മഴപോൽ : ഭാഗം 10

നോവൽ
എഴുത്തുകാരി: അഞ്ജലി മോഹൻ

അച്ഛേ….
അവനും അവളും നിന്ന നില്പിൽ തന്നെ താഴേക്ക് നോക്കി…
അമ്മൂട്ടി രണ്ട് കൈകളും ഉയർത്തി അവരെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു…. കിച്ചു ഒരു കൈകൊണ്ട് അവളെ എടുത്തുയർത്തി… അപ്പോഴും മറ്റേ കൈകൊണ്ട് ഗൗരിയെ ചുറ്റിപിടിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു…..
കിച്ചുവിന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാരി അവൾ അമ്മൂട്ടിയെ ഒന്ന് തഴുകി…. ചുണ്ടിൽ നിറഞ്ഞ ചിരിയും ഉണ്ടായിരുന്നു….

ആഹാ… അവിടെ ബാക്കിള്ളോർ നിങ്ങളേം കാത്ത് നില്കുമ്പോ നിങ്ങൾ ഇവിടെ ഫാമിലി ഡ്രാമ കളിക്യാണോ…??? കിച്ചുനെ വിളിക്കാനായി വന്ന ശരൺ അവരുടെ മൂന്ന് പേരുടെയും നിൽപ്പ് കണ്ട് ചോദിച്ചു….

ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങായിരുന്നു അല്ലേ അമ്മൂട്ടി…?? കിച്ചു അവളെ കൊഞ്ചിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു….
മ്മ്ഹ്… മ്മ്ഹ്…. കണ്ടേ… ഞാനിപ്പം വന്നില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ നിങ്ങൾ മൂന്നും ഇവിടെത്തന്നെ കെട്ടിപിടിച്ച് നിന്നേനെ….
നിന്നോടിപ്പം ആരാ ഇങ്ങോട്ട് കെട്ടിയെടുക്കാൻ പറഞ്ഞേ…….??? കിച്ചു ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ ഗൗരി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മോളെയും എടുത്ത് പുറത്തേക്കിറങ്ങി……

മോനെ സാരംഗ് ചന്ദ്രദാസാ… വെറുപ്പാണ് അറപ്പാണ് അഭിനയമാണ് കോപ്പാണെന്നൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടിപ്പം എന്താണ് ഒരു മാറ്റം മ്മ്ഹ്… മ്മ്ഹ്…???
പ്രിയേടെ മരണം എന്നെ എത്രമാത്രം തളർത്തിയെന്ന് നിനക്കറിയാലോ… എനിക്കെന്ന് പറയാൻ ഈ ലോകത്ത് എന്റെ മോളെങ്കിലും ഉണ്ടായിരുന്നു….. അവൾക്ക് ആരുമില്ലെടാ…
എന്തോ…. വേദനിപ്പിക്കാൻ തോന്നുന്നില്ല അവളെ….

എന്താടാ മോനെ പ്രേമമാണോ….???
ഒരിക്കലുമല്ല… ഞാൻ ഒരുത്തിയെ മാത്രമേ പ്രണയിച്ചിട്ടുള്ളു എന്റെ മോളെ ഉദരത്തിൽ ചുമന്നവളെ….
പിന്നെ ഗൗരിയോട്….??? ശരൺ സംശയഭാവത്തിൽ ചോദിച്ചു…..
അറിയില്ല…… എന്നെപോലെ തന്നെ ഒരുപാട് വേദന തിന്നവളാ… അവളെ അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് വേദനിപ്പിക്കാൻ വയ്യാത്തതുപോലെ…..

നീ വാ.. അതിനെക്കുറിച്ചൊക്കെ പിന്നെ സംസാരിക്കാം…
ഹാ… അവിടെ കലാപരുപാടികളൊക്കെ തുടങ്ങി വാ നിങ്ങളെ വിളിക്കാൻ എന്നെ വിട്ടതാ ടീംസ്…

കിച്ചുവും ഗൗരിയും അമ്മൂട്ടിയും കേറുമ്പോൾ എല്ലാരും അവരെത്തന്നെ ഒരുനിമിഷം നോക്കി നിന്നുപോയി….
സ്റ്റേജിൽ മുറിക്കാനുള്ള കേക്ക് സെറ്റ് ചെയ്ത് വച്ചിട്ടുണ്ട്… സ്റ്റേജിലേക്ക് കിച്ചുവിനെ ഇൻവൈറ്റ് ചെയ്തു ശരൺ….
കിച്ചു എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ ഗൗരിടെ കയ്യിൽനിന്നും മോളെ കൈനീട്ടിയെടുത്ത് മുന്നോട്ട് നടന്നു…. എന്തോ പ്രതീക്ഷിച്ചെന്നോണം ഗൗരി അവരെത്തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു… പതിയെ പ്രതീക്ഷ നഷ്ടപെട്ടവളെപോലെ തലതാഴ്ത്തി നിലത്തേക്ക് നോക്കി…..
ഇത് കണ്ടുനിന്ന അർച്ചനയുടെ ഉള്ളിൽ സന്തോഷത്തിന്റെ ആരവമായിരുന്നു..

എന്തെ ഇനി കാറും, വിളിച്ചാനയിച്ച് കൊണ്ടോവാൻ രണ്ട് ആനയും വേണോ….??
കിച്ചുവിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ ഗൗരി തലയുയർത്തി നോക്കി….
പതിയെ അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വേണ്ടാന്നുള്ള അർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി….
എന്നാ വാ…..
അധികരിച്ച സന്തോഷത്തിൽ അവൾ ചാടിയെഴുന്നേറ്റു അവർക്കൊപ്പം സ്റ്റേജിലേക്ക് നടന്നു…
മൂന്ന്പേരും ചേർന്ന് കേക്ക് മുറിച്ച് എല്ലാവർക്കും കൊടുത്തു…..

അപ്പം ഫ്രണ്ട്‌സ് നമ്മുടെ ആഘോഷങ്ങളെല്ലാം നേരത്തെ തന്നെ തുടങ്ങിയിരുന്നു…
എങ്കിലും ഇനി നിങ്ങൾ കാണാൻ പോകുന്നതാണ് ശെരിക്കുള്ള ഐറ്റം….
എന്താണെന്നല്ലേ…. നമ്മടെ ബോസ്സിന്റെം വൈഫ്ന്റേം ഡാൻസ്…

അന്നൗൺസ്‌മെന്റ് കേട്ടപ്പോൾ ഗൗരിടെം കിച്ചുവിന്റേം കണ്ണ് പുറത്തേക്ക് തള്ളി…
എല്ലാവരും കയ്യടിച്ചു…. പക്ഷെ അവര് രണ്ടുപേരും ഇരുന്നിടത്തുനിന്ന് എഴുന്നേറ്റില്ല….

ഞാനില്ല ശരണേട്ടാ… എനിക്ക് ഡാൻസ് കളിക്കാൻ അറിയുല… വേണമെങ്കിൽ ഞാനൊരുപാട്ട് പാടാം… അവളെ പിടിച്ചെഴുന്നേല്പിക്കാൻ വന്നപ്പോ ശരണിനോട് ഗൗരി പറഞ്ഞു…. അത് കേട്ട് കിച്ചുവൊന്ന് ചിരിച്ചു….
ഗൗരി.. കാര്യമൊക്കെ ശെരിതന്നെ ഇത് കോളേജ് അല്ല പക്ഷെ കൂക്കലിന് ഒരു കുറവും ഉണ്ടകുലാട്ടോ… കിച്ചു ഗൗരിടെ ചെവിയിലായി പതുക്കെ കളിയാക്കി പറഞ്ഞു… അവളൊന്ന് അവനെനോക്കി ചിരിച്ചു…..

ആ പാട്ടെങ്കിൽ പാട്ട് പെങ്ങൾ വാ… ശരൺ അവളെയും വിളിച്ചുകൊണ്ടു സ്റ്റേജിലേക്ക് കയറി…..
സ്റ്റേജിലാകെ ഇരുട്ട് പടർന്നു അവൾ നിൽക്കുന്നിടത്ത് മാത്രമായി മുകളിൽ നിന്നും ഒരു നീല വെളിച്ചം പതിച്ചു….
ഗൗരി കിച്ചുനേം അമ്മൂട്ടീനേം ഒന്ന് നോക്കി… പിന്നെ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു…..
നേർത്ത സ്വരത്തിൽ പാടിത്തുടങ്ങി….

ചിറകുണരാ പെൺപിറാവായ്
ഞാ‍നിവിടെ കാത്തുനിൽക്കാം

മഴവില്ലിൻ പൂഞ്ചിറകിൽ ഞാൻ അരികത്തായ് ഓടിയെത്താം
ഇനി വരുവോളം നിനക്കായ് ഞാൻ
തരുന്നിതെൻ സ്വരം…….

കരളേ നിൻ കൈ പിടിച്ചാൽ
കടലോളം വെണ്ണിലാവ്
ഉൾക്കണ്ണിൻ കാഴ്‌ച്ചയിൽ നീ
കുറുകുന്നൊരു വെൺ‌പിറാവ്

എന്നുവരും നീ തിരികെ
എന്നുവരും നീ..
എന്നുവരും നീ തിരികെ
എന്നുവരും നീ…..

അവൾ കിച്ചുവിനെയും അമ്മൂട്ടിയെയും നോക്കികൊണ്ട് പാടി നിർത്തി….
അമ്മൂട്ടി കിച്ചുവിന്റെ മടിയിൽ എഴുന്നേറ്റ് നിന്ന് ചാടി തുള്ളി കയ്യടിച്ചു…. ശേഷം അവിടെ ഉച്ചത്തിൽ കയ്യടികൾ മുഴുകി…. അവൾ കിച്ചുവിനെ ഒന്ന് നോക്കി അവന്റെ അന്തം വിട്ടുള്ള ഇരുപ്പ് കണ്ട് ഗൗരി അവനെനോക്കിയൊന്ന് കണ്ണിറുക്കി……

താൻ പാട്ട് പഠിച്ചിട്ടുണ്ടോ….???
മോൾക്ക് ഭക്ഷണം കൊടുക്കുമ്പോഴാണ് ചെവിക്കരുകിലായി ആ ചോദ്യം കേട്ടത്….
പിന്നില്ലാതെ… കേട്ടിട്ടെന്ത് തോന്നി…???
ഹാ എന്തൊക്കെയോ എവിടെയൊക്കെയോ ഇച്ചിരി പഠിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് തോന്നി…. അവൻ കള്ളച്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു….
അയ്യടാ…. 4, 5 വർഷം ഞാൻ പിന്നെ എന്തോന്നാ പഠിച്ചേ…??
ആഹാ അതെന്നോടാണോ ചോദിക്കുന്നെ…???
ദേ.. എന്നെക്കൊണ്ടൊന്നും പറയിക്കല്ലേ… അവൾ ദേഷ്യത്തിൽ തിരിഞ്ഞുനോക്കി പറഞ്ഞു… പിന്നെ മോൾക്ക്‌ ചോറ് വാരികൊടുക്കാൻ തുടങ്ങി….

കിച്ചു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അരികിലായി ഒരു കസേര നീക്കിയിട്ടിരുന്നു….
നന്നായിരുന്നെടോ….. താൻ പാടുമെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു… ഇതുവരെ ഇയാള് ബാത്‌റൂമിൽ പോലും പാടുന്നത് ഞാൻ കേട്ടിട്ടില്ല അതാ കൂക്കി വിളിക്കുമെന്നൊക്കെ ഞാൻ പറഞ്ഞത്…..
ഗൗരി ഇമവെട്ടാതെ കിച്ചുനെ തന്നെ നോക്കി…..

ഹലോ… ഞാൻ വന്നത് ഡിസ്റ്റർബെൻസ് ആയില്ലലോലെ….
അരികിൽ നിൽക്കുന്ന അർച്ചനയെ കണ്ടപ്പോൾ ഗൗരിടെ മുഖമാകെ മാറി…
ഇല്ലാ… താനിരിക്ക്… കിച്ചു അതുംകൂടി പറഞ്ഞപ്പോൾ അതങ്ങ് പൂർത്തിയായി അവൾ കിച്ചുനെ നോക്കി പേടിപ്പിച്ചു….
അവനതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അർച്ചനയോട് സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു….
അർച്ചനയ്ക്ക് അതുകൂടിയായപ്പോൾ സ്വർഗം പിടിച്ചടക്കിയ സന്തോഷമായിരുന്നു…… അവൾ കുറച്ചുകൂടെ കിച്ചുവിനോട് ചേർന്നിരുന്നു…

സർ ഫുഡ്‌ കഴിച്ചായിരുന്നോ…??
ഇല്ല കഴിക്കണം…
ഞാനും കഴിച്ചിട്ടില്ല സർ വെയിറ്റ് ചെയ്യൂ ഞാൻ പോയി ഫുഡ്‌ എടുത്തുകൊണ്ടുവന്നു തരാം….
ഗൗരിക്കിതെല്ലാം കേട്ട് വെറിപിടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അവൾ അമ്മൂട്ടിയെയും എടുത്ത് സീറ്റിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു…

മുന്നോട്ട് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും കൈകളിൽ പിടിത്തം വീണ് കഴിഞ്ഞിരുന്നു….
വേണ്ട അർച്ചനേ താൻ പോയി കഴിച്ചോ ഞങ്ങൾ പിന്നെ കഴിച്ചോളാം… ഗൗരിയുടെ കൈകളിൽ മുറുകെപിടിച്ചവൻ അർച്ചനയോട് പറഞ്ഞു…. ഗൗരി ചുണ്ടിലൊരു ചിരിയോടെ കിച്ചുവിന്റെ അരികിൽ തന്നെ ഇരുന്നു… അർച്ചന ഇളിഞ്ഞ ഒരു ചിരിയും ചിരിച്ച് എഴുന്നേറ്റ് നടന്നു… കണ്ണുകളിൽ ചുവപ്പ് പടർന്നിരുന്നു….

ബാക്കി വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക…