🌸എന്നെന്നും എന്റെ മാത്രം 🌸: ഭാഗം 45

രചന: അനു

വിൻഡോ ഗ്ലാസ്സിലൂടെ കാറ്റും മഴപ്പാറലും റൂമിലേക്ക് അടിച്ചു കയറുന്നതും അതിനനുസരിച്ച് വിൻഡോ കർട്ടൻ പാറിപ്പറക്കുന്നത് കണ്ട് അത് ആദ്യം അടയ്ക്കാമെന്ന് കരുതി ഞാൻ പതിയെ അങ്ങോട്ട് നടന്ന് ജനൽ അടക്കുമ്പഴാണ് പെട്ടെന്ന് പുറക്കിൽ നിന്ന് വേറൊരു സൗണ്ട് കേട്ടത്...... ~~~~~~~~~~ ഛേ.... നാശം പിടിക്കാൻ റോഡ് മുഴുവൻ ബ്ലോക്കാണല്ലോ...??? ഞാൻ ഹോർണിൽ കയ്യമർത്തി.... ഈ നശിച്ച മഴ കാരണം മുന്നോട്ട് ഒന്നും കാണാനും വയ്യ.... വേസ്റ്റ് ന്യൂസ് പേപ്പറെടുത്തു ഞാൻ ഫ്രന്റ് ഗ്ലാസ്സ് തുടച്ചു ആക്സിലറേക്ട്റിൽ അമർത്തി ചവിട്ടി.... വീട്ടിൽ.... ഈ മഴയത്ത്.... രാത്രി.... അതും അവളൊറ്റയ്ക്ക്...!!! ആലോചിക്കുംതോറും എന്താ ന്ന് അറിയില്ല വല്ലാത്തൊരു പേടി....

എത്രയും പെട്ടന്ന് വീട്ടിൽ എത്താൻ മനസ്സ് മുറവിളി കൂട്ടുന്നു..... മുന്നിൽ വണ്ടി തുരു തുരെ നീങ്ങാതെ റെഡ് ലൈറ്റ് ഇട്ട് നിർത്തിയിട്ടത് കണ്ടതും ഞാൻ ദേഷ്യത്തോടെ ഹോർണിൽ അമർത്തി പിടിച്ചു... ഛേ,,, ഒന്നും മുന്നോട്ട് നീങ്ങുന്നില്ലല്ലോ....??? അൽപ്പം ആശ്വാസത്തിന് എന്നോണം വേഗം ഫോണെടുത്ത് ലോക്ക് തുറന്ന് കോണ്ടാക്റ്റ് ഓപ്പൺ ചെയ്തു.... നമ്പർ...?????? വിളിക്കാൻ അവളുടെ നമ്പർ എന്റെ കയ്യിലില്ലല്ലോ..??? ബുൾ ഷിറ്റ്,,,,, അവളൊന്ന് വിളിച്ചുനോക്കാൻ ഇനിയെന്ത് ചെയ്യും...??? ഡോറിൽ കൈമുട്ട് കുത്തി നെറ്റിയിൽ തടവി കൊണ്ട് ഞാൻ ആലോചിച്ചു.... ഹാ,,,, നിമ്മി അവളെ ഫാമിലി ഗ്രൂപ്പിൽ ആഡ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്... So,,, നമ്പർ അതിൽ കാണും... വേഗം വാട്ട്സ് ആപ്പ് തുറന്ന് ഫാമിലി ഗ്രൂപ്പ് കണ്ടു പിടിച്ഛ് നമ്പർ തപ്പിയെടുത്തു വിളിച്ചു.... "താങ്കൾ വിളിക്കുന്ന നമ്പർ......." *damit..... * അവളെ ഫോൺ സ്വിച്ച് ഓഫാണല്ലോ.....???? idiot,,,,

ഇവൾക്ക് ഇതൊക്കെ ഒന്ന് നോക്കി ചാർജ് ചെയ്ത് വെച്ചൂടെ..??? ബാക്കി എല്ലാ കാര്യത്തിലും ഭയങ്കര ശ്രദ്ധ ആണല്ലോ???? അവിശ്യമുള്ളത്തിന് ഒന്നുംല്ല,,, നാശം പിടിക്കാൻ....!!!! ദേഷ്യത്തോടെ ഫോണ് പുറകിലേക്ക് എറിഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ വണ്ടി മുന്നോട് എടുത്തു..... എന്തു കൊണ്ടോ കാറിലെ ഫുൾ എസിയിലും പുറത്തെ മഴയിലും ഡ്രൈവിങ് സീറ്റിലിരുന്ന് ഞാൻ വെട്ടി വിയർത്തു.... ~~~~~~~~ പുറത്ത് നിന്ന് അടിച്ച കാറ്റിന്റെ ശക്തി കൊണ്ട് വാതിൽ താനെ അടയുന്ന ശബ്ദമായിരുന്നു... ഞാൻ വേഗം ഡോറിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടിയെങ്കിലും ഫലമുണ്ടായില്ല,,, അപ്പോഴേക്കും ഡോർ പൂർണമായും അടഞ്ഞിരുന്നു..... ഞാൻ വേഗം ഹാൻഡിൽ പിടിച്ഛ് തിരിച്ചെങ്കിലും എനിക്ക് തുറക്കാൻ പറ്റാത്ത വിധം ഡോർ ലോക്ക്ഡയി.... ഞാൻ വീണ്ടും വീണ്ടും ഹാൻഡിൽ പിടിച്ച് തിരിച്ചെങ്കിലും ഡോർ അനങ്ങിയില്ല.... എന്റെ ഭഗവാനേ..... ഞാനിനിയെങ്ങനെ പുറത്തു കടക്കും.....???

സങ്കടം കൊണ്ട് തൊണ്ടക്കുഴിയിൽ എന്തോ കെട്ടിനിൽകുന്ന പോലെ... ഉമിനീര് ഇറക്കാൻ പോലും വയ്യ... മിന്നൽ ഇടയ്ക്ക് മിന്നുമ്പോൾ തെളിയുന്ന റൂമിനെ ഞാൻ പേടിയോടെ ചുറ്റും നോക്കി.... കയ്യും കാലുമൊക്കെ വിറക്കാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു... പൊടുന്നനെ പുറത്തൊരു ബൂട്ടിന്റെ കാൽപെരുമാറ്റം കേട്ടതും ഞാൻ പുറത്തേക്ക് ശ്രദ്ധ കൊടുത്ത് നിന്നു...... ഭഗവാനേ,,,, സിദ്ധു വന്നു വന്നതാണോ...??? ഹാവൂ അവൻ വന്നോ...??? ഞാൻ ആശ്വാസത്തോടെ ഡോറിൽ താക്കോൽ പഴുത്തിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി... മിന്നലിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ ഒരു മിന്നായം പോലെയേ ഞാനാ രൂപം കണ്ടുള്ളൂ...... ഒരു കറുത്ത മനുഷ്യ രൂപം... മുഖം ഒരു മാസ്‌ക് കൊണ്ട് മറച്ചിട്ടുണ്ട്.... അയാളും കുനിഞ്ഞു താക്കോൽ പഴുത്തിലൂടെ നോക്കാൻ നോക്കിയതും ഞാൻ ഞൊടിയിടയിൽ രണ്ട് കൈ കൊണ്ടും വാ പൊത്തിപിടിച്ചു ഡോറിനോട് ചേർന്നുള്ള ചുമരിനോട് ചേർന്നു ചാരി നിന്നു.....

എല്ലാം കൂടി എനിക്ക് നിയന്ത്രിക്കാൻ പറ്റാത്ത വിധം ഹൃദയതാളവും ശ്വാസഗതിയും ഉയർന്നു പൊങ്ങിയിരുന്നു... എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഒരു നിമിഷം ഞാൻ ചുമരിൽ ചാരി വിറങ്ങലിച്ചു പകച്ചു നിന്നു..... റൂമിലെ കബോഡിലും മേശയിലും വലിപ്പിലും ഡ്രോയറിലുമൊക്കെ വെപ്രാളത്തോടെ ഞാൻ പവർ ബാങ്ക് തിരഞ്ഞു പേടിയോടെ ഓടിനടന്നു.... ആദ്യം ഹാൻഡിൽ പിടിച്ചു തിരിച്ചു തുടങ്ങിയ അയാളുടെ പരാക്രമം പിന്നെ ഡോറിൽ ഇടിച്ചും തൊഴിച്ചും തള്ളിയുമൊക്കെ വർദ്ധിച്ചത് കണ്ട് പേടിയോടെ ഡോറിലേക്ക് നോക്കി വാ പൊത്തിപ്പിടിച്ചു ഞാൻ കരഞ്ഞു........ ചോര കിനിയുന്ന കാലും കൊളുത്തി പറയ്ക്കുന്ന അടി വയറ്റിലെ അസഹ്യമായ വേദനയും വരണ്ടുണങ്ങിയ തൊണ്ടയും ശ്രദ്ധിക്കാത്തെ ആ റൂം മുഴുവൻ ഞാൻ ഒരിറ്റ് വെട്ടത്തിന് വേണ്ടി അലഞ്ഞെങ്കിലും എനിക്കൊന്നും കണ്ടെത്താൻ ആയില്ല....

അപ്പോഴേക്കും ഡോറിന് ചെറുതായി മാറ്റങ്ങൾ സംഭവിച്ചു തുടങ്ങിയത് കണ്ട് ഞാൻ പേടിയോടെ ബെഡിന്റെ സൈഡിൽ പതുങ്ങി ഒളിച്ചിരുന്നു... വാതിൽ ഏത് നിമിഷവും പൊളിഞ്ഞു വീഴുമെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.... കാലുകളെ കൈകൊണ്ട് വട്ടം പിടിച്ഛ് മുട്ടിനിടയിലേക്ക് തല പൂഴ്ത്തിവെച്ഛ് പേടിയോടെ വിറയ്ച്ചു ഞാൻ കൂനി കൂടിയിരുന്നു.... ആ വാതിൽ ഒരിക്കലും തുറക്കരുതെന്നും സിദ്ധുവൊന്ന് വന്നിരുന്നെങ്കിലെന്നും ഞാൻ ആത്മത്രമായി മനസ്സുരുക്കി അവിടെയിരുന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു..... ഓരോ തവണ അയാൾ വാതിലിൽ മുട്ടുമ്പോഴും ഞാൻ കൂടുതൽ കൂടുതൽ ബെഡിന്റെ സൈഡിലേക്ക് ഒതുങ്ങി ഇരുന്നു.... തളർച്ച കണ്ണ് തുറക്കാൻ പോലും പറ്റാത്ത വിധം പൂർണ്ണമായും എന്നെ ബാധിച്ചു തുടങ്ങി.....

കാലം തെറ്റി പെയ്ത ഈ മഴ കാരണം റോഡിൽ വെള്ളം തളം കെട്ടി നിൽക്കുന്നതാണ് ഇത്രയും വലിയൊരു ബ്ലോക്കിന് സാധ്യത ഒരുക്കിയത്... മഴ ചോർന്ന് തുടങ്ങിയിരുന്നു.. എന്തായാലും ഒരുവിധം ബ്ലോക്കിന്നൊക്കെ വെട്ടിച്ചും തെറ്റിച്ചും മാക്സിമം സ്പീഡിൽ കാർ കത്തിച്ച് വിട്ട് എങ്ങനെയോ വീട്ടിലെ ഫ്രന്റ് പോർച്ചിലേക്ക് കയറ്റിനിർത്തി ദേഷ്യത്തോടെ ഞാൻ ഡോർ വലിച്ചു തുറന്നു..... ഫോൺ സ്റ്റിച്ഛ് ഓഫാക്കി വെച്ചതിന് അവളെ നിർത്തി പൊരിക്കണം ന്ന് അവിടം തൊട്ട് ഇവിടം വരേ മനസ്സിൽ കണക്ക് കൂടി വന്നതാ..... പക്ഷേ,,, കാറിന്റെ ഡോർ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങിയ ഞാൻ അന്ധകാരം ബാധിച്ച വീട് കണ്ട് സംശയത്തോടെ നിന്നു..... പലതരത്തിലുള്ള ചിന്തകൾ മനസിലേക്ക് പലഭാഗത്ത് നിന്ന് വന്ന് നിറഞ്ഞതും ഞാൻ വേഗം ചെന്ന് ഡോർ തുറന്ന് ഉള്ളിൽ കയറി.... ഇതെന്താ പറ്റിയത്...??? ഇവിടെ എന്താ കറന്റ് ഇല്ലാത്തത്...???

ചുറ്റുമുള്ള വീട്ടിലൊക്കെയുണ്ടല്ലോ...??? അല്ലാ,,, ഇവിടുത്തെ ഇൻവേർട്ടറിന് എന്തുപറ്റി...?? ഇരുട്ടിലേക്ക് ചൂഴ്ന്നു നോക്കി കൊണ്ട് ഞാൻ മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചു.... അവളെവിടെ പോയി.....???' ചുറ്റും വെറുതെ നോക്കി ഞാൻ പറഞ്ഞു... ഞാൻ വേഗം മെയിൻ സ്വിച്ചിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.... അടുത്തെത്തുന്നതിന് മുന്നേ തന്നെ വയറ് കരിഞ്ഞ മണം എന്റെ മൂക്കിലേക്ക് അടിച്ച് കയറി.... വിരൽ കൊണ്ട് മൂക്ക് പൊത്തി പിടിച്ഛ് ഞാൻ സ്റ്റിച്ഛ് ബോർഡ് തുറന്നു.... മിന്നല് കൊണ്ട് ഇൻവേർട്ടർ കത്തിപോയിട്ടുണ്ട്, ഇടിയുടെ ശക്തികൊണ്ട് പവർ മെയിൻ സ്റ്റിച്ചും താനേ ഷട്ടായിരിക്കുന്നു... So,, അതോണ്ടാണ് കറന്റ് ഇവിടെ മാത്രം പോയത്.... ഞാൻ വേഗം സ്വിച്ച് ഓണക്കിയതും വീടൊന്നാകെ ലൈറ്റ് തെളിഞ്ഞു.... ഞാൻ ഹാളിന് ചുറ്റും നോക്കിയെങ്കിലും അവളെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല... റൂമിലായിരിക്കുംന്ന് കരുതി അങ്ങോട്ട് പോകാൻ കോണി കയറാൻ നോക്കിയപ്പഴാണ് ഉടഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ഫ്‌ളവർവേസും കോണി പടവിൽ രക്തത്തിൽ കുളിച്ചു കിടക്കുന്ന കാൽ പാടുകളും ശ്രദ്ധിച്ചത്...

ഒരു വേള എന്റെ ശ്വാസവും ഹൃദയവും ഒരുപോലെ നിലച്ഛ് ഞാൻ അവിടെ തന്നെ അനങ്ങാതെ തറച്ചു നിന്നു... സ്ഥലകാല ബോധം പോലും മറന്ന് എന്തു ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഞാൻ ഞെട്ടലോടെ ആ കാൽപാടുകളിലേക്ക് പേടിയോടെ നോക്കി... പെരുവിരലിൽ നിന്നൊരു തണുപ്പ് മേലാകെ പടർന്നു കയറി... സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഏതോ ഒരു ഉൾപ്രേരണയിൽ ആ കാൽപാടുകൾ പിന്തുടർന്ന് ഒരു ഭ്രാന്തനെ പോലെ ഞാൻ മുകളിലേക്ക് ഓടുകയായിരുന്നു... അവളെ ഒന്ന് കണ്ടാൽ മാത്രമേ എനിക്ക് ശ്വാസം തിരിച്ചു കിട്ടുള്ളൂന്ന് തോന്നി.... ദുഷിച്ച ചിന്തകൾ മാത്രം മനസ്സിലൂടെ കയറിയിറങ്ങി പൊയ്കൊണ്ടിരുന്നു..... അവൾക്ക്,,,, എന്തെങ്കിലും,,, ആപത്ത് പറ്റിക്കാണോ....??

മനസ്സിന് അധികം ചിന്തിക്കാൻ ഉള്ള സമയം കൊടുക്കാതെ കാറ്റ് പോലെ ഞാനപ്പഴേക്കും ആ ചോര കാലടികൾ അവസാനിക്കുന്ന ഞങ്ങളെ റൂമിന്റെ വാതിലിൽക്കൽ കിതപ്പോടെ വന്ന് നിന്നിരുന്നു... വെപ്രാളത്തോടെ ഞാൻ ഡോർ തുറക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും അത് തുറക്കാൻ പറ്റാതെ ലോക്ക് ജാമായിരുന്നു... കുറച്ചധികം പണിപ്പെട്ട് ഞാൻ വാതില് തള്ളി തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കടന്നു...... "അനൂ.....!!!!!!" (ഹലോ ഫ്രണ്ട്സ്,,, നമ്മുടെ സിദ്ധു ആദ്യായിട്ടാണ് അവളെ പേര് വിളിക്കുന്നത്,,, അതും എല്ലാരും വിളിക്കുന്നപോലെ "അനൂ"ന്ന്.... So, എല്ലാരും ഈ സീൻ സ്ലോ മോഷനിൽ കോണികളൊക്കെ ഓടി കയറി കിതപ്പോടെ ഡോറിന്റെ മുന്നിൽ നിന്ന് തള്ളിതുറന്ന് ഉയർന്ന് പൊങ്ങുന്ന ശ്വാസോച്ഛ്വാസത്തോടെ വെപ്രാളത്തോടെ വിളിക്കുന്ന സിദ്ധുനെ ഒന്ന് മനസ്സിൽ കണ്ട് നോക്ക്,,,,,കിടുവായിരിക്കും വേണെങ്കിൽ ഒരു ബാക്ക് ഗ്രൗണ്ട് മ്യൂസിക് കൂടി കേറ്റിക്കോ😜😜😜)

പെട്ടന്ന് വാതിൽ ശക്തിയായി തള്ളി തുറക്കപ്പെട്ടെങ്കിലും അപ്പോഴേക്കും കണ്ണ് തുറക്കാൻ പോലും കഴിയാത്ത വിധം ഞാൻ അവശയായിരുന്നു.... പക്ഷേ ചെവിയിലേക്ക് വന്ന് പതിഞ്ഞ ആ ശബ്‌ദം കേട്ടതും ഒരു ഞെട്ടലോടെ ഞാൻ കണ്ണുയർത്തി വാതിൽക്കലേക്ക് നോക്കി... ഏത് ഇരുട്ടിലും എനിക്ക് മനഃപാടമായ സിദ്ധുവിന്റെ രൂപം വാതിൽക്കൽ കണ്ടതും അത് വരേ തോന്നിയ തളർച്ചയോ അവശതയോ കാലുകളെ ബാധിച്ചതേയില്ല... എത്രയും പെട്ടന്ന് അവന്റെ അടുത്ത് എത്തണം ന്ന് മാത്രം മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു.... ഓടിച്ചെന്നവനെ ഇറുക്കി കെട്ടിപിടിക്കുമ്പോ ഈ ലോകത്തെ എറ്റവും സുരക്ഷിതമായ കൈക്കളിൽ ഒതുങ്ങുന്ന ആത്മ സംതൃപ്തിയായിരുന്നു എനിക്ക്.... എന്നിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന പേടിയെ പോലും നിമിഷ നേരം കൊണ്ട് നിഷ്പ്രഭമാക്കാൻ അവന്റെ നെഞ്ചിലെ ആ ചൂട് മാത്രം മതിയായിരുന്നു.....

അതോണ്ട് തന്നെ എത്രത്തോളം അവനിലേക്ക് ചേരാൻ പറ്റുമോ അത്രത്തോളം ഞാൻ അവനിലേക്ക് ചേർന്നിരുന്നു... എന്റെ പേടിയും വെപ്രാളവുമെല്ലാം അവന്റെ കരവലയത്തിൽ തന്നെ അലിഞ്ഞില്ലാതാവുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു... ~~~~~~~~ റൂമിൽ കയറി അവളെ വിളിച്ച് കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ ഒരു കൈകൊണ്ട് ലൈറ്റ് ഓണാക്കി... അപ്പോഴേക്കും എവിടുന്നോ ഓടി വന്ന് അവളെന്നെ ഇറുക്കി പുണർന്നിരുന്നു..... അവള് എത്രത്തോളം പേടിച്ചിരിക്കുകയാണെന്ന് അവളുടെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കിയുള്ള ആ കെട്ടിപ്പിടുത്തിന്റെ ശക്തി അറിഞ്ഞപ്പോ തന്നെ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി.... ആലില പോലെ വെട്ടി വിറച്ഛ് വിയർത്തു കുളിച്ച് വല്ലാതെ നനഞ്ഞൊട്ടിയിരുന്നു അവൾ.... അവളുടെ ശ്വാസത്തിന്റെ ഗതിയും എന്തിന് ഹൃദയതാളം വരെ എന്റെ ശരീരത്തിലൂടെ ഞാൻ അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞു.... അവളെന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചതിന്റെ അതേ ശക്തിയിലും മുറുക്കത്തിലും ഒട്ടും കുറവ് വരാതെ ഞാനും അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു എന്നിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചു നിന്നു.....

ശ്വാസം വലിക്കാൻ പോലും അവള് വല്ലാതെ കഷ്ടപ്പെടിരുന്നു.... പേടിച്ചരണ്ട് കിതപ്പോടെ അവളിൽ നിന്നുയരുന്ന ചുടു നിശ്വാസം എന്റെ നെഞ്ചിൽ തട്ടി നിന്നു.... നിമിഷങ്ങൾ കഴിയുംതോറും അവള് കൂടുതൽ കൂടുതൽ എന്നിൽ പറ്റിച്ചേർന്നു പേടിയോടെ കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു.... "അനൂ,,,,, എന്താ,,, എന്താ അനൂ പറ്റിയത്....???? എന്താ ഉണ്ടായത്....???" ഞാൻ ചോദിച്ചെങ്കിലും അവള് ഒന്നും മിണ്ടാതെ കിതയ്ച്ചു.... "ഓകെ ഫൈൻ,,,, ഞാൻ വന്നില്ലേ പേടികണ്ടാട്ടോ..?? ഒന്നുല്ല പേടിക്കണ്ട... ഒന്നുല്ലാ.....!!!!!!! " കെട്ടിപ്പിടിച്ചു അവളുടെ കൈത്തണ്ടയിൽ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ എന്നോണം പതിയെ ഉരസി കൊടുത്ത് ഞാൻ പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നു.... അവള് കുറച്ഛ് റിലാക്സ്ഡായെന്ന് തോന്നിയതും ഞാൻ ഒരുകൈ കൊണ്ട് പതിയെ അവളുടെ നെറുക്കിൽ തലോടി.... "എന്താ,,,,,, എന്താ ഉണ്ടായേ...???എന്തിനാ ഇത്രയും പേടിച്ചത്...???"

വെപ്രാളത്തോടെ വിറയ്ക്കുന്ന അവളുടെ കൈകൾ പതിയെ വാതിൽക്കലേക്ക് നീണ്ടു.... "അ... അത്...അ..... അവിടെ.... അവി.... അവിടെ... ആരോ... ണ്ട്.... ആരോണ്ട്‌.....അവിടെ....!!!!!" വിരൽ വാതിൽക്കലേക്ക് ചൂണ്ടികാട്ടി വിക്കലോടെ അവള് പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചത് കേട്ട് ഞാൻ അങ്ങോട്ട് നോക്കിയെങ്കിലും അസാധാരണമായി ഞാനൊന്നും അവിടെ കണ്ടില്ല...... "എന്താ??? അവിടെ ആരുണ്ടെന്നാ..???? വാ പോയി നോക്കാം....!!!!" ഞാൻ മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞതും അവള് പൂർവാധികം ശക്തിയോടെ വീണ്ടും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു പേടിയോടെ തലയാട്ടി കൊണ്ട് എന്നിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി... "വേ... വേണ്ട...വേണ്ടാ സിദ്ധു...!!!! അവിടെ,,, അവിടെ ആരോ ണ്ട്.... ആരോണ്ട്‌.... പോണ്ട.... പോണ്ടാ..... അങ്ങോട്ട് പോണ്ടാ....!!!!!!" അവള് പേടിയോടെ വിറച്ഛ് വിറച്ഛ് പറയുന്നത് കേട്ട് വീണ്ടും പറഞ്ഞു.. "എന്നാൽ നീ ഇവിടെ നിൽക്ക് ഞാൻ പോയി നോക്കാം...."

അപ്പഴും അവള് പേടിയോടെ എന്നെ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ഛ് വേഗത്തിൽ തുടരെത്തുടരെ തലയാട്ടി "വേണ്ടാ സിദ്ധു... സിദ്ധു പോണ്ടാ,,,, അവിടെ ആരോണ്ട്,,,അയാള് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യും,,, വേണ്ടാ പോണ്ടാ പ്ലീസ്...... എന്നെ ഇനിയും ഒറ്റയ്ക്കാക്കീട്ട് പോവല്ലേ സിദ്ധു... പ്ലീസ്.... എനിക്ക്... എനിക്ക്... പേടിയാ... പോവല്ലേ.....????" അവളെ ഇവിടെ നിർത്തി ഞാൻ പോകാൻ നോക്കിയതും എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ഛ് കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവള് യാചിക്കുന്നത് കേട്ട് ' ഇല്ല പോകില്ല ' ന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ അവളുടെ നെറുക്കിൽ തലോടി... അങ്ങോട്ട് ചൂണ്ടി കാണിക്കുമ്പോ അവളുടെ കണ്ണിൽ ഞാൻ കണ്ട ഭയം അതിന് വല്ലാത്തൊരു ഭയനകത ഉണ്ടായിരുന്നു.... ഞാൻ ഓരോ തവണ പോകാൻ ആഞ്ഞപ്പഴും അവള് കൂടുതൽ കൂടുതൽ പേടിയോടെ എന്നിലേക്ക് ഒളിച്ചു.... പക്ഷേ,,, പൊടുന്നനെ ഇറുക്കി പിടിച്ച അവളുടെ കൈക്കൾ പതിയെ വേർപെട്ട് ഊർന്നുവീഴുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുമ്പഴേക്കും തളർച്ചയോടെ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാഞ്ഞിരുന്നു....

ഒരു കൈ കൊണ്ട് ചേർത്ത് പിടിച്ഛ് മറ്റേ കൈ കൊണ്ട് അവളുടെ കവിളിൽ തട്ടി വിളിക്കുമ്പോ പ്രയാസപ്പെട്ട് കണ്ണ് തുറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു അവള് പതിയെ മൂളികൊണ്ടിരുന്നു..... ഞാൻ പതിയെ അവളെ പിടിച്ഛ് നടത്തിച്ഛ് സോഫയിൽ കൊണ്ടിരുത്തി... എന്റെ കോളറിൽ അവള് വിട്ടാതെ പിടച്ചത് കൊണ്ട് കൂടെ ഞാനും ഇരുന്നു.. അവളെന്റെ നെഞ്ചോട്ട് ചേർന്ന് ചാഞ്ഞു കിടന്നു.... കുറച്ഛ് നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ അവളെ വീണ്ടും തട്ടി വിളിച്ചതും അവള് കണ്ണുകൾ വലിച്ഛ് തുറന്ന് സോഫയിൽ ചാരിയിരുന്നു.... ഞാൻ വേഗം ടേബിളിന്റെ മുകളിലെ ജഗിൽ നിന്ന് ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് വെള്ളം പകർന്ന് അവൾക്ക് കൊടുത്തു... ആർത്തിയോടെ വിറക്കുന്ന കൈകളോടെ അവള് വെള്ളം കുടിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോ എനിക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നി... വിറയലോടെ കുടിച്ചതോണ്ട് വെള്ളം പകുതിയും അവളുടെ ഡ്രെസ്സിലൂടെ ഒഴുകി ഇറങ്ങി.....

അവളാക്കെ പേടിച്ഛ് വിറച്ഛ് വിയർത്ത് കുളിച്ച് മുഷിഞ്ഞിരുന്നു.... ഡ്രെസ്സിൽ പരന്ന രക്തക്കറകൂടി കണ്ടതോടെ ഞാൻ വല്ലാതെയായി..... "നീ പോയിയൊന്ന് ഫ്രഷാവ്...??? ഡ്രസോക്കെ ആകെ മുഷിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, മാത്രവുമല്ല നീ വല്ലാതെ വിയർത്ത് ഒറ്റിയിട്ടുണ്ട്... ഫ്രഷായാൽ കുറച്ചൂടെ ബെറ്ററായി ഫീൽ ചെയ്യും,,, ചെല്...." വെള്ളം കുടിച്ച് കഴിഞ്ഞ് ആശ്വാസത്തോടെ സോഫയിൽ ചാരി കണ്ണടച്ഛ് ഇരിക്കുന്ന അവളെ നോക്കി ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവള് പേടിയോടെ കണ്ണ് തുറന്ന് ചുറ്റും വെപ്രാളത്തോടെ നോക്കി "വേണ്ട.... വേണ്ടാ.... ഞാൻ എനിക്ക് എനിക്ക് പേടിയാ..... ഞാ...." ഞാൻ ഇടയ്ക്ക് കയറി... "ഹേയ്,,, റിലാക്സ് റിലാക്സ്...!!!ഞാനില്ലേ ഇവിടെ.....?? ഞാനുള്ളപ്പോ നീ എന്തിനാ പേടിക്കുന്നത്...?? വാ.... ഡ്രസ്സാക്കെ മുഷിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്... വാ..!!! അവളെ പിടിച്ഛ് എണീപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞതും അവള് പേടിയോടെ അവിടെ തന്നെ ഉറച്ഛ് നിന്ന് വെപ്രാളപ്പെട്ടു... "വേണ്ട.... വേണ്ട സിദ്ധു...

എനിക്ക് പേടിയാ...." അവള് പറഞ്ഞത് കേൾക്കാതെ ബലമായി ബാത്റൂമിലേക്ക് നടത്തിച്ചു റൂമിന്റെ മുന്നിൽ നിർത്തി.. "നോക്ക്,,,, നീ ഫ്രഷായി വരുന്ന വരേ ദേ,, ഞാനിവിടെ തന്നെ നിൽക്കാം,,, നിനക്ക് എന്നെ വിശ്വാസല്ലേ...??? നീ ധൈര്യായിട്ട് ചെല്.... ഇവിടുന്ന് ഞാൻ ഒരടിപോലും മാറില്ല പ്രോമിസ്....!!! ചെല്....!!!" ~~~~~~~~~~ ഞാനൊരുപാട് എതിർത്തെങ്കിലും അവനെന്നെ നിർബന്ധിച്ചു ഡ്രസ്സോക്കെ എടുത്ത് തന്ന് ബാത്‌റൂമിൽ കയറ്റി ഒരു കാവലായി ബാത്റൂമിന്റ പുറത്ത് തന്നെ നിന്നു.... അവനവിടെ തന്നെ ഉണ്ടോന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി തിരിഞ്ഞു നോക്കി ബാത്‌റൂമിൽ കയറി അവൻ തന്ന ഡ്രസ് ഹാങ്കറിൽ വെക്കുമ്പഴാണ് കൂട്ടത്തിൽ പാഡിന്റെ പാക്ക് കണ്ടത്.... ഡ്രെസ്സിൽ പടർന്ന് രക്തക്കറ ഞാനപ്പഴാണ് ശ്രെദ്ധിച്ചത്.... അറിയാതെ തന്നെ എന്റെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി... എന്ത് കൊണ്ടോ പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്തത്രയും സന്തോഷം എന്റെ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു... അവൻ പറഞ്ഞ സ്ഥലത്ത് നിന്ന് ഒരു അണു പോലും അനങ്ങാതെ എനിക്ക് കാവലായി ബാത്റൂമിന് പുറത്ത് തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന സിദ്ധുനെ കാണേ അവനോട് എനിക്ക് വല്ലാത്തൊരു ഇഷ്ടം തോന്നി..........തുടരും.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...