🌸ചെമ്പരത്തി🌸: ഭാഗം 59

രചന: SHOBIKA

അപ്പു എല്ലാരേയും വിളിച്ചിട്ടുണ്ട്.എന്താവുമോ എന്തോ.കണ്ടറിയാം ലെ. "ഡാ അപ്പു എന്തായി."ആദി "അവരൊക്കെ ഇപ്പൊ വരുമെഡി ചേച്ചി.നെ ടെന്ഷന് അവല്ലേ"അപ്പു "എനിക്ക് ടെന്ഷന് ഒന്നുല്ല. അവർ എങ്ങനെയെടുക്കും.പഴയപോലെ തന്നെയാവോ. എന്നൊക്കെ ഓർത്തു ചെറിയൊരു പേടി അത്രേയുള്ളൂ."ആദി "എല്ലാരും എങ്ങനെയായിരിക്കും എന്നറിയില്ല.പക്ഷെ അനു ചേച്ചിടെ സ്വഭാവം വെച്ച് ആദ്യം നിനക്കൊന്നു കിട്ടും അതിനു ശേഷമേ ബാക്കിയേന്തും ഉണ്ടാവൂ."അപ്പു "അത് ഞാൻ മുൻബേ പ്രതീക്ഷിച്ചിട്ടുള്ളതാ"ആദി ഞങ്ങൾ സംസാരിച്ചോണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ് കോളിങ് ബെൽ അടിച്ചേ. "അവരായിരിക്കും"അപ്പു. "അതേ ആരേലും പോയി വാതിൽ തുറക്ക്"ആദി "നീ തന്നെ പോ.അതാ നല്ലത്"അപ്പു "അതു വേണ്ടാ. അപ്പു നീ ചെന്നു വാതിൽ തുറക്ക്.എന്നിട്ട് എല്ലാരേയും ഉള്ളിലോട്ട് വിളിക്ക്.ഞാൻ അങ്ങോട്ട് മാറി നിൽക്കാം."ആദി. "അതാ നല്ലത്"നന്ദു. "ആ ശെരി ഞാൻ പോയി തുറക്കാം"

അപ്പു പോയി വാത്തില് തുറന്നു. "നീയെന്താ ഇവിടെ"ഒരു ഞെട്ടലിനപുറം വന്നവരിൽ ആരോ ചോദിച്ചു. "ഞാൻ പറഞ്ഞ സർപ്രൈസ് ഇവിടെയാണ് ഉള്ളത്.എല്ലാരും അകത്തേക്ക് വായോ"അപ്പു. "ഇവിടെ എന്താടാ"അനു "അതൊക്കെയുണ്ട്. നിങ്ങൾ വാ"അപ്പു. അവിടുള്ളവരെയെല്ലാം കണ്ട് കുന്തം വിട്ടു നിൽക്കുന്നുണ്ട്. "ഇവരൊക്കെ ആരാടാ"ആദിടെ അച്ഛൻ "പരിചയപ്പെടുത്തി തരാല്ലോ. ഇതു ഇവരുടെ വീടാണ്.ഇത് ശ്രീധരൻ ഗൃഹനാഥൻ.ഇത് അവരുടെ ഭാര്യ അനിത.പിന്നെ ഇത് അവരുടെ മകൻ ആനന്ദ് കൃഷ്ണ എന്ന നന്ദു"അപ്പു. "ഇവർ"ആദിടെ 'അമ്മ സംശയരൂപേണ ആദിടെ ഫ്രണ്ടിസിനെ ചൂണ്ടി ചോദിച്ചു. ഇവർ മ്മടെ ചേച്ചീടെ ഫ്രണ്ട്സ് ആണ്.അതായത് എന്റെ ചേച്ചിമാർ"നന്ദു. ~~~~~~~~~ (അനു) (കുഞ്ചുനേ ഇനി അനു എന്നാണ് കേട്ടോ എഴുതുക) എന്നും രാവിലെ അമ്പലത്തിൽ പോണതാണ് .പക്ഷെ ഇന്നെന്തോ ഒരു മടി.പിന്നെ ഏണിച്ചു ഫ്രഷായി നിൽക്കുമ്പോഴാണ് അപ്പു വിളിച്ചേ.എന്തോ സർപ്രൈസ് ഇൻഡ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു.

പിന്നെ കൊറേ നേരം കഴിഞ്ഞു പിന്നേം വിളിച്ച്. വിളിച്ചിട്ട് പെട്ടന്ന് തന്നെ അപ്പുറത്തെ വീട്ടിലോട്ട് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞു.എല്ലാരോടും ചെല്ലാൻ.എല്ലാരും എന്നു പറഞ്ഞാൽ അത്രയൊന്നുമില്ലാ 5 പേർ. അത്രേയുള്ളൂ. അച്ചു ഉണ്ടായില്ല.അവൾക്ക് ഡ്യൂട്ടി ഉണ്ടായിരുന്നു. അപ്പൊ ഹോസ്പിറ്റലിലോട്ട് പോയി. ഞങ്ങൾ അവിടെ പോയി കോളിങ് ബെൽ അടിച്ചപ്പോൾ വാതിൽ തുറന്നത് അപ്പുവാണ്. പിന്നെ നിങ്ങളെല്ലാം കണ്ടില്ലേ.പക്ഷെ നന്ദു ചേച്ചീടെ ഫ്രണ്ട് ആണ് പറഞ്ഞവരെ നോക്കിയപ്പോഴാണ് ഇവിടെ കണ്ട മുഖങ്ങൾ.പെട്ടന്നാണ് അതിൽ ചിരിച്ചോണ്ട് നിൽക്കുന്ന തട്ടമിട്ടാ കുട്ടിയെ കണ്ടേ .ഐഷു.ഐഷ മെഹ്‌റിൻ.അതേ അന്ന് കോളേജിലേക്ക് അമ്മുന്റെ കത്തൊക്കെ കൊണ്ടുവന്നു തന്നത്.ഇവളാണ്.കൂടെയുള്ളവർ ആ ഫോട്ടോയിൽ ഉള്ളവർ.അപ്പൊ എന്റെ അമ്മു ഇവിടെയുണ്ട്.ഞാൻ ഓടി പോയി ഐഷുന്റ ചോദിച്ചു. "ഐഷു എന്റെ അമ്മു എവിടെ"അനു ഞാൻ അത് ചോദിച്ചതും അച്ഛനും അമ്മമാരൊക്കെ ഞെട്ടിയിട്ടുണ്ട്. ~~~~~~~~~ (ആദി)

ഞാൻ അവിടുന്ന് മറഞ്ഞു നിന്ന് അവര് പറയണത് കേൾക്കുകയും കാണുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു.അച്ഛന് അമ്മേനേം കുഞ്ചുനെയൊക്കെ കണ്ടപ്പോൾ എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു.അവർക്കൊന്നും അത്ര മാറ്റമൊന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ല.അച്ഛന്റേം അമ്മെടേം മുടി നര വീണിട്ടുണ്ട്.അത്ര മാത്രം. കുഞ്ചു ആളാകെ മാറിട്ടുണ്ട്. അന്ന് കണ്ടെനേകാൾ മാറ്റമുണ്ട്.മുഖത്ത് തെളിച്ചമൊക്കെയുണ്ട് പെട്ടെന്ന് കുഞ്ചു ഐഷുനോട് പോയി അമ്മു എവിടെ എന്നു ചോദിച്ചേ.അവരെ കണ്ടാൽ മനസിലാവില്ല എന്ന കരുത്തിയെ.എന്നാൽ എന്നെ ഞെട്ടിച്ചുട്ടോ.കാരണം ഞങൾക്കൊക്കെ മാറ്റം വന്നിട്ടുണ്ട്.അതെന്നെ. "പറ ഐഷു എന്റെ അമ്മു എവിടെ. നിങ്ങളൊക്കെ ഇവിടെയുണ്ടെങ്കിൽ അവളും ഇവിടെയുണ്ടാവും.എവിടെ അവൾ"അനു "എന്തൊക്കെയാ മോളെ നീ പറയണേ"അനുന്റെ അമ്മ "ഞാൻ പറഞ്ഞത് സത്യമാണ് ഇവർക്ക് എന്റെ അമ്മു എവിടെയാണെന്ന് അറിയാം"അനു "ചേച്ചി പറഞ്ഞത് സത്യമാണ്"അപ്പു "എന്ത് "അച്ഛൻ

"അച്ഛാ അനുചേച്ചി പറഞ്ഞപോലെ ചേച്ചി ഇവിടെ തന്നെയുണ്ട്."അപ്പു "എവിടെ എന്റെ മോളെവിടെ"ആദിടെ അമ്മ കരഞ്ഞോണ്ട് ചോദിച്ചു. "ആദി... ഇങ്ങു വാ"നന്ദു ആദിയെ വിളിച്ചു. നന്ദു എന്നെ വിളിച്ചപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ അവരുടെ മുന്നിൽ പോയി തലകുനിച്ചു നിന്നു.എന്നെ കണ്ടതും 'അമ്മ മോളെ വിളിച്ച് എന്നെ വന്നു കെട്ടിപിടിക്കേം ഉമ്മ വെക്കുകയും ഒക്കെ ചെയുന്നുണ്ട്.അച്ഛൻ വന്നു തലയിൽ തലോടുന്നുണ്ട്.ലക്ഷ്മിയമ്മ സാരിതലപ്പു കൊണ്ട് കണ്ണൊക്കെ തുടക്കുന്നുണ്ട്.ആ ഒരു കാഴ്ച എല്ലാരുടെ കണ്ണിലും വെള്ളം നിറച്ചായിരുന്നു.കുഞ്ചു അവിടെ തന്നെ ഒരണക്കബും ഇല്ലാതെ നിക്കുന്നുണ്ട്.അമ്മയെ മാറ്റി ഞാൻ കണ്ണും നിറച്ചോണ്ട് അവൾടെ അടുത്തേക്ക് പോയി. "കുഞ്ചുസെ.."ആദി അവൾ ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല. എന്നെ ഒന്ന് നോക്കുന്നു പോലുമില്ല.അത് കണ്ടകുപ്പോഴാണ് എനിക്ക് ഏറ്റബും കൂടുതൽ സങ്കടമായത്. "ഒന്ന് നോക്ക് കുഞ്ചുസെ.നിന്റെ അമ്മുവാ വിളിക്കുന്നെ"ആദി ഞാൻ അത് പറഞ്ഞതും അവൾടെ വക ഒരു അടിയാണ് കിട്ടിയേ.ഞാൻ കവിളിൽ കയും വെച്ച് അവളെ നോക്കി. "അത് നിനക്ക് ബോധമുണ്ടായിരുന്നേൽ നീ പോവുമ്പോൾ എന്നേം കൂട്ടുമായിരുന്നു"അതും പറഞ്ഞു ആണ് ആദിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു.

"എന്തിനാടി നീ പോയേ.പോവുമ്പോൾ ഒന്ന് എന്നെ വന്നു കണ്ടായിരുന്നേൽ ഞാനും വരുമായിരുന്നല്ലോ"ആണ് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു "അതറിയമായിരുന്നത് കൊണ്ടാണ് വരാതിരുന്നെ."ആദി "നിന്നെ ഓർക്കാത്ത ഒരു ദിവസം പോലും എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇല്ല എന്നറിയമായിരുന്നിട്ടും നീ എന്തിനാടാ പോയേ.നീ പോയേന് ഞാൻ എങ്ങനെയാ കഴിഞ്ഞേ എന്നറിയോ നിനക്ക്"അനു "നീയില്ലാത്ത ഒരു ജീവിതം എനിക്കുമുണ്ടോടി.നിനക്ക് കൂട്ടായി ഇവരൊക്കെ ഇല്ലായിരുന്നോ"ആദി "പക്ഷെ അത് നിന്നെപോലെയാണോ"അനു "അതേ നിങ്ങൾ ഈ ചെറിയ പിള്ളേരെപ്പോലെ ഉള്ള കരച്ചിൽ ഒന്ന് നിർത്തിക്കെ.ഇപ്പൊ നിങ്ങൾ കണ്ടമുട്ടിയില്ലേ പിന്നെന്താ."നന്ദു "ഞാനെന്റെ കുഞ്ചുനോടല്ലേ സംസാരിച്ചത്.അതിനു നിനക്കെന്താടാ"ആദി കണ്ണുകൂർപ്പിച്ചോണ്ട് ചോദിച്ചു.

"എനിക്കൊന്നുമില്ല. നിങ്ങൾ എത്ര വേണമെങ്കിലും സംസാരിച്ചോ.പക്ഷെ കരയരുത് എന്നാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞേ.കേട്ടല്ലോ"നന്ദു "കേട്ടു തംബ്രാ"ആദി പിന്നെ കരച്ചിലും പിഴിച്ചിലും എല്ലാം കഴിഞ്ഞു.എല്ലാരും ഒന്നിരുന്നു. "കരച്ചിലൊക്കെ കഴിഞ്ഞോ"നന്ദു ആദിയോട് ചോദിച്ചു. "ആ കഴിഞ്ഞു"ആദി "അപ്പൊ നിനക്കു ചോക്ലേറ്റ് ഒന്നും വേണ്ടേ. അതോ അത് നമ്മുക്ക് തിന്നാലെ ചാരുവേ"നന്ദു. "പിന്നല്ലാ.നമ്മുക്ക് കഴികാടാ. അവൾക്കെ ഇപ്പൊ അവൾടെ കുഞ്ചു മതി .നമ്മളെയൊന്നും വേണ്ട"ചാരു "ദേ ഒറ്റ ഒന്നങ്ങു വെച്ച് തന്നാലുണ്ടാലോ നീയങ് നിന്റെ വീട്ടിലെത്തും. കേട്ടോ.ഞാൻ പറഞ്ഞോടി നിങ്ങളെ വേണ്ടന്ന്."അതും പറഞ്ഞ് ആദി കരയാൻ തുടങ്ങി. "അയ്യോ ആദി, മുത്തേ ഞങ്ങൾ തമാശക്ക് പറഞ്ഞത്.നിനക്ക് സങ്കടാവും കരുത്തിലാ"ചാരു......തുടരും...…..........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...