മധുരനൊമ്പരം…..🍒🍒 : ഭാഗം 10
എഴുത്തുകാരി: റിൻസി പ്രിൻസ്‌
ഭക്ഷണം കഴിക്കാനായി ഇരുന്നപ്പോൾ സോഫിയും എബിയും അനുരാധയും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു ഇരുന്നത്…… എല്ലാവരും അവിടെ ഓരോ ഇടങ്ങളിലായി ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട് അത്യാവശ്യം വലിയ ഹോട്ടലാണ്….. എങ്കിലും ഉച്ചസമയം ആയതിനാൽ തന്നെ നല്ല തിരക്കാണ്……. കസേരകൾക്ക് പഞ്ഞം ആണ്….. എല്ലാവരും കയറിയതിനുശേഷമായിരുന്നു ജോജി അവിടേക്ക് വന്നിരുന്നത്…… രണ്ട് ആളുകൾ മാത്രമുണ്ടായിരുന്ന സീറ്റ് പലതും അയാൾ നോക്കിയെങ്കിലും എല്ലായിടത്തും അപ്പോഴേക്കും ഓരോരുത്തരും ഇരുന്നിരുന്നു….. എബി ആണ് ആദ്യം ജോജിയെ കണ്ടത്…… ” ജോജി സാറിനെ ഇരിക്കാൻ സീറ്റ് ഒന്നും കിട്ടിയിട്ടില്ല……
ഇവിടെ ഒരു സീറ്റ് ഒഴിവുണ്ട് ല്ലോ നമ്മുടെ ഈ സീറ്റിൽ 4 പേർക്ക് സുഖമായി ഇരിക്കാൻ പറ്റും….. സാറിനെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചാലോ…..? സോഫി അങ്ങനെ ഒരു അഭിപ്രായം പറഞ്ഞപ്പോൾ അനുരാധയുടെ മനസ്സിലും അങ്ങനെയൊരു ആഗ്രഹം തോന്നാതിരുന്നില്ല…… എങ്കിലും അവളത് പുറത്തുകാണിച്ചില്ല…… അപ്പോഴേക്കും എബി കൈ ആട്ടി ജോജിയെ വിളിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു…… ജോജി അരികിലേക്ക് വരും തോറും തൻറെ ഹൃദയം മുറുക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് വീണ്ടും അനുപമ അത്ഭുതത്തോടെ ഓർത്തു…… അവളുടെ അരികിലുള്ള കസേരയിൽ ആയാണ് ജോജി സ്ഥാനം ഉറപ്പിച്ചത്…… പരിഭ്രമം തോന്നി അവൾക്ക്….
ടെൻഷൻ അധികരിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ കൈ വിരലുകൾ പരസ്പരം ഞെരിച്ചു സമ്മർദ്ദം ഒഴിവാക്കാൻ ശ്രെമിച്ചു….. നിമിഷനേരം കൊണ്ട് ഹൃദയം പൂർവാധികം ശക്തിയിൽ മിടിക്കുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു….. അവൻ അരികിൽ നിൽകുമ്പോൾ പേരറിയാത്ത പല വികാരങ്ങളും തന്നെ പൊതിയുന്നുണ്ട് എന്ന് അവൾ ഓർത്തു….. കുറെ സമയം കൊണ്ട് തന്നെ എബിയും ജോജിയും തമ്മിൽ നല്ലൊരു സൗഹൃദം ഉണ്ടായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു….. സോഫി ഇടയ്ക്കിടെ അർത്ഥം വെച്ച് അനുവിനെ നോക്കുകയും ചിരിക്കുകയും ഒക്കെ ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു…… അത് ജോജി കാണുമോ എന്നുള്ള ഭയം ആയിരുന്നു അനുവിന്റെ മനസ്സിൽ നിറയെ…..
ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനിടയിൽ നുള്ളി കഴിക്കുന്ന അനുരാധ നോക്കി തൻറെ അരികിലിരുന്ന കറി എടുത്ത് അവളുടെ ഭക്ഷണത്തിലേക്ക് ഒഴിച്ചു കൊണ്ട് ജോജി വളരെ രസകരമായ രീതിയിൽ പറഞ്ഞു…… ” താൻ നന്നായി കഴിക്കാൻ നോക്ക്…. നന്നായി പാട്ടുപാടാൻ ഉള്ളത് ആണ്……. ഇല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ അവിടെ ചെന്ന് തലകറങ്ങി വീഴും……. കുസൃതിയോടെ ജോജി അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ എല്ലാവരും ചിരിച്ചിരുന്നു….. സോഫി മാത്രം അനുവിന്റെ കാലിൽ ഒന്ന് തട്ടി……. അനുവിന് എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു……. കൊണ്ടുവരുന്ന ഭക്ഷണങ്ങളിൽ പലതും അവളുടെ പ്ലേറ്റിലേക്ക് കൂടി അവൻ വിളമ്പുന്നത് ആകാംക്ഷയോടെ ആയിരുന്നു സോഫിയും അനുവും എബിയും എല്ലാം നോക്കിക്കണ്ടിരുന്നത് …….
പക്ഷേ ഒരു ഭാവ വ്യത്യാസവും ഇല്ലാതെ ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയാണ് ജോജി…….. ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ എപ്പോഴാ അനുവിന്റെ കണ്ണുകൾ അവൻറെ കണ്ണുകളുമായി കൊരുത്തിരുന്നു…… ഒരു നിമിഷം മൗനമായ ഇരുകണ്ണുകളും വാചാലം ആകാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു……. ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ ഒളിപ്പിച്ച പ്രണയം പുറത്തേക് ചാടുമോ എന്ന് ഒരു നിമിഷം രണ്ടുപേരും ഭയപ്പെട്ട് പോയിരുന്നു…… രണ്ടുപേരുടെയും ഉള്ളിൽ നിറയെ തുറന്നു പറയാൻ വെമ്പൽകൊള്ളുന്ന ഒരു പ്രണയം കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു……. എത്ര അടക്കിനിർത്താൻ ശ്രമിച്ചിട്ടും ജോജിക്കും അവളുടെ സാമീപ്യത്തിൽ ആ പ്രണയത്തെ അടക്കി നിർത്താൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല……..
ആദ്യകാഴ്ചയിൽ തന്നെ തൻറെ ഹൃദയത്തിൽ ഇടം പിടിച്ചവളാണ്……. തൻറെ മനസ്സിൽ പ്രണയത്തിൻറെ പേമാരിയായി പെയ്തവളാണ്…… അവളുടെ അരികിൽ ആണ് ഇരിക്കുന്നത്……. ആ സാമീപ്യം തന്നെ വല്ലാത്തൊരു അവസ്ഥയിൽ കൊണ്ടു ചെന്നെത്തിക്കുന്നു എന്ന് ആ നിമിഷം ജോജിയും അത്ഭുത പൂർവ്വം ഓർക്കുകയായിരുന്നു…….. അതിലെല്ലാമുപരി ഈ നിമിഷം അവളുടെ മുൻപിലേക്ക് തൻറെ പ്രണയം വെളിപ്പെട്ട് പോകുമോ എന്ന ഒരു ഭയവും അവനിൽ ഉടലെടുത്തിരുന്നു……. അത് അറിയുന്ന നിമിഷം അവളുടെ മറുപടി തനിക്ക് അനുകൂലം അല്ലെങ്കിൽ തൻറെ ഹൃദയത്തെ അത് നോവിക്കുന്നത് ചെറിയ രീതിയിൽ ആയിരിക്കില്ല എന്ന് ഉറപ്പായിരുന്നു…….
വീണ്ടും കുറച്ചു അധികം ഉള്ള യാത്ര ഉണ്ടായിരുന്നു എറണാകുളം വരെ…….. തിരിച്ചു പോകുന്നതിനായി വണ്ടിയിലേക്ക് കയറി…… കുറച്ചുസമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വീണ്ടും അനുവിന് ആ വണ്ടിയുടെ ഗന്ധവും മറ്റും അനുഭവപ്പെട്ടപ്പോൾ സഹിക്കാൻ അസഹ്യമായി തോന്നിയിരുന്നു……. കുറച്ചുസമയം പുറത്തെ കാറ്റടിച്ചപ്പോൾ വീണ്ടും അവൾക്ക് മനം പുരട്ടുന്നതായി തോന്നിയിരുന്നു……. അവളുടെ മുഖഭാവത്തിൽ നിന്ന് തന്നെ കാര്യം മനസ്സിലാക്കിയതും അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ജോജി ചോദിച്ചു ……. “വീണ്ടും ശർദ്ദിക്കാൻ വരുന്നുണ്ടോ…….? ” എനിക്കെന്തോ ഈ മണം പറ്റില്ല……
ആ യാത്രകൊണ്ട് അവനോടുള്ള അപരിചിതത്വം മാറിയിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു അവൾക്ക്……. അതിനുമപ്പുറം ഉള്ളിനുള്ളിൽ എപ്പോഴൊക്കെയോ അവൻറെ സാമിപ്യം ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന സത്യം അവർ ഉൾക്കൊണ്ടു…… അവന്റെ സാമിപ്യം ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരു മനസ്സ് ഉള്ളിൽ ഇരുന്നു വീർപ്പുമുട്ടുന്നു……. കയ്യിൽ ഇരുന്ന വെള്ളത്തിൻറെ കുപ്പി അവളുടെ നേർക്ക് അവൻ നീട്ടിയിരുന്നു……. അവൾ വാടി തളർന്നു അവശയായി തുടങ്ങിയെന്ന് അവന് മനസ്സിലായിരുന്നു….. വെള്ളം കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ഒരല്പം ആശ്വാസം തോന്നിയിരുന്നു……… അവളുടെ മുഖത്ത് പറ്റിയിരുന്ന വെള്ളത്തുള്ളികൾ ചൂണ്ടി അവൻ കാണിച്ചുവെങ്കിലും അത് എന്താണ് എന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായിരുന്നില്ല……
എന്താണെന്ന് അവൾ മുഖം കൊണ്ട് ആംഗ്യം ചോദിച്ചപ്പോഴേക്കും കയ്യിൽ ഇടുന്ന ടവ്വൽ കൊണ്ട് അവൻ തന്നെ ആ വെള്ളത്തുള്ളികൾ തൂത്തുകളഞ്ഞിരുന്നു……. ഒരു നിമിഷം രണ്ടുപേരും വല്ലാതെ ആയി പോയിരുന്നു……. രണ്ടുപേരും മിഴികൾ തമ്മിൽ കോർത്തിരുന്നു…….. ഏറെ ആവേശത്തോടെ മിഴികൾ തമ്മിൽ ഹൃദയത്തിൽ ആഴ്ന്നു തുടങ്ങി …….. കുറച്ചുസമയം അങ്ങനെതന്നെ ഇരുന്നു……. ” തനിക്ക് ക്ഷീണം ഉണ്ടെങ്കിൽ ഒന്ന് ഉറങ്ങിക്കോ…… സ്ഥലം എത്തുമ്പോൾ ഞാൻ വിളിച്ചോളാം…… തന്റെ വികാരങ്ങളെ മറച്ചുപിടിക്കാൻ വേണ്ടി അവന് അങ്ങനെയാണ് പറയാൻ തോന്നിയത്………. അപ്പോഴേക്കും വീണ്ടും സ്റ്റീരിയോയിൽ നിന്നും പ്രണയഗാനം ഒഴുകി തുടങ്ങിയിരുന്നു……..
ആദ്യമായ് കണ്ടതും കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ടതും ഇഷ്ടമാണെങ്കിലും മൗനമായ് നിന്നതും അറിയുന്നു ഞാൻ… പാതിരാ കുയിലുകളേ പോരുമോ ഇതു വഴിയെ… പാട്ടിന്റെ ഇരടി താളങ്ങൾക്ക് ഒപ്പം രണ്ടുപേരുടെയും മനസ് പ്രണയത്തിന്റെ കുത്തൊഴുക്കിൽ ആയിരുന്നു….. പെട്ടന്ന് വണ്ടി ഒന്ന് ഉലഞ്ഞു….. അനുരാധ പെട്ടന്ന് അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർന്നു പോയി ….. അവൻ അവളെ തന്റെ കരവലയങ്ങളിൽ പൊതിഞ്ഞു……. ആദ്യമായി അവന്റെ ഹൃദയത്താളം അവൾ അറിഞ്ഞു….. വീണ്ടും ഒരു നിമിഷം ഇരു മിഴികളും സജലം ആയി……. നിങ്ങളിരുപേരെന്തേ ഇരുകരളുകളും ” തമ്മിലൊരു വാക്കിന്റെ ” തരിയകലമിടുന്നൂ ആരൊരാള്‍ ഓതുമോ ഇഷ്ടമെന്നാദ്യമായ് കാതിലാണെങ്കിലും മൂളുമോ രാഗമായ് കൊതിക്കുന്നു ഞാൻ പൂനിലാ മഴ നനയും പാതിരാ കുയിലുകളേ തേനിളം മുരളിയുമായ്‌ പോരുമോ ഇതു വഴിയെ നാളേറെയായുള്ളില്‍ മൂടുമനുരാഗത്തിന്‍ ഈണങ്ങള്‍ പാടാമോ തെല്ലുമിനി വൈകാതെ പൂനിലാ മഴ നനയും പാതിരാ കുയിലുകളെ…
മുറുകി തുടങ്ങി അനുവിന്റെ ഹൃദയത്താളം….. ചോർന്നു തുടങ്ങി ജോജിയുടെ മനോശക്തി…… അതിലെ ഓരോ വരികളും തങ്ങളുടെ മനസറിഞ്ഞു പറയുന്നതുപോലെയാണ് എന്ന് തോന്നിയിരുന്നു ഇരുവർക്കും…… ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായാണ് ഈ ഗാനത്തിന് ഇത്രയും മനോഹാരിത ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് അവൾ അറിയുന്നത്………. അല്ലെങ്കിലും മനസ്സിലേക്ക് ഒരു പ്രിയപ്പെട്ട ഇഷ്ടം കടന്നുവരുമ്പോൾ കാണുന്നത് ഒക്കെ ഒരു പ്രത്യേക ഭംഗിയാണ്…… കേൾക്കുന്നതെല്ലാം ഒരു പ്രത്യേക ഇമ്പം ആണ്…… ഏതൊരാൾക്കും ഈ ഒരനുഭൂതി ഇങ്ങനെ തന്നെയായിരിക്കും……. മൗനം വാചാലമായ് നിമിഷങ്ങളിൽ എപ്പോഴൊക്കെയോ ഇരുകണ്ണുകളും അറിയാതെ അവർ മനസ്സിൽ അടക്കി പിടിച്ചു വച്ചിരുന്ന പ്രണയം കണ്ണുകളിലൂടെ പുറത്തുവന്നിരുന്നു…….
രണ്ടുപേർക്കും ഏകദേശം കാര്യങ്ങളൊക്കെ മനസ്സിലായി തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു…… എറണാകുളത്തെ എത്തിയപ്പോഴേക്കും എല്ലാവരും ഉഷാറായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു…… മ്യൂസിക് ബാൻഡ് പ്രോഗ്രാം തുടങ്ങി…… എല്ലാവരും നല്ല ഉഷാറായി തന്നെ പാട്ടുകൾ പാടിയിരുന്നു……. പരിപാടിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചു പോകാൻ നേരം വണ്ടിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു ആരോ ചിലരൊക്കെ മറൈൻഡ്രൈവിൽ പോയാലോ എന്ന് ഒരാഗ്രഹം പറഞ്ഞിരുന്നു…… ഭൂരിപക്ഷത്തിന്റെ അഭിപ്രായതുകൊണ്ട് തന്നെ എറണാകുളത്ത് ചെറുതായി ഒന്ന് കറങ്ങാം എന്ന് ഫാദർ തീരുമാനിച്ചിരുന്നു…….. വൈകുന്നേരത്തോടെ തിരികെ പോകാം എന്ന ധാരണയിൽ എല്ലാവരും മറൈൻ ഡ്രൈവിലേക്ക് ചെറുതായി ഒന്ന് കറങ്ങാൻ തീരുമാനിച്ചിരുന്നു…….
എല്ലാവരും ഓരോ പരിപാടികളിലാണ് ആരുടെയൊക്കെയോ കയ്യിൽ വീഡിയോ ക്യാമറകൾ മറ്റുമുണ്ട്…….. പലരും ചിത്രം പകർത്തുന്നത് തിരക്കിലും മറ്റുമാണ്…… ഒരു ഓരത്തേക്ക് മാറിയിരുന്നു സംസാരിക്കുകയാണ് എബിയും സോഫിയും……. വെറുതെ അവിടെ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരുന്നപ്പോൾ ആണ് തൻറെ അരികിലേക്ക് നടന്നു വരുന്ന ജോജിയെ കണ്ടത് …….. പെട്ടെന്ന് അവളുടെ ഹൃദയതാളം നെഞ്ചിടിപ്പ് ഉയരുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞിരുന്നു …… അത്ഭുതത്തോടെ അവൾ വീണ്ടും വീണ്ടും തൻറെ മനസ്സിനോട് ആ ചോദ്യം ചോദിച്ചു എന്താണ് തനിക്ക് സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന്…… ഈ മുഖം കാണുമ്പോൾ മാത്രം അടിവയറ്റിൽ നിന്നും ഉയർന്ന ഒരാന്തലിന്റെ കാരണമെന്താണ്……? ”
ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരിക്കുകയാണോ…….? വളരെ പരിചയമുള്ള ഒരാളെ പോലെ അവൻ വന്നു ചോദിച്ചിരുന്നു….. ” അവർ സംസാരിക്കാല്ലേ….. ഞാൻ ഇടയ്ക്ക് പോകുന്നത് ബോറിങ് അല്ലേ…… അതുകൊണ്ട് മാറി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു….. സോഫിയെ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച് അനു പറഞ്ഞു…… ” ഈ പ്രണയിക്കാത്ത ആളുകൾക്ക് ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഏറ്റവും ബോറിങ് ആയി തോന്നുന്നത്…… മറ്റുള്ളവർ പ്രണയിക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ ആണ്….. സത്യം പറഞ്ഞാൽ തനിക്ക് അങ്ങനെ വല്ല ബോറിംഗ് തോന്നിയിട്ടുണ്ടോ…….? ” അങ്ങനെയൊന്നും തോന്നിയിട്ടില്ല…… ചിലപ്പോഴൊക്കെ തോന്നും ഇവളുടെ സംസാരം കേൾക്കുമ്പോൾ തോന്നും ഭയങ്കര പൈങ്കിളി ആണ് എന്ന് … ” പ്രണയം എന്നും അല്പം പൈങ്കിളി ആണ് രാധ……. കാലം എത്ര മാറിയാലും എല്ലാ പ്രണയത്തിനും ചെറിയ പൈങ്കിളി ഒക്കെ ഉണ്ടാകും…..
അല്പം പൈങ്കിളി ഇല്ലങ്കിൽ പിന്നെ പ്രണയം പരമ ബോറാണ്…. “ഇത്രയും ആധികാരികമായി പറയാൻ ആരെങ്കിലും പ്രണയിച്ചിട്ടുണ്ടോ……? ” അങ്ങനെ ചോദിച്ചാ ജീവിതത്തിലൊരിക്കലെങ്കിലും പ്രണയിക്കാത്തവരായി ആരെങ്കിലും ഉണ്ടാകുമോ രാധ……? പെട്ടെന്ന് അവളുടെ ഹൃദയത്തിൽ ഒരു വേദന കടന്നുപോയി….. ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ എവിടെയോ ഒരു നീറ്റൽ അനുഭവപ്പെട്ടു…… ” മനസിന്റെ കോണിൽ എപ്പോഴോ പതിഞ്ഞുപോയ ഒരു രൂപം എൻറെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു……. ഏതൊക്കെയോ സ്വപ്നങ്ങളിൽ അവൾ മനസ്സിൽ കുടിയേറിയിരുന്നു……. പിന്നീട് ജീവിതത്തിന്റെ ഓട്ടപാചിലിൽ ഏതോ ഒരു ഭാഗത്തിൽ സ്വയം മറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…… “ഇപ്പോഴോ….?
ആകാംക്ഷയോടെ ആയിരുന്നു അനു അത് തിരക്കി ഇരുന്നത്….. “അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ….. താൻ അന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ മേൽവിലാസം പോലും അറിയാതെ തന്നെ തേടി വന്ന ഒരു കത്ത്…… അത് തനിക്ക് എത്ര പ്രിയപ്പെട്ടതാണെന്ന്…… അതുപോലെ മനസ്സിൻറെ ഉള്ളിൽ എവിടെയോ ഒരു പ്രിയപ്പെട്ട ഇഷ്ടമായി അത് എനിക്കും അങ്ങനെ കിടക്കുന്നു എന്ന് മാത്രം……. ” ജോജിച്ചായ ഒന്ന് വന്നേ….. അപ്പോഴാണ് തൊട്ടടുത്ത സീറ്റിൽ നിന്നും റീന ജോജിയെ വിളിക്കുന്നത് കണ്ടത്…… “ജോജിച്ചായാ….. എന്ന അവളുടെ വിളിയിൽ എന്തൊക്കെയൊ ഒരു പരിഭവം അനുരാധയിൽ ഉടലെടുത്തിരുന്നു…… ” ഇപ്പൊൾ വരാം…..!! അനുരാധയോട് പറഞ്ഞിട്ട് ജോജി അവിടേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ അവളെ തന്നെയായിരുന്നു അനുരാധ നോക്കിയിരുന്നത്…..
അവളുടെ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് കൊണ്ടു പോയി ആളെ പരിചയപ്പെടുത്തി കൊടുക്കുകയാണ് റീന…… ട്രൂപ്പിൽ വന്നപ്പോൾ മുതൽ ആളോട് ഇടയ്ക്കിടെയുള്ള അവളുടെ അമിത സ്വാതന്ത്ര്യവും ആളുടെ കയ്യിൽ തൂങ്ങിയുള്ള നടപ്പും ഒക്കെ കണ്ടപ്പോൾ മുതൽ എന്തോ അനുരാധയ്ക്ക് ഇഷ്ടമാകുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല…… തന്റെ അരികിൽ ആൾ ഇരുന്നപ്പോൾ തന്നെ അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു അല്പം ദേഷ്യം തോന്നിയത് താൻ കണ്ടിരുന്നു…… “ഒരു ഫോട്ടോ എടുക്കാം അല്ലെ….. റീന പറഞ്ഞപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് ജോജി അനുരാധയുടെ മുഖത്തേക്കാണ് നോക്കിയത്…… എല്ലാം കണ്ടിട്ടും ഒന്നും ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത രീതിയിലാണ് അവളുടെ നിൽപ്പ് കണ്ടപ്പോൾ ജോജിക്ക് ചിരിയാണ് വന്നത്……
എങ്കിൽ പിന്നെ ആ മനസ്സ് അറിഞ്ഞു കളയാം എന്നുള്ള രീതിയിൽ ഒപ്പം നിന്ന് ഒന്ന് രണ്ട് ഫോട്ടോകൾ എടുക്കാൻ സമ്മതിച്ചിരുന്നു ജോജി….. ജോബിൻ ആണ് ഫോട്ടോകളൊക്കെ എടുക്കുന്നത്……. അവൻറെ ക്യാമറയിൽ മനോഹരമായി ഫോട്ടോകൾ എടുത്തു കഴിഞ്ഞു…… എല്ലാവരും വണ്ടിയിൽ കയറിയപ്പോഴേക്കും സീറ്റിലും ഇരുപ്പിലും ഒക്കെ അല്പം മാറ്റം വന്നിരുന്നു…… ഏറ്റവും പുറകിലുള്ള സീറ്റിൽ പോയി സോഫിയും എബിയും അവരുടെ സ്ഥാനം കണ്ടെത്തി വർത്തമാനം പറഞ്ഞു ഇരിക്കാൻ തുടങ്ങി….. റീനയുടെ അമ്മ വണ്ടിയിൽ ഉള്ള ഒരു സിസ്റ്ററുമായി പരിചയത്തിലായി അവരുടെ ഒപ്പം ആയി ഇരിപ്പ്…… അമ്മ ഉള്ളതുകൊണ്ട് മാത്രം റീനയ്ക്ക് ജോജിയോടൊപ്പം ഇരിക്കാനുള്ള അവസരം ലഭിച്ചില്ല……..
ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ അവൾ കൂടെ കയറി ഇരുന്നേനെ എന്ന് അനുരാധ ഓർത്തിരുന്നു…… കുറേ നേരം കഴിഞ്ഞിട്ടും ജോജിയെ കാണാഞ്ഞപ്പോൾ അനുവിന് ഒരു നേരിയ സങ്കടം തോന്നിയിരുന്നു……. ഇനിയിപ്പോൾ ആൾ ഇവിടെ വന്ന് ഇരിക്കാതെ ഇരിക്കുമോ എന്നൊരു ഭയം അവളിൽ ഉടലെടുത്തിരുന്നു…… കുറച്ചുനേരം കഴിഞ്ഞ് വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ആക്കിയപ്പോൾ ആണ് ജോജി കയറിയത്…… ഒരുപാട് സീറ്റുകൾ വേറെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അനു ഇരിക്കുന്ന സീറ്റിൽ തന്നെ വന്ന് ജോജി ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു….. അത് കണ്ടപ്പോൾ അറിയാതെ അവളുടെ മനസ്സിൽ ഒരു ചിരി തെളിഞ്ഞിരുന്നു….. അത് മുഖത്തേക്കും പ്രതിഫലിച്ചിരുന്നു….. അത് കണ്ട നിമിഷം തന്നെ കുസൃതിയോടെ ജോജി അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി……
“എന്താ ചിരിക്കുന്നത് …..? ഒന്നും മനസ്സിലാവാത്ത പോലെ ജോജി അവളോട് ചോദിച്ചു…… “ഞാൻ വിചാരിച്ചു ഇനി ഇപ്പോ ഇവിടേക്ക് വരില്ലയിരിക്കും എന്ന്…… അവിടെ വേറെ സീറ്റുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ….. ” ഞാനെന്ന അവിടെ എവിടെയെങ്കിലും ഇരിക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചതായിരുന്നു….. അപ്പൊൾ താൻ ഇവിടെ കമ്പനി ഒന്നും ഇല്ലാതിരിക്കുന്നത് കണ്ടു ഞാൻ വിചാരിച്ചു ബോറടിച്ചു ഇരിക്കുവാണെന്ന്…… അതുകൊണ്ട് ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്….. ഇഷ്ടമായില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ തിരിച്ചു പോകാം…. അവൻ എഴുനേൽക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ കൈകളിൽ പിടിച്ചു പറഞ്ഞു…. ” ഇഷ്ടമായി……..!! “എന്ത്…..? അവൻ കുസൃതിയോടെ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു ….. ” ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ പോകാൻ….
“എന്ത് ഇഷ്ടമായി എന്നാ പറഞ്ഞത്……? അവന്റെ കൈയ്യിൽ മുറിക്കിയ അവളുടെ കൈയ്യിൽ നോക്കി അവന് ചോദിച്ചു…. അതിന് എന്ത് മറുപടി പറയണം എന്ന് അവൾക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു…… അവൾ പെട്ടന്ന് കൈ മാറ്റി…. “സോറി അറിയാതെ….!! അവൾ പറഞ്ഞു….. അവൻ ചിരിച്ചു……. “റീന രണ്ടുമൂന്നു വട്ടം ഇങ്ങോട്ട് നോക്കുന്നുണ്ട്…… ഒരുപക്ഷേ സാറിനെ അവിടേക്ക് വിളിച്ചിരുത്താൻ വേണ്ടിയാവും…… അവൾ വിഷയം മാറ്റാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞു…. “എങ്കിൽ നമുക്ക് ആ സീറ്റിലേക്ക് മാറി ഇരിക്കാം….. അവിടെ മൂന്നു പേർക്ക് ഇരിക്കലോ….. എന്നിട്ട് റീനയെ വിളിക്കാം….. തനിക്ക് ഒരു കമ്പനി ആകും….. ”
എനിക്ക് തൽക്കാലം അവളുടെ കമ്പനിയുടെ ആവശ്യമൊന്നുമില്ല…… സർ അവളുടെ അടുത്ത് പൊയ്ക്കോളൂ…… എനിക്ക് ആരുടെയും കമ്പനി വേണമെന്നില്ല….. പെട്ടെന്ന് പരിഭവത്തിൽ ചുവന്നുതുടുത്ത അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ഒരു നിമിഷം അവൻ നോക്കിയിരുന്നു പോയിരുന്നു…… ആ നിമിഷമാണ് തൻറെ പ്രണയത്തിൻറെ സ്വാർത്ഥത മുളപൊട്ടി പുറത്തേക്ക് വന്നത് അനുവും അറിഞ്ഞിരുന്നത്…….. പെട്ടെന്ന് അവൻറെ കണ്ണുകളെ അഭിമുഖീകരിക്കാൻ കഴിയാതെ അവൾ പുറത്തേക്ക് കണ്ണുകൾ നട്ടു……. സുഖകരമായ മൗനം ഇരുവർക്കും ഇടയിൽ നിറഞ്ഞു….. കുറച്ചു സമയങ്ങൾക്കു ശേഷം വണ്ടി വീണ്ടും ചായ കുടിക്കാനായി നിർത്തിയിരുന്നു…..
ജോജി പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയതും റീന ഓടി കൊണ്ടുവന്ന് ഒരു ചായയുടെ ഗ്ലാസ് ജോജിയുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു…… ” ഞാൻ ഒരു ചായയും കൂടി വാങ്ങി…… അവൾ പറയുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ അറിയാതെ ജോജി അനുവിന്റെ മുഖത്തേക്കാണ് നോക്കിയത്….. അവളുടെ മുഖം വീർത്തു ഇരിക്കുന്നുണ്ട്….. ” ഞാൻ ചായ കുടിക്കില്ല റീന….. അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ജോജി പറഞ്ഞപ്പോൾ അനുരാധയുടെ മുഖം ഒന്ന് തെളിഞ്ഞതായി ജോജിക്ക് തോന്നിയിരുന്നു….. ആ നിമിഷം അവന് ചിരി വന്നിരുന്നു….. ” കാപ്പി ആണോ ജോജിച്ചായന് ഇഷ്ടം….. എങ്കിൽ ഞാൻ ഇപ്പൊ വാങ്ങി കൊണ്ടു വരാം….. ” ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ട റീന…… ഇനിയിപ്പോ ബുദ്ധിമുട്ടേണ്ട…. ഞാൻ ഇറങ്ങികോളാം….
ചിരിയോടെ അത് പറഞ്ഞതിനുശേഷം സീറ്റിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു ഇറങ്ങിപ്പോയിരുന്നു….. അപ്പോഴേക്കും അവളുടെ അമ്മ അരികിൽ വന്നിരുന്നു…….. പിന്നീട് റീന അവരോടൊപ്പം പോയി….. അനു പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോഴേക്കും കണ്ടിരുന്നു സോഫിയും എബിയും നിന്ന് ഐസ്ക്രീം കഴിക്കുന്നത്….. രണ്ടുപേർക്കും താൻ ഇവിടെ ഉണ്ട് എന്നുള്ള ബോധം പോലും ഇല്ല എന്ന് ആ നിമിഷമാണ് അനുരാധ ഓർത്തത്….. പെട്ടെന്ന് ബസ്സിൽ നിന്നും കുറച്ച് അപ്പുറം മാറി നിന്നിരുന്ന ജോജിയെ അവൾ കണ്ടത്….. അവൻ അവളെ കാത്തു നിന്നതുപോലെ അവൾക്ക് തോന്നി….. “വാടോ ചായകുടിക്കാം….
ജോജി അവളെ ക്ഷണിച്ചു…. ” സാറ് ചായ കുടിക്കില്ല എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്….. “ആ ചായ കുടിക്കില്ല എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്, താൻ വാടോ….. ചിരിയോടെ അവളുടെ കയ്യിൽ അവൻ പിടിച്ചിരുന്നു……. ആ നിമിഷം അവൾ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…… അപ്പോഴാണ് താൻ ചെയ്തതിലെ അബദ്ധം അവന് മനസ്സിലായത്…… “സോറി അറിയാതെ….!! അവൻ പറഞ്ഞതിനുശേഷം കൈ വിട്ടിരുന്നു….. പക്ഷേ അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു ചിരി മിന്നിമറഞ്ഞത് അവൻ കണ്ടില്ല………(തുടരും ) നോവൽ വായിക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ പ്രിയവായനക്കാർ എഴുത്തുകാരികളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി ഈ പോസ്റ്റ് ലൈക്ക് ചെയ്യണമെന്ന് അപേക്ഷിക്കുന്നു. എഴുത്തുകാരികളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ നല്ല നല്ല നോവലുകൾ എഴുതാൻ അവർക്ക് പ്രചോദനമാകും. … ഒത്തിരി സ്നേഹത്തോടെ 
റിൻസി.
