🌸Filia🌸: ഭാഗം 31

രചന: ഏട്ടന്റെ കാന്താരി (അവനിയ)

" അന്ന് എന്താടി നടന്നത് സത്യം പറയഡീ... നിന്നെ ചേട്ടൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്തോ... സത്യം പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ " " എന്നെ കേറി പിടിക്കാൻ നോക്കി സത്യമാണ് " അത് കേട്ടതും കലി കേറിയ പോലെ ലിയ അവളെ വീണ്ടും തല്ലി.... മുടികുത്തിനു പിടിച്ച് അവളുടെ മുഖം മതിലിലേക് ഇടിച്ചു.... " ആൽബിൻ അവളെ പിടിച്ച് മാറ്റ് അല്ലേ അവള് ആ കൊച്ചിനെ കൊല്ലും " " ഇല്ല.... തല്ലാൻ ആയാലും കൊല്ലാൻ ആയാലും അവളെ പോലെ അവകാശം ഇവിടെ ആർക്കും ഇല്ല.... അവള് ചെയ്യട്ടെ... " ആൽബിന്റേ സംസാരം കേട്ടതും ഇനിയൊരു രക്ഷപ്പെടൽ ഇല്ലെന്ന് ടീനക്ക്‌ മനസിലായി.... രൗദ്ര രൂപത്തിലാണ് ലിയ സത്യം പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ കൊന്നെന്ന് വരും... അവളുടെ ഉള്ളിൽ ഭീതി നിറഞ്ഞു... " പറയാം.... പറയാം ഞാൻ എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ.... ഇൗ ശാലിനി ചേച്ചിയും ജോസ് പപ്പയും പറഞ്ഞിട്ടാണ് ഞാൻ അങ്ങനെ ചെയ്തത്.... " അതൊരു ഞെട്ടലോടെയാണ് അവിടെ ഉളളവർ കേട്ടത്.... അതേ സമയം ആന്റണി തന്റെ അമ്മയെ ഒന്ന് നോക്കി... വേദനയിൽ കലർന്നൊരു പുഞ്ചിരി അവനിൽ നിറഞ്ഞു.... അപമാനിക്കപെട്ടവന്റെ പുഞ്ചിരി.... അവിശ്വസിക്കപെട്ടവന്റെ പുഞ്ചിരി.... ഇതേ സമയം ജോസിന്റെയും ശാലിനിയുടെയും മുഖം പ്രേതത്തെ കണ്ടപോലെ വിളറി.... " തെളിച്ച് പറയടി.... "

മുടിയിലെ പിടി ഒന്ന് കൂടി മുറുക്കി ലിയ ആക്രോശിച്ചു.... " പറയാം... ഞാൻ പറയാം.... നിങ്ങളെ തമ്മിലകറ്റാൻ ശാലിനി ചേച്ചി ഉണ്ടാക്കിയ പ്ലാനാണ് ഇത്... ഞാൻ ആകുമ്പോൾ ഇച്ചേച്ചി അവനെ അവിശ്വസിക്കും എന്ന് അവർ കരുതി... അതല്ലെങ്കിൽ ചേട്ടന്റെ ഒപ്പം ചേച്ചി നിന്നാൽ ഇൗ പപ്പയും മമ്മയും ചേച്ചിക്ക് എതിരെ തിരിയും... അതിന് വേണ്ടി ആയിരുന്നു... " പറഞ്ഞു തീർന്നതും ടീനയുടെ കരണത്ത് ഒന്ന് കൂടി ലിയ കൊടുത്തിരുന്നു.... " പപ്പ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ഇത്രേം എങ്കിലും ചെയും.... ആ മനുഷ്യന് കുറ്റബോധം ഉണ്ടാകരുത് അതിനാണ് ഇത്... " അതും പറഞ്ഞു അവള് ടീനയെ വിട്ട് സെലീനക്ക്‌ അരികിലേക്ക് ചെന്നു... " സെലീന അമ്മച്ചി.... ഇനിയെങ്കിലും സത്യം മനസ്സിലാക്കു... എന്നെ ദ്രോഹിക്കാൻ സഹോദരനും മകൾക്കും വേണ്ടിയൊരു ഉപകരണം മാത്രം ആയിരുന്നു ചേട്ടൻ.... അവൻ നല്ലവനാണ്.... അമ്മച്ചി വളർത്തിയ മകൻ മോശമായ കാര്യം ചെയ്യുമെന്ന് വിശ്വസിക്കാൻ അമ്മച്ചിക്ക് എങ്ങനെ കഴിഞ്ഞു... എനിക് എന്റെ ആൽബിച്ചായനെ പോലെ തന്നെ ആണ് ചേട്ടനും... ചിലപ്പോൾ അതിനേക്കാളും ഒരുപടി ഉയർന്ന സ്ഥാനം... എന്റെ കൂടെ പിറന്നില്ല എന്നെ ഉള്ളൂ.... മനസ്സ് കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ ഒരേ അമ്മയുടെ മക്കൾ തന്നെയാണ്.... " തന്റെ മകനെ അവിശ്വസിച്ചതിൽ അവർക്ക് വല്ലാത്ത വേദന തോന്നി....

അവർ ആന്റണിയുടെ കവിളിൽ കൈ ചേർത്തു... " മോനെ... ഞാൻ... ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ലല്ലോ നിന്നെ... ഞാൻ എന്റെ കുഞ്ഞിനെ " " സാരമില്ല അമ്മെ... കരയല്ലേ.... അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞ കാര്യമല്ലേ.... " " പാപിയാണ് ഞാൻ... ലിയമോൾ അന്നു അത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും ഞാൻ വിശ്വസിച്ചില്ല.... നിന്റെ കവിളിൽ അടിച്ചില്ലെ ഞാൻ... മോന് വേദനിച്ചോ.... " " അമ്മക്ക് എന്നെ മനസ്സിലാക്കാൻ അവളെ വേണ്ടി വന്നു അല്ലേ... ഇനിയെങ്കിലും അമ്മ അവളിലുള്ള നന്മ മനസിലാക്കിയാൽ മതി..." " എനിക് എല്ലാവരെയും മനസ്സിലാകുന്നുണ്ട് മോനെ... എന്റെ മോനോട് ഇൗ ദുഷ്ടത്തരം ചെയ്ത ആരെയും ഞാൻ വെറുതെ വിടില്ല.... അത് ഏത് കൂടപിറപ്പ്‌ ആണെങ്കിലും ശെരി.... " അവരുടെ മുഖത്ത് ക്രോധം നിറഞ്ഞു... അതും പറഞ്ഞു അവർ ആന്റണിയുടെ അടുത്ത് നിന്ന് നേരെ ചെന്നത് ശാലിനിയുടെ മുന്നിലേക്കാണ്... അവള് എന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുന്നേ അവളുടെ മുഖമടച്ച് അവരൊന്ന് കൊടുത്തിരുന്നു.... " സെലിൻ... " ജോസ് ദേഷ്യത്തോടെ വിളിച്ചു... " ഇച്ചായ എന്ന് വിളിച്ച് പോയി... അല്ലെങ്കിൽ ആദ്യം തരേണ്ടത് നിങ്ങളുടെ കരണത്ത് ആയിരുന്നു.... " " ജോണിച്ഛ ഇവൾ പറഞ്ഞ കേട്ട... " അതും പറഞ്ഞു ജോസ് ജോണിന്റെ അരികിലേക്ക് ചെന്നതും അയാള് അവന്റെ കരണകുറ്റിക്ക് ഒന്ന് കൊടുത്തു... "

എങ്ങനെ തോന്നിയട നിനക്ക്... നമ്മുടെ പിള്ളേർ അല്ലേ ആന്റണിയും ടീനയും ഒക്കെ... നിന്റെ ഒക്കെ സ്വാർത്ഥതക്ക്‌ വേണ്ടി അവരുടെ ജീവിതം വെച്ച് കളിക്കണം ആയിരുന്നോ... " " എനിക് അങ്ങനെ ചെയ്യേണ്ടി വന്നു... അതും ഇവൾ ഒറ്റൊരുത്തി കാരണം... " അയാള് ലിയയെ ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു... " ചെയ്യാൻ ഉള്ളത് മുഴുവൻ ചെയ്തിട്ട് എന്റെ പെങ്ങളുടെ മെക്കിട്ട് കേറുന്നോ... " അത് കണ്ട ആൽബിൻ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു... " അതേ അവളാണ് കാരണം... എന്റെ മോളെ ഇവൾ ചവിട്ടി താഴ്ത്തി.... രാജകുമാരി ആയിരുന്നു എന്റെ മോൾ..... അവളെ പലയിടത്തും ഇവൾ തോൽപ്പിച്ചു... ആ ഇവളോട് എനിക് പക തോന്നില്ലെ.... " " അതിന് നീ കൊച്ചിന്റെ ജീവിതം വെച്ച് കളിക്കണം ആയിരുന്നോ " ജോൺ ആക്രോശിച്ചു.... " കൊച്ച് കൊച്ച്... ഇത്രയൊക്കെ അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് ചെയ്ത ഇവളുടെ ജീവിതം നശിയുന്നത് ആണല്ലേ നിങ്ങൾക്ക് പ്രശ്നം.... ഇതിനിടയിൽ ലിയ എന്നതിന് എന്ത് പ്രസക്തി... അവളുടെ ജീവിതത്തിന് ഒരു പ്രസക്തിയും ഇല്ലെ... " ആന്റണി ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.... അതിന് എല്ലാവരും മൗനം പാലിച്ചു.... " വെറുപ്പ് തോന്നുകയാണ് നിങ്ങളോട് എല്ലാവരോടും.... സ്വാർഥത ആകാം പക്ഷെ ഇത് കുറച്ച് കൂടുതലാണ്.... ഇങ്ങനെ മാറ്റി നിർത്താൻ മാത്രം എന്ത് പാപമാണ് ഇൗ പെണ്ണ് ചെയ്തത്.... "

" അഹങ്കാരി ആയ ഇവളെക്കാൾ ഞങ്ങൾക്ക് പ്രധാനം ടീനയുടെ ജീവിതം തന്നെയാണ്... " അഡ്രിൻ ഒരു പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു... " അതേ അവൻ പറഞ്ഞ ശെരിയാണ്.... ജയിലിൽ ഒക്കെ കിടന്നവൾ അല്ലേ അതിന്റെ ചങ്കുറപ്പ് കാണാതെ ഇരിക്കില്ല അല്ലോ... ഇവളെ പോലെ ഒരു കൊലയാളിയെ ഞങ്ങൾ " സ്റ്റാലിൻ പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയതും ആൽബിന്റെ ശബ്ദം ഉയർന്നിരുന്നു.... " മതി നിർത്തിക്കോ.... ഇതിന്റെ സത്യാവസ്ഥ എന്താണെന്ന് അവളെക്കാൾ നമുക്ക് എല്ലാവർക്കും അറിയാം.... ഇത് പോലൊരു പ്രസ്താവന ഇവിടെ ആവശ്യമില്ല.... " " സത്യം കേൾക്കുമ്പോൾ ഒരു ചൊറിച്ചിൽ ഉണ്ടാകും എന്നാലും പറയാതെ വയ്യ... ഇന്നു ഇവിടേക്ക് ഇവൾ വന്നത് പോലും ഒരു ചെക്കന്റെ പുറകെയാണ്... ശാലിനി പറഞ്ഞതിൽ ഒരു തെറ്റും എനിക് കാണാൻ കഴിയുന്നില്ല.... " അഡ്രിൻ വീണ്ടും ശാലിനിയെ support ചെയ്തു " അഡ്രിൻ വാക്കുകൾ സൂക്ഷിച്ച് ഉപയോഗിച്ചില്ല എങ്കിൽ പ്രായത്തിനു മൂപ്പ് ഉള്ളത് ഞാൻ അങ്ങ് മറക്കും " ലിയയൊരു താക്കീത് പോലെ പറഞ്ഞു... " എന്താ ഡീ നീ എന്നെ തല്ലോ... എന്ന ഒന്ന് തല്ലി നോക്കടി... " അതും പറഞ്ഞു അവൻ ലിയക്ക്‌ നേരെ ചെന്നു... " അഡ്രിൻ വേണ്ട വെറുതെ പ്രശ്നം ഉണ്ടാകരുത്.." ആന്റണി ഒരു മുന്നറിയിപ്പ് എന്നോളം പറഞ്ഞു... " അല്ലേ.... പെണ്ണാണ്... പെണ്ണിന്റെ സ്ഥാനത്ത് നിന്ന മതി... ആണിന്റെ നേരെ കൈ പൊക്കാൻ നിന്നാൽ ഉണ്ടല്ലോ " " അഡ്രിൻ വെറുതെ അവളെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാൻ നിൽകല്ലെ... "

" ഒന്ന് പോടാ... നിന്നെ പോലെ ഉള്ള പെങ്കൊന്തന്മാർ അവൾക്ക് പുറകെ നിൽകുമായിരിക്കും അതിനു ഇൗ അഡ്രിനേ കിട്ടില്ല.... കണ്ടവന്റെ തോളിൽ തൂങ്ങി നടക്കുന്ന ഒരു പിഴച്ച പെണ്ണ് എനിക് നേരെ നിൽകുന്നോ.. " പറഞ്ഞു തീർന്നതും ടേബിളിൽ കിടന്നിരുന്ന കത്തിയെടുത്ത് ലിയ അഡ്രിന്റെ കൈയിൽ വരഞ്ഞിരുന്നു.... " ആഹ്‌.... " " എടീ ഒരുംബെട്ടവളെ നീ എന്റെ മോനെ... " അതും പറഞ്ഞു അവന്റെ അമ്മക്ക് അവൾക്ക് നേരെ അടുത്തു.... " മകനെ പെണ്ണിനെ ബഹുമാനിക്കാൻ പഠിപിച്ചില്ല എങ്കിൽ നാളെ ഒരു പെണ്ണിന്റെ കൈ കൊണ്ട് തന്നെ തീരും ഇവനെ പോലുള്ളവൻ... " " എടീ വെറുതെ വിടില്ല ഡീ നിന്നെ ഞാൻ... " " ഇനി നിന്റെ വാ തുറന്ന ഇൗ വര കഴുത്തിൽ ആകും ഉണ്ടാകുന്നത്.... എന്റെ വീട്ടിൽ വന്നു എന്നെ കുറിച്ച് മോശം പറഞ്ഞു ജീവനോടെ പോകാമെന്ന് കരുതണ്ട നീ.... ഇറങ്ങണം ഇപ്പൊ ഇവിടുന്ന്.... " " അത് പറയാൻ നീ ആരാടി.... നിന്നെ പോലെ തന്നെ അവകാശം അവർക്കും ഉണ്ട് ഇവിടെ " ആൽബർട്ട് ഒരു പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു " കാര്യങ്ങള് ഒന്നും ആൽബർട്ട് പപ്പ കൃത്യ സമയത്ത് അറിയുന്നില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു....

ഇൗ വീട് എന്റെ പേരിലാണ്... അപ്പോ ഇവിടുന്ന് ഇറങ്ങി പോകാൻ പറയാൻ മറ്റാരേക്കാളും എനിക് അവകാശം ഉണ്ട്... അവകാശങ്ങൾ ഒക്കെ അറിഞ്ഞെങ്കിൽ മകനുമായി ഇറങ്ങിയാട്ടെ.... അവർക്ക് മാത്രമല്ല ഇവൾക്ക് വക്കാലത്തുമായി എത്തിയ ഏവർക്കും ഇറങ്ങാം... " " പപ്പ ഒരു പേപ്പർ എഴുതി വെച്ചെന്ന് കരുതി ഇവരെയൊക്കെ ഇറക്കി വിടാൻ നിങ്ങൾക്ക് എങ്ങനെ കഴിയും... ഞങ്ങൾക്ക് ഇവിടെ ഒരു അവകാശവും ഇല്ലെ... " ടീന അവൾക്ക് നേരെ ആക്രോശിച്ചു " അത് ഇനിയും മനസ്സിലായില്ലേ എന്റെ അനിയത്തിക്ക് നിനക്ക് ഇവിടെ ഒരു അവകാശവും ഇല്ല.... " ഉടനെ അവള് ആൽബിനു നേരെ ചെന്നു.... " ഇച്ഛായ... ഇവർ പറഞ്ഞ കേട്ടില്ലേ... നമ്മളൊക്കെ വെറും അന്തെവാസികൾ ആണെന്ന്.... " പറഞ്ഞു തീർന്നതും അവന്റെ കൈകൾ അവളുടെ കവിളിൽ ആഞ്ഞ് പതിഞ്ഞു.... " കേറി പോടി അകത്ത്... അവള് അവകാശം ചോദിക്കാൻ വന്നേക്കുന്നു.... ഇത് ലിയക്ക്‌ മാത്രം അവകാശപ്പെട്ടതാണ്.... അവൾക്ക് മാത്രം.... അവള് പറഞ്ഞ പോലെ ഇറങ്ങേണ്ടവർക്ക്‌ ഇറങ്ങാം... " അതും പറഞ്ഞു അവൻ ടീനയെയും വലിച്ച് അകത്തേയ്ക്ക് പോയി..... ... ( തുടരും ) ______

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...