ദേവതാരകം : ഭാഗം 11
എഴുത്തുകാരി: പാർവതി പാറു
സംഗീത് പറഞ്ഞതോർത്ത് ദേവയുടെ ഹൃദയം ആകെ തളർന്നിരുന്നു…. അവൻ സ്നേഹിക്കുന്നത് താരയെ ആണെന്ന് ദേവക്ക് ഏകദേശം ഉറപ്പായിരുന്നു… അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ അവളെ അവന് വിട്ട് കൊടുക്കേണ്ടത് ഒരു സുഹൃത്ത് എന്ന നിലയിൽ തന്റെ കടമ ആണെന്ന് അവന് തോന്നി… പക്ഷെ താരയുടെ ഉള്ളിൽ താനെവിടെയോ ഉണ്ടെന്ന് ദേവക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു…. സംഗീത് പോയ അന്ന് രാത്രി ദേവ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ പതിവുപോലെ താര താഴെ ഇരിക്കുന്നുണ്ട്… അവൻ താഴേക്കു ഇറങ്ങി… അവനെ കണ്ടപ്പോൾ അവൾ ഒന്ന്‌ ചിരിച്ചു.. പക്ഷെ ആ ചിരിക്ക് സാധാരണ ഉള്ള തിളക്കം നഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു… എന്ത് പറ്റി താര… ആകെ മൂഡോഫ് ആണല്ലോ…. സംഗീത് പോയതിന്റെ വിഷമം ആണെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും ദേവ ചോദിച്ചു…. ഒന്നും ഇല്ല മാഷ്ക്ക് തോന്നിയതാ.. അവൾ ഒരു ഒഴുക്കൻ മട്ടിൽ പറഞ്ഞു… അങ്ങനെ എങ്കിൽ അങ്ങനെ…. ഞാൻ തന്നോട് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ…. എന്താ…..
അന്ന് താനെന്റെ ബർത്ഡേക്ക് തന്ന പുസ്തകത്തിൽ എഴുതിയതിന്റെ അർഥം എന്താ… അവൻ രണ്ടും കല്പ്പ്പിച്ചു ചോദിച്ചു. മാഷ്ക്ക് മലയാളം അറിയില്ലേ.. അതിൽ എഴുതിയത് തന്നെ ആണ്‌ അതിന്റെ അർഥം… അതല്ലടോ… താനെന്താ ഉദേശിച്ചത്‌…. ഞാൻ ഒന്നും ഉദ്ദേശിച്ചില്ല ന്റെ മാഷേ … അതൊക്കെ ചുമ്മാ എന്റെ ഓരോ വട്ട് ആയിട്ട് കണ്ട മതി…. അവൾ തമാശയായി പറഞ്ഞു… ഞാൻ അത് സീരിയസ് ആയിട്ട് എടുത്താലോ…. എന്ത്…. അടുത്ത ജന്മത്തിൽ കളഞ്ഞതുപോയ മോതിരം ഞാൻ കണ്ടുപിടിക്കാം.. .. അപ്പോൾ താനെനിക്ക് എന്ത് തരും… എന്താ വേണ്ടേ.. അവൾ ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു… കുറച്ചു നേരം ആലോചിച്ചു അവൻ പറഞ്ഞു. എന്താ വേണ്ടെന്ന് ഞാൻ അപ്പോൾ പറയാം .. അയ്യോ അത് പറ്റില്ല ഇപ്പൊ പറ…. അവൾ കൊഞ്ചി… അവളുടെ ആ സംസാരം കേട്ടപ്പോൾ അവന് സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയാത്ത പോലെ തോന്നി.. അവളെ തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വലിച്ചിട്ട് ഇറുകെ പുണർന്നു…
നിന്നെ മാത്രം മതി എനിക്ക് എന്ന് പറയാൻ മനസ് വെമ്പൽ കൊണ്ടു…. പറയാൻ മനസില്ല… അവളെ കളിയാക്കി അവൻ പറഞ്ഞു….. അല്ലേലും ഈ മാഷിന്റെ മനസ് ശെരി അല്ല… വല്ലാത്ത ദുഷ്ടൻ ആണ്‌… ആരു ഞാനോ… അവൻ മുഖം കൂർപ്പിച്ചു ചോദിച്ചു….. അല്ല… മനസ്…. അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…. എന്നെ എന്ത് വേണേലും പറഞ്ഞോ… എന്റെ മനസിനെ പറയാൻ പാടില്ല… അതെന്താ മാഷിന്റെ മനസ് അത്രക്ക് കോസ്‌റ്റ്ലി ആണോ… എന്റെ മനസിന് അത്ര വില ഒന്നും ഇല്ല… പക്ഷെ മനസിന്റെ ഉള്ളിൽ ഉള്ളതിന് എന്റെ ജീവന്റെ വില ഉണ്ട്… ഓ ഭയങ്കര സാഹിത്യം ആണല്ലോ മാഷേ… അതൊക്കെ പോട്ടേ… ഞാൻ വേറൊരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ… ബാക്കി എല്ലാവരുടെ മുന്നിലും ഞാൻ ദേവ സർ… നമ്മൾ ഒറ്റക്ക് ആവുമ്പോ മാഷ്… അതെന്താ അങ്ങനെ.. അവൾ ചിരിച്ചു…
ആ ചിരിക്ക് ആകാശത്തിലെ ചന്ദ്രനെക്കാൾ ശോഭ ഉണ്ടായിരുന്നു… എല്ലാവരുടെ മുന്നിലും വെച്ച് ഞാൻ സർ നെ റെസ്‌പെക്ട് ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ മോശം അല്ലേ…. അപ്പൊ ആരും ഇല്ലാത്തപ്പോ എന്നെ റെസ്‌പെക്ട് ചെയ്യുന്നില്ലേ…. അവൻ കളിയാക്കി ചോദിച്ചു… ചെയ്യണോ… അവൾ കുസൃതി യോടെ ചോദിച്ചു… അവളുടെ ആ കുസൃതിയിൽ ദേവ എല്ലാം മറന്നു…. വേണ്ട…. അവൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തല വെട്ടിച്ചു… അവനൊരു മനോഹരമായ ചിരി നൽകി അവൾ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു… അവൾ പോയിട്ടും ആകാശത്തെ താരകങ്ങളെ നോക്കി അവൻ തന്റെ താരകത്തിനെയും ഓർത്തു നിന്നു… അവന്റെ ഫോണിൽ മെസ്സേജ് നോട്ടിഫിക്കേഷൻ വന്നപ്പോൾ അവൻ തലതാഴ്ത്തി ഫോണിലേക്ക് നോക്കി… താരയുടെ മെസ്സേജ് ആയിരുന്നു അത്…. ആകാശത്തിന്റെ ഭംഗി നോക്കി നിൽക്കാതെ പോയി കിടന്ന് ഉറങ്ങെന്റെ മാഷേ …..
അവന്റെ ചുണ്ടിൽ അറിയാതൊരു ചിരി വിരിഞ്ഞു… ശെരി മാഡം അവൾക്ക് റിപ്ലൈ കൊടുത്ത് അവൻ മുകളിലേക്ക് പോയി…. പിറ്റേന്ന് കോളേജിൽ ഏതോ സീനിയർ പയ്യന് നേരേ ജൂനിയർ കയ്യോങ്ങി എന്ന് പറഞ്ഞ് ജൂനിയർ സീനിയർ അടി ആയിരുന്നു രാവിലെ തന്നെ… ആദ്യം ഒന്നും ചെറിയ പ്രശ്നം ആണെന്ന് കരുതി അദ്ധ്യാപകർ ഇടപെട്ടില്ല… പക്ഷെ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അടി ശക്തമായി തുടങ്ങി… ബാറ്റും ഹോക്കി സ്റ്റിക്ക്‌ കല്ല് എല്ലാം കൊണ്ട് അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും അടി ആയി… അവസാനം കുട്ടികളെ പിടിച്ചു വെക്കാൻ അദ്ധ്യാപകരും ഇറങ്ങി… കുട്ടികളെ പിടിച്ചു മാറ്റുന്നതിന് ഇടയിൽ ആരോ എറിഞ്ഞ ഒരു കരിങ്കല്ല് അപ്രദീക്ഷിതമായി ദേവയുടെ തലയിൽ കൊണ്ടു… അവന്റെ നെറ്റിയിലൂടെ ചോര ഒലിച്ചു തുടങ്ങി… എല്ലാവരും അടിപിടിയിൽ ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് അവന് പരിക്ക് പറ്റിയത് ആരും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല…
അവന് തല ചുറ്റുന്നത് പോലെ തോന്നി… അവൻ മെല്ലെ പുറകിലേക്ക് നടന്നു…. അവന് ബോധം മറയുന്നത് പോലെ തോന്നി… അവനൊരു മരത്തിന്റെ താഴേക്ക് ഇരുന്നു… രക്തം അവന്റെ കണ്ണുകളുടെ കാഴ്ച്ച മറച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു… കണ്ണടയുമ്പോൾ അവൻ കണ്ടു… അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി വരുന്ന താരയെ… അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ വേദന…. കണ്ണ് നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നുണ്ട്… കണ്ണടയും മുന്നേ അവൻ കണ്ടു തനിക്കുവേണ്ടി വേദനിക്കുന്ന തരായെ… അന്ന് സംഗീതിന് പരിക്ക് പറ്റിയപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ കണ്ട വേദനയേക്കാൾ ശക്തമായ വേദന അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ദേവ കണ്ടു…. ബോധം വീണപ്പോൾ ദേവ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആയിരുന്നു… കണ്ണ് തുറന്നപ്പോൾ അരികിൽ ഫസലും അഭിയും ഉണ്ട്… പക്ഷെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ തിരഞ്ഞത് അവളെ ആയിരുന്നു…
