💟 സങ്കീർത്തനം 💟: ഭാഗം 27

രചന: കാർത്തിക

കേട്ടതു വിശ്വസിക്കാനാവാതെ തറഞ്ഞു നിൽക്കുവാണ് കാശി, ഡാ... അവർക്കടുത്തേക്ക് വന്ന ഹരി അവനെ തട്ടി വിളിച്ചപ്പോഴാണ് കാശിക്ക് സ്ഥലകാല ബോധം വന്നത് "ഹരി... ഇവനെന്തൊക്കെയോ പറയുന്നു.... " കാശി "ഡാ.... രുദ്രാ...നീ എന്ത് പറഞ്ഞിട്ടാട ഇവനിങ്ങനെ കിളി പോയി നിൽക്കുന്നേ.... " "ഞാൻ കീർത്തിയുടെ കാര്യം ചോദിച്ചു അതാ.... " സംഗീത് "എന്റെ കാശി... ഞങ്ങൾ ഇവന്റെ കീർത്തി പരായണം കേൾക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് കുറച്ചായി... " ഹരി " എനിക്ക് ഇത് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.. ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിന് സന്തോഷമേയുള്ളു കീർത്തിയെ നിനക്ക് തരുന്നതിൽ പക്ഷെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ ഞാൻ പറയാതെ നിങ്ങൾക്ക് അറിയാല്ലോ ഒരു കല്ല്യാണം കഴിച്ചു എന്നതു മാത്രമല്ലല്ലോ ഒരു ചീത്തപ്പേര് കൂടി അവൾടെ പേരിൽ ചാർത്തി കിട്ടിയിട്ടുണ്ടല്ലോ.. നീ അവളുടെ കൈ പിടിച്ചാൽ, നാളൊരു സമയം അവളുടെ പൂർവ്വകാലം നിങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിന് മാനക്കേടുണ്ടാക്കിയാൽ എന്റെ മോൾക്ക് അത് സഹിക്കാനാവില്ല..."

കാശി "അങ്ങനെ ഒന്നും ഒരിക്കലും ഉണ്ടാവില്ല ഞാൻ ഉറപ്പുതരാം.. പിന്നെ എന്റെ വീട്ടുകാർക്കും പിന്നെ ഹരിക്കും ഒക്കെ പൂർണ്ണ സമ്മതമാണ് ഇക്കാര്യത്തിൽ... " സംഗീത് '' ഞാൻ ഇവിടെ എല്ലാവരോടും പറയാം ഇക്കാര്യം, ആർക്കും എതിർപ്പുണ്ടാവില്ല..." കാശി "താങ്ക്സ് ഡാ.... പിന്നെ ഇക്കാര്യം ഇപ്പോൾ കീർത്തി അറിയണ്ട, ആ കുട്ടി സമ്മതിക്കുമോ എന്നും അറിയില്ല, അവളുടെ മനസ്സിൽ ഇപ്പോഴും അഭി ഉണ്ട്..." സംഗീത് പെട്ടെന്ന് കാശിയുടെ മുഖം ദേഷ്യത്താൽ വലിഞ്ഞുമുറുകി, അവന്റെ ഭാവമാറ്റം കണ്ടിട്ട് ഹരി ഇടപെട്ടു. " രുദ്രാ... നല്ലൊരു ദിവസമായിട്ട് അവന്റെ സന്തോഷം ഇല്ലാതാക്കല്ലേ... നീ വാ കാശി സമയം ആയിന്നാ തോന്നുന്നേ..." സംഗീതിന്റെ കണ്ണുകൾ കീർത്തിയെ തിരക്കുകയായിരുന്നു. വിവാഹ പന്തലിൽ നിൽക്കുന്ന അവളെ കണ്ടപ്പോൾ മറ്റെല്ലാം മറന്ന് അവളെ മാത്രം നോക്കിയിരിപ്പായി.. വിവാഹ ആഘോഷങ്ങൾ എല്ലാം കഴിഞ്ഞ്, രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കീർത്തി ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് പോയി...

ഇനി ഹോസ്റ്റലിൽ നിൽക്കണ്ട വീട്ടിൽ നിന്നും പോയി വരാമെന്ന് അവളുടെ അച്ഛൻ പറഞ്ഞെങ്കിലും അവൾ സമ്മതിച്ചില്ല.... ❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄ ഇപ്പോൾ പഴയതു പോലെ വിജിത അഭിയോട് മിണ്ടുക പോലും ചെയ്യില്ല. കല്ല്യാണക്കാര്യം പറയുമ്പോഴൊക്കെ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞ് ഒഴിഞ്ഞു മാറുമായിരുന്നു... അവളുടെ അവഗണന അവനെ വേദനിപ്പിച്ചിരുന്നു. പതിവില്ലാതെ ഒരു ദിവസം റസ്റ്റോറന്റിൽ ഇരുന്ന് ഫുഡ് കഴിക്കുകയായിരുന്നു അഭി, അവിടുള്ള വേറൊരു ടേബിളിൽ നിന്നും എന്തോ ബഹളം കേട്ടപ്പോൾ തലയുയർത്തി നോക്കി.. അഭിക്ക് അവന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാനായില്ല, തന്റെ ജിത മറ്റൊരു ചെറുപ്പക്കാരനോടൊപ്പം ഇരിക്കുന്നു... ചിരിച്ചും കൊഞ്ചി കുഴഞ്ഞും അവനോട് മുട്ടിയുരുമി ഇരിക്കുകയാണ് അവൾ ഇണക്കുരുവികളെപ്പോലെ. കഴിച്ചതു മതിയാക്കി അവൻ എഴുന്നേറ്റു, തന്നെ അവൾ കണാതിരിക്കാൻ വേണ്ടി പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവൻ അവിടുന്നു ഇറങ്ങി. കാറിലേക്ക് കയറിയെങ്കിലും വണ്ടിയെടുക്കാനാവാതെ അവനിരുന്നു.

അവിടെ കണ്ട കാഴ്ച അത്രത്തോളം അവനെ തളർത്തി... "ജിത തന്നെ ഇത്രയും നാൾ ചതിക്കുകയായിരുന്നു, ഏതാ അവൻ മുൻപെങ്ങും കണ്ടതായി ഓർമ്മയില്ല..." അവൻ വെന്തുരുകി... കുറേയേറെ നേരം അവൻ അതേ ഇരുപ്പ് തുടർന്നു. ഇതുവരേയും അവർ രണ്ടും അവിടുന്ന് പുറത്തിറങ്ങിയിട്ടില്ല.. അവൻ മൊബൈൽ എടുത്ത് അവളെ വിളിച്ചു... ഒന്നു രണ്ടു പ്രവശ്യം വിളിച്ചതിനു ശേഷമാണ് അവൾ കോൾ എടുത്തത്... "എന്താ... അഭിയേട്ടാ..." താൽപ്പര്യമില്ലാതെ അവൾ ചോദിച്ചു. "നീ.. എവിടാ... എനിക്ക് നിന്നെയൊന്ന് കാണണം.." "എന്തെങ്കിലും അർജെൻറ് ആണോ.... ഞാൻ എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ടിന്റെ വീട്ടിലാ അവളുടെ ബെർത്ത്ഡേ ഫങ്ങ്ഷൻ നടക്കുവാ ഇവിടെ, ലേറ്റാവും ഞാൻ ഇറങ്ങാൻ... എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ നമുക്ക് നാളെ കാണം.... ബൈ..." അവന്റെ മറുപടി പോലും കാക്കാതെ അവൾ കോൾ കട്ട് ചെയ്തു. അത്രയും ആയപ്പോഴേക്കും അവൻ ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറച്ചു.

അഭി കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി തിരികെ റസ്റ്റോറന്റിലേക്ക് തന്നെ കയറി, അവരെ കയ്യോടെ പിടികൂടുക ആയിരുന്നു ലക്ഷ്യം... അവർക്കടുത്ത് എത്തുമ്പോഴേക്കും അവർ തമ്മിലുള്ള സംസാരം കേട്ട് ഒരു നിമിഷം അവൻ അവിടെ നിന്നതു ശ്രദ്ധിച്ചു.. "ആരാ വിജി അത്..... " അവളുടെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നവൻ ചോദിച്ചു. " അതോ... അതെന്റെ കസിനാ... ഒരു ഫ്രോഡ്...എന്നെ ഇഷ്ടമാണെന്നും പറഞ്ഞ് എന്റെ പുറകെ നടക്കുകയാ ശല്ല്യം. ഞാൻ വേറൊരാളുമായി ഇഷ്ടത്തിലാണ്, ആ ആളെ മാത്രമേ വിവാഹം കഴിക്കു എന്നൊക്കെ എത്ര പറഞ്ഞിട്ടും അയാൾക്ക് മനസ്സിലാവുന്നില്ല. ഒരുത്തിയെ കെട്ടി അവളെ ഡിവോസും ചെയ്തിട്ട് ഇപ്പോൾ എന്റെ പുറകേ നടക്കുകയാ.. എന്നെ കെട്ടണം എന്നും പറഞ്ഞ്.. അമ്മാവന്റെ മകനായിപ്പോയി ഇല്ലെങ്കിൽ പോലീസിൽ ഒരു കംപ്ലയിന്റ് കൊടുക്കായിരുന്നു .... " ജിത " ഞാൻ ഇടപെടണോ..." മറ്റവൻ "ഹേയ് ഇപ്പോൾ വേണ്ട റാം.... നോക്കട്ടേ... അയാളുടെ ശല്ല്യം കൂടുവാണെങ്കിൽ ഞാൻ പറയാം കേട്ടോ... "

"ഉം....." അവനൊന്നമർത്തി മൂളി " നമുക്ക് പോയാലോ റാം... നേരം ഒത്തിരിയായി...." "ഞാൻ ഇന്നുതന്നെ പോകും നാട്ടിലേക്ക് അടുത്താഴ്ച കാണം നമുക്ക്, നമ്മുടെ എൻകേജ്മെന്റിന്റെ അന്ന്.... " റാം അവർ അവിടുന്ന് പോയി കഴിഞ്ഞിട്ടും കേട്ടതു വിശ്വസിക്കാനാവാതെ തറഞ്ഞു നിൽക്കുവാണ് അഭി.... രാത്രി ഏറെ വൈകിയിട്ടും അഭി വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ച് എത്തിയിരുന്നില്ല....അവനേയും പ്രതീക്ഷിച്ച് അവരാരും ഉറങ്ങാതെ ഇരിക്കുവാണ്. അച്ചു ഇടയ്ക്കിടക്ക് വിളിക്കുന്നുമുണ്ട്... ബെല്ലുണ്ടെങ്കിലും കാൾ എടുക്കുന്നില്ലായിരുന്നു. ഏറെ നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അച്ചുവിന്റെ ഫോണിലേക്ക് അഭി തിരികെ വിളിച്ചു. അഭി ആയിരുന്നില്ല വിളിച്ചത്.. അപ്പുറത്ത് ഉള്ളയാൾ പറഞ്ഞതു കേട്ട് അച്ചു ടെൻഷനിലായി, അവൻ അമ്മയോട് കാര്യം പറഞ്ഞ് അച്ഛനേയും കൂട്ടി പുറത്തേക്ക് പോയി.... ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തി കാഷ്വാലിറ്റിൽ ചെന്നപ്പോൾ രണ്ട് പോലീസുകാർ പുറത്തുനിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അവരോട് അവൻ കാര്യം പറഞ്ഞു... അവരിലൊരാളാണ് അഭിയുടെ ഫോണിൽ നിന്നും അവനെ കോൺടാക് ചെയ്തത് എന്നും പറഞ്ഞു... "എന്താ... സംഭവിച്ചത്...." അഭിയുടെ അച്ഛൻ ആ പോലീസ്കാരോട് ചോദിച്ചു.

" കുടിച്ചിട്ട് ബാറിൽ കിടന്ന് അടിയുണ്ടാക്കുവായിരുന്നു അയാൾ.. ആ കൂട്ടത്തിൽ മുറിഞ്ഞതാണ് അയാളുടെ തല, വലിയ ആഴത്തിലുള്ള മുറിവ് അല്ലാ..." അപ്പോഴേക്കും തലയിൽ വച്ചു കെട്ടുമായി അഭി വന്നു. അവന്റെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങിച്ചുവന്നിരിക്കുന്നു. "ഞങ്ങളോടൊപ്പം സ്റ്റേഷനിൽ വന്ന് എഴുതി ഒപ്പിട്ട് തന്നിട്ട് നിങ്ങൾക്ക് ഇയാളേം കൂട്ടിപ്പോകാം..." തിരികെ വീട്ടിലെത്തും വരെ അവനോട് ആരും ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല.. വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ അമ്മ സങ്കടത്തോടെ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് എത്തിയെങ്കിലും ആരുടേയും മുഖത്തു നോക്കാതെ അവൻ റൂമിലേക്ക് പോയി, "ഇന്നിനി അവനെ ആരും ശല്ല്യപ്പെടുത്തണ്ട നാളെ ചോദിക്കാം എന്താ ഉണ്ടായതെന്ന്..... " അഭിയുടെ അച്ഛൻ പറഞ്ഞു. പിറ്റേന്ന് അവൻ ഇന്നലെ ഉണ്ടായ എല്ലാ കാര്യവും അവരോട് പറഞ്ഞു... എന്തായാലും ഇത് ചെന്ന് ചോദിച്ചിട്ടു തന്നെ ബാക്കി കാര്യം എല്ലാം കേട്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അച്ചു പറഞ്ഞു. നമ്മുക്ക് എല്ലാവർക്കും കൂടി അങ്ങോട്ട് പോകാം............ തുടരും..

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...