🔥അസുരാധിപതി 🔥 : ഭാഗം 20

എഴുത്തുകാരി: സ്മൃതി ബിജുകുമാർ

“ദേവ………..”പെട്ടന്നാണ് മുകളിൽ നിന്ന് വേദ അവളെ….. ഉച്ചത്തിൽ അലറി വിളിച്ചത്…… അവന്റെ ശബ്ദം അവിടെ ആകമാനം ഒരു നടുക്കാം ഉണ്ടാക്കി… “”ദേവ…….””അവൻ വീണ്ടും അവളെ വിളിച്ചു… അവൾ എന്തോ ഒരു ഉൾപ്രേരണയിൽ അച്ഛന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും അവിടെക്ക് ഓടിപ്പോയി… Devu റൂമിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ അവളുടെ കാലിൻ ചുവട്ടിൽ ഒരു ഫ്ലവർ വേർസ് വന്നുവീണു.. “” നീ എവിടെയായിരുന്നു…”” “” ഞാൻ താഴെ എല്ലാവരുടെയും കൂടെ…… അച്ഛൻ വന്നിട്ടുണ്ട്..”” “ആരുടെഅച്ഛൻ ?നിന്റെ അച്ഛനോ?? സ്വന്തം തന്ത ഒന്നുമല്ലല്ലോ അവിടെ അയാളോട് ഒട്ടി നിക്കാൻ ആയിട്ട്..””

“”അത് നിങ്ങളുടെ അച്ഛനല്ലേ….??”” “” എന്റെ അച്ഛനോ?? അവൻ അവളെ പുച്ഛിച്ചു.. “”എടുക്കാൻ ഉള്ളതെല്ലാം എടുക്കണംനമ്മുക്ക് ഇവിടെ നിന്നും പോകാം…”” “”ഞാൻ എങ്ങോട്ടുമില്ല അവൾ..”” അവനിൽ നിന്നും മുഖം തിരിച്ചു… “”നിന്നോട് എന്റെ കൂടെ വരുമോ എന്ന് അല്ല ഞാൻ ചോദിച്ചത് എന്റെ കൂടെ വരണംഎന്നാ പറഞ്ഞത്…. നീ എന്റെ ഭാര്യയാണ് എന്റെ കൂടെ ആയിരിക്കണം നീ താമസിക്കേണ്ടത് ഞാനിവിടെ താമസിക്കില്ല അതോണ്ട് നീ എന്റെ കൂടെ വന്നോണം…”” “” ഞാൻ വരില്ല ഇത് നിങ്ങളുടെ വീട് അല്ലേ…? “” “” എന്റെ വീട് ആണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല ഇവിടെ താമസിക്കാൻ എനിക്കിഷ്ടമല്ല നിനക്ക് എന്താണെന്ന് വെച്ചാൽ എടുത്തോ അല്ലെങ്കിൽ തൂക്കിയെടുത്തു കൊണ്ടുപോകും ഈ വേദ… പറഞ്ഞില്ല എന്ന് വേണ്ട…..””

“”അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ എങ്ങനെയാ ഞാൻ വരില്ല….”” അവൾ അതു പറയലും ക്ഷണനേരംകൊണ്ട് വേധ ദേവൂവിനെ അടുത്തേക്ക്വന്നു അവളുടെ കവിളിൽ കുത്തിപ്പിടിച്ചു… “”പുന്നാര മോളെ പറയുന്നത് അനുസരിച്ച് മതി…””എന്നും പറഞ്ഞ് അവൻ അവളെ തള്ളി ഇട്ട് ബാൽക്കണിയിൽ പോയി… ദേവുവിന് അവൻ അവളെ പിടിച്ചതിൽ വേദന ഒന്നുമില്ലെങ്കിൽ കൂടി എന്തോ അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും വെള്ളം വന്നു… പിന്നെ എന്തോ ഓർത്തിട്ടെന്നപോലെ കബോർഡിൽ നിന്നും അവളുടെ ഡ്രസ്സുകൾ എല്ലാം ബെഡിന് താഴെയുള്ള പെട്ടിയെടുത്ത് അതിൽ അടുക്കിവച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു… വേദ റൂമിലേക്ക് വന്നപ്പോഴേക്കും ദേവൂ ഡ്രസ്സുകൾ എല്ലാം എടുത്തു വച്ചിരുന്നു…

ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആവാൻ പോലും നിൽകാതെ അവൻ ഒരു കൈയിൽ പെട്ടിയെടുത്ത് മറുകൈയാൽഅവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് താഴേക്കിറങ്ങി… “”” മോനേ നീ എങ്ങോട്ടാ? “”സുഭദ്ര അവനെ തടഞ്ഞു നിർത്തി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.. “”ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നും പോവുകയാണ്…”” “” നീ ഇപ്പൊ പോകാനും മാത്രം ഇവിടെ എന്താണുണ്ടായത്? “” മുത്തശ്ശൻ അവനോട് ചോദിച്ചു.. “” ഞാൻ ഇവിടെ നിൽക്കാൻ ഇവിടെ എന്താണുള്ളത്…””അവൻ അയാളോട് തർക്കിച്ചു… “”മനസ്സിലായില്ല….!””” “”ഞാനിവിടെ എന്റെ കല്യാണം നടത്താൻ വേണ്ടി മാത്രമാണ് നിന്നത് എന്റെ ഉദ്ദേശം കഴിഞ്ഞു ഞാൻ എന്റെ ഭാര്യയും കൊണ്ട് എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്നു.. അത് ആരും തടയാൻ നോക്കണ്ട…””

“” അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ എങ്ങനെയാ ഇത് നിന്റെ കൂടി വീടാണ്…”” “”എന്റെ വീടോ???ഇത് എന്റെ വീട് ഒന്നുമല്ല ഞാൻ ഇവിടത്തെ ആരുമല്ല…”” “”അതെങ്ങനെ നീ ഇവിടത്തെ ആരും അല്ലാതാകും നീ എന്റെ മകനാണ് വേദ….””ചന്ദ്രശേഖർ ഇടയിൽ കയറി പറഞ്ഞു.. “”ജനിപ്പിച്ചത് കൊണ്ട് മാത്രം ഒരാൾ അച്ഛൻ ആവില്ല എനിക്ക് നിങ്ങൾ എന്റെ ശത്രുവാണ്….. നിങ്ങളുടെ തോന്നിവാസങ്ങൾ എന്നെക്കൊണ്ട് വിളമ്പിക്കരുത് ഞാൻ എന്റെ ഭാര്യയെയും കൊണ്ടു പോവുകയാണ്..””‘എന്നും പറഞ്ഞു വേദ ദേവൂ ന്റെ കൈയ്യും പിടിച്ചു നടന്നു തിരിഞ്ഞുനോക്കിയപ്പോൾ എല്ലാവരും അവളെ സഹതാപപൂർവ്വം നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അവളാണെങ്കിൽ എല്ലാവരെയും ഒരുതരം മുഖ ഭാവത്തോടുകൂടി നോക്കി..

മുത്തശ്ശൻ അവളോട് ആംഗ്യഭാഷയിൽ പോയി വരാൻ പറഞ്ഞു അതെന്തോ അവളുടെ മനസ്സിന് സന്തോഷം ഉണ്ടാക്കി… വേദ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന സുട്കേസ്‌ കാറിന്റെ ബാക്ക് ഡോർ തുറന്ന് അതിലേക്ക് ഇട്ടു.. ശേഷം ദേവൂന്റെ കൈയിൽ നിന്നും പിടി വിട്ടു അവൻ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ കയറി ഇരുന്നു അപ്പോഴേക്കും അവൾ മുൻപിലെ സീറ്റിൽ കയറിയിരുന്നു… എങ്ങോട്ടാണ് അവൻ അവളെ കൊണ്ടുപോകുന്നതെന്നോ എന്തിനാണ് കൊണ്ടുപോകുന്നതെന്നോ അവൾക്ക് അറിയുമായിരുന്നില്ല എങ്കിൽകൂടി അവൾ ഒന്നും തന്നെ അവനോട് ചോദിക്കാൻ പോയില്ല… മൗനമായി പുറത്തെ കാഴ്ചകൾ കണ്ടിരുന്നു… വേദനയുടെ കാർ ടാറിട്ട റോഡിൽ നിന്നും ഒരു വീടിന്റെ മുന്നിൽ വന്ന് നിന്നു…

കാർ അതിന്റെ മുന്നിലെത്തിയതും ആ വീടിന്റെ ഗേറ്റ് വലിയ ശബ്ദത്തോടുകൂടി ഇരു സൈഡിലേക്ക് തുറക്കപ്പെട്ടു…വേദയുടെ ക്കാർ ഗേറ്റും കടന്ന് അകത്തേക്ക് സഞ്ചരിച്ചു…. “ഡീ…. “വേദയുടെ ശബ്ദം കേട്ടാണ് ദേവ സ്വപ്നത്തിൽ നിന്നും ഉണർന്നത്.. “”എന്താ…”അവൾ ഞെട്ടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു “”ഇറങ്ങടി “”അതും പറഞ്ഞ് അവൻ കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.. ദേവൂ കാറിൽ നിന്നിറങ്ങിയ അതും മുന്നിൽ കണ്ട ആ വലിയ വീട്ടിലേക്ക് നോക്കി നിന്നു .. ഒരു പടുകൂറ്റൻ ഇരുനില വീടായിരുന്നു അത്.. ആ വീടിന്റെ ചുമരുകളിൽ എല്ലാം മാർബിൾ ആയിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്.. അതിന്റെ പരിസരങ്ങൾ മുഴുവൻ ധാരാളം മരങ്ങൾ തിങ്ങി നിറഞ്ഞത് ആയിരുന്നു…. ആ വീടിന്റെ മുന്നിൽ ദേവഥ് എന്ന് വളരെ ഭംഗിയായി കൊത്തിവെച്ചിട്ടുണ്ട്….

ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ ഒരു സമാധാനം അന്തരീക്ഷമായിരുന്നു അവിടം അടുത്തൊന്നും ധാരാളം വീടുകൾ ഒന്നുമില്ല…അവനവളെ ഏതു കാട്ടിലേക്ക് ആണ് കൊണ്ടുവന്നത് എന്ന് പോലും ദേവൂ ചിന്തിച്ചുപോയി… “”ഇത് ആരുടെ വീടാണ്…?”” അവൾ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.. “”നമ്മുടെ വീട്… “”അവൻ ഒരു ഭാവവ്യത്യാസവും ഇല്ലാതെ ആണ് ഇത് പറഞ്ഞത്… “”നമ്മുടെ വീട്……….?”” “എന്താ നമുക്ക് വീട് ഉണ്ടാകാൻ പാടില്ലേ..? ഇത് നമ്മുടെ വീടാണ് ഞാൻ എനിക്കായി വാങ്ങിയ വീട്….. അല്ല…..ഞാൻ നമുക്കായി വാങ്ങിയ വീട്…..”” “”ഇപ്പോ അത് വാങ്ങാൻ കാരണം….? “”അവളുടെ സംശയങ്ങൾ അവസാനിച്ചിട്ടും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…

“”അതൊന്നും നീ ഇപ്പോ അറിയേണ്ട വന്നു അകത്ത് കയറഡി…”” എന്നും പറഞ്ഞ് അവൻ അകത്തേക്ക് കയറിപ്പോയി….. “”പിന്നെ ഒരു കാര്യം…ഇവിടെ നിനക്ക് വെച്ച് വിളമ്പി ത്തരാൻ അവിടത്തെ പോലെ എന്റെ അമ്മ ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ല എന്താണെന്ന് വെച്ചാൽ ഉണ്ടാക്കിയേക്കണം…” എന്ന് പറഞ്ഞവൻ റൂമിലേക്ക് കയറി പോയി. ദേവൂ ആണെങ്കിൽ ഇവൻ എന്തു ജീവി എന്നും ആലോചിച്ച് അവൻ പോയ വഴിയെ നോക്കി നിന്നു…. സ്വാമി തന്റെ കുടിലിലേക്ക് കയറി.. ആധുനിക സൗകര്യം ഒന്നും അവിടെ ഇല്ലായിരുന്നു… അവിടെ ഒരു പുൽ മേത്തയിൽ ഏകദേശം ഒരു 45 വയസ്സ്തോന്നിക്കുന്ന സ്ത്രി കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

ഒരുപഴയ സാരി ആണ് വേഷം…. മുഖത്ത് ചായങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ ഇല്ല…. ഷീണിച്ച കണ്ണുകൾ… ശോഷിച്ച ശരീരം…. വരണ്ടു പൊട്ടിയ ചുണ്ടുകൾ…. എല്ലാം കൊണ്ടും എന്തിനോ വേണ്ടി ആർക്കോ വേണ്ടി ജീവിക്കുന്നത് പോലെ…. “”സൗപർണിക…. നിനക്ക് എങ്ങനെ ഉണ്ട്….? “” സ്വാമി തന്റെ കുടിലിലെ പുൽമെത്തയിൽ കിടക്കുന്ന സ്ത്രിയെ പിടിച്ചു എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.. “”മ്മ്… കുഴപ്പം ഇല്ല….. “”അവൾ ഒരു മങ്ങിയ ചിരി അയ്യാൾക്ക് നൽകി… “”മ്മ് ഞാൻ മരുന്ന് എടുക്കാം….”സ്വാമി അവരെ നേരെ ഇരുത്തി കൊണ്ട് മരത്തിന്റെ ഒരു മേശയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി… “”എന്തിനാ ഇതൊക്കെ……. ഇതൊന്നും കാര്യം ഇല്ല…. എന്റെ ജീവൻ പോകാതെ കിടന്നു എന്നെ ഉള്ളു….. മനസ്സ് മരിച്ചു കഴിഞ്ഞല്ലോ….

“”അവൾ എങ്ങോട്ടോ നോക്കി പറഞ്ഞു… “”പെട്ടന്ന് മരിക്കാൻ ആണോ തീരുമാനം നിനക്ക് നിന്റെ മകളെ കാണണ്ടേ…. “”കുറച്ചു പച്ചിലകൾ കൂട്ടി കുറിക്കിയ മരുന്ന് അയാൾ അവളെ കുടിപ്പിച്ചു കൊണ്ട്ചോദിച്ചു.. “”അതിനാണല്ലോ ഞാൻ ജീവിക്കുന്നത്…. എന്റെ മകൾ അവൾ വരുമോ…?”” “!അവൾ വരുമോ എന്നല്ല അവൾ വരും… സമയം അടുത്ത് കൊണ്ട് ഇരിക്കല്ലേ…. അവൾക്ക് വരാതെ ആവില്ല… മാതൃഭൂമിയിലേക്ക് അവൾക്ക് വരാതെ ആവില്ല….. അവൾക്ക് ഇനി എത്രനാൾ സ്വന്തം അമ്മയെ പിരിഞ്ഞു ഇരിക്കാൻ ആവും…”” “”അവൾക്കായി ഞാൻ കാത്തിരിക്കുകയാണ്… അവൾ….. എന്റെ മകൾ………. ദേവേന്ദ്രിഷിക…..””ആ മാതൃ ഹൃദയം തേങ്ങി….

“”എനിക്ക് പുറത്ത് വരണം…. എന്നെ തുറന്ന് വിട്……….””ഒരു രൂപം ഒരു കുപ്പിയുടെ ഉള്ളിൽ നിന്നും വിളിച്ചു പറഞ്ഞു… “”നിനക്ക് വരാൻ സമയം ആയില്ല…. സമയം ആവട്ടെ…””അവിടെ ഉള്ള ഒരു മനുഷ്യൻ ആ രൂപത്തോട്പറഞ്ഞു.. ,””സമയം…. ഇനിയും എത്ര നാൾ….”” “”അവൾ വരുന്നത് വരെ…. “” “”അവളോ…. അവളെ ഞാൻ കൊണ്ടുവരാം… എന്നെ തുറന്ന് വിട് “” “”നിനക്ക് അറിയില്ലേ അവളെ… അവളോട് ഏറ്റു മുട്ടാണോ…. “” “”അവൾ ആരായാലും കൊല്ലും ഞാൻ…. “” “”നിനക്ക് കഴിയുമോ ഡിവേന്ദ്രിഷികയെ എതിർകാൻ… “” “”കഴിയും…. “” “”അത് നിന്റെ വ്യാമോഹം ആണ്…. “” “”അല്ല……. അല്ല…… അല്ല……കൊല്ലും അവളെ ഞാൻ….” “”നമ്മുക്ക് നോക്കാം…… “”

….”തുടരും…. നോവൽ വായിക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ പ്രിയവായനക്കാർ എഴുത്തുകാരികളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി ഈ പോസ്റ്റ് ലൈക്ക് ചെയ്യണമെന്ന് അപേക്ഷിക്കുന്നു. എഴുത്തുകാരികളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ നല്ല നല്ല നോവലുകൾ എഴുതാൻ അവർക്ക് പ്രചോദനമാകും. 

അസുരാധിപതി : ഭാഗം 19