💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 34

എഴുത്തുകാരി: തമസാ

“” നിനക്ക് ദീപനോട് ദയവ് തോന്നുന്നുണ്ടോ ഗീതൂ ഇപ്പോൾ? “” നിനിലിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അവളുടെ മുഖത്ത് ചുവന്നു തുടുത്ത പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു…. “”” ദയ, അനുകമ്പ എന്ന് ആണോ അതോ പ്രേമം എന്നാണോ നീ ഉദേശിച്ചത്? “”” തന്റെ നേരെ ഇമ വെട്ടാതെ അവൾ നോക്കി ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് അവന് ചെറിയ ചടപ്പ് തോന്നി….. “”” അങ്ങനെ അല്ലാതെ ഗീതൂ….. നിനക്ക് വേണ്ടിയല്ലേ അവൻ കുറ്റം ഏറ്റെടുത്തു ജയിലിൽ പോയത്…. അതുകൊണ്ട് എന്തെങ്കിലും സഹതാപം തോന്നിയോ എന്നാണ് ഞാൻ ചോദിച്ചത്…… “” മടിയിൽ ഇരുന്ന മോളേ തോളിലേക്ക് ഇട്ട് കൗൺസിലിംഗ് റൂമിന്റെ പുറത്ത് അവളുടെ മറുപടിയ്ക്കായി അവൻ കാത്ത് നിന്നു….. “”” സഹതാപം തോന്നേണ്ട കാര്യമില്ലല്ലോ നിനിലേ…..

മറ്റു വല്ലതും ആണെങ്കിൽ നീ ചോദിക്കുന്നതിൽ അർത്ഥം ഉണ്ടായിരുന്നു….. പക്ഷേ ഇത് അങ്ങനെ അല്ലാലോ….. എന്റെ ഏട്ടനെ കൊന്ന്, അമ്മയെ കിടന്ന് കഴിച്ചുകൂട്ടേണ്ട ഗതിയാക്കി, ഒരു തെറ്റും ചെയ്യാതെ അത്രയും അക്രമവും ഞാൻ സഹിച്ചിട്ട് അന്ന് അതിന്റെ കാരണക്കാർക്ക് എന്തെങ്കിലും ശിക്ഷ കിട്ടിയിരുന്നോടാ….?…. ഇല്ല….. ഡമ്മി പ്രതികൾ ജയിലിൽ സുഖിച്ചു….. യഥാർത്ഥ പ്രതികൾ മാന്യന്മാരായി ജീവിച്ചു…. ഞാനോ നിനിലേ….????….!! ഒരു കിലോ ഉപ്പിന്റെ വില പോലും അറിയാത്ത ഞാൻ ആ പ്രായത്തിൽ നരകിച്ചില്ലേ…… മരിച്ചു കളഞ്ഞാലോ എന്ന് പലവട്ടം എന്നെക്കൊണ്ട് ചിന്തിപ്പിച്ചില്ലേ അവർ……

നിങ്ങൾ മൂന്നും അല്ലാതെ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടായിരുന്നോ എനിക്ക് മനസ് തുറന്നൊന്നു മിണ്ടാൻ?….. ഒറ്റപ്പെടുത്തിക്കളഞ്ഞില്ലേ എന്നേ…… ഈ വീടിന്റെ ചുമരുകൾക്കുള്ളിൽ എത്ര നാൾ എന്റെ ജന്മത്തെ ശപിച്ചു ഞാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്….. എന്ത് തെറ്റ് ചെയ്തു എന്ന് പോലും മനസിലാകാതെ പിഴച്ചു പോയവൾ എന്ന വിളി കേട്ടിട്ടുണ്ട്!!!! ഗർഭധാരണമെങ്ങനെ നടക്കുന്നു എന്ന് പോലും മനസിലാകാതെ ഒരു കുഞ്ഞിനെ വയറ്റിൽ ചുമന്നപ്പോൾ ഒന്നിനെ കുറിച്ചും അറിവില്ലാതെ പകച്ചു നിന്നിട്ടുണ്ട്….!!!!!

ക്ഷീണിച്ചുണങ്ങി, തീരെ ഭാരമില്ലാത്ത തവളകുഞ്ഞു പോലെ ഒരു രൂപത്തെ നിന്റെ മകളാണെന്ന് പറഞ്ഞു കാട്ടിത്തന്നപ്പോൾ എന്റെ കുഞ്ഞു നാളെ നേരം വെളുപ്പിക്കുമോ എന്നോർത്ത് സർക്കാർ ആശുപത്രി വരാന്തയിൽ വലിയുന്ന സ്റ്റിച്ചുകളുടെ വേദനയെ കൈകൊണ്ട് അമർത്തിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞു തളർന്നു നിന്നിട്ടുണ്ട്!!! ഗിരി വധക്കേസിലെ ബലാത്സംഘത്തിന്റെ ഇര പെൺകുഞ്ഞിനെ പെറ്റു എന്ന് പറഞ്ഞു വാർത്ത ഇട്ടവർ ഞാനോ എന്റെ കുഞ്ഞോ എങ്ങനെ ജീവിക്കും ഇനി എന്ന് ചിന്തിച്ചോ…? ഇല്ല …… ജീവനോടെ എരിതീയിൽ ഞാൻ വെന്തുണങ്ങുമ്പോൾ നീതി പോലും എന്നെ തണുപ്പിക്കാൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…..

പക്ഷേ ഇപ്പോൾ ഞാൻ….. ഞാനും ഒരു കൊലപാതകിയാണ്……അന്ന് എനിക്ക് നിഷേധിക്കപ്പെട്ട ന്യായം ഞാൻ സ്വയം നടപ്പിലാക്കി……ഞാൻ തളർന്ന് പോയിരുന്നു…. എങ്കിലും വീണില്ല…… ചാരത്തിൽ നിന്നും അഭിനയത്തിന്റെ മൂടുപടമണിഞ്ഞു പറന്നു ഞാൻ എന്റെ ജീവിതം നശിപ്പിച്ചവരെ കൊല്ലാൻ…. അഭിനയിച്ചതാണ്….. ഗീതു വളരെ കൃത്യമായി അഭിനയിച്ചതാണ്. രണ്ടു വർഷം മുൻപ് എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടതെല്ലാം ഞാൻ അവർക്കും നഷ്ടപ്പെടുത്തിയില്ലേ……?!! ജീവനറ്റ് വീണില്ലേ എന്റെ കണ്മുന്നിൽ തന്നെ അവർ. കൊലപാതകവും പീഡനവും നടത്തിയിട്ട് ഒരു ശിക്ഷയും അനുഭവിക്കാതെ രണ്ട് കൊല്ലം സുഖമായി ജീവിച്ചവൻ ഞാൻ ചെയ്ത തെറ്റ് കൂടി ഏറ്റെടുത്തു ജയിലിൽ കിടക്കുന്നില്ലേ…….

അനുഭവിക്കണം… ഞാൻ കരഞ്ഞതിന്റെ ഒരു ഭാഗം പോലും ആയില്ലെങ്കിലും ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീർ എങ്കിലും ദീപന്റെ കണ്ണിൽ നിന്ന് വീണോ??? എങ്കിൽ അത് മാത്രം മതി എനിക്ക്…… നിനിലേ ദയവ് തോന്നിയോ എന്ന് നീ ചോദിച്ചില്ലേ, എന്റെ കൂടപ്പിറപ്പിനു പടുമരണം വാങ്ങിക്കൊടുത്ത അവനോട് എനിക്ക് ദയ തോന്നുവോ ??? അതോ എന്റെയും കുഞ്ഞിന്റെയും ജീവിതം ഒറ്റത്തുരുത്തില്ലെന്നത് പോലെ ആക്കിയവനോട് പൊറുക്കുവാനാകുമോ ?? എന്റെ ശരീരം കൊത്തിപ്പറിച്ചിട്ട്, എന്റെ മനസിനെ തല്ലിയുടച്ചിട്ട്, വീണ്ടും മാപ്പ് പറഞ്ഞു വന്നാൽ അയാളുടെ ചൂരുപറ്റിക്കിടക്കാൻ കൊതിക്കുന്ന വെറും മാംസപിണ്ഡമല്ല ഗീതു. ആത്മാഭിമാനം ഉള്ളവളാണ്…..

പറയുന്നവരുടെ നാവിൻ തുമ്പിൽ മാത്രമേ പീഡിപ്പിക്കപ്പെട്ടവളുടെ മാനം ഭംഗിയ്ക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളു …. അവളുടെ മാനം അവളുടെ വ്യക്തിത്വത്തിൽ തന്നെ എന്നും ഉണ്ട്… പിന്നെ ഞാൻ എങ്ങനെ ക്ഷമിക്കും??? ഗീതു ക്ഷമിക്കില്ലൊരിക്കലും…….””” ബാഗിൽ നിന്ന് ഒരു പാക്കറ്റ് ബിസ്ക്കറ്റും വെള്ളവും താൻ ഇരുന്ന കസേരയിലേക്ക് വെച്ചിട്ട്, മോളെയും തോളിലിട്ട് അവളെ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന നിനിലിനെ നോക്കി ഒന്ന് നോക്കി ശ്വാസം വിട്ടുകൊണ്ട് ബാഗുമായി അവൾ അകത്തേക്ക് കയറിപ്പോയി….. “””” എനിക്ക് നീ എന്നും അത്ഭുതമാണ് ഗീതൂ…..ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് എങ്കിലും ദീപനോട് നീ ക്ഷമിച്ചെന്ന് ഞാൻ വെറുതേ കരുതി….

മാസങ്ങളായി ഓരോ ഘട്ടം കൗൺസിലിംഗ് നീ പൂർത്തിയാക്കിയിട്ടും നിന്റെ വായിൽ നിന്നും അറിയാതെ പോലും ഒരു വാക്ക് നിനക്കെതിരെ വീണില്ല എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ ചിന്തിക്കണമായിരുന്നു ഞാൻ, എത്ര ഉറച്ചു കഴിഞ്ഞു ആ മനസെന്ന്…… “”” നന്ദൂട്ടി തലയിട്ട് പിടപ്പിച്ചപ്പോൾ അവളെ തോളത്തിട്ട് അതിലൂടെ നടന്നു നിനിൽ…..ദീപന്റെ അറെസ്റ്റ്‌ കഴിഞ്ഞു കുറച്ചു ദിവസം മാധ്യമങ്ങൾ അവളെ നിർത്തിപ്പൊരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…. അവളെ സാക്ഷിയാക്കിയത് കൊണ്ട് അന്ന് തൊട്ട് തുടരുന്നതാണ് ഗിരി കേസിലെ ഇരയുടെ വീട്ടിലെ കൊലപാതകം എന്ന പേരിൽ നീളുന്ന സംവാദങ്ങളും ചർച്ചകളും…….

പക്ഷേ അവർക്ക് മുൻപിൽ എങ്ങും ഒരു തരി പോലും സംശയം വിതറാതെ അവൾ ഉത്തരം കൊടുത്തു, ദീപൻ പഠിപ്പിച്ചത് പോലെ തന്നെ….ഇക്കൂട്ടരേ കൊണ്ട് മടുത്തിട്ടാണ് നിനിൽ മുൻകയ്യെടുത്തു കൗൺസിലിംഗ് തുടങ്ങിയത്…. തുടക്കക്കാരി ആയ ഒരു കുട്ടി ആയിരുന്നു അവളെ കേട്ടതും …. നിനിൽ തന്നെ ആണ് പറഞ്ഞത് കുഞ്ഞാറ്റയ്ക്കും വളർച്ചയുടെ ഓരോ ഘട്ടത്തിലും കൗൺസിലിംഗ് വേണമെന്ന്….. സ്വഭാവ വൈകൃതങ്ങൾ തലമുറകളോളം മനുഷ്യനെ പിന്തുടരും…….. നിനിലും പിതാവും ഇടപെട്ട് ആണ് ലൈംഗിക പീഡനത്തിന് ഇരയായി സമൂഹത്തിൽ ഒറ്റപ്പെട്ടു നിൽക്കുന്ന ഒരു സ്ത്രീയെ ഇനിയും മാധ്യമ കോടതികളാൽ പീഡിപ്പിക്കരുത് എന്ന തീരുമാനം മനുഷ്യാവകാശ കമ്മീഷൻ വഴി ഉണ്ടായത്……

ഗീതുവിനും ദീപനും നിനിലിനും മാത്രം അറിയാവുന്ന രഹസ്യമായി തന്നെ ആ കൊലപാതക സത്യവും നിലനിൽക്കുന്നു….. സ്ത്രീയുടെ മനസിനെക്കാൾ കഠിനമായ പാറക്കെട്ടുകൾ എങ്ങും ഉണ്ടാവില്ല…. ആ മനസ്സിൽ നിന്ന് ഉറവ പൊട്ടണമെങ്കിൽ അവൾ തന്നെ വിചാരിക്കണം. ഗീതുവിന്റെ നാവിൽ നിന്ന് സത്യം പുറത്തു വരണമെങ്കിലും അവൾ തന്നെ വിചാരിക്കണം…. ഒരു വർഷം ഗീതുവിന്‌ കോച്ചിംഗിന് പോകാനേ കഴിഞ്ഞില്ല….. വാദവും വിധിയും മറ്റുമായി കോടതി വിട്ട് സമയം കിട്ടിയതേ ഇല്ല….. അതുകൊണ്ട് എങ്ങോട്ടെങ്കിലും പോകുമ്പോൾ നീനയുടെ കൂടെ ആയി കുഞ്ഞും…..അധികം കുഞ്ഞിനെ പ്രദർശിപ്പിക്കാൻ അവർക്ക് ആർക്കും താല്പര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…

ഇടയ്ക്ക് നാട്ടിൽ മുറുമുറുപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു, ആ ജയിലിൽ കിടക്കുന്ന ചെക്കൻ അല്ലേ നന്ദു മോളുടെ അച്ഛൻ ആണെന്ന് ജലജയോട് പറഞ്ഞത്… അപ്പോൾ ഈ കൊലപാതകത്തിൽ എന്തോ പന്തിക്കേടില്ലേ എന്ന്….. പോകുന്നിടത്തെല്ലാം ഇത് ഗീതുവിനെ പിന്തുടർന്നിരുന്നു…. പറഞ്ഞു മടുത്തിട്ടോ എന്തോ അതും ഇപ്പോൾ നിലച്ചു…. മൂന്ന് വയസ്സായി നന്ദൂട്ടിയ്ക്ക്…… കുസൃതിയ്ക്ക് കയ്യും കാലും വെച്ച പോലെ ആണ് ഇപ്പോൾ… പണ്ട് പൂച്ച പോലെ പതുങ്ങി ഇരുന്ന കുഞ്ഞായിരുന്നു…ഇപ്പോൾ പുലിയായി എന്ന് നീനയുടെ അമ്മച്ചി പറയും….. പറയുന്നതല്ല….. ഈ കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണ് പറയിപ്പിക്കുന്നതാണ്…… വേഗത്തിൽ നടന്നു തുടങ്ങിയപ്പോൾ നിനിൽ ആണ് മോൾക്ക് നിറയെ മണികളുള്ള വെള്ളിക്കൊലുസ് വാങ്ങി ഇട്ട് കൊടുത്തത്…..

അടുക്കളയിൽ ഒപ്പം നിൽക്കുന്ന ആളെ രണ്ടു നിമിഷം കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ കാണില്ല….. അവളുടെ പിറകെ ഓടിയോടി ഗീതു മാത്രം അല്ല, നിനിലും കുടുംബവും തളർന്നു….. അങ്ങനെയാണ് എവിടെ പോയാലും കിലുക്കം കേൾക്കുമല്ലോ എന്നും പറഞ്ഞു നിനിൽ ചിലങ്ക പോലെ കിലുങ്ങുന്ന കൊലുസ് വാങ്ങിയത്…. ആദ്യ ദിവസങ്ങളിൽ കൊലുസ്സിൽ നോക്കി നടന്ന് കുഞ്ഞാറ്റ തന്നെ കൈകുത്തി വീഴുമായിരുന്നു….. ഇപ്പോൾ ഓടി ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കുന്നതിൽ ആണ് ആൾക്ക് കമ്പം.. വലിയ മാറ്റം ഒന്നുമില്ല മോൾക്ക് ഇപ്പോഴും. ചുരുണ്ട മുടി തല നിറയെ പടർന്നു കിടക്കും എപ്പോഴും… രണ്ട് കണ്ണും നിറയെ കണ്മഷി ഭംഗിയായി എഴുതും….. വാലിട്ട കണ്ണും പുരികവും കറുത്ത വട്ടപ്പൊട്ടും കവിളത്തൊരു കുത്തും……..

ഇപ്പോൾ നന്ദൂട്ടി എല്ലാ വാക്കും പറയും…. നിനിലിനെ മാത്രം എത്ര തിരുത്താൻ നോക്കിയിട്ടും പേരാണ് വിളിക്കുന്നത്….. ഞിഞിലേ എന്നാണ് പറയുന്നതെന്ന് മാത്രം…..മുഴുവൻ ആയി തിരിയില്ല…. കൊഞ്ചൽ കൂടിയിട്ട് പാതി അക്ഷരം ഇല്ല. PSC ക്ലാസിൽ നിന്ന് പഴയ പോലെ ഇപ്പോഴും വരുന്ന വഴി ആണ് മോളേ നീനയുടെ അടുത്ത് നിന്നും എടുത്ത് കൊണ്ട് വരുന്നത് …. ഇവിടെ നിന്ന് താമസം മറ്റൊരിടത്തേക്ക് മാറ്റാൻ കുര്യാച്ഛൻ പറഞ്ഞതാണ്…… ഇത് നിന്റെ കഷ്ടകാലങ്ങളുടെ നാടാണെന്ന്…. പക്ഷേ മനസ് വരുന്നില്ല പോകാൻ….. ഏട്ടൻ…. അമ്മ….. അങ്ങനെ ഒരുപാട് ഓർമങ്ങൾ ഈ മണ്ണിൽ ലയിച്ചു കിടക്കുന്നുണ്ട്…വിട്ട് പോവാൻ വയ്യ….. അവരില്ലാത്ത മണ്ണിൽ ഞാൻ തനിച്ചായിപ്പോകും…..

മോളേ ഡേ കെയറിൽ ആക്കാൻ പലവട്ടം തുടങ്ങിയതാണ്… പിന്നെ ആലോചിച്ചപ്പോൾ വേണ്ടെന്ന് തോന്നി…. ഇത്രയും ചെറുപ്പത്തിലേ ഒറ്റപ്പെടൽ ഉണ്ടായാൽ അതൊരിക്കലും മനസ്സിൽ നിന്ന് മായില്ല….. അവിടെ ഉള്ള കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ല… പക്ഷേ മോള് അവിടെ ചേർന്നാൽ ചർച്ചകൾ ഉണ്ടാകും…… പിന്നെ എല്ലാവരും കൂടി ഒറ്റപ്പെടുത്തും….എല്ലാം മനസിലാക്കുന്ന പ്രായം ആണെങ്കിൽ പറഞ്ഞു കൊടുക്കാമായിരുന്നു…. കുട്ടി അല്ലേ….. അതുകൊണ്ട് നിനിലിന്റെ വീട്ടിൽ നിർത്തിയിട്ട് ക്ലാസ്സിൽ പോകുന്നത് തുടർന്നു…. ആദ്യമായി ലാസ്റ്റ് ഗ്രേഡ് സെർവന്റ് ഷോർട് ലിസ്റ്റിൽ വന്നപ്പോൾ അതിശയമായിരുന്നു… പക്ഷേ റാങ്ക് ലിസ്റ്റ് നോക്കിയപ്പോൾ റാങ്ക് കുറവാണ്…

പരിശ്രമിച്ചാൽ ഇനിയും കൂടുതൽ വാങ്ങാം എന്ന് തോന്നിച്ചത് ആ കുറഞ്ഞ റാങ്ക് ആയിരുന്നു…. പിന്നെയും ശ്രമിച്ചു….. അടുത്ത എൽ ഡി സി ലിസ്റ്റിൽ ആദ്യ നൂറിൽ കയറാൻ പറ്റി……. പിന്നേ മത്സരം ആയിരുന്നു….. അഞ്ചു ലിസ്റ്റുകളിൽ ഉയർന്ന റാങ്ക് മേടിച്ചിട്ട് ആണ് കോച്ചിംഗ് നിർത്തിയത്….. അപ്പോഴേക്കും മോളും അംഗൻവാടിയിൽ പോകാറായി…. മോളേ ശ്രദ്ധിക്കണം…..പ്രോസീജിയേഴ്‌സ് എല്ലാം തീർത്തിട്ട് PSC ക്ലാസ്സിലേക്ക് ഉള്ള ഓട്ടങ്ങൾ ഇല്ലാതെ കുര്യാച്ചന്റെ തോട്ടത്തിൽ പണിക്ക് ഇറങ്ങി തുടങ്ങി… നന്ദു മോളേ അംഗൻവാടിയിൽ വിട്ട് തുടങ്ങി.. രാവിലെ നിനിൽ ആണ് കൊണ്ടുപോയി വിടുന്നത്…. അവന്റെ ഡിഗ്രി കോഴ്സ് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു….

സബ് ഇൻസ്‌പെക്ടർ ഫിസിക്കൽ ടെസ്റ്റിന് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുകയാണ്….. അടുത്ത് തന്നെ ഉണ്ട്…. അതുകൊണ്ട് ഫിസിക്കൽ ടെസ്റ്റിന് സ്പെഷ്യൽ കോച്ചിംഗ് കൊടുക്കുന്ന ഒരു സെന്റർ ഉണ്ട് ആലുവയിൽ….. അവിടെ രാവിലെ പോകും അവൻ എന്നും….. ആ സമയം മോളെയും കൂടെ കൂട്ടും…. നിനിലിന്റെ പേര് ചേർത്തുള്ള പഴയ ആക്ഷേപങ്ങൾ ഇപ്പോൾ ഇല്ല….. ദീപൻ ഉണ്ടല്ലോ…. അത് തന്നെ വായ്മൂടാൻ പറ്റാത്ത മനുഷ്യന് ധാരാളം…. രാത്രി കഞ്ഞിയും കുടിച്ച് കഴിഞ്ഞിട്ട് അംഗനവാടിയിലെ ഇന്നത്തെ ഓരോ വിശേഷങ്ങൾ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഗീതുവിന്റെ വയറിന് മേലെ ഒരു കാലും കയറ്റി വെച്ചു കിടക്കുകയായിരുന്നു നന്ദൂട്ടി…… മോൾക്ക് എന്നും ഓരോ പുത്തൻ വിശേഷങ്ങൾ പറയാൻ ഉണ്ടാകും….

ആദ്യമെല്ലാം അവൾ മിണ്ടിയില്ല, ഇവൾ മിണ്ടിയില്ല എന്നെല്ലാം ആയിരുന്നെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ കൂട്ടുകൂടി ഒപ്പിച്ച കുസൃതികൾ ആണ് പറയുവാൻ ഉള്ളത്…. നല്ല ഭംഗിയാണ് അത് കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുവാൻ തന്നെ…… ഒത്തിരി കൊതിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്റെ കുട്ടിയോട് ആരെങ്കിലും ഒന്ന് മിണ്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന്…. അവിടെ നിന്നും കൂട്ടുകൂടിയ കഥകൾ വരെ പറയാറായി….. പക്ഷേ വൈകിട്ട് വിളിക്കുവാനായി ചെല്ലുമ്പോൾ ചില രക്ഷിതാക്കൾ മാത്രം വസൂരി ഉള്ളവരെ കണ്ട് പേടിക്കുന്നപോലെ അവരുടെ മക്കളേ തന്റെ അടുത്ത് നിന്നും പൊതിഞ്ഞ് പിടിച്ചു കൊണ്ടുപോകാറുണ്ട് ….. അത് എന്തിനാണെന്ന് മാത്രം അറിയില്ല … ഒരിക്കൽ അവർക്ക് തെറ്റ് മനസിലാകുമായിരിക്കാം …

പറഞ്ഞുകൊണ്ടുത്തിട്ടും കേൾക്കാത്തത് ആണോ അതോ മക്കളോട് അനിഷ്ടം പറയാത്തത് കൊണ്ട് ആണോ എന്ന് അറിയില്ല , അവരുടെ മക്കളെല്ലാം മോളായിട്ട് നല്ല കൂട്ടാണ്…. “”” അമ്മേ നിനിലാണോ എന്റെ അച്ഛൻ?… “””” ഗീതുവിന്റെ വയറിലേക്ക് കയറിക്കിടന്ന് കൊണ്ട് മോള് ചോദിച്ചു…….. കുഞ്ഞാറ്റയുടെ കൊലുസ്സിൽ തട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്ന ഗീതുവിന്റെ വിരലുകൾ നിശ്ചലമായി…… “”” എന്താ….??? “”” കേൾക്കാത്തത് പോലെ ഒരിക്കൽ കൂടി മോളോട് ചോദിച്ചു… “” നിനിലാണോ കുഞ്ഞാറ്റേടെ അച്ഛൻന്ന്….. ഈ അമ്മയ്ക്ക് ചെവി കേട്ടൂടെ……??…. “” കുഞ്ഞുനെറ്റി ചുളുക്കിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് മോള് പിന്നെയും ചോദിച്ചു…. ഒരുവേള ഉത്തരമില്ലാതെ ഗീതു പകച്ചു പോയിരുന്നു….തുടരും….. © തമസാ ലക്ഷ്മി ….

മൊഴിയിടറാതെ : ഭാഗം 33