🌸Filia🌸: ഭാഗം 37

രചന: ഏട്ടന്റെ കാന്താരി (അവനിയ)

അന്നത്തെ ദിവസമാണ് അവളെ അവർ മുറിയിൽ നിന്ന് ഇറക്കിയത്..... വിവാഹ പന്തലിന്റെ അരികിൽ ജോഷി എത്തിയാൽ അവനെ തീർത്തേക്കാൻ പറഞ്ഞു മഹി കുറച്ച് ഗുണ്ടകളെ ഒക്കെ നിർത്തിയിരുന്നു..... അതെല്ലാം മനസ്സിലാക്കിയ ഹരി ഒളിച്ചോടാൻ പറഞ്ഞെങ്കിലും ജോഷി അതിനു തയ്യാറായിരുന്നില്ല.... വിവാഹ പന്തലിൽ ചെക്കനിരുന്നു.... പെണ്ണ് വന്നതും ജോഷിയും സ്റ്റേജിനു മുന്നിലേക്ക് വന്നു..... എല്ലാവരും കേൾക്കെ അവളെ വിളിച്ചിറക്കി.... അതേ പന്തലിൽ വെച്ച് അവളുടെ കഴുത്തിൽ താലി കെട്ടി.... ഇതെല്ലാം കണ്ട് ദേഷ്യത്തോടെ മഹേശ്വരിയും മഹിയും പല്ലുകൾ ഞെരിച്ചു.... അവനെ കൊല്ലാനുള്ള പകയുമായി അവർ അത് നോക്കി കണ്ടൂ..... ആളും ആരവവും നിറഞ്ഞിരുന്നതിനാൽ അവർക്ക് ജോഷിക്ക് നേരെ തിരിയാൻ ആയില്ല... ആദ്യമായി നാട്ടുകാർക്ക് മുന്നിൽ തറവാട്ടമ്മയുടെ തല താണു... പക്ഷേ അവരുടെ പക അത് വല്ലാത്തൊരു ഭാവത്തിൽ എത്തിയിരുന്നു.... വിവാഹ ശേഷം ജോഷി ദേവിയുമായി അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് തന്നെയാണ് പോയത്... പക്ഷേ അവന്റെ അപ്പൻ ഒരു അന്യമതസ്ഥയെ മരുമകളായി സ്വീകരിക്കില്ല എന്ന് തറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു.... ഇതൊക്കെ നേരത്തെ പ്രതീക്ഷിരുന്നത് കൊണ്ടാകാം ജോഷിക്ക് വലിയ കൂസൽ ഇല്ലായിരുന്നു അവൻ അവളുമായി ഒരു വാടക വീട്ടിലേക്ക് മാറി....

ഒരു ചെറിയ വീടായിരുന്നു എന്നത് മാത്രമായിരുന്നു ജോഷിയുടെ സങ്കടം... കാരണം അത്രയേറെ സുഖലോലുപതയിൽ ജീവിച്ചവൾ ആയിരുന്നു ദേവി... പക്ഷേ വീടിന്റെ വലുപ്പ ചെറുപ്പങ്ങളിൽ അല്ലല്ലോ കാര്യം.... ആ കുഞ്ഞു വീട്ടിൽ അവരുടെ സന്തോഷം കളിയാടി.... അതൊരു സ്വർഗം തന്നെ ആയിരുന്നു.... ഇതിനിടയിൽ ഹരിയും വിശ്വനും അവരെ അമ്മയും ചേട്ടനും അറിയാതെ പലപ്പോഴും കണ്ട് പോയി.... ദേവിയുടെ ചിരിച്ച മുഖം അവരിൽ സന്തോഷം പടർത്തി.... ദേവിയും ജോഷിയും തമ്മിൽ വെറും 4 വയസ്സിന്റെ വ്യത്യാസം മാത്രമാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്... വിവാഹ സമയത്ത് ജോഷിക്ക് ഇരുപത്തിരണ്ടും ദേവിക്ക് പതിനെട്ടും വയസ്സ് പ്രായം... ജോഷി പഠിക്കുന്ന സമയം ആയിരുന്നു പക്ഷേ ഇൗ ഒരു വിവാഹത്തോടെ അതവൻ ഉപേക്ഷിച്ചു.... ഒരു കൈ തൊഴിലായി ഇലക്ട്രിഷൻ ജോലി ചെയ്യാൻ ആരംഭിച്ചു... എങ്കിലും ദേവിയുടെ പഠിപ്പ് അവൻ മുടകിയില്ല.... അങ്ങനെ സന്തോഷവും സമാധാനവും നിറഞ്ഞ കുടുംബം.... വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് 6 മാസങ്ങൾ പിന്നിട്ടു.... തറവാട്ടമ്മ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുമോ എന്ന ഭയം ദേവിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും അവരുടെ ഭാഗത്ത് നിന്നും ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല എന്നത് അവരെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു....

എന്നാല് ഇതേ സമയം അവർ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു ഒരു അവസരത്തിനായി.... തന്റെ മകളെ തിരികെ നേടാനൊരു അവസരത്തിനായി.... അതിനായി അവർ എപ്പോഴും ജോഷിയെ പിന്തുടർന്നു.... മഹി തന്റെ മുഴുവൻ സമയവും അവനെ വകവരുത്താനായി ഓരോ പ്ലാനുകൾ ഉണ്ടാക്കി.... എന്നാല് തന്റെ അമ്മക്കും ചേട്ടനും ഉണ്ടായ മാറ്റത്തിൽ സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു ബാക്കി 3 മക്കളും.... അങ്ങനെ അവർ കാത്തിരുന്ന ആ ദിവസം വന്നെത്തി.... അന്ന് ജോഷിക്ക് ഒരു വീടിന്റെ contract കിട്ടിയതിനാൽ വളരെ വൈകിയാണ് വീട്ടിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചത്.... ദേവി ഒറ്റക്കല്ലെ എന്നോർത്ത് ഭയത്തിലാണ് അയാള് തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് പോന്നത്.... പക്ഷേ വഴിയിൽ അയാളെ കാത്ത് ചതിക്കുഴികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.... അധികം ആളുകൾ ഇല്ലാത്ത ഒരു വഴിയിലൂടെ വേണം അയാൾക്ക് വീട്ടിലേക്കെത്താൻ... അവിടെ അയാളെ കാത്ത് അവർ ഉണ്ടായിരുന്നു മഹിയും ഗുണ്ടകളും... അവരെ കണ്ടതും അയാൾക്ക് അപകടം തോന്നി.... പക്ഷേ പിന്തിരിഞ്ഞു ഓടിയാൽ പോലും താൻ പിടിക്കപ്പെടും എന്നയാൾക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു.... " എന്താ വലിയളിയ ഇവിടെ " " എന്റെ ഒരേയൊരു അളിയന് സ്ത്രീധനം തരാൻ വന്നതാണ് ഞാനും ദ്ദേ എന്റെ ഇൗ കൂട്ടുകാരും " " ഇതിന് അപ്പുറം ഞങ്ങളുടെ വീടാണ് അവിടേക്ക് വാ.... "

" നിന്റെ ക്ഷണം സ്വീകരിച്ച് വരാൻ ഞാൻ നിന്റെ അതിഥി അല്ല കാലനാണ് " " എന്താ അളിയാ പ്രശ്നം " " ഇനിയും അത് നിനക്ക് വിസ്തരിച്ച് തരണോ ഡാ പഞെ.... " അതും പറഞ്ഞു ജോഷിയുടെ നെഞ്ചില് അയാള് ചവിട്ടിയിരുന്ന്.... " അളിയാ... അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞതല്ലെ.... " " ആർക്ക് എന്ത് കഴിഞ്ഞെന്നു.... ശ്രീമംഗലത്തെ സംബന്ധക്കാരൻ ആകാൻ മാത്രം നിനക്ക് എന്ത് യോഗ്യതയാട ഉള്ളത്.... " " നിങ്ങളുടെ പെങ്ങളുടെ ഭർത്താവ് എന്ന യോഗ്യത " " എന്നാ ഇനി എന്റെ പെങ്ങൾ അങ്ങ് വിധവയായി ജീവിച്ച മതി... നിന്നെ പോലെയൊരു ഒരു നസ്രാണിയുടെ ഭാര്യയെന്നതിനേക്കാൾ നല്ലത് അതാണ്.... തല്ലി കൊല്ലഡാ ഇൗ പുന്നാര മോനേ " അത് കേൾക്കാൻ നിന്നിരുന്ന അവർ ജോഷിക്ക് നേരെ പാഞ്ഞടുത്തു.... കുറച്ച് നേരം ഒക്കെ പിടിച്ച് നിന്നെങ്കിലും പിന്തലയിൽ കിട്ടിയൊരു അടിയിൽ അയാളുടെ പ്രതിരോധങ്ങൾ അവസാനിച്ചിരുന്നു.... ഉടനെ ഗുണ്ടകൾ ജോഷിയെ കൈകളിൽ പിടിച്ച് വെച്ചു..... " ഇനി നീ വേണ്ട എന്റെ അനിയത്തിയുടെ ജീവിതത്തിലും ഇൗ ലോകത്തിലും " അതും പറഞ്ഞു മഹി അയാളുടെ വയറ്റിലേക്ക് കുത്തി.... " അണ്ണാ ഇവനിപ്പോ തീരും... പോലീസ് " " സുഖകരമായ ഒരു മരണം അവനു കിട്ടരുത്... അവിടെ കിടക്കട്ടെ....

ഇനി ശ്രീമംഗലത്തെ പെണ്ണിനെ നോക്കുന്നവർ ആരാണെങ്കിലും ഇൗ മരണം അവന്റെ ഒക്കെ മുന്നിൽ ഉണ്ടാകണം... പോലീസിന്റെ കാര്യമോർത്ത് നിങ്ങള് തല പുണ്ണാക്കണ്ട " അതും പറഞ്ഞു ജോഷിയുടെ റോഡിൽ ഉപേക്ഷിച്ച് അവർ പോയി... വൈകിട്ട് പെങ്ങളെ കാണാൻ എത്തിയതാണ് ഹരി... പക്ഷേ അപ്പോഴാണ് ജോഷിയെ കണ്ടിട്ട് പോകാമെന്ന് ദേവി പറഞ്ഞത് .. പക്ഷേ സമയം ഒരുപാട് കഴിഞ്ഞിട്ടും ജോഷി എത്താത്തപ്പോൾ ദേവിയെ പോലെ ഹരിക്കും ഭയം തോന്നി.... " കുഞ്ഞേട്ട എന്റെ ഇച്ചായൻ " " മോൾ വിഷമിക്കണ്ട... ഞാൻ പോയി നോക്കട്ടെ.... മറ്റാരു വന്നാലും വാതിൽ തുറക്കണ്ട...." അതും പറഞ്ഞു ഹരി ഒരു ടോർച്ചുമായി വഴിയിലേക്ക് പോയി.... കുറച്ച് ചെന്നപ്പോഴാണ് ആളൊഴിഞ്ഞ വഴിയിൽ ആരുടെയോ ഞെരുക്കം കേട്ടത്.... അവിടേക്ക് എത്തിയ ഹരി അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ ഞെട്ടി.... " ജോഷി.... എന്താ... എന്താ പറ്റിയത് " " മ... ഹി... " അയാള് എങ്ങനെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.... പെട്ടെന്ന് എന്തോ ബോധം വന്ന പോലെ ഹരി എങ്ങനെ ഒക്കെയോ ഒരു വണ്ടിവിളിച്ച് ജോഷിയുമായി ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോയി.... ജോഷിയെയോ അവനെ തിരക്കി പോയ ഹരിയെയോ കാണാതെ ദേവി നന്നായി പേടിച്ചു.... അപ്പോഴാണ് വിശ്വൻ ഹരി പറഞ്ഞത് അനുസരിച്ച് ദേവിയെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് കൂട്ടാൻ വന്നത്....

ദേവി പലതും ചോദിച്ചെങ്കിലും അവനൊന്നും വിട്ട് പറഞ്ഞില്ല.... ഒരിടം വരെ പോകണം എന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞു... ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിയ ദേവി അവിടെ ചോര പറ്റിയ ഷർട്ടോടെ നില്കുന്ന ഹരിയെ കണ്ട് ഞെട്ടി.... " ഇ.. ഇച്ചായൻ.... " ഉടനെ അവൻ ഐസിയുവിന് നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടി..... ഉടനെ അവള് അവിടേക്ക് ഓടി വാതിലിനു പുറത്തുകൂടെ ജോഷിയെ കണ്ടൂ... വയറുകൾക്ക്‌ നടുവിൽ കെട്ടുകളുമായി കിടക്കുന്ന ജോഷിയെ കണ്ടതും അവൾക്ക് തന്റെ നെഞ്ച് വിങ്ങുന്ന പോലെ തോന്നി.... അവള് അത് പിന്നെ നോക്കാൻ ധൈര്യം ഇല്ലാത്തത് പോലെ ഹരിക്ക് അരികിലേക്ക് ചെന്നു.... " അം.. അമ്മയാണോ " " വല്യേട്ടൻ.. " " വിശ്വ " " എന്താ ചേച്ചി... " " നമുക്ക് ഒരിടം വരെ പോകണം " " എവിടേക്കാണ് മോളെ " " ഹരിയേട്ട എനിക് ഇത്ര വലിയ സമ്മാനം നൽകിയ ശ്രീമംഗലത്ത് കാരെ ഒന്ന് കാണണം " " ഇപ്പൊ വേണോ " " വേണം ഇപ്പൊ തന്നെ വേണം... ഇച്ചായൻ എണീറ്റാൽ ചിലപ്പോൾ എനിക് അതിനുള്ള ധൈര്യം കിട്ടില്ല.... " " ഞങ്ങൾ കൂടെ വരാം... " " ഇവിടേ ആരാ പിന്നെ " " എന്റെ സുഹൃത്തുക്കൾ ഉണ്ടാകും... വാ " അവരുടെ യാത്ര അവസാനിച്ചത് ശ്രീമംഗലം തറവാടിന് മുന്നിലായിരുന്നു.... അകത്തേയ്ക്ക് കയറി വരുന്ന ദേവിയെ കണ്ട് അവർ ആദ്യമൊന്ന് ഞെട്ടി പിന്നീട് നിഗൂഢമായ ഒരു ചിരി അവരിൽ നിറഞ്ഞു.....

" എന്തായി ചത്തോ അവൻ " മഹേശ്വരി ഒരു തരം ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.... " നിങ്ങളൊരു അമ്മയാണോ.... ഒരു സ്ത്രീയാണോ.... സ്വന്തം മകളുടെ താലി അറുത്തിട്ട്‌ തന്നെ വേണമല്ലെ നിങ്ങൾക്ക് നിങ്ങളുടെ വാശി ജയിക്കാൻ.... " " അതേ ഡീ അവനെ പോലെയൊരു നസ്രാണിയുടെ കൂടെ കഴിയാൻ അല്ല നിന്നെ ഞാൻ വളർത്തിയത്.... " " നിങ്ങള് എന്റെ അമ്മയാണ് എന്ന് പറയാൻ എനിക് പുച്ഛം തോന്നുന്നു.... പിന്നെ നിങ്ങള് ചോദിച്ചതിന് ഉള്ള ഉത്തരം ഇൗ താലി നഷ്ടമാകുന്ന നിമിഷം ശ്രീമംഗലം തറവാടിന്റെ അടിത്തറ കൂടെയാകും ഇളകുന്നത്..... ഓർത്ത് വെച്ചോ " തന്റെ മുന്നിൽ ഭയത്തോടെ മാത്രം നിന്നിരുന്ന മകളുടെ ഭാവപകർച്ച അവരെ ഒന്ന് ഭയപെടുത്തി.... " നീ എന്താ ഡീ അമ്മയെ വെല്ലു വിളിക്കുക ആണോ.... " " അമ്മ മകളാണ് എന്ന് ഓർത്തില്ലെങ്കിൽ ഏട്ടൻ പെങ്ങളാണ് എന്ന് മറന്നാൽ ഞാനും അതൊക്കെ അങ്ങ് മറക്കും " " മോളെ അത്രപെട്ടെന്ന് തീരുന്നതാണോ ഇൗ അമ്മയോട് നിനക്കുള്ള ബന്ധം " എന്തോ അത് കേട്ടപ്പോൾ മഹേശ്വരിക്ക്‌ തന്റെ ഉള്ള് പിടഞ്ഞു.... എന്നാല് അതിനു ഉത്തരം നൽകാതെ അവള് മറ്റൊന്നാണ് പറഞ്ഞത്...

. " എന്റെ ഭർത്താവിന് എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ പിന്നേ ഇൗ ശ്രീമംഗലം തറവാട് ഉണ്ടാകില്ല.... ഇത് ഇൗ ശ്രീമംഗലത്തേ ദേവനിധിയാണ് പറയുന്നത്.... വാ കുഞ്ഞെട്ട... " തന്റെ മകളുടെ സംസാരത്തിൽ മനം നൊന്ത് മഹേശ്വരി സോഫയിലേക്ക് ഇരുന്നു പോയി.... " മഹി.... " അവർ വേദനയോടെ വിളിച്ചു.... " എന്താ അമ്മേ " " ഒന്നും വേണ്ടഡാ.... നമുക്ക് ആകെ ഉള്ളവൾ അല്ലേ...അവള് അവൾക്ക് ഇഷ്ടം ഉള്ളവന്റെ കൂടെ ജീവിച്ചോട്ടെ.... അവനൊരു മനുഷ്യനല്ലേ അത് മതി " അവർ തളർച്ചയോടെ പറഞ്ഞു.... അത് അവനത്ര രസിച്ചില്ല എങ്കിലും അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ അവൻ അനുസരിച്ചു.... " ശെരി അമ്മെ... " " എനിക് പോണം... എന്റെ മോളെ കാണണം.... നെഞ്ച് പൊട്ടിയാണ് അവളിവിടുന്നു പോയത്.... ഏത് നദിയിൽ മുങ്ങിയാൽ എനിക് പാപമോചനം കിട്ടും " അവർ വേവലാതിയോടെ പറഞ്ഞു.... അന്നേരം അവർ ആ പഴയ മഹേശ്വരി ആയിരുന്നു.... തന്റെ മക്കളെ ജീവനേക്കാൾ സ്നേഹിക്കുന്ന അമ്മ............. ( തുടരും ) ______

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...