നിനക്കായ് : ഭാഗം 53

എഴുത്തുകാരി: ഫാത്തിമ അലി

“അച്ഛാ….വസൂമ്മാ….നിങ്ങളുടെ ശ്രീക്കുട്ടിയെ എനിക്ക് ഇഷ്ടമാണ്….എന്റെ ജീവനേക്കാൾ….നിങ്ങളുടെ എല്ലാവരുടെയും സമ്മതത്തോടെ ഒരു മിന്ന് കെട്ടി അവളെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ എന്റെ കൂടെ കൂട്ടണമെന്നുണ്ട്… എനിക്ക് തന്നേക്കാമോ അവളെ…?” അവരുടെ രണ്ട് പേരുടെയും കൈകൾ കൂട്ടി പിടിച്ച് സാം ചോദിച്ചതും ഇരുവരും ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് പരസ്പരം നോക്കി…. “സാം നീ….അത്….” മാധവന് അവനോട് എന്ത് മറുപടി കൊടുക്കണമെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു… പക്ഷേ സ്നേഹിക്കുന്ന പെൺകുട്ടിയുടെ അച്ഛനോടും അമ്മയോടും സമ്മതം ചോദിക്കാൻ കാണിച്ച അവന്റെ ധൈര്യം അയാൾക്ക് നന്നേ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു…. “പെട്ടെന്ന് കേൾക്കുമ്പോ അംഗീകരിക്കാൻ പറ്റിയെന്ന് വരില്ല…എനിക്കറിയാം…പക്ഷേ നിങ്ങളോട് ഇത് ചോദിക്കാതെ പോവാൻ മനസ്സ് വന്നില്ല…”

നേർത്ത ചിരിയോട് കൂടി അവൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ മാധവൻ ശരിക്കും ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായിരുന്ന… “അത് വേണ്ട സാം….ശരിയാവില്ല….” വസുന്ധര എന്തോ ഓർത്തെന്ന പോലെ പറഞ്ഞത് കേട്ടതും സാമിന്റെ മുഖം സങ്കടത്താൽ വാടി പോയി….. “ഞാൻ ക്രിസ്ത്യൻ ആയതാണോ വസൂമ്മാ പ്രശ്നം….” അവന്റെ സ്വരത്തിൽ സങ്കടവും നിരാശയും നിറഞ്ഞിരുന്നു… “ഒരിക്കലുമല്ല മോനേ…മനഷ്യരെ ഇത് വരെ ഒന്നിനും ജാതിയുടെയോ മതത്തിന്റെയോ തട്ടിൽ ഞാൻ അളന്ന് തൂക്കിയിട്ടില്ല…ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും ഞാനൊരു കമ്യൂണിസ്റ്റ്കാരൻ അല്ലേ….” മാധവൻ ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞത് കേട്ടതും സാമിന് അൽപം ആശ്വാസം തോന്നി… “പിന്നെ എന്ത് കൊണ്ടാ അച്ഛാ വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത്…മകളുടെ ഭർത്താവ് ആവേണ്ടവന് വേണ്ടുന്ന ക്വാളിറ്റീസ് എനിക്ക് ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടാണോ….

അച്ഛൻ പറയുന്നത് പോലെ എല്ലാ യോഗ്യതയും തികഞ്ഞ ഒരാളായി വന്നാൽ സമ്മതിക്കുമെങ്കിൽ എന്തിനും ഞാൻ തയ്യാറാണ്…. പക്ഷേ ദുർഗയെ വിട്ട് കളാൻ എനിക്ക് പറ്റില്ല….അത്രക്ക് സ്നേഹിച്ച് പോയി….” ചെറുതായി നനഞ്ഞ് അവന്റെ കണ്ണുകൾ കണ്ടതും മാധവനും വസുന്ധരക്കും വല്ലാതെ ആയി… അതിൽ നിന്ന് തന്നെ ശ്രീയോടുള്ള അവന്റെ സ്നേഹം എന്ത് മാത്രം ഉണ്ടെന്ന് അവർക്ക് മനസ്സിലായിരുന്നു… “സാം….ഞങ്ങളുടെ സങ്കൽപ്പത്തിലെ മരുമകനേക്കാൾ ഒരുപടി മേലെയാണ് നിന്റെ യോഗ്യതകൾ ഒക്കെയും… എല്ലാറ്റിലും മുകളിൽ അവളോടുള്ള ഇഷ്ടം നിന്റെ മുഖത്ത് ഞങ്ങൾക്ക് കാണാൻ കഴിയുന്നുണ്ട്….. പക്ഷേ….ഞങ്ങൾ നിസ്സഹായരാണ് മോനേ….വാവ….അവൾ സമ്മതിക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല….അവൾക്ക്….”

മാധവൻ പറയാൻ വന്ന കാര്യം മനസ്സിലായതും സാം അയാളെ തടഞ്ഞു… “ഹരിയുടെ കാര്യമല്ലേ..എനിക്കറിയാം…” സാം അതെങ്ങനെ അറിഞ്ഞുവെന്ന ചോദ്യം അവരുടെ മുഖത്ത് കാണാമായിരുന്നു…. “ദുർഗ പറഞ്ഞു….എന്റെ ഇഷ്ടം ഞാൻ ആദ്യമേ തന്നെ അവളെ അറിയിച്ചിരുന്നു…പക്ഷേ അവൾ പറ്റില്ലെന്ന് തീർത്ത് പറഞ്ഞു… ആദ്യമൊന്നും എന്താണ് കാര്യമെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു… പിന്നെ അവൾ തന്നെയാണ് ഹരിയുടെ കാര്യം അന്നമ്മയോട് പറയുന്നത് ഞാൻ കേൾക്കന്നത്…” സാം പറഞ്ഞ് നിർത്തിയതും അങ്ങനെയാണ് കാര്യങ്ങളുടെ കിടപ്പെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ മാധവൻ അവനെ നോക്കി തലയാട്ടി.. “ആഹ്…അപ്പോ അതാണ് അവളുടെ അച്ഛനയും അമ്മയെയും ചാക്കിട്ട് പിടിക്കാൻ വന്നത്…അല്ലേ…?”

കപട ദേഷ്യത്തോടെ അയാൾ ചോദിച്ചത് കേട്ട് സാം മാധവനെ നോക്കി ഒന്ന് ഇളിച്ച് കാണിച്ചു… “ഈ….അങ്ങനെ അല്ല അച്ഛാ…അവള് സമ്മതിക്കാത്തത് കൊണ്ട്…ഞാൻ…പിന്നെ…നിങ്ങളെ ഒക്കെ നേരിട്ട് കാണാനും പറ്റിയപ്പോ…” അവൻ തപ്പി പിടിച്ച് പറയുന്നത് കേട്ടതും വസുന്ധര മാധവന്റെ കൈയിൽ ചെറുതായൊന്ന് അടിച്ചു… “മതി…മതി…കിടന്ന് ഉരുളണ്ട…ഞാൻ ഒന്ന് ആലോചിക്കട്ടേ.. അത് മാത്രമല്ല നിന്റെ വീട്ടിലുള്ളവർ ഇതെല്ലാം അംഗീകരിക്കുമോ…?” മാധവൻ ചോദിച്ചതും ഒരു നിമിഷം നിശബ്ദനായി നിന്ന സാം അയാളെ നോക്കി ചിരിച്ചു… “അവരോട് ഞാൻ എന്റെ ഇഷ്ടം പറഞ്ഞിട്ടില്ല…പക്ഷേ അവർക്കെല്ലാവർക്കും സമ്മതമായിരിക്കും…എനിക്ക് ഉറപ്പാണ്…”

അവന്റെ വാക്കുകളിലെ ഉറപ്പ് അറിഞ്ഞെങ്കിലും മാധവന്റെ മുഖം തെളിഞ്ഞില്ല…. “ഉറപ്പ് മാത്രം മതിയാവില്ല സാം…കാരണം അവിടെയുള്ള ആരെങ്കിലും ഒരാളുടെ മുഖത്തെങ്കിലും എന്റെ വാവയോട് അനിഷ്ടം കാണേണ്ടി വന്നാ ഞങ്ങൾക്കത് സഹിക്കാൻ പറ്റില്ല…” മാധവന്റെ സ്വരത്തിലത്രയും ഒരു അച്ഛന്റെ കരുതൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു… “ഇല്ല അച്ഛാ…അങ്ങനെ ഒരിക്കലും ഉണ്ടാവില്ല….ഞാൻ എന്റെ വീട്ടുകാരെ എല്ലാവരെയു കൂടെ കൂട്ടി വന്നാൽ അച്ഛൻ വിശ്വസിക്കുമോ….” സാം പ്രതീക്ഷയോടെ മാധവന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഉറ്റ് നോക്കി… “ഇപ്പോ മോൻ ചെല്ല്…അതിനെ കുറിച്ച് ഞങ്ങൾക്ക് ഒന്ന് ആലോചിക്കണം… ആദ്യം നിന്നെ പറ്റി ഒക്കെ നല്ലത് പോലെ അന്വേഷിക്കട്ടേ.. എന്നിട്ട് പറയാം ബാക്കി…”

സാമിന്റെ തോളിൽ തട്ടിക്കൊണ്ട് മാധവൻ പറഞ്ഞു… “ഏയ്…അതിന്റെ ഒക്കെ ആവശ്യം ഉണ്ടോ…എന്നെ പറ്റി ഞാൻ പറഞ്ഞ് തരില്ലേ അച്ഛാ… ചെറിയ തോതിൽ വെള്ളമടിക്കും…ചിലപ്പോ അത്യാവശ്യം വന്നാ അടിയുണ്ടാക്കും….ഇതൊക്കെ ഉണ്ടെന്നത് ഒഴിച്ചാ ഞാൻ ഡീസന്റ് ആണ്…” മാധവനെ നോക്കി പറഞ്ഞ സാം നിലത്തേക്ക് ദൃഷ്ടി ഉറപ്പിച്ചു… ഇടക്ക് കണ്ണുകൾ മാത്രം ഉയർത്തി ഇരുവരുടെയും ഭാവങ്ങൾ നോക്കുന്നുമുണ്ട്….. “ഏഹ്….അപ്പോ കള്ള് കുടിയും തല്ല് പിടിയും ഒക്കെ കൈയിലുണ്ടല്ലേ….സത്യത്തിൽ നീ തന്നെ ആണോ ഹോസ്പിറ്റൽ എം.ഡി….വ്യാജ ഡോക്ടർ ഒന്നും അല്ലല്ലോ…?” ചുണ്ടിൽ വിരിയുന്ന പുഞ്ചിരി മറച്ച് പിടിച്ച് ഗൗരവം മുഖത്തണിഞ്ഞ് കൊണ്ട് അയാൾ ചോദിച്ചു… ”

കർത്താവണേൽ ഞാൻ ശരിക്കും ഡോക്ടറാ അച്ഛാ… വീട്ടിൽ സർട്ടിഫിക്കറ്റ്സ് ഉണ്ട്…പിന്നെ ഹോസ്പിറ്റൽ…അത് പഠിത്തം കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങിയപ്പോ പപ്പേടെ ആഗ്രഹത്തിന് ഉണ്ടാക്കിയതാ…എന്നെ പിടിച്ച് എം.ഡിയും ആക്കി…..” സാം മുഖം ചുളുക്കി വെച്ച് പറഞ്ഞത് കേട്ട് മാധവനും വസുന്ധരയും ചിരി പിടിച്ചമർത്തി നിൽപ്പാണ്… “പിന്നെ കള്ള് കുടി…അത് ഈ ഞങ്ങൾ നസ്രാണികൾക്ക് ഉള്ള ശീലം ആയി പോയി…പക്ഷേ വല്ലപ്പോഴും അടിക്കുമെന്നേ ഉള്ളൂ…അതും ഒന്നോ രണ്ടോ കൂടി വന്നാ നാലഞ്ച് പെഗ്…. അച്ഛൻ നിർത്താൻ പറഞ്ഞാ അതും നിർത്തും ഞാൻ… അടിയുണ്ടാക്കുന്നത് എനിക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല അച്ചാ… പരമാവധി ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞ് മാറലാണ്….പക്ഷേ ഒട്ടും കൺട്രോൾ കിട്ടാതെ വരുമ്പോ മാത്രം പറ്റി പോവും…”

കള്ളം പിടിക്കപ്പെട്ട കുട്ടിയെ പോലെ നിൽക്കന്ന സാമിനെ കണ്ട് വസുന്ധരയും മാധവനും ചിരിച്ച് പോയി.. “മ്മ്…മ്മ്…മതി…കുമ്പസാരം കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ മോൻ വണ്ടി വിട്…” “അല്ല അച്ഛാ…ഇനി ആലോചിക്കണോ…ദുർഗയെ എനിക്ക് തരുവോ…ഒരു കുറവും വരുത്താതെ നോക്കിക്കോളാം….” ചുണ്ട് ചുളുക്കിക്കൊണ്ട് അയാളുടെ മറുപടി കേൾക്കാനായി സാം കാത്ത് നിന്നു… “ഹ്മ്….ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്…നീ ആദ്യം വാവയെ കൊണ്ട് നിന്നെ ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറയിപ്പിക്ക്….അവൾ അങ്ങനെ പറഞ്ഞാ….” ഒന്ന് ആലോചിച്ച ശേഷം മാധവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് സാമിന്റെ മുഖത്ത് ആകാംക്ഷ നിറഞ്ഞു… “പറഞ്ഞാ..!!!..” “മ്മ്….ആലോചിക്കാം….” “ആണോ…എന്നാ പിന്നെ ദുർഗയെക്കൊണ്ട് എന്നെ ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറയിപ്പിച്ചേ ഞാനിനി ഈ വീടിന്റെ പടി ചവിട്ടുള്ളൂ….”

“ഓ…അത്ര വല്യ കടുത്ത തീരുമാനം ഒന്നും എടുക്കണ്ട… ഈ വരുന്ന ഓണത്തിന് അന്നമോളെയും അലക്സ് മോനെയും കൂട്ടി നേരെ ഇങ്ങ് വന്നേക്കണം….” വസുന്ധര പറഞ്ഞത് കേട്ട് സാം അവരെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി… “എന്നാ പിന്നെ ഓണം കഴിഞ്ഞ് പോവുമ്പോ പറയാൻ ഈ ഡയലോഗ് മാറ്റിവെക്കാം…അല്ലേ അച്ഛാ….” മാധവനെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കിക്കൊണ്ട് സാം ചോദിച്ചു… “അതാവും നല്ലത്….” അയാളും അവനെ അനുകൂലിച്ച് പറഞ്ഞത് കേട്ട് ചിരിയോടെ സാം കാറിലേക്ക് കയറി… “എന്നാ പിന്നെ…ഞാനങ്ങ്…” കാർ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത് സാം മാധവനെയും വസുന്ധരെയും നോക്കി…. “അങ്ങനെ ആവട്ടേ…” സാമിന്റെ കാർ കണ്ണിൽ നിന്ന് മായുന്നത് വരെ വസുന്ധരയും മാധവനും അവിടെ തന്നെ നിന്നു… “പാവം കുട്ടി….

അവന് വാവയെ ഒരുപാട് ഇഷ്ടമാണെന്ന് ആ മുഖം കണ്ടാൽ അറിയാം….” അവൻ പോയ വഴിയെ നോക്കി വസുന്ധര പറഞ്ഞു…. “മ്മ്….” മാധവൻ ഇളം ചിരിയോടെ വസുന്ധരയുഎ ഒന്ന് നോക്കി തിരിഞ്ഞ് നടന്നു… “അവനെ കണ്ടപ്പോ എനിക്ക് മാധവേട്ടനെയാ ഓർമ വന്നത്…” വസുന്ധര പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞതും മാധവൻ അവരെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു… “ശരിയാ നീ പറഞ്ഞത്…നിന്റെ അച്ഛന് മുന്നിൽ വന്ന് നിന്ന് നിന്നെ കെട്ടിക്കോട്ടേ എന്ന് ചോദിക്കുമ്പോൾ എന്റെ കണ്ണിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ആത്മവിശ്വാസവും നിന്നോടുള്ള പ്രണയവും ഇപ്പോ ദേ സാമിന്റെ കണ്ണുകളിലും അതേപോലെ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു…” പെട്ടെന്ന് മാധവനെ തട്ടി മാറ്റിക്കൊണ്ട് വസുന്ധര അയാളുടെ മുന്നിൽ തടസ്സം നിന്നു…

“അല്ല അതിനിടക്ക് മോനെ ആരോ കള്ള് കുടിയനെന്നോ അടിപിടി ഉണ്ടാക്കുന്നവെന്നോ ഒക്കെ പറയുന്നുണ്ടല്ലോ….ഇതൊന്നും ചെയ്യാത്ത ഒരു പാവം…ആയ കാലത്ത് ഒരു ദിവസം തല്ല് പിടിക്കാൻ പോവാതിരുന്നിട്ടുണ്ടോ നിങ്ങൾ… പിന്നെ ഇപ്പഴും അലമാറക്ക് സൈഡിൽ കുപ്പി ഒളിപ്പിച്ച് വെക്കുന്നതും ഞാൻ കാണാതെ കഴിക്കുന്നതുമൊന്നും അറിയില്ലെന്ന് വിചാരിച്ചോ….” വസുന്ധര കള്ള ദേഷ്യത്തോടെ ഇടുപ്പിൽ കൈകുത്തിക്കൊണ്ട് മാധവനെ നോക്കി കണ്ണ് കൂർപ്പിച്ചു… “ഹ..ഹ…ഹ…എടീ ഭാര്യേ ഞാൻ അവനെ ഒന്ന് ടെസ്റ്റ് ചെയ്തല്ലേ…പക്ഷേ അവൻ കയറി സത്യം പറഞ്ഞ കളയും എന്ന് കരതിയില്ല…ഹ്മ്…എന്തായാലും എന്റെ മരുമോൻ ആള് കൊള്ളാം….എനിക്ക് ഇഷ്ടമായി…” അയാൾ മീശ ഒന്ന് ഉഴിഞ്ഞ് കൊണ്ട് കണ്ണ് ചിമ്മി വസുന്ധരയെ നോക്കി പറഞ്ഞു…

“നമുക്ക് മാത്രം ഇഷ്ടമായിട്ട് കാര്യമില്ലല്ലോ മാധവേട്ടാ…വാവ… അവൾ സമ്മതിക്കുമോ….?” ശ്രീയുടെ കാര്യമോർത്ത് വസുന്ധരക്ക് പേടി ഉണ്ടായിരുന്നു… “സമ്മതിക്കും വസൂ…നമ്മുടെ വാവയെ നീ കണ്ടില്ലേ… അവൾക്ക് ഹരിയെ മറന്ന് പഴയത് പോലെ ആവാൻ പറ്റുമെന്ന് നമ്മൾ ആരെങ്കിലും കരുതിയിരുന്നോ….പക്ഷേ ഇപ്പോ നോക്ക് പഴയതിലും കുറുമ്പിയായി ഓടി നടുക്കുകയല്ലേ അവൾ… എനിക്കുറപ്പുണ്ട് വസൂ…സാമിനെ അവൾ ഇഷ്ടപ്പെടും…” “അങ്ങനെ നടന്നാൽ മതിയായിരുന്നു…ഈശ്വരാ…” വസുന്ധര നെഞ്ചിൽ കൈ വെച്ച് കൊണ്ട് ദൈവത്തെ വിളിച്ചു… “ഹാ…ഇങ്ങനെ ടെൻഷനാവല്ലേ ഭാര്യേ…നീ മറന്ന് പോയൊരു കാര്യം ഞാൻ ഓർമിപ്പിച്ച് തരട്ടേ….” മാധവന്റെ മുഖത്ത് കുസൃതി തെളിഞ്ഞ് വന്നു… “മ്മ്…?”

കാര്യം മനസ്സിലാവാതെ വസു അയാളെ നോക്കി കണ്ണ് കൂർപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്… “പണ്ട്….പ്രേമമെന്ന് കേൾക്കുന്നതേ അലർജി ആയിരുന്ന മാണിക്കശ്ശേരിയിലെ ഇളയ പെൺകുട്ടിയെ പിന്നാലെ നടന്ന് പ്രേമിച്ച് വീഴ്ത്തിയ ചെറുപ്പക്കാരനെ പറ്റി…” കള്ളച്ചിരിയോടെ മാധവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് വസുന്ധരയുടെ മുഖം നാണത്താൽ ചുവന്നു… “ഏട്ടാ….” അവരുടെ മുഖത്ത് വിരിഞ്ഞ നാണം ആസ്വദിച്ച് മാധവൻ വസുന്ധരയുടെ മൂക്കിൻ തുമ്പിൽ പതിയെ തട്ടി.. “എന്താ ഭാര്യേ….സത്യമല്ലേ…നമ്മളുടെ സ്ഥാനത്താണ് ഇപ്പോ സാമും ശ്രീയും….അവനും എന്നെ പോലെ മിടുക്കനാണ്… നമ്മളുടെ മോളെ വീഴ്ത്തിക്കോളും…ഞാൻ ഈ ദേഷ്യക്കാരിയെ വീഴ്ത്തിയത് പോലെ…”

കുസൃതിയോടെ മാധവൻ വസവിനെ ചുറ്റി പിടിച്ചു… “അയ്യടാ…വയസ്സാൻ കാലത്താ റൊമാൻസ്…മാറി നിൽക്ക് അങ്ങോട്ട്…” ചേർത്ത് പിടിച്ച മാധവന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റിക്കൊണ്ട് വസുന്ധര അകത്തേക്ക് ഓടി പോയി…. അത് കണ്ട് മാധവനും ഒരു ചിരിയോടെ അവരടെ പിന്നാലെ അകത്തേക്ക് കയറി… ****** സാം പോവുന്നത് വരെ ശ്രീ കല്ലുവിന്റെ കൂടെ ഓരോന്ന് സംസാരിച്ച് അങ്ങനെ ഇരുന്നു… കല്ലു ഇടക്കിടെ ശ്രീയോട് എന്ത് പറ്റി എന്ന് ചോദിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവൾ ഒന്നുമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ് ഒഴിഞ്ഞ് മാറിക്കൊണ്ടിരുന്നു… സമയം ഒരുപാട് ആയപ്പോൾ ശ്രീ അവളോട് യാത്ര പറഞ്ഞ ഇറങ്ങി… “ഏയ് ദുർഗക്കൊച്ചേ….” ശ്രീയുടെ വീടിന് മുന്നിലൂടെയുള്ള റോഡിലെത്തിയതും അവൾ വരുന്നതും കാത്തെന്ന പോലെ നിന്ന സാം കാറും കൊണ്ട് അടുത്തേക്കായി വന്ന് നിർത്തി….

പെട്ടെന്ന് ആയത് കൊണ്ട് ഒന്ന് പേടിച്ച് പോയ ശ്രീ സാമിനെ നോക്കി ദേഷ്യത്തിൽ മുഖം വെട്ടിച്ച് നടക്കാനൊരുങ്ങി… “ഹാ…അങ്ങനെ അങ്ങ് പോവാതെ എന്റെ കൊച്ചേ…ഇച്ചായന് ഒരുകാര്യം പറയാനുണ്ട്….” സാം കാറിൽ ഇരുന്ന് വിളിച്ച് പറഞ്ഞതും ശ്രീ നടക്കുന്നത് നിർത്തി തല മാത്രം ഒന്ന് ചരിച്ച് അവനെ കണ്ണരുട്ടി നോക്കി… “നീ പോടാ…” അവനെ നോക്കി പുച്ഛിച്ച് മുഖം ഒരു വശത്തേക്ക് കോട്ടി… “ദേ…ഇച്ചായന്റെ സ്വഭാവം വെറുതേ ചീത്തയാക്കാതെ…. അറിയാലോ…റോഡ് ആണെന്നൊന്നും ഞാൻ നോക്കില്ല….” കുസൃതിച്ചിരിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട ശ്രീയുടെ മുഖം ദേഷ്യത്താൽ ചുവക്കാൻ തുടങ്ങി…. “തനിക്ക് എന്താ പറയാനുള്ളത്….?” ചെക്കൻ പറഞ്ഞത് പോലെ ചെയ്യും എന്ന് അറിയാവുന്ന ശ്രീ വേറെ വഴിയില്ലാതെ കാറിനടുത്തേക്ക് വന്ന് നിന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു….

“ഹാ…അങ്ങനെ വഴിക്ക് വാ…അപ്പഴേ ഞാനങ്ങ് പോയേക്കുവാ..” ഡ്രൈവിങ് സീറ്റിലെ ഡോറിലേക്ക് ഇരു കൈകളും മടക്കി വെച്ച് അതിലേക്ക് താടി അമർത്തി ചാഞ്ഞ് ഇരുന്ന് കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു… “ഓ…നല്ല കാര്യം…വേഗം പൊയ്ക്കോ…” ശ്രീയുടെ മുഖത്തെ പുച്ഛം കണ്ട് സാമിന് ചിരി വന്ന് പോയി… “എന്നാ തിരിച്ച് കോട്ടയത്തേക്ക്….?” കുറച്ച് നേരം ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ നിന്നതിന് ശേഷം സാം പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു… “പറയാൻ സൗകര്യം ഇല്ല…..” തർക്കുത്തരം പറഞ്ഞത് കേട്ട സാം കാറിന്റെ ഡോർ തുറക്കാൻ പോവുന്നത് കണ്ട് ശ്രീ ഒന്ന് പേടിച്ചു… “രണ്ട് മൂന്ന് ദിവസം കഴിയും ക്ലാസ് തുറക്കാൻ…” ദാവണിത്തുമ്പ് വിരലിൽ ഇട്ട് കറക്കിക്കൊണ്ട് താഴേക്ക് നോക്കി പറയുന്ന ശ്രീയെ സാം പ്രണയത്തോടെ നോക്കി…. “മ്മ്….മിസ്സ് ചെയ്യൂം കൊച്ചേ നിന്നെ…

വേഗം അങ്ങ് എത്തിയേക്കണേ…ഇല്ലേൽ എനിക്കിങ്ങ് വരാൻ തോന്നും…” അത്രയും ആർദ്രതയോടെ അവളെ നോക്കിയ സാമിന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ശ്രീയുടെ മിഴികൾ കൊരുത്തു… പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവളൊരു പിടച്ചിലോടെ മിഴികളെ പിൻവലിച്ച് കൊണ്ട് മറ്റെവിടേക്കോ നോക്കി നിന്നു… “അപ്പോ ഇച്ചായൻ പോട്ടേ….രാത്രി വിളിക്കാം…. നീ കോൾ എടുക്കാതിരുന്നാ അച്ഛന്റെ ഫോണിലേക്കാവും ഞാൻ വിളിക്കുക…കേട്ടല്ലോ….” അവളുടെ ഭാവമാറ്റം ആസ്വദിച്ച് കൊണ്ട് സാം കാർ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു… “മ്മ്….” ശ്രീ അവനെ നോക്കി പതിയെ ഒന്ന് തലയാട്ടി… “ലവ് യൂ വാവേ….” വാ പൊളിച്ച് നിൽക്കുന്ന ശ്രീയെ നോക്കി ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ച് വെച്ച് ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്ത് സാം കാർ ഡ്രൈവ് ചെയ്ത് പോയി… “കാലൻ…” ഞെട്ടലിൽ നിന്ന് വെളിയിൽ വന്നതും ശ്രീ പല്ലിറുമ്മി അവൻ പോയ വഴിയെ നോക്കി പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു… *****

രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിച്ച് ലാപ്പിൽ ഏതോ ഫിലിം കണ്ട് കിടക്കുകയാണ് അന്നമ്മ… അത് ആസ്വദിച്ച് കാണുന്നതിനിടക്കാണ് ഫിലിമിലെ ഹീറയും ഹീറോയിനും നൈറ്റ് ഡ്രൈവിന് പോവുന്നത്.. “ഹ്മ്…നിന്റെ ഒക്കെ ഒരു ഭാഗ്യം കൊച്ചേ….മനസ്സിൽ വിചാരിക്കുമ്പോഴേക്ക് കാമുകൻ ബൈക്കുമെടുത്ത് വന്നില്ലേ.. ഇവിടെ എനിക്കും ഒരെണ്ണം ഉണ്ട്…വല്ല നോവലോ കവിതകളോ വായിച്ച് കിടക്കുന്നുണ്ടാവും ചെകുത്താൻ… എന്നാണവോ ഈശോയേ എന്റെ മാവും ഒന്ന് പൂക്കുന്നത്….” ലാപ്പിലേക്ക് നോക്കി ദീർഘശ്വാസം വിട്ടാണ് കൊച്ച് ആത്മഗതിക്കുന്നത്….. “ഒന്ന് വിളിച്ച് നോക്കിയാലോ…..” കുറച്ച് നേരം ആലോചിച്ച് ഇരുന്ന് അന്ന വേഗം ഫോണെടുത്ത് അലക്സിനെ വിളിച്ചു…

അന്ന വിചാരിച്ചത് പോലെ ഏതോ ഇംഗ്ലീഷ് നോവലും വായിച്ച് ബെഡിലെ ഹെഡ് റെസ്റ്റിൽ ചാരി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു അലക്സ്…. ടേബിളിൽ വെച്ചിരിക്കന്ന ഫോൺ വൈബ്രേറ്റ് ചെയ്തതും കൈയെത്തി അവൻ എടുത്ത് നോക്കി.. അന്നയാണെന്ന് കണ്ടതും ആൻസർ ബട്ടൺ അമർത്തി അവൻ ചെവിയിലേക്ക് വെച്ചു…. “ചെകുത്താനേ….” ഈണത്തിലുള്ള അവളുടെ വിളി കേട്ട് വായിച്ച് കൊണ്ടിരുന്ന ബുക്ക് ബെഡിൽ കമിഴ്ത്തിയിട്ട് അവനൊന്ന് നേരെ ഇരുന്നു… “നിനക്ക് ഉറക്കമൊന്നും ഇല്ലേ ഡീ കുട്ടിപ്പിശാശേ…?” അവന്റെ ചോദ്യം അവളിൽ ചെറു ചിരി വിടർത്തി… “ഇല്ലാലോ….ഇച്ചായൻ എന്നാ എടുക്കുവാ… ഉറങ്ങുവായിരുന്നോ…?” “അല്ല…ബുക്ക് വായിച്ച് ഇരുന്നു…” “എനിക്ക് തോന്നി…”

അന്നമ്മ പതിയെ പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് അലക്സ് കേട്ടിരുന്നില്ല… “എന്താ….” “ഏയ് ഒന്നൂല്ല…പിന്നെ ഇച്ചായാ….ഞാനൊരു കാര്യം പറയട്ടേ..” “മ്മ്….എന്താ…?” “അതേ…നമുക്ക് ഒരു നൈറ്റ് ഡ്രൈവിന് പോയാലോ….” “ഈ രാത്രിയോ…” “അല്ല നാളെ രാവിലെ..എന്റീശോയേ ഇങ്ങനെ ഒരു സാധനം… ഡോ മനുഷ്യാ രാത്രി പോവുന്നതിനാണ് നൈറ്റ് ഡ്രൈവെന്ന് പറയുന്നത്…” “ആണോ…മോള് സ്വപ്നത്തിൽ ഒറ്റക്കങ്ങ് നൈറ്റ് ഡ്രൈവിന് പോയിക്കോ കേട്ടോ…” “ഇച്ചായാ…പ്ലീസ്…ഞാൻ ആദ്യായിട്ടല്ലേ ഒരു ആഗ്രഹം പറയുന്നത്….ഒന്ന് കൊണ്ടുപോവന്നേ….” അന്ന ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞെങ്കിലും അലക്സ് അയഞ്ഞില്ല… “നോ വേ….നടക്കില്ല മോളേ…” അവൻ തറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞതും അന്ന കണ്ണടച്ച് ദീർഘ ശ്വാസം എടുത്തു….

“ദേ ചെകുത്താനേ ഒരു പതിനഞ്ച് മിനിട്ട് സമയം ഞാൻ തരും… അതിനുള്ളിൽ ബുള്ളറ്റും എപുത്ത് ഇവിടെ എത്തിയില്ലേൽ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരും…. എന്നിട്ട് വല്യമ്മച്ചീയേം ചേടത്തീയേം വിളിച്ച് അവരുടെ മുന്നിൽ വെച്ച് നിങ്ങളെ കേറി കിസ്സ് ചെയ്യും….വേണോ…?” അവളുടെ സ്വരത്തിലെ ഭീഷണി അറിഞ്ഞ് അലക്സ് ഒന്ന് പേടിച്ചു… “നിനക്കെന്താ ഡീ വട്ടാണോ…?” “ആ…നിങ്ങളോടുള്ള പ്രേമം മൂത്ത് നല്ല മുഴുത്ത വട്ടായതാ… മര്യാദക്ക് ഞാൻ പറഞ്ഞത് പോലെ ചെയ്തോ…യുവർ ടൈം സ്റ്റാർട്സ് നൗ….” പറഞ്ഞ് തീർന്നതും അലക്സിനെ ഒന്നും പറയാൻ സമ്മതിക്കാതെ അന്നമ്മ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തിരുന്നു… “കർത്താവേ എന്റെ ഒരു വിധി…” ബെഡിൽ ഇരുന്ന് തലക്ക് കൈ കൊടുത്ത അലക്സ് എന്തോ ഓർമയിൽ ഫോണിലെ ടൈം നോക്കി പിടഞ്ഞെണീറ്റു….

വാഡ്രോബിനടുത്തേക്ക് ചെന്ന് ഒരു ഓഫ് വൈറ്റ് ടീ ഷർട്ടും പാന്റും എടുത്ത് വേഗം ഫ്രഷ് ആയി വന്ന് ചെയ്ഞ്ച് ചെയ്ത് കീയും മൊബൈലും വാലറ്റും എടുത്ത് വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി…. ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കാതെ ഫ്രണ്ട് ഡോർ തുറന്ന് സ്പെയർ കീ വെച്ച് ലോക്ക് ചെയ്ത ശേഷമാണ് അവൻ ബുള്റ്റിനടുത്തേക്ക് പോയത്… ശബ്ദം കേട്ട് ആരും എഴുന്നേൽക്കേണ്ടന്ന് കരുതി റോഡ് വരെ തള്ളി നീക്കി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത് പുലിക്കാട്ടിലേക്ക് വിട്ടു…. അന്ന പറഞ്ഞതിലും അഞ്ച് മിനിട്ട് വൈകി ആയിരുന്നു അവൻ അവിടെ എത്തിയത്… വണ്ടി റോഡ് സൈഡിൽ പാർക്ക് ചെയ്ത് പുലിക്കാട്ടിലെ ഗേറ്റിനടുത്തേക്ക് ചെന്ന്തുറന്നതും ബുള്ളറ്റും തള്ളി അങ്ങോട്ട് വരുന്ന അന്നമ്മയെ കണ്ട് അവൻ നെഞ്ചത്ത് കൈ വെച്ച് നിന്നു…

“ഹാ…ഇച്ചായൻ വന്നോ….വരില്ലെന്ന് കരതി ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരാൻ നിക്കുവായിരുന്നു…” അലക്സിനെ കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ അവന്റെ കൈപിടിച്ച് ആട്ടിക്കൊണ്ടാണ് അന്ന പറഞ്ഞത്… “നിന്ന് കിന്നരിക്കാതെ അത് കൊണ്ട് പോയി തിരിച്ച് വെക്കെടീ കുട്ടിപിശാശേ…” കള്ള ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞ അലക്സിനെ നോക്കി അന്ന ഒന്ന് ഇളിച്ചു കാണിച്ചു… “ദേ വെച്ചു….” ബുള്ളറ്റ് കഷ്ടപ്പെട്ട് തിരിച്ച് കൊണ്ട് വെക്കുന്ന അന്നയെ കണ്ട് ഇതൊര നടക്ക് പോവുന്ന ലക്ഷണമില്എന്ന പോലെ തലയാട്ടി അലക്സ് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു… “ആകെ ഒരു കോലു പോലെയേ ഉള്ളൂ….അപ്പഴാ അവള്…മാറി നിക്ക് അങ്ങോട്ട്..” അന്നയെ മാറ്റി നിർത്തി അലക്സ് ബുള്ളറ്റിന്റെ ഹാൻഡിൽ പിടിച്ചു… “ഈ…ടേക്സ്..” അന്നമ്മയുടെ ചിരി കണ്ട് അവളെ ഒന്ന് കൂർപ്പിച്ച് നോക്കി അലക്സ് വണ്ടി പോർച്ചിൽ കൊണ്ട് നിർത്തി വെച്ചു…

“പോവാം…?” അവൻ തിരിച്ച് വന്നതും അന്ന ഉത്സാഹത്തോടെ ചോദിച്ചു… “ഹ്മ്…” അലക്സ് അവളെ ഒന്ന് നോക്കി ഇരുത്തി മൂളിക്കൊണ്ട് റോഡിലേക്ക് നടന്നു… “കയറ്…” അലക്സ് പറയാൻ കാത്ത് നിന്നത് പോലെ അന്നമ്മ ചാടി കയറി രണ്ട് സൈഡിലേക്കും കാലിട്ട് ഇരുന്നു… “എന്താ ഡീ കുട്ടിപിശാശേ നിനക്ക് പെട്ടെന്ന് നൈറ്റ് ഡ്രൈവിന് ഒരു കൊതി…?” ഡ്രൈവിന്റെ ഇടയിർ അലക്സ് ചോദിച്ചതും അന്ന അവന്റെ തോളിലേക്ക് താടി കുത്തി വെച്ചു… “അതോ…ഞാനൊരു ഫിലിം കണ്ടപ്പോ അതിലുണ്ടായിരുന്നു.. ഹീറോയും ഹീറയിനും കൂടി നൈറ്റ് ഡ്രൈവ്…അപ്പോ എനിക്കിങ്ങനെ എന്റെ ഇച്ചായനെ കെട്ടി പിടിച്ച് ഒരു ഡൈവ് പോവാൻ തോന്നി….” അവനോട് ഒട്ടി ഇരുന്ന് കൈകൾ രണ്ടും അരയിലൂടെ ചുറ്റി വെച്ച് കൊണ്ട് കുറുമ്പോടെ അന്ന പറഞ്ഞു… “അടങ്ങി ഇരിക്ക് പെണ്ണേ….” “ഓ….”

അലക്സിനെ ഒന്ന് കൂർപ്പിച്ച് നോക്കി അന്ന സ്റ്റഡി ആയി ഇരുന്നു… പോവന്ന വഴി അവൾ നിർത്താതെ ഓരോന്ന് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്ന… അലക്സ് ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ലെങ്കിലും അവൾ പറയുന്നതിനെ മൂളി കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു… “ഇച്ചായാ…നിർത്ത്…നിർത്ത്….” പോവുന്ന വഴി പെട്ടെന്ന് അവന്റെ തോളിൽ തട്ടി അന്ന വിളിച്ച് പറഞ്ഞു… “എന്താ ടീ….?” ബുള്ളറ്റ് ഒരു ഓരത്ത് നിർത്തിക്കൊണ്ട് അലക്സ് പിന്നിലേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു… “ദേ ഐസ്ക്രീം…എനിക്ക് ഒരു മൂന്നെണ്ണം വാങ്ങിച്ച് തരുവോ…പ്ലീസ്…” റോഡിന്റെ അപ്പുറത്തെ സൈഡിൽ കണ്ട ഐസ്ക്രീം ഷോപ്പ് കണ്ടാണ് പെണ്ണ് തുള്ളുന്നത്… “ഒന്ന് പോ പെണ്ണേ….പാതി രാത്രിയാ അവളുടെ ഒര ഐസ്ക്രീം….” അലക്സ് അവളെ നോക്കി പല്ലിറുമ്മിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അന്ന ചുണ്ട് പിളർത്തി കരയാനെന്ന പോലെ നിന്നു… “ഇച്ചായാ….പ്ലീസ്…”

അന്ന ചിണുങ്ങലോടെ അലക്സിനെ നോക്കി… “ഇനി അതിന് ചിണുങ്ങണ്ട…വാങ്ങി തരാം…” അന്നയുടെ വാടിയ മുഖം കണ്ട് അലക്സ് ബുള്ളറ്റിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി… “പിന്നേ മാംഗോ ഫ്ലേവർ മതിയേ….” പോവുന്ന വഴി അലക്സിനെ നോക്കി വിളിച്ച് പറഞ്ഞിരുന്നു… “ഹ്മ്…” അലക്സ് കൂർപ്പിച്ച് ഒന്ന് നോക്കിയതും അന്ന ചുണ്ടിന് മുകളിൽ കൈ വെച്ച് മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു… “ഇന്നാ….” മാംഗോ ഫ്ലേവറിലെ മൂന്നാല് കോൺ ഐസ്ക്രീം അലക്സ് അവളുടെ കൈയിലേക്ക് വെച്ച് കൊടുത്തതും അന്ന സന്തോഷത്തോടെ അവനെ ഇറുകെ കെട്ടി പിടിച്ചു… “താങ്ക്യൂ താങ്ക്യൂ താങ്ക്യൂ ഇച്ചായാ….ലവ് യൂ…ഉമ്മാ….” അവൾ ഉമ്മ വെച്ച കവിളിൽ കൈ വെച്ച് കൊണ്ട് അക്സ് പകപ്പോടെ അന്നമ്മയെ നോക്കി… എവിടുന്ന് കൊച്ച് ഐസ്ക്രീം കിട്ടിയ സന്തോഷത്തിൽ അതിന്റെ റാപ്പർ മാറ്റി കഴിക്കുകയാണ്… കഴിക്കുന്നതിനിടക്ക് വെറുതേ ആടുന്നുമുണ്ട്….

അവളടെ കാട്ടിക്കൂട്ടലുകൾ കണ്ട് അലക്സ് അറിയാതെ ചിരിച്ച് പോയി… “മ്മ്….?” കഴിക്കന്നതിനിടക്ക് അലക്സിന്റെ ചിരി കണ്ട അന്ന എന്താണെന്ന് പരികം ഉയർത്തി ചോദിച്ചു… “ഒന്നൂല്ല…കഴിക്ക്….” “ഇച്ചായന് വേണോ….വേണെങ്കിൽ വേറെ പോയി വാങ്ങിക്കോ..ഇത് ഞാൻ തരില്ല…” നാക്ക് നീട്ടി കാണിച്ച് കുറുമ്പോടെ അന്ന അവനെ നോക്കി… “പോടീ കുട്ടിപിശാശേ…” ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അവളുടെ തലയിലൊന്ന് കൊട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അന്ന അവനെ കൂർപ്പിച്ച് നോക്കി കഴിപ്പ് തുടർന്നു… ബുള്ളറ്റിൽ ചാരി നിന്ന് ഫോണിൽ നോക്കുന്നതിനടക്ക് അലക്സ് ഇടം കണ്ണിട്ട് അന്നമ്മയെ നോക്കി… അപ്പോഴാണ് താടിയിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന ഐസ്ക്രീമിലേക്ക് അവന്റെ ശ്രദ്ധ പോയത്… “ഡീ…മുഖത്ത് അപ്പടി ഐസ്ക്രീം ആണ്….”

അന്ന അതൊന്നും അറിയുന്നില്ലെന്അ കണ്ടപ്പോഴാണ് അലക്സ് അവളെ വിളിച്ച് കാണിച്ചത്… “എവിടെ….” ഐസ്ക്രീം തിന്നുന്നത് നിർത്തി അന്ന അലക്സിനെ നോക്കി കണ്ണ് കുറുക്കി ചോദിച്ചു… “നിന്റെ ചുണ്ടിന് സൈഡിൽ….” അലക്സ് ചൂണ്ടി കാണിച്ച ഭാഗത്തേക്ക് അന്ന മിഴികൾ താഴത്തി നോക്കി… “പോയോ….” നാവ് താഴേക്ക് ആക്കി തുടച്ചെടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അങ്ങോട്ട് എത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല… “ഈ പെണ്ണിനെ കൊണ്ട്….” അവളടെ കളികൾ കണ്ട അലക്സ് ഫോൺ പോക്കറ്റിലേക്ക് ഇട്ട് പെരും വിരലാൽ അവളുടെ കീഴ്ചുണ്ടിന് താഴെയായുള്ള ഐസ്ക്രീം തുടച്ച് കൊടുത്തു… അവന്റെ വിരൽ അധരങ്ങളിൽ തൊട്ടു തൊട്ടില്ലെന്ന രീതിയിൽ കടന്ന് പോയതും അന്നയുടെ നെഞ്ചിൽ ഒരു ആളലുണ്ടായി…

പിടക്കുന്ന മിഴികളോടെ അവൾ അലക്സിനെ നോക്കി… അവൻ വിരലിൽ പറ്റിയ ഐസ്ക്രീം തുടച്ച് കളയാൻ നോക്കിയതും അന്ന അവന്റെ കൈ പിടിച്ച് വെച്ചു.. ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ അലക്സിന്റെ ചുണ്ടുകൾക്ക് നേരെ അവന്റെ വിരലിനെയവൾ കൊണ്ട് പോയി…. അന്നയുടെ ചുണ്ടിലെ ചിരിയിൽ അടിമപ്പെട്ട് പോയ അലക്സ് അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി വിരലിൽ പറ്റിയ ഐസ്ക്രീം രുചിച്ചു… “ഇച്ചായാ….പോവാം….” അന്നയുടെ വിളിയാണ് അലക്സിനെ തിരിച്ച് സ്വബോധത്തിലേക്ക് കൊണ്ട് വന്നത്…. അവൻ അപ്പോഴും അന്നയോട് ചേർന്ന് നിന്ന് അവളെ നോക്കകയാണെന്ന ഓർമ വന്നതും അലക്സ് ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് പിന്നോട്ട് മാറി… “ഇച്ചായാ….” എന്നിട്ടുംഒരവ്യത്യാസവുമില്ലാതെ എന്തോ ഓർത്തെന്ന പോലെ നിൽക്കന്ന അലക്സിനെ അന്ന തട്ടി വിളിച്ചു.. “ഹ്മ്….”

അന്നയെ നോക്കാതെ അലക്സ് ബുള്ളറ്റിലേക്ക് കയറി… തിരികെ പോവുന്ന വഴി തന്നെ ചേർന്നിരുന്ന് കഥകൾ പറയുന്ന അന്നയുടെ മിററിലൂടെ കാണുന്ന പ്രതിബിംബത്തിലേക്ക് അവന്റെ കണ്ണുകൾ പാറിവീണു… “വേണ്ട….അത് ഒരിക്കലും ശരിയാവില്ല…” തന്റെ ഉള്ളിലിരന്ന് ആരോ പറയുന്നത് പോലെ തോന്നിയതും അലക്സ് പെട്ടെന്ന് തന്നെ നോട്ടം പിൻവലിച്ചു…. തന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് ഉയരുന്ന പോലെ തോന്നിയ അതേ സമയത്ത് തന്നെയാണ് അന്ന അവനെശചേർന്നിരുന്ന് അരയിലൂടെ ചുറ്റി പിടിച്ചത്…. അവളുടെ വലം കൈ അവന്റെ ഇടനെഞ്ചിലേക്ക്ചേർത്തെന്ന പോലെ വെച്ചിരന്നു…. നിമിഷങ്ങൾക്കകം തന്നെ തന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് സാധാരണ ഗതിയായത് അലക്സ് അറിഞ്ഞു…

അവളുടെ കൈകൾക്ക് പോലും അവന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പിനെ നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയുന്നതോർത്ത് അലക്സ് അത്ഭുതപ്പെട്ടു… “ഇച്ചായാ….താങ്ക്യൂ സോ മച്ച്…മറക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു രാത്രി സമ്മാനിച്ചതിന്…” പുലിക്കാട്ടിലെ വീടിന് സൈഡിൽ ബുള്ളറ്റ് നിർത്തിയും അന്ന അതിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി അവനെ നോക്കി പതിയെ പറഞ്ഞു… “പതിയെ പോവണം…വീട്ടിലെത്തിയാ മെസ്സേജ് അയച്ചിട്ടേ കിടക്കാവൂ…” അവന്റെ മുഖം കൈക്കുമ്പിളിൽ കോരിയെടുത്ത് ആ വിര നെറ്റിയിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ച് കൊണ്ട് അന്ന ഖേറ്റ് കടന്ന് ഉള്ളിലേക്ക് കയറി… അവൾ അകത്ത് കയറി എന്ന് ഉറപ്പാക്കിയ ശേഷമാഞ് അലക്സ് വീട്ടിലേക്ക് പോയത്… ഫ്രഷ് ആയി അന്നക്ക് മെസ്സേജ് അയച്ച് അവൻ ബെഡിലേക്ക് ചെന്ന് വീണു…

ഇന്ന് നടന്ന ഓരോ കാര്യങ്ങളും അവന്റെ ചിന്തയിലൂടെ കടന്ന് പോയി… “ഞാൻ…ഞാനും അവളെ സ്നേഹിക്കാൻ തുടങ്ങിയോ….?” പില്ലോയെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ച് ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീഴുമ്പോഴും അവൻ സ്വയം അവനോട് തന്നെ ചോദിക്കന്നുണ്ടായിരുന്നു…. ***** ശ്രീയുടെ വീട്ടിൽ നിന്നും തിരിച്ച് കോട്ടയെത്തെത്തിയ സാം പുലിക്കാട്ടിലേക്ക് പോവാതെ ഫ്ലാറ്റിലായിരുന്നു നിന്നത്… പിറ്റേന്ന് കൺസ്ട്രക്ഷൻ നടക്കുന്നിടത്ത് പോയി നോക്കിയ ശേഷം സാം ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വിട്ടു… “സാം….”

റൗണ്ട്സ് കഴിഞ്ഞ് ക്യാബിനിലേക്ക് പോവുന്നതിനിടക്കാണ് ആരോ തന്റെ പേര് വിളിച്ച് കൈയിൽ കോർത്ത് പിടിക്കുന്നത് സാം അറിഞ്ഞത്.. സംശയത്തോടെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയ സാം അവനെ നോക്കി നിറ പുഞ്ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്ന പെൺകുട്ടിയെ കണ്ട് അത്ഭുതപ്പെട്ടു.. “ജെനീ…..” അവളെ നോക്കി വിളിച്ച അവന്റെ സ്വരത്തിൽ സന്തോഷവും അത്ഭുതവും ഒരുപോലെ നിറഞ്ഞിരുന്നു………തുടരും

നിനക്കായ് : ഭാഗം 52