💚 പ്രാണനായ് 💚 : ഭാഗം 10

എഴുത്തുകാരി: വാസുകി വസു

“സീതേ മക്കളെത്തി” അകത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് സുദേവ് സന്തോഷത്തോടെ എഴുന്നേറ്റു.. വിവാഹം കഴിഞ്ഞു ഒരുമാസം ആകാറായി.വിളിക്കുമ്പോഴെല്ലാം “തിരക്കാണ് അച്ഛാ കുറച്ചു ദിവസം കൂടി കഴിഞ്ഞു വരാം ” എന്നായിരുന്നു മോളുടെ മറുപടി. ഇഷ്ടമില്ലാതിരുന്ന വിവാഹം അടിച്ചേൽപ്പിക്കേണ്ടി വന്നു…തന്റെ നിസ്സഹായത്..പ്രാണനെ പോലെ സ്നേഹിച്ചവനു വേണ്ടി കരഞ്ഞു നിലവിളിച്ചു അപേക്ഷിച്ചു..മോൾ..എന്നിട്ടും അതൊന്നും കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചു…നിസ്സഹായത് ഒരാൾ മുതലെടുത്തപ്പോൾ…ദൗർബല്യം വിലക്ക് വാങ്ങിയപ്പോൾ.. മോളുടെ കാര്യത്തിൽ എടുത്ത തീരുമാനം തെറ്റായി പോയെന്ന് പലപ്പോഴും തോന്നിയട്ടുണ്ട്..

ഫോണിൽ സംസാരിക്കുമ്പോൾ വാക്കുകൾ ഇടറുന്നത് പോലെ മോൾ കരയുകയാണെന്ന് ബോദ്ധ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. കണ്ണുകളിൽ പടർന്ന നനവ് തുടച്ചു നീക്കി സുദേവ് പുറത്തേക്കിറങ്ങി..തെല്ലൊന്ന് അമ്പരന്നു…പിന്നീടത് സന്തോഷമായി മാറി.. “അച്ഛാ ഉച്ചക്ക് മുമ്പേ വീട്ടിലെത്തും” അത്രയും മാത്രമേ രാവിലെ വിളിച്ചപ്പോൾ പറഞ്ഞുള്ളൂ..കൂടുതൽ എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കും മുമ്പേ കോൾ കട്ടായി.. മോളുടെ ഒപ്പം നരൻ…മുഖം പതിയെ പ്രസന്നമായി…നീലിമയെ വീട്ടിൽ ഇറക്കിയട്ട് പോകുമെന്ന് കരുതി..പക്ഷേ മോളോടൊപ്പം മുട്ടിയുരുമ്മി മരുമകൻ നടന്നു വരുന്നു. കണ്ണുകൾ നീലിമയിൽ തറഞ്ഞു നിന്നു…

പഴയതിനെക്കാൾ കുറച്ചു കൂടി നന്നായിട്ടുണ്ട്.. മുഖമാകെ ചുവന്നിരിക്കുന്നു..കണ്ണുകൾക്ക് കൂടുതൽ തിളക്കം കൈ വന്നിരിക്കുന്നു.. മോൾ ഉത്സാഹവതി ആയിരിക്കുന്നു. “എന്താ അച്ഛാ ആദ്യമായി കാണുന്നത് പോലെ നോക്കുന്നത്” “ഒന്നൂല്ലാ മോളേ” “ഞാൻ നീലിമ തന്നെ ആണ് അച്ഛാ” ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ ഓടി വന്ന് അച്ഛനെ ആലിംഗനം ചെയ്തു… പിന്നെ എന്തോ ഓർത്തത് പോലെ പിന്നിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. “വാ ഏട്ടാ..ഇനി പ്രത്യേകം വിളിക്കണോ” നരന്റെ കൈകളിൽ ചെറുതായി നുള്ളി കയ്യിൽ പിടിച്ച്… പെട്ടെന്ന് ഓർമ്മയിൽ നിന്ന് ഞെട്ടിയുണർന്നു നീലിമയെ നോക്കി. “നീലി അകത്തേക്ക് പൊയ്ക്കോളൂ..

എനിക്ക് അച്ഛനുമായിട്ടൊന്ന് സംസാരിക്കണം” മിഴികളിൽ അമ്പരപ്പ് നിറഞ്ഞു.. തനിച്ചാക്കി അവൻ പോകുമോന്ന് ഭയന്നു.മിഴികളിൽ നനവ് പടർന്നു.. “ഒന്നൂല്ലെടൊ ഉടനെ വരാം” അവളിലെ നോവ് മനസ്സിലാക്കി പറഞ്ഞു.. കണ്ണുകൾ തെല്ലൊന്ന് വിടർത്തി നരനു മനസ്സിലാകുന്ന ഭാഷയിലെന്തൊ മൊഴിഞ്ഞിട്ട് അകത്തേക്ക് കയറി.. അമ്മയെ കണ്ടു അവൾ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കവിളിൽ മുത്തങ്ങൾ തീർത്തു..സീതയിലും നീലിമയുടെ മാറ്റങ്ങൾ അത്ഭുതമായിരുന്നു..പതിയെ അത് മാറി തുടങ്ങി.. “അച്ഛാ…എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം.. അന്നത്തെ അങ്ങയുടെ ദൗർബല്യം..നിസ്സഹായത മുതലെടുത്തതിന്” സുദേവിന്റെ കൈകൾ കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു നരൻ ക്ഷമ ചോദിച്ചു… ”

എന്താ മോനേ..അന്നൊക്കെ അങ്ങനെ സംഭവിച്ചത് ഓർത്ത് ഒരുപാട് നെഞ്ചുരുക്കിയട്ടുണ്ട്…എന്റെ മോളുടെ മുഖത്ത് കാണുന്ന സന്തോഷം അത് മതി അച്ഛന് എല്ലാം മറക്കാൻ…” വാത്സല്യത്തോടെ നരനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു ആശ്ലേഷിച്ചു..തന്റെ അച്ഛനെ പോലെ..നരന്റെ കണ്ണുകൾ നനഞ്ഞു.. “ഒരുപാട് ഇഷ്ടം ആയിരുന്നു അച്ഛാ നീലിമയെ…ഒരേ സ്കൂളിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ തുടങ്ങിയ ഇഷ്ടം പിന്നീട് എന്റെ അച്ഛനു സ്ഥലം മാറ്റം കിട്ടി ദൂരേക്ക് പോകുമ്പോഴും ആ ഇഷ്ടം കുറഞ്ഞിരുന്നില്ല..വലുതായപ്പോൾ നീലി കോളേജിൽ പോകുമ്പോഴുമെല്ലാം അകലെ നിന്ന് നോക്കി കാണുമായിരുന്നു..ഒരിക്കലും മുന്നിൽ വന്ന് പ്രണയം അറിയിക്കാൻ എന്നിലെ അപകർഷതാബോധം സമ്മതിച്ചില്ല.

നേരിട്ട് വീട്ടിൽ വന്ന് ആലോചിക്കണം.വിവാഹം നടന്ന ശേഷം പ്രണയിക്കണം.അങ്ങനെയാണ് കരുതിയത്..പക്ഷേ അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ വൈകിപ്പോയെന്ന് മനസ്സിലായി..വിട്ടു കളയാൻ മനസ്സില്ലായിരുന്നു…മനസ്സ് മറ്റൊരാൾക്ക് സമ്മാനിച്ചുവെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ പകയായി..എങ്ങനെയും സ്വന്തമാക്കണം..അങ്ങനെ ഒരു അവസരം തേടി നടക്കുമ്പോഴാണ് സാമ്പത്തികമായി തകർന്നു നിൽക്കുന്ന അച്ഛന്റെ മുന്നിലേക്ക് എന്റെ കടന്ന് വരവ്..ഞാനല്ലാതെ മറ്റൊരാൾ നീലിയുടെ കഴുത്തിൽ താലി കെട്ടുന്നത് കാണാനുള്ള കരുത്ത് ഇല്ലായിരുന്നു.. അത്രയധികം അവളെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു” നരനിൽ നിന്ന് ലഭിച്ച പുതിയ അറിവ് ആദ്യം അമ്പരപ്പിച്ചു…

പിന്നീടതൊരു പുഞ്ചിരിക്കു വഴിമാറി.. ഈശ്വരൻ തന്നെ കൈവിട്ടില്ല.മകൾ ഏറ്റവും സുരക്ഷിതമായ കൈകളിലാണ് എത്തിയിരിക്കുന്നത്..മനസ്സ് നിറഞ്ഞു.. “നീലിമ പാവമാണ് മോനേ..സ്നേഹിക്കാനേ അറിയൂ…അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറയരുത്” അപേക്ഷയായിരുന്നു സ്വരത്തിൽ…ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ പിതാവിന്റെ.. അവളുടെ സുരക്ഷയെ കുറിച്ച് ഓർത്ത്…മുമ്പ് എടുത്തിരുന്ന തീരുമാനം തെറ്റായിരുന്നൂന്ന് ഓർത്ത് വ്യാകുലപ്പെട്ട് ഉരുകിയ അച്ഛന്റെ അവസ്ഥ.. “ഇല്ലച്ഛാ..ഞാനായി കരയിക്കില്ല…എനിക്ക് ഇഷ്ടമാണ് നീലിയെ…ഒരുപാട്” നരൻ സുദേവിനു വാക്ക് കൊടുത്തു… ആ പിതാവിന്റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞു…

“വാ മോനേ” മരുമകനെയും വിളിച്ചു അകത്തേക്ക് കയറി… “നീലിമ ഇതൊന്നും അറിയരുത് അച്ഛാ..നമുക്കിടയിൽ മതി” നരൻ ഓർമ്മപ്പെടുത്തി… “ഇല്ല മോനേ .. പറയില്ല..ഇതൊന്നും അറിയാതെ തന്നെ എന്റെ മോൾ ഇങ്ങനെ തന്നെയങ്ങ് നിന്നെ സ്നേഹിച്ചോട്ടെ… *”************** ” എന്തായിരുന്നു അച്ഛനും മരുമകനും കൂടിയൊരു രഹസ്യം പറച്ചിൽ” ഉച്ചക്കത്തെ ഊണും കഴിഞ്ഞു നീലിമയുടെ മുറിയിലെ ബെഡിൽ റെസ്റ്റ് എടുക്കുക ആയിരുന്നു.. കിടക്കുന്ന അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് കൈവെച്ച് മുഖം വെച്ച് കണ്ണുകളിലേക്ക് കുസൃതിയോ നോക്കി.അവൻ കൈ എടുത്തു അവളുടെ വയറിലൂടെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു..

“ഒന്നൂല്ലെടീ…ഞങ്ങൾ വെറുതെ ഓരോന്നും പറയുകയായിരുന്നു” ചിരിച്ചെങ്കിലും പറയുന്നത് കളളമാണെന്ന് മനസ്സിലായി…മനസ്സ് വാടിയെങ്കിലും പുറമേക്ക് കാണിച്ചില്ല. “ഞാൻ കരുതി എന്നെ ഇവിടെ ഇറക്കി വിട്ടിട്ട് പോകാനാണെന്ന്” മനസ്സിലെ ആശങ്ക മറച്ചു വെച്ചില്ല…തുറന്നു പറഞ്ഞു.. “എന്തുവാ നീലി..എന്റെ പ്രാണനെ ഇവിടെ കളഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ പോകുമോ.?” മറു ചോദ്യം‌‌…നെഞ്ചിലുടക്കി..മനസ്സ് നിറഞ്ഞ് പ്രണയത്തോടെ പ്രിയതമനെ നോക്കി.. “ഹും‌‌..നിക്ക് അറിയാലൊ..എന്നെ കളയില്ലാന്ന്” “ഹൊ… എന്നിട്ടാണൊ ഇത്ര പേടി” അവൻ ചിരിച്ചതും നീലിമയുടെ മുഖം വാടി..പെട്ടെന്ന് പിടിച്ചു അവളെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചായിച്ചു.. “വെറുതെ പറഞ്ഞതാടീ തൊട്ടാവാടി…

ഇങ്ങനെ പെട്ടന്ന് വാടരുത്” “ഇല്ല ചെറുക്കാ” ചിരിയോടെ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖം ഒളിപ്പിച്ചു… ചുണ്ടുകൾ കുസൃതി കാട്ടി..നരൻ അവളെ കൂടുതൽ ചേർത്ത് പിടിച്ചു… “നീലി…” പ്രണയം നിറഞ്ഞ സ്വരം കാതിൽ വന്നലച്ചു.. “ഹ്മ്മ് ഹ്മ്മ്… ” “ഞാൻ ലച്ചൂന്ന് വിളിച്ചോട്ടെ…ഞാൻ മാത്രം” കണ്ണുകൾ ഉയർത്തി നോക്കി….തനിക്കായി മാത്രം പൂത്ത് വിടർന്ന് നിൽക്കുന്ന അരുളിപ്പൂവിന്റെ തിളക്കം കണ്ടു…തനിക്ക് വേണ്ടി മിടിക്കുന്ന ഹൃദയത്തിന്റെ താളവും കേട്ടു.. “ഏട്ടനു അത്രക്ക് ഇഷ്ടം ആണോ ആ പേര്” “അതെ..” “എങ്കിൽ അങ്ങനെ വിളിച്ചാൽ മതി… ഏട്ടന്റെ ഇഷ്ടം എന്റെയും..പിന്നെ ഞാനും ഒരുപേര് വിളിച്ചോട്ടെ” “ഹ്മ്മ് ഹ്മ്മ്..എന്താ പറയ്” “വിച്ചു..വിച്ചേട്ടൻ…” വിച്ചു….ഒരുമാത്ര ഉച്ചരിച്ചു …മനസ്സിൽ..

പിന്നെ ഇഷ്ടമായത് പോലെ തല കുലിക്കി… “വിച്ചേട്ടാ….” അത്രമേൽ പ്രണയാർദ്രമായി വിളിച്ചു…. ഉള്ളിൽ പതഞ്ഞ് പൊന്തിയ സ്നേഹത്തിന്റെ ആഴത്തിൽ.. “ലച്ചൂട്ടി….” അതേ പ്രണയച്ചൂടിൽ അവനും വിളിച്ചു… “ഹ്മ്മ്…എന്തോ” “എപ്പോഴെങ്കിലും എന്നോട് വെറുപ്പ് തോന്നിയട്ടുണ്ടോ ലച്ചു നിനക്ക്” അപ്രതീക്ഷിതമായ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ മനസ്സൊന്ന് പിടിച്ചു… തോന്നിയട്ടുണ്ട്…ഒരുപാട് പ്രാവശ്യം.. സ്നേഹിച്ച പുരുഷനിൽ നിന്ന് തട്ടിപ്പറിച്ചപ്പോൾ..തനിക്കൊരു പ്രണയമുണ്ടെന്ന് തുറന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ പുച്ഛിച്ച് ചിരിച്ചപ്പോൾ…ഇഷ്ടമില്ലാത്ത താലി കഴുത്തിൽ വീണപ്പോൾ…ഓരോ പ്രാവശ്യവും വെറുപ്പോടെ പെരുമാറിയപ്പോൾ… ഇല്ലെന്ന് പറഞ്ഞാൽ കളളമാകും…ഹൃദയം നുറുങ്ങി…

കണ്ണുകൾ നനഞ്ഞു..ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വന്നില്ല.. “പോട്ടെടീ വെറുതെ ചോദിച്ചതാ..എനിക്ക് അറിയാം..ഇപ്പോൾ നിനക്ക് വെറുപ്പില്ലെന്ന്” നീലിമയുടെ കണ്ണുനീര് ചുണ്ടുകളാൽ ഒപ്പിയെടുത്തു…അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അധരങ്ങളിൽ അമർന്നപ്പോൾ നീലിമയുടെ ശരീരം വലിഞ്ഞ് മുറുകി.. അവന്റെ പ്രണയിച്ചൂടിൽ പനിച്ചു ഒന്നായി അലിഞ്ഞ് തീരാൻ മനസ്സും ശരീരവും ഒരുപോലെ ദാഹിച്ചു.. അവളുടെ സിന്ദൂരച്ചുവപ്പ് അവന്റെ മുഖമാകെ പടർന്നു..കൈകൾ അണിവയറിലൂടെ ശരീരമാകെ കുസൃതി കാണിച്ചു തുടങ്ങി… നീലിമ പിടഞ്ഞ് തുടങ്ങി…

വസ്ത്രങ്ങൾക്ക് സ്ഥാനചലനം സംഭവിച്ചതും അവന്റെ ഭാരം തന്നിലേക്ക് അമർന്നതും അറിഞ്ഞ് ഇറുക്കി പുണർന്നു… ചുണ്ടുകൾ മുഖമാകെ ചിത്രങ്ങൾ വരച്ചു…നിർവൃതിയോടെ തന്റെ പ്രാണനെ അവളേറ്റ് വാങ്ങി…തന്റെ മാത്രം സ്വന്തമായ പ്രണയത്തെ… *””************†** “എന്നെ മോഹിപ്പിച്ചു വഞ്ചിച്ച അവൾ അനുഭവിക്കും…അങ്ങനെ സുഖിക്കാൻ ഞാൻ അവളെ അനുവദിക്കില്ല” കോപത്തോടെ മുന്നിലിരുന്ന ഒഴിഞ്ഞ മദ്യക്കുപ്പി സ്റ്റൂളിൽ അടിച്ചു പൊട്ടിച്ചു കൊണ്ട് അലറിപ്പറഞ്ഞു… അവൻ… അർജ്ജുൻ… കുപ്പിച്ചില്ലുകൾ ചിലത് കയ്യിൽ അമർന്ന് രക്തം പൊടിഞ്ഞ് തുടങ്ങി… വേദന അറിഞ്ഞില്ല…ലഹരി ആയിരുന്നു ശരീരം മുഴുവനും.. കൂടെയിരുന്ന് മദ്യപിച്ചിരുന്ന കൂട്ടുകാരൻ അമൽ പെട്ടന്നുളള അർജ്ജുന്റെ മാറ്റം കണ്ടു പകച്ചു…

“നീ എന്തൊക്കെയാ അർജ്ജുനൻ പറയുന്നത്… ഒന്നിച്ചു ജീവിക്കാനും വീട്ടിൽ വിവാഹം ഉറപ്പിച്ചതും വിവാഹത്തിനു മുമ്പ് വിളിച്ചു കൊണ്ട് പോകാനും അവൾ പറഞ്ഞതല്ലേ” ഒന്നും അറിയാതെ കുഴഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ അമൽ ചോദിച്ചു…അവനൊന്ന് പുച്ഛിച്ചു ചിരിച്ചു… “നിനക്ക് നീലിമയെ കുറിച്ച് എന്തറിയാം അമൽ…എനിക്ക് അവളെ നന്നായി അറിയാം..കൂടെ നിന്ന് രക്തം വലിച്ച് കുടിക്കുന്ന രാക്ഷസി….അവളാണ് വില്ലത്തി…ശരിക്കും എന്നെ പറഞ്ഞു മോഹിപ്പിച്ചു പറ്റിച്ചവൾ…അവൾക്ക് മാപ്പില്ല” അമൽ ഒന്നുമറിയാതെ പകച്ചിരുന്നു…നീലിമയോടുളള പകയിൽ മുഖം വലിഞ്ഞ് മുറുകി… അപ്പോഴും ഇതൊന്നും അറിയാതെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ നൽകിയ നിർവൃതിയിൽ അവനെ പുണർന്ന് നെഞ്ചിൽ തല ചായിച്ചു മയങ്ങുകയായിരുന്നു നീലിമ……തുടരും….

പ്രാണനായ് : ഭാഗം 9