🔥അസുരാധിപതി 🔥 : ഭാഗം 37

എഴുത്തുകാരി: സ്മൃതി ബിജുകുമാർ

“”…….സമ്മതമാണോ..ഹരിയുടെ മാത്രം പെണ്ണാവൻ…. നിന്റെ ഓരോ അണുവിനെയും ഞാൻ സ്വന്തം ആക്കിക്കോട്ടെ…. ദേവാ….. Will you be mine quarantine?”” അവൻ അത്രയും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളുടെ കണ്ണിലെക്ക് നോക്കി… ദേവൂ ആണെങ്കിൽ അനങ്ങാതെ അതെ നിൽപ്പ് തന്നെ ആണ്….. അവൾ ഒന്ന് അനങ്ങുന്നു പോലും ഇല്ല….അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ ഒരു പേമാരി കണക്കെ പെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു.. “”ദേവ ഇങ്ങനെ കരയല്ലേ… നിനക്ക് താല്പര്യമില്ല എങ്കിൽ വേണ്ട…. ഞാൻ……….. വെറുതെ ഓരോന്ന്…… നിന്നെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതല്ല…………. നീ എന്ന് എന്റെ പ്രണയം സ്വീകരിക്കുന്നുവോ… അന്ന് നീ എന്റെ സ്വന്തം ആയാൾ മതി… അത് വരെ ഞാൻ നിനക്കായി കാത്തിരിക്കും….”” അവൻ അവിടെ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് പോകാൻ ആയി തിരിഞ്ഞതും ദേവൂ അവന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു…

അവൻ തിരിഞ്ഞു അവളെ നോക്കിയതും അവൾ അവനെ ഒരു സർപ്പത്തിനെ പോലെ ചുറ്റി വരിഞ്ഞു… അവളുടെ കാതുകളിൽ അവന്റെ ഹൃദയതാളത്തിൽ ലയിച്ചു…. അവളുടെ കൈകൾ അവന്റെ പുറത്തു അമർന്നു കൊണ്ടിരിരുന്നു.. അവളുടെ കാണുനീര് അവന്റെ നെഞ്ചിൽ പതിച്ചു കൊണ്ട് ഇരുന്നു…അവൻ അവളുടെ മുഖം അവനു അഭിമുഖമായി ഉയർത്തി.. “”ദേവ………നിനക്ക് പറ്റില്ലെങ്കിൽ വേണ്ടടാ… ഞാൻ…… നിർബന്ധം പിടിക്കില്ല…… കാരണം നിന്റെ സന്തോഷം ആണ് എനിക്ക് വലുത്… നിനക്ക്…….. ഞാൻ നിന്നെ നിർബന്ധിക്കില്ല ഒന്നിനും….എല്ലാം പിന്നെ മതി…. “”അവൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി…. അവൾ ഇതൊന്നും കേൾക്കാതെ അവന്റെ കണ്ണുകളായി കഥകൾ പറയുകയായിരുന്നു…. അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് അവൾ ആഴ്‌നിറങ്ങി…..

അവൾക്ക് അവന്റെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കും തോറും അവളെ നഷ്ട്ടപെടുന്ന പോലെ തോന്നി….അവന്റെയും അവസ്ഥ മറിച്ചായിരുന്നില്ല…… ഇരുവരും ഏതോ മായാലോകത്തു അകപ്പെട്ടത് പോലെ…….അവൾ അവന്റെ കണ്ണിനു അടിമ പെടുന്നത് പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി… ആ കണ്ണുകൾ അവളുടെ കണ്ണുകളെ കൊതിവലിക്കുന്ന പോലെ….. “”*നിന്നെക്കുറിച്ച് ഞാൻ ഓർക്കുന്നനിമിഷങ്ങളിൽ എല്ലാം എൻറെ ഹൃദയം എന്നോട് ഒരു കഥ പറയാറുണ്ട്…. ആ വേളയിൽ അതിന്റെ പ്രതിഫലനമെന്നോണം എൻറെ അധരങ്ങളും നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയായി അതു വരവേൽക്കാറുണ്ട്… ഹൃദയം…. ഹൃദയം പറയുന്ന കഥക്ക് കൂട്ടായി കാതുകളും എത്തുമ്പോൾ എൻറെ നാവും ആദ്യം മന്ത്രിക്കുന്ന നാമം ഹരി എന്നാണ്…… കടലിന്റെ അടിത്തട്ടിൽ പ്രകാശംപരത്തുന്ന സൂര്യരശ്മികൾക്ക് പറയാനുള്ള പ്രണയകഥ….

ചൂടുപിടിച്ച ശരീരത്തിന് തണുപ്പേകാനും പ്രണയത്തിൻറെ നറു ഗന്ധം പടർത്താനും തെന്നലായി എത്തുന്ന കാറ്റിൻറെ കഥ…. ഇളം തെന്നലിൽ പൊഴിഞ്ഞു വീഴുന്ന ഗുൽമോഹർ പൂക്കൾ ഭൂമിയെ ചുംബിച്ചു കടന്നുപോകുമ്പോൾ അവരുടെ പ്രണയ സാഫല്യം പൂർണമായതിൻ്റെ കഥ.. നാണത്താൽ മുഖം മറച്ച് മണൽത്തരികളെ വീണ്ടും വീണ്ടും ചുംബിച്ച് കടന്നുപോകുന്ന തിരമാലകളെ പോലെ….. മേഘകൂട്ടങ്ങൾക്കിടയിൽനിന്ന് കണ്ണ് ചിമ്മി ഒളിഞ്ഞുനോക്കുന്ന മഴതുള്ളികൾ പോലും ഭൂമിയെ ഒന്ന് പുണരാനായി ആർത്തു പെയ്യുന്ന പോലെ….. കോടമഞ്ഞ് പുതച്ച മലനിരകളിൽ നിന്ന് പൂക്കളോട് കിന്നാരം പറയാൻ എത്തുന്ന മഞ്ഞുതുള്ളികളെ പോലെ…. പ്രണയിക്കാൻ വേണ്ടി ആർത്തലക്കുന്ന ഹൃദയം വെമ്പൽകൊൾകെ…. അറിയാതെ പോകുന്ന ഒരു കാര്യമുണ്ട്…

നിലാവിനെ പ്രണയിക്കുന്ന ചേറിൽ വിരിയുന്ന താമര കണക്കേ… മഴ അവസാനിച്ച് കഴിയുമ്പോൾ പീലി വിടർത്തിയാടുന്ന മയിലിനെ പോലെ…. കടലിനെ ഒത്തിരി ഇഷ്ടത്തോടെ പ്രണയ ചുംബനം ഏകാൻ കടന്നുവരുന്ന തിരമാലകൾക്കും പറയാൻ ഉണ്ടാവുന്നത് ഒന്നേയുള്ളൂ…. അവരുടെ ആത്മാർത്ഥ പ്രണയത്തിൻറെ കഥ… അതുതന്നെയാണ് ദേവക്ക് തൻ്റെ അസുരനോട് തോന്നുന്നതും… നിന്നിലെ അസുരനെയാണ് ഞാൻ പ്രണയിച്ചത് ഹരി….. നിൻറെ മിഴികളിൽ വിരിയുന്ന ക്രോധത്തെയാണ്… ആ കണ്ണുകളിൽ കോപം നിറയുമ്പോൾ ചുവപ്പുരാശി പടരുന്ന നിൻറെ മിഴികളോട് എൻറെ മെയ്യും മനസ്സും പറയാതെ പറഞ്ഞ ആയിരം പൂക്കൾ വിരിച്ച എൻ്റെ പ്രണയത്തിൻ്റെ കഥ….. എൻറെ മനസ്സിൽ ആദ്യം നിന്നോട് തോന്നിയ ദേഷ്യം എങ്ങനെ പ്രണയമെന്ന അനുഭൂതി ആയെന്ന് എനിക്കിന്നും അറിയില്ല…. പക്ഷേ ഒന്നറിയാം…നീ എന്ന് വെച്ചാൽ എനിക്കിന്ന് ജീവനാണ്….

ഈ ദേവക്ക് കൂട്ടായി എൻ്റെ ഹരി വേണം… ജീവിതാന്ത്യം വരെ…. എൻറെ അധരങ്ങൾ നിൻ്റെ അധരങ്ങളോട് ചേരാൻ കൊതിക്കുന്നു…. എൻറെ ഹൃദയം അതിൻറെ അവകാശിയെ തേടുന്നു…. നിന്നിലെ എന്നെ കണ്ടെത്താൻ എൻറെ മനസ്സും ശരീരവും ഒരുപോലെ വെമ്പൽ കൊള്ളുന്നു…. കടലിൻറെ ആഴങ്ങളിൽ നിന്നും വിരഹ ദുഃഖം പേറി തിരിച്ചുവരുന്ന തിരമാലകളെ തട്ടിത്തടഞ്ഞ് പോകുന്ന സൂര്യരശ്മികളുടെ നോവ് എന്താണെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയത് നീ എന്നെ കണ്ടിട്ടും കാണാതെ നടന്ന സമയത്താണ്….. വിട്ടു പിരിയാൻ നേരം തൻറെ പ്രണയം പറഞ്ഞു തീർക്കുന്ന പ്രകാശ രശ്മികളുടെ അതേ അവസ്ഥ ഞാനും അറിഞ്ഞിരുന്നു…. എൻറെ സീമന്തരേഖയിൽ നീ ഉതിർത്ത കുങ്കുമക്കുറിയായി നീ ഇന്ന് വാഴുമ്പോൾ എൻ്റെ ഹൃദയത്തിലും രാജകുമാരനായി നീ എന്നും ഉണ്ടാകും… ഈ ലോകം കണ്ടതിൽ വെച്ച് അസുരൻ്റെ ദേവിയായി വാഴുന്ന നിൻ്റെ ദേവയുടെ പ്രണയം അനശ്വരമാണ്.. അചഞ്ചലമാണ്…..

നിൻറെ ആയുസ്സിനായി ഞാൻ പ്രാർത്ഥിക്കുമ്പോൾ എൻറെ മനസ്സും ശരീരവും നിന്നിലേക്ക് ലയിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു പോകാറുണ്ട്….. വിയർത്തൊട്ടിയ നിൻ്റെ മാറിൽ ചേർന്ന് ഞാൻ നിദ്രയെ പുൽകുമ്പോൾ എനിക്ക് ചൂഡേകാൻ എൻറെ നെറ്റിയിൽ നീ പതിപ്പിക്കുന്ന സ്നേഹചുംബനം തന്നെ ധാരാളമാണ്….. അത് മാത്രം മതി നിൻറെ ദേവക്ക് ഒരായുഷ്ക്കാലം മുഴുവൻ ഈ അസുരൻ്റെ ദേവിയാണ് താനെന്ന് ഓർമ്മിപ്പിക്കാനും പഠിപ്പിക്കാനും അഹങ്കാരമായി പറഞ്ഞു നടക്കാനും…. അതെ ഹരി…. ഞാനും ഇന്ന് കൊതിക്കുന്നു….. നിൻ്റെ സ്വന്തമായി കഴിയാൻ…. പ്രണയിക്കുന്ന പുരുഷൻറെ രക്തത്തെ ഉദരത്തിൽ ചുമക്കാൻ…. നിൻ്റെ പ്രണയ ചുംബനങ്ങൾ ഏറ്റുവാങ്ങി കൊണ്ട് മനസ്സും ശരീരവും പകുത്തുനൽകാൻ….. നിൻ്റെ അധരങ്ങളിൽ എൻ്റെ അധരങ്ങൾ കോർക്കാൻ…. എന്തിനേറെ എൻ്റെ ആത്മാവിൽ കുടിയിരുത്തിയ എൻ്റെ ഹൃദയം തുടികൊട്ടുന്ന എൻ്റെ പ്രാണനുമായി ഒന്നായി ലയിച്ചുചേരാൻ…..

കാലങ്ങൾക്ക് അതീതമായി എൻ്റെ പ്രണയം നിന്നോട് ആർത്തലച്ച് പെയ്യുന്ന മഴ പോലെ നിന്നിലേക്ക് പെയ്തിറക്കാൻ……. കാല്പനികമായി സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട ചിത്രങ്ങളിൽ നിന്നോട് ചേർന്ന് നിന്ന് കൊണ്ട് സന്തോഷ നിമിഷങ്ങൾ പങ്ക് വെക്കാൻ….എൻ്റെ ഓരോ കോശവും നീ രുചിച്ചറിയുമ്പോൾ സുഖമുള്ള നോവിൽ നിൻ്റെ നെഞ്ചോട് അമർന്ന് പുത്തൻ അധ്യായം കുറിക്കാൻ…..നിന്നിൽ അലിഞ്ഞ് ചേരുന്ന നിമിഷം ഞാനും ഒരു സ്ത്രീ എന്ന നിലയിൽ പൂർണ്ണത കൈവരിക്കും………. നിന്നിലെ പുരുഷൻ എന്നും എനിക്ക് സ്വന്തമാണ് ഹരി…. എൻറെ ശരീരത്തിനും ഹൃദയത്തിനും അതിൻ്റെ ഇണയെ തന്നെ വേണം… അതിന് വേണ്ടി ഞാനും കാത്തിരിക്കുന്നു……. ആ ശുഭ മുഹൂത്തത്തിൽ നീയും ഞാനും പരസ്പരം മത്സരിച്ച് പ്രണയം പങ്ക് വെച്ച് ശരീരവും മനസ്സും ഒന്നായി നിൻ്റെ അർധാങ്കിനി ആയി മാറി കഴിഞ്ഞിരിക്കും….എന്നെന്നേക്കുമായി…*””””

അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി അത് പറഞ്ഞു അവസാനിപ്പിച്ചതും അവളുടെ കണ്ണീലെ അവസാന തുള്ളി കണ്ണുനീരും തറയിൽ പതിച്ചു.. “”ദേവ….. “”അവൻ ആശ്ചര്യത്തോടെ അതിലധികം അത്ഭുതത്തോടെ അവളെ വിളിച്ചു… “”സമ്മതമാണ്…… ഈ അസുരന്റെ മാത്രം പാതിയാവാൻ………. എന്നേക്കുമായി നിന്നിൽ ലയിക്കാൻ…..”” “”നീ…. സത്യ………….”” അവൻ പറഞ്ഞു അവസാനിപ്പിക്കുന്നതിന് മുന്നേ അവളുടെ ആധരം അവന്റെ ആദരത്തോട് ചേർന്നു….. അവൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി അവളെ നോക്കി.. അവൾ ആണെങ്കിൽ അവന്റെ ചുണ്ടുകളെ നുകർന്നുകൊണ്ട് ഇരുന്നു… പെട്ടന്നു എന്തോ ഓർത്തത് പോലെ അവൻ അവളുടെ പനിനീർ ആദരങ്ങളെ ഒരു തരം ആവേശത്തോടെ നുകരാൻ തുടങ്ങി … അവന്റെ ദന്തങ്ങൾ അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ചെറുതായി കടിച്ചു…

അവളിൽ നിന്ന് സീൽക്കര ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വന്നു….. അവളുടെ കൈകൾ അവന്റെ തലക്ക് പിറകിൽ വച്ചുകൊണ്ട് അവന്റെ മുഖത്തെ അവളിലെക്ക് അടുപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഇരുന്നു… വേദയുടെ കൈകൾ ദേവുവിന്റെ അരക്കെട്ടിൽ പതിഞ്ഞു അവളെ അവനിലേക്ക് ചേർത്ത് നിർത്തി….. ശ്വാസം മുട്ടി പോകും എന്ന് തോന്നിയതും അവൻ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ ഒന്ന് അഴച്ചു.. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ആ സമയം അവനോട് ഉള്ള പ്രണയം മാത്രം ആയിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്…. അവൻ അവളെ തന്റെ ഇരുകൈകളിലും കോരി എടുത്തു…. ദേവൂ അവന്റെ കഴുത്തിൽ കൈ ഇട്ടുകൊണ്ട് അവന്റെ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ തല വച്ചു… അവൻ അവളെ ബെഡിൽ കാൻഡിൽസ് ഇല്ലാത്ത സ്ഥലത്തു കിടത്തി….. ദേവൂ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കിടക്കുകയാണ്… അവൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് ബെഡിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന കാൻഡിൽസ് എല്ലാം നിലത്തേക്ക് വച്ചു….

അവൾ അവന്റെ കണ്ണിലെ തീഷ്ണതയിൽ തളക്കപെട്ടു പോയിരുന്നു…. അവൻ അവളെ വീണ്ടും കോരി എടുത്തുകൊണ്ടു അവളെ ബെഡിന് നടുവിൽ കിടത്തി…. അവന്റെ അധരങ്ങൾ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരു ചുടു ചുംബനം നൽകി…. പ്രണയത്തിന്റെ കരുതലിന്റെ മുദ്രണം ആയിരുന്നു അത്. അവൾ ഇരുകണ്ണുകളും അടച്ചുകൊണ്ട് അത് സ്വീകരിച്ചു… അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ നെറ്റിയിൽ നിന്നും കണ്ണുകളിൽ എത്തി നിന്നു… അടച്ചു പിടിച്ചിരിക്കുന്ന അവളുടെ ഇരു മിഴികളിലും അവൻ തന്റെ ചുണ്ടുകൾ പതിപ്പിച്ചു…. അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ആ സമയം ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു… അവൻ അവളുടെ പനിനീർ അധരത്തിൽ നിന്നും ഒരു വണ്ടിനെ പോലെ തേൻ കുടിച്ചു….. ചുണ്ടുകൾ തമ്മിൽ മത്സരിച്ചു ചുംബിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…… പിന്നീട് അത് നാവുകൾ തമ്മിലുള്ള യുദ്ധമായി മാറി…. അവരുടെ നാവുകൾ സർപ്പം ഇഴ ചേരുന്നത് പോലെ ഇഴ ചേർന്നു കൊണ്ടിരിരുന്നു…

അവന്റെ കൈകൾ അവളുടെ പിൻ കഴുത്തിൽ താങ്ങി അവളെ ബാലൻസ് ചെയ്തു…. അവൾ അവന്റെ തലമുടിയിൽ കൈകൾ കടത്തികൊണ്ട് അവനെ തലോടി… അവന്റെ കൈകൾ. അവളുടെ സാരിയെ അവളിൽ നിന്നും അടർത്തി മാറ്റി… ആ സമയം അവളിൽ ഒരു കുഞ്ഞ് നാണം വിരിഞ്ഞു…. അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളിൽ ഒഴുകി നടന്നു….. അവൾ അവനെ അവളിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരിരുന്നു…. അവന്റെ കൈകൾ അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ പതിഞ്ഞു….. അവൾ പെട്ടന് ഒരു ഉയർന്നു പൊങ്ങി…. അവൻ അവളുടെ ചുണ്ടിൽ മൃദുവായി ചുംബിച്ചു… ഇരുവരുടെയും വസ്ത്രങ്ങൾ പരസ്പരം ശരീരത്തിൽ നിന്നു വേർപെട്ട് കൊണ്ടിരുന്നു…. അവനിലെ പുരുഷൻ അവളിലെ സ്ത്രിയെ ഓരോ നിമിഷവും അറിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു….

അവൻ അവളുടെ സ്ത്രീയെ ഒരു ചെറു നോവോട് കൂടി അവന്റെതാക്കി മാറ്റി…. ദേവുവിന്റെ കൈകൾ ബെഡിൽ അമർന്നു…. അവളിൽ നിന്നും ശീൽക്കര ശബ്ദം പുറത്ത് വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു…. ഇരുവരും വികാരഭരിതരായി മാറി….. പ്രണയം അവരിൽ നിന്നും കരകവിഞ്ഞു ഒഴുകി… അവന്റെ ആദരങ്ങൾ അവളിലെ ഓരോ കോശത്തെയും രുചിച്ചറിഞ്ഞു…. അവളിൽ നിന്ന് ഒരു മോചനം ആഗ്രഹിക്കാത്തത് പോലെ അവൻ അവളിലേക്കു ഒരു മുല്ല വള്ളി പോലെ പടർന്നു കയറി……. അവൻ ഓരോ നിമിഷവും അവളിലേക്ക് തന്റെ പ്രണയം പകർന്നു നൽകി… ഒരിക്കലും വേർപെടാത്ത വിധം അവർ ഒന്നായി മാറി…. മഴ അതിന്റെ സംഹാര രൂപം കൊണ്ടു….. അങ്ങ് പടിഞ്ഞാറൻ മേഖലയിലെ ശിവ പാർവതി ക്ഷേത്രത്തിലെ മണികൾ വലിയ ശബ്ദത്തോട് കൂടി കൂട്ടി ഇടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു… അടുത്തുള്ള കാളി ക്ഷേത്രത്തിലെ വിഗ്രഹത്തിൽനിന്നും ചോര ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി….

അഘോരിയുടെ ആ കെട്ടിടത്തിൽ ചീവിടുക്കൾ ഉറക്കെ കരഞ്ഞു….. വവ്വാലുകൾ അവിടമാകെ ഒരു പ്രേത്യേക ശബ്ദത്തിൽ പറന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു …. സർപ്പങ്ങൾ കൂടുതൽ ശക്തിയോടെ ഇഴ ചേർന്നുകൊണ്ടിരുന്നു….. മഴ ആർതുലച്ചു പെയ്യുകയാണ്… പുഴകൾ എല്ലാം കൂടുതൽ ശക്തിയോടെ ഒഴുകി….അഘോരിയുടെ മുന്നിലെ വിഗ്രഹം അയ്യാളെ നോക്കി പരിഹസിക്കുന്നത് പോലെ അയ്യാൾക്ക് തോന്നി….ഹോമകുണ്ടത്തിൽ ഒന്നും തന്നെ ഒഴികാതെ അത് ആളി കാത്താൻ തുടങ്ങി….. അയ്യാൾ ക്രോധത്താൽ ജ്യലിച്ചു… അയാൾ അടുത്തുണ്ടായ മാൻ പെടയുടെ ശരീരത്തിൽ കയ്യിലുള്ള കഡാരാകൊണ്ട് മുറിവേൽപ്പിച്ചു…. ആ മൃഗം ഒരു പിടച്ചിലോടെ ഇല്ലാതായി….. “”നിങ്ങൾ ഒന്നയല്ലേ….. ആദ്യ സംഗമം നടന്നു അല്ലെ….. വെറുതെ വിടില്ല ഡിവേന്ദ്രഷിക നിന്നെ…. അവന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഉദരത്തിൽ ചുമക്കാൻ നീ ബാക്കി ഉണ്ടാകില്ല…… നിന്നെ എനിക്ക് വേണം……… കൊന്നു തിന്നാൻ…….

“”അയ്യാൾ കത്തുന്ന കണ്ണുകളോടെ ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞു… അതിന് ഉള്ള ഉത്തരം എന്നോണം അഗ്നിപാർവ്വതം കൂടുതൽ ശക്തിയോടെ പൊട്ടി തെറിച്ചു… ലവ ഒഴുകി പുഴയിലേക്ക് വീണു….. ഭൂമി രണ്ടായി പിളർന്നു….. പ്രതിഹാരദാഹിയായ ഒരു രൂപം അഗ്നിപർവതത്തിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് വന്നു…. “”ആ……….. ആ……”” അത് അവിടമാകാം പ്രകമ്പനം കൊള്ളിച്ചു കൊണ്ട് അലറി…… വേദനയാൽ ആ രൂപം പുളഞ്ഞു…. കൈകളും കാലുകളും തളർന്നു അത് മലർകൊണ്ട് ആ അന്താരീക്ഷത്തിൽ കിടന്ന് നിലവിളിച്ചു….. ഓരോ തവണ വേദ ദേവുവും ആയി koodi ചേരുമ്പോൾ ആ രൂപം കൂടുതൽ ഉച്ചത്തിൽ നിലവിളിച്ചു….. വേദന അധി കഠിനമായതും ആ രൂപത്തിലെ ഓരോ കണികകളും അന്താരീക്ഷവുമായി കൂടിചേർന്നു …. വിയപ്പ് പൊടിഞ്ഞ ചൂട് പിടിച്ച ശരീരവുമായി ദേവൂ വേദയുടെ നെഞ്ചിൽ കിതാച്ചുകൊണ്ട് കിടന്നതും ആ രൂപം എന്നുന്നേക്കുമായി ഭൂമിയിൽ നിന്നും യാത്രയായി……….”തുടരും

അസുരാധിപതി : ഭാഗം 36