🌸ചെമ്പരത്തി🌸: ഭാഗം 9

രചന: SHOBIKA

(ആദി) പെട്ടല്ലോ ഭഗവാനെ .ദോണ്ടേ നിക്കണ് ഞാനിത്രയും നേരം ആരെ കുറിച്ചാണോ പറഞ്ഞത് അയാൾ.അതന്നെ കിച്ചുവേട്ടൻ with കലിപ്പ്.നീ തീർന്ന് മോളെ തീർന്ന്.ആളുടെ കലിപ്പ് കണ്ടാൽ തന്നെ അറിയാം ഞാൻ പറഞ്ഞത് മുഴുവൻ കേട്ടുന്ന്. "ആരാടി കലിപ്പൻ,ആർക്കാടി ജാഡ. ഹേ പറയടി"കിച്ചുവേട്ടൻ ആദിയുടെ കൈ പിന്നിലേക്ക് തിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു. "ആഹ് വിട് വേദനിക്കുന്നു.അമ്മേ, ന്റെ കൈ"ആദി കിടന്നു നിലവിളിക്കാൻ തുടങ്ങി. "നീ ആരായ പറഞ്ഞേന്ന് പറയാണ്ട് കൈവിടത്തില്ല.പറയടി"കിച്ചു ദേഷ്യംകൊണ്ട് അവളുടെ കയ്യിലെ പിടി മുറിക്ക്. എല്ലാവരയുടെയും മുഖത്ത് ഇപ്പൊ നിസ്സഹായ ഭാവമാണ്.ഞങ്ങൾക്കൊന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല എന്നവസ്ഥ. "ഞാൻ പറയാം.ആദ്യം എന്റെ കൈ വിട് എന്നിട്ട് പറയാം"ആദി പറഞ്ഞു. "അങ്ങനെയിപ്പോ നീ രക്ഷപെടേണ്ട.പറഞ്ഞിട്ടു പോയ മതി."കിച്ചു. ച്ചേ ഞാൻ മനസ്സിൽ കണ്ടത് അങ്ങേര് മാനത്തു കണ്ടു .അതാ ഇപ്പൊ ഇണ്ടായെ. കൈ വിട്ടാൽ ഓടാം എന്നു വിചാരിച്ച്. ഇനി പറയാണ്ട് രക്ഷയില്ല. "അതുപിന്നെ എന്റെ ഏട്ടനെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞതാ.അല്ലെ "അതും പറഞ്ഞു ആദി ചങ്ങായിസിന്റെ മുഖത്തു നോക്കി. അവർ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും തലയാട്ടി കളിക്കുന്നുണ്ട്.ബ്ലഡി ഗ്രാമവാസിസ്.അവശ്യമുള്ളപ്പോ ഒന്നിൻറേം വായ തുറക്കില്ല. "സത്യം ഞാനെന്റെ ഏട്ടനെ കുറിച്ചാണ്‌ പറഞ്ഞേ."

ആദി നിഷ്‌കു ഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞു. "അതിനു നിനക്ക് എട്ടനിണ്ടോ?"കിച്ചു കൈവിട്ടു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. "ഉണ്ട് സത്യമായിട്ടും ഉണ്ട്."ആദി. അങ്ങേര് ഫ്രണ്ട്സിനെയും വിളിച്ചോണ്ട് പോയി.എന്റെ കൈ ഒരു പരിവമായി.ഇവിടെ കുറച്ചെണ്ണം എന്നെ വളഞ്ഞിണ്ട്. എന്തിനവോ ദൈവമേ. "നിങ്ങളെന്തിനാ എന്നെ വളഞ്ഞിരിക്കുന്നത്"ആദി സംശയ രൂപേണ ചോദിച്ചു. "നീയെന്തിനാ നിന്റെ ഏട്ടനെയ എന്ന് പറഞ്ഞേ.അതിനു നിനക്ക്‌ ഏട്ടൻ ഇല്ലല്ലോ"അജു ദൈവമേ പണിപ്പാളി .ഇനിയിവരോടെന്തു പറയും. "അത്..അതുപിന്നെ ഞാൻ ആ കലിപ്പന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ പറഞ്ഞതാ."ആദി പറഞ്ഞു. "അതു പറയുമ്പോ നിനക്കെന്താ വിക്ക്.സത്യം പറഞ്ഞോ "കിച്ചു. "അതു പിന്നെ എനിക്കൊരു ഏട്ടനുണ്ട് കിച്ചുവേട്ടൻ. ഏട്ടനെ കുറിച്ചു ഞാൻ പിന്നെ പറഞ്ഞു തരാം വേണമെങ്കിൽ കാണിച്ചും തരാം. ഇപ്പൊ ഒന്നും ചോദിക്കരുത്.ഇനി വാ ബെല്ലടിച്ചു ക്ലാസ്സിൽ പോവാം"അതും പറഞ്ഞു ആദി അവരെയും വിളിച്ചോണ്ട് ക്ലാസ്സിൽ പോയി.പിന്നെ അവർ ഒന്നും ചോദിക്കാൻ നിന്നില്ല.ക്ലാസിലേക്കു വിട്ടു. കോളേജുമായും ഫ്രണ്ട്സുമായും ഞാൻ നല്ല പോലെ ഇഴകിചേർന്നുന്ന് വേണമെങ്കിൽ പറയാം. അങ്ങനെ കോളേജ് കഴിഞ്ഞു വീട്ടിലെത്തി.നന്ദു ഇന്ന് നേരത്തെ വന്നിണ്ടായിരുന്നു

.നന്ദുവും ഞാനും അമ്മയും കൂടി ഇന്നത്തെ കാര്യമൊക്കെ പറഞ്ഞോണ്ടിരിക്കുമ്പോളാണ് ഏട്ടൻ വന്നത്.സത്യം പറയാലോ രാവിലത്തെ കാര്യം ഞാൻ മറന്നുപോയിരുന്നു.ഏട്ടൻ അമ്മയോട് ചോദിക്കണേ കേട്ടപ്പോളാണ് ഓർമ്മവന്നത് എന്താന്നല്ലേ. "അമ്മ ഇവൾക്ക് എട്ടാനിണ്ടോ"കിച്ചു ആദിയെ നോക്കി ചോദിച്ചു. "ഇല്ലല്ലോ എന്തേ"അമ്മ. "ഡീ നീയല്ലേ പറഞ്ഞേ നിനക്ക് ഏട്ടനുണ്ട് എന്ന്"കിച്ചു ചോദിച്ചു.നന്ദു എന്താ സംഭവം എന്നറിയാതെ അന്തവിട്ടിരിക്കുന്നുണ്ട്. "ഞാൻ സത്യം അല്ലെ.പറഞ്ഞേ.ഞാൻ പറഞ്ഞതെ ആരവ് കൃഷ്ണയെ കുറിച്ചാണ്. കിച്ചു ഏട്ടനെ കുറിച്ചു തന്നെ"എന്നും പറഞ്ഞു ആദിയൊടി. പുറകെ കിച്ചുവും അതിനു പുറകെ എന്താ സംഭവം എന്നറിയാൻ നന്ദുവും ഓടി. ആദി അവളുടെ റൂമിൽ കേറി വാതിലടച്ചു.വാതിലടച്ചു തിരിഞ്ഞതും ആദിക്കു ശ്വാസം മുട്ടാൻ തുടങ്ങി.അവൾ ശ്വാസം കിട്ടാതെ നിലത്തേക്ക് വീണു.അപ്പോഴേക്കും കിച്ചുവും നന്ദുവും അവിടെത്തി വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ കണ്ടത് ശ്വാസം കിട്ടാതെ കിടന്നു പെടക്കണ ആദിയെയാണ്.നന്ദു ഓടി അവളുടെ അടുത്തു ചെന്നു അവളെ കൊറെ വിളിച്ചു.അവൾക്കു ശ്വാസം കിട്ടാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് കണ്ടതും നന്ദു ഏട്ടനോട് പറഞ്ഞു.

"ഏട്ടാ വേഗം ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോണം.ഇവൾക്ക് ശ്വാസമെടുക്കാൻ പറ്റാണില്ല തോന്നുന്നു. വേഗം വണ്ടിയെടുക്ക്."അതും പറഞ്ഞു നന്ദു ആദിയെ പൊക്കി കൊണ്ട് താഴോട്ടിറങ്ങി.അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ കിച്ചു വണ്ടിയെടുക്കാൻ ഓടി.അവളെയും പൊക്കി കൊണ്ടു പോണത് കണ അമ്മക്ക് പേടിയായി.അമ്മകരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവരുടെ കൂടെ വണ്ടിയിൽ കയറി.നേരെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക് വിട്ടു.ആദിയെ നേരെ icu ലേക്ക് കേറ്റി. Icu വിന്റെ ഫ്രണ്ടിലിരുന്ന് അമ്മ കരയുന്നുണ്ട്.ഏട്ടൻ അമ്മയെ സമാധാന പെടുത്തുന്നുണ്ട്.നന്ദു icu വിന്റെ ഡോറിനടുത്ത് തന്നെ നിൽക്കുന്നുണ്ട് അവന്റെ മുഖത്ത് നല്ല സങ്കടം കാണുന്നുണ്ട്.ഇടക്ക് കണ്ണും തുടക്കുന്നുണ്ട്.കിച്ചു വിളിച്ചു പറഞ്ഞ പ്രകാരം അച്ചായിയും വന്നു.ഒരു നേഴ്‌സ് വന്നു പറഞ്ഞു ഡോക്ടർ വിളിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന്. നന്ദുവും കിച്ചുവുംകൂടി ഡോക്ടറുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി. "ഡോക്ടർ ആദിക്കു എന്താ പറ്റിയെ"നന്ദു സങ്കടത്തോടെ ചോദിച്ചു. "പേടിക്കാനൊന്നുമില്ല.പെട്ടന്ന് ശ്വാസം കിട്ടാതെ സംഭവിച്ചത്.

എന്തു കുട്ടിക്ക് സംഭവിച്ചത്.ഇതിനു മുൻപ് ഇങ്ങനെയുണ്ടായിട്ടുണ്ടോ" ഡോക്ടർ "ഇല്ല ഡോക്ടർ മുൻപ് ഇങ്ങനെയൊന്നും ഇണ്ടായിട്ടില്ല"നന്ദു പറഞ്ഞു . പിന്നെ ഇന്ന് അവൾക്കുണ്ടായ കാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞു. "ആത്മികക്കു കോഴപ്പമൊന്നുമില്ല. ബോധം വന്നിട്ടില്ല.ചിലപ്പോൾ സൗണ്ട് പോവാനുള്ള ചാൻസ് ഉണ്ട്. "ഡോക്ടർ ഡോക്ടർ എന്നു വിളിച്ചു നന്ദു ഏണിച്ചു. "ഡോ താൻ പേടിക്കാതെ ചിലപ്പോൾ എന്നാ പറഞ്ഞത്.ബോധം വന്നാലേ പറയാൻ പറ്റു.അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ തന്നെ അത് പെട്ടന്ന് ശെരിയാവുകയും ചെയ്യും."ഡോക്ടർ "താങ്ക്സ് ഡോക്ടർ "അതും പറഞ്ഞു അവർ icu വിന്റെ ഫ്രണ്ടിൽക്കു പോയി.അമ്മയോടും അച്ഛനോടും പറഞ്ഞു.അവർക്കും വളരെ സങ്കടമായി.കിച്ചുവിനാണെങ്കിൽ ഞാൻ കാരണമാണല്ലോ ഇങ്ങനെ സംഭവിച്ചത് എന്ന കുറ്റബോധവും.അവൾ എത്രയും പെട്ടന്ന് കണ്ണു തുറന്നാൽ മതിയെന്ന് അവന്. അങ്ങനെ കാത്തിരിപ്പിനൊടുവിൽ അവൾ കണ്ണു തുറന്നു.....തുടരും………..........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...