ദേവതാരകം : ഭാഗം 25
എഴുത്തുകാരി: പാർവതി പാറു
അങ്ങനെ എല്ലാ കൺഫ്യൂഷനുകളും മാറി… ഇനി ആകെ രണ്ടു ചോദ്യങ്ങൾ ആണ് ബാക്കി.. താരയെ ആരാണ് വിവാഹം ചെയ്തത്, ദേവ എവിടെ… താരയെ ഒരിക്കലും സ്വീകരിക്കാൻ ആവില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു പോയ ദേവക്ക് പിന്നീട് എന്ത് സംഭവിച്ചു…. …… വീടിന്റെ ടെറസിൽ ആകാശം നോക്കി കിടക്കുകയായിരുന്നു ദേവ … അവന്റെ ഉള്ളിൽ കഴിഞ്ഞ കുറേ മാസങ്ങൾ ആയി നടന്ന ഓരോന്നും മിന്നി മറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു….. അന്ന് ക്ഷമയെ കണ്ടു തിരിച്ചുവരുമ്പോൾ തന്നെ പ്രദീക്ഷയോടെ നോക്കി നിന്ന താരയുടെ മുഖം അവന്റെ ഉള്ളിൽ നീറ്റലായി ഇന്നും ഉണ്ട്…
അന്ന് അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ കണ്ട പ്രണയം ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ടാണ് താൻ തട്ടി എറിഞ്ഞത്… അവൾക്കെത്ര നൊന്ത് കാണും…. പക്ഷെ ആ നിമിഷത്തിൽ അങ്ങനെ പറയാൻ ആണ് തോന്നിയത്…. മായ അവൾ ആയിരുന്നു തന്റെ പ്രണയത്തിന് അവകാശി എന്നറിഞ്ഞ നിമിഷം താനെത്ര തളർന്നു പോയിരുന്നു.. എന്നിട്ടും ഒരിക്കലും തന്റെ മനസ്സിൽ താരയുടെ മുഖം മാഞ്ഞുപോയി മായ അവിടെ നിറഞ്ഞില്ല…. ആ രാത്രിയിലും തന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ താര മാത്രം ആയിരുന്നു… അവളെ അവഗണിച്ച ഓരോ നിമിഷവും താൻ സ്വയം വേദനിക്കുകയായിരുന്നില്ലേ…..
എന്നിട്ടും മായയെ സംഗീതിന് വിട്ട് കൊടുക്കാൻ സമ്മതിച്ച തന്റെ മനസാക്ഷി എന്തുകൊണ്ട് താരയെ സ്വീകരിക്കുന്നതിൽ വിമുഖത കാണിച്ചു??? സത്യത്തിൽ തന്റെ ബോധമനസ് അവളെ തള്ളി പറയുമ്പോഴും ഉപബോധമനസ് അവളെ സ്നേഹിക്കുകയായിരുന്നില്ലേ…. അവൻ ഓർത്തു… ….. അവളോട് ഇഷ്ടമല്ല എന്ന് പറഞ്ഞതിന് പിറ്റേന്ന് അവൾ കോളേജിൽ വരാഞ്ഞപ്പോൾ അവന്റെ ഹൃദയവും നൊന്തു … അവളെ കാണാൻ അവന്റെ മനസ് ആഗ്രഹിച്ചു …. അവൾ ലീവെടുത്ത് നാട്ടിലേക്ക് പോയി എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ പ്രിയപ്പെട്ടതെന്തോ നഷ്ടപ്പെട്ട വേദന അവന് തോന്നി…. അവളെ കാണാതെ ആ രണ്ടു ദിവസങ്ങൾ അവനെങ്ങനെ ഒക്കെയോ ആണ് തള്ളിനീക്കിയത്….
അമ്മയുടെ നിർബന്ധം കാരണം ആണ് ആ വീക്കെൻഡ് അവൻ കാഞ്ഞങ്ങാട്ടേക്ക് പോയത്…. അവന് ഒരു പ്രദീക്ഷ ഉണ്ടായിരുന്നു താരയെ കാണാൻ സാധിച്ചാലോ എന്ന്…. അമ്മവീട്ടിൽ എത്തി പിറ്റേന്ന് രാവിലെ അമ്മ വിളിച്ചുണർത്തി എവിടെയോ പോവാൻ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഒട്ടും താല്പര്യം ഇല്ലാതെ ആണ് അവൻ ഇറങ്ങിയത്….. അമ്മമ്മക്കും അമ്മാവനും അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ഒപ്പം അവൻ ഇറങ്ങി..ഏതോ ഒരു വീട്ടിന് മുന്നിൽ വണ്ടി നിർത്തി ഇറങ്ങുമ്പോൾ അമ്മ പറഞ്ഞു… ദത്താ… നമ്മൾ ഇപ്പോൾ പോവുന്നത് നിനക്ക് പെണ്ണുകാണാൻ ആണ്…. എനിക്കറിയാം നീ സത്യം പറഞ്ഞാൽ വരില്ലെന്ന്… അതാണ് നിന്നോട് പറയാഞ്ഞത്… അമ്മമ്മയുടെ നിർബന്ധം ആണ്… അമ്മമ്മക്ക് വേണ്ടി നീ വാ..
നിനക്ക് ഇഷ്ടമായില്ലെന്ന് അമ്മ വീട്ടിൽ എത്തിയിട്ട് എല്ലാവരോടും പറഞ്ഞോളാം. … അമ്മ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവന് എതിർക്കാൻ ആയില്ല…. അവിടെ ചെന്ന് കയറുമ്പോൾ അധികം ആരും ഇല്ലായിരുന്നു… പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്ന ആ മുഖം തന്നെ പഴയ കാലത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.. ആ മുഖം താൻ മറന്നിട്ടില്ലായിരുന്നു…. എന്താ മാഷേ ഓർമ ഉണ്ടോ… അയാൾ ചോദിച്ചു… മാഷേ… ആ വിളി തന്നെ താരയെ ഓർമിപ്പിച്ചു… അവൻ ഓർമകളിൽ അയാളുടെ മകളെ ഓർത്തു… അന്നവൾ തന്നോട് പേര് ചോദിച്ചപ്പോൾ മാഷേ.. എന്ന് വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞത് ഓർത്തു… പിന്നീടവളെ താൻ കണ്ടിട്ടില്ല…
ഇന്ന് ഇങ്ങനെ ഒരു സാഹചര്യത്തിൽ അവളെ കാണേണ്ടി വന്നതിൽ അവന് വിഷമം തോന്നി…. കയറി ഇരുന്നു അച്ഛനും അവരുമായി എന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്… അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാൻ അവന് കഴിഞ്ഞില്ല… അവന്റെ മനസ് കലുഷിതം ആയിരുന്നു…. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വാതിൽക്കൽ ഒരു പെൺകുട്ടി വന്നു നിന്നു… അമ്മ തല ഉയർത്തി നോക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ മനസില്ലാമനസോടെ അവൻ തല ഉയർത്തി… ആ മുഖം…. തന്റെ ഹൃദയത്തിൽ പതിഞ്ഞ മുഖം….. താര… ആ പഴയ പാവാടക്കാരി അവൾ ആയിരുന്നോ… പക്ഷെ അവൾ ഒത്തിരി മാറിയിരിക്കുന്നു… ചുരുണ്ട നീളമില്ലാത്ത മുടികൾ ഇന്ന് അരക്കൊപ്പം എത്തിയിരിക്കുന്നു…
മെലിഞ്ഞൊട്ടിയ കവിളുകൾ ഇന്ന് വെളുത്ത് തുടുത്തിരുന്നു.. പണ്ടത്തെ പാവാടകാരിയിൽ നിന്ന് അവൾ പക്വത ഒത്ത പെണ്ണായിരിക്കുന്നു… അവളെ ആദ്യം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ എവിടെയോ കണ്ടുമറന്ന പോലെ തോന്നിയത് സത്യം ആയിരുന്നു… ആ നിമിഷം അവന് സന്തോഷമാണോ സങ്കടമാണോ ഉണ്ടായതെന്ന് അറിയില്ല…. അവളോട് സംസാരിക്കാൻ വേണ്ടി പുറത്തിറങ്ങുമ്പോൾ അവളോട് എന്ത് പറയണം എന്ന് അവന് അറിയില്ലായിരുന്നു… മൗനം അവർക്കിടയിൽ തളം കെട്ടി കിടന്നു…. ഒടുവിൽ അവൻ തന്നെ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി…. താരേ….. നീ എന്ത്കൊണ്ട് എന്നോട് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല… ഞാൻ മാഷേ എന്ന് വിളിച്ചാലെങ്കിലും എന്നെ ഓർക്കും എന്ന് വിചാരിച്ചു…
പക്ഷെ ആ ഓർമ്മകൾ എന്നിൽ വേരിറങ്ങിയപ്പോൾ.. മാഷിന്റെ അല്ല ദേവ സാറിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് വേരുപിഴുത്‌ പോയിരിക്കും എന്ന് ഞാൻ ഓർത്തില്ല… മാഷ്.. എന്ന് തിരുത്തി അവൾ ദേവ സാർ എന്ന് വിളിച്ചപ്പോൾ അവന് വേദന തോന്നി… തന്റെ വാക്കുകൾ അവളെ വല്ലാതെ വേദനിപ്പിച്ചു എന്ന് അവന് മനസിലായി… ഇങ്ങനെ ഒരു കണ്ടുമുട്ടൽ പ്രദീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല അല്ലേ… അവൾ ചോദിച്ചു… ഞാനും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല… അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ ഒരിക്കലും സമ്മതിക്കില്ലായിരുന്നു… സാരമില്ല… ഇവിടെ എല്ലാവരെയും ഞാൻ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാം..ദേവസാറിന് എന്നെ ഒരിക്കലും ഭാര്യ ആയി കാണാൻ താല്പര്യം ഇല്ലല്ലോ…. ഭാര്യ ആയി മാത്രമല്ല .
ഇനി ഒരിക്കലും മാഷിന്റെ കൺ മുന്നിൽ വരാതിരിക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമിക്കാം….. അവന്റെ മറുപടിക്ക് പോലും കാത്തുനിൽക്കാതെ അവൾ അകത്തേക്ക് കയറി…. അവൻ തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു… തന്റെ വാക്കുകളുടെ മൂർച്ചയിൽ അവളുടെ ഹൃദയം എത്രത്തോളം പിടഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു എന്ന്…. അവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോൾ അമ്മയും മൗനം ആയിരുന്നു… വീട്ടിൽ എത്തി ആരോടും മിണ്ടാതെ അവൻ മുകളിൽ വരാന്തയിൽ പോയി ഇരുന്നു…. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മ അവനരികിൽ വന്നിരുന്നു…. ഒരിക്കൽ ഇങ്ങനെ സംഭവിക്കുമ്പോൾ നീ സന്തോഷിക്കും എന്നായിരുന്നു എന്റെ വിശ്വാസം… പക്ഷെ അത് സംഭവിച്ചില്ല… നിനക്കും താരക്കും കൂടുതൽ വേദന ആണ് ഉണ്ടായത് അല്ലേ…
അമ്മേ… അവൻ വിളിച്ചു… ഞാൻ എല്ലാം അറിഞ്ഞു ദത്താ… താര എന്നോട് പറഞ്ഞു എല്ലാം… കരയുക ആയിരുന്നു അവൾ എന്റെ മുന്നിൽ… നീ അവളെ തള്ളി പറഞ്ഞത് അത്രത്തോളം അവളെ വേദനിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു… ദേവ…. നീ അവളുടെ സ്നേഹം തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടും എന്തിനാണ് ഇങ്ങനെ ചെയ്തത്… നീയും അവളെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നില്ലേ… അവളെ തള്ളിപ്പറയാൻ മാത്രം എന്ത് തെറ്റാണ് അവൾ ചെയ്തത്… അവളൊരു തെറ്റും ചെയ്തില്ല… തെറ്റ് ചെയ്തത് ഞാൻ ആണ് അമ്മേ….. അവൻ എല്ലാം അമ്മയോട് പറഞ്ഞു…. മോനേ.. നിനക്ക് തെറ്റ് പറ്റില്ല എന്നാണ് ഞാൻ വിചാരിച്ചത്… അത് കൊണ്ട് തന്നെ ആണ് ഇത്രയും നാൾ നിന്നോട് ഞാൻ ഒന്നും പറയാതിരുന്നത്….
നീ നാല് വർഷം നിന്നെ കാണാതെ നിന്നെ പ്രണയിച്ച മായയുടെ പ്രണയം കണ്ട് അതിശയിച്ചു തള്ളിപ്പറഞ്ഞത് 9 വർഷമായി നിന്നെ മാത്രം സ്വപ്നം കണ്ട താരയുടെ പ്രണയം ആണ്…. അമ്മേ അമ്മ എന്തൊക്കെ ആണ് ഈ പറയുന്നത്… അതെ മോനേ അവൾ പണ്ട് മുതലേ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു… നീ പണ്ട് അവൾക്ക് കണക്ക് ട്യൂഷൻ എടുത്തിരുന്ന കാലം തൊട്ടേ അവളുടെ ഉള്ളിൽ നീ മാത്രം ആയിരുന്നു.. നിനക്ക് വേണ്ടി ആണ് അവൾ കോളേജിൽ ജോലിക്ക് വന്നത് പോലും… ഇത്രയും വർഷമായി അവളുടെ ഉള്ളിൽ നീ മാത്രമേ ഉള്ളൂ… നിനക്ക് വേണ്ടി ആണ് അവൾ കാത്തിരുന്നത്.. നീ അല്ലാതെ ഒരു ലോകം അവൾക്കില്ല ദത്താ… ഇതെല്ലാം അമ്മക്ക് അറിയുമായിരുന്നോ…
അവൻ അത്ഭുതത്തോടെ ചോദിച്ചു… മ്മ്.. അവൾ നമ്മുടെ വീട്ടിൽ വന്ന ആ ദിവസം നീ ഓർക്കുന്നില്ലേ… അന്ന് രാത്രി അവൾ എന്നോടെല്ലാം പറഞ്ഞിരുന്നു… പക്ഷെ നിന്നോട് പറയരുത് എന്നും… നീ സ്വയം എല്ലാം അറിയട്ടെ എന്നും പറഞ്ഞു… ഒരു പക്ഷെ ഞാൻ അന്ന് തന്നെ നിന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഇങ്ങനെ ഒന്നും സംഭവിക്കില്ലായിരുന്നു… വൈകി പോയി മോനേ..ഒത്തിരി വൈകി പോയി… . അവളുടെ ഉള്ളിൽ നീ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ അത്രയും ആഴത്തിൽ പതിഞ്ഞു പോയി… വർഷങ്ങൾ ആയി അവളുടെ ഉള്ളിൽ ഒരു ദേവ വിഗ്രഹം പോലെ പൂവിട്ടു പൂജിച്ച നിന്നെ നീ തന്നെ ഇല്ലാതാക്കി… നിനക്ക് ഇഷ്ടം അല്ലാതെ നിന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വരാൻ അവൾക്കും താല്പര്യം ഇല്ല…
അവളുടെ അച്ഛനോട് സംസാരിച്ചു ഈ കല്യാണം അവൾ തന്നെ ഒഴിവാക്കും.. ഒരിക്കലും ഒരു അഡ്ജസ്റ്മെന്റോടെ ഉള്ള വിവാഹ ജീവിതം നിങ്ങൾക്കു വേണ്ടാ…. അമ്മേ.. ഞാൻ അവളോട് സംസാരിച്ചു നോക്കട്ടെ… എനിക്ക് മാപ്പ് നൽകാൻ അവൾക്ക് സാധിച്ചാലോ… വർഷങ്ങൾ ആയുള്ള അവളുടെ പ്രണയത്തെ ആണ് നീ തള്ളിപ്പറഞ്ഞത്…അതവളിൽ മുറിവ് ആയി തന്നെ ഉണ്ട്… അതില്ലാതെ ആക്കാൻ ഇനി നിന്റെ വാക്കുകൾക്ക് കഴിയണം എന്നില്ല… അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ അവന്റെ ഹൃദയത്തെ കുത്തിനോവിച്ചു. തിരിച്ചു കോളേജിൽ പോവാൻ അവന് തോന്നിയില്ല… അവൻ ഒരു ആഴ്ച ലീവ് എടുത്തു…. ഒരു മാറ്റം അനിവാര്യമാണ് എന്ന് അവനും തോന്നി… അമ്മക്കും അച്ഛനും ഒപ്പം അവനും നാട്ടിലേക്ക് പോന്നൂ..
