയ് ……..” അഭിരാമി ആ കൈ പിടിച്ച് ഉമ്മവച്ചു കൊണ്ട് അഭിനന്ദിച്ചു …
അവൻ വിടർന്നു ചിരിച്ചു …
” ഇനി പൂക്കുന്നതൊക്കെ ആദിക്ക് എടുക്കാട്ടോ …” അവൾ പറഞ്ഞു ..
അവൻ ആ പൂവിലേക്ക് നോക്കി നിന്നു ….
” ആ……രീ ……………..” അവൻ ആ പൂവിലേക്ക് നോക്കി നീട്ടി വിളിച്ചു … പിന്നെ പൊട്ടി ചിരിച്ചു …
” ഒന്നൂടി വിളിക്ക് …………..” ആമി പറഞ്ഞു …
” ആ ……….. രീ ………….” അവൻ പിന്നെയും വിളിച്ചു … ഒപ്പം അവന്റെ ആഹ്ലാദ ചിരിയും കേട്ടു ….
അരികെ വസന്തവും കാറ്റും കിളികളും ആ അമ്മയെയും മകനെയും നോക്കി പുഞ്ചിരി തൂകി ..
അവർക്കിടയിലേക്ക് കടന്നു വരാൻ ശിശിരം മടിച്ചു നിന്നു …
വരാനിരിക്കുന്ന വസന്തങ്ങൾ ഊഴം കാത്ത് കൊതിയോടെ നിന്നു …
ഇനിയാ ചില്ലയിൽ മറ്റൊരഥിതി കൂടി ചേക്കേറിയാലും ഇല്ലെങ്കിലും ഈ അമ്മക്കിളിയുടെ മാറിൽ എന്നെന്നും സ്നേഹത്തിന്റെ മുലപ്പാൽ കിനിയും …
തന്റെ മാത്രം പൊന്നുണ്ണിക്കായി ……
* ദുരന്തം മാത്രമേ ഞാനെഴുതു എന്നൊക്കെ ഒത്തിരിപ്പേർ പറഞ്ഞിരുന്നു .. ദിപ്പോ ഹാപ്പിയല്ലേ … ആദിയെയും ആമിയെയും പിരിക്കാൻ വേണ്ടിയായിരുന്നില്ല ഫ്രണ്ട്സ് ഞാനീ കഥ തുടങ്ങിയത് .. . അഭിരാമിയിലെ മാതൃത്വം ആണ് എന്റെ സന്ദേശം … പ്രസവിച്ചത് കൊണ്ടു മാത്രം ആരും അമ്മയാകില്ല .. സ്വന്തം കുഞ്ഞിനെ കൊല്ലാൻ പെറ്റമ്മ തന്നെ കൂട്ടുനിൽക്കുന്ന വാർത്തകൾ വരുന്ന ഈ ലോകത്തോട് , ഞാനെന്റെ രീതിയിൽ ചിലത് പറഞ്ഞു ..
* ആസാദ് ഷഫീഖ് ബോസിനെ കണ്ടു പിടിച്ചില്ലല്ലോ എന്ന് ഇനിയും പറയല്ലേ … ബോസല്ല പ്രതി .. മറ്റാരോ … അതേത് കൊച്ചി രാജാവിന്റെ കൊച്ചു മോനായാലും ആസാദ് ഷഫീഖ് കണ്ട് പിടിക്കും …. എന്നെങ്കിലും .. അത് കൃത്യമായി കഴിഞ്ഞ പാർട്ടിലും 36 th പാർട്ടിലും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് …
* അഭിരാമി അമ്മയാകുമോ എന്ന ചോദ്യം .. അതവിടെ നിൽക്കട്ടെ .. അതാണതിന്റെ ബൂട്ടി ..
* അമലാകാന്തിയിൽ അവസാനം കൊണ്ടു വച്ച ചാപല്ല്യം…. കൗമാരത്തിന്റെ വെറും ചാപല്യമായി കണ്ടാൽ മതി .. അതങ്ങനെയാണ് … അങ്ങനെയൊക്കെ തോന്നും .. തോന്നണം …
* താനൊരമ്മയാകാനുള്ള സാത്യത കുറവാണ് എന്ന സത്യം അഭിരാമിക്ക് അറിയുമോ എന്ന ചോദ്യം … അറിയില്ലായിരിക്കാം .. അതവളുടെ മാത്രം രഹസ്യമായി ഇരിക്കട്ടെ …. വിനയ് ക്ക് അറിയില്ലല്ലോ … നമുക്കും പറയണ്ട ..
* കാവ്യ മോൾ ശബരിയുടെ വീട്ടിൽ വളരും
* ‘ 3K ‘ ആളുകൾ ‘ എന്റെ തൂലികയിൽ ‘ കഥ വായിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് സുക്കറണ്ണൻ എന്നോട് പറഞ്ഞു .. ഇവരെല്ലാവരും ലൈക്കോ കമന്റോ തരാത്തത് കഥ ഇഷ്ടാവാഞ്ഞിട്ടാണോ … എന്നാൽ കൊള്ളില്ല എന്നെങ്കിലും താഴെയൊരു കമന്റിടോ …
* ആദിക്കുട്ടനെ ഞാൻ കൊല്ലും എന്ന് കരുതി , കഥ വായന നിർത്തി പോയവർ വരെയുണ്ട് .. അവരെയൊക്കെ ആരേലും കണ്ടാൽ ഒന്ന് പറഞ്ഞേക്കണേ .. ഈ NB എങ്കിലും കാണിച്ചു കൊടുത്താൽ മതി ..
” ആദി കുട്ടനെ ഗർഭം ധരിച്ച് പ്രസവിച്ച് വളർത്തിയത് എന്റെ തൂലികത്തുമ്പിൽ പിറന്ന അക്ഷരങ്ങളല്ലേ … അവർക്കാ ക്രൂരത ചെയ്യാൻ കഴിയോ …”
അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദ്ദേശങ്ങളും കുറ്റവും കുറവും എല്ലാം താഴെ വിശദമായി ഒന്ന് പറയണേ … അതൊക്കെ വായിച്ചിട്ട് തെറ്റുകൾ തിരുത്തി മറ്റൊരു കഥയുമായി അമ്മൂസ് ഈ വഴി ഇനിയും ആടുകളേയും മേച്ചു കൊണ്ട് വരാം ….
അതുവരെക്കും …. വണക്കം ….
ടാറ്റാ .. ഉമ്മ … ( ആദിക്കുട്ടന്റെ വക )
( അവസാനിച്ചു )
Nb: നോവൽ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരൊക്കെ ഒന്ന് ലൈക്ക് ചെയ്ത് പറ്റുന്നവർ ഷെയർ ചെയ്യണേ…