💚 പ്രാണനായ് 💚 : ഭാഗം 9

എഴുത്തുകാരി: വാസുകി വസു

കാലത്തേ നീലിമയാണാദ്യം ഉറക്കം ഉണർന്നത്..തന്നെ പുണർന്ന് കിടക്കുന്ന നരന്റെ കൈകൾ എടുത്ത് മാറ്റാതെ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തു…നരൻ ഗാഢമായ നിദ്രയിലായിരുന്നു. പ്രിയപ്പെട്ടവൻ…പ്രണയമില്ലെന്ന് ഭാവിച്ച് അഭിനയിക്കുകയായിരുന്നു.ഇത്രയും നാൾ അടക്കിപ്പിടിച്ച സങ്കടങ്ങളത്രയും ഇന്നലെയൊരു രാത്രികൊണ്ട് ഒഴുക്കി കളഞ്ഞു.. നരന്റെ അരികിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു പോകാൻ തോന്നിയില്ല..പ്രണയത്തോടെ പിന്നെയും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടന്നു. തുറന്ന് കിടന്ന ജനൽ പാളിയിലൂടെ സൂര്യരശ്മികൾ മുഖത്തേക്ക് പതിച്ചപ്പോൾ മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ എഴുന്നേറ്റു.അലക്ഷ്യമായി കിടന്നിരുന്ന തുണികളുമെടുത്ത് ബാത്ത് റൂമിലേക്ക് കയറി..

ചീറ്റിയ ഷവറിൽ നിന്നൊഴുകിയ വെളളത്തുള്ളികൾ ശരീരത്തിലേക്ക് പതിച്ചപ്പോൾ ശരീരമാകെ കുളിര് കോരി. മകരമാസത്തിലെ തണുപ്പ് പഴയത് പോലെ ഇല്ലെങ്കിലും ഇന്നത്തെ രാവിൽ തണുപ്പിന് കുറച്ചു കാഠിന്യമുണ്ടായിരുന്നു.പെട്ടെന്ന് കുളികഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങി. അലമാരയിൽ നിന്ന് ബ്ലാക്ക് കളറിലെ സാരി ഒരെണ്ണം തിരഞ്ഞെടുത്തു. മാറിന് കുറുകെ കെട്ടിയിരുന്ന ടവൽ അഴിച്ചു മാറ്റി സാരി ധരിച്ചു. “ഇന്നാണ് ജീവിതത്തിനൊരു സംതൃപ്തി വന്നത്…നരൻ കെട്ടിയ താലിക്കൊരു അർത്ഥ പൂർണ്ണതയുണ്ടായത്” കണ്ണാടിയിൽ തന്റെ പ്രതിബിംബത്തെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.. നരൻ മലർന്ന് കിടന്ന് ഉറങ്ങുന്നത് കണ്ടപ്പോളൊരു കുസൃതി തോന്നി..അവനരികിൽ ചെന്ന് ഈറൻ മുടിത്തുമ്പ് അഴിച്ചിട്ട് തലയൊന്ന് കുടഞ്ഞു‌..

വെള്ളത്തുള്ളികൾ ചിതറി മുഖത്തേക്ക് തെറിപ്പിച്ചു.ഉറക്കത്തിലായിരുന്ന നരൻ ഞെട്ടിയുണർന്നു. മിഴിച്ച് നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടു തന്നിലേക്ക് ഉറ്റുനോക്കിയിരിക്കുന്ന നീലിമയെ..അരയിലൂടെ കൈ ചുറ്റി വലിച്ചു നെഞ്ചിലേക്കിട്ടു വാരിപ്പുണർന്നു. “നീലി…” പ്രണയാർദ്രമായ സ്വരം…അന്തരാത്മിവിലേക്ക് തുളച്ചു കയറി.. കേൾക്കാൻ അത്രയേറെ കൊതിച്ചിരുന്നു. “ഹ്മ്മ്…” ചെറുതായി മൂളിക്കൊണ്ട് ചെവിയാ നെഞ്ചിലേക്ക് ചരിച്ചു വെച്ചു.ഹൃദയമിടിപ്പിന്റെ താളം കർണ്ണപുടത്തിൽ പതിച്ചു..അത് തനിക്കായുളള ഇടിപ്പാണ്. എന്തോരം കൊതിച്ചിട്ടുണ്ട് ഉറച്ച മാംസപശിയിൽ തല ചായിച്ചു കിടക്കാൻ‌‌..രോമനിബിഡമായ അവന്റെ നെഞ്ചിലൂടെ വിരലുകളോടിച്ചു കൊണ്ട് ഓർത്തു.. നീലിമ പതിയെ തലയുയർത്തി നരന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.

ഒരായിരം പൂർണ്ണചന്ദ്രന്മാർ നിലാവ് പരത്തിയത് അവന്റെ മിഴികളിൽ തെളിഞ്ഞു..അവളോടുളള അടങ്ങാത്ത ഒളിമങ്ങാത്ത പ്രണയവും അഭിനിവേശവും അവൾ കണ്ടു. “നീലി…നിനക്ക് സന്തോഷം തരുന്നയൊരു കാര്യം പറയട്ടെ” “ഏഹ്ഹ്…” ശ്രദ്ധ മുഴുവനായും അവനിലായി. “ഹ്മ്മ് പറയ്” “നമുക്ക് രാവിലെ നിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാം” നീലിമയുടെ മുഖം വികസിച്ചു..കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ തുറിച്ചു നോക്കി. “സത്യാണോ പറഞ്ഞത്…” വിശ്വാസം വരാതെ ഒരിക്കൽ കൂടി ചോദിച്ചു.അതാ മുഖത്ത് പ്രതിഫലിച്ചിരുന്നത് നരൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.. “ഉമ്മ…എന്റെ ചക്കരക്ക് ഒരായിരം ഉമ്മ” സ്നേഹത്തോടെ,,, പ്രണയത്തോടെ അവന്റെ ചുണ്ടിൽ അമർത്തി മുത്തി…നരൻ അവളെ ബലമായി വരിഞ്ഞ് മുറുക്കി.

ചുംബനത്തിൽ അലിഞ്ഞ് ചേരാനായി…കൈ വിരലുകൾ മേനിയിൽ കുസൃതി കാണിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ നീലിമ കൈകാലിട്ട് അടിച്ചു അന്തരീക്ഷത്തിൽ തുഴഞ്ഞു.കുഞ്ഞരിപ്പല്ലുകൾ അവന്റെ കീഴ്ച്ചുണ്ടിൽ അമർത്തി..നന്നായി വേദനിച്ചതോടെ അവളിൽ മേലെ പിടി അയഞ്ഞപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് ചാടി എഴുന്നേറ്റു. ‘”ഡീ…” നരൻ ചാടിപ്പിടിക്കാൻ ആഞ്ഞപ്പോഴേക്കും തെന്നിയകന്നു.. “പോടാ…എനിക്കിനിയും രാവിലെ കുളിക്കാൻ വയ്യ” കണ്ണുകൾ പൊത്തി ലജ്ജ കലർന്ന പുഞ്ചിരിയിൽ മറുപടി പറഞ്ഞു… …. പിന്നിലൂടെ ചെന്ന് അവളുടെ അണിവയറിലൂടെ കൈകൾ ചുറ്റി ചെവിയുടെ പിന്നിൽ കടിച്ചു… “സ് സ് സ്… അങ്ങനെ നീലിമയെ പൊക്കിയെടുത്ത് ജാലക വാതിലിനോട് ചേർത്ത് മുടി മാറ്റി പിൻ കഴുത്തിൽ ഉമ്മ വെച്ചു…ആകെ പുളഞ്ഞു പോയി.

പതിയെ തനിക്ക് അഭിമുഖമായി തിരിച്ച് മിഴികളിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി… വിറക്കുന്ന ചെഞ്ചൊടികൾ… തനിക്ക് മാത്രമായിട്ടാണ്…ഇരുകൈകളും എടുത്ത് കവിളിൽ ചേർത്ത് പിടിച്ചു വിറയാർന്ന ചുണ്ടുകളെ മുത്തി..നീലിമയുടെ ശ്വാസഗതികൾ വേഗത്തിലായി..ശ്വാസം മുട്ടി പിടഞ്ഞിട്ടും ദീർഘ സമയത്തെ ചുംബനം…വാടി തളർന്ന് താമരമൊട്ടായി കൂമ്പിയടഞ്ഞു അവനു വിധേയമായി നിന്നു. ” നീലി….” ചുണ്ടുകൾ മോചിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ നരൻ വിളിച്ചു…ശ്വാസം വലിച്ചു വിടാനവൾ കുറച്ചു സമയം എടുത്തു..മലർന്ന ചൊടികൾ കൂടുതൽ ചുവന്ന് തുടുത്തിരിക്കുന്നതവൻ കണ്ടു. “ദുഷ്ടാ എന്നെ കൊല്ലാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടാണോ വിളിക്കുന്നത്” ശ്വാസം മുട്ടിച്ചതിനു പകരമായി ആ വിരിമാറിൽ ദന്തനിരകൾ താഴ്ത്തി പ്രതികാരം ചെയ്തു.

“ഡീ പുല്ലേ പതുക്കേ” “നോവാനാടാ പുല്ലേ കടിച്ചത്” നരന്റെ അതേ ടോണിൽ നിലീമയും പറഞ്ഞു ..അവനൊന്ന് ചിരിച്ചു.. “കോന്തൻ രാവിലെ പല്ലും തേക്കില്ല…വായും കഴുകില്ല എന്നാലും ഉമ്മവെപ്പിനൊരു കുറവുമില്ല” കുറുമ്പോടെ അങ്ങനെ പറഞ്ഞതെങ്കിലും മനസ്സിൽ മറ്റൊരു ചിന്ത നീലിമയിൽ കടന്നുകൂടി… നരന് തന്നോട് വല്ലാത്തൊരു അഭിനിവേശമുണ്ട്…സംസാരത്തിൽ..നോട്ടത്തിൽ…ചുംബിക്കുമ്പോൾ..ആലിംഗനം ചെയ്യുമ്പോൾ …കഴിഞ്ഞു പോയ ദിനങ്ങൾ മറക്കുവാൻ ആഗ്രഹിച്ചു…വസന്തങ്ങൾ തളിരിട്ട ദിവസങ്ങൾ മാത്രം മതിയിനി ഓർമ്മയിൽ….അവളാഗ്രഹിച്ചു… “ഞാൻ അടുക്കളയിലോട്ട് ചെല്ലട്ടെ ചെറുക്കാ…

അല്ലെങ്കിൽ അമ്മ എന്ത് വിചാരിക്കും.. ശൊ….” പ്രിയതമന്റെ ആലിംഗനത്തിൽ നിന്ന് അടർന്ന് മാറാൻ മനസ്സ് ഇല്ലായിരുന്നു… എന്നാലും അച്ഛനും അമ്മയും എന്ത് കരുതും..ശൊ‌‌.. “ഞാൻ പോയിട്ട് വേഗം വരാടാ” കൈകൾ മോചിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് നീങ്ങി…നരൻ അവളുടെ വിരകുകളിൽ പിടി മുറുക്കി നെഞ്ചിലേക്ക് വലിച്ചിട്ട് മൂർദ്ധാവിൽ ചുണ്ടുകൾ അമർത്തി… ഒരുതുള്ളി മിഴിനീര് ഉരുണ്ടു കൂടി അവളുടെ നെറ്റിയിൽ പതിച്ചു.. ഞെട്ടലോടെ തലയുയർത്തി… നരന്റെ കണ്ണുകളിൽ നനവ്…മുഖത്ത് കുറ്റബോധം..പശ്ചാത്താപത്തിന്റെ പ്രതിഫലനം.. “എന്ത് പറ്റി ഏട്ടാ..” പെട്ടന്നുളള ഭാവമാറ്റത്തിൽ അമ്പരന്നു…എന്താണ് കാര്യമെന്ന് മനസ്സിലായില്ല.. “സോറി…ഒത്തിരി വേദനിപ്പിച്ചു..വാക്കുകളാൽ..

പ്രവൃത്തികളാൽ..അതൊക്കെ ഒരുപാട് ഇഷ്ടത്താൽ ആയിരുന്നു.. മറ്റൊരാളുടെ ആണെന്ന് അംഗീകരിക്കാൻ മനസ്സ് സമ്മതിച്ചില്ല..റിയലി സോറി” “വേണ്ടാ ഏട്ടാ…കഴിഞ്ഞ അദ്ധ്യായം ഇനിയത് ഓപ്പൺ ചെയ്യേണ്ടാ…ഒരാളെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു…ഒന്നിച്ചു ജീവിക്കാൻ കൊതിച്ചിരുന്നു..താലി കഴുത്തിലേറിയട്ടും..അതിനൊക്കെ ഏട്ടൻ എനിക്ക് ശിക്ഷ വിധിച്ചു നൽകി…പക്ഷേ ഏട്ടനെ ഞാൻ അറിഞ്ഞ നിമിഷം… നീയെന്നെ ഉണർത്തിയ സമയം.. നീ എന്റേത് മാത്രമാണെന്ന് ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിൽ ഏട്ടനു മാത്രമേ സ്ഥാനം നൽകിയട്ടുള്ളൂ..ഇനിയൊരിക്കലും മറ്റൊരാൾക്കും അവിടെ സ്ഥാനം ഉണ്ടാകില്ല…സത്യം..അത്രയേറെ ഇഷ്ടമാണ് നിന്നെ…

അത്രമേൽ പ്രണയമാണ് നിന്നോട്…എങ്ങനെ തെളിയിച്ചു തരണമെന്ന് അറിയില്ല” വിങ്ങിപ്പൊട്ടി ആ മാറിലേക്ക് വീണു…മിഴിനീര് നെഞ്ചിനെ നനയിച്ചു….ഹൃദയം പൊട്ടി പോകുന്നത് പോലെ തോന്നി നരന്…അത്രയേറെ ആത്മാർത്ഥമായിരുന്നു നീലിമയുടെ വാക്കുകൾ… “കരയാതെടീ തൊട്ടാവാടി… ചീറ്റപ്പുലിയായി നിൽക്കുന്ന നീലിയെ ആണ് എനിക്ക് ഇഷ്ടം” “പോടാ വഷളാ..കളളത്തെമ്മാടി…” കുങ്കുമച്ചെപ്പിൽ നിന്ന് ഒരു നുള്ള് സിന്ദൂരം പ്രിയതമയുടെ സീമന്തരേഖയിൽ വിതറി..പതിയെ ചുണ്ടുകൾ അമർത്തി… നിർവൃതിയോടെ അവനെ പുണർന്ന് അതേറ്റു വാങ്ങി… “ഏട്ടാ ഞാൻ അടുക്കളയിലോട്ട് ചെല്ലട്ടെ..അല്ലെങ്കിൽ അമ്മ എന്ത് കരുതും” “ങും..ചെല്ല്..ചെല്ല്…

അമ്മായിയമ്മക്ക് മരുമകളെ പിരിഞ്ഞിരിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടാണല്ലോ” “പോടാ ദുഷ്ടാ…നിനക്ക് കുശുമ്പാ” അവന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി ചെറുതായി ഒരിടി കൊടുത്തിട്ട് അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി..നരൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ബാത്ത് റൂമിൽ കയറി… നീലിമ ചെല്ലുമ്പോൾ ലക്ഷമിയമ്മ ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റിനുളളതെല്ലാം റെഡിയാക്കി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.. അവൾ നഖം കടിച്ച് അവിടെ താളം ചവിട്ടി നിന്നു. “അവിടെ നിന്ന് താളം ചവിട്ടി പഠിക്കാതെ ചായ എടുത്തു കുടിക്ക് മോളേ” പുഞ്ചിരിയോടെ അമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അകത്തേക്ക് കയറി.. നീലിമയെ ആകെ വീക്ഷിച്ചു. പഴയതിനേക്കാൾ പ്രസരിപ്പ് മുഖത്ത്…കണ്ണുകളിൽ ആലസ്യം..ചുണ്ടിൽ ചെറിയ പുഞ്ചിരി.. “ന്റെ കൃഷ്ണാ.. എന്റെ മക്കൾ സ്നേഹത്തോടെ ഇങ്ങനെ കഴിഞ്ഞാൽ മതിയായിരുന്നു” നെഞ്ചിൽ കൈവെച്ചു മനസ്സിലോർത്തു..

രാവിലത്തെ ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് കഴിഞ്ഞു നരനും നീലിമയും കൂടി പ്രിയ വാഹനമായ ബുളളറ്റിൽ നീലിമയുടെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു… അവന്റെ വയറിലൂടെ കൈകൾ ചുറ്റി…കൂടുതൽ പറ്റിച്ചേർന്ന്…ആ പുറത്തേക്ക് തല ചായിച്ചു… “ഈശ്വരാ എത്രമാത്രം കൊതിച്ചു…നരനൊപ്പം ഒരു യാത്ര..തങ്ങൾ ഇരുവരുമായി…ഞങ്ങളുടെ പ്രണയത്തെ പിരിക്കരുതേ…നെഞ്ചുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു… പക്ഷേ അവർക്ക് എതിരെ കടന്നു പോയൊരു ബൈക്ക് കുറച്ചു മാറി നിർത്തി അവർ കടന്നു പോയ ദിശയിലേക്ക് നോക്കി…നരനും നീലിമയും ആണെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ ആ നെഞ്ഞ് പൊള്ളി..മനസ്സിൽ പ്രതികാരം ഉറവ എടുത്തു…

ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ ഹെൽമറ്റ് ഊരി ഒന്നുകൂടി നോക്കി..അവർ ആണോന്ന് ഒന്നുകൂടി ഉറപ്പിക്കുവാനായി… ” അത് അവൻ ആയിരുന്നു… ഒരിക്കൽ നീലിമയുടെ എല്ലാമെല്ലാം ആയിരുന്ന അർജ്ജുനൻ.. തുടരും… ഇനിയാണ് മക്കളേ ശരിക്കുളള കഥ… ഇതിൽ വില്ലൻ നരൻ ആണൊ അല്ലെങ്കിൽ അർജ്ജുനൻ ആണോന്ന് ആയിരിക്കും വായനക്കാരുടെ സംശയം.. അല്ലെങ്കിൽ വില്ലത്തി… ഏതായാലും ഇവരിൽ ഒരാൾ ആയിരിക്കും വില്ലൻ അല്ലെങ്കിൽ വില്ലത്തി…ഊഹിക്കണ്ടാ വെറുതെ..….തുടരും….

പ്രാണനായ് : ഭാഗം 8