ദുർഗ്ഗാഗ്നി: ഭാഗം 66

durgagni

രചന: PATHU

""കേട്ട വാർത്തയിൽ ദച്ചു ഞെട്ടി തരിച്ചു നിന്നു.... അതവൾക്ക് വല്ലാത്തൊരു ഷോക്ക് തന്നെയായിരുന്നു.....ശരീരമാകെ മരവിച്ചത് പോലെ.... ഹൃദയം ആർത്തലച്ചു കരയുമ്പോഴും ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീർ പോലും പുറത്തേക്ക് വന്നില്ല..... ദച്ചുവിന്റെ തലക്ക് വല്ലാത്തൊരു ഭാരം അനുഭവപ്പെട്ടു..... കഴിഞ്ഞകാല ഓർമ്മകൾ അവളുടെ തലച്ചോറിൽ നിറഞ്ഞു വന്നു..... ദച്ചുവിന് തല വെട്ടിപിളരുന്നത് പോലെ തോന്നി.... അവൾ തലയിൽ കൈകൾ അമർത്തി.... അത് കണ്ട് ദേവൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി വന്നു..... ദേവൻ എന്തോ പറയാൻ തുടങ്ങിയതും ദച്ചുവിന്റെ കൈ അവന്റെ കവിളിൽ ശക്തിയായി പതിഞ്ഞതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു..... അവൾ അതിയായ ദേഷ്യത്തോടെ അവന്റെ ഷർട്ടിൽ കുത്തി പിടിച്ചു..... അവനോടൊത്തുള്ള ഓരോ നിമിഷങ്ങളും ഓർമ്മയിൽ നിറഞ്ഞു വന്നതും അവൾക്ക് തീചൂളയിൽ അകപ്പെട്ടത് പോലെ തോന്നി..... "" എന്റെ നിസ്സഹായാവസ്ഥയെ മുതലെടുക്കുകയായുന്നല്ലേ താൻ.....?????? ദച്ചു കത്തുന്ന കണ്ണുകളോടെ ചോദിച്ചതും ദേവന്റെ തല താഴ്ന്നു.....

അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി.... താൻ എന്താണോ ഭയന്നത് അത് തന്നെ സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു..... ഹൃദയം കൊത്തി വലിക്കപ്പെടുന്ന വേദനയോടെ അവൻ മൗനത്തെ കൂട്ടുപിടിച്ചു.... അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാൻ പോലുമുള്ള ധൈര്യം ദേവന് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..... ചുറ്റിലുമുള്ള ആർക്കാരുടെ ശ്രദ്ധ തങ്ങളുടെ നേർക്ക് ആണെന്ന് അറിഞ്ഞതും ദച്ചു അവന്റെ ഷർട്ടിലെ പിടി അയച്ചുകൊണ്ട് കാറിനടുത്തേക്ക് ഓടി..... നിർവികാരതയോടെ അത് നോക്കി നിൽക്കാൻ മാത്രമേ ദേവന് കഴിയുമായിരുന്നുള്ളു.... ദച്ചു കാറിലേക്ക് ഇരുന്നുകൊണ്ട് പൊട്ടി കരഞ്ഞുപോയി..... അവൾ അറപ്പോടെ സ്വന്തം ശരീരത്തിലേക്ക് നോക്കി..... അവന്റെ ചുംബനങ്ങളുടെ ചൂട് ഇപ്പോഴും തന്റെ ശരീരത്തിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നത് പോലെ.... താനീ ലോകത്ത് ഏറ്റവും കൂടുതൽ വെറുക്കുന്നവനുമായി ചിലവഴിച്ച നിമിഷങ്ങൾ.....!!!! ഓർമ്മകൾ അന്യമായി നിന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ സംഭവിച്ചു പോയതാണെങ്കിൽ പോലും അവൾക്ക് അത് സമ്മാനിച്ചത് മരണ വേദന തന്നെയായിരുന്നു......

ദേവൻ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന കണ്ണുകൾ തുടച്ചു മാറ്റി കൊണ്ട് കാറിനടുത്തേക്ക് നടന്നു..... ശരീരത്തിൽ നിന്ന് ജീവനറ്റു പോകുന്നതുപോലെ തോന്നി അവന്...... ഒരിക്കൽ താൻ ചെയ്തുകൂട്ടിയ തെറ്റുകൾ ഇന്ന് തന്റെ ജീവിതത്തെ കാർന്നു തിന്നുന്നു..... ഇങ്ങനെ ഒരു സന്ദർഭം ഏത് നിമിഷവും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നതാണെങ്കിൽ പോലും അതിനെ ആഭിമുഖീകരിച്ച നിമിഷം അവൾക്ക് മുന്നിൽ താൻ വെന്തുവെണ്ണീറാകുകയായിരുന്നു..... ശരിയാണ്.... ഒരുതരത്തിൽ അവളുടെ അവസ്ഥയെ മുതലെടുക്കുക തന്നെയായിരുന്നു..... തനിക്ക് സ്വപ്നം കാണാൻ പോലും അർഹതയില്ലായിരുന്ന അവളുടെ സ്നേഹം കിട്ടാൻ തുടങ്ങിയപ്പൊ താൻ സ്വാർത്ഥനായി.... അതൊരിക്കലും നഷ്ടപ്പെടരുതെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു പോയി..... എല്ലാം ഇന്നത്തോടെ അവസാനിച്ചു...... ദച്ചുവിനെ നഷ്ടപെടുമോ എന്നുള്ള ഭയമായിരുന്നു ദേവന്റെ മനസ്സ് നിറയെ..... അവളുടെ ഏത് അവഗണനയും താൻ സഹിക്കും.... പക്ഷേ അവളില്ലാതെ ഒരു നിമിഷം പോലും തള്ളി നീക്കാൻ കഴിയില്ല..... അത്രക്ക് തന്റെ ജീവനാണവൾ.....

ദേവൻ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിലേക്ക് കയറി..... കാർ സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്യുന്നതിന് മുമ്പ് അവൻ ദച്ചുവിനെ ഒന്ന് നോക്കി.... അവൾ നന്നായി കരഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്ന് ദേവന് മനസിലായി.... മുഖത്ത്‌ ദേഷ്യത്തെക്കാളേറെ നിശ്ചയദാർഢ്യമാണ് ദേവൻ കണ്ടത്..... അവളൊന്ന് പൊട്ടി തെറിക്കുമെന്ന് വിചാരിച്ചെങ്കിലും അതുണ്ടായില്ല.... ദേവന്റെ മനസ്സിൽ വേദനയോടൊപ്പം തന്നെ ആശങ്കയും നിറഞ്ഞു..... അവളുടെ മൗനത്തെയാണ് ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഭയക്കേണ്ടതെന്ന് അവനറിയാമായിരുന്നു..... കാർ ഓവർ സ്പീഡിൽ മുന്നോട്ടു പോയി..... ദേവന് സ്വയം നഷ്ടപ്പെടുന്നത് പോലെ തോന്നി.... കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു നിമിഷങ്ങളിൽ സംഭവിച്ചതൊക്കെയും അവന്റെ മനസ്സിനെ അത്രയേറെ തളർത്തിയിരുന്നു...... 🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹 ദച്ചു ബെഡ്‌റൂമിലേക്ക് കയറിയതും ഡോറിനു മറവിൽ നിൽക്കുകയായിരുന്ന ദേവൻ പിന്നിൽ നിന്ന് അവളെ ഇറുകെ പുണർന്നു..... ദച്ചുവിന്റെ ചുണ്ടിൽ മനോഹരമായ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു..... അത് മറച്ചു വെച്ചുകൊണ്ട് ദച്ചു അവനിൽ നിന്ന് കുതറി മാറി.... "" ദേവേട്ടാ.... ഇപ്പൊ തന്നെ സമയം വൈകി.... മര്യാദക്ക് റെഡിയായി ഓഫീസിൽ പോയേ..... ദച്ചു പരിഭവത്തോടെ പറഞ്ഞതും ദേവൻ അവളെ വലിച്ചു നെഞ്ചോടു ചേർത്തു.....

ദേവൻ തലയൊന്നു കുടഞ്ഞതും അവന്റെ തലയിൽ നിന്ന് വെള്ളതുള്ളികൾ ദച്ചുവിനെ മുഖത്തേക്ക് തെറിച്ചു..... ആ നിമിഷം ദച്ചു പുഞ്ചിരിയോടെ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു..... ദേവന്റെ നോട്ടം അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ തന്നെ തങ്ങി നിന്നു...... ദേവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അതിന്റെ ഇണയെ ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി തുടങ്ങിയതും ദച്ചു പതിയെ കണ്ണു തുറന്നുകൊണ്ട് അവളെ ചുണ്ടുകൾക്ക് മീതെ വിരലുകൾ വെച്ചു..... "" എന്താ ഉദ്ദേശം....???? ദച്ചു കുറുമ്പോടെ ചോദിച്ചതും ദേവൻ അവളെ ഒന്നുക്കൂടി ചേർത്തു നിർത്തി.... അവളുടെ ചുണ്ടുകളിലൂടെ വിരലോടിച്ചു.... "" ദേ... ദേവേട്ടാ... വേണ്ടാട്ടോ.... ഓഫിസിൽ പോകാൻ നോക്കിയേ.... "" ഇന്ന് ഞാൻ എങ്ങോട്ടും പോകുന്നില്ല..... എന്താന്നറിയില്ല.... നിന്നെ ഒരു നിമിഷം പോലും പിരിഞ്ഞിരിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല മോളെ..... എപ്പൊഴും നീ എന്റെ കൺമുന്നിൽ തന്നെ ഉണ്ടാവണം...... ഇതുപോലെ എന്നോട് ചേർന്ന്..... "" ഞാൻ കൂടെ തന്നെ ഇല്ലേ ദേവേട്ടാ.... ഈ ജന്മം മാത്രമല്ല.... ഇനിയുള്ള എല്ലാ ജന്മങ്ങളിലും ഈ നെഞ്ചിൽ പറ്റിചേരാനുള്ള സൗഭാഗ്യം തരണേന്നാ ഞാൻ ഈശ്വരനോട് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നത്..... ഒരു നിമിഷം പോലും പിരിഞ്ഞിരിക്കാൻ എന്നെകൊണ്ടും കഴിയില്ല....."" രണ്ടു പേരുടെയും കണ്ണുകൾ ഒരുപോലെ നിറഞ്ഞു.....

ആ നിമിഷം തന്നെ അവളുടെ അധരങ്ങൾ ദേവൻ സ്വന്തമാക്കിയിരുന്നു..... മധുരം മാത്രം പകർന്ന ചുംബനം....!!!! മൃദുവായി അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ അവൻ നുകർന്നുകൊണ്ടിരിരുന്നു..... പ്രണയം പെയ്തിറങ്ങിയ നിമിഷങ്ങൾ...... എതിരെ വരികയായിരുന്ന കണ്ടെയ്നറിന്റെ ഹോൺ കേട്ടാണ് ദേവൻ ഓർമ്മകളിൽ നിന്ന് തിരികെ വന്നത്.... അവൻ പെട്ടന്ന് തന്നെ കാർ വെട്ടിച്ചു മാറ്റി.... ദേവൻ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്തുകൊണ്ട് ദച്ചുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.... ആ മുഖത്ത് യാതൊരു ഭാവ വ്യതാസങ്ങളും ഇല്ലായിരുന്നു.... എന്തൊക്കെയോ തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത് പോലെ..... ദേവൻ ഡ്രൈവിംഗ് തുടരുന്നു.... കുറച്ചു സമയത്തിന് ശേഷം മാണിക്യമംഗലത്തിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്ന് കാർ അകത്തേക്ക് കയറി..... അവരെ കാത്ത് ദച്ചുവിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയുമെല്ലാം അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു..... വിശ്വനാഥനെ കണ്ടതും ദച്ചു കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു..... എല്ലാവരും ഒന്നും മനസിലാകാതെ ദേവനെ നോക്കി..... "" ദേവാ.... എന്താ... എന്താ പറ്റിയത്....???? എന്തിനാ മോളു കരയുന്നത്....????? മാധവന്റെ ചോദ്യത്തിനു മുന്നിൽ എന്തു പറയണം എന്നറിയാതെ ദേവൻ പകച്ചു നിന്നു..... "" അച്ഛന്റെ മോൾക്ക് എന്തു പറ്റി....??? വിശ്വനാഥൻ ദച്ചുവിനെ അടർത്തി മാറ്റി അവളുടെ നിറഞ്ഞൊഴുന്ന കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊടുത്തു....

"" ദേവാ നിന്നോടല്ലേ അച്ഛൻ ചോദിച്ചത്...??? നിങ്ങളെ വിഷമിപ്പിക്കാതെ എന്താ കാര്യം എന്നൊന്ന് പറ.... ലക്ഷ്മി അൽപ്പം ദേഷ്യത്തോടെ തന്നെ ദേവനോട് ചോദിച്ചു..... "" ഞാൻ പറയാം..... ഈ നിൽക്കുന്ന നിങ്ങളുടെ മകന്റെ ഭാര്യയായി ഈ വീട്ടിലേക്ക് ഞാൻ കയറി വന്നത് സന്തോഷത്തോടെ ഇയാളോടൊപ്പം ജീവിക്കാനല്ല..... എന്റെ മാനം പിച്ചി ചീന്തിയ ഇയാളെ ഇല്ലാതാക്കാനാ.....!!!!!!! ദച്ചു പറഞ്ഞത് കെട്ട് എല്ലാവരും ഞെട്ടി തരിച്ചു നിന്നു..... "" മോളെ.... നീ... നീ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നത്....???? വിശ്വനാഥന്റെ വാക്കുകൾ ഇടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു..... "" അതേ അച്ഛാ..... ഇത്രയും കാലം നിങ്ങളെ ആരെയും അറിയിക്കാതെ മനസ്സിൽ കൊണ്ടുനടക്കുകയായിരുന്നു ഞാൻ.... ഇനി വയ്യ.... എന്നെ ബലമായി കീഴ്പ്പെടുത്തിയ ഇവനെ കൊല്ലണം എന്ന് തന്നെയാ ആദ്യം വിചാരിച്ചത്.... പക്ഷേ പിന്നെ തോന്നി മരണത്തെക്കാൾ വലിയ ശിക്ഷയാണ് ഇയാൾക്ക് കിട്ടേന്നതെന്ന്..... അതിന് വേണ്ടിയാ.... അതിന് വേണ്ടി മാത്രമായിരുന്നു ഈ വിവാഹത്തിന് ഒരുങ്ങിയത്...... മകൾക്ക് നല്ലൊരു ജീവിതം കിട്ടിയതോർത്ത്‌ അച്ഛനും അമ്മയും സന്തോഷിക്കുമ്പോ മനസ്സ് കൊണ്ട് ഒരായിരം പ്രാവശ്യം നിങ്ങളോട് മാപ്പുചോദിക്കുകയായിരുന്നു ഞാൻ.....

എല്ലാം പറഞ്ഞാൽ നിങ്ങൾക്ക് സഹിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ടാ ഇത്രയും കാലം എല്ലാം മറച്ചു വെച്ചത്.... ഇനി എനിക്ക് കഴിയില്ല അച്ഛാ.... അത്രയും പറഞ്ഞു തീർന്നതും ദച്ചു കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഫ്ലോറിലേക്ക് ഊർന്നിരുന്നു..... വിശ്വനാഥനും വസുധയും ഷോക്ക് ഏറ്റതുപോലെ തരിച്ചു നിന്നു..... മാധവന്റെയും ലക്ഷ്മിയുടെയും അവസ്ഥയും മറിച്ചായിരുന്നില്ല.... ദേവന്റെ തല താഴ്ത്തി നിൽക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ എല്ലാവർക്കും മനസിലായി ദച്ചു പറഞ്ഞതതെല്ലാം ശരിയാണെന്ന്...... മാധവൻ അതിയായ ദേഷ്യത്തോടെ ദേവന്റെ അടുത്തേക്ക് പാഞ്ഞടുത്ത് അവന്റെ കവിളിൽ മാറി മാറി പ്രഹരിച്ചു..... ദേവൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൈ തടഞ്ഞു.... "" അച്ഛൻ വേണമെങ്കിൽ എന്നെ കൊന്നോ.... പക്ഷേ അതിന് മുൻപ് എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് ഒന്നു കേൾക്ക്.... ഞാൻ ഇവളെ ഉപദ്രവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു എന്നുള്ളത് സത്യം തന്നെയാണ്.... പക്ഷേ ദൈവത്തെ സാക്ഷിയാക്കി ഞാൻ പറയുകയാണ്.... അതിന് ശ്രമിച്ചതല്ലാതെ ഞാൻ ചെയ്തിട്ടില്ല..... ദേവൻ പറഞ്ഞത് കെട്ട് ദച്ചു ഞെട്ടലോടെ അവനെ നോക്കി.................🔥 തുടരും 🔥

എല്ലാ പാർട്ടുകളും വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക

Share this story