നിനക്കായ് : ഭാഗം 81
എഴുത്തുകാരി: ഫാത്തിമ അലി
ബെഡിൽ അലസമായി ഇട്ടിരിക്കുന്ന ഫോണിന്റെ ബെൽ ആണ് സുഖ നിദ്രയിലായിരുന്ന ശ്രീയെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചത്…. കമിഴ്ന്ന് തലയണയിലേക്ക് മുഖം അമർത്തി കിടക്കുന്ന അവൾ കണ്ണുകൾ തുറക്കാതെ തന്നെ കൈ എത്തിച്ച് ഫോൺ എടുത്തു…. “ഹലോ….” ഉറക്കം ശല്യം ചെയ്തതിന്റെ ഈർഷ്യ അവളുടെ സ്വരത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു…. എന്നാൽ മറുതലക്കൽ നിന്നും അവൾക്ക് ഏറെ പ്രിയപ്പെട്ടവന്റെ പ്രണയാർദ്രമായ സ്വരം ശ്രീയുടെ ചുണ്ടുകളിൽ പുഞ്ചിരി വിരിയിച്ചു… അധരങ്ങളിലെ ചിരി ഒട്ടും കുറയാതെ തന്നെ അവൾ എഴുന്നേറ്റ് ഹെഡ് റെസ്റ്റിലേക്ക് ചാരി ഇരുന്നു…. അവന്റെ മാസ്മരിക ശബ്ദത്തിൽ മൂളുന്ന ഗാനം കേൾക്കാനായി കാതോർത്ത് കണ്ണുകൾ അടച്ച് കാത്തിരുന്നു.. ”
മുടിയിലഴകിൻ നീലരാവ്…. മുടിയിലലിയും സ്നേഹയമുനാ മെയ്യിലണയുമ്പോൾ മാറിലിളമാനുകൾ… സ്വർണ്ണമിഴി കണ്ടാൽ നല്ല പരൽ മീനുകൾ…. നീയെന്റെ ദേവി ഞാൻ തൊഴുതു പോകുന്ന രൂപം…. നീയെന്നുമെന്നും എൻ തരള സംഗീത മന്ത്രം….. അത്ര മേൽ ഒന്നാണു നമ്മൾ….. നീ മണിമുകിലാടകൾ ആടിയുലഞ്ഞൊരു മിന്നൽ…. മിഴികളിലായിരം പരിഭവമൊഴുകിയ മേടത്തിങ്കൾ ചന്തം വേലിപ്പൂവിൻ നാണം… മ്മ്..മ്മ്…മ്മ്… അഞ്ചാറ് മാസങ്ങൾക്ക് മുൻപ് വരെ തന്റെ ദിവസം തുടങ്ങുന്നതും അവസാനിക്കുന്നതും സാമിന്റെ മനോഹര സ്വരത്തിലൂടെ ആയിരുന്നത് അവൾ ഓർത്തു…. “ഹാപ്പി ബർത്ത് ഡേ ദുർഗക്കൊച്ചേ…” ശ്രീ അടച്ച് വെച്ച കണ്ണുകൾ പതിയെ തുറന്നു…അവ ഈറൻ അണിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലും ചുണ്ടുകളിലെ പുഞ്ചിരിക്ക് ഒരു കോട്ടവും തട്ടിയിരുന്നില്ല…
“സാമിച്ചാ….” ശ്രീ നീട്ടി വിളിച്ചത് കേട്ട് മറുപുറത്ത് സാമിന്റെ ചെറു ചിരി അവൾക്ക് കേൾക്കാമായിരുന്നു…. “ഇച്ചായന്റെ കൊച്ച് എണീറ്റില്ലായോ….?അതോ ഇപ്പഴും ഇച്ചായനെ സ്വപ്നം കണ്ട് കിടക്കുവാണോ….?” കുസൃതിയോടുള്ള ചോദ്യം കേട്ട് ശ്രീ സാം സമ്മാനിച്ച ചെയിനിൽ കൊരുത്ത് വലിച്ച് കൊണ്ട് ചിരിച്ചു… “മ്മ്..ഒരു സ്വപ്നം കാണുവായിരുന്നു…അപ്പോഴേക്കും അല്ലേ ഇച്ചായൻ വിളിച്ച് ഉണർത്തിയത്….?” അവന് മറുപടി നൽകവേ അവളുടെ സ്വരത്തിലും കുറുമ്പ് നിറഞ്ഞിരുന്നു… “ആഹാ…എന്നതാ കൊച്ചേ നീ സ്വപ്നം കണ്ടേ…?” “അതിന് മുഴുവൻ കാണുന്നതിന് മുൻപ് വിളിച്ച് എഴുന്നേൽപ്പിച്ചില്ലേ….അത് കൊണ്ട പറയില്ല…” കുസൃതിയോടവൾ പറയവേ മറുഭാഗത്ത് ഒരു മൂളൽ മാത്രം കേട്ടു…
“എന്നാ ഇച്ചായന്റെ കൊച്ച് എഴുന്നേറ്റ് ബാൽക്കണിയിലേക്ക് ഒന്ന് വന്നേ…” സാമിന്റെ ആവശ്യം അവൾക്ക് നിരസിക്കാൻ തോന്നിയില്ല….കാരണം അവനെ ഒന്ന കാണണം എന്ന് അവളും ആ നിമിഷം ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു… “മ്മ്…” “ഫോൺ കട്ട് ചെയ്യണ്ട….” അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്യാതെ ബെഡിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് നേരെ ബാൽക്കണിയിലേക്ക് ചെന്നു… അധികം തിരയേണ്ടി വന്നില്ല….അവന്റെ റൂമിന്റെ ബാൽക്കണിയിലെ തൂണിലേക്ക് ചാരി നെഞ്ചിൽ കൈ പിണച്ച് വെച്ച് കസൃതി ചിരിയോടെ ശ്രീയെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു അവൻ…. ബ്ലാക്ക് കളർ ടീ ഷർട്ടും ട്രാക്ക് പാന്റ്സും ആയിരുന്നു അവന്റെ വേഷം…ആ ടീ ഷർട്ട് അവന്റെ ഉറച്ച ശരീരത്തിൽ ഒട്ടി പിടിച്ച് നിൽക്കുന്നുണ്ട്…ഒരു ടവൽ കഴുത്തിലൂടെ ഇട്ടിട്ടുണ്ട്… മുടി വിയർത്ത് നെറ്റിയിലേക്ക് ഒട്ടി നിൽക്കുന്നു…
രാവിലത്തെ ജോഗിങ്ങും മറ്റും കഴിഞ്ഞുള്ള വരവാണെന്ന് ശ്രീക്ക് തോന്നി… സാമിനെ കാണാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു എങ്കിലും അവന്റെ ആ നോട്ടം താങ്ങാനാവാതെ ശ്രീ കണ്ണുകൾ താഴത്തി വെച്ചു… ഇന്നലത്തെ കാര്യങ്ങളെല്ലാം ഓർത്ത് അവളിൽ നാണവും ചമ്മലും ഒക്കെ തോന്നി… “എന്ത് കോലമാ ടീ പെണ്ണേ ഇത്….അയ്യേ….” സാമിന്റെ ഒരൊറ്റ ഡയലോഗിൽ അത് വരെ നാണം കൊണ്ട് പൂത്തുലഞ്ഞ പോലെ നിന്ന ശ്രീ അവനെ നോക്കി ചുണ്ട് പിളർത്തി നിന്നു… ജനാലയുടെ കണ്ണാടിയിലൂടെ അപ്പോഴാണ് അവളുടെ രൂപം നോക്കിയത്… അഴിഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന മുടി എല്ലാം പാറി പറന്നാണ് നിൽക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് അവൾ തന്നെ അയ്യേ എന്ന് പറഞ്ഞ് പോയി…. ഭാഗ്യത്തിന് ഡ്രസ്സിന് ഒരു പ്രശ്നവും സംഭവിച്ചിരുന്നില്ല….
എഴുന്നേറ്റപാടെ ഒന്ന് കണ്ണാടിയിൽ പോലും നോക്കാതെ ആണ് ബാൽക്കണിയിലേക്ക് വന്നിരുന്നത്… അവൾ വേഗം ഒരു കൈ വെച്ച് മുടി ഒതുക്കി വെക്കാൻ തുടങ്ങി…. ശ്രീയുടെ പ്രവർത്തികളെല്ലാം കണ്ട് സാം ചിരിക്കുന്നത് ഫോണിലൂടെ അവളും കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അവൾ കണ്ണ് കൂർപ്പിച്ച് സാമിനെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി… “ഇങ്ങനെ ചിരിക്കുന്നത് എന്തിനാ..ഉറക്കത്തീന്ന് എഴുന്നേറ്റ് വരുമ്പോ എല്ലാരും ഇങ്ങനെ ഒക്കെ തന്നെയാ ഉണ്ടാവുക… എന്നെ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടല്ലേ ഞാൻ വേഗം വന്നത്….” അവളുടെ കെറുവോടെയുള്ള ചോദ്യം സാമിനെ വീണ്ടും ചിരിപ്പിച്ചു… “സമ്മതിച്ചു…എന്നാലും ആ കണ്ണാടി ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് വന്നാൽ പോരായിരുന്നോ…?”
സാമിന്റെ മറു ചോദ്യം അവളെ ചൊടിപ്പിച്ചെന്ന് ആ വീർത്ത കവിളുകൾ മനസ്സിലാക്കി തന്നു… “അപ്പോഴേക്കും എന്റെ കൊച്ച് പിണങ്ങിയോ….ഇച്ചായൻ ഒരു തമാശ പറഞ്ഞതല്ലായോ…എന്റെ വാവ ചുന്ദരി അല്ലേ….ഇപ്പോ കണ്ടാ ശരിക്കും ഒരു കുഞ്ഞ് കുട്ടിയെ പോലെ ഉണ്ട്…” ഇളം നീല നിറത്തിലെ ടീ ഷർട്ടും മുട്ടിന് താഴെ ഇറങ്ങി നിൽക്കുന്ന വൈറ്റ് സ്കർട്ടും ആയിരുന്നു അവളുടെ വേഷം… അതോടൊപ്പം ആ ഉണ്ട കവിള് വീർപ്പിച്ച് കെട്ടി പിണങ്ങിയുള്ള അവളുടെ നിൽപ്പ് അവനിൽ വാത്സല്യം നിറച്ചു… “പോടാ…എന്നോട് മിണ്ടണ്ട….” ശ്രീയുടെ പിണക്കം മാറിയില്ലെന്ന് കണ്ടതും സാമിന് ഒരു കുസൃതി തോന്നി… അവൻ ഫോൺ ചെവിയിൽ നിന്നും എടുത്ത് ചുണ്ടുകൾക്ക് നേരെ ആയി കൊണ്ട് വന്നു… ശ്രീ സാം അറിയാതെ ഇടം കണ്ണിട്ട് അവന്റെ പ്രവർത്തികൾ വീക്ഷിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു….
അവളുടെ ഫോണും ചെവിയിൽ വെച്ച് എങ്ങോട്ടോ നോക്കിയുള്ള നിൽപ്പ് കാണെ സാം അധരങ്ങളാൽ ഫോണിലൂടെ അമർത്തി ചുംബിച്ചു… അവന്റെ ചുംബനത്തിന്റെ തീവ്രതയിൽ ശ്രീയുടെ കാലിൽ നിന്നും ഒരു തരിപ്പ് മുകളിലോട്ട് കയറി പോയത് പോലെ തോന്നി.. ഞെട്ടലോട് കൂടെ അവളുടെ നോട്ടം അവനിലേക്ക് നീണ്ടു…. “ഇച്ചായന്റെ ദുർഗക്കൊച്ചിന്റെ പിണക്കം മാറിയോ..?” അവന്റെ പതിഞ്ഞ സ്വരം കേൾക്കവേ അവളാകെ പരവേശപ്പെട്ടു… നേരിട്ടല്ല തന്നതെങ്കിൽ കൂടിയും അവന്റെ ആ നോട്ടവും ആർദ്രമായ സ്വരവും ശ്രീയുടെ നെഞ്ചിടിപ്പ് ഉയർത്തി… “മാറിയില്ലേൽ ഇപ്പോ തന്നത് പോലെ ഇനിയും തരാം….” അവന്റെ കള്ളച്ചിരി കണ്ട് അവൾ ഉടനെ തന്നെ വേണ്ടെന്ന് തലചലിപ്പിച്ച് കണ്ണുകൾ താഴ്ത്തി…
“എന്തേ….വേണ്ടേ…” “വേ…ണ്ട…” ശ്രീയുടെ സ്വരത്തിന് പതർച്ച ഉണ്ടായിരുന്നു… “ഓക്കെ….എന്നാലേ ഇച്ചായന്റെ കൊച്ച് ചെന്ന് കുളിച്ച് സുന്ദരി ആയിട്ട് നേരെ ഇങ്ങോട്ട് വാ….” അവൾ ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് സാമിനെ നോക്കി വരില്ലെന്ന് തല ചലിപ്പിച്ചു.. “ദുർഗാ….. “മ്ഹും ഇച്ചായാ….ഞാനില്ല….മമ്മ…അമ്മച്ചി…പപ്പ…. എല്ലാവരും….എനിക്ക് പേടിയാ ഇച്ചായാ…” അവൾ ദയനീയമായി സാമിനെ നോക്കി…പുലിക്കാട്ടിലെ എല്ലാവരും സമ്മതിച്ച കാര്യം അവൻ ശ്രീയോട് പറഞ്ഞിരുന്നില്ല…അത് കൊണ്ട് തന്നെ അവരുടെ പ്രതികരണം എന്താവുമെന്ന് ഓർത്ത് അവളാകെ പേടിച്ചിരുന്നു..
“എന്നൃത്തിനാ എന്റെ കൊച്ച് പേടിക്കുന്നേ…ഇവിടെ ആര് എന്ത് ചോദിച്ചാലും ധൈര്യമായിട്ട് മറുപടി പറഞ്ഞേക്കണം… കേട്ടല്ലോ…” അവളുടെ വെപ്രാളം കണ്ട് ചുണ്ടിലെ ചിരി ഒളിപ്പിച്ച് വെച്ച് സാം പറഞ്ഞു…. ഒടുവിൽ സാമിന്റെ നിർബന്ധം കാരണം ശ്രീക്ക് സമ്മതിക്കേണ്ടി വന്നു.. “എന്നാലേ എന്റെ കൊച്ച് ഫ്രഷ് ആയി വന്നേ….” “മ്മ്…” ശ്രീ അവനെ നോക്കി തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി…. വേഗം ചെന്ന് ഫ്രഷ് ആയി കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ നിൽക്കുമ്പോഴാണ് ടേബിളിൽ അഴിച്ച് വെച്ചിരുന്ന കൊന്ത കാണുന്നത്…അവളത് കൈ വെള്ളയിൽ എടുത്തു…. സാമിന് തിരികെ കൊടുക്കണം എന്നോർത്ത് ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ ശ്രീ അവളുടെ കഴുത്തിലായി ഇട്ടു…
മുടി ഉണക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സമയത്താണ് ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്നത് കേൾക്കുന്നത്… മാധവന്റെ നമ്പർ ആണെന്ന് കണ്ടതും ശ്രീ ഉത്സാഹത്തോടെ ഫോൺ എടുത്ത് ആൻസർ ചെയ്തു… വസുന്ധരയും സുമയും അയാളും കൂടെ ഒരുമിച്ചാണ് ശ്രീയോട് ബർത്ത് ഡേ വിഷ് ചെയ്തത്… പിന്നെ ഓരോരുത്തരായി സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി… അവളെ കാണാത്തതിലുള്ള പരാതി ആയിരുന്നു സുമക്ക് പറയാനുള്ളത്…. കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച കോളേജ് കാരണം വീട്ടിലേക്ക് പോവാൻ പറ്റിയിരുന്നില്ല… അത് കൊണ്ട് ഈ ആഴ്ച ഉറപ്പായും എത്തുമെന്ന് വാക്ക് കൊടുത്താണ് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തത്…. ***** കോളേജിൽ പോവാൻ റെഡി ആയി ഇറങ്ങിയതാണ് അവൾ… പുലിക്കാട്ടിലേക്ക് ഓരോ ചുവടുകൾ വെക്കുമ്പോഴും ടെൻഷൻ കാരണം വിരലുകൾ ബാഗിൽ തെരുപ്പിടിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു…
ആകെ മൊത്തം വെപ്രാളവും പേടിയും കാരണം തിരിച്ച് പോവാൻ വരെ അവൾക്ക് തോന്നി…. പേടിച്ചിട്ട് കാര്യം ഇല്ലെന്ന് തോന്നി കണ്ണുകൾ അടച്ച് നല്ലത് പോലെ ഒന്ന് ശ്വാസം ആഞ് വലിച്ച് ശ്രീ പുലിക്കാട്ടിലേക്ക് കയറി… ഹാളിൽ തന്നെ ബാഗും എടുത്ത് അന്നമ്മ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… ശ്രീയെ കണ്ട് അവൾ ഓടി ചെന്ന് ഇറുകെ പുണർന്ന് ബർത്ത് ഡേ വിഷ് ചെയ്തു… പിന്നിൽ ആരുടെയോ ശബദം കേട്ടാണ് അന്നയും ശ്രീയും തിരിഞ്ഞ് നോക്കുന്നത്… അവിടെ റീനയും അമ്മച്ചിയും ശ്രീയെ നോക്കിക്കൊണ്ട് കനപ്പിച്ച് മുഖം വെച്ചതും അവളാകെ വല്ലാതെ ആയി… ദയനീയമായി അന്നയെ നോക്കിയപ്പോൾ അവളും ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലാത്ത പോലെ ചുണ്ട് പിളർത്തി നിന്നു… “ഇവിടെ വാ….” റീന ശ്രീയെ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചതും അന്നയെ മുറുകെ പിടിച്ചിരുന്നു…
“അവളെ നോക്കാതെ ഇങ്ങോട്ട് വരാനാ നിന്നോട് പറഞ്ഞത്….?” അമ്മച്ചിയുടെ കനപ്പിച്ചുള്ള നോട്ടവും വിളിയും കൂടെ ആയതും അന്ന കൈ വലിച്ചെടുത്ത് പിന്നെലേക്ക് മാറി നിന്നു… വേറെ വഴി ഇല്ലാതെ ശ്രീ പതിയെ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു… അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഒരു ആശ്രയത്തിനായി സാമിനെ ചുറ്റിലും തിരഞ്ഞെങ്കിലും അവിടെയെങ്ങും അവനെ കാണാഞ്ഞ് ആകെ വിഷമിച്ചു… “എന്ത് ധൈര്യം ഉണ്ടായിട്ടാ ടീ കൊച്ചേ നീ ഞങ്ങളുടെ ചെറുക്കനേ കേറി പ്രേമിച്ചത്….ഏഹ്….?” അമ്മച്ചിയുടെ ദേഷ്യത്തോടെയുള്ള ചോദ്യം ശ്രീയുടെ കണ്ണുകളെ നിറയിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു…
“എല്ലാം ചെയ്ത് വെച്ചിട്ട് മിണ്ടാതെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ…. അവനെ കേറി പ്രേമിച്ചപ്പോ ഈ പേടി ഇല്ലായിരുന്നോ…. ടീ പെണ്ണേ…നിന്നോടാ ചോദിക്കുന്നത്….നിനക്ക് നാവില്ലേ…” അത് കൂടെ ആയതും ആവൾക്ക് പിടിച്ച് നിൽക്കാൻ പറ്റിയില്ല… തലയും താഴ്ത്തി പിടിച്ച് വിതുമ്പിയതും അത് വരെ ദേഷ്യം അഭിനയിച്ച റീനയുടെയും അമ്മച്ചിയുടെയും മുഖം വാടി… അന്ന ഓടി ചെന്ന് ശ്രീയെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് സമാധാനിപ്പിക്കുന്നതിനിടക്ക് അവരെ രണ്ട് പേരെയും കൂർപ്പിച്ചൊന്ന് നോക്കി…. “അയ്യേ….ദച്ചൂസേ…മമ്മയും അമ്മച്ചിയും വെറുതേ മോളെ കളിപ്പിക്കാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ….” റീന ശ്രീയുടെ കുനിഞ്ഞ് പോയ മുഖം കൈ കുമ്പിളിൽ കോരി എടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… “അമ്മച്ചീടെ മോള് കരയുന്നോ….
ഇത്രയേ ധൈര്യം ഉള്ളൂ എന്റെ കൊച്ചിന്…” അന്നയെ പിടിച്ച് മാറ്റി അമ്മച്ചിയും കൂടെ ശ്രീയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു… “എല്ലാം ഒപ്പിച്ച് വെച്ചിട്ട് രണ്ടും കൂടെ സമാധാനിപ്പിക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ…നിക്ക് ഇച്ച വരട്ടേ പറഞ്ഞ് കൊടുക്കുന്നുണ്ട് ഞാൻ…” അന്നമ്മ പല്ല് കടിച്ച് റീനയെയും അമ്മച്ചിയെയും നോക്കി… “ഞാനല്ല…ദേ ഈ അമ്മച്ചിയാ പറഞ്ഞത്…” റീനാമ്മ അമ്മച്ചിയെ ചൂണ്ടി കാണിച്ച് ഒഴിഞ്ഞ് മാറി… “ടീ യൂദാസേ….ഞാൻ ഒന്ന് കളിപ്പിക്കാൻ ചെയ്തതല്ലായോ…. അന്നമ്മോ….ആ ചെറുക്കനോട് പറഞ്ഞേക്കല്ലേ ടീ…എന്നെ വലിച്ച് കീറും അവൻ…ഇന്നലെ കാണിച്ചത് തന്നെ മതിയായിട്ടുണ്ട്…ഒന്നുല്ലേലും അമ്മച്ചി വയ്യാത്ത ആളല്ലായോ…” അമ്മച്ചി ദയനീയമായി അന്നയെ നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… “ദച്ചൂട്ടീ….”
റീന ശ്രീയുടെ കണ്ണുനീര് തുടച്ച് കൊടുത്ത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു… “സോ…റീ…മമ്മാ..ഞാൻ….നന്ദികേട് കാട്ടിയെന്ന് വിചാരിക്കരുതേ…..” ശ്രേ വിതുമ്പലോട് കൂടെ പറഞ്ഞത് കേട്ട് റീനയും അമ്മച്ചിയും സ്നേഹത്തോടെ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു… “അയ്യേ….എന്താ ദച്ചൂട്ടീ ഈ പറയുന്നത്….മോളെ ഞങ്ങൾക്ക് അറിയില്ലേ….ഈ അമ്മച്ചി തമാശക്ക് ചെയ്തതാണ്…അത് വിചാരിച്ച് ഇനി കരയല്ലേ….” അമ്മച്ചി ശ്രീയുടെ കവിളിൽ തട്ടിയതും ഒരു ചെറു മൂളൽ മാത്രമാണ് അവളിൽ നിന്നും മറുപടിയായി വന്നത്… “സാം ആദ്യമായിട്ടാണ് ഒരു കാര്യം ഞങ്ങളോട് ആവശ്യപ്പെട്ടത്… അവന്റെ ആഗ്രഹം സാധിപ്പിച്ച് കൊടുക്കാതിരിക്കാൻ ഞങ്ങൾക്ക പറ്റുവോ….പക്ഷേ അവന് ഇഷ്ടപ്പെട്ട കുട്ടി അത് മോള് ആണെന്നറിഞ്ഞപ്പോ മമ്മക്കും അമ്മച്ചിക്കും ഒക്കെ എന്ത് മാത്രം സന്തോഷമായെന്ന് അറിയുവോ….”
റീന ശ്രീയുടെ തലയിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അവൾ അവരെ നോക്കി… “അല്ലെങ്കിലും എന്റെ ദച്ചൂനെ പോലെ ചുന്ദരി കുട്ടിയെ ആരാ ഇഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കുക….” റീനയുടെയും അമ്മച്ചിയുടെയും അടുത്ത് നിന്നും അന്നമ്മ ശ്രീയെ അവളുടെ അരികിലേക്ക് നിർത്തി പൊതിഞ്ഞ് പിടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… “എന്നതാ എല്ലാവരും കൂടെ ഒരു ചർച്ച…?” റൂമിൽ നിന്ന് കുർത്തയുടെ സ്ലീവ് കയറ്റിക്കൊണ്ട് മാത്യൂ ഹാളിലേക്ക് വന്നു.. “എന്റെ പപ്പായീ…ദേ ഈ അമ്മായി അമ്മയും മരുമോളും ഒത്ത് കളിച്ച് എന്റെ ദച്ചൂനെ കരയിപ്പിച്ചു…” അന്നമ്മ പരാതിയുമായി ചെന്നതും മാത്യു അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് ശ്രീയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു.. “ആരാ എന്റെ മോളെ കരയിപ്പിച്ചത്….ഹേ…?” കപട ദേഷ്യത്തോടെ അയാൾ റീനയെയും അമ്മച്ചിയെയും മാറി മാറി നോക്കി…
“എന്റെ ഇച്ചായാ ഈ പെണ്ണ് ചുമ്മാ പറയുവാ….അല്ലേ ദച്ചൂട്ടീ….?” റീന അന്നയെ നോക്കി ചുണ്ട് കോട്ടിക്കൊണ്ട് ശ്രീയെ ചോർത്ത് പിടിച്ചതും അവൾ മാത്യൂവിനെ നോക്കി അതേ എന്ന് പറഞ്ഞു.. “എന്റീശോയേ….നിങ്ങളൊക്കെ അപ്പോ ഒറ്റക്കെട്ടായി… അല്ലേ…” “നിന്നോട് ആരാ ടീ ഞങ്ങളുടെ ഇടയിൽ കയറാൻ പറഞ്ഞത്…?” “ഓ…ഭാവി മരുമോളെ കിട്ടിയപ്പോ ഞാൻ പുറം പോക്ക്…. നമ്മളില്ലേ…” അമ്മച്ചിയും അന്നമ്മയും തമ്മിൽ അടികൂടുന്നത് കണ്ട് ചിരിച്ച് നിൽക്കുന്ന സമയത്താണ് സ്റ്റെയറിൽ ആരോ നിൽക്കന്നത് പോലെ തോന്നി ശ്രീയുടെ കണ്ണുകൾ അങ്ങോട്ട് പാഞ്ഞത്… ചുവരിലേക്ക് ചാരി കൈ കെട്ടി നിന്ന് അവളെ തന്നെ ഉറ്റ് നോക്കുന്ന സാമിന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഒരുവേള നോട്ടം ഇടഞ്ഞു…
അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും മിഴികളെ പിൻവലിക്കാനാവാൻ പറ്റാത്ത വിധം ദുർബലയായിരുന്നു അവളപ്പോൾ… ശ്രീയുടെ മിഴികൾ തന്നിൽ ഉടക്കി നിൽക്കുന്നത് അറിഞ്ഞ സാം ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ച് വെച്ച് ഉമ്മ വെക്കുന്നത് പോലെ കാണിച്ചു. അവന്റെ പ്രവർത്തി ശ്രീയെ ഞെട്ടിച്ചിരുന്നു…ഒരു പിടച്ചിലോടെ അവൾ മിഴികൾ പിൻവലിച്ച് താഴേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് സാം പുഞ്ചിരിച്ച് സ്റ്റെയർ ഇറങ്ങി… “എന്താ എന്നെ കൂട്ടാതെ ഒരു ഗൂഢാലോചന….മ്മ്….?” ശ്രീയുടെ അടുത്തായിട്ടാണ് സാം വന്ന് നിന്നത്…അവന്റെ സാന്നിധ്യം അവളിൽ ഒരു വിറയൽ ഉണ്ടാക്കി…. “ഓ…അത് നിന്നോട് പറയേണ്ടതാണേൽ നീ അറിയും കേട്ടോ ടാ…” “എന്നതാണ് എന്റെ റീനക്കൊച്ചിന്റെ സ്വരത്തിൽ ഒരു കനം…ഏഹ്…?
“ഭാവി മരുമോളുടെ മുന്നിലല്ലേ…അൽപം കനം ആവട്ടേ എന്ന് കരുതി…അല്ലേ റീനാമ്മോ…?” മാത്യൂവിന്റെ സാമിനോടുള്ള മറുപടി കേട്ട് ശ്രീക്ക് ആകെ ചമ്മൽ തോന്നി… സാം എന്നാൽ അതൊക്കെ കൂൾ ആയിട്ട് ചിരിച്ച് കൊണ്ടാണ് കേട്ടത്… “കർത്താവേ…ദേ മമ്മാ നമുക്ക് ഈ കനം ഒന്നും വേണ്ടന്നേ… എന്റെ കൊച്ച് ഒരു പാവം തൊട്ടാവാടി ആണേ….വെറുതേ അതിനെ കരയിപ്പിക്കരുത്…” റീനയെ ചുറ്റി പിടിച്ച് തോളിൽ താടി കുത്തി നിൽക്കുകയാണ് അവൻ… പക്ഷേ കണ്ണുകൾ മൊത്തം ശ്രീയിൽ മാത്രമായിരുന്നു… “ഓ…അത് നീ പറഞ്ഞിട്ട് വേണം ഞാൻ അറിയാൻ…ഒന്ന പോടാ…മോള് വന്നേ…” റീന കള്ള ദേഷ്യത്തോടെ സാമിന് നേരെ കൈയോങ്ങിക്കൊണ്ട് ശ്രീയെയും വിളിച്ച് അകത്തേക്ക് നടന്നു.. “പക്ഷേ ഈ തൊട്ടാവാടിയുടെ മുള്ളുകൾക്ക് നല്ല വേദന ആണ്…
ഒരു പ്രത്യേക സുഖമുള്ള വേദന…ആ വേദന ഇച്ചായനേ അറിഞ്ഞിട്ടുള്ളൂ അല്ലേ ടീ കൊച്ചേ…” ആരും കേൾക്കാതെ ശ്രീയുടെ ചെവിയിലായി പതിയെ പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് താടിയിൽ തടവി അവൻ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു… അവൻ പോവുന്നതും നോക്കി നിൽക്കവേ അവളുടെ ചുണ്ടുകളും ചെറു പുഞ്ചിരി പൊഴിച്ചിരുന്നു… ****** അലക്സ് ഡ്രസ് ചെയിഞ്ച് ചെയ്ത് പുലിക്കാട്ടിലെ ബാൽക്കണിയിലേക്ക് ചെന്ന് ആരെയോ ഫോണിൽ വിളിക്കുകയായിരുന്നു… കുറച്ച് നേരത്തെ സംസാരത്തിന് ഒടുവിൽ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത് തിരികെ പോവാൻ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി നടപ്പോഴാണ് റൂമിൽ മറന്ന് വെച്ച ഫോൺ എടുത്ത വന്ന അന്നയെ തട്ടിയത്… പരസ്പരം കാണാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ നല്ല ഊക്കിൽ ആയിരുന്നു ഇടിച്ചത്… അത് കൊണ്ട് ബാലൻസ് കിട്ടാതെ അന്ന അലക്സിന്റെ ദേഹത്തേക്ക് വീണു…
വീണ വീഴ്ചയിൽ അന്നയുടെ ടീ ഷർട്ടിന് ഉള്ളിലൂടെ അവളുടെ ഇടുപ്പിലായിരുന്നു അവൻ പിടി മുറുക്കിയത്.. ഷർട്ടിൽ മുറുകെ പിടിച്ച് കണ്ണടച്ച് തന്റെ മേൽ കിടക്കുന്ന അന്നയെ അലക്സ് ഇമ ചിമ്മാതെ നോക്കി… കുറേ നാളുകൾക്ക് ശേഷമാണ് അവളെ ഇത്രയും അടുത്ത് കിട്ടുന്നത്… അത് കൊണ്ട് അവന്റെ നോട്ടം മുഴുവൻ അവളിലേക്ക് മാത്രമായി ഒതുങ്ങിയിരുന്നു… പതിയെ കണ്ണുകൾ തുറന്ന അന്ന അലക്സിന്റെ മുഖത്ത് ദൃഷ്ടി പതിപ്പിച്ചു… അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കെ അലക്സിനോട് ഉണ്ടായിരുന്ന ദേഷ്യം മുഴുവൻ അലിഞ്ഞ് പോവുനാനത് പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി… ഇരുവരുടെയും നോട്ടം ഇടയവേ അന്നയുടെ നഗ്നമായ ഇടുപ്പിലൂടെ മുതുകിലേക്ക് ഇഴയുന്ന കൈ വിരലുകളാണ് അവളെ ഉണർത്തിയത്…
അലക്സ് ആണെങ്കിൽ മറ്റേതോ ലോകത്തെന്ന പോലെ അവളുടെ മുഖം മുഴുവൻ കണ്ണുകളാൽ ഓട്ട പ്രദിക്ഷണം നടത്തുന്നുണ്ട്… അന്ന പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ഇരു കൈകളും കുത്തി എഴുന്നേൽക്കാനൊരുങ്ങി… ആ വേദന അറിഞ്ഞപ്പോഴാണ് അലക്സിന് ബോധം വന്നത് തന്നെ… അവൻ ഞെട്ടലോടെ അന്നയുടെ ദേഹത്ത് നിന്ന് കൈകളെ പിൻവലിച്ചു… ഒരുവിധം എഴുന്നേറ്റ് നിന്നതും ഇരുവർക്കും പരസ്പരം നോക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല… “അലക്സേ…” താഴെ സാമിന്റെ വിളി കേട്ടതും അവൻ അന്നയെ നോക്കാതെ താഴേക്ക് പാഞ്ഞു… അവളാണെങ്കിൽ അലക്സിന്റെ സാന്നിധ്യത്തിൽ ഉയരുന്ന ഹൃദയമിടിപ്പിനെ വരുതിയിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു… ഇടുപ്പിലൂടെ ഇഴഞ്ഞ അലക്സിന്റെ കൈകളുടെ ചൂട് ഇപ്പോഴും അവിടെ നിലനിൽക്കുന്നത് പോലെ തോന്നിയതും അന്നയിൽ നാണത്താൽ കുതിർന്ന ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞിരുന്നു… ******
“അന്നമ്മോ….നീ അലക്സിന്റെ കൂടെ കോളേജിലേക്ക് പോവില്ലേ…” പോവാൻ ഇറങ്ങാൻ നേരമാണ് സാം അന്നയെ സോപ്പിടുന്നത്… “ഓ വേണ്ട ഇച്ചേ..ഞാൻ നിങ്ങളുടെ കൂടെയേ വരുള്ളൂ….” അന്നമ്മ സാമിന്റെ കൈയിൽ തൂങ്ങിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… “ഇച്ചേടെ കുഞ്ഞനല്ലേ….പ്ലീസ്…നീ നിന്റെ ഇച്ചായന്റെ കൂടെ എൻജോയ് ചെയ്ത് വന്നോ….” സാം അവളെ അനുനയിപ്പിക്കാനുള്ള ശ്രമതതിലാണ്… “അയ്യടാ…എന്താ ഒരു സ്നേഗം…പെങ്ങളെ പ്രേമിക്കാൻ ഇങ്ങനെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്ന വേറെ ഏതെങ്കിലും ഒരു ബ്രദർ ഉണ്ടാവുമോ….അല്ലേ ദച്ചൂ…?” അന്ന സാമിന്റെ വയറ്റിനിട്ട് ഒരു കുത്ത് കൊടുത്ത് കൊണ്ട് ശ്രീയെ നോക്കി ചോദിച്ചു… “നിനക്ക് വേണമെങ്കിൽ മതി…” ഒന്ന് പുച്ഛിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അന്നമ്മ ശ്രീയെ ചിറഞ്ഞ് നോക്കി….
“പ്ലീസ്….” “ഹ്മ്….ഇത്രയും പറഞ്ഞ സ്ഥിതിക്ക് ഇന്ന് ഒരു ദിവസത്തേക്ക് മാത്രം….ഓക്കേ…” അവസാനം അന്ന സമ്മതിച്ചതും സാം അവളുടെ കഴുത്തിലൂടെ ചുറ്റി പിടിച്ചു… “ഇച്ച വരുമ്പോ ചോക്ലേറ്റ് കൊണ്ട് വരാവേ…” അന്നമ്മയുടെ കവിളുകളെ പിച്ചി എടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞ സാമിനെ ശ്രീ നിറഞ്ഞ പുഞ്ചീരിയോടെ നോക്കി നിന്നു… “ടാ അലക്സേ…” മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്ന അലക്സിനെ സാം വിളിച്ചു… “നീ അന്നയെ കോളേജിൽ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്ത് കൊടുക്ക്…” സാമിന്റെ ആവശ്യം കേട്ട് അലക്സ് അവനെ ഒന്ന് ചിറഞ്ഞ് നോക്കി.. “നീ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോവുന്ന വഴിക്ക് ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യില്ലേ ഇവരെ…?” “ഞാൻ ദുർഗയ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്തോളാം….” “അപ്പോ അന്നയെയും നിനക്കങ്ങ് കൊണ്ട് വിട്ടാൽ പോരേ….?” അലക്സ് കാര്യം മനസ്സിലാവാതെ നോക്കുന്നത് കണ്ട് സാം പല്ല് കടിച്ചു… “ഇവനെ ഞാൻ…..ടാ…കോപ്പേ….”
സാമിന്റെ ആക്ഷൻ കണ്ടപ്പോഴാണ് അലക്സിന് കാര്യം കത്തിയത്… “സ്സ്….ഓഹോ….കാമുകനും കാമുകിക്കും സ്വസ്ഥമായിട്ട് സൊള്ളാൻ…അല്ല്യോ…?” “മ്മ്….” അലക്സിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ഒരുനാണത്തോടെ സാം മൂളി… “ഹ്മ്….ഇന്നൊരു ദിവസത്തേക്ക് മാത്രം എന്റെ മാളൂട്ടിയെ നിന്റെ കൂടെ വിടാം….” “ഓ ഒരു പെങ്ങൾ സ്നേഹം….സൗകര്യം ഇല്ലെടാ തെണ്ടീ….” സാമിന്റെ പിറുപിറുക്കൽ കേട്ടെങ്കിലും കേൾക്കാത്ത പോലെ ആണ് അലക്സ് നോക്കിയത്… “നീ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ…?” “മ്ചും….നിനക്ക് തോന്നിയതാവും അലക്സേ….എന്നാ പിന്നെ ഞങ്ങളങ്ങ്…” “ഹ്മ്…” അലക്സ് ഒന്ന് മൂളി ഇരുവരെയും നോക്കിയതും സാം ഒരു എ ക്ലാസ് ഇളി കാട്ടി ശ്രീയുടെ കൈയും പിടിച്ച് കാറിന് അടുത്തേക്ക് ഓടി…
അവരെ രണ്ട് പേരെയും നോക്കി ചിരിയോട് കൂടെ അലക്സ് അന്നയുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞ അതേ സമയത്താണ് അവളും അവനെ നോക്കിയത്…. രണ്ടാളുടെയും നോട്ടങ്ങൾ തമ്മിൽ ഇടഞ്ഞതും പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഇരുവരും കണ്ണുകൾ പിൻവലിച്ചു… നേരത്തത്തെ കാര്യം രണ്ടാളുടെയും മനസ്സിൽ ഉള്ളത് കൊണ്ട് ആകെ ഒരു ചടപ്പായിരുന്നു… പക്ഷേ സാമിന്റെയും ശ്രീയുടെയും സ്വർഗത്തിൽ കട്ടുറുമ്പ് ആവണ്ട എന്ന് കരുതിയാണ് അവരുടെകൂടെ പോവാൻ പറയാഞ്ഞത്… അലക്സ് ബുള്ളറ്റിൽ കയറി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തെങ്കിലും അന്ന അപ്പോഴും മടിച്ച് നിൽക്കുകയായിരുന്നു… അവളെ ഒന്ന് പാളി നോക്കി ഹോൺ അടിച്ചതും അന്ന ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് അവന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു… ബള്ളറ്റിൽ കയറിയതും അവൻ പുലിക്കാട്ടിലെ ഗേറ്റ് കടന്ന് പുറത്തേക്ക് പോയി… പോവുന്ന വഴിക്ക് അന്ന അലക്സിന്റെ തോളിൽ കൈ വെക്കാതെ ആണ് ഇരുന്നത്….
മിററിലൂടെ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് അലക്സിന്റെ കണ്ണുകൾ ഇടക്കിടെ പായുന്നുണ്ടായിരുന്നു… പെട്ടെന്ന് ബ്രേക്ക് പിടിക്കേണ്ടി വന്നതും അന്ന ആഞ്ഞ് അവന്റെ ഷർട്ടിൽ മുറുകെ പിടിച്ച് മുഖം പുറത്തേക്ക് അമർത്തി…. അവളുടെ നിശ്വാസം ദേഹത്ത് പതിച്ചതും അലക്സിന്റെ ചുണ്ടുകൾ ചെറു മന്ദഹാസം പൊഴിച്ചിരുന്നു… ****** കോ ഡ്രൈവർ സീറ്റിലിരിക്കുന്ന ശ്രീയുടെ കണ്ണുകൾ പുറത്തേ കാഴ്ചകൾ നോക്കുന്നത് കണ്ട് സാം കെറുവോടെ അവളുടെ മടിയിലിരുന്ന കൈ അവന്റെ ഇടത് കൈക്കുള്ളിൽ ഒതുക്കി… “അവരുടെ കാല് പിടിച്ച് നിന്റെ ഒറ്റക്ക് കൂട്ടിയതേ പുറത്തേ കാഴ്ചകൾ കാണാനല്ല…കയറിയപ്പോ മുതൽ പുറത്തോട്ടും നോക്കി ഇരിപ്പാണല്ലോ നീ…എന്താ ഇതിന് മാത്രം കാണാൻ….?”
സാമിന്റെ കുശുമ്പ് നിറഞ്ഞ സ്വരം കേട്ട് ശ്രീ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു… “ദേ പെണ്ണേ..ചോദിക്കുന്നതിന് മറുപടി പറയാതെ വെറുതേ ചിരിക്കല്ലേ….ഞാൻ തന്ന വാക്കൊക്കെ എനിക്ക് തെറ്റിക്കേണ്ടി വരും…ഈ ചുണ്ട് ഞാനങ്ങ് എടുക്കും…വേണോ…?” ഒരു കണ്ണിറുക്കിയുള്ള അവന്റെ ചോഅയം കേട്ട് ചുണ്ട് വായ്ക്ക് ഉള്ളിലേക്ക് ആക്കി വെച്ച് വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു… “എന്നാ എന്തെങ്കിലും മിണ്ടിയും പറഞ്ഞും ഇരിക്കെടീ…” അവളുടെ വലത് കൈ ഗിയറിന് മുകളിലേക്ക് കൊണ്ട് വന്ന് വെച്ച് കൊണ്ടാണ് സാം പറഞ്ഞത്… “ഇച്ചായൻ ഇന്നലെ പാപ്പൻമാരോടും എളേപ്പൻമാരോടും ഒക്കെ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞെന്ന് കേട്ടു…” ശ്രീയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് അവൻ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി… “മ്മ്…ചിലരോടൊക്കെ കുറച്ച് റഫ് ആയി പെരുമാറെണ്ടി വന്നു…അല്ല നിന്നോട് ഇത് ആര് പറഞ്ഞു…?” “അമ്മച്ചി പറഞ്ഞതാ….
ഇച്ചായന്റെ ബന്ധുക്കൾക്ക് ഒന്നും എന്നെ അംഗീകരിക്കാൻ പറ്റില്ലായിരിക്കും അല്ലേ…?” ശ്രീയുടെ സൗണ്ടിലെ വ്യത്യാസം തിരിച്ചറിഞ്ഞതും സാം അവളുടെ കൈ മുറുകെ പിടിച്ചു… “ആര് അംഗീകരിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും എനിക്ക് പ്രശ്നമില്ല ദുർഗാ…നിന്റെ ഈ കൈ ഞാൻ പിടിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ എന്റെ മരണം വരെ മുറുകെ പിടിച്ചിരിക്കും….ആരുടെയും വാക്ക് കേട്ട് ഒഴിവാക്കാൻ ഒരു കൗതുകം മാത്രമല്ല നീ എനിക്ക്…. എന്റെ പ്രാണനാണ്….” ശ്രീയുടെ വിരലുകൾ ഓരോന്നായി ചുംബിച്ച് കൊണ്ടാണവൻ പറഞ്ഞത്… അവന്റെ കണ്ണുകളെ നേരിടാനാവാതെ മിഴികൾ താഴ്ത്തിയ ശ്രീയെ സാം അവനിലേക്ക് വലിച്ച് അടുപ്പിച്ച് അവളുടെ തല തോളിലേക്ക് ചേർത്ത് വെപ്പിച്ചു… “ഇനി നമ്മൾ മാത്രം ഉള്ള സമയങ്ങളിൽ നീ ദേ ഇവിടെ ഉണ്ടാവണം….എന്നോട് ചേർന്ന്….കേട്ടല്ലോ….”
ശ്രീയെ എഴുന്നേൽക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ അവൻ പറഞ്ഞതും അവൾ മറുത്തൊന്നും പറയാതെ അവിടെ തന്നെ കിടന്നു…. “ഇച്ചായാ…” അവന്റെ ചുമലിൽ കിടന്ന് കണ്ണുകൾ ഉയർത്തി വിളിച്ചതും സാം അവളെ ഒന്നാ നോക്കി പുരികം ഉയർത്തി… “അമ്മയും അച്ഛയും…അവര് സമ്മതിക്കുവോ…?” ശ്രീയുടെ ചോദ്യം കേൾക്കവേ അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു മിന്നി മാഞ്ഞു… “സമ്മതിച്ചില്ലെങ്കിൽ എന്ത് ചെയ്യും…?” ഉള്ളിലുള്ളത് പുറത്ത് കാണിക്കാതെ അവൻ അവളെ നോക്കി.. “അച്ഛനും അമ്മയും സമ്മതിച്ചില്ലെങ്കിൽ നീ ഇറങ്ങി വരുമോ ദുർഗാ…” സാമിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ശ്രീ വാടിയ മുഖതാതോടെ അവന്റെ തോളിൽ നിന്നും മുഖം മാറ്റി… “എന്റെ കൊച്ചേ….എല്ലാരും മനസ്സറിഞ്ഞ് സമ്മതിക്കാതെ ഇച്ചായൻ എന്റെ ദുർഗക്കൊച്ചിന്റെ കഴുത്തിൽ മിന്ന് കെട്ടി കൊണ്ട് പോവുള്ളൂ…പോരേ…”
ശ്രീയെ പിടിച്ച് അവന്റെ തോളിലേക്ക് ചായ്ച്ച് കൊണ്ട് സാം അവളുടെ നെറുകി അമർത്തി മുത്തിയതും ശ്രീയും അതിന് സമ്മതമെന്നോണം കണ്ണുകൾ ചിമ്മി അടച്ചു… “ഇച്ചായന്റെ കൊച്ച് തൽകാലം ഇപ്പോ വസൂമ്മയും അച്ചയും സമ്മതിച്ചത് അറിയണ്ട….സമയമാവുമ്പോ ഇച്ചായൻ തന്നെ അറിയിക്കാം….” അവൻ ശ്രീയെ നോക്കി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഡ്രൈവിങ്ങിൽ ശ്രദ്ധിച്ചു… ***** കോളേജിന്റെ ഗേറ്റിന് മുന്നിൽ കാർ നിർത്തി സാം ശ്രീയെ നോക്കി… “ഉച്ചക്ക് ഞാൻ വിളിക്കും…അപ്പോ എന്റെ കൂടെ വന്നേക്കണം… നമുക്ക് ഒരിടം വരെ പോവാനുണ്ട്….” “എവിടേക്കാ ഇച്ചായാ…?” കാറിൽ നിന്ന് ഇറങങാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് സാം പറഞ്ഞത്… “അത് പോവുന്ന വഴിക്ക് പറയാം കൊച്ചേ…
ഇപ്പോ എന്റെ പിറന്നാളുകാരി കോളേജിലേക്ക് പൊയ്ക്കോ…” ശ്രീയുടെ മുഖം കൈയിൽ ഒതുക്കി നെറ്റിയിൽ മൃദുവായി ഒന്ന് മുകർന്ന് കൊണ്ടാണ് അവൻ മറുപടി കൊടുത്തത്… ശ്രീ അവന്റെ ചുംബനത്തെ ചെറു ചിരിയോടെ സ്വീകരിച്ച് യാത്ര പറഞ്ഞ് കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി… സാം കണ്ണിൽ നിന്ന് മറയുന്നത് വരെ അവൾ അവിടെ തന്നെ നിൽപ്പായിരുന്നു.. അവൻ പോയതും ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ തിരിഞ്ഞ് നിന്ന ശ്രീ അവളുടെ മുന്നിൽ തടസ്സമായി നിൽക്കുന്ന ആളുകളെ കണ്ട് ഞെട്ടി…….തുടരും
