നിനക്കായ് : ഭാഗം 84

നിനക്കായ് : ഭാഗം 84

എഴുത്തുകാരി: ഫാത്തിമ അലി

“ദേ ഇച്ചേ….ഒരു കാര്യം ഞാൻ പറഞ്ഞേക്കാം…ദച്ചൂന് ഒരു സർപ്രൈസ് ആയിട്ടാ നമ്മൾ അവിടെ പോവാൻ പ്ലാൻ ചെയ്തത്….അത് കൊണ്ട് പൊന്ന് മോൻ അവള് വിളിക്കുമ്പോ ഒന്നും പറഞ്ഞേക്കരുത്…പ്ലീസ്….” പുലിക്കാട്ടിലെ ബാൽക്കണിയിൽ ചമ്രം പടിഞ്ഞ് ഇരുന്ന് അന്നമ്മ സാമിനെ നോക്കി….. ശ്രീ നാട്ടിലേക്ക് പോയ അന്ന് തന്നെ സാം മാത്യൂവിനോട് പറഞ്ഞ അയാളാണ് മാധവനെ വിളിച്ച് കാര്യങ്ങളെല്ലാം സംസാരിച്ചത്…. പെണ്ണ് കാണാൻ പോവുന്നത് ഉറപ്പിച്ച സമയത്താണ് ശ്രീക്ക് ഒരു സർപ്രൈസ് ആയിട്ട് അവിടെ ചെല്ലാമെന്ന കാര്യം അന്ന പറയുന്നത്.. ശ്രീയുടെ വീട്ടുകാരോട് പറഞ്ഞതും അവരും കൂടെ നിൽക്കാമെന്ന് സമ്മതിച്ചു….

പക്ഷേ സാം അപ്പോഴും വേണോ വേണ്ടേ എന്ന ഭാവത്തിലായിരുന്നു നിൽപ്പ്… “അത് വേണോ ടാ….ആരോ ആണ് അവളെ കാണാൻ വരുന്നതെന്ന് വിചാരിച്ച് അവളാകെ ടെൻഷൻ അടിക്കില്ലേ….” അവൻ മുഖം ചുളിച്ച് കൊണ്ട് അന്നയെയും തന്റെ തൊട്ടടുത്ത് ഇരിക്കുന്ന അലക്സിനെയും മാറി മാറി നോക്കി… “ദേ ഇച്ചേ….ചെറുതായിട്ടൊന്ന് ടെൻഷൻ അടിച്ചാലും കുഴപ്പമില്ലന്നേ…കുറച്ച് മണിക്കൂറുകളുടെ കാര്യമല്ലേ ഉള്ളൂ..അത് കഴിഞ്ഞാൽ അവളുടെ സന്തോഷം ഒന്ന് ആലോചിച്ച് നോക്കിക്കേ….” അന്ന അവളാൽ കഴിയുന്ന വിധം സാമിനെ പറഞ്ഞ് സമ്മതിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്…. “ടാ….വേണോ…?” സാം എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ അലക്സിനെ നോക്കി… “അന്ന പറഞ്ഞ പോലെ കുറച്ച് സമയം ടെൻഷൻ ആയാലും പിന്നെ അവൾക്ക് ഒത്തിരി സന്തോഷം ആവില്ലേ….നീ അങ്ങ് സമ്മതിച്ചേക്ക്…”

അലക്സ് ഇടം കണ്ണിട്ട് അന്നയെ നോക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവൾ തൂണിൽ പടർന്ന് കയറിയ മുല്ല വള്ളിയിലേക്ക് കണ്ണും നട്ട് ഇരിക്കുകയായിരുന്നു… “ഹ്മ്…” അലോചിച്ചപ്പോ ശരി ആണെന്ന് തോന്നിയ സാം പകുതി മനസ്സോടെ സമ്മതം കൊടുത്തു… കുറച്ച് സമയം കഴിഞ്ഞതും അവന്റെ ഫോണിലേക്ക് ശ്രീയുടെ കോൾ വന്നു… “ഇങ്ങ് തന്നേ….അങ്ങനെയിപ്പോ മോൻ അവളോട് സംസാരിക്കണ്ട…പെണ്ണിന്റെ സൗണ്ട് ഒന്ന് മാറിയാ ചിലപ്പോ ഇച്ച ഉള്ളതൊക്കെ അങ്ങ് പറഞ്ഞ് കൊടുത്താലോ….” സാം കോൾ എടുക്കാൻ നോക്കുന്നതിന് മുൻപേ ഫോൺ തട്ടിപറിച്ച് വാങ്ങിയ അന്നമ്മ ചുണ്ട് ചുളുക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… “നിങ്ങൾ എന്താ എന്ന് വെച്ചാ ചെയ്തോ….” അവനെ സംസാരിക്കാൻ സമ്മതിക്കാത്തതിന് കെറുവിച്ച് കൊണ്ട് സാം ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി പോയി….

ഫോണും അടുത്ത് വെച്ച് അതിലേക്ക് നോക്കി താടിക്ക് കൈ കൊടുത്ത് ഇരിക്കുന്ന അന്നയിലേക്ക് അലക്സിന്റെ കണ്ണുകൾ പാറി വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. അന്ന അത് ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നെങ്കിലും അവനെ മൈന്റ് ചെയ്യാതെ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയെ മറച്ച് വെച്ച് ഇരുന്നു… സാമിന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്ത് കഴിഞ്ഞതും അടുത്തത് അന്നയുടെ ഫോണിലേക്കായിരുന്നു ശ്രീയുടെ കോൾ വന്നത്… അറ്റന്റ് ചെയ്യണോ വേണ്ടേ എന്ന് ചിന്തിച്ച് ഒടുവിൽ ഫോൺ എടുക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു…. ശ്രീയെ ഒന്നും പറയാൻ സമ്മതിക്കാതെ വട്ട് കളിപ്പിക്കുന്നത് കണ്ട് അലക്സ് ചിരിച്ചു പോയി… “ഹോ…സമാധാനം ആയി….” ശ്രീ ദേഷ്യം വന്ന് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തതും അന്ന നെഞ്ചിൽ കൈ വെച്ച് അലക്സിന്റെ മുഖത്തേക്കാണ് നോക്കിയത്….

അവന്റെ ചൂഴ്ന്നുള്ള നോട്ടം കണ്ട് പല്ല് മുഴുവൻ പുറത്ത് കാണിച്ച് ഇളിച്ചു… നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ അലക്സിന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തതും അന്ന ആരാണെന്ന് അറിയാനുള്ള ആകാംക്ഷയിൽ അവനെ നോക്കി… “ആരാ…ദച്ചു ആണോ….?” അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് ചെറു ചിരിയോടെ അതേ എന്ന് തലയാട്ടി… അവനും കൂടെ സംസാരിക്കാതിരുന്നാൽ ശരിയാവില്ലെന്ന തോന്നിയത് കൊണ്ടാണ് അലക്സ് ഫോൺ എടുത്തത്.. എന്നാൽ മറുഭാഗത്ത് നിന്നും ശ്രീയുടെ കരച്ചിൽ കേട്ട് അവനാകെ വല്ലാതെ ആയി… അവര് എന്താണ് സംസാരിക്കുന്നതെന്ന് കേൾക്കാനുള്ള ത്വരയിൽ അന്ന നീങ്ങി നീങ്ങി അലക്സിന്റെ അടുത്ത് എത്തി… അവന്റെ ഇടത് ചെവിയിൽ വെച്ച ഫോണിലേക്ക് ശ്രീ അവളുടെ കാത് അമർത്തി….

അന്നമ്മയുടെ പെട്ടന്നുള്ള പ്രവർത്തി അവനെ ഞെട്ടിച്ചിരുന്നു.. എന്നാൽ അവളുടെ ശ്രദ്ധ മുഴുവൻ ഫോണിൽ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞതും അവൻ ശ്രീയോട് സംസാരിക്കുന്നതിൽ മാത്രം ശ്രദ്ധിച്ചു…. എങ്കിലും തന്റെ തോളോട് തോൾചേർന്ന് ഇരിക്കുന്ന അന്നയിലേക്ക് ഇടക്കിടെ അവന്റെ മനസ്സ് ചാഞ്ചാടുന്നുണ്ടായിരുന്നു… ശ്രീയെ ഒരുവിധം സമാധാനിപ്പിച്ച് ഫോൺ വെച്ചതും അലക്സ് അന്നയെ കൂർപ്പിച്ച് ഒന്ന നോക്കി… “ഞാൻ എന്ത് ചെയ്തിട്ടാ എന്നെ നോക്കി പേടിപ്പിക്കുന്നത്….?” അവന്റെ നോട്ടം കണ്ട് ചുണ്ട് പിളർത്തി കാണിച്ച് പരിഭവത്തോടെ നിൽക്കുന്ന അന്നയെ അവൻ ഒരു നിമിഷം നോക്കി നിന്നു… “നീ അല്ലേ വേണ്ടാത്ത പരിപാടി ഒപ്പിച്ച് എന്റെ കൊച്ചിനെ കരയിച്ചത്….?”

അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് പിണക്കത്തോടെ അന്ന മുഖം കോട്ടി ഇരുന്നു… “അതേ….കൊഴപ്പായോ…?” അവന്റെ തോളിൽ വിരല് വെച്ച് ചുരണ്ടിക്കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചതും അലക്സ് ഒന്ന് ശ്വാസം വലിച്ച് വിട്ടു… “ഞാൻ ദച്ചൂനെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞാലോ….ഇച്ച തന്നെ ആണ് കാണാൻ വരുന്നത് എന്ന്…?” അന്നയുടെ മുഖം വാടിയിരുന്നു….ശ്രീ കരയും എന്ന് അവൾ തീരെ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല…. “ഏതായാലും സർപ്രൈസ് അങ്ങനെ തന്നെ നിൽട്ടേ…അവൾ ഒക്കെ ആയല്ലോ…” അലക്സിന്റെ മറുപടി കേട്ടതും അന്ന ഒന്ന് മൂളി… “അതേ…ദച്ചു കരഞ്ഞ കാര്യം ഇച്ചയോട് പറഞ്ഞേക്കല്ലേ… പ്ലീസ്…” കൈ വിരലുകൾ ഞൊട്ട വിട്ട് കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞതിന് മറുപടിയെനാനോണം അവനൊന്ന് തലയാട്ടി…

അലക്സ് പറയില്ലെന്ന് ഉറപ്പ് തന്നതും ആശ്വാസത്തോടെ അവൾ എഴുന്നേറ്റ് പുറത്തേക്ക് പോവാൻ നോക്കി… “അന്നാ…..” വാതിൽ പടിക്ക് അടുത്ത് എത്തിയതും അവൾ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കി… “നിനക്ക് എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം ഇത് വരെ മാറിയില്ലേ ടോ….?” അലക്സിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് മാറിൽ കൈ പിണച്ച് കെട്ടി അൽപ സമയം അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു…. പിന്നെ തിരിച്ചൊന്നും പറയാൻ നിൽക്കാതെ അവനിൽ നിന്നും മുഖം തിരിച്ച് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി…. അന്ന പോവുന്നതും നോക്കി വെറുതേ ഒന്ന് പുഞ്ചിച്ച് കൊണ്ടവൻ ചുവരിലേക്ക് ചാരി ഇരുന്ന് എന്തോ ചിന്തിച്ചു.. *****

“ഇച്ചേ…കഴിഞ്ഞില്ലായോ…..?” ശ്രീയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോവാനുള്ള ഒരുക്കത്തിലായിരുന്നു എല്ലാവരും… ബ്ലാക്ക് കളർ സ്ലീവ് ലെസ് ടോപ്പും റെഡ് സ്കർട്ടും ഇട്ട് സുന്ദരി ആയി ഒരുങ്ങിയാണ് അന്നമ്മ സാമിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നത്… “ഓ..കഴിഞ്ഞെടീ…..” അകത്ത് നിന്ന് സാമിന്റെ ഉറക്കെയുള്ള ശബ്ദം കേട്ടതും അന്ന ഡോറിന്റെ ഹാൻഡിൽ തിരിച്ചു… മിററിന് മുന്നിൽ നിന്ന് വെട്ടി ഒതുക്കിയ താടിയും മുടിയും ചീകി വെക്കുന്ന സാമിനെ ഇടുപ്പിൽ കൈ കുത്തിക്കൊണ്ട് അവൾ നോക്കി നിന്നു… ഡാർക്ക് ബ്ലൂ കളർ ഫുൾസ്ലീവ് ഷർട്ടും വൈറ്റ് ഡെനിം പാന്റും ആയിരുന്നു അവന്റെ വേഷം….

ഷർട്ടിന്റെ സ്ലീവ് ഭംഗീയിൽ തെറുത്ത് കയറി വെച്ചിട്ടുണ്ട്…. അന്നയുടെ നോട്ടം മിററിലൂടെ കാണുന്ന സാം കൊള്ളില്ലേ എന്ന് ചുണ്ട് ചുളുക്കി ചോദിച്ചതും അവളൊരു കള്ളച്ചിരിയോടെ സൂപ്പർ ആയിട്ടുണ്ടെന്ന് കാണിച്ചു…. “എന്റെ ഇച്ചേ….ഇത്രയൊക്കെ മതി….ഇന്ന് പെണ്ണുകാണൽ ആണ്…അല്ലാതെ കല്യാണം ഒന്നും അല്ല….” അവന്റെ ഒരുക്കം തീരാത്തത് കണ്ട് അന്ന വാ പൊത്തി ചിരിച്ചു… അപ്പോഴാണ് ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നും ഫോണിൽ സംസാരിച്ച് കൊണ്ട് അലക്സ് റൂമിലേക്ക് കയറി വന്നത്…. വൈറ്റ് ഫുൾ സ്ലീവ് ചൈനീസ് കോളർ ഷർട്ടും ബ്ലാക്ക് ജീനിലും അവന്റെ ഭംഗി ഒന്ന് കൂടി കൂടിയതായി അന്നക്ക് തോന്നി….

ജെൽ തേച്ച് ഒതുക്കിയ മുടിയും താടിയും പിരിച്ച് വെച്ച കട്ടി മീശയും കണ്ട് അവളുടെ ഉള്ളിലെ കോഴി കൂകി… “അന്നമ്മോ….കൺട്രോൾ..കൺട്രോൾ…..” ഇനിയും വായി നോക്കി നിന്നാൽ ഇത്രയും ദിവസം ഇട്ട ജാഡ എല്ലാം വെറുതെ ആവും എന്ന് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് അവൾ സ്വയം കൺട്രോൾ ചെയ്ത് അലക്സിൽ നിന്നും കണ്ണുകളെ പിൻവലിച്ചു…. “ഞാൻ താഴേക്ക് പോയേക്കുവാണേ…..വേഗം വന്നേക്കണം…” സാമിന്റെ വയറ്റിനിട്ട് ഒന്ന് കുത്തി അലക്സിനെ മൈന്റ് ചെയ്യാതെ സ്കെർട്ടും പൊക്കി പിടിച്ച് അന്ന റൂമിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി… എല്ലാവരും റെഡി ആയതും അവർ ശ്രീയുടെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു… കുറച്ച് നേരത്തെ യാത്രക്കൊടുവിൽ ആ നാല് കെട്ട് വീടിന് മുന്നിൽ എത്തിയതും സാം ആയിരുന്നു ആദ്യം ഇറങ്ങിയത്…

ചെറുതായി വീശുന്ന കാറ്റിൽ ഇലഞ്ഞിപ്പൂവിന്റെ ഗന്ധം കലർന്നതും അവൻ കണ്ണുകൾ അടച്ച് അവയെ ആസ്വദിച്ചു…. കാറിന്റെ സൗണ്ട് കേട്ടതും മാധവനും വസുന്ധരയും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്ന് അവരെ സ്നേഹത്തോടെ അകത്തേക്ക് സ്വീകരിച്ചു… ഹാളിലെ സെറ്റിയിൽ ഇരുന്ന് സംസാരിക്കുന്നതിന് ഇടയിലും സാമിന്റെ കണ്ണുകൾ അവന്റെ ദുർഗക്ക് വേണ്ടിയുള്ള തിരച്ചിലിൽ ആയിരുന്നു… “എന്നാ പിന്നെ ചടങ്ങുകളൊക്കെ മുറക്ക് നടക്കട്ടേ അല്ലേ….മോളെ വിളിച്ചാലോ…” മാധവൻ എല്ലാവരെയും നോക്കിക്കൊണ്ട് പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു…. “ആ അച്ഛാ….” മറ്റാരെങ്കിലും മറുപടി കൊടുക്കുന്നതിന് മുന്നേ തന്നെ സാം ചാടി കയറി പറഞ്ഞിരുന്നു…

അവന്റെ ശബ്ദം ഉയർന്നതും എല്ലാവരും സാമിനെ തന്നെ നോക്കി… “അല്ല….അച്ഛൻ പറഞ്ഞപ്പോ….ഞാൻ….” സാമിന്റെ ചമ്മിയ മുഖം കണ്ട് എല്ലാവരും കൂട്ടത്തോടെ ചിരി തുടങ്ങി… “എന്നതാ ഇച്ചേ ഇത്….കുറച്ച് ക്ഷമ ഒക്കെ വേണ്ടേ….” സാമിന്റെ അടുത്തിരുന്ന അന്ന അവന്റെ കൈയിൽ പിച്ചിക്കൊണ്ട് കളിയാക്കിയതും പല്ല് കടിച്ച് കൊണ്ട് അവളെ നോക്കി… “പോടീ കോപ്പേ….” അവൾക്ക് മാത്രം കേൾക്കാൻ പറ്റുന്ന വിധത്തിൽ മറുപടി കൊടുത്ത് സാം എല്ലാവരെയും നോക്കെ ഇളിച്ച് കാട്ടി… “വസൂ…മോളെ വിളിച്ചോളൂ….” മാധവൻ പറഞ്ഞതും വസുന്ധര തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് നടന്നു…. അവർ പോയതിന് പിന്നാലെ എത്തി വലിഞ്ഞ് നോക്കുന്ന സാമിന്റെ കൈയിൽ അലക്സ് അമർത്തി പിടിച്ചു…

“ആക്രാന്തം കാണിക്കല്ലേ ടാ കോപ്പേ….മാളു ഇങ്ങോട്ട് തന്നെ ആണ് വരുന്നത്….” അലക്സിനെ പറച്ചിൽ കൂടി ആയപ്പോ സാം മുഖം വീർപ്പിച്ച് നല്ലത് പോലെ ഇരുന്നു…. നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ പാദസരത്തിന്റെ കിലുക്കം അവിടെ ആകമാനം അലയടിച്ചതും സാമിന്റെ നെഞ്ച് വല്ലാതെ ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി…. അവൻ പതിയെ താഴ്ത്തിയിട്ട മിഴികൾ ഉയർത്തവേ തനിക്ക് എതിരെ നിന്ന് നടന്ന് വരുന്ന ശ്രീയെ കണ്ട് ശ്വസിക്കാൻ പോലും മറന്ന് നിന്നു…. ആ സെറ്റിന്റെ ദാവണിയിൽ അവൾ ശരിക്കും ഒരു ദേവതയെ പോലെ തോന്നിച്ചു…. കഴുത്തിൽ അവൻ സമ്മാനിച്ച ആ നേർത്ത ചെയിൻ മാത്രമായിരുന്നു ഇട്ടിരുന്നത്… കാതിൽ വലിയ ജിമുക്കി….കൈകൾ ഒഴിച്ചിട്ടിട്ടുണ്ട്….

നീണ്ട് ഇടതൂർന്ന മുടി മെടഞ്ഞിട്ട് ഒരു വശത്തേക്ക് ഇട്ടതാണ്…. ട്രേയും കൈയിൽ പിടിച്ച് നിലത്തേക്ക് നോക്കി മുഖം ഒരു കൊട്ടക്ക് വീർപ്പിച്ച് വെച്ച് കൊണ്ട് നടന്ന് വരുന്ന ശ്രീയെ കണ്ട് കള്ളച്ചിരിയോടെ അവൻ താടി ഉഴിഞ്ഞു… ഹാളിൽ എത്തിയിട്ടും അവൾ ആരുടെയും മുഖത്ത് നോക്കുന്നില്ലെന്ന് കണ്ടപ്പോഴാണ് മാധവൻ സാമിന് നേരെ ചൂണ്ടി കാണിച്ച് ചായ കൊടുക്കാൻ പറഞ്ഞത്… എന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുത്ത് കൊണ്ട് അവന്റെ മുന്നിലേക്ക് നീങ്ങി ഒരൽപം കുനിഞ്ഞ് കണ്ണുകൾ ഉയർത്തി നോക്കിയപ്പോഴാണ് ശ്രീ സാമിനെ കാണുന്നത്…. ****** “ഇ….ഇച്ചായൻ….” കുസൃതി നിറച്ച് വെച്ച ആ കണ്ണകളിലേക്ക് നോക്കി അവൾ പതിയെ ചുണ്ടനക്കി…

ശ്രീയുടെ മിഴികളിൽ അവിശ്വസനീയത നിറഞ്ഞിരുന്നു… അവനെ കാണുന്നതിന് ഒരു സെക്കന്റ് മുൻപ് വരെ സാം ആവും തന്നെ കാണാൻ വരുന്നതെന്ന് അവൾ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും കരുതിയിരുന്നില്ല… അവനെ കാണെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ സന്തോഷത്താൽ തിളങ്ങി…. എന്നാൽ കുറച്ച് നേരം മുൻപ് വരെ താൻ അനുഭവിച്ച ടെൻഷൻ ആലോചിക്കവേ അവളുടെ ചുണ്ടിലെ ചിരി മാറി മുഖത്ത് പരിഭവം നിറഞ്ഞ് വന്നു.. “അതേ കണ്ണിൽ കണ്ണിലൊക്കെ നമുക്ക് പിന്നെ നോക്കാം ദച്ചൂസേ….നീ ആ ചായ ഇപ്പോ ഇച്ചക്ക് കൊടുക്ക്…പാവം കുറേ നേരമായി കൈയും നീട്ടി നിൽക്കുന്നു …” അന്നമ്മയുടെ കുറുമ്പ് നിറഞ്ഞ സംസാരമാണ് രണ്ട് പേരെയും കണ്ണുകളെ തമ്മിൽ പിൻവലിച്ചത്…

എല്ലാവരും ചിരിക്കുന്നത് കേട്ടതും ശ്രീ ചമാമലോടെ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെ ട്രേ നീട്ടി… സാമിന് കൊടുത്ത ശേഷം തനിക്കാവും എന്ന് കരുതി കൈ നീട്ടിയ അന്നയെ നോക്കി ഒന്ന് പുച്ഛിച്ച് ശ്രീ അമ്മച്ചിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു… ഒരു നറു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ച് കൊണ്ട് അമ്മച്ചിക്കും ബാക്കി എല്ലാവർക്കും കൊടുത്ത ശേഷമാണ് അന്നയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നത്… “നിനക്ക് ഞാൻ വെച്ചിട്ടുണ്ടെടീ കുരുട്ടേ….” അന്നക്ക് മാത്രം കേൾക്കാൻ തക്കവണം പറഞ്ഞ് ശ്രീ വസുന്ധരയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് നിന്നു… അവരുടെ പിന്നിലായി നിന്ന് തോളിൽ ചാരി ഇടം കണ്ണിട്ട് സാമിനെ നോക്കുകയായിരുന്നു അവൾ…. അവന്റെ നോട്ടം തന്നിൽ ഇടയാൻ നേരം കണ്ണുകളെ മാറ്റിക്കൊണ്ട് മറ്റെവിടേക്കെങ്കിലും നോക്കി നിൽക്കും….

“രണ്ടാൾക്കും വല്ലതും സംസാരിക്കണമെങ്കിൽ ആവാം…” ശ്രീയിൽ തന്നെ ആണ് സാമിന്റെ കണ്ണുകളെന്ന് കണ്ട മാധവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടതും ചായ കപ്പ് ടീ പോയിലേക്ക് വെച്ച് അവൻ വേഗം എഴുന്നേൽക്കാൻ ഒരുങ്ങി…. “അതേ….ഇത്ര ആവേശം വേണ്ട മോനേ….ദച്ചൂന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് വാങ്ങിക്കാനുള്ളത് മുഴുവനായിട്ട് അങ്ങ് മേടിച്ച് വെച്ചോ….ആൾ ദ ബെസ്റ്റ്….” അതിന് മുൻപേ അന്ന അവന്റെ കൈ പിടിച്ച് അവിടെ തന്നെ ഇരുത്തി പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിലായി പറഞ്ഞു… “ടീ ദുഷ്ടേ….നീ അല്ലേ ടീ എല്ലാം ചെയ്ത് വെച്ചത്….എന്നിട്ട്..” “എന്താ ഇച്ചേ ഇത്….ഇങ്ങനെ പേടിക്കാമോ….നമ്മുടെ ദച്ചു അല്ലേ….ധൈര്യം ആയിട്ട് പൊയ്ക്കോ…” അന്ന സാമിന് ധൈര്യംകൊടുക്കുന്ന പോലെ കൈയിൽ രണ്ട് അടി അടിച്ച് നേരെ ഇരുന്നു… “അതാണ് എന്റെ പേടി….ഹ്മ്….”

സാം എല്ലാവരെയും ഒന്ന് നോക്കി ചിരിച്ച് ശ്രീയുടെ റൂമിലേക്ക് ചെന്നു…. “ഔ…ഹു…” വാതിൽക്കൽ എത്തിയതും എന്തോ ശക്തിയിൽ തന്റെ നെറ്റിയിലേക്ക് വീണത് പോലെ തോന്നി അവൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി… സാം നെറ്റിയിൽ പിടിച്ച് കൊണ്ട് പകപ്പോടെ നോക്കിയതും ദേഷ്യത്താൽ ചുവന്ന മുഖവുമായി ടേബിളിൽ വെച്ചിരുന്ന പൗഡറിന്റെ ടിൻ കൈയിൽ പിടിച്ച് നിൽക്കുന്ന ശ്രീയെ കണ്ട് ഉമിനീർ ഇറക്കി… ഹാളിൽ എല്ലാവരും നല്ല സംസാരം ആയത് കൊണ്ട് അവരുടെ ശബ്ദം ഒന്നും ആരും കേട്ടിരുന്നില്ല… “ദുർഗാ….ഞാൻ….ആഹ്….” സാം വേഗം റൂമിലേക്ക് കയറി വാതിൽ ലോക്ക് ചെയ്ത് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വരാനൊരുങ്ങിയതും ശ്രീ കൈയിൽ കിട്ടിയ എല്ലാം എടുത്ത് അവന്റെ നേരെ നോക്കി എറിഞ്ഞു…

കുറച്ചൊക്കെ തടഞ്ഞെങ്കിലും പകുതി മുക്കാൽ ഏറും കൃത്യമായി അവന്റെ മേലേക്ക് തന്നെ വന്ന് വീണിരുന്നു… കൈയിൽ ഒന്നും കിട്ടാതെ വന്നതും ശ്രീയുടെ കൈകൾ കബോർഡിൽ വെച്ചിരുന്ന ഫ്ലവർ വേസിലേക്ക് നീണ്ടു…. “വാവേ….ഡോണ്ടൂ….എറിയരുത്….” സാം അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വരാൻ ഒരുങ്ങിയതും ശ്രീ വേസ് അവന് നേർക്ക് എറിയാൻ നോക്കി… എന്നാൽ അതിന് മുൻപേ തന്നെ അവൻ ഓടി ചെന്ന് ശ്രീയെ അവന്റെ കൈകൾക്ക് ഉള്ളിൽ ഒതുക്കിക്കൊണ്ട് വേസ് കബോർഡിലേക്ക് ഇട്ടു… “വിടാൻ….എന്നെ തൊടണ്ട….എനിക്ക് ഇഷ്ടല്ല….പൊക്കോ….” ശ്രീ അവന്റെ കൈയിൽ കിടന്ന് കുതറുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. എന്തൊക്കെ ചെയ്തിട്ടും അവൻ വിടുന്നില്ലെന്ന് കണ്ട് ശ്രീ അവനെ അടിക്കാനും പിച്ചാനും ഒക്കെ തുടങ്ങി…

കുറച്ച് നേരമായിട്ടും നിർത്തുന്നില്ലെന്ന് കണ്ടതും അവളുടെ ഇരു കൈകളെയും അവൻ പിടിച്ച് ഇടനെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്ത് നിർത്തി…. മറുകൈയാൽ ദാവണിക്ക് ഇടയിലൂടെ അനാവൃതമായ അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ ചുറ്റി പിടിച്ചു…. അത്രയും നേരം കുതറിക്കൊണ്ടിരുന്ന അവൾ ഒരു പിടച്ചിലോടെ മുഖം താഴത്തി അവന്റെ നെഞ്ചിലൊളിച്ചു…. “ദുർഗക്കൊച്ചേ….” ശ്രീയുടെ കാതിനടുത്തായി വന്ന് പതിയെ വിളിച്ചതും ഒരു നേർത്തൊരു മൂളൽ അവളിൽ നിന്നും പുറത്ത് വന്നു… “എന്നെ നോക്ക്….” സാം പറഞ്ഞെങ്കിലും ശ്രീ മുഖം ഉയർത്താതെ നിന്നത് കണ്ട് അവളുടെ കൈകളെ മോചിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് ചൂണ്ടുവിരലാൽ താടി പതിയെ ഉയർത്തി… നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന അവളുടെ കണ്ണുകൾ കണ്ട് അവനാകെ വല്ലാതെ ആയി….

“എന്നതാ വാവേ…..കണ്ണ് നിറഞ്ഞേക്കുന്നല്ലോ….എന്നാ പറ്റിയേ….?” ആർദ്രമായി അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ഉറ്റ് നോക്കിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചതും ആ ചുണ്ടുകൾ വിതുമ്പുന്നത് കണ്ടു… “എന്താ….എന്നോട്…..പറയാതിരുന്നേ…എന്നെ…പറ്റിച്ചത്….ഞാൻ….എത്ര…പേടിച്ചെന്നോ….” വിതുമ്പിക്കൊണ്ട് വാക്കുകൾ പെറുക്കിക്കൂട്ടി പറയുന്ന അവളെ അവൻ വാത്സല്യത്തോടെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്തു… “എന്റെ കൊച്ചിന് ഒരു കുഞ്ഞ് സർപ്രൈസ് തരാൻ വേണ്ടി അല്ലായോ ഒന്നും പറയാതിരുന്നത്…..അതിന് ഇങ്ങനെ കരയല്ലേ….ഇച്ചായന് സങ്കടം വരുവേ….” “അച്ഛ….ആരോ എന്നെ കാണാൻ വരുന്നു….എന്ന്… പ..പറഞ്ഞപ്പോ..നിക്ക്…അറിയില്ല…ഇച്ചായൻ….

ഇച്ചയാൻ അല്ലാതെ വേറെ….എനിക്ക് ചിന്തിക്കാൻ പോലും പറ്റണില്ല….” ശ്രീയെ പറയാൻ സമ്മതിക്കാതെ അവളുടെ ചുണ്ടിന് കുറുകെ ചൂണ്ടുവിരൽ വെച്ച് തടഞ്ഞു…. “ശ്ശ്…മതി..എന്റെ ദുർഗക്കൊച്ചിനെ അങ്ങനെ വേറേ ഓരാൾക്ക് കൊടുക്കുവോ ഞാൻ….മ്മ്….നീ ഇച്ചായന്റെ അല്ലേ ടീ…..ഇച്ചായന്റെ മാത്രം….” അവളുടെ നനഞ്ഞ കൺപീലികളിൽ സാം ചുണ്ടുകൾ അമർത്തി…. കണ്ണുനീരിന്റെ ഉപ്പ് രസം അവൻ അധരങ്ങളാൽ ഒപ്പി എടുത്തു…. അവന്റെ ചുണ്ടുകളുടെ ചൂട് അകന്നതും ശ്രീ അടഞ്ഞ കൺപോളകൾ പതിയെ തുറന്നു… ആ കുസൃതി നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളിൽ തെളിയുന്ന അവളുടെ പ്രതിബിംബത്തെ മതിവരുവോളം നോക്കി…. “ഇച്ചായാ….അച്ഛക്കും അമ്മക്കും ഒക്കെ അറിയായിരുന്നോ….

അവരും ചേർന്നാ അല്ലേ എന്നെ പറ്റിച്ചത്…?” ശ്രീയുടെ ചോദ്യംകേട്ട് അവൻ പുഞ്ചിരിച്ച് അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ചുണ്ട് അമർത്തി… “എല്ലാർക്കും അറിയാം….നിന്റെ സുമാമ്മക്കും…” “എന്നോട് ആരും പറഞ്ഞില്ല….” “പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഈ കണ്ണിലെ തിളക്കവും ചുണ്ടിലെ ചിരിക്കും ഒക്കെ ഇത്ര ഭംഗി ഉണ്ടാവുമായിരുന്നോ ടീ പെണ്ണേ…” സാമിന്റെ കൈകൾ ഇടുപ്പിൽ ഇഴഞ്ഞതും അവൾ ഇക്കിളിയോടെ ഒന്ന് പുളഞ്ഞു കൊണ്ട് അവനെ കൂർപ്പിച്ച് നോക്കി…. അപ്പോഴാണ് കണ്ണുകൾ സാമിന്റെ നെറ്റിയിലേക്ക് ചലിച്ചത്….. ഇടത് വശത്തായി ചുവന്ന് തടിച്ച ആ മുറിവ് കണ്ടതും അവളുടെ നെഞ്ച് വിങ്ങി…..അവൾ എറിഞ്ഞ വസ്തു കൊണ്ട് അവിടെ ചെറുതായി മുറിവ് വന്ന് രക്തം കിനിഞ്ഞ് വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു….

“ഒത്തിരി വേദനിച്ചോ സാമിച്ചാ…?” അവളുടെ നോട്ടം ആ മുറിവിലാണെന്ന് കണ്ടതും സാം ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ ഇല്ലെന്ന് കണ്ണ് ചിമ്മി കാണിച്ചു… “സോറീ…” സാമിന്റെ മുഖത്തെ ഇരുകൈകളാലും ഒതുക്കി വെച്ച് പെരുവിരൽ കുത്തി ഉയർന്നു… അവളുടെ അധരങ്ങൾ ആ നെറ്റിയിലെ മുറിവിൽ വിശ്രമിക്കേ അവളുടെ ചുംബനത്തെ ആസ്വദിക്കാനെന്നോണം സാം കണ്ണുകൾ അടച്ചു… നെറ്റിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ഇരു കൺപോളകളിലും കവിളിലും ചുണ്ട് പതിപ്പിച്ച ശേഷമാണ് ശ്രീ നേരെ നിന്നത്…. “LOVE U ഇച്ചായാ…….” ശ്രീയുടെ നിശ്വാസം കവിളിൽ പതിച്ചതും സാം കണ്ണുകൾ തുറന്നു….

അവളുടെ അധരങ്ങളിലെ ആ നനുത്ത പുഞ്ചിരി അവനെ നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നത് പോലെ തോന്നിയതും സാം ഇടുപ്പിൽ വെച്ചിരുന്ന കൈകളെ ഒന്ന് കൂടി മുറുക്കി അവനിലേക്ക് ചേർത്തു… “നിന്റെ ഈ ചുണ്ടുകളുണ്ടല്ലോ…..it’s tempting me ദുർഗാ…. എന്നെ ഞാനല്ലാതെ ആക്കുന്നത് പോലെ….” സാമിന്റെ നിശ്വാസം അധരങ്ങളിൽ പതിച്ചതും അവളൊന്ന് വിറച്ചു… “ഞാൻ….ഈ അധരങ്ങളെ സ്വന്തമാക്കിക്കോട്ടേ ദുർഗാ…..?” അവന്റെ ആ സ്വരം പോലും തന്നെ വിവശയാക്കുന്നത് അവൾ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു… സമ്മതമെന്നോണം അവളുടെ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ ആ ഇളം പുഞ്ചിരി മാത്രം മതിയായിരുന്നു അവന്…. ഒരു നിമിഷം പോലും പാഴാക്കാതെ അവൻ അവളുടെ അധരങ്ങളെ തന്റേതാക്കിയിരുന്നു…. അവൾ പോലും അറിയാതെ കൈകൾ അവന്റെ ഷർട്ടിൽ മുറുകി അവളിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു… ഏറെ നേരത്തിന് ശേഷം അവളിൽ നിന്നും അധരങ്ങളെ വേർപ്പെടുത്തവേ ആ കണ്ണുകളെ നേരിടാനാവാതെ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖം ഒളിപ്പിച്ചു…

🎶തങ്കമുരുകും നിന്‍റെ മെയ് തകിടിലിൽ ഞാനെൻ നെഞ്ചിലെ അനുരാഗത്തിൻ മന്ത്രമെഴുതുമ്പോൾ കണ്ണിലെരിയും കുഞ്ഞുമൺ ‌വിളക്കിൽ വീണ്ടും വിങ്ങുമെൻ അഭിലാഷത്താൽ എണ്ണ പകരുമ്പോൾ തെച്ചിപ്പൂഞ്ചോപ്പിൽ തത്തും ചുണ്ടിൻ‌മേൽ ചുംബിക്കുമ്പോൾ ചെല്ലക്കാറ്റേ കൊഞ്ചുമ്പോൾ…. എന്തിനീ നാണം… തേനിളം നാണം… നിലാവിന്‍റെ നീലഭസ്മ കുറിയണിഞ്ഞവളേ….. കാതിലോല കമ്മലിട്ടു കുണുങ്ങി നിൽപ്പവളേ.. ഏതപൂർവ്വ തപസ്സിനാൽ ഞാൻ സ്വന്തമാക്കി നിൻ രാഗലോല പരാഗസുന്ദര ചന്ദ്രമുഖബിംബം….🎶

ശ്രീയുടെ കുഞ്ഞ് മുഖത്തെ കൈയിൽ കോരിയെടുത്ത് ആ കണ്ണിലേക്ക് ഉറ്റ് നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ പാടി… അവളുടെ മൂക്കിൻ തുമ്പിൽ ജ്വലിച്ച് നിൽക്കുന്ന മൂക്കുത്തിയേക്കാൾ ചുവപ്പ് ആ കവിളിണകൾക്കും അധരങ്ങൾക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു…. സാം മുഖം താഴ്ത്തി വന്ന് നാസികത്തുമ്പിൽ പതിയെ കടിച്ചതും ശ്രീ ഒന്ന് എരിവ് വലിച്ചു… “ഏയ് ദുർഗക്കൊച്ചേ……” പതിയെ അവളുടെ കവളിൽ അമർത്തി മുത്തിക്കൊണ്ട് വിളിച്ചതും അവളൊന്ന് മൂളി… “മ്മ്….” “ഇപ്പോ തന്നെ നിന്നെ പുലിക്കാട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയാലോ എന്ന് ആലോചിക്കുവാ….ഈ കഴുത്തിലൊരു മിന്ന് കെട്ടി…. എന്റെ പെണ്ണായിട്ട്….കൊണ്ട് പൊയ്ക്കോട്ടേ…മ്മ്….” അവളുടെ മൂക്കിൻ തുമ്പിൽ മൂക്കുരസിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും ശ്രീ ഒരു ചിരിയോടെ അവനെ തള്ളി മാറ്റിക്കൊണ്ട് കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിലുള്ള ടേബിളിലേക്ക് ചാരി തിരിഞ്ഞ് നിന്നു…

ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ സാം അവളുടെ പിന്നിലൂടെ ചെന്ന് പുണർന്ന് അവളുടെ തോളിൽ മുഖം അമർത്തി… “നിന്റെ ഈ ഗന്ധം ഉണ്ടല്ലോ….എന്ത് ഇഷ്ടമാണെന്നോ എനിക്കിത് …ശരിക്കും മത്ത് പിടിക്കുന്ന പോലെ….” മെടഞ്ഞിട്ട മുടി അപ്പുറത്തെ സൈഡിലേക്ക് ഇട്ട് ചുമലിൽ തങ്ങി നിൽക്കന്ന വിയർപ്പ് തുള്ളികളിൽ അധരം പതിപ്പിച്ച് അവളുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും വമിക്കുന്ന ഇലഞ്ഞിപ്പൂ മണത്തെ ആവാഹിച്ചെടുത്തു… പെട്ടെന്ന് ഡോറിൽ ആരോ മുട്ടുന്ന സൗണ്ട് കേട്ടാണ് സാം അവളിൽ നിന്നും അകന്നത്… നെറ്റിയിലും കഴുത്തിലും വിയർപ്പ് പൊടിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന ശ്രീയെ ഒന്ന് നോക്കി മീശ പിരിച്ച് കണ്ണിറുക്കി അവൻ ഡോർ തുറന്നു കൊടുക്കാനായി പോയി…. ദാവണിയുടെ ഷാൾ കൊണ്ട് മുഖം അമർത്തി തുടച്ച് സാമിന്റെ പിന്നാലെ ചെന്നു…

ലോക്ക് മാറ്റി ഡോർ തുറന്ന് കൊടുത്തതും ഇളിച്ച് കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന അന്നയെയും അവളുടെ പിന്നിലായി അലക്സിനെയും ആണ് കണ്ടത്… “എന്താ ഇവി….?” അന്ന ശ്രീയുടെ റൂമിലേക്ക് കാലെടുത്ത് വെച്ചതും നിലത്ത് ചിതറി കിടക്കുന്ന വസ്തുക്കൾ കണ്ട് വാ പൊളിച്ച് നിന്നു…. “നോക്കണ്ട….നിന്റെ ഒടുക്കത്തെ ഐഡിയ കാരണം എനിക്കിട്ടാ ഈ പെണ്ണ് തന്നത് മുഴുവൻ….” സാം നെറ്റിയിൽ ഒഴിഞ്ഞ് അന്നയെയും ശ്രീയെയും മാറി മാറി നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…. “ശ്ശോ….സാരമില്ല ഇച്ചേ….കെട്ട് കഴിഞ്ഞ് ഇഷ്ടം പോലെ വാങ്ങിക്കാനുള്ളതല്ലേ……” അന്ന ഇളിച്ച് കൊണ്ട് സാമിന്റെ നെറ്റിയിൽ തടവിക്കൊടുത്തതും അവൻ വേദനിച്ച് ഒന്ന് എരിവ് വലിച്ചു… “വീട്ടിൽ എത്തട്ടേ…ഈ കിട്ടയതിന്റെ ഷെയർ രണ്ടിനും വീതിച്ച് തരുന്നുണ്ട്….”

അലക്സിനെയും അന്നമ്മയെയും നോക്കി സാം പിറുപിറുത്തു… “ഇച്ചേ….നോ…നോ….ദച്ചൂസേ….” ഇടുപ്പിന് കൈയും കൊടുത്ത് കൂർപ്പിച്ച് നോക്കുന്ന ശ്രീയെ കണ്ട് അന്ന പറയാനുള്ളത് വിഴുങ്ങി….. “വിളിച്ചപ്പോ….റേഞ്ച്….കർത്താവാ…..ആഹ്…വിടെടീ….തെണ്ടീ….ചെവീന്ന് വിട്….” കള്ളം പറയാൻ നിന്ന അന്നയുടെ ചെവിയിൽ ശ്രീ പിടിച്ചതും അവൾ കാറി കൂവി… ശ്രീ പിടി വിട്ടതും അവൾ കെവിയും തിരുമ്മി സാമിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു… “ഇച്ചേ….ദേ നോക്ക്….ദച്ചു എന്റെ ചെവി പൊന്നാക്കി….” കുഞ്ഞ് കുട്ടിയെ പോലെ ചുണ്ട് പിളർത്തി കാണിച്ച് അവനോട് പരാതി പറയുകയാണ് അവൾ… “സാരല്ലാ കുഞ്ഞാ…നമുക്കേ ഇവളെ ഇരുട്ടത്ത് കിടത്തി വെളിച്ചത്ത് ചോറ് കൊടുക്കാവേ…”

സാം അവളെ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് പൊതിഞ്ഞ് പിടിച്ചു.. “പോ…നിന്നോട് ഞാൻ കൂട്ടില്ല….ഇത് എന്റെ ഇച്ചയാ…” അന്ന ചുണ്ടിൽ ചിരി ഒളിപ്പിച്ച് വെച്ച് കുറുമ്പോടെ പറഞ്ഞതും ശ്രീയുടെ മുഖം വീർത്തു… “പോടീ….ഞാനും നിന്നോട് കൂട്ടില്ല….എനിക്ക് എന്റെ ഏട്ടായി ഉണ്ട്….അല്ലേ…?” അലക്സിന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാഞ്ഞ് അന്നയെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തി കാണിച്ച് രണ്ടും മുഖം വെട്ടി തിരിച്ചു… ഇവരുടെ കുഞ്ഞ് കളി കണ്ട് സാമും അലക്സും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി…. “കളിയാക്കുവാ അല്ലേ…..” രണ്ട് പേരും കൂടെ അവരുടെ നെഞ്ചിനിട്ട് കുത്തിക്കൊണ്ട് തള്ളിമാറ്റി… “നീ വാ ദച്ചൂ…” മിഴിച്ച് നോക്കുന്ന സാമിനെയും അലക്സിനെയും പുച്ഛിച്ച് കൊണ്ട് അന്ന ശ്രിയുടെ തോളിൽ കൈയിട്ട് റൂമിന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി… അവരുടെ പിന്നാലെ തന്നെ ഒന്ന് നിശ്വസിച്ച് കൊണ്ട് ബാക്കി രണ്ടുപേരും….

ഹാളിൽ എത്തിയതും മാധവൻ ശ്രീയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു… “അച്ഛ കണ്ട് പിടിച്ച ആളെ എന്റെ വാവക്ക് ഇഷ്ടായോ…?” അയാൾ ചോദിച്ചത് കേട്ട് ഏങ്ങലോടെ ശ്രീ ആ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു… “അയ്യേ….അച്ഛേടെ മോള് എന്തിനാ കരയുന്നേ….ചെറുക്കനെ ഇഷ്ടമായില്ലേ…ഇല്ലെങ്കിൽ നമുക്ക് വേറെ ആളെ നോക്കാം….” ശ്രീയുടെ താടിയിൽ പിടിച്ച് ഉയർത്തിക്കൊണ്ട് മാധവൻ കളി ചോദിച്ചതും അവൾ കണ്ണ് തുടച്ച് അയാളെ കൂർപ്പിച്ച് നോക്കി… “പോ അച്ഛേ…ഞാൻ മിണ്ടൂല…” ശ്രീ മുഖം വീർപ്പിച്ച് വെച്ചത് കണ്ട് മാധവൻ സാമിനെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ച് അവന്റെ തോളിൽ കൈയിട്ടു…. “ദേ ഈ ചെക്കൻ…ആറേഴ് മാസം മുൻപേ എന്നോടും നിന്റെ അമ്മയോടും സമ്മതം വാങ്ങിച്ചതാണ്…

നിന്നെ വേറെ ആർക്കും കൊടുക്കരുതെന്ന്….” മാധവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ശ്രീ ഞെട്ടലോടെ സാമിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി… താൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതിന് മുൻപേ തന്റെ അച്ഛയോടും അമ്മയോടും സമ്മതം ചോദിച്ചത് അറിഞ്ഞ് അവൾക്ക് അവനോടുള്ള പ്രണയം കൂടുകയാണ് ചെയ്തത്…. ശ്രീയുടെ ഇമ ചിമ്മാതെയുള്ള നോട്ടം കണ്ട സാം എപ്പോഴത്തേയും പോലെ കുസൃതി ചിരിയോടെ അവളെ നോക്കി കണ്ണുകൾ ചിമ്മി അടച്ച് കാണിച്ചു… റീനയും അമ്മച്ചിയും ശ്രീയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു… “ദച്ചുമോളെ എത്രയും വേഗം കൊണ്ട് പോവാനാ ഞാനും റീനയും ഒക്കെ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്….

പുലിക്കാട്ടിലെ മരുമകൾ ആയിട്ടല്ല…മകൾ ആയിട്ട്….” അവളുടെ ഇരു കൈകളിലും ഓരോ വളകൾ വീതം അണിയിച്ച് കൊടുത്ത് ശ്രീയുടെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു…. സന്തോഷത്താൽ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ സാമിനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഉമ്മറത്തെ വാതിൽ പടിയിൽ ചാരി അവിടെ നടക്കുന്നതെല്ലാം ഇമ ചിമ്മാതെ നോക്കുന്ന അയാളെ അവൾ കാണുന്നത്… “ഹരിയേട്ടൻ…..”…..തുടരും

നിനക്കായ് : ഭാഗം 83

Share this story