🎀അനുപമ🎀: ഭാഗം 1

ഈ നിമിഷം മുതല്‍ ഞാന്‍ അനാഥയാണ്. എല്ലാ അര്‍ത്ഥത്തിലും അനാഥാ…. ഈ ഭൂമിയില്‍ രക്ത ബന്ധം കൊണ്ട് ചേര്‍ത്ത് നിര്‍ത്തിയ മുത്തശ്ശിയുടെ ശരീരം ചിതയില്‍ കത്തി അമർന്നപ്പോൾ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി. ഇനി എങ്ങോട്ട് എന്ന് അറിയില്ല. എന്ത് സംഭവിക്കും എന്നും അറിയില്ല. ആകെയുള്ള കൂട്ട് ഈ നിലാവ് മാത്രം. വിജനമായ വഴികളിലൂടെ കുറെയേറെ നടന്നകന്നു. പിന്നില്‍ എന്തോ ശബ്ദം കേട്ടാണ് അനുപമ തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയത്. തന്നെ നോക്കി നില്‍കുന്ന കുറേ ക്രൂരമായ കണ്ണൂകൾ. പകച്ചു നിന്നാൽ ഈ ജീവിതവും അവൾക്കു നഷ്ടപ്പെടും. പിന്നെ ഒന്നും തന്നെ ആലോചിച്ചില്ല ലക്ഷ്യമില്ലാതെ ഏതോ ദിക്കിലേക്ക് ഓടി. മുന്‍പില്‍ കണ്ട ഒരു കെട്ടിടത്തിലേക്ക് ഓടി കയറി.

ആവുന്ന ശക്തിയില്‍ മുട്ടി. കണ്ണുകളില്‍ ഇരുട്ട് കയറിയത് മാത്രം ഓർമ്മ ഉണ്ട്. പിന്നെ കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോള്‍ കണ്ടത്‌ സ്നേഹം നിറഞ്ഞ കുറേ മുഖങ്ങള്‍ തന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കുന്നു. “എന്താ മോളെ പേടിച്ച് പോയോ. വിഷമിക്കേണ്ട ഞങ്ങള്‍ ഉണ്ട് എന്റെ കുട്ടിക്ക് കേട്ടോ….” ഞാൻ എത്തി പെട്ടത് കുറെ അമ്മമാരുടെയും അച്ഛൻമാരുടെയും അടുത്താണ് .ആർക്കും വേണ്ടാത്ത അവര്‍ ഇനി മുതല്‍ എന്റെ ആണ്. എന്റെ കുടുംബം. കുറച്ച് നാളുകള്‍ക്ക് ശേഷം അവൾ അവരുടെ എല്ലാമായി മാറി. അവരുടെ കിലുക്കാംപെട്ടി. പഠിക്കാന്‍ മിടുക്കി ആയതുകൊണ്ട് തന്നെ അവൾക്ക് മെഡിസിന് സീറ്റ് കിട്ടി. ഇപ്പൊൾ അനുപമ രണ്ടാം വര്‍ഷ മെഡിക്കല്‍ വിദ്യാര്‍ത്ഥിയാണ്. കോളേജിലെ ഏറ്റവും മിടുക്കി ആയ കുട്ടി.

പ്രതാപ് വര്‍മ്മ, ലോകം എമ്പാടും വ്യാപിച്ചു കിടക്കുന്നു വര്‍മ്മ ഇന്‍ഡസ്ട്രീസിൻറെ നെടും തൂണ്. ഓരേ ഒരു മകന്‍ രുദ്ര പ്രതാപ് വര്‍മ്മ. രുദ്രന്റെ ചെറുപ്പത്തില്‍ തന്നെ അമ്മ ലക്ഷ്മി മരണപ്പെട്ടു. എല്ലാ സുഖ സൗകര്യങ്ങളുടെയും നടുവില്‍ ജനിച്ചു വളര്‍ന്ന രുദ്രന് ഇല്ലാത്ത ദുസ്വഭാവങ്ങൾ ഇല്ല. “business tycoon പ്രതാപ് വര്‍മ്മയുടെ മകന്‍ ക്ലബിൽ കിടന്ന് അടി ഉണ്ടാക്കി പൊലീസ് കസ്റ്റഡിയില്‍. ഇന്നും ഉണ്ടല്ലോ വെണ്ടക്കാ അക്ഷരത്തില്‍ ന്യൂസ്”. “എന്താടോ മേനോനെ ഞാന്‍ ചെയ്യുക. ഒന്ന് മനസ്സമാധാനത്തിൽ മരിക്കാന്‍ പോലും അവൻ സമ്മതിക്കില്ലേ.” പ്രതാപ് വര്‍മ്മ “ഇന്നത്തെ മീറ്റിംഗ് എല്ലാം ക്യാൻസൽ ചെയ്തേക്കു. പ്രതാപ് വര്‍മ്മ പി. എ മേനോനോടായി പറഞ്ഞു. എല്ലാം പ്രശ്നങ്ങളില്‍ നിന്ന് ഒരു സമാധാനം എന്നൊണം അദ്ദേഹം ബീച്ചിനടുതുള്ള ഒരു പാർക്കിൽ പോയിരുന്നു. “ലക്ഷ്മി എന്താ ഞാന്‍ ചെയ്യുക.

നമ്മുടെ മോന്‍ ഇങ്ങനെ നശിക്കുന്നതു കാണുവാൻ എനിക്ക് കഴിയില്ല. താന്‍ ഉണ്ടായിരു എങ്കില്‍…..” പ്രതാപ് വര്‍മ്മ “uncle…..” തന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നില്‍കുന്ന ഒരു സുന്ദരി കുട്ടിയെ കണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖത്തും പുഞ്ചിരി പടര്‍ന്നു “എന്താ മോളേ……….” പ്രതാപ് “ഞാനും കൂടി ഇവിടെ ഇരുന്നോട്ടെ അങ്കിള്‍” അനു “അതിന്‌ എന്താ…” ബഞ്ചിന്റെ ഒരു വശത്തേക്ക് അയാള്‍ നീങ്ങി ഇരുന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എന്താ മോളുടെ പേര്” പ്രതാപ്. “അനുപമ” ” അങ്കിള്‍ ഇവിടെ എപ്പോളും വരാറുണ്ടോ…. ഞാൻ ഇവിടെ ആദ്യമായാണ്. നല്ല ഭംഗിയുണ്ട് ഇവിടം കാണാന്‍ എല്ലേ…” അനു. അവളുടെ സംസാരം അങ്ങനെ നീണ്ടു പോയി. അയാള്‍ അവളുടെ സംസാരം കേട്ടിരുന്നു. തന്റെ വിഷമങ്ങള്‍ എല്ലാം ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് മറന്നതുപോലെ തോന്നി . പെട്ടന്ന് തന്നെ രണ്ട് പേരും പരസ്പരം അടുത്തു.

“എന്റെ അനുകുട്ടി എന്താ ചെയ്യുന്നത്. വീട്ടില്‍ ആരൊക്കെ ഉണ്ട് “പ്രതാപ് ” ഞാൻ മെഡിക്കല്‍ സ്റ്റുഡന്റ് ആണ് അങ്കിള്‍ . വീട്ടില്‍ ഒരുപാട് ആളുകള്‍ ഉണ്ട്.” അനു. “അപ്പോൾ കൂട്ടുകുടുംബം ആണ് എല്ലേ…. ഇപ്പോഴത്തെ കാലത്ത് അത് ഓക്കെ കാണാന്‍ കഴിയുമോ….”പ്രതാപ് “കൂട്ടുകുടുംബം ഓക്കെ തന്നെ. പക്ഷേ പല കുടുംബങ്ങളില്‍ നിന്ന് വന്ന് ഒരു കുടുംബം പോലെ കഴിയുന്നവർ. That’s all….. “അനു പിന്നെ പ്രതാപ് വര്‍മ്മ ഒന്നും തന്നെ ചോദിച്ചില്ല. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖത്ത് നിഴലിക്കുന്ന ദുഖം കണ്ട് അനു പറഞ്ഞു തുടങ്ങി. ” അയ്യോ….. അങ്കിള്‍ വിഷമിക്കേണ്ട. എന്നെ നോക്കിയേ ഞാന്‍ എന്ത് ഹാപ്പിയാണ്. നമ്മൾ സന്തോഷിക്കണോ വിഷമിക്കണോ എന്ന് നമ്മള്‍ ആണ് തീരുമാനിക്കേണ്ടത്. നമ്മള്‍ വിചാരിച്ചാക്കാതെ ആര്‍ക്കും നമ്മളെ തോപ്പിക്കാനും ആവില്ല.”

അനു. അവളുടെ സംസാരത്തിലെ ആത്മവിശ്വാസം അയാളെ അത്ഭുതപെടുത്തി. കുറച്ച് നേരം കൂടി അവർ വർത്തമാനം പറഞ്ഞ് ഇരുന്നു. നേരം വൈകിയപ്പോൾ അവിടുന്ന് യാത്ര പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി. ” ഞാൻ കൊണ്ട്‌ വിടാം മോളെ. “പ്രതാപ്. ” വേണ്ടാ അങ്കിള്‍ ഇവിടെ അടുത്താണ് ഹോസ്റ്റൽ നടക്കാവുന്ന ദൂരമേ ഉള്ളൂ ഞാൻ പൊക്കോളാം. “അനു. “നാളെയും വരുമോ മോള് ഇവിടെ” പ്രതാപ് “അങ്കിള്‍ വരുന്നുണ്ടോ…. എങ്കില്‍ ഞാനും വരാം” അനു. അവൾക്ക് എന്നോ നഷ്ടമായ ഒരു അച്ഛന്റെ വാത്സല്യമാണ് ആ കരുതലിൽ അവൾക്ക് ആ നിമിഷം അനുഭവപ്പെട്ടത്. അങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾ കടന്നുപോയി അവർ പല ഇടങ്ങളില്‍ വീണ്ടും കണ്ടു മുട്ടി.ആ ചുരുങ്ങിയ സമയം കൊണ്ട് അയാള്‍ക്ക് ഒരു മകളായി അവൾ മാറിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ഒരു ആൾക്കൂട്ടം കണ്ടാണ് പ്രതാപ് ഡ്രൈവറോടു കാർ നിർത്താൻ പറഞ്ഞത്. തനിക്ക് പരിചയം ഉള്ള മുഖം കണ്ട് അയാള്‍ ഞെട്ടി. തന്റെ മുന്‍പില്‍ എന്താ നടക്കുന്നത് എന്ന് പോലും അയാള്‍ക്ക് ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് മനസ്സിലായില്ലാ…… “എടാ…. നിനക്ക് എന്നെ പ്രേമിക്കണോന്ന്…..” അനു ഒരുത്തന്റെ കൈയ്യ് തിരിച്ച് മുട്ടുകാൽ വയറ്റിൽ കേറ്റി പുറത്ത് കൈയ്യമുട്ടു കൊണ്ട് ഇടിക്കുന്ന അനുവിനെ കണ്ട് പ്രതാപ് കണ്ണും തള്ളി നിന്നു. “പറയടാ……… നിന്റെ കൂടെ ഞാന്‍ വരണോ……” അനു “അയ്യോ……. വേണ്ട പെങ്ങളേ… ” ” നിനക്ക് ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ പെങ്ങള്‍ ആയോ ” അനു കൊടുത്തു രണ്ട് അടി വീണ്ടും. അവൻ ജീവനും കൊണ്ട് ഓടടാ…. ഓട്ടം. അടി എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള്‍ ആണ് അനു പ്രതാപിനെ കാണുന്നത്. ഒരു വളിച്ച ചിരി പാസാക്കി അങ്ങോട്ടേക്ക് ഓടി ചെന്നു. ”

പ്രതാപച്ഛൻ എപ്പോ വന്നു ഞാന്‍ കണ്ടില്ലല്ലോ” ഒരു നിഷ്കു ഭാവത്തില്‍ അനു ചോദിച്ചു. “ഞാന്‍ വന്നിട്ട് പത്ത് അറുപത് കൊല്ലം ആയി. എന്താ ഇപ്പൊൾ ഇവിടെ നടന്നത് ” പ്രതാപ് “അയ്യോ….. ഈ പ്രതാപച്ഛന്റെ ഒരു തമാശ” അനു “അനു മോളേ…….. എന്നെ ദേഷ്യപ്പെട്ടുതാതെ വേഗം പറഞ്ഞേ…… “പ്രതാപ് ” എനിക്കു ചോദിക്കാനും പറയാനും ആരും ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ട് ഞാന്‍ തന്നെ ചോദിച്ചു. That’s all… “അനു. ” അന്നാലും എന്റെ അനു ഒരു പയ്യനെ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ഇടിക്കാമോ…. “പ്രതാപ് ” പിന്നെ എന്റെ ദേഹത്ത് തൊടാൻ വന്നവനെ ഉമ്മ വെക്കണോ.. “അനു ” നിന്നെ കെട്ടുന്നവന്റെ കാര്യം എന്താകുവോ എന്തോ ”പ്രതാപ് ” പ്രതാപച്ഛൻ വിഷമിക്കേണ്ട അയാളെ ഞാന്‍ സ്നേഹച്ചേ……. കൊല്ലു. ‘അനു അന്നാലും ആ ഭാഗ്യവാൻ ആരായിരിക്കും തുടരും നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം പാറയണേ…….