നിനക്കായ് : ഭാഗം 46
എഴുത്തുകാരി: ഫാത്തിമ അലി
“എന്റെ ദച്ചൂ ഇങ്ങനെ മിഴിച്ച് നോക്കാതെ ഒന്ന് യെസ് പറ….” സാമിന്റെ കൈയിലെ ചെപ്പിലേക്കും അവന്റെ മുഖത്തേക്കും മാറി മാറി നോക്കുന്ന ശ്രീയെ കണ്ട് അന്നമ്മ പിറുപിറുത്തു… ശ്രീയുടെ മറുപടി എന്തായിരിക്കുമെന്ന് അറിയാനുള്ള ആകാംക്ഷ അവളുടെ മുഖത്ത് നിന്നും വായിച്ചെടുക്കാമായിരുന്നു… അന്നമ്മ പിറുപിറുക്കുന്നത് കേട്ട് അടുത്ത് നിന്ന അലക്സ് മുഖം അൽപം ഒന്ന് ചെരിച്ച് അവളെ നോക്കി… അന്നമ്മയുടെ ഒരു കൈ അലക്സിന്റെ കൈക്ക് ഉള്ളിലൂടെ കോർത്ത് പിടിച്ചിരുന്നു….
മറു കൈയിലെ നഖം കടിച്ച് കൊണ്ട് ടെൻഷനോടെ അവൾ സാമിനെയും ശ്രീയെയും മാറി മാറി നോക്കുന്നുണ്ട്… സാമിന്റെ മുഖത്ത് പോലും ഇത്രക്ക് ടെൻഷൻ അലക്സിന് കാണാൻ സാധിച്ചില്ല… ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ ചുറ്റി പിടിച്ചിരുന്ന അന്നമ്മയുടെ കൈക്ക് മുകളിലേക്ക് അലക്സ് കൈകൾ കൊണ്ട് വന്ന് വെച്ചു… അവളുടെ ശ്രദ്ധ മുഴുവൻ വേറെ ഒന്നിലേക്ക് ആയത് കൊണ്ട് അലക്സ് തൊട്ടതോ തന്നെ നോക്കുന്നതോ ഒന്നും അന്നമ്മ അറിയുന്നില്ലായിരുന്നു… “ഇങ്ങനെ പോയാൽ നിന്റെ നഖം ബാക്കി കാണില്ലല്ലോ ടീ….?” അലക്സ് തല അൽപം കുനിച്ച് അന്നമ്മയുടെ കാതിൽ സ്വകാര്യം എന്നത് പോലെ പറഞ്ഞു…
അവന്റെ നിശ്വാസമേറ്റ് തല ചരിച്ച് നോക്കിയ അന്നമ്മ കുസൃതി ചിരിയോടെ തന്നെ നോക്കുന്ന അലക്സിനെ കണ്ട് മിഴികൾ വിടർത്തി… അപ്പോഴും പല്ലിന് ഇടയിൽ വെച്ചിരുന്ന വിരൽ അവൾ പിൻവലിച്ചിരുന്നില്ല… അലക്സ് തന്റെ കൈ കൊണ്ട് ആ വിരലിനെ പതിയെ താഴ്ത്തി വെച്ചു… അപ്പോഴാണ് അവൾ അവന്റെ കൈയിൽ ചുറ്റിയാണ് താൻ ഇത് വരെ നിന്നതെന്ന് അറിഞ്ഞത്… എന്നിട്ടും കൈകൾ പിൻവലിക്കാതെ ഒന്ന് കൂടെ അവനോട് ചേർന്ന് നിന്നു…. “ഈ
…” അവന്റെ കൂർപ്പിച്ചുള്ള നോട്ടം കണ്ട് കണ്ട് അന്നമ്മ ഇളിച്ച് കാണിച്ചതും ചുണ്ടിൽ ഒളിപ്പിച്ച് വെച്ച ചിരിയോടെ അലക്സ് സാമിനെയും ശ്രീയെയും നോക്കി…. “ദുർഗാ….താൻ എന്തെങ്കിലും ഒന്ന് പറയെടോ…ഇങ്ങനെ നിന്നിട്ട് കാല് വേദനിക്കുന്നു…
സത്യം…” ശ്രീ ഒരു തരത്തിലുള്ള പ്രതികരണവും തരുന്നില്ലെന്ന് അറിഞ്ഞ സാം സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അലക്സും അന്നമ്മയും ചിരിച്ചു… “ഗർർർർ
…” അവരുടെ ചിരി കേട്ട് സാം രണ്ട് പേരെയും നേരെ തിരിഞ്ഞ് പല്ലിറുമ്പി കാണിച്ചതും രണ്ടാളും വാ പൊത്തി പിടിച്ചു… “ഏയ് ദുർഗ കൊച്ചേ
…..” സാമിന്റെ ഈണത്തിലുള്ള വിളി കേട്ട് ഞെട്ടലോടെ ശ്രീ അവനെ നോക്കി…. ശ്രീ സമ്മതമല്ലെന്ന അർത്ഥത്തിൽ തല ചലിപ്പിച്ചു…. പിന്നെ അവന്റെ പ്രവർത്തി ഇഷ്ടപ്പെടാത്തത് പോലെ പതിയെ പിന്നോട്ട് കാലടികൾ വെച്ചു… സാമിന്റെ മുഖം ചെറുതായി ഒന്ന് വാടിയെങ്കിലും അത് പ്രതീക്ഷിച്ചതായതിനാൽ പുഞ്ചിരിയോടെ അവൻ എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു…
എന്നാൽ ശ്രീ അപ്പോഴും അവനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് പിന്നിലേക്ക് നീങ്ങുകയായിരുന്നു… കുറച്ച് കൂടെ പിന്നിലേക്ക് നീങ്ങിയാൽ കുന്നിന്റെ ഉച്ചിയിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് പതിക്കും… “ദച്ചൂ പിന്നിലേക്ക് പോവല്ലേ…” അന്നമ്മയും അലക്സും വിളിച്ച് പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും അതൊന്നും കേൾക്കാതെ മറ്റേതോ ലോകത്തെന്ന പോലെ ആയിരുന്നു ശ്രീ നടക്കുന്നത്…. “ഏ…ഏയ്….” ശ്രീ പിന്നെയും പിറകിലേക്ക് പോവുന്നത് കണ്ട് സാം ഞൊടിയിടയിൽ അവളുടെ കൈകൾ പിടിച്ച് അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വലിച്ചിട്ടു…. പെട്ടന്നുള്ള നീക്കത്തിൽ അവന്റെ കൈകൾ അവളുടെ നഗ്നമായി ഇടുപ്പിനെ ആയിരുന്നു ചുറ്റി വരിഞ്ഞത്…
ശ്രീ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖം അമർത്തി നിന്നു…. സാമിന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കേൾക്കെ അവനിൽ നിന്ന് വിട്ടകലാൻ കഴിയാത്തത് പോലെ അവളുടെ ഹൃദയവും തുടിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു… പെട്ടെന്ന് സ്വബോധത്തിൽ വന്നത് പോലെ ശ്രീ അവനിൽ നിന്ന് പിടഞ്ഞ് മാറാൻ ശ്രമിച്ചു… പക്ഷേ അവളുടെ സാമിപ്യത്തിൽ നിന്ന് അകലാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്തത് പോലെ സാം അവന്റെ പിടുത്തം ഒന്ന് കൂടി മുറുക്കി… അവന്റെ ആ നീക്കം ശ്രീയുടെ ദേഷ്യം വർദ്ധിപ്പിച്ചിരുന്നു…. സാം എന്തിനാണ് തന്നെ അവന്റെ ദേഹത്തേക്ക് വലിച്ചിട്ടതെന്ന ചിന്ത അവളിൽ ഉണ്ടായില്ല…. മറിച്ച് അവളുടെ മനസ്സിൽ തന്റെ അനിഷ്ടം പറഞ്ഞിട്ടും ബലമായി പിടിച്ച് വെച്ച സാമിനോടുള്ള വിരോധം അധികരിച്ചു….
ശക്തിയിൽ അവനെ പിന്നിലേക്ക് തള്ളി മാറ്റി സാമിന്റെ കവിളിൽ അവളുടെ കൈ പതിപ്പിച്ചു…. “കർത്താവേ…” കവിളിൽ കൈ വെച്ച് മുഖം ഒരു സൈഡിലേക്ക് ആക്കി നിൽക്കുന്ന സാമിനെയും അവന് അടുത്തായി ഉറഞ്ഞ് തുള്ളുന്ന ശ്രീയെയും കാണെ അന്നമ്മ തലയിൽ കൈ വെച്ച് പോയി… അലക്സിനെ നോക്കിയപ്പോൾ അവിടെയും ഏതാണ്ട് ഇതേ എക്സ്പ്രഷൻ തന്നെയാണ്… “അതേ ഇച്ചായോ….എനിക്ക് അറിയാൻ മേലാത്തത് കൊണ്ട് ചോദിക്കുവാ…നിങ്ങൾ ആങ്ങളയും പെങ്ങളും പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്യുന്നവരെ കേറി അടിക്കണം എന്ന് നേർച്ച വല്ലതും നേർന്നിട്ടുണ്ടോ…?” അന്നമ്മയുടെ പതിഞ്ഞുള്ള ചോദ്യം കേട്ട് അലക്സ് അവളെ നോക്കി പല്ല് കടിച്ചു…
അവന്റെ കൂർത്ത നോട്ടം കണ്ടതും അന്നമ്മ അവളൊന്നും ചോദിച്ചില്ലെന്ന മട്ടിൽ മുഖം തിരിച്ച് സാമിനെയും ശ്രീയെയും ഫോക്കസ് ചെയ്തു… “ദുർഗാ…ഞാൻ….” സാം അവളോട് എന്തോ പറയാനായി മുതിർന്നെങ്കിലും അവനെ തടഞ്ഞ് കൊണ്ട് ശ്രീ കൈ ഉയർത്തി… സാമിനെ കത്തുന്ന ഒരു നോട്ടം നോക്കി ശ്രീ വെട്ടി തിരിഞ്ഞ് നടന്നു… അപ്പോഴാണ് അവിടെ അവരെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അലക്സിനെയും അന്നമ്മയെയും ശ്രീ കണ്ടത്…. “ഏട്ടായി നമുക്ക് പോവാം…” അന്നമ്മയെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ ശ്രീ അലക്സിന്റെ അരികിലേക്ക് വന്ന് പറഞ്ഞു… “മാളൂ….അത്….” “ഏട്ടായി പ്ലീസ്…”
ശ്രീയുടെ ഇടർച്ചയോടെയുള്ള സ്വരം കേട്ട് അവൻ സാമിന് നേരെ കണ്ണുകൾ അയച്ചു… അവന്റെ സമ്മതം കിട്ടിയതും അന്നമ്മയെ ഇടം കണ്ണിട്ട് നോക്കി കൊണ്ട് അലക്സ് മുന്നിലായി നടന്നു… പിന്നാലെ തന്നെ ശ്രീയും….പോവുന്ന സമയത്തും ശ്രീ തന്നെ നോക്കിയില്ല എന്നത് അന്നമ്മയെ ഒരുപാട് വേദനിപ്പിച്ചു…. “ഇച്ചേ….ദച്ചു…അവള്….” സാം അന്നമ്മയുടെ അരികിൽ എത്തിയതും അവൾ സങ്കടത്തോടെ അവനെ നോക്കി… “സാരമില്ല വാവേ..അവൾക്ക് പെട്ടെന്ന് അസ്സെപ്റ്റ് ചെയ്യാൻ പറ്റിയിട്ടുണ്ടാവില്ല…നീ വാ നമുക്ക് പോവാം….” ഒരു പക്ഷേ അവളുടെ മൈന്റ് ശരി അല്ലാത്തത് കൊണ്ടാവും എന്ന് ആശ്വസിച്ച് അന്നമ്മ വേഗം സാമിന്റെ കൂടെ ബുള്ളറ്റിന് അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…
അവർ താഴെ എത്തിയപ്പോഴേക്കും അലക്സ് ശ്രീയെയും കയറ്റി വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തിരുന്നു… സാമിനെയും അന്നമ്മയെയും കണ്ടതും ശ്രീ മുഖം തിരിച്ച് അലക്സിനോട് പോവാനായി പറഞ്ഞു… ഷേർളിയുടെ വീടിന് മുന്നിലെത്തിയതും ബുള്ളറ്റിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി അലക്സിനെ ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ ഗേറ്റ് കടന്ന് ഉള്ളിലേക്ക് കയറി… റൂമിലേക്ക് പോയി ഡോർ അടച്ച് ഡ്രസ് പോലും മാറ്റാതെ ശ്രീ ബെഡിലേക്ക് വീണു… അത്രയും നേരം പിടിച്ച് വെച്ച കണ്ണുനീർ അവളുടെ കവിളുകളെ നനച്ച് കൊണ്ട് ബെഡിലേക്ക് ഇറ്റി വീണു… എന്തിനാണ് തനിക്കിത്ര സങ്കടം എന്ന് എത്ര ആലോച്ചിട്ടും ശ്രീക്ക് മനസ്സിലായില്ല….
ഹരിയെ കുറിച്ചുള്ള ഓർമകളാണോ അതോ തന്നെ ഇത്രയും ദിവസം അവരെല്ലാവരും കൂടെ പറ്റിച്ചത് ഓർത്താണോ…. അവൾ തന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചു…. മനസ്സിലേക്ക് മറക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചതെല്ലാം തിരശ്ശീലയിൽ എന്ന പോലെ കടന്ന് വന്നു .. ഹരിയുടെ വെറുപ്പോടെയുള്ള നോട്ടവും വാക്കുകളുമെല്ലാം വീണ്ടും അവളുടെ ഹൃദയത്തെ മുറിപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു… കരഞ്ഞ് തളർന്ന് ഒടുവിൽ എപ്പോഴോ നിദ്രയെ പുൽകിയപ്പോൾ പ്രണയത്താൽ തന്റെ ഹൃദയത്തിലേറ്റ മുറിവുകളെ മായ്ക്കാൻ കെൽപ്പുള്ളവനാണ് ഒരു വിളിപ്പാടകലെ ഉള്ളതെന്ന കാര്യം അവൾ ഓർത്തിരുന്നില്ല…. ****
“എന്നാലും എന്റെ ഇച്ചേ…എന്നാ അടിയാ അവൾ അടിച്ചത്…?” റൂമിൽ ബെഡിന്റെ ഹെഡ് റെസ്റ്റിലേക്ക് ചാരി ഇരിക്കുന്ന സാമിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി താടിക്കും കൈ കൊടുത്ത് ഇരിപ്പാണ് അന്നമ്മ…. “എന്ത് നല്ല കവിളായിരുന്നു….ആ താടി ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ… ഹോ ആലോചിക്കാൻ കൂടെ പറ്റുന്നില്ല….” സാമിന്റെ കവിളിലേക്ക് നോക്കി പല്ലി ചിലക്കുന്നത് പോലെ സൗണ്ട് ഉണ്ടാക്കി അന്നമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ട് തൊട്ടപ്പുറത്തെ സോഫയിൽ ഇരുന്ന അലക്സ് ചിരിച്ചു പോയി… “ടീ കോപ്പേ….ആഹൂ…എന്ത് അടിയാ പെണ്ണ് അടിച്ചത്….എന്റെ പല്ല് ഇളകിയോ എന്നൊരു ഡൗട്ട്…” സാം അന്നമ്മക്ക് നേരെ പല്ല് കടിച്ച് വന്നതും വേദന കാരണം മുഖം ചുളിച്ച് അവൻ കവിളിൽ കൈ വെച്ച് പോയി…
“എന്നാലും മാളു എന്തിനാ ഇവനെ അടിച്ചതെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല…” അലക്സ് അവന്റെ സംശയം മറച്ച് വെച്ചില്ല… “ഒരു ചെറിയ കൈയബദ്ധം പറ്റിയതാ…” “ആർക്ക്…?അവൾക്കോ…?” “അല്ല…എനിക്ക്…
” സാമിന്റെ ഭാവം കണ്ട് കണ്ട് അലക്സ് അവനെ കൂർപ്പിച്ച് നോക്കി… “ടാ…അവൾ പിന്നിലുള്ള താഴ്ച കണ്ടിട്ടില്ലായിരുന്നെന്ന് തോന്നുന്നു…ഞാൻ കയറി പിടിച്ചതാണെന്ന് വിചാരിച്ച് അടിച്ചതാവും….” സാം വിശദീകരിച്ചതും അലക്സിന് തൃപ്തി വന്നത് പോലെ ഇരുന്നു… “അല്ല ഇച്ചേ…ഇനി ഇപ്പോ എന്ത് ചെയ്യാനാ പ്ലാൻ….ദച്ചൂനെ വീഴ്ത്തണ്ടേ…?” അന്നമ്മ വിരൽ കടിച്ച് ആലോചിക്കുന്നത് കണ്ടതും സാം അവളുടെ കൈക്ക് ഒരു തട്ട് വെച്ച് കൊടുത്തു…
“അതൊക്കെ ഇച്ച നോക്കിക്കോളാം…ഇനി നിങ്ങൾ രണ്ടാളും ഇതിൽ ഇടപെടണ്ട…” സാം അവരെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ച് പറഞ്ഞതും രണ്ടാളും അവനെ നോക്കി തലയാട്ടി… “എന്നാ മോള് ചെന്ന് ഉറങ്ങിക്കോ…ഗുഡ് നൈറ്റ്…” “ഗുഡ് നൈറ്റ് ഇച്ചേ….” സാമിനെ ഒന്ന് പുണർന്ന് ബെഡിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു…. പോവുന്നതിനിടെ അലക്സിനെ നോക്കി ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ച് വെച്ച് ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു…. ***** രാവിലെ എഴുന്നേറ്റതും ശ്രീക്ക് തലക്ക് നല്ല കനം തോന്നി… ഒരുവിധം എഴുന്നേറ്റ് വാഷ് റൂമിലേക്ക് പോയി….ഫ്രഷ് ആയതും തല വേദനക്ക് അൽപം ആശ്വാസം കിട്ടി… വാഡ്രോബിൽ നിന്ന് ആദ്യം കൈയിൽ കിട്ടിയ ഒരു ഡ്രസും ഇട്ട് ബാഗും ഫോണും എടുത്ത് താഴേക്ക് ഇറങ്ങി… ഷേർളി ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കുന്നേ ഉള്ളായിരുന്നു…
“മോളെന്താ ഇന്ന് നേരത്തെ…?” “അത്…ആ…പ്രൊജക്ട് ചെയ്യാനുണ്ട് ആന്റീ…ക്ലാസ് തുടങ്ങുന്നതിന് മുൻപ് ലൈബ്രറിയിൽ പോയി റഫർ ചെയ്യാനുണ്ട്….” “ആണോ…ആന്റി വേഗം ഫുഡ് എടുക്കാം…” “വേണ്ട ആന്റീ…ഞാൻ കാന്റീനിൽ ചെന്ന് കഴിച്ചോളാം…” അന്നമ്മ വരുന്നതിന് മുൻപ് എങ്ങനെയെങ്കിലും അവിടെ നിന്ന് പോവാൻ ആയിരുന്നു ശ്രീക്ക് തിടുക്കം… ഷേർളിയോട് പറഞ്ഞ് ശ്രീ വേഗം ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടന്നു… പോവുന്ന വഴി രാത്രി സ്വിച്ച് ഓഫ് ചെയ്ത് വെച്ച ഫോൺ ഓൺ ചെയ്ത് സാമിന്റെ നമ്പർ ബ്ലോക്ക് ചെയ്യാനും അവൾ മറന്നില്ല…. ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ എത്തി കുറച്ച് സമയം കാത്ത് നിന്നപ്പോഴേക്കും ബസ് വന്നിരുന്നു….
ശ്രീ പോയിക്കഴിഞ്ഞ് കുറച്ച് കഴിഞ്ഞതും അന്നമ്മ അവളൃ തിരക്കി വീട്ടിലേക്ക് പോയിരുന്നു… “ആന്റീ…ദച്ചു എവിടെ…?” “മോള് കുറച്ച് മുൻപേ ഇറങ്ങിയല്ലോ…എന്തോ പ്രൊജക്ട് ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ്…ഞാൻ കരുതി നിങ്ങൾ ഒരുമിച്ചാണ് പോയതെന്ന്…” “ആഹ്…അ…അത് എന്റെ പ്രൊജക്ട് ഞാൻ കംപ്ലീറ്റ് ആക്കിയിരുന്നു….എന്നാ ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടേ…” “ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ച് പോവാം മോളേ….ദച്ചുവും ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ല…” “ഇപ്പോ വേണ്ട ആന്റീ….” അന്നമ്മ വേഗം അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി പുലിക്കാട്ടിലേക്ക് പോയി… അവളുടെ വരവും കാത്ത് സാം കാറിലേക്ക് ചാരി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു…. ശ്രീയുടെ നമ്പറിലേക്ക് കോൾ ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കിലും കോൾ കണക്ട് ആവുന്നില്ലായിരുന്നു…
അവൻ ഒര നിശ്വാസത്തോടെ ഫോൺ പോക്കറ്റിലേക്ക് വെച്ചു… അലക്സ് കോളേജിൽ പോവാൻ ഉള്ളത് കൊണ്ട് രാവിലെ തന്നെ അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയിട്ടുണ്ട്…. അന്നമ്മ സങ്കടത്തോടെ വരുന്നത് കണ്ട് സാം എഴുന്നേറ്റ് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു… “എന്താ വാവേ…എന്ത് പറ്റി…?” അന്നമ്മയുടെ മുഖത്തെ വാട്ടം കണ്ട് അവളുടെ താടി പിടിച്ച് ഉയർത്തിക്കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു… “ദച്ചു എന്നെ കൂട്ടാതെ പോയി ഇച്ചേ…” അവനെ ചുറ്റി പിടിച്ച് കുഞ്ഞ് കുട്ടികളെ പോലെ വിതുമ്പലോടെ പറയുന്ന അന്നമ്മയെ അവൻ പൊതിഞ്ഞ് പിടിച്ചു… “അയ്യേ…ഇച്ചേടെ കുഞ്ഞൂസ് ഇതിനൊക്കെ കണ്ണ് നിറക്കുന്നോ…ഷെയിം ഷെയിം….നീ എന്റെ പുലിക്കുട്ടി അല്ലേ… കണ്ണ് തുടച്ചേ…”
സാം അവളുടെ മുഖം കോരിയെടുത്ത് കണ്ണുകൾ അമർത്തി തുടച്ച് കൊടുത്തു… “നിന്റെ ദച്ചൂന്റെ പിണക്കം നമുക്ക് മാറ്റാമെന്നേ….” സാം പറഞ്ഞത് കേട്ട് അന്നമ്മ കണ്ണുകൾ ഉയർത്തി നോക്കി… “ഉറപ്പ്…?” ചെറിയ കുട്ടികളെ പോലെ കൈ നീട്ടി വെച്ച് ചോദിച്ചതും സാം വാത്സല്യത്തോടെ അവളുടെ കൈക്ക് മുകളിൽ അവന്റെ കൈ വെച്ചു .. “ആ കുഞ്ഞാ…പക്ഷേ എന്റെ വാവ ഇങ്ങനെ ഡൾ ആയി നിൽക്കാതെ…വാ…കാറിൽ കയറ്…ഇന്ന് ഇച്ച ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യാം…” സാം അന്നമ്മയെ ഒരു വിധം സമാധാനിപ്പിച്ച് കാറിൽ കയറ്റി…. “അപ്പോ ഇച്ച പറഞ്ഞത് ഓർമ ഉണ്ടല്ലോ…?” കോളേജിന്റെ ഗേറ്റിന് മുന്നിൽ കാർ നിർത്തിയതും സാം അന്നയെ നോക്കി ചോദിച്ചു…
അവൾ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് തലയാട്ടിയതും സാം അന്നയുടെ കവിളിൽ പതിയെ തലോടി…. അന്നമ്മ ക്ലാസിലേക്ക് ചെന്നതും ശ്രീ സ്വാതിയോടാ സംസാരിച്ചിരിക്കന്നതാണ് അവൾ കണ്ടത്… ചിരിയോടെ ശ്രീക്ക് അരികിലേക്ക് പോയി അവളുടെ അടുത്ത് ഇരിക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതും ശ്രീ എഴുന്നേറ്റ് പോവാനൊരുങ്ങി… സ്വാതി ഇവരുടെ പ്രവർത്തികൾ കണ്ട് ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ നോക്കുന്നുണ്ട്… “ദച്ചൂ….ടീ…” അന്നമ്മയുടെ ദയനീയമായുള്ള നോട്ടം കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ച് ശ്രീ അവളുടെ കൈ തട്ടി മാറ്റി ബെഞ്ചിന്റെ മറുവശത്തേക്ക് ചെന്ന് ഇരുന്നു… അതും കൂടെ ആയതും അന്നമ്മ സങ്കടം സഹിക്കാനാവതെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ ക്ലാസിന് വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി പോയി…
ശ്രീക്ക് അവളുടെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ കണ്ട് സങ്കടമായെങ്കിലും അവളും കൂടെ ചേർന്ന് തന്നെ പറ്റിച്ചതല്ലേ എന്നോർത്ത് മുഖം തിരിച്ച് ഇരുന്നു… അന്നമ്മ ആരെയും ശ്രദ്ധിക്കാതെ വരാന്തയിലൂടെ നടന്ന് പോവുന്നത് അവളെ പരിചയമുള്ളവർക്ക് ആർക്കും വിശ്വസിക്കാനായില്ല… സാധാരണ ശ്രീയുടെ കൈയിലും തൂങ്ങി കാണുന്നവർക്കൊക്കെ കുസൃതി ചിരിയും കൈമാറി ആയിരുന്നു അവൾ കടന്ന് പോവാറ്… ഇന്ന് തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ അവളുടെ മാറ്റം ശ്രദ്ധയോടെ വീക്ഷിക്കുന്ന രണ്ട് കണ്ണുകളെ അന്നമ്മ കണ്ടിരുന്നില്ല… വരാന്തയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി അവൾ കാംപസിന്റെ മുത്തശ്ശി മാവിൻ ചുവട്ടിലായി ചെന്നിരുന്നു…
ബാഗ് മടിയിലേക്ക് വെച്ച് തല കുനിച്ച് ഇരിക്കുന്ന അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ ഇറ്റി വീഴാൻ തുടങ്ങി…. കുറച്ച് സമയം കഴിഞ്ഞതും അവളുടെ അടുത്ത് ആരോ വന്നിരുന്നു… അവൾ തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ലെന്ന് കണ്ടതും ആ വ്യക്തി അവളുടെ തോളിൽ കൈ വെച്ചു… അന്നമ്മ ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയതും തന്റെ അടുത്ത് ഇരിക്കുന്ന ആളെ കണ്ട് അവൾ സങ്കടവും സന്തോഷവും ഒരുമിച്ച് വന്നു………തുടരും
