💞ഏകലവ്യ 💞: ഭാഗം 31

രചന: MINNA MEHAK

"ശിവ നിന്റെ മമ്മ ഞാൻ വിചാരിച്ചപോലെ അല്ലല്ലോ " "സത്യത്തിൽ എന്താ പപ്പാ ഇവിടെ നടക്കുന്നെ ഞാൻ വല്ല സ്വപ്നവും കാണാണോ " "എനിക്ക് തന്നെ എന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാൻ കയ്യുന്നില്ല.. നീ എന്താ കാണുന്നേ " "മമ്മ അവരുടെ അടുത്ത് പോകുന്നു... " (ബാക്കി അജിത് പറയും ).. ലക്ഷ്മി ആ കുട്ടികളുടെ അടുത്തേക്ക് പോകുന്നു... "എന്താ നിന്റെ പേര് "(ലക്ഷ്മി ). "റോണി ".. "ശരിക്കും എന്താ സംഭവിച്ചേ " "അത് പിന്നെ നമ്മളെ ഇവൾ ബാറ്റ് കൊണ്ട് അടിച്ചു " "അത് എനിക്ക് അറിയാലോ... അതിന്റെ മുൻപ് നടന്നത് എന്താ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി " "അത് നമ്മൾ ഒരു കുട്ടിയെ കളിയാക്കി " "എന്തും പറഞ്ഞു " "ഇവളെയും അവനെയും ചേർത്ത് വേണ്ടാത്തത് പറഞ്ഞു... " "ഡാ റാസ്കൽ "(ശിവ ) "ശിവ അടങ്ങി നിക്ക് ഞാൻ ചോദിക്കട്ടെ " "പപ്പയുടെ മോള് അങ്ങനെ ഒക്കെ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ ഇതിനപ്പുറം കൊടുത്തോ " . "അപ്പൊ നമ്മളെ സ്കൂളിൽ നിന്ന് പറഞ്ഞു വിടൂലെ " "പിന്നെ ഇവിടെ ആ സ്കൂൾ മാത്രം അല്ലെ ഉള്ളത് നീ പൊളിക്ക് " "മിക്കവാറും മമ്മ നമ്മളെ പൊളിക്കും " വീണ്ടും ലക്ഷ്മിയിലേക്ക്.. "അങ്ങനെ ഒരാളെ മോശമായി പറയാൻ പാടുണ്ടോ.. അതൊക്കെ പോട്ടെ പിന്നെ എന്താ നടന്നെ " "അവള് നമ്മളോട് സോറി പറയാൻ പറഞ്ഞു അപ്പൊ ".

"അപ്പൊ " നമ്മള് അവളെ തള്ളി താഴെ ഇട്ടു..അതിന അവള് നമ്മളെ ഇങ്ങനെ അടിച്ചത് " "ഇവിടെ ശരിക്കും ആരെ ഭാഗത്തു ആണ് തെറ്റ് " "എന്റെ ഭാഗത്ത്‌ ആണ് " "എന്താ നിനക്ക് അങ്ങനെ തോന്നാൻ കാരണം " "അത് നമ്മള് തെറ്റ് ചെയ്തു.. സോറി പറഞ്ഞാൽ തീരുന്ന പ്രശ്നം നമ്മൾ തന്നെ വലിയ പ്രശ്നം ആക്കി... ഐ ആം സോറി ശിവാനി " "ശിവ.. അവൻ സോറി പറഞ്ഞു. ... ഇനി വഴക്ക് ഒന്നും ഉണ്ടാക്കരുത്... നല്ല ഫ്രണ്ട്‌സ് ആയി ഇരിക്കണം " "ഓക്കേ മമ്മ...." "ഇനി ഇങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം വരുമ്പോൾ നീ മമ്മനെ വിളിച്ചോണ്ടു ".. "എന്നിട്ട് വേണം ഞാൻ നല്ല കുട്ടി ആവാൻ " "അപ്പൊ നന്നാവാൻ ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടില്ലേ " "ഇല്ല.... നമ്മൾ കുറച്ചു കച്ചറ കാട്ടി നടക്കട്ടെ "... "മിക്കവാറും മമ്മ നിന്നെ അച്ചാർ ആകും ".... "ശിവ ഇവിടെ വാ.. എന്നിട്ട് ഷേക്ക്‌ ഹാൻഡ് കൊടുത്തു പിണക്കം ഒക്കെ മറന്നേ " ശിവ നമ്മളെ ഒന്ന് നോക്കി ലക്ഷ്മിയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി... അവന് ഷേക്ക്‌ ഹാൻഡ് കൊടുത്തു പിരിഞ്ഞു... മിസ്സ്‌ അവരോടു ക്ലാസ്സിൽ പോവാൻ പറഞ്ഞു.. നമ്മൾ അവിടെ നിന്നും യാത്ര പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി... "ലക്ഷ്മി നേരം ഒരുപാട് ഉണ്ട്... നമ്മളെ ലഞ്ചിനാണ് വിളിച്ചത്... സൊ എവിടെ പോവണം എന്ന് നീ പറ " "എങ്ങോട്ടെങ്കിലും.... പോകാം... " "എന്താ നിനക്ക് ഒരു ഓപ്ഷൻ ഇല്ലേ "

"ഹേയ് അങ്ങനെ ഒന്നുല്ല " നമ്മൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു വണ്ടി മുന്നോട്ടു എടുത്തു.. കുറച്ചു അങ്ങ് എത്തിയപ്പോൾ ലക്ഷ്മിയുടെ ഫോൺ ബെൽ അടിച്ചു.... അവൾ ഫോൺ എടുക്കാതെ അതിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിൽക്കാണു... "ലക്ഷ്മി ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്നത് കാണുന്നില്ലേ " "കേരളത്തിൽ നിന്ന് ഹോം മിനിസ്റ്റർ ആണ് " "എന്നിട്ട് ആണോ ഫോൺ എടുക്കാതെ നിൽക്കുന്നത് " ലക്ഷ്മി ഫോൺ എടുത്തു സ്‌പീക്കറിൽ ഇട്ടു... "ഗുഡ് മോർണിംഗ് ലക്ഷ്മി " "ഗുഡ് മോർണിംഗ് സർ... " "എങ്ങനെ പോകുന്നു ലൈഫ് ഒക്കെ... " "ഐ ആം ഹാപ്പി വിത്ത്‌ മൈ ഫാമിലി " "ഐ നോ.... ഞാൻ നിന്നോട് വേണ്ടപ്പെട്ട ഒരു കാര്യം പറയാൻ ആണ് വിളിച്ചത് " "ഹ സർ പറയ്.. എന്നോട് എന്തെങ്കിലും പറയാൻ ഉണ്ടെങ്കിൽ അതിന് ഒരു മുഖവര വേണ്ട " "ജസ്റ്റ്‌ വൺ മിനിറ്റ്.. സിദ്ധാർഥിനെയും ദേവിനെയും കണക്ട് ചെയ്യട്ടെ " ലക്ഷ്മി എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി.... അതിനർത്ഥം മനസ്സിൽ ആയ ഞാൻ കാർ സൈഡ് ആക്കി.. അവളോട്‌ സംസാരിക്കാൻ പറഞ്ഞു... അവൾ ഒരു ദീർഘ ശ്വാസം എടുത്തു വിട്ടു ഫോൺ കാറിന്റെ ഫ്രണ്ടിൽ വെച്ചു ..

ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾക്കകം കോൺഫറൻസ് വീഡിയോ കാൾ നടന്നു... ഹോം മിനിസ്റ്ററും ദേവും സിദ്ധാർഥും ഉണ്ടായിരുന്നു... ബട്ട് സിദ്ധാർഥ് ആരാ അതുപോലെ ദേവ് ആരാ എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല... *ലക്ഷ്മി * "നിങ്ങളുടെ മൂന്നു പേരെയും ഇത്രേം കാലം വിളിക്കാതെ ഇപ്പൊ വിളിക്കാൻ ഉള്ള കാരണം എന്താവും എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നുണ്ടാവും അല്ലെ " "സർ പറഞ്ഞു വരുന്നത് "(ദേവ് ) "കാര്യം എന്താണ് എന്ന് വെച്ചാൽ... നിങ്ങളെ മൂന്നുപേരെയും നമ്മൾ ഒരു പോസ്റ്റിലേക്ക് നിയമിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.. " "എന്ത് പോസ്റ്റിലേക്ക് "(സിദ്ധു ) " ലോകത്തിന് തന്നെ ഭീഷണിയായി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന തീവ്രവാദികളെ കണ്ടുപിടിച്ചു അവരെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യുക.. അതാണ് നിങ്ങളുടെ ജോലി... " കുറച്ചു നേരം മൂന്നു പേർക്ക് ഇടയിൽ മൗനം....... "നിങ്ങൾ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല " ഞാൻ ഏട്ടനെ നോക്കി.... ഏട്ടൻ നമ്മളെ മറുപടി കേൾക്കാൻ നിക്കാണ് എന്ന് മനസ്സിൽ ആയി... പിന്നെ നമ്മളെ മനസ്സിലേക്ക് നമ്മളെ കുടുംബം ചിന്നഭിന്നമായത് ഒക്കെ മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു... പിന്നെ മനസ്സിൽ ആദ്യം കടന്ന് വന്നത് ശിവാനിയായിരുന്നു.. പിന്നെ ഏട്ടനും... "സോറി സർ ഐ കാഡ്‌ ".

"ലക്ഷ്മി.... " "സർ നിർബന്ധിക്കരുത്..... നമ്മൾക്ക് ഇനിയും വേദനിക്കാൻ വയ്യ " "സർ ലക്ഷ്മി ഇല്ലാതെ നമ്മളും ആ ജോലിക്ക് കയറില്ല "(സിദ്ധു ) "ഞാനും "(ദേവ് ) "ലക്ഷ്മി നീ എടുത്തു ചാടി ഒന്നും പറയണ്ട... നീ ആലോചിട്ട് പറഞ്ഞാൽ മതി " അങ്ങനെ ഫോൺ വെച്ചു... ഏട്ടൻ എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി... പിന്നെ ഒന്നും പറയാതെ വണ്ടി മുന്നോട്ടു എടുത്തു... വീണ്ടും സർ പറഞ്ഞ കാര്യം മനസ്സിലേക്ക് വന്നു... സിദ്ധുവും ദേവും ഞങ്ങൾ ഉദ്ദേശിച്ച പോലെ സിബിഐ പട്ടം കിട്ടി... എന്നിട്ട് ഞാൻ ജോലി റിസൈൻ ചെയ്തു പോന്നപ്പോൾ ഭാവിയെ കുറിച്ച് ഒരു ബോധവും ഇല്ലാതെ അവരും ജോലി റിസൈൻ ചെയ്തു... എന്നിട്ട് ഞാൻ അവരെ പറ്റി അന്വേഷിച്ചുട്ടും കൂടി ഇല്ല...ഇതാ വീണ്ടും ഒരു അവസരം വന്നിരിക്കുന്നു... നമ്മൾ കാരണം അവരും അതിൽ നിന്നും പിന്മാറി... എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയില്ല... എന്തായാലും ഏട്ടനോട്‌ ചോദിക്കാം... വേണോ... "ലക്ഷ്മി ഇറങ്ങുന്നില്ലേ " അപ്പോഴാണ് നമ്മൾ ചിന്തയിൽ നിന്ന് ഉണർന്നത്... നമ്മൾ നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു കുന്നിൻ ചെറുവിരൽ... നമ്മൾ കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി.... എന്തായാലും ചോദിക്കാം...

"ഏട്ടാ ഞാൻ എടുത്ത തീരുമാനം തെറ്റായോ " " ലക്ഷ്മി. നമ്മൾ എടുത്ത തീരുമാനം ശരിയാണ് എന്ന് ഉണ്ടെങ്കിൽ ഈ ചോദ്യം ചോദിക്കാൻ പാടില്ലായിരുന്നു... ഇപ്പൊ നീ ഇങ്ങനെ ചോദിക്കണം എന്നുണ്ടെങ്കിൽ നിന്റെ ഉള്ളിൽ ഞാൻ തെറ്റ് ചെയ്തു എന്ന ചിന്ത കടന്നു വന്നിട്ട് ഉണ്ടാകണം " "മ്മ് " "ഓക്കേ എന്ന പറ എന്താ നിന്റെ മനസ്സിൽ ഉള്ളത് " നമ്മൾ എല്ലാം പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.... "ലക്ഷ്മി.... എന്റെ അഭിപ്രായം എന്താന്ന് വെച്ചാൽ നീ ജോലിക്ക് കയറണം.. ബികോസ് നല്ല ഒരു പൊസിഷൻ ആണ് കിട്ടിയത്... പിന്നെ മോളെ കുറിച്ച് ആണ് പേടി എങ്കിൽ അത് വേണ്ട... കാരണം നിനക്ക് ഇവിടെ ജോലിക്ക് കയറാം..ഞാനും അവിടെ തന്നെയാണ്... സൊ ഡോണ്ട് വറി എബൌട്ട്‌ ഹേർ " "അപ്പൊ ഞാൻ കയറണം അല്ലെ " "അത് നിന്റെ ഇഷ്ടം..... ലോകതെ സംരക്ഷിക്കുന്ന പടയാളികളിൽ ഒരാൾ എന്ന് പറയുന്നത് തന്നെ വലിയ കാര്യം അല്ലെ " "അപ്പൊ ഞാൻ ജോയിൻ ചെയ്യാലെ " "നീ നിന്റെ തീരുമാനം അവരെ അറിയിക്ക് " "ഞാൻ ഹോം മിനിസ്റ്റർനെ വിളിച്ചു കാര്യം ഒക്കെ സെറ്റ് ആക്കി... അങ്ങനെ നമ്മൾ ചീഫ്ന്റെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു... പോകുന്ന വഴിയിൽ വെച്ചു അപ്രതീക്ഷിതമായി സിദ്ധുവിനെ കാണാൻ ഇടയായി... "ഏട്ട വണ്ടി നിർത് "

ഏട്ടൻ വണ്ടി നിർത്തിയപ്പോൾ നമ്മൾ വണ്ടിയിൽ നിന്നിറങ്ങി അവന്റെ നേരെ നീങ്ങി... "സിദ്ധു... " പരിചയം ഉള്ള ശബ്ദം കീട്ടിടാവണം അവൻ അവിടെ നിന്നു.. നമ്മൾ അവന്റെ നേരെ നീങ്ങി... "വാട്ട്‌ എ സ്പ്രൈസ്‌ ലക്ഷ്മി " "അല്ല നീ ഒറ്റക്ക് ഒള്ളു... അച്ചു ഇല്ലേ " '"ഹ അവള് ഫ്ലാറ്റിൽ ആണ്.... അല്ല നീ ഇവിടെ ആണോ താമസം " "നമ്മൾ ബ്രിഡ്ജ്ന്റെ അടുത്താ... അല്ല നാടൊക്കെ വിട്ടു ഇവിടെ കൂടിയോ " "ഏകദേശം... " "അപ്പൊ അമ്മ " "അമ്മ മരിച്ചിട്ട് രണ്ടു വർഷം ആകാറായി... പെങ്ങളെ കെട്ടിച്ചു വിട്ടു.. ആൾ ദുബായ്ലാണ് " "ദേവ് " "അറിയില്ല... അന്ന് കണ്ടതിനു ശേഷം ഇന്ന് കാളിങ്ലൂടെ ആണ് കണ്ടത്... ആള് ഇവിടെ ഒക്കെ ഉണ്ട്... " "നീ ഇപ്പൊ...." " നമ്മൾ കൊറച്ചു അല്ലറ ചില്ലറ പണിയൊക്കെ ആയി പോകുന്നു...എവിടെ അളിയൻ " "അത് നമ്മൾ വിട്ടു... നീ വാ " ഞാൻ അവനെയും കൂട്ടി ഏട്ടന്റെ അടുത്തേക്ക് വിട്ടു... അങ്ങനെ അവർ പരിചയപെട്ടപ്പോൾ നമ്മൾ പോറതായി... അങ്ങനെ പിന്നെ നമ്മൾ ജോലിക്ക് കയറുന്നത് ഒക്കെ പറഞ്ഞു പിരിഞ്ഞു... അങ്ങനെ നേരെ ചീഫ്ന്റെ വീട്ടിലേക്... അവിടെ അത്തിയുഗരൻ വിഭവസമൃദ്ധമായ ഭക്ഷണം... ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു പോവാൻ നിക്കുമ്പോൾ ആണ്... ഒരു പെൺകുട്ടി വന്നിട്ട് "ലക്ഷ്മിയല്ലേ " "അതേ... ആരാ മനസ്സിൽ ആയില്ല " ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു അവൾ പറയാൻ തുടങ്ങി.........  (തുടരും )

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...