Dear Comrade 🥀: ഭാഗം 34

രചന: Zquadiee

" പ്പാ യുത്തക്ക് വാവനെ കാനനം...... " ( യുക്ത ) " ഇപ്പോഴോ..... " ( നിവി ) " ഹ്മ്മ്...... " ( യുക്ത ) " ഈ നേരത്ത് എങ്ങനെയാ വാവേ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോവാ..... സമയം ദേ 2 മണി ആവാറായി..... നാളെ അല്ല ഇന്ന് രാവിലെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോവാട്ടോ...... ഇപ്പൊ ഉറങ്ങിയെ..... " ( നിവി ) " ല്ലാ..... വാവയ്ക്ക് ഉറക്കം വരനില്ല..... " ( യുക്ത ) " കണ്ണ് അടച്ചു കിടന്നാൽ മതി..... ഉറക്കം ഒക്കെ വന്നോളും ന്നേ..... " ( നിവി ) " വാവയ്ക്ക് ഉറങ്ങണ്ട..... ഐക്രീം വാങ്ങി തരോ പ്പ..... " ( യുക്ത ) " ഒക്കെ രാവിലെ മതി...... " ( നിവി ) " പറ്റൂല്ല..... യുത്ത ക്ക് ഇപ്പൊ തന്നെ ഐക്രീം വേനം..... " ( യുക്ത ) യുക്ത കണ്ണ് നിറച്ചു വാശിയോടെ പറഞ്ഞതും നിവി ദയനീയമായി യുക്തയെ നോക്കി..... എവിടെ അവൾ വാശിയിൽ തന്നെ..... " പപ്പ പോയി വാങ്ങി വരാവേ..... " ( നിവി ) " ല്ലാ.... യുത്തയും വരും..... " ( യുക്ത ) യുക്ത നിവിയുടെ കഴുത്തിലൂടെ കയ്യിട്ട് അവന്റെ തോളിൽ തല ചായ്ച്ചു വെച്ച് പറഞ്ഞതും നിവി വേറെ വഴിയില്ലാതെ യുക്തയുടെ ഒരു കാപ് എടുത്ത് വെച്ച് കൊടുത്ത് ബെഡിൽ ഒന്നും അറിയാതെ മയങ്ങുന്ന കൃതിയുടെ തലയിൽ തലോടി യുക്തയുമായി മെല്ലെ താഴേക്ക് നടന്നു..... ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കാതെ ഡോർ തുറന്ന് കാർപോർചിലേക്ക് ചെന്നതും അടുത്ത വാശി...... " പ്പാ.... കാർ വെന്താ..... യുത്ത ക്ക് ബൈക്ക് മതി..... " ( യുക്ത )

" വാവേ..... " ( നിവി ) യുക്ത ഒന്നും പറയാതെ വീണ്ടും കരയാനെന്ന പോലെ ഭാവിച്ചതും നിവി ബുള്ളറ്റ്നരികിലെക്ക് നടന്നു..... യുക്തയുടെ ചുണ്ടിൽ പതിയെ ഒരു ഇളം പുഞ്ചിരി തത്തികളിച്ചു...... നിവി യുക്തയെ തന്റെ മുന്നിൽ ഇരുത്തി അവളെ നോക്കി കണ്ണ് ചിമ്മി കാണിച്ചു സ്റ്റാർട്ട്‌ ആക്കിയതും ചിരിച്ചു കൊണ്ട് യുക്ത അവനിലേക്ക് ചാഞ്ഞിരുന്നു...... തണുത്ത കാറ്റെറ്റ് നിവിയോട് ചേർന്നിരുന്ന് യാത്ര ആസ്വദിക്കുവാണ് യുക്ത..... ഒരു ചിരിയോടെ നിവിയും..... 🥀 " സഖാവേ...... " ഭയത്തോടെ ഞെട്ടിയെഴുന്നേറ്റ് കൃതി വിളിച്ചു അരികിൽ നോക്കിപ്പോൾ ആണ് നിവിയും യുക്തയും അവിടെ ഇല്ലെന്ന് കണ്ടത്..... എന്തോ ഒരു പേടി അവളിൽ ആകെ പടരാൻ തുടങ്ങി...... സമയം വൈകാതെ ഫോൺ എടുത്ത് അവന്റെ നമ്പർ ലേക്ക് ഡയൽ ചെയ്യുമ്പോൾ എന്തിനെന്നില്ലാതെ കൈകൾ വിറച്ചിരുന്നു..... പലയാവർത്തി വിളിച്ചെങ്കിലും കാൾ എടുക്കാത്തത് കൂടിയായതും തളർച്ചയോടെ അവൾ നിലത്തേക്ക് ഇരുന്നു...... മനസ്സിലേക്ക് നിമിഷങ്ങൾക്ക് മുന്നേ കടന്നു പോയ സ്വപ്നം വീണ്ടും കടന്നു വന്നു..... നോ എന്നവൾ അലറി കൊണ്ട് ചെവി പൊത്തി...... കണ്ണുനീർ കവിളിനെ നനച്ചു ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി..... ചലിക്കാൻ ആവാതെ ഒരു പ്രതിമ കണക്കെ നിർവികരതയോടെ നിന്നവളുടെ കൈകൾ മെല്ലെ അവളുടെ താലിയിലേക്ക് നീങ്ങി...... 🥀 യുക്തയെ എടുത്ത് മണലിലൂടെ നടക്കുവാണ് നിവി..... കരയിലേക്ക് ആഞ്ഞടിക്കുന്ന തിരകളെ നോക്കി അവന്റെ കയ്യിൽ ഇരുന്ന് ഐസ്ക്രീം കഴിക്കുവാണ് യുക്ത.....

അതിനിടയിൽ നിവിയോട് പലതും പറയുന്നും ഉണ്ട്...... " വീട്ടിലേക്ക് പോയാലോ..... " ( നിവി ) " വെന്താ പ്പാ.... യുത്തക്ക് ഇനിയും കച്ചണം...... " ( യുക്ത ) മനലിലൂടെ ഓടി കൊണ്ട് യുക്ത പറഞ്ഞതും നിവി അവളെ വാരിയെടുത്തു ബൈക്ക് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു...... " അമ്മ അവിടെ ഒറ്റയ്ക്ക് അല്ലെ...... " ( നിവി ) " മ്മനേം കൂതെ കൂട്ടാം ആരുന്നു ല്ലേ..... " ( യുക്ത ) " ആഹാടാ..... അമ്മ എഴുന്നേൽക്കും മുന്നേ പോവണം..... അല്ലേൽ നിന്റെ അമ്മ എന്നെ കുരിശിൽ തറയ്ക്കും....... " ( നിവി ) ആദ്യത്തേത് യുക്തയ്ക്ക് കേൾക്കാൻ പറ്റുന്ന രീതിയിലും പിന്നെ ആത്മായും ആയി പറഞ്ഞു യുക്തയെ ബൈക്കിലേക്ക് ഇരുത്തി അവൻ വീട് ലക്ഷ്യം വെച്ച് ഡ്രൈവ് ചെയ്തു....... 🥀 മെല്ലെ ഡോർ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറിയ നിവി കാണുന്നത് തളർച്ചയോടെ നിലത്തിരിക്കുന്ന കൃതിയെ ആണ്..... യുക്തയെ നിലത്തേക്ക് വെച്ചവൻ കൃതിക്കരികിലേക്ക് ഓടി...... " തുമ്പി..... എന്താടാ...... എന്താ പറ്റിയെ..... " ( നിവി ) അവൾക്ക് മുന്നിൽ മുട്ട് കുത്തിയിരുന്നവൻ ചോദിച്ചതും തലയുയർത്തി അവനെ നോക്കി ഒരു നിമിഷം നിശബ്ദമായി നിന്ന് അവന്റെ കഴുത്തിലൂടെ കയ്യിട്ട് അവന്റെ അദരങ്ങളിലേക്ക് അവയുടെ ഇണകളെ ചേർത്തവൾ..... പെട്ടെന്നുള്ള അവളുടെ പ്രവൃത്തിയിൽ ഒന്ന് പതറിയെങ്കിലും ഒരു ചിരിയോടെ അവളുടെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങിവൻ..... എന്നാൽ ഇതൊക്കെ നോക്കി കണ്ണും മിഴിച്ചു നിൽക്കുന്ന യുക്തയെ അവരാരും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല.......

പൊടുന്നനെ കൃതി നിവിയിൽ നിന്നും അകന്ന് മാറിയതും ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ അവനവളെ നോക്കി...... " യുക്ത..... എന്റെ മോൾ എവിടെ...... " ( കൃതി ) കൃതി ചോദിച്ചപ്പോൾ ആണ് നിവിയും അതെ കുറിചോർത്തത്...... നിവി മെല്ലെ ഒന്ന് തല ചെരിച്ചു നോക്കിയതും അവിടെ കണ്ണും മിഴിച്ചു മുഖവും വീർപ്പിച്ചു നിൽക്കുന്ന യുക്തയെ കണ്ടു..... കൃതി ദേഷ്യത്തിൽ നിവിയെ നോക്കി..... " ഞാൻ എന്താ ചെയ്തേ..... നീയല്ലേ..... " ( നിവി ) നിവിയെ പൂർത്തിയാക്കാൻ അനുവദിക്കാതെ ദേഷ്യത്തിൽ തന്നെ അവനെ നോക്കി അവൾ യുക്തയ്‌ക്കരികിലേക്ക് ചെന്ന് അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു....... യുക്തക്ക് ഒന്നും വ്യക്തമായില്ലെങ്കിലും യുക്തയും കൃതിയുടെ കവിളിൽ ഉമ്മ വെച്ചു അവളെ നെഞ്ചോട് ചേർന്ന് നിന്നും....... " മ്മാ..... പേധിച്ചു പോയോ...... " ( യുക്ത ) " ഹ്മ്മ്..... " ( കൃതി ) " സാരല്ലട്ടോ യുത്തയും പ്പയും വന്നില്ലേ...... ഹാച്ചി..... " ( യുക്ത ) പറഞ്ഞു പൂർത്തിയാവും മുന്നേ യുക്ത തുമ്മി ഒന്ന് ആടി നിന്നതും കൃതി നിവിയെ നോക്കി....... നിവി ആണേൽ മേലോട്ട് നോക്കി നിൽക്കുവാ...... " മ്മാ.... ഹാച്ചി..... യുത്തക്ക്..... " ( യുക്ത ) യുക്ത വീണ്ടും തുമ്മിയതും കൃതി heater വെച്ച് ആവി പിടിപ്പിച്ചു മെല്ലെ അവളെ ഉറക്കി..... നിവി അപ്പോഴും കൃതിയെ നോക്കി ഇരിക്കുവാ..... "

ഒരു തരി ബോധം ഇല്ലാതെ പോയല്ലോ..... ഈ രാത്രി തണുപ്പിൽ ആരേലും കുഞ്ഞിനെ കൊണ്ട് പുറത്ത് പോവോ..... " ( കൃതി ) " അത് ഒന്നുമല്ല..... ഞാൻ സ്വെറ്ററും ക്യാപ്പും ഒക്കെ വെച്ച് കൊടുത്തതാ..... ഐസ്ക്രീം കഴിച്ചത് കൊണ്ട് ആയിരിക്കും...... " ( നിവി ) നിവി ഓർത്തെടുത്തു പറഞ്ഞതിന് ശേഷം ആണ് പറ്റിയ അബദ്ധം മനസ്സിലായത്...... നാവ് കടിച്ചവൻ അവളെ നോക്കിയതും ഇപ്പൊ ഒരു എ കെ 47 കിട്ടിയാൽ അവനെ ഒറ്റയടിക്ക് കൊല്ലും എന്ന ഭാവത്തിൽ ആണ് കൃതി...... " ഐസ്ക്രീം..... ഈ തണുപ്പത്തു..... മോൾ എന്ത് പറഞ്ഞാലും അങ്ങ് സാധിച്ചു കൊടുക്കുവോ..... ഇതത്ര നല്ല കാര്യം ഒന്നുവല്ല...... " ( കൃതി ) " ഐ നോ..... പക്ഷെ പറ്റണില്ല തുമ്പി...... അവളെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു കാണാൻ..... അതല്ലേ..... സോറി..... ഇത്തവണത്തേക്ക് ഒന്ന് ക്ഷമിക്കേടാ..... " ( നിവി ) കൃതിയോട് ചേർന്നിരുന്നവൻ പറഞ്ഞതും അവൾ അവനെ നോക്കി ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചു അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർന്നിരുന്നു...... " ഇത്തവണത്തേക്ക് കൂടി ക്ഷമിക്കാം...... കേട്ടല്ലോ..... ഇനിയിത് ആവർത്തിച്ചാൽ സഖാവേ..... എന്നെ അറിയാലോ...... " ( കൃതി ) " ഇനി ഇല്ല എന്നൊന്നും പറയുന്നില്ല..... പക്ഷെ ഇനി ഇല്ലാതിരിക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമിക്കം..... " ( നിവി ) കൃതി അവനിൽ നിന്ന് അകന്ന് മാറി കൈ കെട്ടി വെച്ച് ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചവനെ നോക്കിയതും ഒരു ചിരിയോടെ അവൻ അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ കവർന്നു...... എതിർക്കാൻ എന്തോ അവൾക്കും സാധിച്ചില്ല...... 🥀 സൂര്യപ്രകാശം കണ്ണിലേക്കടിച്ചതും നിവിയുടെ കണ്ണുകൾ പതിയെ തുറന്ന് വന്നു..... അരികിൽ തളർച്ചയോടെ കിടക്കുന്ന തന്റെ പാതിയെ ഒരു നിമിഷം നോക്കി നെറ്റിയിൽ ചുണ്ട് ചേർത്ത് അവളെയുമായി ബെഡിലേക്ക് നടന്നു..... ശാന്തമായി മയങ്ങുന്ന യുക്തയ്ക്കരികിലേൽക് കിടത്തി രണ്ട് പേരെയും ചേർത്ത് പിടിച്ചവൻ വീണ്ടും നിദ്രയെ പുൽകി.......__To Be Continued____

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...