നിനക്കായ് : ഭാഗം 87
എഴുത്തുകാരി: ഫാത്തിമ അലി
“ഇച്ചായാ……” ശ്രീയുടെ അലർച്ച കേട്ട് ചാടി എഴുന്നേറ്റ സാം അവളുടെ ശബ്ദം കേട്ട ഇടത്തേക്ക് ഓടി ചെല്ലാൻ ഒരുങ്ങി…. എന്നാൽ അവിടെ കണ്ട കാഴ്ചയിൽ അവൻ കാലുകൾ പിടുച്ചു കെട്ടിയത് പോലെ നിന്നു…. “ഇച്ചായാ……” സാം അവളുടെ പിന്നാലായി വന്ന് നിന്നതോ ഒന്നും അറിയാതെ ശ്രീ ചുണ്ടിന് ഇരുവശത്തുമായി കൈകൾ വെച്ച് കൊണ്ട് താഴ്വാരത്തേക്ക് നോക്കി കൂകി വിളിക്കുകയായിരുന്നു… “ടീ….” സാമിന്റെ ദേഷ്യം നിറഞ്ഞ ശബ്ദം അവിടെ ഒന്നാകെ അലയടിച്ചതും ശ്രീ ഞെട്ടലോടെ പിന്തിരിഞ്ഞ് നോക്കി…. “എന്താ ഇച്ചായാ..?” പല്ല് കടിച്ച് തന്നെ നോക്കുന്ന സാമിനെ കണ്ട് ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ അവൾ അവനെ തന്നെ കണ്ണുമിഴിച്ച് നോക്കി… “എന്താ എന്നോ…നീ എന്നാത്തിനാ പെണ്ണെ അലറി വിളിച്ചത്….?”
ശ്രീയുടെ തൊട്ട് മുന്നിലായി ചെന്ന് നിന്ന് ഗൗരവത്തോടെ അവൻ ചോദിച്ചു.. “അതോ….ഞാൻ എക്കോ വരണുണ്ടോ എന്ന് നോക്കിയതാ ഇച്ചായാ….” പല്ലിളിച്ച് കാണിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ പറയുന്നത് കേട്ട് സാമിന് ദേഷ്യമാണ് വന്നത്…. “ഒരൊറ്റ വീക്ക് വെച്ച് തന്നാലുണ്ടല്ലോ….മനുഷ്യന്റെ നല്ല ജീവനങ്ങ് പോയി….അവളുടെ ഒരു എക്കോ….” കണ്ണ് കൂർപ്പിച്ച് വെച്ച് കൊണ്ട് അവൻ ദേഷ്യപ്പെടുന്നത് കണ്ട് ശ്രീയുടെ മുഖം വാടി…. “സോറീ ഇച്ചായാ…” അവൻ തിരിഞ്ഞ് പോവാൻ ഒരുങ്ങിയതും കൈകൾ വിരിച്ച് പിടിച്ച് തടസമായി വന്ന് നിന്നു കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു… “സോറീ….ഇനി ചെയ്യൂല സാമിച്ചാ…പിണങ്ങല്ലേ…പ്ലീച്ച്….”
കൈകൾ രണ്ടും ചെവിയിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ച് ചുണ്ട് പുറത്തേക്ക് ഉന്തി അവനെ വിഷമത്തോടെ നോക്കിയതും സാമിന്റെ ഉള്ളിലെ കുഞ്ഞ് പിണക്കം പോലും അലിഞ്ഞ് പോയിരുന്നു… ഇരു കണ്ണുകളും ചിമ്മി തുറന്ന് കൊണ്ട് തന്നെ നോക്കുന്ന ശ്രീയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ച് വലിച്ച് നെഞ്ചിലേക്കിട്ട് പൊതിഞ്ഞ് പിടിച്ചു…. നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ കുറുകിക്കൊണ്ട് അവൾ അവനെ കൈകളാൽ വലയം ചെയ്തു…. “വാ….” കുറച്ച് നേരം കഴിയെ ശ്രീയെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും അടർത്തി മാറ്റി അവളുടെ കൈ കോർത്ത് പിടിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ നേരത്തെ നിന്നടത്തേക്ക് കൊണ്ട് വന്നു നിർത്തി…. “നിനക്ക് ഇഷ്ടം പോലെ കൂകി വിളിച്ചോ….” അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും പിടി വിട്ട് കൊണ്ട് സാം പറയവേ ശരിക്കം എന്ന അർഥത്തിൽ ശ്രീ കണ്ണുകൾ വിടർത്തി വെച്ച് അവനെ നോക്കി….
സാം കണ്ണ് ചിമമി കാണിച്ചതും അവൾ എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷത്തോടെ ഉറക്കെ വിളിക്കാൻ തുടങ്ങി…. “ഇച്ചായാ…..” താഴ്വാരത്തേക്ക് നോക്കി ഉറക്കെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് ശ്രീ സാമിനെ നോക്കി… “ദുർഗാ….” അവളിൽ നിന്നും കുറച്ച് വിട്ട് മാറി നിന്ന സാമും അതേ പോലെ കൂകിയതും ശ്രീയുടെ മുഖത്തെ തിളക്കം ഇരട്ടിയായി… “ഐ ലവ് യൂ ഇച്ചായാ……” തൊണ്ട പൊട്ടുമാറ് ഉച്ചത്തിൽ അലറിക്കൊണ്ട് ശ്രീ നിന്ന് കിതച്ചു…. “ഐ ലവ് യൂ റ്റൂ ദുർഗക്കൊച്ചേ….” അവൾക്കുള്ള മറുപടിയെന്നോണം ഇരു കൈകളും വിരിച്ച് വെച്ച് ശ്രീയെ നോക്കി കൊണ്ട് അവൻ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു… ഒരു നിമിഷം പോലും പാഴാക്കാതെ അവന്റെ അരികിലേക്ക് ഓടി ചെന്ന ശ്രീ വിരിച്ച് വെച്ച കൈകൾക്ക് ഇടയിലൂടെ അവന്റെ കഴുത്തിലൂടെ ചുറ്റി പിടിച്ച് ദേഹത്തേക്ക് ചാടി കയറി….
അവളെ ഇറുകെ പുണർന്ന് കൊണ്ട് അവൻ വട്ടം കറങ്ങിയതും ശ്രീ തല അൽപം പിന്നിലേക്ക് ആയി ചെരിച്ച് വെച്ച് കൊണ്ട് പൊട്ടി ചിരിച്ചു… “ഹാപ്പി ആയോ എന്റെ കൊച്ച്….?” കറങി കഴിഞ്ഞതും ശ്രീയെ താഴെ നിർത്താതെ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ഉറ്റ് നോക്കിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…. അവന് മറുപടി കൊടുക്കാതെ ശ്രീ സാമിന്റെ മുഖം മുഴുവൻ കണ്ണുകളാൽ എന്തോ തിരയുകയായിരുന്നു…. പിൻ കഴുത്തിൽ ചുറ്റി പിടിച്ചിരുന്ന കൈകൾ മോചിപ്പിച്ച് കൊണ്ടവൾ അവന്റെ മുഖത്തെ കോരി എടുത്തു… സാമിന്റെ വിരി നെറ്റിയിൽ അവൾ ചുണ്ടുകൾ അമർത്തിയതും ആ ചുണ്ടുകളും മൃദുലതയിൽ അവന്റെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞ് പോയി… അവിടെ നിന്നും ഇരച്ചിറങ്ങിയ ചുണ്ടുകൾ അടഞ്ഞ കൺപോളകളിലും നാസികത്തുമ്പിലും അമർത്തി ചുംബിച്ചു…
താടി രോമങ്ങൾ പകുതിയും മറച്ച അവന്റെ കവിളിൽ ഉമ്മ വെക്കവേ അവളുടെ ലോലമായി അധരത്തെ അവ ചെറുതായി നോവിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. താടിത്തുമ്പിൽ എത്തി നിന്ന അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ ദന്തങ്ങളായി ആ രോമക്കാടുകളെ പതിയെ കടിച്ച് വലിച്ചതും അവൻ എരിവ് വലിച്ച് കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ ചിമ്മി തുറന്ന് ശ്രീയെ നോക്കി…. സാമിന്റെ ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചുള്ള നോട്ടം കണ്ടതും അവളൊരു കുസൃതി ചിരിയോടെ ആ അധരങ്ങളിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു…പ്രതീക്ഷിക്കാതെയുള്ള അവളുടെ പ്രവർത്തിയിൽ കണ്ണ് മിഴിച്ച് നോക്കുന്ന സാമിനെ നാണത്തിൽ കുതിർന്ന പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അവന്റെ കഴുത്തിടുക്കിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി വെച്ചു….
ആദ്യത്തെ ഞെട്ടൽ മാറിയതും കള്ളച്ചിരി വിരിയിച്ച് കൊണ്ട് അവളുടെ ഇടുപ്പിലൂടെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് കൊണ്ടവൻ അവളെ തന്നിലേക്ക് അമർത്തി…. ******* “നീ….നീ എന്താ ഇവിടെ….?” ഉള്ളിലെ പകപ്പ് മറച്ച് വെച്ച് കൊണ്ട് അന്നയെ നോക്കി ഗൗരവത്തോടെ അലക്സ് ചോദിച്ചു… “എനിക്ക് എന്താ ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ പാടില്ലെന്ന് ഉണ്ടോ….?” ഇരു കൈകളും മാറിയിൽ പിണച്ച് കെട്ടിക്കൊണ്ടുള്ള അവളടെ മറുചോദ്യം കേട്ട് അലക്സ് ഒന്നും മിണ്ടാതെപുറത്തേക്ക് പോവാനായി ഒരുങ്ങി… “മുന്നിൽ നിന്ന് മാറ് അന്നാ…” അലക്സിന്റെ വഴി തടഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന അന്നമ്മയെ കണ്ട് അവൻ രൂക്ഷമായി അവളെ നോക്കി… “പറ്റില്ല….എനിക്ക് കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ ചോദിക്കാൻ ഉണ്ട്…?” അലക്സിനെ നോക്കി ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ അവൾ മറുപടി കൊടുത്തു….
“എനിക്ക് ഒന്നും കേൾക്കണം എന്നില്ല…” അന്നയെ മാറ്റി നിർത്തി മുന്നിലേക്ക് നടക്കാനൊരുങ്ങിയ അലക്സിനെ അവൾ പിടിച്ച് നിർത്തി.. “എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് പറഞ്ഞിട്ടേ ഞാനിവിടുന്ന് പോവൂ… ഇച്ചായനെ ഇവിടുന്ന് പോവാനും സമ്മതിക്കൂ….” റൂമിന്റെ ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്ത് കൈയും കെട്ടി നിൽക്കുന്ന അന്നയെ ഒന്ന് നോക്കി അവൻ മുഖം തിരിച്ച് കളഞ്ഞു… “ഇന്ന് ആ ആന്റിയും അങ്കിളും പറഞ്ഞത് കേട്ടിട്ടും ഇച്ചായൻ എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നത്….?” കനപ്പിച്ചാണ് അവൾ ചോദിച്ചതെങ്കിലും അതിൽ അവനോട് ഉള്ള പരിഭവവും പരാതിയും ഒളിഞ്ഞ് കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
“ഞാൻ…ഞാൻ എന്ത് മിണ്ടാൻ….അതൊക്കെ നിങ്ങളുടെ പേർസണൽ കാര്യങ്ങൾ….അവിടെ എന്റെ അഭിപ്രായം എന്തിനാ….?” അലക്സിന്റെ മറുപടി കേട്ട് അന്ന ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി…. “അപ്പോ….ഞാൻ….ഞാൻ ഇച്ചായന്റെ ആരുമല്ലേ…?” അന്നയുടെ ശബ്ദത്തിലെ ഇടർച്ച മനസ്സിലാക്കി എങ്കിലും അവന്റെ നോട്ടം അറിയാതെ പോലും അവളിലേക്ക് വീണില്ല….. അലക്സിന്റെ മട്ടും ഭാവവും കണ്ട് നിറയാൻ വന്ന കണ്ണുകളെ അടക്കി പിടിച്ച് കണ്ണുകൾ ഇറുകെ ചിമ്മി തുറന്ന് ഒന്ന് ദീർഘ ശ്വാസം എടുത്തു… “ഇനിയും എന്തിനാ ഇച്ചായാ ഈ ഒളിച്ച് കളി…. മതിയാക്കിക്കൂടെ….
എനിക്ക് ഒട്ടും പറ്റുന്നില്ലന്നേ…” അവളുടെ സങ്കടം നിറഞ്ഞ നോട്ടം അവനെ കുത്തി നോവിച്ചു… പക്ഷേ അത് കാര്യമാക്കാതെ അന്ന എന്നൊരാൾ അവിടെ ഇല്ലാത്ത പോലെ ആയിരുന്നു അവന്റെ നിൽപ്പ്…. “ഇച്ചായാ…..” അലക്സിന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ച അവളുടെ വിരലുകളെ കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി… “ഞാൻ എന്ത് ഒളിച്ച് കളിച്ചെന്നാ നീ ഈ പറഞ്ഞ് വരുന്നത് അന്നാ…” രൂക്ഷമായി നോക്കിക്കൊണ്ടുള്ള അവന്റെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി പറയാതെ അവളാ കണ്ണുകളിലേക്ക് ഉറ്റ് നോക്കി… “എന്തിനാ ഇച്ചായാ ഈ ദേഷ്യത്തിന്റെ മുഖം മൂടി…. എന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം പുറത്ത് വരും എന്ന് പേടിച്ചിട്ടാണോ…?” ചെറു ചിരിയോടുള്ള അവളുടെ ചോദ്യം അവന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് ഉയർത്തിയിരുന്നു….
അവന്റെ പതർച്ച മറക്കാനെന്നോണം ദേഷ്യത്തിന്റെ ആവരണം അണിഞ്ഞ് അലക്സ് നിന്നു… “എത്ര മറച്ച് വെക്കാൻ ശ്രമിച്ചാലും ഈ കണ്ണിൽ എന്നോടുള്ള പ്രണയം എനിക്ക് കാണാം….” അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ഉറ്റ് നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞ അന്നയെ ഇരു തോളിലും പിടിച്ച് ചുമരിലേക്ക് ചേർത്ത് നിർത്തി… അവന്റെ കണ്ണിലെ ദേഷ്യം കാണെ നെഞ്ചിനകത്ത് ഒരു കൊളുത്തി പിടുത്തം പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി… “പ്രണയമോ…എനിക്ക് നിന്നോടോ….എപ്പോഴാ എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടമാണെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞത്…ഹേ..പറയെടീ…..പറയാൻ…” അലക്സിന്റെ പിടുത്തത്തിന്റെ ശക്തിയിൽ അന്നക്ക് തോൾ നന്നായി വേദനിച്ചിരുന്നു…
“ഇച്ചായാ….” ചിലമ്പിച്ച സ്വരത്തോടെയുള്ള അവളുടെ വിളി അവനെ ഉലച്ച് കളഞ്ഞു… അവളുടെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ കുത്തി നോവിക്കേ അലക്സ് അവന്റെ കൈകളെ അവളുടെ ദേഹത്തിൽ നിന്നും പിൻവലിച്ചു… “ഞാൻ നിന്നെ പ്രണയിക്കുന്നില്ല അന്ന….ഇനി ഒരിക്കലും പ്രണയിക്കാനും പോവുന്നില്ല…” അത് പറയുമ്പോൾ ഒരിക്കലും അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കാൻ അവനെ കൊണ്ട് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല…. എന്നാൽ അലക്സിന്റെ വാക്കുകൾ അന്നയിൽ നടുക്കം ഉണ്ടാക്കി… അവളെ നോക്കാതെ പിന്തിരിച്ച് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയ അലക്സിനെ പിന്നിലൂടെ ചെന്ന് ഇറുകെ പുണർന്നിരുന്നു…
“എന്നെ ഇഷ്ടമില്ലെന്ന് മാത്രം പറയല്ലേ ഇച്ചായാ….സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലന്നേ….നെഞ്ചൊക്കെ കീറി മുറിയുന്ന പോലെ തോന്നുവാ…..എന്തിനാ എന്നെ….എന്നെ ഇങ്ങനെ വേദനിപ്പിക്കുന്നേ….” ഏങ്ങലോടെ അവന്റെ മുതുകിൽ പറ്റിച്ചേർന്ന് നിൽക്കുന്ന അന്നയെ പൊതിഞ്ഞ് പിടിക്കാൻ മനസ്സ് വെമ്പുന്നുണ്ടായിരുന്നു… “ഒരുപാട് ഇഷ്ടാ ഇച്ചായാ എനിക്ക്….എന്റെ ജീവനേക്കാൾ….” അവളുടെ കണ്ണുനീര് അവന്റെ ഷർട്ടിനെയും മറി കടന്ന് മുതുകിനെ നനയിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു…. അലക്സിനെ ഇറുകെ പുണർന്ന് കൊണ്ടിരുന്ന അന്നയുടെ വിരലുകളെ ബലം പ്രയോഗിച്ച് പിടിച്ച് മാറ്റാൻ അവൻ ശ്രമിച്ചു… “ഞാൻ വിടില്ല….
പ്ലീസ് ഇച്ചായാ…എന്നെ വേണ്ടാന്ന് പറയല്ലേ….” അലക്സ് ബലം പ്രയോഗിക്കുന്നതിന് അനുസരിച്ച് അന്ന അവന്റെ ഷർട്ടിൽ ചുരുട്ടി പിടിച്ചു… “അന്നാ….എന്നെ വെറുതേ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കരുത്….” അലക്സിന് നന്നായി ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു…എത്ര പറഞ്ഞിട്ടും ഉടുമ്പ് പിടിച്ച പോലെ പറ്റി ചേർന്ന് ഏങ്ങുന്ന അന്നയുടെ കൈകളെ അവൻ ശക്തിയിൽ വലിച്ച് മാറ്റി… നന്നായി ബലം പ്രയോഗിച്ചത് കാരണം അലക്സിന്റെ ഷർട്ടിന്റെ മുകളിലത്തെ ബട്ടൺസ് പൊട്ടിപ്പോയിരുന്നു…. “നിനക്ക് പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലാവില്ലെന്നുണ്ടോ… തരിച്ച് നിൽക്കുന്ന അന്നയുടെ മുഖത്ത് ശക്തിയിൽ അവന്റെ വിരൽ പാടുകൾ പതിഞ്ഞു…
ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ആയത് കൊണ്ട് അടിയുടെ ഊക്കിൽ അന്ന നിലത്തേക്ക് വീണ് പോയിരുന്നു… അടുത്തുണ്ടായിരുന്ന കട്ടിലിന്റെ മൂർച്ചയിൽ ആയിരുന്നു അവളുടെ നെറ്റി ചെന്ന് ഇടിച്ചത്… നെറ്റിയിൽ മുറിവുണ്ടായി രക്തം കനിഞ്ഞിറങ്ങാൻ ഏറെ നേരം എടുത്തില്ല… വീണിടത്ത് നിന്ന് ഒന്ന് അനങ്ങുക പോലും ചെയ്യാതെ മരവിച്ച പോലെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു അവൾ… അപ്പോഴാണ് അലക്സിന് താനെന്താണ് ചെയ്തതെന്ന ബോധം വന്നത്… അവളെ തല്ലണമെന്ന് ഒരിക്കലും കരുതിയിരുന്നില്ല…പക്ഷേ അറിയാതെ മനസ്സ് കൈവിട്ട് പോയി… അന്നയുടെ ഇരിപ്പ് കണ്ട് ഹൃദയത്തിലാരോ കത്തിയെടുത്ത് കുത്തുന്നത് പോലെ അവന് തോന്നി…
ഓടി ചെന്ന് അവളുടെ മുന്നിൽ മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്നു… “അന്നാ…..” അവളുടെ തോളിൽ കൈ വെച്ചതും ഉറക്കത്തിലെന്ന പോലെ അവൾ ഞെട്ടലോടെ മുഖം ഉയർത്തി…. നെറ്റിയുടെ ഒരു സൈഡിൽ നിന്നായി ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന രക്തം കണ്ട് അവന്റെ കണ്ണ് നിറയാൻ തുടങ്ങി… “അന്നാ….ഞാൻ….അറിയാതെ…” ആ മുറിവിലേക്ക് കൈ ഉയർത്തി തൊടാൻ ആഞ്ഞതും അവൾ അലക്സിന്റെ കൈ തട്ടി എറിഞ്ഞ് ചാടി എഴുന്നേറ്റിരുന്നു… “അന്നാ….” അവളുടെ നേർക്ക് വന്ന് നിന്ന് എന്തോ പറയാൻ ആഞ്ഞ അലക്സിന് നേരെ അന്ന കൈപത്തി ഉയർത്തി തടഞ്ഞു… “ഈ നെഞ്ചിൽ എവിടെ എങ്കിലും ഒരിത്തിരി സ്ഥാനം എനിക്ക് ഉണ്ടാവുമെന്ന് ഒരു പ്രതീക്ഷ ഉണ്ടായിരുന്നു…എന്നാ ഒരിക്കലും ഞാൻ അങ്ങനെ കരുതാൻ പാടില്ലായിരുന്നു….
അല്ലേ” കവിളിൽ അനുഭവപ്പെടുന്ന വേദന കൊണ്ട് അവൾ സംസാരിക്കാൻ പോലും വല്ലാതെ ബുദ്ധിമുട്ടിയിരുന്നു….. എങ്കിലും അലക്സിന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ആയിരുന്നു അന്ന ചോദിച്ചത്… അവളുടെ നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന കണ്ണുനീർ ഒരിക്കൽ പോലും താഴേക്ക് തുളുമ്പി വീണിരുന്നില്ല….. “എന്നോട് തന്നെ എനിക്ക് ദേഷ്യവും വെറുപ്പു തോന്നുന്നു…. ആട്ടി പായിച്ചിട്ടും നായയെ പോലെ നിങ്ങളുടെ പിന്നാലെ വന്നതിന്…എന്നെ എപ്പോഴെങ്കിലും സ്നേഹിക്കും എന്ന് ഉറച്ച് വിശ്വസിച്ചതിന്…മതിയാക്കുവാ ഞാൻ….എല്ലാം….ഇനി ഒരിക്കലും ആൻ മരിയ അലക്സിന് ഒരു ശല്യമായി വരില്ല….”
ഉറച്ച ശബ്ദത്തോടെ ആയിരുന്നു അവളുടെ ഓരോ വാക്കുകളും….അവളുടെ വാക്കുകൾ നെഞ്ചിനെ മുറിപ്പെടുത്തുന്നത് അറിഞ്ഞിട്ടും അലക്സ് ഒന്നും മിണ്ടാതെ അന്നയിലേക്ക് തന്നെ മിഴികൾ നട്ടു… ഒരിക്കൽ കൂടി അവനെ നോക്കി തിരിഞ്ഞ് നടന്ന അന്ന വാതിൽക്കൽ എത്തിയതും ഒന്ന് നിന്നു… ഒരിക്കൽ പോലും ആ കണ്ണുകൾ തന്നിൽ പതിക്കുന്നില്ലെന്ന് അറിഞ്ഞതും തേങ്ങി പോയി…. പിന്നെ കാറ്റ് പോലെ പാഞ്ഞ് ചെന്ന് പെരുവിരൽ കുത്തി ഉയർന്ന് അവന്റെ നെറ്റിയിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു… അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും അടർന്ന് വീണ മിഴിനീർ അലക്സിന്റെ കവിളിൽ വീണ് ചിന്നി ചിതറി…. “ഞാൻ നിങ്ങളെ ഒരുപാട് സ്നേഹിച്ചിരുന്നു ഇച്ചായാ…..
ഒരുപാട്….” ഒരു മന്ത്രണം പോലെ മൊഴിഞ്ഞ് കൊണ്ട് അവനിൽ നിന്നും അകന്ന് മാറി….ഇനിയും അവിടെ നിന്നാൽ അടക്കി വെച്ച കണ്ണുനീർ അത്രയും പുറത്ത് വരുമോ എന്നവൾ ഭയപ്പെട്ടു…. തറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന അലക്സിനെ നോക്കി മരവിച്ച മനസ്സോടെ അന്ന പുറത്തേക്ക് ഓടി…. ചേടത്തിയെയോ വല്യമ്മച്ചിയെയോ അവിടെ എങ്ങും ഇല്ലായിരുന്നു…. സത്യം പറഞ്ഞാൽ അവൾ അതൊന്നും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല എന്ന് വേണം പറയാൻ… കാറിൽ കയറി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത് പോവാൻ നോക്കിയപ്പോഴാണ് ചേടത്തി ഫ്രണ്ടിലേക്ക് വന്നത്… വിൻഡോ ഗ്ലാസിലൂടെ അന്നയെ കണ്ട അവർ അവളെ ഉറക്കെ വിളിച്ചെങ്കിലും അത് ശ്രദ്ധിക്കാതെ അന്ന വേഗം കാർ പുറത്തേക്ക് ഓടിച്ച് പോയിരുന്നു… “ആരാ എടിയേ അത്…?”
വീൽചെയറിൽ ഇരുന്ന വല്യമ്മച്ചി ചോദിച്ചതും ചേടത്തി മുഖം തിരിച്ച് അവരെ നോക്കി… “അന്നക്കൊച്ച് ആയിരുന്നു…എപ്പഴാ വന്നതാവോ…സാധാരണ നമ്മളെ കാണാതെ പോവാറില്ലല്ലോ…?” ചേടത്തി വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞത് കേട്ട് വല്യമ്മച്ചി വീൽചെയർ ഉരുട്ടി അലക്സിന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി…. @@ അവളുടെ സാന്നിധ്യം തന്നിൽ നിന്നും ഏറെ അകലെയാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ അലക്സ് ഇറുകെ അടച്ച കണ്ണുകൾ തുറന്നു… ആ നനുത്ത ചുണ്ടുകൾ പതിഞ്ഞ ഇടം തന്നെ ചുട്ട് പൊള്ളിക്കുന്നത് പോലെ അവന് തോന്നി… അതിന് ഫലമെന്നോണം ശരീരം വെട്ടി വിയർക്കാൻ തുടങ്ങി…. ആശ്രയം അറ്റവനെ പോലെ അലക്സ് ബെഡിലേക്ക് മുഖം കുനിച്ച് ഇരുന്നു…
കവിളിലെ രോമക്കാടുകളിൽ ഒളിച്ചിരുന്ന അവളുടെ കണ്ണുനീരിന്റെ നനവ് അവൻ കൈവെള്ളയിൽ പതിപ്പിച്ചു… അവ മുഖത്തിന് താഴെ ആയി കൊണ്ട് വന്ന് വെച്ചതും അവന്റെ തുളുമ്പി നിന്ന മിഴി നീരും ആ കൈകളിൽ പതിച്ചിരുന്നു… “ടാ…അലക്സേ…” വല്യമ്മച്ചിയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് അവൻ വേഗം മുഖം തുടച്ച് ബെഡിലിരുന്ന പുസ്തകത്തിലേക്ക് മുഖം താഴ്ത്തി… “അന്നമോൾ ഇവിടെ വന്നിരുന്നോ…?” വല്യമ്മച്ചിയുടെ ചോദ്യത്തിന് അവൻ മറുപടിയായി ഒന്ന് മൂളി.. “എന്നിട്ട് കൊച്ചെന്നാ ഞങ്ങളെ കാണാതെ പോയത്..” അന്നയെ കാണാഞ്ഞതിലുള്ള നിരാശ ആ മുഖത്ത് പ്രകടം ആയിരുന്നു… “അവൾക്ക് എന്തോ അത്യാവശ്യം….അതാവും…” ബുക്കിൽ നിന്ന് കണ്ണുകൾ ഉയർത്തി നോക്കാതെ ഉള്ള അലക്സിന്റെ മറുപടി കേട്ട് അവനെ ഒന്ന് ഇരുത്തി നോക്കിക്കൊണ്ട് വല്യമ്മച്ചി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങീ…
പുലിക്കാട്ടിലേക്ക് പോവുനാന വഴി പലപ്പോഴായി അന്നക്ക് കാറിന്റെ നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെടുന്നത് പോലെ തോന്നിയിരുന്നു… ശരീരത്തിന്റെ വേദനയേക്കാൾ ആയിരം മടങ്ങ് ഇരട്ടിയായി മനസ്സിനേറ്റ മുറിവ് അവളെ തളർത്തിയിരുന്നു… ഒട്ടും വയ്യാതെ വന്നതും റോഡിന്റെ ഒരു ഓരത്തായി കാർ നിർത്തി സീറ്റിലേക്ക് തല ചായ്ച്ച് വെച്ച് ഇരുന്നു… നെറ്റിയിലെ മുറിവിൽ ചോര കട്ട പിടിച്ച് കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… ഒന്ന് ഉറക്കെ അലറി കരയണം എന്നുണ്ടെങ്കിലും കരച്ചിൽ തൊണ്ടക്കുഴിയിൽ വന്ന് കെട്ടി കിടക്കുന്ന പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി… കൈയിൽ ഇരുന്ന കർച്ചീഫിനാൽ മുഖം ഒന്ന് അമർത്തി തുടച്ച് നിശ്വസിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ കാർ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു…
പുലിക്കാട്ടിലെ മുറ്റത്ത് കാർ പാർക്ക് ചെയ്ത് അന്ന വേഗം അകത്തേക്ക് കയറി…. ആരും അവിടെ എങ്ങും ഉണ്ടാവരുതേ എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചാണ് അവൾ ഓരോ അടിയും വെച്ചത്… ഹാളിലെങ്ങും ആരെയും കാണാഞ്ഞ് വേഗം സ്റ്റെയർ കയറി മുകളിലേക്ക് പോവാൻ നോക്കി… “അന്നാ….” റീനയുടെ സൗണ്ട് കേട്ടതും അവൾ പിടിച്ച് കൊട്ടിയ പോലെ ഒന്ന് നിന്നു… തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയാൽ മുഖത്തും നെറ്റിയിലും ഉള്ള പാടുകൾ കാണും എന്ന് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞില്ല… “ഞാൻ വേഗം ഫ്രഷ് ആയി വരാം മമ്മാ….” അത്രയും ശബ്ദം ഇടറാതെ പറയാൻ അവൾ പാട് പെട്ടിരുന്നു…
റീനയുടെ മറുപടിക്ക് കാത്ത് നിൽക്കാതെ അന്ന വേഗം മുകളിലേക്ക് ഓടി കയറി… റൂമിൽ എത്തിയതും ഡോർ അടച്ച് ലോക്ക് ചെയ്ത് വാഷ് റൂമിലേക്കാണ് അന്ന കയറി ചെന്നത്… ഷവറിന്റെ ടാപ്പ് തുറന്ന് അവൾ അനങ്ങാതെ നിന്നു…. ശരീരത്തെ തണുപ്പിച്ച് കൊണ്ട് ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന വെള്ളം അവളുടെ മുറിവിൽ തട്ടി വേദനിപ്പിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… ചുണ്ടിന്റെ കോണിലും നെറ്റിയിലുമായി കട്ടകെട്ടി കിടക്കുന്ന ചോര പതിയെ ആ വെള്ളത്തിൽ കലർന്ന് താഴോട്ട് ഒഴുകി തുടങ്ങി… അത്രയും നേരം പിടിച്ച് നിർത്തിയ കരച്ചിൽ എല്ലാ നിയന്ത്രണങ്ങളും ലംഘിച്ച് കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് കുത്തി ഒലിച്ചിരുന്നു….
നെഞ്ച് പൊട്ടിയുള്ള കരച്ചിലും അത് നൽകുന്ന വേദനയും അവളുടെ ആ കുഞ്ഞ് ശരീരത്തിനും മനസ്സിനും താങ്ങാവുന്നതിനും അപ്പുറമിയിരുന്നു…. ആശ്രയമില്ലാതെ നിലത്ത് മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്ന് പോയ അവളുടെ കണ്ണുനീർ ആ ജലകണങ്ങൾ അവയുടേതുമായി ചേർത്ത് ഒഴുക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു…. ******* “ഇച്ചായാ…എനിക്ക് വിശക്കുന്നൂ….” സന്ധ്യ മയങ്ങിയ ശേഷമാണ് സാം ശ്രീയെയും കൊണ്ട് അവിടുന്ന് തിരിച്ചത്…. പോരുന്ന വഴിക്ക് വെച്ച് അവന്റെ തോളിലേക്ക് തല ചായ്ച് വെച്ചാണ് ശ്രീയുടെ പറച്ചിൽ… “നിക്ക്….കുറച്ചൂടെ പോയാൽ ഒരു റെസ്റ്റോറന്റ് ഉണ്ട്….അവിടുന്ന് കഴിക്കാം…”
ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ അവളുടെ കൈയിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞതും അത് ഇഷ്ടപ്പെടാത്തത് പോലെ ശ്രീ ഒന്ന് ചിണുങ്ങി… “നമുക്ക് ഏതെങ്കിലും തട്ടുകടയിൽ നിന്ന് കഴിക്കാന്നേ….” അവളുടെ ആഗ്രഹം അതാണെന്ന് അറിഞ്ഞതും സാം അടുത്ത് കണ്ട ഒരു തട്ടു കടക്ക് അരികിലായി ബുള്ളറ്റ് നിർത്തി… അധികം തിരക്കില്ലാത്തത് കൊണ്ട് അവൾക്ക് വേണ്ടുന്നത് വാങ്ങിക്കൊടുത്ത് സാമും കഴിച്ചു… രണ്ട് പേരും വയറ് നിറച്ച ശേഷമാണ് അവിടുന്ന് തിരിച്ചത്… ശ്രീയെ ഷേർളിയുടെ വീടിന് മുന്നിൽ ബുള്ളറ്റ് കൊണ്ട് നിർത്തി… അവൾ താഴെ ഇറങ്ങി കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് യാത്ര പറഞ്ഞ് ഗേറ്റ് തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കടന്നു…
ഷേർളി ഡോർ തുറന്ന് കൊടുത്തത് കണ്ടതും ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ സാം പുലിക്കാട്ടിലേക്ക് വണ്ടി കയറ്റി…. കള്ള ദേഷ്യത്തോടെ തന്നെ നോക്കുന്ന ഷേർളിയെ കണ്ട് ശ്രീ ഒന്ന് ഇളിച്ച് കാട്ടി… “ചോറീ അമ്മച്ചീ…കുറച്ച് ലേറ്റ് ആയി പോയീ….അതിനെന്റെ ചുന്ദരി കുട്ടി മുഖം വീർപ്പിച്ച് നിൽക്കല്ലേ….കാണാൻ ഒട്ടും കൊള്ളില്ല ന്നേ…” ഷേർളിയുടെ കവിളിൽ പിച്ചിക്കൊണ്ട് കൊഞ്ചിയതും അവർ ചിരിച്ച് പോയി…
സാം ബുള്ളറ്റ് പാർക്ക് ചെയ്ത് ഉമ്മറത്തേക്ക് കയറി… ഹാളിൽ തന്നെ മാത്യൂവും റീനയും അമ്മച്ചിയും ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു… “എന്താണ് ഇവിടെ ഒരു ചർച്ചിക്കൽ….?” സാം അമ്മച്ചിയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു… “നിന്റെയും ദച്ചു മോളടെയും കാര്യം ആണ്…എത്രയും പെട്ടെന്ന് കെട്ടങ്ങ് നടത്തിയാലോ എന്നൊരു ആലോചന ഉണ്ട്…” റീന പറഞ്ഞത് കേട്ട് സാമിന്റെ മുഖം വിടർന്നു…. “അതിനിപ്പോ ആലോചിക്കാൻ എന്താ മമ്മാ….എനിക്ക് എപ്പഴേ സമ്മതം…” സാം മുഖത്ത് അൽപം നാണം വരുത്തിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞത് കേട്ട് അമ്മച്ചി അവനെ ഒന്ന് പിച്ചി… “അത് ഞങ്ങൾക്ക് എല്ലാവർക്കും അറിയാം….
ഇത് അത് മാത്രം അല്ല കാര്യം…നിന്റെ കൂടെ അന്നമോളുടെ കാര്യത്തിലും ഒരു തീരുമാനം എടുക്കണം…” അമ്മച്ചി പറഞ്ഞത് കേട്ട് കാര്യം മനസ്സിലാവാതെ സാം നെറ്റി ചുളിച്ചു… “അവൾക്കും പറ്റിയ ഒരു ചെറുക്കനെ കിട്ടുവാണേൽ രണ്ടാളുടെയും കെട്ട് ഒരുമിച്ച് നടത്താം…” റിന പറഞ്ഞത് ഒരു ഞെട്ടലോട് കൂടെ ആണ് അവൻ കേട്ടത്… “അവള് കുഞ്ഞല്ലേ മമ്മാ….” സാമിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് റീന് അവനെ കൂർപ്പിച്ച് നോക്കി… “ആ നിനക്കവൾ എപ്പഴും കുഞ്ഞ് ആയിരിക്കും….ദച്ചുമോളുടെ പ്രായം ആണ് അന്നക്കും…അത് ഓർമയുണ്ടോ നിനക്ക്…” റീനയുടെ നോട്ടം കണ്ട് സാം ഒന്ന് ചിരിച്ചു…
ശരിയാണ് എത്രയൊക്കെ വലുതായെന്ന് പറഞ്ഞാലും അവൾ തനിക്ക് ഇപ്പോഴും കൊച്ച് കുഞ്ഞാണെന്ന് അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ ഓർത്തു… “എന്റെ വർക്കി കൊച്ചാപ്പന്റെ മോളില്ലേ സൂസൻ…അവളുടെ മോന് വേണ്ടി അന്നയെ ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട്…” അമ്മച്ചി ഇന്ന് നടന്ന കാര്യങ്ങൾ ചുരുക്കി അവനോട് പറഞ്ഞ് കൊടുത്തു… “എന്തായാലും തിരക്ക് പിടിക്കണ്ട അമ്മച്ചീ….കുറച്ച് കൂടെ കഴിയട്ടേ…എന്നിട്ട് നമുക്ക് നോക്കാം….അല്ല അന്നമ്മ എവിടെ…?” അമ്മച്ചി പറഞ്ഞതിനോട് സാം വല്യ താൽപര്യം കാണിച്ചില്ല..കാരണം എന്തായാലും അത് നടക്കില്ലെന്ന് അവന് അറിയാമായിരുന്നു… അവൻ അന്നക്ക് വേണ്ടി ചുറ്റിനും കണ്ണോടിച്ചു…
“മോള് കിടക്കുവാ ടാ….ബാത്ത്റൂമിൽ വീണ് നെറ്റി മുറിഞ്ഞു….” റിനയെ മുഴുവൻ പറയാൻ സമ്മതിക്കാതെ സാം അപ്പോഴേക്കും സ്റ്റെയർ ഓടി കയറി മുകളിൽ എത്തിയിരുന്നു… ചാരിയിട്ട ഡോർ പതിയെ തുറന്നതും ഡിം ലൈറ്റിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ വാടി തളർന്ന് കിടക്കുന്ന അന്നയെ കണ്ട് അവൻ വല്ലാതായി… പതിഞ്ഞ കാലടിയോടെ അവൾക്ക് അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് ബെഡിന് താഴെ ആയി ഇരുന്നു… അവന് നേർക്ക് മുഖം വെച്ച് കിടക്കുന്നത് കൊണ്ട് നെറ്റിയിലെ മുറിവ് ബാൻഡേജ് ചെയ്തത് മാത്രമേ കണ്ടിരുന്നുള്ളൂ … മറുഭാഗത്തായാണ് അലക്സ് അടിച്ചത്… പക്ഷേ അപ്പോഴേക്കും ഓയിൻമെന്റും മറ്റും കൊണ്ട് വിരൽ പാട് ഒരുവിധം അവൾ മായ്ച്ചിരുന്നു…
കൈകൾ രണ്ടും പുതപ്പിൽ ചുരുട്ടി നെഞ്ചിലേക്ക് പിടിച്ച് കണ്ണുകൾ അടച്ച് കിടക്കുകയായിരുന്നു അവൾ… പാറി കളിക്കുന്ന മുടിയിഴകൾ കൈ വിരലാൽ ഒതുക്കി ചെവിക്ക് പിന്നിലേക്ക് നിർത്തി… പതിയെ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ തലോടിയതും അന്ന കണ്ണുകൾ പതിയെ ചിമ്മി തുറന്നു… തന്റെ മുറിവിലേക്ക് നോക്കി സങ്കടത്തോടെ നിൽക്കുന്ന സാമിനെ അവൾ ഉറ്റ് നോക്കി… അവന്റെ മുഖം കണ്ടാൽ അവളേക്കാൾ വേദനിക്കുന്നത് സാം ആണെന്ന് തോന്നും…. “കുഞ്ഞൂസേ….” വാത്സല്യത്തോടെ അവൻ വിളിച്ചതും അന്നയുടെ ചുണ്ട് വിതുമ്പാൻ തുടങ്ങി…. “എന്നാ ടാ കുഞ്ഞാ….വേദനിക്കുന്നോ…?” അവളുടെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ കണ്ട് ആകുലതയോടെ ബെഡിലേക്ക് എഴുന്നേറ്റ് ഇരുന്ന സാമിന്റെ വയറിന് ചുറ്റിപിടിച്ച് മുഖം അമർത്തി വെച്ച് കൊണ്ട് അവൾ ഏങ്ങി കരഞ്ഞു…….തുടരും
