Dear Comrade 🥀: ഭാഗം 16

രചന: Zquadiee

" നീ എന്താടി എന്നെ പറ്റി വിചാരിച്ചത്.....?? നിന്റെ കൊഞ്ചൽ ഒക്കെ കേട്ടാൽ വഴങ്ങി തരുന്ന കുറെ എണ്ണത്തിനെ നീ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവും..... എന്നെ അതിൽ കൂട്ടണ്ട..... " ( ദർശൻ ) " ദർശൻ...... " ( ആശ്രയ ) " പെണ്ണായി പോയി..... ഇല്ലേൽ ആ ചുമരിൽ നിന്ന് വടിച്ചെടുക്കേണ്ടി വന്നേനെ...... സ്ത്രീകളെ ബഹുമാനിക്കണം എന്നാ പഠിച്ചത്..... പക്ഷേ നിന്നെയൊക്കെ എന്ത് ബഹുമാനിക്കാനാ..... ക്യാഷ് ന് ഇത്തിരി ആവശ്യം ഉള്ളത് കൊണ്ട ചതി ആണേലും നിന്റെ ഒക്കെ കൂടെ നിന്നത്...... അപ്പൊ അവൾക്ക് എന്റെ...... " ( ദർശൻ ) നിയന്ത്രിക്കാൻ ആവാതെ ദേഷ്യത്തോടെ ദർശൻ പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് വാതിൽക്കൽ എല്ലാം കേട്ട് കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന നിവിയെ കാണുന്നത്..... നിവിയെ കണ്ടതും ആശ്രയ യെ ഒന്ന് നോക്കി അവൻ നിവി ക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു..... " മിസ്റ്റർ അവ്യുക്ത്..... നമ്മൾ തമ്മിൽ അത്ര അടുപ്പം ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും ഒരു മനുഷ്യൻ എന്ന രീതിയിൽ പറയാതിരിക്കാൻ ആവില്ല.... ഇവൾ നിങ്ങളെ ചതിക്കുവാ..... എന്നോട് നേരത്തെ പറഞ്ഞതൊന്നും പുറത്ത് പറയാൻ കൊള്ളില്ല.... പിന്നെ ഇവൾക്ക് യാതൊരു പ്രശ്നവും ഇല്ല.....

എന്റെ ചില പേർസണൽ പ്രോബ്ലെംസ് ന്റെ പ്രഷർ കാരണം കൂടെ നിന്നതാ ഇവരെ കൂടെ...... സോറി..... " ( ദർശൻ ) നിവിയെ നോക്കി അത്രയും പറഞ്ഞവൻ ദേഷ്യത്തിൽ തന്നെ ആശ്രയ യെ നോക്കി പുറത്തേക്ക് നടന്നു..... കഴിഞ്ഞ നിമിഷങ്ങൾ ഒക്കെ ഓർക്കേ അവന് അവനോട് തന്നെ വെറുപ്പ് തോന്നി..... അടങ്ങാത്ത ദേഷ്യത്തോടെ അവൻ കേബിനിലേക്ക് കയറി കണ്ണുകലടച്ചു ഇരുന്നു...... 🥀 യാതൊരു ഭാവവും ഇല്ലാതെ തന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന നിവിയെ കാൺകെ ആശ്രയയുടെ ഉള്ളിലൂടെ ഒരു മിന്നൽ പിണർ കടന്നു പോയി..... അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ തെളിഞ്ഞു കാണുന്ന അഗ്നി അവളെ ചുട്ടെരിക്കാൻ പാകത്തിന് ഉള്ളതായി അവൾക്കനുഭവപ്പെട്ടു..... " നിവി...... " ( ആശ്രയ ) ഒരുവിധം നിശ്ചലമായ ശബ്ദം വീണ്ടെടുത്തു കൊണ്ടവൾ നിവിയെ വിളിച്ചു പൂർത്തിയാക്കും മുന്നേ അവന്റെ കൈകൾ അവളുടെ കവിളിൽ പതിഞ്ഞിരുന്നു...... പ്രതീക്ഷിച്ചത് അല്ലാത്തതിനാൽ തന്നെ ഒരു സൈഡിലേക്ക് അവൾ വേച്ചു പോയി...... " ഇനഫ്..... ക്യാൻ യു ജസ്റ്റ് സ്റ്റോപ്പ്‌ ദിസ്‌..... ഞാൻ എന്താ നിന്റെ കയ്യിലെ വല്ല പാവയും ആണോ..... കുറെയായി കാണുവാ...... സഹിക്കുന്നതിനും ഒരു പരിധി ഉണ്ട്.... പക്ഷെ നീ നേരത്തെ കാണിച്ചത്..... ഒരാൾക്ക് ഇങ്ങനെയും തരം താഴാൻ കഴിയുവോ..... എനിക്ക് എന്നോട് തന്നെ ദേഷ്യം തോന്നുവാ നിന്നെ വിശ്വസിച്ചതിൽ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചതിൽ.... എന്നെ സ്നേഹിച്ചവരെ എന്നിൽ നിന്ന് അകറ്റിയതിൽ..... " ( നിവി )

" നിവി..... നീ തെറ്റിദ്ധരിച്ചതാ..... ഞാൻ നിന്റെ തുമ്പിയ.... ഞാൻ അങ്ങനെയൊന്നും.... " ( ആശ്രയ ) അടുത്ത നിമിഷം തന്നെ അവളുടെ അടുത്ത കവിളിലും അവന്റെ കൈകൾ പതിഞ്ഞിരുന്നു...... വേദന കടിച്ചമർത്തി അവൾ അവനെ തന്നെ ദയനീയതയോടെ നോക്കി..... " തെറ്റിദ്ധരിച്ചത്..... അല്ലെ...... അപ്പൊ ഞാൻ എന്റെ കണ്ണുകളെക്കാൾ നിന്നെ വിശ്വസിക്കണം എന്നാണോ നീ പറഞ്ഞു വരുന്നത്..... പിന്നെ തുമ്പി.... എനിക്ക് സംശയം ഉണ്ട് നീ എന്റെ തുമ്പി തന്നെ ആണോ ന്ന്..... ആണെങ്കിൽ തന്നെ നീ ഒരുപാട് മാറി..... അല്ല എവിടെ മിനിസ്റ്റർ..... മോളെ പ്രവർത്തികൾ ഒക്കെ അമ്മ കൂടി അറിയട്ടെ....." ( നിവി ) ആശ്രയയിൽ നിന്നും മറുപടി യാതൊന്നും തന്നെ ഇല്ലായിരുന്നു..... " എന്തെ ഒന്നും പറയാനില്ലേ.... കൈ തരിച്ചിട്ടും പാടില്ല..... പക്ഷെ ഇനിയും കിട്ടിയാൽ നീ ജീവനോടെ കാണുവോ ന്ന് സംശയവ...... ഇനിയും ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നാൽ നിന്നെ ഒന്ന് അവസാനമായി കാണാൻ പോലും നിന്റെ ആ അമ്മ എന്ന് പറയുന്ന സ്ത്രീക്കാവില്ല...." ( നിവി ) അവളെ ഒന്ന് കൂടി നോക്കിയവൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നതും കാർമേഘങ്ങൾ ഒഴിഞ്ഞ ആകാശം പോലെയായിരുന്നു അവന്റെ മനസ്..... " നിവി..... " ( ആശ്രയ ) ആശ്രയ അവനെ പിന്നിൽ നിന്ന് വിളിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും വേദനയിലും അവശതയിലും ശബ്ദം വരുന്നില്ലായിരുന്നു...... കരഞ്ഞു കൊണ്ടവൾ കാൽമുട്ടിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തിയവൾ ഇരുന്നു..... 🥀 ഡ്രൈവ് ചെയ്യുമ്പോഴും നിലത്തു ഒന്നും അല്ലായിരുന്നു നിവി....

എത്രയും വേഗം കൃതിക്കരികിൽ എത്തണം എന്നൊരു ചിന്ത മാത്രമേ അവന് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ..... കഴിഞ്ഞു പോയ നിമിഷങ്ങൾ ഓർക്കേ തലയിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞു പോയ ഭാരം അവനെ വല്ലാതെ ആശ്വാസം നൽകിയിരുന്നു...... വീട്ടിൽ എത്തിയതും കാർ കാർപോർചിലേക്ക് കയറ്റി ഇട്ടവൻ അകത്തേക്ക് കയറാൻ നിന്നതും രേവതി അവനെ കണ്ട് എന്തോ പറയാൻ വന്നതും അവരെ കെട്ടിപിടിച് കവിളിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്ത് പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ടവൻ സ്റ്റൈർ കേറി മേലേക്ക് ഓടി..... ഇതേ സമയം ഇവിടെ ഇപ്പോ ആരാ പടക്കം പൊട്ടിച്ചേ എന്ന അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു രേവതി..... റൂമിലേക്ക് കയറി ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കാതെ ഡോർ അടച്ചവൻ ചുറ്റും നോക്കിയതും കബോർഡിൽ എന്തോ പരതുന്ന കൃതിയെ കണ്ട് നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ മെല്ലെ അവളെ പുറകിലേക്ക് ചെന്നു നിന്നു..... കൃതി ഏന്തി വലിഞ്ഞു എന്തോ കാര്യമായി നോക്കുവാ..... നിവി പിറകിലൂടെ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു ഒന്ന് ഉയർത്തിയതും കൃതി അലറി കൊണ്ടവന്റെ കയ്യിലേക്ക് കടിച്ചതും ഒരുമിച്ച് ആയിരുന്നു.... അടുത്ത നിമിഷം തന്നെ ബാലൻസ് തെറ്റി രണ്ടും ദാ നിലത്ത്..... കൃതി എങ്ങനെയൊക്കെയോ എഴുന്നേറ്റ് നിവിയെ കണ്ടതും അവനെ തന്നെ കലിപ്പിൽ നോക്കാൻ തുടങ്ങി..... " ന്താ..... 🙄 " ( നിവി )

അവളെ നോട്ടവും ഭാവവും ഒക്കെ കണ്ട് സംശയത്തോടെ നിവി ചോദിച്ചു...... " ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോവാണെന്നു പറഞ്ഞിട്ട് ആളെ പേടിപ്പിക്കുന്നോ..... " ( കൃതി ) " പേടിച്ചോ പോയോ..... " ( നിവി ) " ഏയ്‌..... 😬 " ( കൃതി ) " സോറി..... 😘 " ( നിവി ) നേരത്തെ ഒരുമാതിരി മരണ വീട്ടിലേക്ക് എങ്ങാനും പോവുന്ന പോലെ പോയ നിവി ഇങ്ങനെ തിരിച്ചു വന്നത് കണ്ടിട്ട് കൃതി ആകെ കിളി പാറി നിൽക്കുവാ..... ചെക്കൻ ലോകത്തെ ഏറ്റവും സന്തോഷവാനായ ആൾ ആണെന്ന് ഒക്കെ പറഞ്ഞു ഒരേ ഡയലോഗ്..... ഇതൊക്കെ കണ്ടാൽ ആർക്കായാലും ഡൌട്ട് തോന്നില്ലേ..... " തുമ്പി..... ഞാൻ പറയുന്നത് വല്ലോം നീ കേൾക്കുന്നുണ്ടോ..... 🙄 " ( നിവി ) കൃതിയെ കുലുക്കി വിളിച്ചു നിവി ചോദിച്ചപ്പോൾ ആണ് അവൾക്ക് ബോധം വന്നത്..... " ഏഹ്...... അഹ്.... എന്താ പറഞ്ഞേ..... " ( കൃതി ) നിവി ഒന്ന് വലിച്ചു ശ്വാസം വിട്ട് അവൾക്ക് അഭിമുഖമായി ഇരുന്ന് പറയാൻ തുടങ്ങി...... " നമ്മളെ എല്ലാ പ്രശ്നവും തീരാൻ പോവാ..... അത്ര മാത്രം നീ ഇപ്പൊ അറിഞ്ഞാൽ മതി.... " ( നിവി ) " ഏഹ്.... അതെന്താ അങ്ങനെ..... " ( കൃതി ) " അഹ്.... അത് അങ്ങനെയാ.... ഞാൻ ആദ്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ നീ സ്വപ്നം കാണുവല്ലാരുന്നോ..... " ( നിവി ) " നോ..... ഞാൻ ചിന്തിക്കുവായിരുന്നു..... " ( കൃതി ) " എന്ത്..... " ( നിവി ) " അത് അതൊന്നൂല്ല..... " ( കൃതി ) " 🧐🧐 " ( നിവി )

" Nothing..... " ( കൃതി ) കൃതി വേഗം അവന് പിടി കൊടുക്കാതെ താഴേക്ക് ഓടി സ്റ്റൈർ ഇറങ്ങി ഒന്ന് ശ്വാസം വിട്ടതും നേരെ മുന്നിൽ കത്തുന്ന കണ്ണുകളോടെ നിൽക്കുന്ന ദേവയാനി യെ കണ്ടവൾ ഒന്ന് പരിഭ്രമിച്ചു..... മെല്ലെ ശാന്തത വീണ്ടെടുത്തവൾ അവരെ നോക്കിയതും അവരുടെ പിന്നിൽ നിന്നിരുന്ന ആശ്രയ മുന്നിലേക്ക് നീങ്ങി വന്നു..... ചുവന്ന പാടുകൾ നിറഞ്ഞ അവളുടെ മുഖം കണ്ട് ഒന്ന് ഞെട്ടിയെങ്കിലും അത് പുറത്ത് കാട്ടാതെ സംശയത്തോടെ അവൾ അവരെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു...... " ആഹാ.... കളർ ആയിട്ടുണ്ടല്ലോ..... നീല ചുവപ്പ്..... പച്ച കൂടി ഉണ്ടേൽ പൊളിച്ചേനെ അല്ലെ ചേച്ചി..... അല്ല ആരാ മുഖത്ത് പെയിന്റ് അടിച്ചു തന്നെ..... 👀 " ( ആധു ) പരിഹാസത്തോടെ ആധു ആശ്രയയെ നോക്കി ചോദിച്ചതും ദേഷ്യത്തിൽ ഉള്ളൊരു നോട്ടം ആയിരുന്നു അവളിൽ നിന്നും..... " അവ്യുക്ത് എവിടെ.....?? " ( ദേവയാനി ) " ഓഹ്.... ഏട്ടനെ കാണാൻ വന്നതാണോ.....?? വെയിറ്റ്..... ഏട്ടാ ദേ ആരൊക്കെയാ വന്നേ ന്ന് നോക്കിയേ..... സർക്കസ് ലെ കോമാളി ഒക്കെ ലാൻഡ് ആയിട്ടുണ്ട്..... " ( ആധു ) ആധു മേലേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു പറഞ്ഞതും ഭൂമി പിളർന്നു താഴേക്ക് പോവാൻ ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് ആശ്രയ ആഗ്രഹിച്ചു പോയി...... ഇതേ സമയം പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ തന്നെ മറച്ചു വെച്ച ഒരു വിജയച്ചിരിയോടെ നിവി താഴേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നു.....

ആശ്രയയോടുള്ള പുച്ഛം അവന്റെ മുഖത്ത് നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു...... " വന്നോ മിസ്റ്റർ അവ്യുക്ത് വിഹാൻ..... എന്ത് ധൈര്യം ഉണ്ടായിട്ടാടാ നീ എന്റെ മോളെ ദേഹത്തു കൈ വെച്ചത്..... " ( ദേവയാനി ) " അത്.... ഞാൻ..... അറിയാതെ അപ്പോഴത്തെ ദേഷ്യത്തിൽ..... " ( നിവി ) നിവി ചെറുതായി പരിഭ്രമിച്ച പോലെ പറഞ്ഞതും ആശ്രയയുടെ ഉള്ളിൽ ചെറിയൊരു വെട്ടം മിന്നി തിളങ്ങി..... ദേവയാനി പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ അവളിൽ ഉയർന്നു..... എന്നാൽ ആധു കിളി പാറിയ പോലെ അവനെ നോക്കുവാ..... കൃതിയും.... നേരത്തെ ഇങ്ങനെ ഒന്നും അല്ലായിരുന്നല്ലോ.... ഇപ്പൊ പെട്ടെന്ന് എന്നാ പറ്റി എന്ന ഡൌട്ട്...... "ചേച്ചി..... ഏട്ടൻ ഇതെന്തൊക്കെയാ പറയുന്നേ..... നേരത്തെ എല്ലാ പ്രശ്നവും ഒഴിഞ്ഞു എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട്......" ( ആധു ) " നിന്നോടും പറഞ്ഞാരുന്നോ..... " ( കൃതി ) " ഇല്ല.... ഞാൻ നിങ്ങളെ റൂമിന് മുന്നിലൂടെ ജസ്റ്റ് ഒന്ന് പോയപ്പോൾ കേട്ടതാ..... 😌 " ( ആധു ) " ഹ്മ്മ് ഹ്മ്മ്..... " ( കൃതി ) " ഈൗ..... അങ്ങോട്ട് നോക്ക്.... ഇനിയെന്താണാവോ..... " ( ആധു ) രണ്ട് പേരും അവരെ ഫോക്കസ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി..... " എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു നിങ്ങളെ പേടിച്ചിരുന്ന ഒരു കാലം ഉണ്ടായിരുന്നു..... കാലം എന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല..... Honestly മണിക്കൂറുകൾ മുന്നേ വരെ എനിക്ക് നിങ്ങളെ പേടി ആയിരുന്നു.....

എന്റെ പെണ്ണിനെ അതായത് കൃതിയെ ഓഹ് സോറി കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും ആശ്രയയ്ക്ക് അറിയില്ല ല്ലേ..... " ( നിവി ) അവന്റെ എന്റെ പെണ്ണ് എന്നുള്ള പ്രയോഗം അവൾക്ക് അപരിചിതമായി തോന്നിയതിനാൽ തന്നെ സ്വഭാവികമായും അവളുടെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞിരുന്നു.... അത് ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ട് നിവി പറയാൻ തുടങ്ങി..... " ആശ്രയ.... ഞാൻ ഒരിക്കലും തുമ്പിയെ അല്ല സ്നേഹിച്ചത്..... അവളെയാ..... അവൾക്ക് ഞാൻ നൽകിയ പേര് മാത്രം ആണ് തുമ്പി..... അല്ലാതെ തുമ്പി എന്ന് പേരുള്ള ഒരു പെണ്ണിനെ അല്ല സ്നേഹിച്ചത്..... നീ അത് മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നെകിൽ എന്റെ മുന്നിൽ ഇങ്ങനെ നിൽക്കേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നു...... മെയ്‌ ബി നീ ആശ്രയ ആയി തന്നെ എന്റെ മുന്നിൽ വന്നതായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചേനെ.... പക്ഷെ നീ തുമ്പി എന്ന പേരിൽ എന്നിലേക്ക് വന്നു...... അവിടെയും ഞാൻ സ്നേഹിച്ചത് അവളെ തന്നെയാണ്..... ആശ്രയയെയും തുമ്പിയെയും അല്ല കൃതിയെയും അല്ല.... എന്നോ എന്റെ ഉള്ളിൽ കയറി കൂടിയ ആ പെൺകുട്ടിയെ...... നീ തുമ്പി ആണെന്ന് പറഞ്ഞു വന്നപ്പോൾ ഒന്നും ആലോചിച്ചില്ല.... കൈവിട്ടു പോയെന്ന് കരുതിയത് തിരിച്ചു വന്ന സന്തോഷം ആയിരുന്നു എന്നിൽ..... നിന്നെ സംശയിക്കാനോ ഒന്നും ഞാൻ മുതിർന്നില്ല.....

അത്രത്തോളം ഞാൻ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു അവളെ.... അതാ.... എന്റെ ആ സ്നേഹം നീ മിസ്യൂസ് ചെയ്തു...... പിന്നീട് സത്യങ്ങൾ ഒക്കെ അറിഞ്ഞപ്പോഴും നിന്നോടെനിക്ക് ദേഷ്യം തോന്നിയിട്ടില്ല..... പക്ഷെ വീണ്ടും നീ നിന്റെ അമ്മയുടെ പദവിയും സ്ഥാനവും വെച്ച് എന്റെ പെണ്ണിനെ എന്നിൽ നിന്ന് അകറ്റാൻ നോക്കിയത്.... അവളെ മാത്രമല്ല ഞാൻ സ്നേഹിച്ചവരെ എല്ലാം നീ എന്നിൽ നിന്ന് അകറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു..... ഇനിയും ക്ഷമിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയില്ല..... അങ്ങനെ ക്ഷമിക്കുവാണേൽ ഒരു ഭർത്താവ് ആയും മകൻ ആയും ഏട്ടൻ ആയും സുഹൃത്ത് ആയും പരാജയം ആയിതീരും ഞാൻ...... " ( നിവി ) നിവി ഒന്ന് പറഞ്ഞു നിർത്തി കണ്ണടച്ചു മുകളിലേക്ക് നോക്കി ശാന്തനായി വീണ്ടും പറയാൻ തുടങ്ങി...... " ഞാൻ എല്ലാം അറിഞ്ഞു എന്നറിഞ്ഞതിന് ശേഷം നിന്റെ അമ്മ എന്നോട് പറഞ്ഞത് എന്താണെന്ന് അറിയോ..... എന്റെ മോൾ നിന്നെ വല്ലാതെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്..... അവൾക്ക് നീയില്ലാതെ പറ്റില്ല..... നീയില്ലാതെ ആയാൽ അവളെ ഒരുപക്ഷെ നഷ്ടപ്പെട്ടെന്ന് വരും..... അങ്ങനെ അങ്ങനെ പലതും പറഞ്ഞു അവസാനം അവർ ഒരു കാര്യം കൂടി പറഞ്ഞു..... ഞാനോ തുമ്പിയോ കാരണം നിനക്കെന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ തുമ്പിയും എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവർ എല്ലാം പിന്നെ ജീവനോടെ ഉണ്ടാവില്ല ന്ന്.....

അവരുടെ പദവി വെച്ച് എന്തും ആവാല്ലോ..... ആ ഒരു അഹംഭാവം അവരുടെ സംസാരത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു..... അവസാനം ഒരു കാര്യം കൂടി പറഞ്ഞു നീ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നില്ല എന്ന് എപ്പോഴെങ്കിലും ഫീൽ ചെയ്താൽ നിനക്ക് ഞാൻ ഇല്ലാതെയും ജീവിക്കാൻ പറ്റും എന്ന് തെളിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഒരിക്കലും എന്റെ ഫാമിലി ക്ക് എതിരെ നിങ്ങളിൽ നിന്നും യാതൊരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടാവില്ല എന്ന്...... ഇന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ വെച്ച് നടന്നത് തന്നെ മതിയല്ലോ അതിനുള്ള തെളിവ്..... എന്റെ അമ്മയുടെ പ്രായമുള്ള ഒരു സ്ത്രീയുടെ മുന്നിലും എന്റെ പെങ്ങളെ മുന്നിലും വെച്ച് അതെനിക്ക് പറയാൻ പറ്റില്ല..... അത്രയും തരം താഴാൻ എനിക്ക് ആവില്ല...... മിനിസ്റ്റർ മാഡം മോളോട് തന്നെ ചോദിച്ചു അറിഞ്ഞാൽ മതി എല്ലാം..... മോൾ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ ഡോക്ടറോടും ചോദിച്ചാൽ മതി...... " ( നിവി ) നിശബ്ദമായി തല താഴ്ത്തി നിൽക്കുവായിരുന്നു ആശ്രയ..... ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് എല്ലാം കൈവിട്ട് പോയതിന്റെ എല്ലാ നിരാശയും സങ്കടവും അവളിൽ തെളിഞ്ഞു കാണാമായിരുന്നു..... " പിന്നെ ആ അടി..... അതെനിക്ക് കൊടുക്കാതിരിക്കാൻ ആവില്ല.... അത്രത്തോളം ഉണ്ടേ അമ്മയും മോളും കൂടി ചെയ്തതൊക്കെ..... എല്ലാത്തിനും കൂടി ഇത് വെച്ച് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യണം..... ഇനിയും എന്റെ കൈ പതിഞ്ഞാൽ അതിനെ പിന്നെ ജീവനോടെ കിട്ടണം എന്നില്ല.... ഇവളെ കൊന്ന് ജയിലിൽ പോവാൻ ഒന്നും എനിക്ക് താല്പര്യം ഇല്ല.....

അപ്പൊ പറഞ്ഞു വന്നത് എല്ലാം അറിഞ്ഞും അറിയിച്ചും കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ മനസ്സിലായ സ്ഥിതിക്ക് രണ്ട് പേർക്കും ഇവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങാം..... ഇവിടെ നിന്ന് മാത്രം അല്ല എന്റെ ലൈഫ് ൽ നിന്നും..... ഇനിയും നിങ്ങൾ എനിക്കോ എന്റെ ഫാമിലിക്കെതിരെയോ തിരിഞ്ഞാൽ മിനിസ്റ്റർ ആണെന്ന് ഒന്നും നോക്കില്ല ഞാൻ..... ഇത്രയും കാലം ക്ഷമിച്ചു നിന്നത് ഇവളുടെ ഈ പ്രണയം എന്ന് പറയപ്പെടുന്ന obsession അതൊന്ന് തെളിയിക്കാൻ മാത്രമ..... ഞാൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യും മുന്നേ ഇവൾ തന്നെ മുൻകയ്യെടുത്തു നടത്തിയതിൽ ആശ്വാസം..... അപ്പൊ എങ്ങനെയാ.... ഇറങ്ങുവല്ലേ..... " ( നിവി ) നിവി ചോദിച്ചതും മറുപടി ഒന്നും പറയാനില്ലാതെ തീക്ഷണതയോടെ അവനെ നോക്കിയവർ ആശ്രയെ കൂട്ടി ആ പടിയിറങ്ങി...... ദേവയാനിയുടെ കൂടെ ഒരു പാവയെന്ന പോൽ അവളും..... നിവി ഒന്ന് വലിച്ചു ശ്വാസം വിട്ട് തിരിഞ്ഞു നിന്നതും രണ്ട് പേർ അവന്റെ രണ്ട് സൈഡിൽ നിന്നുമായി അവനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചിരുന്നു..... അവനും അവരെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവരുടെ നെറുകയിൽ ചുണ്ട് ചേർത്ത് ഒരു ചിരിയോടെ നിന്നും..... അവന്റെ കൈകൾക്കുള്ളിൽ അതെ ചിരിയോടെ അവരും.... അവന്റെ പെങ്ങളും പെണ്ണും...... 🥀____To Be Continued____

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...