Dear Comrade 🥀: ഭാഗം 11

രചന: Zquadiee

" നിവി..... " നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ അവൾ അവനരികിലേക്ക് ഓടിയടുത്ത് കൊണ്ട് വിളിച്ചതും നിവി ദേഷ്യം അടക്കി പിടിച്ചവളെ നോക്കി...... " തുമ്പി..... നീ...... " ( നിവി ) നിവി പറഞ്ഞു പൂർത്തിയാക്കും മുന്നേ ആശ്രയ അവന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർന്ന് നിന്നിരുന്നു...... പതിയെ അവന്റെ കൈകളും അവളെ വലയം ചെയ്തു...... അത് കൂടിയായതും കൃതി ആകെ ഞെട്ടി കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി..... നിവി ആണേൽ കൃതിയെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നെ ഇല്ലായിരുന്നു..... റൂമിലേക്ക് വന്ന സിദ്ധുവും കിരണും അഖിയും ആദുവും അതിലേറെ ഞെട്ടി നിൽക്കുവാ....... " നിവി...... " ( അഖി ) അഖി അലറി വിളിച്ചതും ആശ്രയ യെ അവനിൽ നിന്നും അകറ്റി അവൻ അഖിയെ നോക്കി..... ആശ്രയ എന്നാൽ നിവിയോട് തന്നെ ചേർന്ന് നിൽക്കുവാ...... " എന്താ അഖി.....?? " ( നിവി ) ശാന്തമായി എന്നാൽ ഗൗരവത്തോടെ നിവി ചോദിച്ചതും സംശയത്തോടെ അവനെ നോക്കി നിൽക്കുവാണ് എല്ലാവരും...... " എന്തെ ഒന്നും പറയാനില്ലേ..... നിങ്ങൾ എന്താ വിചാരിച്ചത് നിങ്ങളുടെ ഡ്രാമയിൽ ഞാൻ വീണു പോയെന്നോ...... എന്റെ തുമ്പി..... അത് ഇവളാ..... ആശ്രയ...... എന്റെ പെണ്ണ്...... " ( നിവി ) അവന്റെ എന്റെ പെണ്ണ് എന്ന വാക്ക് മാത്രം ചുറ്റും മുഴങ്ങുന്നതായി കൃതി ക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു..... ഒരിക്കലും അവനിൽ നിന്നും ഇങ്ങനെ ഒന്നും അവൾ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല..... അവന്റെ ഓരോ വാക്കും അവളുടെ ഹൃദയത്തിലേക്ക് ഒരു കത്തി കുത്തിയിറക്കുന്നതിന് തുല്യം ആയിരുന്നു.......

" എന്നെ വർഷങ്ങളായി പ്രണയിക്കുന്നവളാ ഇവൾ..... ഒരു ദിവസം പെട്ടെന്ന് എന്നെ വിട്ടിട്ട് പോവനല്ല ഇങ്ങനെ സ്നേഹിച്ചത്...... ഇവൾക്ക് പകരം കൃതി എന്റെ ഭാര്യ സ്ഥാനത്തേക്ക് വന്നതും അതിന് കാരണം നീ ആണ് എന്നറിഞ്ഞത് മുതൽ എനിക്ക് നിന്നെ സംശയം ഉണ്ടായിരുന്നു..... ആശ്രയയുടെ മിസ്സിങ്ങിന് പിന്നിൽ നീയാണോന്ന്...... അങ്ങനെ ആണ് അപ്രതീക്ഷിതമായി സിദ്ധുവിന്റെയും കിരണിന്റെയും അരികിൽ നിന്നും എല്ലാത്തിനും പിന്നിൽ നിങ്ങൾ ആണെന്ന് മനസ്സിലായത്...... ആശ്രയ എന്റെ മുന്നിൽ എത്തിക്കാൻ വേണ്ടി തന്നെയാ കൃതിയോട് സ്നേഹത്തോടെ പെരുമാറിയതും ഓഹ് സോറി സ്നേഹം അഭിനയിച്ചതും നിങ്ങളോടൊക്കെ അങ്ങനെ പറഞ്ഞതും.... " ( നിവി ) നിവി പറയുന്നതൊന്നും കൃതി ക്ക് ഉൾക്കൊള്ളാം സാധിക്കുന്നവ ആയിരുന്നില്ലാ..... അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും അതിന് തെളിവെന്നോണം കണ്ണീർ നിറഞ്ഞൊഴുകൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു.... കൃതിയുടെ അവസ്ഥ കൂടിയായതും അഖിയുടെ എല്ലാ കണ്ട്രോളും കൈ വിട്ടു പോയിരുന്നു....... " നിവി സ്റ്റോപ്പ്‌ ഇറ്റ്..... എന്തൊക്കെയാ നീ ഈ പറയുന്നത്..... നിന്നോട് ഞങ്ങൾ ഒക്കെ പറഞ്ഞതല്ലേ..... നിന്റെ തുമ്പി കൃതി ആണ്..... ഇവൾ നിന്നെ ചതിക്കുവാ..... " ( അഖി ) " ആരാ ചതിച്ചത് എന്നൊക്കെ എനിക്ക് മനസ്സിലായി.....

എത്ര മാത്രം വിശ്വസിച്ചതാ നിന്നെ ഞാൻ..... ആ വിശ്വാസം നീ തന്നെ ഇല്ലാതാക്കിയില്ലേ..... ഏതോ ഒരു പെണ്ണിന് വേണ്ടി എന്റെ തുമ്പിയെ എന്നിൽ നിന്ന് അകറ്റിയില്ലേ നീ...... " ( നിവി ) " നിവി...... " ( സിദ്ധു ) " സിദ്ധു ജസ്റ്റ്‌ സ്റ്റോപ്പ്‌ ഇറ്റ്..... എന്റെ പെണ്ണ് അത് ആശ്രയ ആണ്..... ആശ്രയ മാത്രം..... പിന്നെ അവളുടെ കഴുത്തിൽ കിടക്കുന്ന ആ താലി..... അതിനും ഇനി അധികം ആയുസ്സില്ലാ..... ചതിച്ചു നേടിയതല്ലേ..... " ( നിവി ) കൃതിയുടെ കഴുത്തിലെ താലി നോക്കിയവൻ പറഞ്ഞതും കൃതി ചെവി പൊത്തി " ഇനഫ് " എന്ന് അലറി കൊണ്ടവന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു...... " മതി..... കൂടുതൽ ഒന്നും പറയണം എന്നില്ല..... എന്റെ ഭാഗത്തും തെറ്റ് ഉണ്ട്..... ഇത്രയും കാലം നിങ്ങൾ ഒരാളെ മനസ്സിൽ വെക്കാൻ പാടില്ലായിരുന്നു..... ഞാൻ ആയിട്ട് ഇനി നിങ്ങൾക്കിടയിലേക്ക് വരില്ല..... തുമ്പിയോ പൂമ്പാറ്റയോ ആരോട് ആണെന്ന് വെച്ചാൽ ജീവിച്ചോ..... പലതും ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു.... സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്നു..... ഇന്നലെ ഒക്കെ നേടി എന്ന് ആണ് കരുതിയെ..... പക്ഷെ വീണ്ടും ഞാൻ പരാജയപ്പെട്ടു..... അല്ല പരാജയപ്പെടുത്തി..... അർഹിക്കാത്തതൊന്നും ആഗ്രഹിക്കരുത് എന്നല്ലേ..... താൻ എന്റേത് അല്ല..... അത് മനസ്സിലാക്കാൻ ഇത്തിരി വൈകി പോയി..... മറക്കാൻ കഴിയുവോ എന്നൊന്നും അറിയില്ല..... പക്ഷെ ഇനിയൊരു തിരിച്ചു വരവ് നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലേൽക് ഇല്ല......

മതിയായി എല്ലാം..... " ( കൃതി ) നിറഞ്ഞു ഒഴുകുന്ന കണ്ണീരിനെ വക വെക്കാതെ പറഞ്ഞവൾ തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതും കാണുന്നത് വാതിലിനരികിൽ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന കാർത്തിക് നെ ആയിരുന്നു..... അവൻ അവൾക്കരികിലേക്ക് വന്നു അവളെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ട് നിവിയെ ഒന്ന് നോക്കി...... " പോവാം...... " ( കാർത്തിക് ) " ഹ്മ്മ്..... " ( കൃതി ) അവളുടെ അപ്പോഴത്തെ മാനസികാവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കിയ പോലെ അവളോട് ചോദിച്ചു അവളെ കൈ പിടിച്ചവൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു...... ഒരു നിമിഷം എന്താ നടക്കുന്നത് എന്നറിയാതെ സ്റ്റക്ക് ആയി നിന്ന ആധു പിന്നീട് ഒന്നും ആലോചിക്കാതെ അവരെ പിന്നാലെ താഴേക്ക് ഓടി...... " ചേച്ചി...... " ( ആധു ) ആധു ന്റെ വിളി കേട്ടെങ്കിലും പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ കാർത്തിക്കിന്റെ കൂടെ അവൾ നടന്നു...... ആധു ഓടി അവരുടെ മുന്നിൽ കയറി നിന്ന് കൃതിയെ കെട്ടി പിടിച്ചു..... " ചേച്ചി പോവല്ലേ..... ഏട്ടൻ എന്തോ..... " ( ആധു ) " ആധു പ്ലീസ്..... എനിക്ക് ഇവിടെ ഒരു സ്ഥാനവും ഇല്ലാ..... എത്രയൊക്കെ ശ്രമിച്ചാലും ഒരിക്കലും നിന്റെ ഏട്ടൻ എന്നെ അംഗീകരിക്കില്ല..... എനിക്ക് അങ്ങനെ ഇവിടെ നിൽക്കാൻ താല്പര്യമില്ല...... പ്ലീസ്...... " ( കൃതി ) " ചേച്ചി....." ( ആധു ) " ആധു..... വേണ്ട..... അവളെ തടയേണ്ട...... അവളോട് ഇവിടെ നിൽക്കാൻ പറയാനുള്ള ഒരാവകാശവും നമ്മളിലർക്കും ഇല്ല..... "

( അഖി ) ആധു നെ കൃതിയിൽ നിന്നും അകറ്റി കൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു കൃതിയുടെ കവിളിൽ തലോടി അവൻ പറഞ്ഞതും കലങ്ങിയ മുഖത്തോടെ ആധു അഖിയെ നോക്കി...... കൃതിയും കാർത്തിക്കും പോയതും ആധു കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവർ പോയ വഴിയേ നോക്കി നിന്നു..... ആ കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ തന്നെ കൃതി അവൾക്ക് ഒഴിച്ചു കൂടവനാവാത്ത ഒരാൾ ആയി മാറിയിരുന്നു...... " അഖിയേട്ടാ..... ചേച്ചിയോട് പോവല്ലേ പറ പ്ലീസ്..... ഏട്ടനെ ഞാൻ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാം..... " ( ആധു ) " ആധു...... അവന്റെ പേരിൽ ഇത്തിരി ഒന്നും അല്ല അവൾ അനുഭവിച്ചത്..... ഇനിയും അവളെ വേദനിപ്പിക്കാൻ വയ്യ..... അവന് വേണ്ടി നശിപ്പിക്കാൻ ഉള്ളതല്ല അവളുടെ ലൈഫ്...... " ( അഖി ) ആധുവിൽ നിന്നും മറുപടി ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു..... നിശബ്ദമായി അവനോട് ചേർന്ന് നിന്ന് കരയുവായിരുന്നു അവൾ..... അഖി ഒന്ന് ശ്വാസം വലിച്ചെടുത്തു അവളെ നെറ്റിയിലേക്ക് നെറ്റി ചേർത്ത് വെച്ചു...... " ലവ് യു ആധു..... " അവളെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കി കൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞതും ഞെട്ടലോടെ അവൾ കണ്ണുകളുയർത്തി അവനെ നോക്കി..... അന്ന് ആദ്യമായി അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ അവൾക്ക് അപരിചിതമായ പല ഭാവങ്ങളും അവൾ കണ്ടു...... " ഇനിയും പറയാതിരിക്കാൻ വയ്യ..... നിന്റെ ഉള്ളിൽ എന്നോട് അങ്ങനെ ഒരു ഫീലിംഗ് ഉള്ളതായി പലപ്പോഴും എനിക്ക് ഫീൽ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്..... അതാ തുറന്ന് പറഞ്ഞത്..... ഇനിയും വൈകിയാൽ ഒരുപക്ഷെ എനിക്ക് നിന്നെ നഷ്ടമാവും ന്ന് ഒരു തോന്നൽ..... Really..... Madly Iam in love with you...... "

( അഖി ) ആധു ഇപ്പോഴും ഞെട്ടലോടെ നിൽക്കുവാ..... അവനിൽ നിന്നും ഇങ്ങനെ ഒരു നീക്കം അവൾ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നേ ഇല്ല...... " ഞാൻ ഇപ്പൊ പോവാ...... ഇനിയും ഇവിടെ നിന്നാൽ ശെരി ആവില്ല...... I gonna miss youu..... Love you so muchh..... " ( അഖി ) അവളുടെ നെറ്റിയിലേക്ക് ചുണ്ട് ചേർത്തവൻ പറഞ്ഞു അവളിൽ നിന്ന് അകന്നു മാറി പുറത്തേക്ക് നടക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതും ആധു അവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു ദയനീയതയോടെ അവനെ നോക്കി..... അവനവളുടെ കൈകൾ അടർത്തി മാറ്റി നിറയാൻ കാത്തിരുന്നെന്ന പോലെ നിന്ന കണ്ണുകൾ തുടച്ചു പുറത്തേക്ക് നടന്നു....... 🥀 " അഖിയും കൃതി മോളും ഒക്കെ എങ്ങോട്ടാ പോയെ..... ഞാൻ ഒന്ന് പുറത്ത് പോയി വന്നപ്പോഴേക്കും എന്തൊക്കെയാ ഇവിടെ നടന്നെ...... " ( രേവതി ) സോഫയിൽ കണ്ണുകളച്ചു ഇരിക്കുന്ന നിവിയെ നോക്കി രേവതി ചോദിച്ചതും അവൻ കണ്ണ് തുറന്നവരെ നോക്കി....... " ആധു നീയെങ്കിലും ഒന്ന് പറയ്...... " ( രേവതി ) " ഏട്ടൻ അല്ലെ അവിടെ ഇരിക്കുന്നെ...... ചോദിക്ക് നോക്ക്..... മോൻ എന്തൊക്കെയാ ഇവിടെ ചെയ്തേ ന്ന്..... " ( ആധു ) " ആധു...... " ( രേവതി ) പുച്ഛവും ദേഷ്യവും ഒക്കെ ഇടകളർന്ന രീതിയിൽ ആധു പറഞ്ഞതും രേവതി ശാസനയോടെ അവളെ നോക്കി..... " സഹിക്കാൻ വയ്യ അമ്മ..... ഏട്ടന് എന്നെക്കാളും അമ്മയെക്കാളും എല്ലാരേക്കാളും വലുത് അവളാ ആ ആശ്രയ...... " ( ആധു )

" ആധു..... " ( നിവി ) " എന്തെ..... അവളെ പറഞ്ഞപ്പോൾ നൊന്തോ..... എങ്ങനെ നോവാതിരിക്കും ഏട്ടന്റെ ജീവൻ അല്ലെ...... ഇനി അവളെ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞതിന് എന്തെങ്കിലും ശിക്ഷ ഉണ്ടോ..... ഞാനും കൂടി ഇറങ്ങി തരണോ...... " ( ആധു ) ആധു പറഞ്ഞു പൂർത്തിയാക്കും മുന്നേ അവളുടെ കവിളിൽ കൈ പതിഞ്ഞിരുന്നു..... " ഇങ്ങനെ ആണോ ഏട്ടനോട് സംസാരിക്കുക...... എന്താ രേവതി മോളെ ബഹുമാനം എന്താണെന്നൊന്നും പഠിപ്പിച്ചില്ലേ..... " മുന്നിലേക്ക് വന്നു നിന്നാ സ്ത്രീ ചോദിച്ചതും ആളെ മനസ്സിലാവാതെ അവർ അവരെ നോക്കി...... " ഞാൻ ദേവയാനി..... ആശ്രയയുടെ അമ്മ ആണ്..... " അവർ പറഞ്ഞതും രേവതി കാര്യം മനസ്സിലാവാതെ ആണേലും അവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു..... " ആശ്രയ എവിടെ മോനെ..... " ( ദേവയാനി ) " മേലെ ഉണ്ട്..... ആധു..... " ( നിവി ) നിവി ആശ്രയയെ വിളിക്കാൻ എന്നോണം ആധുവിനെ നോക്കിയതും അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ തന്നെ സ്റ്റൈർ കേറി..... നിമിഷങ്ങൾക് ശേഷം ആധു ഒരു ബാഗും അവളെ സാധനങ്ങളും ഒകെ ആയി താഴേക്ക് വന്നു...... കാര്യം മനസ്സിലാവാതെ അവളെ നോക്കി നിൽക്കുവാണ് എല്ലാവരും..... " ആധു..... എന്താ ഇതൊക്കെ...... " ( രേവതി ) " ഞാൻ പോവാ അമ്മാ.... നിങ്ങൾക്ക് ഇടയിൽ തടസമായി നിൽക്കാൻ എനിക്ക് താല്പര്യമില്ല..... " ( ആധു )

" ആധു മോളെ...... " ( നിവി ) നിവി പറഞ്ഞു തീരും മുന്നേ ആധു അവൻ നേരെ നിർത്ത് എന്നർത്ഥത്തിൽ കൈ നീട്ടി....... " ഞാൻ പറഞ്ഞു..... നിങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒരു കരടായി നിൽക്കാൻ എനിക്ക് താല്പര്യമില്ല..... " ( ആധു ) " മോൻ എന്തിനാ അവളോട് പറയാൻ നിൽക്കുന്നത്..... പുകഞ്ഞ കൊള്ളി പുറത്ത് അത്ര തന്നെ..... " ( ദേവയാനി ) അവർ പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും ആധു അവർക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു...... " നേരത്തെ എന്തോ പറഞ്ഞായിരുന്നല്ലോ..... ബഹുമാനിക്കാൻ ഒന്നും പഠിപ്പിച്ചില്ലേ എന്ന് അല്ലെ..... എല്ലാം പഠിപ്പിച്ചു തന്നെയാ ഇവിടെ വരെ എത്തിയത്..... അത് കൊണ്ട് തന്നെയാ നിങ്ങൾ നേരത്തെ തന്ന ആ അടി നിങ്ങളെ മോൾക്ക് കൊടുത്തത്..... നിങ്ങൾക്ക് തരാൻ അറിയാതത് കൊണ്ടല്ല..... നേരത്തെ പറഞ്ഞില്ലേ ബഹുമാനം അത് പ്രായം കൊണ്ട് മാത്രം നിങ്ങൾ അർഹിക്കുന്നത് കൊണ്ട്...... " ( ആധു ) " ഡീീ...... " ( ദേവയാനി ) " നിങ്ങളെ ഭരണം ഏട്ടന്റെ അടുത്ത് എടുത്താൽ മതി..... എന്റെ കാര്യത്തിൽ എങ്ങാനും ഇടപെടാൻ വന്നാൽ..... " ( ആധു ) ഉറച്ച ശബ്ദത്തോടെ അത്രയും പറഞ്ഞവൾ ആ പടിയിറങ്ങിയതും കാഴ്ചക്കാരനായി നോക്കി നിൽക്കാൻ മാത്രമേ നിവിക്കായുള്ളൂ...... 🥀 ____To Be Continued____

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...