🔥അസുരാധിപതി 🔥 : ഭാഗം 55

എഴുത്തുകാരി: സ്മൃതി ബിജുകുമാർ

“”വേദ ജനിച്ച സ്ഥലം “” ആ വാക്ക് അവിടെ മുഴുവൻ പ്രകമ്പനം കൊണ്ടു… “”അതെ അവിടത്തെ ക്ഷേത്രത്തെ കുറിച്ച് ഞാൻ അധികം പറഞ്ഞു തരേണ്ട ആവശ്യം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ “”അതും പറഞ്ഞ് അയാൾ മുത്തശ്ശനെ നോക്കി… മുത്തശ്ശൻ അതിന് മറുപടിയെന്നോണം ഇല്ല എന്ന് തലയാട്ടി പക്ഷേ അപ്പോഴും മുത്തശ്ശന്റെ മനസ്സിൽ ഭയം മാത്രമായിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്… “”നിങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നേ ഞാൻ ജനിച്ചത് അവിടെ ആണെന്നോ? എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാവുന്നില്ല ആരെങ്കിലും ഒന്നു പറഞ്ഞുതരാമോ?”” വേദ തന്റെ സ്വബോധം വീണ്ടെടുത്ത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.. “”അതൊന്നും ഞങ്ങൾ നിങ്ങൾക്ക് പറഞ്ഞു തരേണ്ട ആവശ്യമില്ല…. നീ അവളെ പോയി താനെ അറിയും എല്ലാം ….

“”അയാൾ അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരുന്നു… “” ഈ കുട്ടിക്ക് എട്ടാം മാസം ആകാൻ ഇനി ദിവസങ്ങൾ മാത്രമേ ഉള്ളു അല്ലേ എങ്കിൽ നാളെ തന്നെ നിങ്ങൾ പോകണം….പോയെ പറ്റു “” “” നിങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നേ ഇവളെ കൊണ്ട്അതിനൊന്നും പറ്റില്ല.. ഇവൾ പൂർണ്ണഗർഭിണിയാണ്.. പോകണമെന്ന് നിർബന്ധം ആണെകിൽ നമുക്ക് ഫാമിലി ഒരുമിച്ചു പോകാം? “” യദു ഇടയിൽ കയറി പറഞ്ഞു… “”ഒരാളും പോകരുത് ഇവരുടെ കൂടെ.. അവിടെ ഇവർ മാത്രമേ പോകാൻ പാടുള്ളൂ… ഇവർ മാത്രം……നിങ്ങൾക്ക് കാത്തിരിക്കാം ഇവിടെ അവർക്ക് വേണ്ടി….പക്ഷെ ഒരിക്കൽ പോലും ഇവരുടെ ഒപ്പം പോകണം എന്ന് വാശിപിടിക്കണ്ട…

ഒരുവട്ടം പോയതിന്റെ പരിണതഫലം അനുഭവിച്ചതാണല്ലേ അല്ലെ..? “”മുത്തശ്ശനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അയാൾ എന്തോ അർത്ഥം വെച്ച് പറഞ്ഞു… ദേവ ഇതെല്ലാം നേരത്തെ കണ്ടത് പോലെ ആയിരുന്നു അവളുടെ പെരുമാറ്റം.. അവൾ ഒന്നും ഇതൊരു പറഞ്ഞതും ഇല്ല വേദ എതിർ പറയുന്നതിന് തടഞ്ഞതും ഇല്ല എന്നത് അവനിൽ ഒരു ആശങ്ക സൃഷ്ടിച്ചിരുന്നു….. പിന്നീട് എന്തൊക്കെയോ പൂജകൾ ആയിരുന്നു തറവാട്ടിൽ… പൂജിച്ച ചരടുകൾ അയ്യാൾ വേദയുടെയും ദേവയുടെയും കയ്യിൽ കെട്ടി കൊടുത്തു…. വേദയുടെ മനസ്സ് കലുഷിതമായിരുന്നു… എന്തൊക്കെയോ നിർവചിക്കാനാവാത്ത പലപല കാര്യങ്ങൾ അവന്റെ മനസ്സിൽ മിന്നി മറഞ്ഞു …

പിന്നീട് യദുന്റെയും യാഷിയുടെയും കല്യാണത്തിനുള്ള സമയം കുറിക്കൽ ആയിരുന്നു…. അഞ്ചു മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഉള്ള ചിങ്ങമാസത്തിലെ പതിനാറാം തീയതി ആണ് കല്യാണം നടത്താൻ തീരുമാനിച്ചത്. പിന്നീട് വീട്ടിലുള്ളവരുടെ ആയുരാരോഗ്യത്തിന് വേണ്ടി എന്തൊക്കെയോ പൂജകൾ ചെയ്തതിനുശേഷമാണ് പൂജാരി മടങ്ങിപ്പോയത്. പക്ഷേ അപ്പോഴും വേദനയുടെയും മനസ്സിൽ ആ സ്ഥലപ്പേര് മാത്രമായിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്..,, പിന്നീട് വീട്ടിലുള്ളവരുടെ ആയുരാരോഗ്യത്തിന് വേണ്ടിയുള്ള പൂജകൾ എല്ലാം കഴിഞാണ് പൂജാരി പോയത്. മുത്തശ്ശി പൂജാരി പോയതിനു പിന്നാലെ റൂമിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു. പിന്നീട് പുറത്തേക്കിറങ്ങിയില്ല..

മുത്തശ്ശൻ ആണെങ്കിൽ സോഫയിൽ ഇരുന്നു എന്തൊക്കെയോ ചിന്തിക്കുകയാണ്… മുത്തശ്ശൻ ഒന്നും പറയാത്തത് കൊണ്ടുള്ള ദേഷ്യം എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത് തെളിഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു… “”മുത്തശ്ശ എന്തൊക്കെയാ ഇവിടെ സംഭവിക്കുന്നത്…ഞങ്ങൾക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലാവുന്നില്ല… വേദയും ദേവൂവും എന്തിനാ അവിടേക്ക് പോകുന്നത്… അതും ഒറ്റയ്ക്ക് നിങ്ങളെല്ലാവരും കൂടി ഞങ്ങളോട് ഇങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും മറക്കുന്നുണ്ടോ? “”യദു തർക്കിച്ചു… “”അച്ഛന് എങ്കിലും എന്തെങ്കിലും അറിയാമോ? വല്യച്ച വല്യമ്മേ ചെറിയമ്മേ അമ്മേ നിങ്ങൾക്ക് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ അറിയാമോ?അറിയാമെങ്കിൽ ഒന്ന് പറഞ്ഞു താ.. ഞങ്ങൾക്ക് ഭ്രാന്ത് പിടിക്കുന്നു..

“”യാഷി ഇടയിൽ കയറി.. പക്ഷേ വിശ്വനാഥന്റെയും രഘുനാഥന്റെയും പൂർണ്ണിമയും സുഭദ്രയുടെയും അംബികയുടെയും മുഖങ്ങൾ തങ്ങൾക്ക് ഒന്നും അറിയില്ല എന്നത് വിളിച്ചുപറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അവർ ഒന്നും അറിയില്ല എന്നും പറഞ്ഞ് തലയാട്ടി…. അത് കണ്ട് യദു പിന്നീട് പോയിരുന്നത് മുത്തശ്ശന്റെ കാൽ ചുവട്ടിലാണ്.. “”എന്താ മുത്തശ്ശ ഇവിടെ നടക്കുന്നത് ഞങ്ങൾക്ക് ഒന്ന് പറഞ്ഞു തരാമോ പറഞ്ഞു തായോ പ്ലീസ്‌…… “”യദു “” എനിക്ക് പറയാൻ കഴിയില്ല മക്കളേ.. ഞാൻ അത് പറയുകയുമില്ല ഇനി ഇതിന്റെ പേരിൽ ഒരു തർക്കവും വേണ്ട..പിന്നെ നിങ്ങളുടെ ങഅച്ഛന്മാരോടും അമ്മമാരോടും ഒന്നും ഇതിനെക്കുറിച്ച് ചോദിക്കേണ്ട അവർക്ക് ഒന്നുമറിയില്ല….

“”അതും പറഞ്ഞ് മുത്തശ്ശൻഎഴുനേറ്റ് വാതിലും തുറന്നു റൂമിലേക്ക് കയറിയിരുന്നു… “” എന്താ നിങ്ങൾക്ക് ഒന്നുമറിയാത്ത്? നിങ്ങൾ വീട്ടിൽ ഒന്നും ഉള്ളവരല്ലേ…?””യദു അവരോട് ചോദിച്ചു.. “”നീ ഞങ്ങളോട് വന്ന് ചാടി കളിച്ചിട്ട് ഒരു കാര്യവുമില്ല യദു …വേദ ജനിക്കുമ്പോൾ ഒന്നും ഞങ്ങൾ ഇവിടെ ഇല്ലായിരുന്നു…. ഞാനും അംബികയും മൂന്നുവർഷത്തോളം സ്റ്റേറ്റ്സിൽ ആയിരുന്ന കാര്യം നിങ്ങൾക്കറിയാമോ?ഇല്ലല്ലോവേദ ജനിച്ചിട്ട് രണ്ടു വർഷങ്ങക്ക് ശേഷം ആണ് സ്റ്റേറ്റ്സിൽ ആയിരുന്ന ഞങ്ങൾ ഇവിടെ വന്നത്… ഇവിടെ നടന്നത് ഒന്ന് ഞങ്ങൾക്കറിയില്ല… ആകെക്കൂടി മാലിനി ഗർഭിണിയായിരുന്നുവെന്ന് മാത്രമേ ഞങ്ങൾക്കറിയാവൂ… ഒരു കുട്ടി പിറന്നതും ഞങ്ങൾക്കറിയാം..

വേദക്ക് രണ്ടു വയസ്സുള്ളപ്പോഴാണ് ഞങ്ങൾ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നത് പോലും… ആ ഞങ്ങൾക്ക് എന്ത് അറിയാനാ….””രാജശേഖരൻ തട്ടിക്കയറി… “”പിന്നെ ഞങ്ങളുടെ കാര്യം പറയാനാണെങ്കിൽ വേദ ജനിക്കുമ്പോൾ ഒന്നും പൂർണ്ണിമയെ സുഭദ്രയും ഇവിടെ ഇല്ലായിരുന്നു അവർ കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് വന്നിട്ട് പോലുമില്ലാത്ത സമയം,,, ഞാനാണെങ്കിൽ അന്ന് mba പഠിക്കുന്ന സമയം ആയിരുന്നു…നാട്ടിലേക്ക് വരുന്നത് പോലും വിരളം… ചേട്ടൻ പറയുന്നത് പോലെ എനിക്കും ഏട്ടത്തി ഗർഭിയാണെന്നും ഒരു കുട്ടി ജനിച്ചും എന്ന് മാത്രമേ അറിയുമായിരുന്നുള്ളൂ… പിന്നെ ഇവരെല്ലാം ദേശാടനത്തിനു പോയി എന്നും അറിയാം…. “”വിശ്വനാഥൻ “”നിങ്ങൾക്ക് എന്തെങ്കിലും അറിയാൻ ഉണ്ടെങ്കിൽ ഒന്നെങ്കിൽ അച്ഛനോട് അല്ലെങ്കിൽ അമ്മയോടോ പോയി ചോദിക്ക് ഞങ്ങൾക്ക് ഇതിനെക്കുറിച്ച് ഒന്നും അറിയില്ല

“”അതും പറഞ്ഞു രാജശേഖരൻ റൂമിലേക്ക് കയറി പോയി… ഇതേസമയം എല്ലാം കേട്ട് ദേവ വേദയോട് ഒന്നും പറയാതെ റൂമിലേക്ക് കയറി പോയി.. അവൾക്കു പിന്നാലെ അവനും റൂമിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു.. “”ദേവ നമുക്കു പോണോ ഡാ? എനിക്ക് എന്തോ ഒന്നും പന്തികേട് ആയിട്ട് തോന്നുന്നു…ഞാൻ എങ്ങനെ അവിടെ ജീവിച്ചു എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല..””അതും പറഞ്ഞു അവൻ തലയിൽ കൈ കോർത്ത് ബെഡിൽ ഇരുന്നു… “” ഹരി എനിക്കറിയണം ഞാൻ ആരാണെന്നുള്ള സത്യം എനിക്ക് അറിഞ്ഞേ പറ്റൂ അത്…ഒരുപക്ഷേ നമ്മൾ അങ്ങോട്ട് പോകുന്നത് സത്യങ്ങൾ എല്ലാം തിരിച്ചറിയാൻ ആണെങ്കിലോ?

അതിനൊരു നല്ല അവസരമായി തന്നെ ഇതിനെ കണ്ടുടെ? പൂജാരി വന്ന് പറഞ്ഞതെല്ലാം നുണയാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല.. “”അവൾ അവന്റേതോളിൽ തല ചായ്ച്ചു.. “”ദേവാ നീ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നത്?ഇത് നിന്നെക്കൊണ്ട് ഫപറ്റില്ല… അവിടെ ഇറങ്ങിയതിനു ശേഷം ഉള്ള കാര്യങ്ങളൊന്നും ഞാൻ എങ്ങനെ ഒറ്റയ്ക്ക് നിന്നെ മാനേജ് ചെയ്യും..”” “”ഹരി എനിക്ക് എന്നെ തന്നെ മാനേജ് ചെയ്യാൻ കഴിയും… ആദ്യമാസങ്ങളിൽ മാത്രമേ എനിക്ക് പ്രശ്നം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന കാര്യം നിങ്ങൾക്ക് അറിയാവുന്നതല്ലേ… എനിക്ക് പ്രശ്നമില്ല എനിക്ക് അവിടെ പോയേ പറ്റൂ പറ്റുമെങ്കിൽ നാളെ തന്നെ…””

അവൾ ദൃഢനിച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു “”നിനക്ക് എന്താ പറഞ്ഞത് മനസ്സിലാക്കാത്തത്..? ” “” എനിക്ക് പറഞ്ഞത് മനസ്സിലാകാതെ അല്ല ഹരി..ക്ഷേ എനിക്ക് പോയേ പറ്റൂ ജന്മലക്ഷ്യം ചിലപ്പോ അതായിരിക്കാം…. എന്റെ ജന്മസ്ഥലമാണ് അത്… പൂജാരി പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ നിങ്ങളും എവിടെയാണ് ജനിച്ചത്… നമ്മൾ തമ്മിൽ ഉള്ള ബന്ധം എനിക്ക് അറിഞ്ഞേ പറ്റൂ….ഒരുപക്ഷേ എന്റെ കുഞ്ഞു ജനിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് തന്നെ എനിക്ക് എല്ലാ സത്യങ്ങളും അറിയണം… “” “”നിന്റെ താല്പര്യം അതാണെങ്കിൽ ഞാനൊന്നും പറയുന്നില്ല…. “”അവൻ അവളുടെ തലയിൽ തലോടി പറഞ്ഞു..

പിറ്റേ ദിവസം തന്നെ അവർ പോകാം ആയി ഇറങ്ങി.അധികം സാധനങ്ങൾ ഒന്നും അവർ എടുത്തിരുന്നില്ല…. ഒരു ബാഗിൽ കൊള്ളാവുന്ന ഡ്രസ്സ് മാത്രം രണ്ടുപേരും എടുത്തിരുന്നുള്ളൂ…. ആ സ്ഥലം എങ്ങനെ ആണെന്ന് പോലും അറിയില്ലല്ലോ അതുകൊണ്ടുതന്നെ അധികം ലഗേജ് ഒന്നും കെട്ടിവലിക്കാൻ രണ്ടുപേർക്കും താൽപര്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല… വീട്ടിലെ എല്ലാവരുടെയും അനുഗ്രഹങ്ങൾ അവർക്കുണ്ടായിരുന്നു… അവർ ഇറങ്ങിയതും മുത്തശ്ശി വേഗം പൂജ മുറിയിൽ കയറി… ട്രിവാൻഡ്രം വരെ ട്രെയ്നിലും പിന്നീട് അവിടെ നിന്ന് വേദ ബുക്ക്‌ ചെയ്ത കപ്പലിലും ആണ് അവർ യാത്ര തിരിച്ചത്….

ബംഗാൾ ഉൾ കടലിൽ കൂടി അവർ തങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യ സ്ഥലത്തേക്ക് യാത്ര തിരിച്ചു…. കടലിന്റെ ഒത്ത നടുവിൽ കൂടിയുള്ള യാത്ര ദേവയെ അത്ര അധികം സന്തോഷിപ്പിച്ചിരുന്നു… അവൾക്ക് ഇതെല്ലാം ഒരു പുതിയ അനുഭവം ആണല്ലോ…. കപ്പലിൽ അവർ രണ്ട് പേരും കപ്പിത്താനും രണ്ടു സ്റ്റാഫുകളും മാത്രമേ ഉണ്ടായുള്ളൂ… ദൂരെ നിന്നെ അവർ Andaman and nicobar കണ്ടിരുന്നു…. ഏകദേശം രണ്ടര ദിവസം എടുത്താണ് അവർ യാത്ര അവിടെയെത്തിയത്… ദേവു പ്രഗ്നന്റ് ആയത് കൊണ്ട് തന്നെ ഫ്ലൈറ്റിൽ കേറ്റില്ലല്ലോ… അവിടെ എത്തിയതും ദേവുവിന്റെ മനസ്‌ വേറെ എവിടെയോ ആയിരുന്നു…. “”വേദ ഇതല്ല സ്ഥലം….

“” ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്ന സമയം അവൾ പറഞ്ഞു.. “”നീ എന്താ പറയുന്നത് ദേവ.. ഇതാണ്…. andaman and nicobar…. ഇവിടെ ഉള്ള ഏതോ അമ്പലത്തെ കുറിച്ചല്ലേ അയ്യാൾ പറഞ്ഞത്….”” “”അല്ല… ഇവിടെ അല്ല ആ ക്ഷേത്രം ഉള്ളത്…. ഇവിടെ കാളി പ്രതിക്ഷ്ട ഒന്നും ഇല്ല… ഹരി… എനിക്ക്ഫീൽ ചെയുന്നുണ്ട് ഇതല്ല സ്ഥലം…”” അവൾ കണ്ണുകളടച്ചു… “”പിന്നെ….? “” “”ബാരെൻ ദ്വീപ്””അവൾ പതിയെ മന്ദ്രിച്ചു… “”വാട്ട്‌… ദേവു are you mad..? മോളെ അവിടെ മനുഷ്യൻ ഒന്നും ഇല്ല.. ആകെക്കൂടി ഉള്ളത് ഒരു അഗ്നിപർവതം ആണ്.. ബാരൻ എന്നാ വാക്കിന്റെ അർത്ഥം പോലും ജനവാസമില്ലാത്ത സ്ഥലം എന്നാ….

നിനക്ക് എന്താ പറ്റിയത്..? അവിടെ പോയാൽ നമ്മൾ ജീവനോടെ കാണുമോ എന്ന് പോലും സംശയം ആണ്….”” അവൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടു… “”എനിക്ക് പോണം…..”” പെട്ടന്നാണ് അവൾ അവനോട് പൊട്ടി തെറിച്ചത്… അവളുടെ ഭാവം കണ്ടതും വേദ പെട്ടന്ന് ഞെട്ടി… “”മ്മ് പോകാം.””… അവൻ നിർവികരാനായി പറഞ്ഞു… പിറ്റേ ദിവസം ആരുടെ ഒക്കെയോ സമ്മതം ഒക്കെ വാങ്ങിയാണ് അവർ ബാരെൻ ദീപിലേക്ക് പോകാൻ തിരിച്ചത്. കാരണം അതൊരു നിയന്ദ്രിത മേഖല ആണ്… ഒരു പക്ഷെ അങ്ങോട്ട് പോയാൽ പിന്നെ തിരിച്ചു വരണം എന്നില്ല…. പക്ഷെ ദേവുവിന്റെ വാശിക്ക് വേദ ഒരു ബോട്ട് തയ്യാറാക്കി അവർ രണ്ട് പേരും മാത്രമാണ് അങ്ങോട്ട് തിരിച്ചത്….

അകലെ നിന്നെ അവർ കണ്ടു പടിഞ്ഞാറാൻ ഭാഗത്തു ഉയരത്തിൽ ഉള്ള ആ അഗ്നിപാർവ്വതത്തെ…. അവരുടെ ബോട്ട് കിഴക്ക് പ്രദേശത്തെ ആണ് അവർ ഒതുക്കിയിട്ടത്… ദേവു ബോട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങാൻ ശ്രെമിച്ചതും അവൾക്ക് കാലുകൾ ആ തറയിൽ കുത്താൻ പോലും പറ്റിയില്ല… ഏതോ ഒരു അദൃശ്യകവചം അവളെ തടയുന്നത് പോലെ……”തുടരും

അസുരാധിപതി : ഭാഗം 54