💚 പ്രാണനായ് 💚 : ഭാഗം 18- അവസാനിച്ചൂ

എഴുത്തുകാരി: വാസുകി വസു

“ലച്ചൂട്ടി.. നിനക്ക് പേടിയുണ്ടോ..” രാവിലെ എഴുന്നേറ്റു കുളിയും ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റും കഴിഞ്ഞു ബെഡ് റൂമിൽ ഗെയിം പ്ലാൻ ചെയ്തു കൊണ്ട് ഇരിക്കുകയായിരുന്നു നരനും നീലിമയും.. നീലിമയുടെ മുഖത്ത് പലവിധ വികാരങ്ങൾ മിന്നി മറയുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു അവളുടെ അരികിൽ ചെന്ന് തോളിൽ കൈവെച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.നീലിമ നരനിലേക്കു ചാഞ്ഞതും അവളെ പൊതിഞ്ഞ് പിടിച്ചു. “എന്തിന്” അവനെ മുറുകെ പുണർന്ന് തലയുയർത്തി നരന്റെ മിഴികളിലേക്ക് കുസൃതിയോടെ ഉറ്റുനോക്കി. “അല്ല അർജ്ജുനെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടോന്ന്?” “ചേർത്ത് പിടിക്കാൻ ഇങ്ങനെയൊരാൾ കൂടെയുളളപ്പോൾ,മിഴികളിലെ കണ്ണുനീരൊപ്പാൻ എന്റെ വിച്ചൂട്ടനുളളപ്പോൾ എനിക്കൊരു ബുദ്ധിമുട്ടുമില്ല” ആത്മാർത്ഥമായി പറഞ്ഞു.. പ്രാണന്റെ പാതിയോട്..

ഉള്ളിൽ ലവലേശം ഭയമില്ലാതെ. നരൻ കണ്ടു..മിഴികളിൽ പ്രണയം നിറച്ച നീലീമയുടെ നീലനയനങ്ങളെ..അതിൽ ഓളം വെട്ടിയത് ഭയമായിരുന്നില്ല.തന്നോട് ഒടുങ്ങാത്ത സ്നേഹമായിരുന്നു.. ചേർത്ത് പിടിച്ചു നീലിമയുടെ ചുണ്ടുകളിൽ മുഖം അമർത്തി…പിടഞ്ഞ് മാറിയില്ല.കഴുത്തിലൂടെ മുറുക്കി പിടിച്ചു അവനെ കൂടുതൽ ശക്തിയോടെ തന്നിലേക്ക് വലിച്ചടിപ്പിച്ചു.. “മതിയെടാ വഷളാ..” ചുണ്ടുകൾ വേർപ്പെടുത്തി നരന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി ചെറുതായി ഇടിച്ചു കൊണ്ട് നീലിമ പറഞ്ഞു.. ഓടാൻ തുനിഞ്ഞവളെ പൊക്കിയെടുത്ത് വട്ടം കറക്കി ജനലിനു അരികിലേക്ക് ചേർത്ത് നിർത്തി പിൻ കഴുത്തിൽ ചുംബിച്ചു. അണിവയറിലൂടെ അവൻകൈകൾ അമർത്തി കുസൃതി കാണിച്ചത് ആസ്വദിച്ചു നിന്നു. സമയം മെല്ലെ ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി…

അച്ഛനേയും അമ്മയേയും നിർബന്ധിപ്പിച്ച് ബന്ധുവീട്ടിലേക്ക് പറഞ്ഞയച്ചു.അർജ്ജുനൻ വരുമ്പോൾ താനും നീലിമയും മാത്രം മതിയെന്ന് തീർച്ചപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. പുറത്ത് ഒരുബൈക്ക് വന്ന് നിൽക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു നരനും നീലിമയും ഒരുമിച്ച് എത്തി നോക്കി.. അർജ്ജുനൻ ബൈക്കിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങുന്നു..നീലിമയിലൂടെയും മിന്നൽ പിണർ വേഗതയിൽ പാഞ്ഞു കയറി. അവളെ പുണർന്ന് നിന്നിരുന്ന നരനത് എളുപ്പത്തിൽ മനസ്സിലായി.അവളെ തനിക്ക് അഭിമുഖമായി തിരിച്ച് നിർത്തി. “എത്രയൊക്കെ ആയാലും ഫേസ് ചെയ്യുമ്പോൾ അറിയാതെ തളർന്നു പോകും..അറിയടോ ഞാൻ കൂടെയുണ്ട്. നമ്മുടെ മുറിയിൽ” അധരങ്ങളിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു പ്രിയതമക്ക് ധൈര്യം നൽകി.. അവനെ പൊതിഞ്ഞ് പിടിച്ച അവളുടെ കൈകൾക്കും ശക്തി വർദ്ധിച്ചു. “ഇല്ലെടാ..വിച്ചൂട്ടാ…തളരില്ല ഞാൻ…

നിനക്കായ്‌ എനിക്ക് ജീവിക്കണം..എന്റെ വിച്ചൂട്ടന്റെ മാത്രം ലച്ചൂട്ടിയായി” കണ്ണുനീരിന്റെ നനവോട് പറഞ്ഞു… രാത്രിയിൽ ഉടനീളം ചിന്തിച്ചു.. ഒരുപാട് ഒരുപാട്.. മനസ്സിൽ ഓരോന്നും ചിന്തിച്ചു ഉറപ്പിച്ചു. കോളിങ്ങ് ബെൽ ചിലച്ചു..നരൻ നീലിമയെ നോക്കി കണ്ണുകാണിച്ചു.. “പറഞ്ഞതെല്ലം ഓർമ്മയുണ്ടല്ലോ” “ഉണ്ട്…തളരില്ല” പുഞ്ചിരിയോടെ തല കുലുക്കി മുറിവിട്ടിറങ്ങി… ഹാളിൽ ചെന്ന് കതക് തുറന്നു..ഒരുമാത്ര പാദങ്ങൾ നിശ്ചലമായി.. “അർജ്ജുനൻ… മുന്നിൽ കൗശല ചിരിയുമായി നിൽക്കുന്നു.. ഒരുപാട് സ്നേഹിച്ചിരുന്നു..ആത്മർത്ഥമായി തന്നെ.. വിവാഹത്തിനു മുമ്പ് മറ്റൊരാൾക്ക് താലി ചാർത്തും മുമ്പേ കരഞ്ഞു പറഞ്ഞു.. ” എന്നെ വന്ന് കൊണ്ട് പോകൂ..അർജ്ജുൻ.

നിക്ക് വയ്യെടാ നിന്നെ മനസ്സിൽ നിറച്ച് മറ്റൊരാളുടെ താലിക്കായി തല കുനിക്കാൻ വയ്യ” അപ്പോഴെല്ലാം ഒരുപാട് കാരണങ്ങൾ നിരത്തി..വീട്ടിലെ സാഹചര്യങ്ങൾ..മറ്റ് അവസ്ഥകൾ..അപ്പോഴും പൂർണ്ണമായും വിശ്വസിച്ചു സ്നേഹിച്ചവനെ.. ഓരോ സ്ഥലത്തേക്ക് ക്ഷണിക്കുമ്പോഴും സ്നേഹപൂർവ്വം നിരസിച്ചു….അതിന്റെയൊക്കെ നീരസം അവനിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. “അർജ്ജുൻ നിന്റെ താലി എന്റെ കഴുത്തിൽ വീഴുമ്പോൾ എവിടെ വിളിച്ചാലും ഞാൻ വരാം.. മരണത്തിൽ ആയാലും..” എവിടെയൊക്കെ സൂക്ഷിച്ചുവെങ്കിലും ഒരുദുർബല നിമിഷത്തിൽ ഒന്നു പിഴച്ചു…തന്റെ സ്വകാര്യ ചിത്രം ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ…എതിർത്തതാണ്..ഒരുപാട്..

“ഡീ എന്നായാലും ഞാൻ നിന്നെ കെട്ടേണ്ടതാണ്..നിന്റെ സ്വകാര്യത എപ്പോഴായാലും ഞാൻ കാണേണ്ടതാണ്.ഒരു പ്രാവശ്യത്തേക്ക് ഒന്ന് സെന്റ് ചെയ്യെടീ..കണ്ടിട്ട് ഞാൻ ഡിലീറ്റ് ചെയ്തോളാം..പ്ലീസ് നീലൂ…പ്ലീസ് ഡാ” കെഞ്ചി പറഞ്ഞപ്പോൾ അയച്ചു കൊടുത്തു പോയി..കണ്ടിട്ട് ഡിലീറ്റ് ചെയ്തേക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞു. ചോദിച്ചപ്പോഴെല്ലാം അന്നേരം തന്നെ ഡിലീറ്റിയല്ലോ എന്നായിരുന്നു മറുപടി.. പക്ഷേ ഇപ്പോഴത് തന്നെ ഉടലോടെ എരിയിച്ചു കളയാൻ മാത്രമായി ഫോർവേഡ് ചെയ്തു തന്നിരിക്കുന്നു…നീലിമയിൽ അമർഷം വളർന്ന് തുടങ്ങി. വെറുപ്പോടെ അവനെ തുറിച്ചു നോക്കി.. അർജ്ജുന്റെ മിഴികൾ നീലിമയിൽ ആയിരുന്നു.. കണ്ണുകളാൽ അവളുടെ ഉടലഴക് അളന്നെടുത്തു. പഴയതിൽ നിന്നും ഒരുപാട് മാറിയിരിക്കുന്നു.. ചുവന്ന് തുടുത്തു പഴുത്ത് പാകമായി.

ആലസ്യം വിട്ടൊഴിയാത്ത കണ്ണുകളും കൂടുതൽ ചുവന്ന അവളുടെ മലർന്ന ചുണ്ടുകളും ഉടലഴകും അവനിൽ വികാരത്തിന്റെ വിത്തുകൾ പൊട്ടിമുളപ്പിച്ചു. “വാ..അർജ്ജുനൻ പുറത്ത് അധികം നിൽക്കണ്ടാ..ആരെങ്കിലും ശ്രദ്ധിക്കും” മനസ്സിലെ വെറുപ്പ് പുറത്ത് കാണിക്കാതെ ഭയത്തിന്റെ ആവരണം അണിഞ്ഞു.വിവിധ കഴിഞ്ഞൊരു പെൺകുട്ടിയുടെ പരിഭ്രമം മുഖത്ത് തെളിഞ്ഞു. അർജ്ജുനൻ അകത്തേക്ക് കടന്നതോടെ നീലിമ വേഗം കതകടച്ചു..പ്രണയഭാവം ആകുന്നതും വരുത്താൻ ശ്രമിച്ചു. “വാ..അർജ്ജുൻ ബെഡ് റൂമിൽ ഇരിക്കാം..എല്ലാവരും ഒരു കല്യാണത്തിനു പോയിരിക്കുവാ” പ്രേമവായ്പോടെ ക്ഷണിച്ചിട്ട് അകത്തേക്ക് നടന്നു… നടക്കുമ്പോൾ നിറഞ്ഞ് തുളുമ്പുന്ന നീലിമയുടെ പിൻ കാഴ്ചയിലായിരുന്നു കണ്ണുകൾ.. അതും ശ്രദ്ധിച്ചു പിന്നാലെ മുറിയിൽ കയറി.

“അർജ്ജുനു കുടിക്കാനെന്താ വേണ്ടത്” അതിഥ്യ മര്യാദയോടെ ചോദിച്ചു…. “എന്റെ വിശപ്പും ദാഹവും അകറ്റാൻ നീയുളളപ്പോൾ ഒന്നും പ്രത്യേകം വേണ്ടാ” നാവ് നീട്ടി വട്ടം കറക്കി മേൽച്ചുണ്ടും കീഴ്ചുണ്ടും നനച്ചു കൊണ്ട് അർജ്ജുനൻ പറഞ്ഞു. “ഛെ… വെറുപ്പോടെ നീലിമ തല വെട്ടിച്ചു.. ” ജ്യൂസ് എടുത്തോളു നീലിമ..വേഗം വേണം.സമയമില്ല” ഒളിക്യാമറാ ഫിറ്റ് ചെയ്യാൻ സമയം വേണം…അതാണ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്..നീലിമ വേഗം മുറിവിട്ടിറങ്ങി.. നെഞ്ച് പടാപടാന്ന് ഇടിക്കുന്നുണ്ട്.‌ കിച്ചണിലെത്തി ജ്യൂസ് തയ്യാറാക്കാൻ ശ്രമിച്ചു… മനസ്സ് പതറി പോകുന്നു…അർജ്ജുനൻ എന്ന ചെറ്റയെ കൊല്ലാനുളള പക ഉണ്ടായിരുന്നു.. “ലച്ചൂട്ടി…” ചെറിയ നീട്ടിയുളള വിളിയൊച്ച…

കേൾക്കാൻ കൊതിച്ചിരുന്നത് പോലെ ഓടിപ്പിടഞ്ഞ് നരന്റെ മാറിലേക്ക് വീണു.. “നിക്ക് വയ്യ വിച്ചൂട്ടാ…അർജ്ജുനെ പോലൊരു ദുഷ്ടനൊപ്പം ഒരു മുറിയിൽ ..തളർന്നു പോകുവാടാ” നീലിമ തേങ്ങിക്കരഞ്ഞു…പുറത്ത് കൈ തട്ടി ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.. അവനറിയാം അവൾ അനുഭവിക്കുന്ന മാനസിക സംഘർഷം.. “രണ്ടു മൂന്നു മിനിട്ട് ഒന്ന് പിടിച്ചു നിൽക്കണം ലച്ചൂട്ടാ.. ഇനിയൊരിക്കലും കരിനിഴൽ വീഴ്ത്താനായി അവൻ വരരുത്.മുളയിലെ നുള്ളിക്കളയണം..വിഷച്ചെടികളെ” “ഹ്മ്മ്ം…ഹ്മ്മ്ം” “ഡോറ് ചാരിയിട്ടാൽ മതി…പിന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞതങ്ങ് ചെയ്യുക. ആ നിമിഷം ഞാൻ മുറിയിലുണ്ടാകും” “ഹ്മ്മ്ം… ഹ്മ്മ്മ്മം” നീലിമയെ ആലിംഗനം ചെയ്തു ചുണ്ടുകളിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു… അവൾക്ക് ധൈര്യം പകരാൻ ശ്രമിച്ചു.. “എല്ലാ സ്വസ്ഥമായാൽ ഇതിൽ കൂടുതൽ ഉമ്മ തരാം”

“പോടാ കളളത്തെമ്മാടി” കുഞ്ഞിരിപ്പല്ലുകൾ അവന്റെ മാറിലാഴ്ത്തി…വിട്ടുപോകാൻ മനസ്സില്ലാതെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.. “സമയം പോകുന്നു…വേഗമാകട്ടെ” നരൻ ഓർമ്മിപ്പിച്ചതോടെ നീലിമ അവനെ വിട്ടകന്നു…വേഗം ജ്യൂസ് തയ്യാറാക്കി റൂമിലെത്തി.. ഇതേസമയം അർജ്ജുൻ ഒളിക്യാമറ ഫിറ്റ് ചെയ്തു തൃപ്തി വരുത്തി.. “ദാ.. അർജ്ജുനൻ ജ്യൂസ്” “ഇതിൽ വല്ല മയക്ക് മരുന്ന് കലർത്തിയട്ടുണ്ടോടീ” നീലിമക്ക് അകവും പുറവും ഒരുപോലെ എരിഞ്ഞു…കൈ നീട്ടി ഒരെണ്ണം കൊടുക്കാനുള്ള ദേഷ്യം വന്നു. നരൻ പറഞ്ഞു കൊടുത്തതെല്ലാം ഒരുനിമിഷം വിസ്മരിച്ചു..ഇതുവർവ്യുളള ദേഷ്യവും സങ്കടവും അപമാനവും എല്ലാം ചേർത്ത് അവന്റെ കവിൾത്തടത്തിൽ ആഞ്ഞൊരടി കൊടുത്തു.

“എന്താടാ നായേ നീ കരുതിയത്..ഞാൻ വീർപ്പുമുട്ടി നിനക്കായി കിടക്ക വിരിച്ചു തരാൻ തയ്യാറായി നിൽക്കുകയാണന്നോ” കോപത്താൽ നീലിമ നിന്നു വിറച്ചു… “നീ..നീ എന്നെ തല്ലിയല്ലേ” ആദ്യത്തെ പകപ്പിൽ നിന്നും ഉണർന്ന് അർജ്ജുനൻ അവളെ കടന്നു പിടിച്ചു സാരിയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു.. “നീ മാത്രമാണ് എന്നെ കൊതിപ്പിച്ച് കടന്ന് കളഞ്ഞത്…ഇന്നത്തോടെ ആ കൊതിയും തീരും” രണ്ടു പേരും തമ്മിലുള്ള മൽപ്പിടുത്തം..നീലിമ ബ്ലൗസിന്റെ കയുടെ രണ്ടു ഭാഗവും വലിച്ചു കീറി നിലവിളിച്ചു…അർജ്ജുനൻ തെല്ലൊന്ന് അമ്പരന്നു.ആ നിമിഷം കാൽ ഉയർത്തി അവന്റെ അടിനാഭിയിലൊരു ചവിട്ടു കൊടുത്തു.. നാഭിക്ക് കയ്യും പൊത്തി നിലവിളിച്ചു അർജ്ജുനൻ പിന്നിലേക്ക് മറിഞ്ഞു വീണു.

മുറിയുടെ പുറത്ത് നിന്ന് മൊബൈലിൽ എല്ലാം വീഡിയോ എടുത്ത ശേഷം നരൻ റൂമിലേക്ക് കയറി.. ആദ്യത്തെ ഷോക്കിൽ നിന്ന് വിട്ടുണർന്ന അർജ്ജുനൻ അലറിക്കൊണ്ട് ചാടി എഴുന്നേറ്റു.. “വിച്ചൂട്ടാ” നീലിമ അലറിക്കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവനിലേക്ക് വീണു…അവളെയും ചേർത്ത് പിടിച്ചു ഡോറ് ലോക്ക് ചെയ്തു.. “ഒന്നൂല്ലെടാ ലച്ചൂട്ടാ ഞാനില്ലേ കൂടെ” അലറിക്കരയുന്ന പ്രിയതമയെ അശ്വസിപ്പിച്ചു…ചാടി എഴുന്നേറ്റ അർജ്ജുനൻ മുറിയിൽ നരനെ കണ്ട് അമ്പരന്നു.. “നിനക്ക് ഞാൻ ഒരിക്കൽ അന്ത്യശാസനം തന്നതല്ലേടാ എന്റെ പെണ്ണിന്റെ നിഴലിൽ നിന്റെ കണ്ണുകൾ വീഴരുതെന്ന്” പറഞ്ഞു തീർന്നില്ല അതിനു മുമ്പേ നരന്റെ അടിയേറ്റ് അർജ്ജുൻ പിന്നിലേക്ക് മലച്ചു.കലി തീരുവോളം അവനെ എടുത്ത് ചവിട്ടി.

ഇതൊന്നും കാണുവാനുളള കരുത്തില്ലാതെ നീലിമ മിഴികൾ പൂട്ടിക്കളഞ്ഞു. അവന്റെ കോളറിൽ തൂക്കിയെടുത്ത് നേരെ നിർത്തി.നിൽക്കാൻ കഴിയാതെ അർജ്ജുനൻ നിന്നാടി. “ഇതിൽ നീ ഇവളോട് പ്രവർത്തിച്ചതെല്ലാം റിക്കാർഡ് ആയിട്ടുണ്ട്.. എന്റെ പെണ്ണിന്റെ ഏതെങ്കിലും ഫോട്ടോ വൈറലാക്കണമെന്ന് നിനക്ക് തോന്നിയാൽ വീട്ടിൽ ആറടി നീളത്തിൽ ഒരു കുഴിവെട്ടിയിട്ട് വേണം തീരുമാനം എടുക്കാൻ.എന്റെ പെണ്ണിന്റെ നിഴൽ വെട്ടത്ത് നിന്റെയീ കണ്ണുകൾ ഇനിയും ഉണ്ടാകരുത്” നിർത്തി ഒരടി കൂടി കൊടുത്തതും വെട്ടിയിട്ട വാഴ പോലെ നിലത്ത് വീണു.. “കൊല്ലരുത്….ഞാനീ വഴിക്ക് വരില്ല” നിലത്ത് കിടന്ന് ദയനീയമായി അർജ്ജുൻ കരഞ്ഞു നിലവിളിച്ചു.. നരന്റെ കാൽ പിടിച്ചു. തെല്ലും മനസ്സലിവ് തോന്നിയില്ല.എങ്കിലും പറഞ്ഞു പൊയ്ക്കോളാൻ..

തല കുനിച്ചു അർജ്ജുൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു…ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ടായി അകന്ന് പോയപ്പോഴാണു നീലിമ മിഴികൾ തുറന്നത്.. “അവൻ പോയി‌‌.നിന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ പോലും ഇനി അർജ്ജുനൻ കടന്ന് വരില്ല” നരൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.. “വിച്ചൂട്ടാ” ഒരുനിലവിളിയോടെ നീലിമ നരനെ പുണർന്നു… “നീ എന്റെ പുണ്യമാ വിച്ചൂട്ടാ..എനിക്കായി കിട്ടിയ നിധി…” “താനാടോ എന്റെ പുണ്യം” നരനത് തിരുത്തി തന്റെ പ്രണയത്തെ പൊതിഞ്ഞ് പിടിച്ചു… *************† വൈകുന്നേരം ആയപ്പോഴേക്കും അച്ഛനും അമ്മയും തിരികെ വന്നു…വീട്ടിൽ നടന്നതൊന്നും അവരെ അറിയിച്ചില്ല..വേണ്ടെന്ന് നരൻ പറഞ്ഞു… അന്നത്തെ രാത്രിക്ക് കൂടുതൽ ഭംഗിയേറിയിരുന്നു…

നിലാവെളിച്ചം ജനലഴികളിൽ കൂടി അകത്തേക്ക് പ്രവേശിച്ചു.. “വിച്ചൂട്ടാ…” “പറയെടീ പെണ്ണേ സസ്പെൻസ് ഇടാതെ” “നമുക്ക് വെളിയിൽ കുറച്ചു സമയം ചിലവഴിച്ചാലൊ” “അതിനെന്താ ഇപ്പോൾ തന്നെ പൊയ്ക്കോളാം” നീലിമയെ പൊക്കിയെടുത്ത് വട്ടം കറക്കി പുറത്തേക്ക് നടന്നു..കൈകൾ കഴുത്തിലൂടെ പിണച്ചു അവനെയും നോക്കി മാറിൽ പറ്റിച്ചേർന്ന് കിടന്നു.. മുറ്റത്തെ ചെമ്പകമരച്ചുവട്ടിൽ നീലിമയുടെ മടിയിൽ തല ചായിച്ചു നരൻ കിടന്നു…അവന്റെ മുടിയിഴകളിൽ തലോടി പ്രണയത്തോടെ മിഴകളിലേക്ക് ഉറ്റുനോക്കി അവളിരുന്നു.. പതിയെ കഴുത്തിലൂടെ കൈകൾ ചുറ്റി പ്രിയതമയുടെ മുഖം തന്നിലേക്ക് വലിച്ചടിപ്പിച്ചു അധരങ്ങൾ നുകർന്നു…പതിയെ വികാരങ്ങൾക്ക് തീ പിടിച്ചതും അവളെ അടർത്തി മാറ്റി നിലത്തേക്ക് കിടത്തി..കൈകൾ മേനിയിൽ ഇഴഞ്ഞ് നടന്നപ്പോഴന്നു പുളഞ്ഞു..

വസ്ത്രങ്ങൾക്ക് സ്ഥാനചലനം സംഭവിച്ചതും നരൻ തന്നിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങിയപ്പോൾ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു..പതിയെ അവന്റെ ഭാരത്തെ തന്നിലേക്ക് മുറുക്കി പിടിച്ചു… “നമുക്കൊരു കുഞ്ഞിനെ എത്രയും പെട്ടെന്ന് വേണം” കാതരമായി ചെവിയിൽ മന്ത്രിച്ചതും നീലിമ തെല്ലൊന്ന് വലിഞ്ഞ് മുറുകി നരനെ ഇറുക്കി പുണർന്നു… “പിന്നെ വേണ്ടായോ..നിക്ക് വേഗം താ വിച്ചൂട്ടാ ഒരു കുഞ്ഞിനെ” നാണത്തോടെ അവൾ മൊഴിഞ്ഞു…മുഖം പൊത്തിയ കൈകൾ അടർത്തി മാറ്റി പ്രിയപ്പെട്ടവളുടെ കണ്ണിലേക്ക് ഉറ്റുനോക്കി കളളച്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.. “നീ കൂടി മനസ്സ് വെയ്ക്കണം…” “പോടാ വഷളാ…കളളത്തെമ്മാടി…” കുഞ്ഞരിപ്പല്ലുകൾ അവന്റെ മാറിലേക്ക് ആഴ്ത്തി..പതിയെ അവിടെ ചുംബിച്ചു… വിയർപ്പിൽ കുളിച്ച പ്രിയതമന്റെ മാറിലേക്കവൾ മുഖം പൂഴ്ത്തി… അപ്പോൾ പൂർണ്ണ ചന്ദ്രൻ അവർക്കായി നറുനിലാവ് പൊഴിച്ചങ്ങനെ നിന്നു… കളളച്ചിരിയോടെ……

അവസാനിച്ചൂന്ന് പറയുന്നില്ല…അവർ പ്രണയിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കട്ടെ….വിവാഹം കഴിഞ്ഞുള്ള പ്രണയമാണ് നിലനിൽക്കുന്നത്… അതുകൊണ്ട്… പെട്ടെന്ന് എഴുതിയതാണ്.ഈ പാർട്ടിൽ തീരില്ലെന്ന് അറിയാം.അതുകൊണ്ട് ഒന്ന് ഒതുക്കിയെടുത്തതാ .. അതിന്റെ കുറവുകൾ കാണും…ക്ഷമിക്കുക… വായിച്ചു അഭിപ്രായം പറയണം.. ഇഷ്ടം ആയാലും ഇല്ലെങ്കിലും… ഒളിക്യാമറാ അവരത് കണ്ടുപിടിച്ചു ഒഴിവാക്കിക്കൊള്ളും…പ്രത്യേകം എഴുതിയില്ലെന്നെയുള്ളൂ നാളെ മുതൽ മനസ്സറിയാതെയും രാവണാസുരമായിട്ടും കണ്ടുമുട്ടാം..അതുകഴിഞ്ഞു അവന്തിക..എല്ലാം ഈ മാസം തീർക്കും,

പ്രാണനായ് : ഭാഗം 17