ദുർഗ്ഗാഗ്നി: ഭാഗം 60

രചന: PATHU

""ഓർമ്മകളിൽ താൻ തിരഞ്ഞ മുഖം...!!!! തന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ, തന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ അവകാശിയുടെ മുഖം.....ദച്ചുവിന്റെ ചുണ്ടിൽ അവളെറിയാതെ തന്നെ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു..... ദേവന്റെ മുഖത്തു നിന്ന് കണ്ണെടുക്കാതെ തന്നെ ദച്ചു അവനെ നോക്കി..... ആ മുഖം മനസ്സിൽ, ആഴത്തിൽ പതിപ്പിച്ചു..... ദേവനും അവളെ നോക്കി.... കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ ഇടഞ്ഞു...... അവന്റെ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞ സന്തോഷത്തിന് അതിരുകളില്ലായിരുന്നു.... ആദ്യമായാണ് വേറുപ്പോടെയും, പകയോടെയുമല്ലാതെ ദച്ചുവിന്റെ നോട്ടം തന്റെ നേർക്ക് നീളുന്നത്.... പരിസരം പോലും മറന്ന് ദേവനും ആ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിനിന്നു പോയി..... "" വിശ്വാ... നമുക്ക് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയാലോ...??? ദച്ചു മോള് കുറച്ചു റസ്റ്റ്‌ എടുക്കട്ടെ...."" മാധവൻ പറയുന്നത് കേട്ടാണ് രണ്ടാളും ഒരു ചെറിയ ചമ്മലോടെ നോട്ടം മാറ്റുന്നത്.... "" ദേവാ... നീ ദച്ചുമോളുടെ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടാകണം..."" ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞത് കെട്ട് ദച്ചു ചെറുതായി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു..... ദേവൻ ഒഴികെ എല്ലാവരും റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി....

ദച്ചുവിന് വല്ലാത്തൊരു പരിഭ്രമമായിരുന്നു..... വിവാഹം കഴിഞ്ഞതിനെ പറ്റിയും അവനുമായി ചിലവഴിച്ച നിമിഷങ്ങളെപറ്റിയും നേരിയ ഓർമ്മ പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..... ദേവൻ ദച്ചുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.... അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് വീണ്ടും ഉച്ഛത്തിലാകാൻ തുടങ്ങി.... അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാൻ എന്തോ ഒരു ജാള്യത പോലെ തോന്നി അവൾക്ക്..... ദേവൻ ബെഡിൽ അവൾക്കടുത്തായി ഇരുന്നു..... തന്നോട് എന്തെങ്കിലും സംസാരിക്കുമെന്ന് ദച്ചു പ്രതീക്ഷിച്ചെങ്കിലും ദേവൻ മൗനമായി തന്നെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു..... സത്യത്തിൽ അവൾ വല്ലാതെ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവന്റെ ശബ്ദം ഒന്ന് കേൾക്കാൻ..... ദേവന്റെ മനസ്സിൽ ചിന്തകളുടെ വേലിയേറ്റങ്ങൽ നടക്കുകയായിരുന്നു..... അവളുടെ ഓർമ്മയിൽ നിന്ന് താനും തന്റെ പ്രവൃത്തികളും തൽക്കാലികമായി മാഞ്ഞു പോയത് കൊണ്ടു മാത്രമാണ് അവൾ തന്നെ വെറുപ്പോടെ നോക്കാത്തത്.... അത് തിരികെ കിട്ടുന്ന ആ നിമിഷം മുതൽ ദച്ചു വീണ്ടും തന്നെ വെറുത്തു തുടങ്ങും..... പക്ഷേ എത്രയൊക്കെ വെറുത്താലും, നോവിച്ചാലും അവളെ നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ കഴിയില്ല തനിക്ക്..... വിട്ടു കൊടുക്കില്ല മറ്റാർക്കും....."" അവൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നിശബ്ദമായി തേങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു..... ഇരുവരും മൗനം തന്നെ തുടർന്നു.....

രണ്ടു ദിവസം കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ ദച്ചുവിനെ ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്യാമെന്ന് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞിരുന്നു..... ഈ ദിവസങ്ങളിൽ ദേവാനായിരുന്നു അവൾക്ക് കൂട്ടായി നിന്നത്..... അമ്മ നിൽക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും ദേവൻ അതിന് സമ്മതിക്കാതെ രണ്ടാളെയും തിരികെ അയച്ചു..... ഈ ദിവസങ്ങളിൽ ദച്ചുവിന് ശരിക്കും ഒരത്ഭുതമായി മാറുകയായിരുന്നു ദേവൻ..... അവന്റെ പരിചരണം, കരുതൽ അതെല്ലാം ശരിക്കും ഏതൊരു ഭാര്യ ഭർത്താവിൽ നിന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നതിനേക്കാളും നൂറിരട്ടി മുകളിലായിരുന്നു..... രാത്രി മുഴുവൻ ഉറങ്ങാതെ അവൾക്കടുത്ത് തന്നെ ഉണ്ടാകും..... തന്റെ ഒരനക്കം പോലും അവൻ തിരിച്ചറിയുന്നതും തന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി വരുന്നതുമെല്ലാം ദച്ചുവിനെ ശരിക്കും അമ്പരപ്പിച്ചു..... പക്ഷേ ഇത്രയൊക്കെ തനിക്ക് വേണ്ടി ചെയ്തു തന്നിട്ടും തന്നോട് ഒരു വാക്ക് പോലും അവൻ സംസാരിക്കാത്തത് അവളുടെയുള്ളിൽ വേദന നിറച്ചിരുന്നു..... പലപ്പോഴും ദച്ചു അവനോട് സംസാരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോഴും ദേവൻ മനപ്പൂർവം ഒഴിഞ്ഞു മാറുകയായിരുന്നു..... രാത്രി ഉറങ്ങുന്നതിനിടയിൽ യാദൃശ്ചികമായി കണ്ണു തുറന്ന് നോക്കുമ്പോഴാണ് എതിരെയുള്ള ബെഡിൽ കിടന്നുകൊണ്ട് ഇമ ചിമ്മാതെ തന്നെ നോക്കുന്ന ദേവനെ കാണുന്നത്..... ദച്ചു കണ്ടെന്ന് മനസിലായതും ദേവൻ മുഖം വെട്ടിച്ചു....

അവളൊരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവനെ തന്നെ നോക്കി..... പ്രണയമെന്ന വികാരം തന്റെ മനസ്സിനെ കീഴ്പ്പെടുത്തുന്നത് അവളറിഞ്ഞു..... അല്ലെങ്കിലും തന്നെ ഇത്രയേറെ സ്നേഹിക്കുന്ന തന്റെ പുരുഷന്റെ സ്നേഹം, ഓർമ്മ നഷ്ടപ്പെട്ടു എന്നതിന്റെ പേരിൽ തനിക്ക് നിഷേധിക്കാനാകുമോ....????? അവന്റെ സ്നേഹത്തിനു മുന്നിൽ താൻ അലിഞ്ഞില്ലാതാകുകയാണെന്ന് അവൾക്ക് തൊന്നി...... അവനെ നോക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും ദച്ചു തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു പ്രണയത്തിന്റെ തീവ്രത എത്രത്തോളം ഉണ്ടെന്ന്..... അവളുടെ കണ്ണുകൾ അവനിൽ മാത്രം തങ്ങി നിന്നു..... "" ശരിക്കുമൊരു മായാജാലം തന്നെയാണ് പ്രണയം.....!!!!! കാറ്റും, കടലും, നിലാവും, കിനാവും അങ്ങനെ എന്തെല്ലാമോ ആണ്.... പ്രണയം ചിലപ്പോൾ മഴപോലെ മനസ്സിൽ തിമിർത്തു പെയ്യും..... ചിലപ്പോൾ എരിയുന്ന കനലായി നെഞ്ചിൽ തങ്ങി നിൽക്കും.... കൊതിക്കുമ്പോൾ കൊളുത്താനും കൊളുത്തുമ്പോൾ കെടുത്താനുമാക്കാത്ത അഗ്നിയാണത്..... വേദനക്കുള്ള ശമനവും, ശമനമില്ലാത്ത വേദനയും പ്രണയം തന്നെ....

അതാണ് പ്രണയത്തിന്റെ മാധുര്യവും.....!!!!!! ദച്ചു നോക്കുന്നതറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെ ദേവനും അവളെ തന്നെ നോക്കി കിടന്നു..... മൗനം പോലും വാചാലമായ നിമിഷങ്ങൾ..... "" ശിഥിലമാകുന്ന എന്റെ ഹൃദയകൂട്ടിലേക് കിനാവുകൾ നിറച്ച നിന്നെ ഞാൻ പ്രണയിക്കുന്നു..... എന്റെ ശ്വാസത്തിന്റെ ഉറവിടം വറ്റും വരെ..... നീ നിന്റെ സ്വപ്നങ്ങളുടെ കവാടം എന്നിലേക്ക് തുറന്നിടുക..... ഞാനെന്റെ ജീവിതം കൊണ്ടവക്ക് വർണം നൽകാം..... നിലച്ചു പോകുന്ന എന്റെ ജീവനെ പിടിച്ചു നിർത്താൻ നിന്റെ ചുബനങ്ങൾക്ക് കഴിയും..... സ്നേഹം തുളുമ്പുന്ന നിന്റെ ആത്മാവിൽ നിന്നും, നീ എന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്ക് സ്നേഹം നിറക്കുക.... അതേ... ഞാൻ നിങ്ങളെ പ്രണയിക്കുന്നു..... ഒരുപക്ഷേ എന്നെക്കാളേറെ...."" ദച്ചു മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.... അവനോടുള്ള പ്രണയിത്തിന്റെ തിളക്കം അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ പ്രകടമായിരുന്നു..... അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിറഞ്ഞു കത്തുന്ന പ്രണയം അവനെ സന്തോഷത്തിന്റെ കൊടുമുടിയിൽ എത്തിച്ചു എന്ന് വേണം പറയാൻ....

പക്ഷേ അതിന് ആയുസ്സ് കുറവാണെന്ന് ആലോചിക്കുംതോറും മനസ്സിലെ സന്തോഷം മുഴുവൻ വേദനയായി പരിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടു.... നിറഞ്ഞു വന്ന കണ്ണുകൾ അവളിൽ നിന്ന് മറച്ചു പിടിക്കാനായി ദേവൻ കണ്ണുകളടച്ചുകൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു കിടന്നു..... അവനെ നോക്കി കിടന്ന് അവൾ എപ്പൊഴോ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു..... പിറ്റേ ദിവസമാണ് ദച്ചുവിനെ ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്തത്..... കുറേ ദിവസം ഒരേ കിടപ്പ് തന്നെ ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് ദച്ചുവിന് നടക്കാൻ എന്തോ ബുദ്ധിമുട്ട് പോലെ തോന്നി.... അതറിഞ്ഞതും അടുത്ത നിമിഷം തന്നെ ദേവൻ അവളെ കൈകളിൽ കോരിയെടുത്തുകൊണ്ട് റൂമിന് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.... ദച്ചു ഞെട്ടലോടെ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.... മറ്റുള്ളവർ തങ്ങളെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് കണ്ട് അവൾക്കാതെ ഒരു വല്ലായ്മ തോന്നി..... അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ഒന്ന് കുതറാൻ ശ്രമിച്ചതും ദേവൻ അവളെ നോക്കാതെ തന്നെ ഒന്നുകൂടി ചേർത്തു പിടിച്ചു..... ആദ്യം ഒരു ചമ്മലു തോന്നിയില്ലെങ്കിലും ദച്ചുവും അത് ശരിക്കും ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു.... അവന്റെ കഴുത്തിലൂടെ കയ്യിട്ടു കൊണ്ട് പുഞ്ചിരിയോടെ ദച്ചു അവനെ തന്നെ നോക്കി..... കാറിനടുത്ത് എത്തിയതും ദേവൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്കും കോഡ്രൈവർ സീറ്റിലെ ഡോറിലേക്കും നോക്കി....

ആ നോട്ടത്തിന്റെ അർത്ഥം മനസിലായത് പോലെ ദച്ചു ഒരു കയ്യെത്തിച്ചു ഡോർ തുറന്നു..... ദേവൻ അവളെ സീറ്റിലേക്ക് ഇരുത്തിയ ശേഷം ഡോർ അടച്ചു കൊണ്ട് ഡ്രൈവിംഗ് സെറ്റിലേക്ക് വന്നിരുന്നു..... ദച്ചു ഒളികണ്ണിട്ട് ദേവനെ നോക്കി.... മുഖത്ത്‌ ഗൗരവമാണെങ്കിലും ആ കണ്ണുകൾ പലപ്പോഴും തന്നെ തേടി വരുന്നത് അവളറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു..... ദച്ചു ഒരു ചിരിയോടെ അവളുടെ കൈ ഗിയറിൽ വെച്ചു.... അതറിയാതെ ദേവൻ ഗിയർ ചേഞ്ച്‌ ചെയ്യാനായി കൈ വെച്ചതും അവന്റെ കൈ അവളുടെ കയ്യിലമർന്നു.... ദേവൻ പെട്ടന്ന് തന്നെ കൈപിൻവലിക്കാൻ നോക്കിയതും ദച്ചു അവന്റെ കൈ ചേർത്തു പിടിച്ചിരുന്നു..... അവൻ നിറകണ്ണുകളോടെ അവളെ നോക്കിയതും ദച്ചു സീറ്റിൽ കണ്ണടച്ചു ചാരിയിരിക്കുകയായിരുന്നു..... ചുണ്ടിൽ അപ്പോഴും ഒരു ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു..... ആ പുഞ്ചിരി ദേവന്റെ ചുണ്ടിലേക്കും പ്രതിഭലിച്ചു..... കാർ വീടിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി..... ദേവന്റെ വീട് ദച്ചുവിനെ സംബന്ധിച്ച് ഒരു പുതിയ കാഴ്ച തന്നെയായിരുന്നു.....

ദേവന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും അവളെ ആരതിയുഴിഞ്ഞാണ് വരവേറ്റത്.... അവരോട് അൽപ്പ നേരം സംസാരിച്ച ശേഷം അമ്മു അവളെ അവരുടെ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി..... റൂമിൽ ഫ്രെയിം ചെയ്തു വെച്ചിരിക്കുന്ന തന്റെ വിവാഹത്തിന്റെ ഫോട്ടോസ് എല്ലാം ദച്ചു ഒരു കൗതുകത്തോടെ നോക്കി..... "" ഏടത്തി ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആയിട്ട് റസ്റ്റ്‌ എടുത്തോ.... ഞങ്ങളെല്ലാവരും താഴെ ഉണ്ടാകും.... എന്തെങ്കിലും ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ വിളിച്ചാ മതി...."" അത്രയും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അമ്മു താഴേക്ക് പോയി.... ദച്ചു ഫ്രഷ് ആയി വാഷ്റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോഴാണ് ദേവൻ റൂമിലേക്ക് വരുന്നത്..... അവൾക്ക് മുഖം കൊടുക്കാതെ അവൻ ബാൽക്കണിയിലേക്ക് പോകാൻ തുടങ്ങി..... "" ദേവേട്ടാ.....!!!!!!!! ദച്ചു വിളിച്ചത് കെട്ട് ദേവൻ ഒരു ഞെട്ടലോടെ അവിടെ തന്നെ നിന്നു..... ആദ്യമായാണ് പുച്ഛത്തോടെയും പരിഹാസത്തോടെയും അല്ലാതെ അവളുടെ നാവിൽ നിന്ന് ഇങ്ങനെയൊരു വിളി കേൾക്കുന്നത്..... സന്തോഷം കൊണ്ട് തന്റെ ഹൃദയം നിലച്ചു പോകുമോ എന്ന് വരെ ദേവന് തോന്നിപോയി..... ദച്ചു അവന്റെ മുന്നിലേക്ക് വന്നു നിന്നു..... "" എന്തിനാ എന്നെ ഇങ്ങനെ avoid ചെയ്യുന്നത്....?? ഓർമ്മ നഷ്ടപ്പെട്ടതിലുള്ള ദേഷ്യാണോ എന്നോട്....??? അതുകൊണ്ടാണോ എന്നോട് ഒരു വാക്ക് പോലും സംസാരിക്കാത്തത്.....???

ദച്ചു ചോദിച്ചു തീർന്നതും ദേവൻ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു..... "" ഞാൻ..... ഞാൻ എത്രമാത്രം നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അറിയുവോ....??? എന്റെ ജീവാനാ നീ.... ഒരിക്കലും എന്നെ വിട്ടു പോകല്ലേ മോളെ..... കഴിയില്ല ദച്ചു എനിക്ക്.... നീ.....നീയില്ലാതെ പറ്റില്ല.... സത്യമായിട്ടും മരിച്ചു പോകും ഞാൻ.....!!!! ദേവന്റെ വാക്കുകൾ പലപ്പോഴും ഇടറിയിരുന്നു..... ആ വാക്കുകൾ ദച്ചുവിന്റെ മനസ്സിൽ സൃഷ്ടിച്ച സന്തോഷം പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയാത്തതായിരുന്നു..... ദച്ചു ദേവനിൽ നിന്ന് അടർന്നു മാറിയ ശേഷം നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന അവന്റെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചുകൊടുത്തുകൊണ്ട് പെരുവിരലിൽ ഉയർന്നു പൊങ്ങികൊണ്ട് ആ നെറ്റിയിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു..... ദേവൻ അത്ഭുതത്തോടെ അവളെ നോക്കി..... തന്റെ പ്രാണനിൽ നിന്ന് കിട്ടിയ ആദ്യ ചുംബനം.....!!!! "" ഈ ആളിനെ വിട്ടിട്ട് ഞാൻ എവിടേക്ക് പോകാനാ....???

അങ്ങനെ പോകാൻ കഴിയുവോ എനിക്ക്....???? ദേവേട്ടൻ എന്നെ എത്രമാത്രം സ്‌നേഹിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് പറയാതെ തന്നെ എനിക്കറിയാം.... തനിച്ചാക്കില്ല ഞാൻ.... ഒരിക്കലും....!!!!! അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി അവളത് പറയുമ്പോൾ ലോകത്തെ ഏറ്റവും സന്തോഷവാൻ താണെന്ന് തോന്നി ദേവന്.... അവനൊരു കുറുമ്പ് നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന തന്റെ കൈകൾ മുറുക്കികൊണ്ട് അവളെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു.... ദച്ചുവിന് ശരീരത്തിലൂടെ ഒരു മിന്നിൽ പാഞ്ഞു പോയതുപോലെ തോന്നി.....ഒരേങ്ങലോടെ അവൾ അവന്റെ ഷർട്ടിൽ അള്ളി പിടിച്ചു.... ദേവന്റെ നോട്ടം അവളുടെ അധരങ്ങളിൽ തന്നെ തങ്ങി നിന്നു..... അതറിഞ്ഞതും ദച്ചു നാണത്തോടെ മിഴികൾ താഴ്ത്തി..... ദേവന്റെ ആധരങ്ങൾ അതിന്റെ ഇണയെ ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി തുടങ്ങി...................🔥 തുടരും 🔥

എല്ലാ പാർട്ടുകളും വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക