എന്ന് സ്വന്തം മിത്ര… : ഭാഗം 2
എഴുത്തുകാരി: പാർവതി പാറു
ബുള്ളറ്റ് പാർക്ക്‌ ചെയ്ത് ഓഫീസിൽ കയറുമ്പോഴാണ് മിത്രക്കും അമറിനും നേരേ ഫിലിപ്പ് വന്നത്… ഇന്നലെ എന്താ രണ്ടാളും പാർട്ടിക്ക് വരാഞ്ഞേ…. ഓ സോറി ഫിലിപ്പ് എനിക്ക് നല്ല സുഖം ഇല്ലായിരുന്നു…. അമർ അവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു… മിത്ര അവനെ ഒന്ന് നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി മുന്നിലേക്ക് നടന്നു… നീ എന്തിനാ അവനോട് വയ്യെന്ന് നുണ പറഞ്ഞേ…. ഇന്ട്രെസ്റ് ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടാ വരാഞ്ഞേ എന്ന് മുഖത്ത് നോക്കി പറഞ്ഞൂടാരുന്നോ… അവളുടെ ഒപ്പം നടന്നെത്തിയ അമറിനോട് അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.. എന്റെ മിത്തൂ…
നമ്മൾ ആയിട്ട് ആരെയും വെറുപ്പിക്കണ്ട… ആരെക്കൊണ്ടാ എപ്പോളാ ഉപകാരം ഉണ്ടാവാന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല… ആ വായ്‌നോക്കീടെ ഉപകാരം ഏതായാലും എനിക്ക് വേണ്ട… അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ അവളുടെ ക്യാബിനിലേക്ക് കയറി…. അമർ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നടന്നു…. ഹായ് മിത്ര യൂ ലൂക്സ് സ്റ്റണിങ് ടുഡേ… ഉച്ചക്ക് ക്യാന്റീനിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ അവളുടെ പുറകെ വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന റോയ് പറഞ്ഞു… അവൾ അത് ശ്രദ്ധിക്കാതെ നടന്നു… അമർ അപ്പോഴും എത്തിയിരുന്നില്ല… റോയ് അവൽക്കരികിൽ വന്നിരുന്നു…. ഹേയ് മിത്ര… താൻ എന്താടോ ഇങ്ങനെ….
ഇടക്കൊക്കെ നമ്മളെ ഒന്ന് മൈൻഡ് ചെയ്തൂടെ….. എന്നും അമറിനൊപ്പം നടന്നു തനിക്ക് ബോർ അടിക്കുന്നില്ലേ…. ഞാനും ഒറ്റക്കാണ് ഇടക്ക് എന്നെ കൂടി ഒന്ന് പരിഗണിച്ചുകൂടേ… വാട്ട്‌ യൂ മീൻ… അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു… നീ കെടന്ന് പെടക്കല്ലേ പെണ്ണേ… എനിക്ക് അറിയാം നീയും അവനും തമ്മിൽ ഉള്ള ബന്ധം എന്താണെന്ന്…. നിന്നെ ഇപ്പോളും അവൻ കെട്ടിയിട്ട് ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ…. അതിനർത്ഥം അവൻ എപ്പോ വേണേലും നിന്നെ മടുത്ത് ഒഴിവാക്കാം… അപ്പൊ ഒറ്റക്കായി പോവും എന്ന പേടി വേണ്ട… ഞാൻ റെഡി ആണ്… അവൻ അവളോട്‌ ചേർന്നിരുന്ന് പറഞ്ഞു…
ഇപ്പൊ എണീറ്റോണം ഇവിടന്ന് അല്ലേൽ എന്റെ കാലിൽ കിടക്കുന്ന ചെരുപ്പ് നിന്റെ കരണത്ത് പതിയും… അവൾ ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു… അവളുടെ സ്വഭാവം അറിയുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ അവൻ അവിടെ നിന്ന് എണീറ്റ് പോയി… അവൾ വാഷ്‌റൂമിലേക്ക് നടന്നു… മുഖത്ത് വെള്ളം കോരി ഒഴിച്ചു.. എത്ര ഒഴിച്ചിട്ടും അവൾക്ക് നിർത്താൻ തോന്നിയില്ല… അവന്റെ വഷളൻ നോട്ടം വീണ്ടും വീണ്ടും കണ്ണിൽ തെളിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു…. അവൾ കണ്ണാടിയിലേക്ക് നോക്കി… അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞുവരുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു…
വീണ്ടും അവൾ വെള്ളം കൊണ്ട് മുഖം കഴുകി ആ കണ്ണീരിനെ ഒഴുക്കി കളഞ്ഞു… അവൾ വാഷ്‌റൂമിൽ നിന്ന് വന്നപ്പോഴേക്കും അമർ എത്തിയിരുന്നു… എന്താടി കണ്ണൊക്കെ ആകെ കലങ്ങിയിട്ടുണ്ടല്ലോ … ഒന്നുല്ല.. ഞാൻ മുഖം കഴുകിയപ്പോൾ കണ്ണിൽ വെള്ളം പോയതാ… അവന്റെ മുഖത്തു നോക്കാതെ അവൾ പറഞ്ഞു… വേണ്ട മിത്തൂ.. നീ കഷ്ടപ്പെട്ട് നുണ പറയണ്ട… ഇന്ന് ആരുടെ വക ആയിരുന്നു…. ഫിലിപ്പോ അജിയോ… രണ്ടും അല്ല.. റോയ്.. അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…. മിത്തൂ നിനക്ക് മതിയായില്ലേ ഇതൊക്കെ കേട്ടിട്ട്…. എത്ര നാളായി… അവളുടെ കൈകളിൽ കൈ ചേർത്ത് അവൻ പറഞ്ഞു…. ശീലം ആയി അമറു… കേട്ട് കേട്ട്.. വാക്കുകൾ എന്നും ഒന്ന് തന്നെ അല്ലേ..
മുഖങ്ങൾ മാത്രമല്ലേ മാറുന്നുള്ളൂ… ശീലം ആയി.. എനിക്ക് മറ്റാരെയും ഒന്നും ബോധിപ്പിക്കാൻ ഇല്ല.. എനിക്ക് നീ മാത്രം മതി…. അവൾ ഒരു തെളിച്ചം ഇല്ലാത്ത ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു…. പക്ഷെ ചിലപ്പോഴൊക്കെ നീ അണിയുന്ന ഈ തന്റേടിയുടെ മുഖം ഉണ്ടല്ലോ… അത് നിനക്ക് മതിയാവാതെ വരുന്ന പോലെ… ഈ കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ അതിന്റെ ബാക്കി അല്ലേ…. മ്മ്.. അതെ… എത്രയൊക്കെ ആദർശം പറഞ്ഞാലും ഞാനും ഒരു പെണ്ണല്ലേ… അവളുടെ ശരീരം മാത്രം അല്ല ഹൃദയവും വളരെ സോഫ്റ്റ്‌ ടിഷ്യുസ് കൊണ്ട് നിർമിച്ചത് ആണ്… തകർക്കാൻ എളുപ്പം ആണ്….
നിന്റെ മൂഡ്‌ ഒന്ന് ok ആവാൻ നമുക്കിന്ന് ഹാൽഫ്‌ഡേ ലീവ് എടുത്താലോ…. എന്നിട്ട് നേരേ കന്യാകുമാരി.. സൺസെറ്റ് കണ്ട് തിരിച്ചു പോരാം… അവളെ ഉഷാറാക്കാൻ ആയി അവൻ പറഞ്ഞു… വേണ്ടടാ… ഞാൻ ഒക്കെ ആണ്… അവൾ ചോറെടുത്ത് കഴിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…. അവൾ നല്ല ഒരു നടി ആണ്…. ജീവിതം മുഴുവൻ അവൾ ഇങ്ങനെ അഭിനയിച്ചു തീർക്കുകയാണല്ലോ… അമർ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു… ഭക്ഷണം കഴിച്ചു രണ്ടുപേരും വീണ്ടും വർക്കിലേക്ക് മുഴുകി…. വൈകുന്നേരം ആയപ്പോൾ അമർ മിത്രയെ വിളിച്ചു.. മിത്തൂ… എനിക്ക് ടൗൺ ഹാളിൽ ഒരു പ്രോഗ്രാം കവർ ചെയ്യാൻ പോണം….
നീ ഓഫീസിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങീട്ട് അങ്ങോട്ട്‌ വരുമോ… ഒക്കെ എപ്പോ കഴിയും പ്രോഗ്രാം… ഒരു 8 മണി… ഞാൻ ബുള്ളറ്റിന്റെ ചാവി സെക്യൂരിറ്റി യെ ഏൽപ്പിക്കാം.. നീ അതെടുത്ത് വന്നോ…. ഞാൻ അജുവിന്റെ കൂടെ പൊക്കോളാം… ഒക്കെ… പിന്നെ… വണ്ടി മെല്ലെ ഓടിക്കാവൂ…. ഹെൽമെറ്റ് വെക്കാൻ മറക്കരുത്… എന്റെ അമറു… ഞാനെന്താ കൊച്ചു കുട്ടി ആണോ… ഞാൻ വന്നേക്കാം… അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഫോൺ വെച്ചു… രാത്രി ഏഴു മണിയോടെ അവൾ വർക്ക്‌ എല്ലാം തീർത്തു ഇറങ്ങി….
പാർക്കിങ്ങിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ ആണ് അവരുടെ ഓഫീസിലെ hr മാനേജർ അവൾക്കൊപ്പം നടന്നെത്തിയത്…. ഓ വന്നോ അടുത്ത മാരണം അവൾ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു… ഹായ് മിത്ര… ഇന്ന് തനിച്ചേ ഉള്ളൂ. .. ആ.. അതെ.. അവൾ ഒട്ടും താല്പര്യം ഇല്ലാതെ അയാളോട് പറഞ്ഞു … മിത്രക്ക് ഈ ഇടയായി വർക്ക്‌ ലോഡ് വളരെ കൂടുതൽ ആണല്ലേ.. ഡെയിലി ഇറങ്ങാൻ ലേറ്റ് ആവുന്നത് കാണാം… ഓ അത് കുഴപ്പം ഇല്ല സർ.. വീട്ടിൽ നേരത്തെ എത്തിയിട്ട് വല്യേ കാര്യം ഒന്നും ഇല്ല… അവൾ വേഗം ചെന്ന് ബുള്ളറ്റ് എടുത്തു… മിത്ര യുവർ റിയലി വണ്ടർഫുൾ… ബുള്ളറ്റ് ഓടിക്കുന്നു….റേസിംഗ് നടത്തുന്നു….
യു ആർ റിയലി എക്സ്ട്രാ ഓർഡിനറി…. ലോകത്ത് ബുള്ളറ്റ് ഓടിക്കുന്ന ആകെ ഉള്ള പെണ്ണൊന്നും അല്ല ഞാൻ…. സൈക്കിൾ ബാലൻസും ഈ വണ്ടി താങ്ങാൻ ഉള്ള അത്യാവശ്യം കപ്പാസിറ്റി യും ഉണ്ടേൽ ആർക്കും ഇത് ഓടിക്കാം… ഇതിന് എക്സ്ട്രാ ഓർഡിനറി ആയി ഒന്നും വേണ്ട… സാർ ചെല്ല് വീട്ടിൽ പെണ്ണുമ്പിള്ള കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാവും…. ഹെൽമെറ്റ് തലയിൽ വെച്ച് കിക്കർ അടിച്ചു വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്ത് അവൾ പറഞ്ഞു…. അയാൾ നിന്നനില്പിൽ ഉരുകി പോയി… പ്രശംസകളിൽ വീഴുന്ന പെണ്ണുങ്ങൾ ഉണ്ടാവാം… പക്ഷെ എല്ലാവരും അങ്ങനെ ആണെന്ന് കരുതണ്ട..പ്രത്യേകിച്ച് ഞാൻ….
അവനെ നോക്കി ഒന്ന് പുച്ഛിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ വണ്ടി എടുത്തു… മിത്ര ടൗൺ ഹാളിൽ എത്തിയപ്പോൾ പ്രോഗ്രാം കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല…. അവൾ ഫോണെടുത്ത് അമറിന് അവൾ എത്തി എന്ന് മെസ്സേജ് അയച്ചു.. ഉള്ളിൽ എന്തോ രാഷ്ട്രീയ സമ്മേളനം ആണ് നടക്കുന്നതെന്ന് മനസ്സിൽ ആയത് കൊണ്ട് അവൾ അകത്തേക്ക് കയറിയില്ല. പുറത്ത് മാവിന്റെ ചുവട്ടിൽ ആയുള്ള ഒരു ബെഞ്ചിൽ പോയി ഇരുന്നു…. ബാഗിൽ നിന്ന് ഒരു പുസ്തകം എടുത്തു… കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾക്കരികിൽ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ വന്നിരുന്നു… അയാളുടെ കൈയിൽ ഒരു വയസ് പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടി ഉണ്ടായിരുന്നു…
