മഴമുകിൽ: ഭാഗം 24

മഴമുകിൽ: ഭാഗം 24

എഴുത്തുകാരി: അമ്മു അമ്മൂസ്

ഋഷി പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ഓരോന്നും ശ്രീ ശ്രദ്ധയോടെ കേട്ടു…. “”യെസ് സർ… എല്ലാം നോക്കിക്കോളാം.., ” ഇറങ്ങും മുൻപ് ഋഷി വീണ്ടും ആ കൊച്ചു പെൺകുട്ടിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു… ശാന്തമായി നിൽക്കുകയാണ് എങ്കിലും ആ കണ്ണിലെ നൂറു സംശയങ്ങൾ അവന് മാത്രം മനസ്സിലായിരുന്നു.. ഒന്നും പറയാതെ അവനാ കുഞ്ഞിന്റെ നെറുകയിൽ ഒന്ന് ചുംബിച്ചു… അതിലുണ്ടായിരുന്നു അവന് കൊടുക്കാനുള്ള ഉറപ്പ്.. “”സർ…. ആ ഓട്ടോ ഡ്രൈവർ നെ കസ്റ്റഡിയിൽ എടുത്തിട്ടുണ്ട്… “” ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും വന്ന കാളിൽ ശ്രീയുടെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും ഒരിക്കൽ കൂടി കോപത്താൽ ചുവന്നു കലങ്ങി….

“”സർ…. എനിക്കൊരു ഒരു മണിക്കൂർ പെർമിഷൻ വേണം. സ്റ്റേഷനിൽ വരെ ഒന്ന് പോകേണ്ട ആവശ്യമുണ്ട്… അത് കഴിഞ്ഞു കമ്മീഷണർ ഓഫീസിൽ എത്തിക്കോളാം…”” കാൾ കട്ട്‌ ചെയ്ത ഉടൻ തന്നെ ശ്രീ ഋഷിയോട് പറഞ്ഞു.. “”Ok. ബട്ട്‌ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ മറക്കരുത്… എത്രയും വേഗം ശാലിനി എന്റെ മുൻപിൽ എത്തിയിരിക്കണം…”” ഗൗരവം നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു ഋഷിയുടെ മുഖത്ത്.. കുറച്ചു മണിക്കൂറുകൾക്കുള്ളിൽ അനാഥയാകാൻ പോകുന്ന ആ കുഞ്ഞ് മുഖമായിരുന്നു അവന്റെ മനസ്സിൽ…. 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸

മുറ്റത്തു നിന്നും ബൈക്കിന്റെ നിർത്താതെയുള്ള ഹോൺ കേട്ടപ്പോഴാണ് അഭി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി നോക്കുന്നത്… പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വരുന്ന അവളെ കണ്ടപ്പോൾ ശ്രീക്ക് ഉള്ളിൽ ഒരു നോവ് തോന്നി… ഇന്നലെ നടന്നതൊന്നും അവളിനിയും മറന്നിട്ടില്ല എന്ന് തോന്നി…. എപ്പോഴും കരിമഷി അണിഞ്ഞ ആ കണ്ണുകൾ ഇന്ന് ശൂന്യമായിരുന്നു…. കറുപ്പ് വീണ് കിടക്കുന്ന കൺതടങ്ങളും അലസമായി അഴിച്ചിട്ടിരിക്കുന്ന മുടിയുമെല്ലാം അവളുടേ ഉറക്കമില്ലായ്മയെ എടുത്തു പറയുന്നതായിരുന്നു… പതിവില്ലാതെ ഈ സമയത്ത് ശ്രീയെ കണ്ടപ്പോൾ അവൾ സംശയത്തോടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…

“”നീ വേഗം ചെന്ന് റെഡി ആയിട്ട് വാ… നമുക്കൊരിടം വരെ പോകാനുണ്ട്…”” . “”എവിടെക്കാ…. “”അവൻ പറഞ്ഞത് മനസ്സിലാകാതേ ചോദിച്ചതും മുഖത്ത് വീണ്ടും ഗൗരവം നിറയുന്നത് കണ്ടു.. “”എവിടെക്കാ എന്ന് അറിഞ്ഞാലേ നീ വരുള്ളോ…”” സ്വല്പം കടുപ്പിച്ചു തന്നെ ചോദിച്ചു… “”ഓഹ്…””ചുണ്ടും കോട്ടി അകത്തേക്ക് ദേഷ്യത്തിൽ തിരിഞ്ഞു നടന്നു… “”ഹും….. വെട്ടുപോത്ത് ആണെന്ന തോന്നുന്നേ…. ഇന്നലത്തെ സ്നേഹം കണ്ടപ്പോൾ മനുഷ്യൻ വിചാരിച്ചു നന്നായെന്ന്…. ഇങ്ങേരീ ജന്മം നിന്നെ സ്നേഹിക്കും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല അഭി….”” അകത്തേക്ക് നടക്കും വഴി പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് നടന്നു… …

“”ഡീ….. ഒന്ന് നിന്നെ…. “”വാതിൽ കടക്കും മുൻപ് പിന്നിൽ നിന്നും വിളി എത്തി… തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോഴും അതേ ഗൗരവത്തിൽ കൈ കെട്ടി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… “”കണ്ണെഴുതിയിട്ട് വന്നാൽ മതി….”” അവൻ പറഞ്ഞത് വിശ്വസിക്കാൻ ആകാതെ മിഴിച്ചു നോക്കി എങ്കിലും ആ മുഖത്തെ ഗൗരവത്തിന് കുറവൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… “”കഥകളി കാട്ടാതെ പോയി ഒരുങ്ങെഡീ….”” അതും കൂടി കേട്ടപ്പോൾ വേഗം അകത്തേക്ക് നടന്നു… ബൈക്കിൽ കേറിയിട്ടും ശ്രീ ഒന്നും മിണ്ടിയിരുന്നില്ല…അവന്റെ മുഖത്ത് ഉറഞ്ഞു കൂടിയ ഗൗരവം കണ്ടപ്പോൾ പിന്നെ ഒന്നും ചോദിക്കാൻ നിന്നില്ല…

പോലീസ് സ്റ്റേഷന്റെ മുൻപിൽ ബൈക്ക് നിർത്തിയപ്പോൾ അവളവനെ സംശയത്തോടെ നോക്കി… അതിന് മറുപടി കൊടുക്കാതെ അവളുടേ കൈയും പിടിച്ചു നേരെ അകത്തേക്ക് നടന്നു… “”എവിടെ… വിനോദെ അവൻ…”” അകത്തേക്ക് കയറിയതും ഹെഡ് കോൺസ്റ്റബിളിനോട് ചോദിച്ചു… “”ദാ സർ….. അവിടേക്ക് നിർത്തിയിരിക്കുകയാണ്… സാറ് വന്നിട്ട് എന്താ ചെയ്യേണ്ടേ എന്ന് ചോദിച്ചിട്ട് ചെയ്യാം എന്ന് വിചാരിച്ചു…”” അയാൾ വിരൽ ചൂണ്ടിയ ദിശയിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ ഒത്ത ശരീരവും വെട്ടി ഒതുക്കാത്ത മുടിയും താടിയും ഒക്കെയായി ഒരുവൻ കൈകൾ കെട്ടി നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു….

ലഹരിയുടെ ഉപയോഗത്തിന്റെ തെളിവെന്നോണം കണ്ണുകൾ രണ്ടും ചുവന്നു കലങ്ങിയിരുന്നു… ഇളം ബ്രൗൺ നിറത്തിലായി മാറിയ പല്ലുകൾ കൊണ്ട് എന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുത്തു തലമുടി പിടിച്ചു വലിച്ചു നിൽപ്പുണ്ട്… പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ വന്നതിന്റെ യാതൊരു പേടിയും ആ മുഖത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… ശ്രീയുടെ നോട്ടം പിന്തുടർന്നപ്പോഴാണ് ഇന്നലെ കയറിയ ഓട്ടോയുടെ ഡ്രൈവർ നിൽക്കുന്നത് അഭി കാണുന്നത്…. വീണ്ടും ഭയം വരിഞ്ഞു മുറുക്കും പോലെ തോന്നി അവൾക്ക്… ഇന്നലെ നടന്നതോരൊന്നും വീണ്ടും കണ്മുന്നിൽ തെളിയും പോലെ… “”ഇവനാണോ….”” ശ്രീ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ അവളോട് ചോദിച്ചു..

മറുപടി പറയുന്നതിന് പകരം രണ്ടു കൈകൾ കൊണ്ടും അവന്റെ കൈ ബലമായി പിടിച്ചു നിന്നു അവൾ…. ചെറുതായി വിറച്ചു തുടങ്ങിയ അവളുടേ കൈകൾ അവന്റെ ചോദ്യങ്ങൾക്കുള്ള ഉത്തരങ്ങൾ നൽകിയിരുന്നു… “”ലിസി…. “”ഇത്തിരി ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചപ്പോൾ ഒരു വനിതാ പോലീസ് നടന്നു വരുന്നത് കണ്ടു… “”താൻ അഭിയെ ഒന്ന് നോക്കിക്കോ… ഞാൻ വരുന്നത് വരെ…”” ശ്രീയുടെ ശബ്ദം കേട്ടിട്ടാണ് അയാൾ അവർ നിന്ന ദിശയിലേക്ക് നോക്കുന്നത്… അഭിയെ കണ്ടപ്പോൾ ഇന്നലെ വൈകുന്നേരം ഓട്ടോയിൽ വച്ചു നടന്നത് പെട്ടെന്ന് ഓർമ്മയിൽ തെളിഞ്ഞു…

എന്തിനാണ് പോലീസ് പിടിച്ചുകൊണ്ട് വന്നത് എന്നറിഞ്ഞ പോലെ അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ നേരിയ ഭയം തെളിയുന്നത് പോലെ തോന്നി ശ്രീക്ക്… ശ്രീയുടെ ദഹിപ്പിക്കുന്ന നോട്ടത്തെ നേരിടാനുള്ള മടി എന്ന പോലെ അയാൾ തല കുനിച്ചു നിന്നു…. അപ്പോഴും നെറ്റിയുടെ രണ്ടു വശങ്ങളിൽ കൂടിയും വിയർപ്പ് തുള്ളികൾ ചാലിട്ട് ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അഭിയോട് ലിസിയുടെ കൂടെ പോകാനായി കണ്ണ് കാണിച്ചു ശ്രീ ക്യാബിനിലേക്ക് നടന്നു… “”വിനോദെ അവനെ ഇങ്ങ് കൊണ്ട് വാ….”” അകത്തേക്ക് കയറും മുൻപ് ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു ശ്രീ…

വിനോദിന്റെ കൂടെ അകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോൾ മേശയിൽ ചാരി നിന്ന് രണ്ടു കൈകളും മാറിൽ പിണച്ചു കെട്ടി നിന്ന് നോക്കുന്ന ശ്രീയെയാണ് കാണുന്നത്…. “”നിന്റെ പേരെന്താടാ….. “”പല്ലിറുമ്മിക്കൊണ്ട് ശ്രീ ചോദിച്ചു… “”മ…. മധു..””. വിക്കി വിക്കി അയാൾ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു… “”നിന്റെ കൂടെ ഇന്നലെ വൈകുന്നേരം ഓട്ടോയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നവൻ ആരാടാ….”” “”ആരാ…. സാറെ…. എ… എനിക്കറിയില്ല….”” അയാൾ വെപ്രാളത്തോടെ പറഞ്ഞു… ഉറഞ്ഞു കേറിയ ദേഷ്യത്തോടെ ശ്രീ അവന്റെ കോളറിൽ പിടിച്ചു പൊക്കി എടുത്തു ഭിത്തിയിലേക്ക് ചേർത്ത് നിർത്തി… വേഷം കെട്ടെടുക്കാതെ മര്യാദക്ക് പറയെടാ….””

“”എനിക്കറിയാത്ത കാര്യം ഞാനെങ്ങനാ സാറെ പറയുന്നേ….”” അയാൾ വെപ്രാളത്തോടെ ശ്രീയുടെ കൈ വിടുവിക്കാൻ നോക്കി പറഞ്ഞു… “”അപ്പൊ നീ പറയില്ല…… വിനോദെ അതിങ്ങെടുത്തെ….. “”ശ്രീയുടെ നീട്ടിയ കൈയിലേക്ക് വിനോദ് ഇരുമ്പ് കൊണ്ടുള്ള ഒരു ഉപകരണം വച്ചു കൊടുത്തു… അഞ്ചു വിരലുകൾ കേറാൻ എന്ന പോലെ അഞ്ചു ദ്വാരങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു അതിൽ… അതിനേ എല്ലാം കണക്ട് ചെയ്തുകൊണ്ട് ഒരു കമ്പി താഴേക്ക് നീണ്ടിരുന്നു…. മധു പേടിയോടെ അതിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് ഇരുന്നു….

ശ്രീ മധുവിന്റെ അഞ്ച് വിരലുകൾ അതിലേക്ക് കയറ്റിയപ്പോഴേക്കും അയാൾ പേടി കൊണ്ട് അലറി വിളിച്ചിരുന്നു…. “”വേണ്ട…. വേണ്ട സർ….. ഞാൻ പറയാം….. എന്റെ പരിചയക്കാരനാ അത്… മാർട്ടിൻ…. “”പേടി കൊണ്ട് നിലവിളിച്ചു പറയുന്ന അയാളെ നോക്കി ശ്രീ ഒന്ന് ചിരിച്ചു…. എന്നിട്ട് താഴേക്ക് നീണ്ടു നിൽക്കുന്ന കമ്പിയുടെ സ്ക്രൂ മുറുക്കി… വിരലുകൾ ഒടിഞ്ഞു പോകും പോലെ തോന്നി മധുവിന്… “”ആഹ്….””. വേദന കൊണ്ടായാൾ അലറി വിളിച്ചു… ഒടുവിൽ വേദന സഹിക്കാൻ കഴിയാതെ ബോധം മറയും എന്നായപ്പോൾ ശ്രീ അയാളുടെ വിരലുകളെ മോചിപ്പിച്ചു… “”ഇത് നീ കൂട്ട് നിന്നതിന്….

ഇതിന്റെ ബാക്കി നിന്റെ കൂട്ടുകാരന് ഞാൻ കൊടുത്തോളാം….””ശ്രീ അയാളുടെ തോളിൽ തട്ടി പറഞ്ഞു…. “”വിനോദെ ഇവന്റെ കൂട്ടുകാരൻ വന്നിട്ട് ഇവനെ വിട്ടാൽ മതി… അതുവരെ ആ സെല്ലിലേക്ക് ഇട്ടേരെ…”” ശ്രീ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ലിസിയോട് എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന അഭിയെയാണ് കാണുന്നത്…. “”നീ വാ വീട്ടിലേക്ക് പോകാം..”” അവനത് പറഞ്ഞതും ആവേശത്തോടെ എഴുന്നേറ്റു….

അവന്റെ പിന്നിലായ് ബൈക്കിൽ കയറുമ്പോൾ നഷ്ടപ്പെട്ട ചിരി അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ തിരികെ എത്തിയിരുന്നു…. അയാളുടെ ഉച്ചത്തിലുള്ള അലറിക്കരച്ചിൽ അവളും കേട്ടിരുന്നു…. ശ്രീ സാറ് ആദ്യമായി ഇത്രയും ദേഷ്യപ്പെടുന്ന കഥ ലിസി യിൽ നിന്നും കൂടി കേട്ടപ്പോൾ എന്തോ മനസ്സ് വീണ്ടും നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു… തിരികെയുള്ള യാത്രയിൽ പതിയെ അവന്റെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞിരുന്നു…. അതറിഞ്ഞിട്ടെന്ന പോലെ ശ്രീ ചിരിയോടെ ബൈക്കിന്റെ വേഗം കുറച്ചു പതിയെയാക്കി… 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸

വീടിന്റെ അകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോൾ പതിവിലും കൂടുതൽ ശാന്തത തോന്നി ഋഷിക്ക്…. എന്നത്തേയും പോലെ ഇന്ന് ബൈക്കിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് അല്ലു മോള് ഓടി വന്നിരുന്നില്ല…. ഹോണടിച്ചിട്ടും മോളെ കാണാതെ ആയപ്പോൾ നെറ്റി ഒന്ന് ചുളിഞ്ഞു… വേഗം ബൈക്കിൽ നിന്നിറങ്ങി അകത്തേക്ക് നടന്നു.. വാതിൽ തുറന്നു ഇട്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു… “”അല്ലൂസേ…. “” വിളിച്ചു നോക്കിയിട്ടും ആരും വിളി കേട്ടിരുന്നില്ല…. വെപ്രാളത്തോടെ വീണ്ടും വിളിക്കുമ്പോഴാണ് ദേവ മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വരുന്നത് കാണുന്നത്… അവളുടേ മുഖത്ത് നല്ല വിഷമം നിറഞ്ഞിരുന്നു…

“”മോളെവിടെടോ….”” “”ഒന്നും പറയണ്ട… കൈയുടേം കാലിന്റേം ഒക്കെ മുട്ടും മുറിച്ചു വച്ചു മുറിയിൽ ഇരിപ്പുണ്ട്…. “” ദേവ പരാതി പോലെ പറഞ്ഞെങ്കിലും അവളുടേ സ്വരത്തിൽ നിറഞ്ഞു നിന്ന ടെൻഷനും വിഷമവും ഋഷിക്ക് മനസ്സിലായിരുന്നു…. അവൻ വേഗം മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു…. കാൽ മുട്ടിലെയും കൈ മുട്ടിലെയും കുഞ്ഞ് മുറിവുകളിൽ നോക്കി സങ്കടത്തോടെ ഇരിക്കുന്ന അല്ലു മോളെയാണ് മുറിയിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ കണ്ടത്… ആ കുഞ്ഞി കണ്ണുകൾ രണ്ടും ചുവന്നു കലങ്ങിയിരുന്നു…. “”പോലീഷേ…..”” ഋഷിയെ കണ്ടതും സങ്കടത്തോടെ ചുണ്ട് രണ്ടും പിളർത്തി വിളിച്ചു… “”എന്റെ അല്ലൂസ്‌ വീണോടാ…..””

കുഞ്ഞിനെ എടുത്തു മടിയിലേക്ക് വച്ചു മുടികളിൽ കൂടി വിരലോടിച്ചു ചോദിച്ചു… “”അല്ലൂന് നോവുന്നു പോലീഷേ…..”” വിതുമ്പിക്കൊണ്ട് അവന്റെ ദേഹത്തേക്ക് ചാഞ്ഞു… ഋഷി കുഞ്ഞിന്റെ മരുന്ന് പുരട്ടിയ മുറിവിൽ പതിയെ ഊതി കൊടുത്തുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോഴാണ് അവനുള്ള ചായയുമായി ദേവ മുറിയിലേക്ക് വരുന്നത്… “”ഇത്തിരി നോവട്ടെ….. ചില്ലറയല്ല പെണ്ണിന്റെ കൈയിലെ കുരുത്തക്കേട്…… രണ്ടെണ്ണം കൂടി മൗഗ്ലി കളിക്കാൻ പോയിട്ട് മുട്ടും പൊട്ടിച്ചു വന്നിരിക്കുന്നു…..”” ദേവ അല്ലു മോളെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി പറഞ്ഞു… ദേവ ഇപ്പോഴും ദേഷ്യത്തിൽ ആണെന്ന് കണ്ടു അല്ലു മോള് ഋഷിയുടെ ദേഹത്തേക്ക് ഒന്ന് കൂടി ചേർന്ന് കിടന്നു… “”മൗഗ്ലി കളിക്കാനോ….””.

ഋഷി സംശയത്തോടെ നോക്കി… “”ചേട്ടനും അനിയത്തിയും കൂടി മുറ്റത്തു കെട്ടിയ ഊഞ്ഞാലിന്റെ വള്ളിയിൽ തൂങ്ങി ആടി മൗഗ്ലി കളിക്കുവായിരുന്നു കണ്ണ് വെട്ടിച്ചു…. ഒടുക്കം അത് പൊട്ടി താഴെ വീണു…… നല്ല രണ്ടു തല്ല് വച്ചു കൊടുക്കുവാ വേണ്ടേ രണ്ടിനും….”” “”അല്ലൂനെ അമ്മ വയക്ക് പയഞ്ഞു…..””. ദേവേടെ നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടി ഋഷിയോട് പരാതി പോലെ പറഞ്ഞു ഇരിപ്പുണ്ട്…. ഋഷി ദേവയെ വഴക്ക് പറയുന്നത് പ്രതീക്ഷിച്ചെന്ന പോലെ ആ കുഞ്ഞിക്കണ്ണുകൾ രണ്ടും അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരിന്നു… “”ആഹാ…. എന്റെ അല്ലൂസിനെ വയക്ക് പറഞ്ഞോ…. അമ്മയാണോ പറഞ്ഞേ….

അമ്മേനെ പോലീഷ് വയക്ക് പറയാമെ…..”” അവനതും പറഞ്ഞു മോളെ ഒന്ന് കൂടി ചേർത്ത് പിടിച്ചു ദേവയെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു… ഋഷി പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ അല്ലുമോള് ചിരിച്ചോണ്ട് അവന്റെ ദേഹത്തേക്ക് ചാഞ്ഞു കിടന്നു ദേവയെ ഒളികണ്ണിട്ട് നോക്കി…. രണ്ടാളുടെയും കളി കണ്ടു അവളും ചിരിച്ചു പോയിരുന്നു… “”രണ്ടാളും കൂടി എന്താന്ന് വച്ചാൽ ആയിക്കോ…. എനിക്ക് പിടിപ്പത് ജോലിയുണ്ട് അടുക്കളയിൽ…. ഇന്നത്തെ പണി ഒന്നും നടന്നിട്ടില്ല…. “””മോളെ ഒന്ന് കൂടി കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി പറഞ്ഞിട്ട് ദേവ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു… 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸

“”അല്ലൂന് ഒക്കം വരുന്നു…””.. അവന്റെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു കണ്ണടച്ചു പറഞ്ഞപ്പോൾ മുറിവ് ദേഹത്തു തട്ടാതെ സൂക്ഷിച്ചു ഋഷി മോളെ എടുത്തു…. മോളെയും തോളിലിട്ട് മുറിയുടെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും പതിയെ നടന്നു മൂളിപ്പാട്ട് പാടുന്ന ഋഷിയെയാണ് ജോലിയൊക്കെ ഒതുക്കി തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ കാണുന്നത്… കുറച്ചു നേരം അവളാ കാഴ്ച തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് വാതിൽപ്പടിയിൽ നിന്നു…. മനസ്സിനോടൊപ്പം തന്നെ കണ്ണുകളും നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. മോളുറങ്ങിയോ എന്ന് നോക്കാൻ വേണ്ടി തിരിഞ്ഞപ്പോളാണ് നിറകണ്ണുകളോടെ അവരെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ദേവയെ അവൻ കാണുന്നത്….

അവളുടെ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്ന പുഞ്ചിരി കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞതിന്റെ കാരണം അവനോടു പറയാതെ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു… തിരിച്ചും ഉള്ള് നിറഞ്ഞൊരു ചിരി മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു അവന് പകരമായി നൽകുവാൻ… വാക്കുകളെല്ലാം തന്നെ വെറും അക്ഷരങ്ങൾ മാത്രമായി മാറിയിരുന്നു…. അല്ലെങ്കിലും ഓരോ നോട്ടത്തിലും പ്രണയം നിറയുമ്പോൾ അതറിയിക്കാൻ ശബ്ദങ്ങളും അക്ഷരങ്ങളും എന്തിന്….തുടരും ഇതിന്റെ ബാക്കി ഇന്ന് രാത്രി 8 മണിക്ക് പോസ്റ്റ് ചെയ്യു…

മഴമുകിൽ: ഭാഗം 23

Share this story