ദുർഗ്ഗാഗ്നി: ഭാഗം 20

രചന: PATHU

""വിവാഹത്തിന് മുൻപേ തന്നെ നിന്നെ അറിഞ്ഞവനല്ലേടീ ഞാൻ... നിന്നെ ബലമായി കീഴ്പ്പെടുത്തിയപ്പൊ ഞാൻ അനുഭവിച്ച ആനന്ദം എത്രയാണെന്ന് പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റില്ല... നീ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വെറുക്കുന്നത് എന്നയല്ലേ......??? അതുകൊണ്ട് തന്നെ നിന്നിലേക്ക് പടർന്നു കയറുമ്പോ നീയനുഭവിക്കുന്ന വേദന അതെനിക്ക് കാണണം..... നിന്റെ കണ്ണീരിനെക്കാൾ വലിയൊരു ലഹരി എനിക്ക് കിട്ടാനില്ല.....!!!! അഭിരാമിയോട് സംസാരിക്കുമ്പോഴും ദേവൻ പറഞ്ഞ ഓരോ വാക്കുകളും ദച്ചുവിന്റെ കാതുകളിൽ മുഴങ്ങി കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു..... അവളുടെ മനസ്സിലെ ദേവനോടുള്ള പകയും ദേഷ്യവും എല്ലാ നിയന്ത്രണങ്ങൾക്കും പരിധികൾക്കും അപ്പുറമായിരുന്നു...... "" മാഡം എന്താ ഒന്നും പറയാത്തത്....?? മറുതലക്കൽ നിന്ന് അഭിരാമി ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടപ്പോഴാണ് ദച്ചുവിന്റെ മനസ്സ് ചിന്തകളിൽ നിന്ന് തിരികെ വന്നത്...... "" ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ അഭിരാമി.... ഫയൽ നാളെ തന്നെ എനിക്ക് കിട്ടിയേ പറ്റൂ..... താൻ നേരിട്ട് വരണ്ട.... വിശ്വാസമുള്ള ആരുടെയെങ്കിലും കയ്യിൽ കൊടുത്തു വിട്ടാൽ മതി..... പിന്നെ പ്രേത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കണം.... ഒരു പിഴവ് പോലും ഉണ്ടാകാൻ പാടില്ല.....

ആ ഫയൽ എനിക്ക് എത്രമാത്രം important ആണെന്ന് അറിയാല്ലോ....??? താൻ പറഞ്ഞപോലെ ദേവാ അസോസിയേറ്റ്സിന്റെ അടിത്തറ ഇളകണം.... അത് തന്നെയാ എന്റെയും ലക്ഷ്യം...... ദച്ചു പറഞ്ഞു തീർന്നതും മുന്നിലൊരു നിഴലനക്കം കണ്ട് കോൾ വേഗം കട്ട്‌ ചെയ്തു..... അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും തന്നെ നോക്കി കുറച്ചകലെ നിൽക്കുന്ന ദേവനെയാണ് കണ്ടത്...... പറഞ്ഞതൊന്നും അവൻ കെട്ടിട്ടുണ്ടാകില്ലെന്ന് ദച്ചുവിന് ഉറപ്പുള്ളതു കൊണ്ട് അവളുടെ മുഖത്തിന് പ്രത്യേകിച്ചു ഭാവ വ്യത്യാസങ്ങളൊന്നും ഉണ്ടായില്ല...... ദേവൻ ഷേർട്ട് അൺബട്ടൺ ചെയ്തുകൊണ്ട് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു..... അത് കണ്ട് ദച്ചുവിന്റെ കണ്ണുകളിൽ നേരിയ ഒരു ഭയമെങ്കിലും ഉണ്ടാകുമെന്ന് വിചാരിച്ചുവെങ്കിലും അവനു തെറ്റി..... അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു ഭയമോ പതർച്ചയോ ഒന്നും അവനു കാണാനായില്ല...... പതിവുപോലെ തന്നെ അവനെ ചുട്ടെരിക്കാൻ പാകത്തിനുള്ള അഗ്നി അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നു..... ദേവൻ അടുത്തെത്തിയിട്ടും ദച്ചു യാതൊരുവിധ ഭാവം വ്യത്യാസങ്ങളും ഇല്ലാതെ കൈകൾ രണ്ടും മാറിൽ പിണച്ചു കെട്ടി അവിടെ തന്നെയിരുന്നു.....

അവൻ അവളുടെ മുഖത്തിന് നേർക്ക് മുഖമടുപ്പിച്ചു...... "" Do you really thing you have any another choice.....???? ദേവന്റെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടിയായി ദച്ചു അവനെ പുച്ഛത്തോടെ ഒന്ന് നോക്കി..... ദേവൻ അവളുടെ സാരിക്കുള്ളിൽ കിടന്ന താലി പുറത്തേക്കെടുത്തിട്ടു..... "" ഒരു ഭർത്താവിന്റെ അധികാരം കാണിക്കാൻ എനിക്കറിയാം..... അതിനുള്ള സമയവും സന്ദർഭവും ഉടൻ തന്നെ ഒത്തു കിട്ടും..... ദേവൻ അത്രയും പറഞ്ഞ ശേഷം അവളെ രൂക്ഷമായി നോക്കിക്കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നടന്നു...... "" ദേവേട്ടൻ ഒന്നവിടെ നിന്നേ...... ദച്ചുവിന്റെ പരിഹാസം കലർന്ന വിളി ദേവനെ നന്നായി ചൊടിപ്പിച്ചു..... അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി..... ദച്ചു ബെഡിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു..... "" ഈ വിവാഹം എന്തിനായിരുന്നെന്ന് എനിക്കറിയാം..... എന്നെക്കാൾ നന്നായി തനിക്കും അറിയാം..... ഭർത്താവ് പോയിട്ട് ഒരു മനുഷ്യനായി പോലും ഈ ജന്മം തന്നെ ഞാൻ അംഗീകരിക്കില്ല..... പിന്നെ അധികാരം കാണിക്കുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞല്ലോ....???? എത്രത്തോളം ഭ്രാന്തമായി സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാൽ പോലും അതിപ്പോ കാമുകനായാലും ഭർത്താവായാലും ശരി പെണ്ണിന്റെ ഉടലിനോട് ആദരവ് കാണിച്ചേ മതിയാവൂ.....

തന്നെപോലൊരാളിനോട് ഇതൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ വെറുതേ സമയം പോകും എന്നല്ലാതെ വേറൊരു പ്രയോജനവും ഉണ്ടാകില്ല..... നേരത്തേ അധികാരം കാണിക്കാൻ വന്നതിന്റെ അടയാളം കയ്യിൽ തന്നെ ഉണ്ടല്ലോ..... അത് ഒന്ന് മാറിയിട്ട് പോരെ അടുത്തത്...... ദച്ചു പുച്ഛത്തോടെ അവനോട് പറഞ്ഞതും ദേവൻ ചോരയൊലിക്കുന്ന തന്റെ കയ്യിലേക്ക് നോക്കി...... അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ പല്ലുകൾ ഞെരിച്ചു...... ദേവൻ അവളെ രൂക്ഷമായി നോക്കിക്കൊണ്ട് ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നും അകത്തേക്ക് പോയി..... "" നിന്റെയീ അഹങ്കാരത്തിന് എനിക്ക് മറുപടി തരാൻ അറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല..... ഈ പ്രൊജക്റ്റ്‌ എനിക്ക് കിട്ടിയേ പറ്റൂ..... അതുകൊണ്ട്.... അതുകൊണ്ട് മാത്രം തൽക്കാലം ക്ഷമിക്കുകയാണ് ഞാൻ..... നിനക്കുള്ള എന്റെ ആദ്യത്തെ പ്രഹരം വരുന്നുണ്ട് മോളെ.... കാത്തിരുന്നോ നീ..... ദേവൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കയ്യിലെ മുറിവ് ക്ലീൻ ചെയ്തു...... അവൻ പോയ ശേഷം ദച്ചു ഫ്ലോർ ബെഡിലേക്ക് വന്നു കിടന്നു.....

അവന്റെ താലി ഓരോ നിമിഷവും തന്നെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കുന്നതായി ദച്ചുവിന് തോന്നി...... കുറേ നേരം കണ്ണടച്ചു കിടന്നിട്ടും അവൾക്ക് ഉറക്കം വന്നില്ല..... ഒടുവിൽ വെളുപ്പിനെ എപ്പൊഴോ ഒന്ന് മയങ്ങി...... രാവിലെ നേരത്തേ തന്നെ എഴുന്നേറ്റ് കുളിച്ചു റെഡിയായി ദച്ചു താഴേക്ക് വന്നു..... ദേവനെ കാണുന്ന ഓരോ നിമിഷവും തന്റെയുള്ളിൽ നുരഞ്ഞു പൊന്തുന്ന ദേഷ്യം നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ടു തന്നെ അവന്റെ നേർക്ക് അവളുടെ ഒരു നോട്ടം പോലും ചെന്നില്ല...... ദച്ചു താഴേക്ക് വന്നതും ലക്ഷ്മി ഹാളിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു...... "" Good Morning അമ്മേ..... ദച്ചു ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു..... "" Good Morning മോളെ..... മോള് ഇത്ര നേരത്തേ എഴുന്നേറ്റോ..... "" ഞാനൊന്ന് അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകാൻ ഇറങ്ങുകയായിരുന്നു...... "" അത് നന്നായി..... ദേവൻ എവിടെ....?? രണ്ടാൾക്കും ഒരുമിച്ച് പോകാല്ലോ..... ലക്ഷ്മിയുടെ ചോദ്യം കേട്ടതും എന്തു പറയണം എന്നറിയാതെ ദച്ചു ഒന്ന് പരുങ്ങി..... "" നല്ല ഉറക്കമാണ് വിളിച്ചിട്ട് എഴുന്നേൽക്കുന്നില്ല..... ദച്ചു അപ്പോൾ മനസ്സിൽ തോന്നിയത് പറഞ്ഞു..... "" അവനങ്ങനെയാ മോളെ..... രാവിലെ എഴുന്നേൽക്കാൻ വല്യ ബുദ്ധിമുട്ടാ.....

എന്നാ സമയം കളയണ്ട.... മോള് പോയിട്ട് വാ.... അമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ദച്ചു ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ മുന്നോട്ടു നടന്നു..... "" ദച്ചു മോളെ.... ഒന്ന് നിന്നേ....."" ദച്ചു എന്താണെന്നുള്ള അർത്ഥത്തിൽ തിരിഞ്ഞു നോക്കി...... "" മോള് സിന്ദൂരം തൊടാൻ മറന്നോ....??? "" ഞാൻ മറന്നു അമ്മേ.... ദച്ചു മറ്റെങ്ങോ നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.... സത്യത്തിൽ മറന്നതല്ല..... അവന്റെ പേരിലുള്ള സിന്ദൂരം തൊടാൻ വെറുപ്പായതുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് ചെയ്യാതിരിക്കുന്നത്..... "" മോള് നിക്ക്..... അമ്മ എടുത്തുകൊണ്ടു വരാം..... ലക്ഷ്മി അവരുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി സിന്ദൂര ചെപ്പ് കൊണ്ടുവന്ന് അതിൽ നിന്ന് ഒരു നുള്ള് സിന്ദൂരം അവളുടെ സീമന്ത രേഖയിൽ തൊട്ടു കൊടുത്തു...... "" സിന്ദൂരം തൊടുന്ന കാര്യം പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കണം മോളെ.....ഭർത്താവിന്റെ ദീർഘായുസ്സിന് വേണ്ടി കൂടിയാണ് ഭാര്യ സിന്ദൂരമണിയുന്നത്...... എന്റെ കുട്ടി ഇനി മറക്കരുത്..... അവർ സ്നേഹത്തോടെ ദച്ചുവിന്റെ നെറുകിൽ തലോടികൊണ്ട് പറഞ്ഞു..... അവളുടെ മനസ്സിൽ ആ സമയം പുച്ഛമാണ് നിറഞ്ഞത്.....

അവന്റെ നാശം കാണാൻ വേണ്ടി മാത്രം ഈ വിവാഹത്തിനൊരുങ്ങിയ താൻ അവന്റെ തന്നെ ദീർഘായുസ്സിന് വേണ്ടി സിന്ദൂരം തൊടാനോ....???? എന്തൊരു വിരോധാഭാസം..... ദച്ചു മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് പുറത്തേക്കിറങ്ങി...... അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകുന്ന വഴിയാണ് കാറിന്റെ റിയർ വ്യൂ മിററിലൂടെ ആരോ തന്നെ ഫോളോ ചെയ്യുന്നത് ദച്ചു കാണുന്നത്..... തന്റെ നീക്കങ്ങൾ മനസിലാക്കാൻ ദേവൻ ഏർപ്പെടുത്തിയ ആരോ ആണ് അതെന്ന് മനസിലാക്കാൻ ദച്ചുവിന് അധികം ചിന്തിക്കേണ്ടി വന്നില്ല..... ദച്ചു അപ്പോൾ തന്നെ ഫോണെടുത്ത് അഭിരാമിയെ വിളിച്ചു...... "" മാഡം അമ്പലത്തിൽ എത്തിയോ....??? ഞാൻ ഇപ്പൊ തന്നെ ഫയൽ അവിടെ എത്തിക്കാനുള്ള ഏർപ്പാട് ഉണ്ടാക്കാം..... "" അത് വേണ്ട അഭിരാമി..... എന്നെ ആരോ ഫോളോ ചെയ്യുന്നുണ്ട്..... ദേവന്റെ ആൾക്കാരാണ്..... ഫയൽ തൽക്കാലം താൻ തന്നെ സൂക്ഷിച്ചാ മതി..... ഞാൻ പറയാം എന്തു വേണമെന്ന്..... അത്രയും മാത്രം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ദച്ചു കോൾ കട്ട്‌ ചെയ്തു......

ദച്ചു അമ്പലത്തിൽ എത്തി പ്രാത്ഥിച്ച ശേഷം പുറത്തേക്കിറങ്ങി..... അപ്പോഴും ആരുടേയോ കണ്ണുകൾ തനിക്ക് ചുറ്റുമുണ്ടെന്ന് ദച്ചുവിന് മനസിലായിരുന്നു..... അവൾ ഒന്നും അറിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത ഭാവത്തിൽ കാറിലേക്ക് കയറി..... വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു പോകുന്ന വഴിയാണ് ജയന്റെ കോൾ വന്നത്..... ദച്ചു കോൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്ത് ഫോൺ ചെവിയോട് ചേർത്തു..... "" ദച്ചൂ..... ഫയൽ കിട്ടിയോ....???? "" ഇല്ല ജയേട്ടാ...... ജയേട്ടൻ പറഞ്ഞത് പോലെ ദേവൻ അത്രക്ക് നിസ്സാരക്കാരനല്ലല്ലോ..... അവന്റെയാളുകൾ എനിക്ക് പിന്നാലെ തന്നെയുണ്ട്..... ഈ സമയത്ത് ഫയൽ എന്റെ കയ്യിലേക്ക് എത്തുന്നത് റിസ്‌ക്കാണ്..... ജയേട്ടൻ അഭിരാമിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി ഫയൽ വാങ്ങണം..... നമ്മുടെ ഓഫീസിൽ സൂക്ഷിക്കണ്ട.... ജയേട്ടന്റെ വീട്ടിൽ വെച്ചാ മതി..... "" അങ്ങനെ തന്നെ ചെയ്യാം..... ദച്ചൂ.... അവൻ നിന്നെ ഉപദ്രവിക്കുകയോ മറ്റോ....????? "" ജയേട്ടൻ പേടിക്കണ്ട..... അവനെന്നെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല..... ദൈവം എന്റെകൂടെയാ..... എന്റെ ലക്ഷ്യങ്ങൾ എന്തു വില കൊടുത്തും പൂർത്തീകരിക്കും ഞാൻ..... "" എന്തിനും ഏട്ടൻ കൂടെ തന്നെയുണ്ടാവും.... "" എനിക്കറിയാം ജയേട്ടാ..... "" ഞാനിപ്പൊ തന്നെ അഭിരാമിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാം.....

അവളോട്‌ ഇക്കാര്യം ഒന്ന് സൂചിപ്പിച്ചേക്ക്..... "" ശരി ജയേട്ടാ.... ഞാൻ വിളിക്കാം..... ദച്ചുവിന്റെ കാർ മാണിക്യ മംഗലത്തിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്നു അകതത്തേക്ക് കയറിയതും മാധവൻ ജോഗിങ് കഴിഞ്ഞ് അവിടേക്ക് വന്നതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു..... ദച്ചു കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു..... "" മോള് രാവിലെ തന്നെ അമ്പലത്തിത്തേക്ക് പോയോ....??? "" അതേ അച്ഛാ..... അവൾ പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..... "" അച്ഛനൊന്ന് ഫ്രഷ് ആയി വന്നിട്ട് നമുക്കൊരുമിച്ചിരുന്ന് breakfast കഴിക്കാം..... മോള് അകത്തേക്ക് ചെല്ല്...... അവൾ ഹാളിലേക്ക് ചെന്നതും അമ്മുവും മാളുവും കൂടി ഓടി അടുത്തേക്ക് വന്നു..... "" ഏട്ടത്തീ..... അമ്പലത്തിൽ പോയപ്പോ ഞങ്ങളെ കൂടി വിളിക്കാതിരുന്നതെന്താ.... ഞാൻ പിണക്കമാ..... അമ്മു പരിഭവം പറയുന്നത് കേട്ട് ദച്ചുവിന് ദിവ്യയുടെ മുഖമാണ് ഓർമ്മ വന്നത്..... "" അതിന് നീ എപ്പോഴാ ചേച്ചി രാവിലെ എഴുന്നേൽക്കുന്നത്.....??? നിന്റെ ഒന്ന് ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് എഴുന്നേൽപ്പിക്കാൻ അമ്മ വന്നു പാടുപെടുന്നത് എനിക്കല്ലേ അറിയൂ..... അതുകൊണ്ട് ഇവളെ വിളിക്കണ്ട ഏടത്തീ.... എന്നെ വിളിച്ചാൽ മതി.... നമുക്ക് ഒരുമിച്ചു പോകാം..... മാളു ദച്ചുവിന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.....

"" അച്ചോടാ.... രാവിലെ എഴുന്നേൽക്കുന്ന ഒരാള് വന്നിരിക്കുന്നു..... തലയിൽ വെള്ളം വീഴുമ്പോഴല്ലേടീ നീയും എഴുന്നേൽക്കുന്നത്..... അമ്മുവും വിട്ടുകൊടുത്തില്ല..... "" നീ പോടീ ചേച്ചി.... മാളു അമ്മുവിന്റെ കയ്യിൽ അടിച്ചു കൊണ്ട് അവിടെ നിന്ന് ഓടി..... അമ്മു അവളെ പിടിക്കാനായി പിറകെയും..... "" നിർത്തുന്നുണ്ടോ രണ്ടും....??? എപ്പോ നോക്കിയാലും തല്ല് കൂടലുതന്നെ..... വാങ്ങിക്കും എന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന്..... ലക്ഷ്മി അവിടേക്ക് വന്ന് പറഞ്ഞത് കേട്ടതും രണ്ടു പേരും സൈലന്റ് ആയി..... "" മോളെത്തിയോ..... ഡ്രസ്സ്‌ ചേഞ്ച്‌ ചെയ്തിട്ട് വാ... നമുക്ക് breakfast കഴിക്കാം..... ദച്ചു അവർക്കൊരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചുകൊണ്ട് മുകളിലേക്ക് നടന്നു.... അവൾ മുകളിലേക്ക് കയറിയതും ദേവൻ താഴേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു..... ദേവനെ കണ്ടതും അത്രയും നേരം ശാന്തമായി നിന്ന ദച്ചുവിന്റെ മുഖം കോപം കൊണ്ട് വലിഞ്ഞു മുറുകി..... അവനെ മറികടന്നു പോകാൻ തുടങ്ങിയതും ദേവൻ അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിത്തമിട്ടു.....

ദച്ചു അവനെ രൂക്ഷമായി നോക്കിക്ക്കൊണ്ട് കൈ പിൻവലിക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും ദേവൻ ശക്തമായി തന്നെ അവളിലെ പിടി മുറുക്കി..... അടുത്തെല്ലാവരും ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് ഒരു പരിധിക്കപ്പുറം ദച്ചുവിന് അവനെ തടയാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല..... അവൻ നിഗൂഢമായി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ടു ചേർത്ത് പിടിച്ച് താഴേക്കിറങ്ങി..... അവന്റെ സ്പർശനം അവളെ ചുട്ടുപൊള്ളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അടുത്ത് എല്ലവരും ഉണ്ടെന്ന തോന്നൽ അവളെ നിസ്സഹായയാക്കി.....ദേവൻ അവളുമായി താഴേക്ക് വന്നു..... "" അച്ഛാ.... എനിക്കൊരു കാര്യം പറയാനുണ്ടായിരുന്നു.... ദേവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് എന്താണെന്നുള്ള അർത്ഥത്തിൽ എല്ലാവരും അവനെ നോക്കി..... "" ഞങ്ങളൊരു ട്രിപ്പ്‌ പ്ലാൻ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.... അധികമൊന്നുമില്ല.... ഒരു മൂന്ന് ദിവസം.... മൂന്നാറിലേക്ക്..... അല്ലേ ദച്ചു....??? അവൻ അവളെ ഒന്നുകൂടി ചേർത്തു പിടിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു..... ദേവൻ പറഞ്ഞതുകേട്ട് ദച്ചു ഒരു ഞെട്ടലോടെ അവനെ നോക്കി...... അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു വിജയീഭാവം അവൾ കണ്ടു..... ദേവൻ അവളെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി...............🔥 തുടരും 🔥

എല്ലാ പാർട്ടുകളും വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക