🔥എന്റെ മാത്രം : ഭാഗം 14

എഴുത്തുകാരി: അല്ലി

ഒന്ന് ഞെട്ടിയെന്നുള്ളത് സത്യo തന്നെ പക്ഷെ പിന്നെ അവൾ അവനെ ഒന്ന് കൂർപ്പിച്ച് നോക്കിയിട്ട് ആ റൂം വിട്ട് ഇറങ്ങി... പോകാൻ നേരം മുഖം കോട്ടി അവനെ കാണിക്കുകയും ചെയ്തു.... രാധമ്മ ചിരി കടിച്ച് പിടിച്ചിരിക്കുകയാണ് ശിവന് അത് മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്യും.... എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ശ്വാസം പിടിച്ചിരിക്കുന്നത്?? തലയിൽ കയറ്റി വെച്ചോ ഓരോന്നിനെ... അനുഭവിക്കുക അല്ലാതെന്ത്?? അത്രയും പറഞ്ഞ് അവനും ആ റൂമിൽ നിന്നുo ഇറങ്ങി..... പോകും മുന്നേ അവന്റെ ചുണ്ടിലും ചിരി തത്തികളിച്ചു....... കാർക്കോടക്കാൻ പോലു...... രാധമ്മ അവൻ പോകുന്നതും നോക്കി ചിരിച്ചു....... ****** റോഡ് സൈഡിൽ ജിപ്സിയുടെ മുകളിലിരിക്കുകയാണ് ശിവൻ.... അടുത്ത് ജോയും ഉണ്ട്....... എന്നാലും അമ്മച്ചി പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ വല്ലാണ്ടായി പോയ്‌ ശങ്കര..... ആകെ ഒരു വെപ്രാളം........ ജോയ് ശിവനോട് പറഞ്ഞു. നിന്റെ അമ്മച്ചിയാടാ അമ്മച്ചി... അവർക്ക് നിന്റെ മനസ്സറിയാം... അല്ലെങ്കിലും മക്കളുടെ മനസ്സ് ഏറ്റവും കൂടുതൽ അമ്മമാർക്കാ അറിയാൻ പറ്റുന്നതെന്ന് പറയുന്നത് സത്യമാ അല്ലേ ജോയ്......... ജോയ് അവനെ നോക്കി...... ആ മുഖത്ത് വല്ലാത്തൊരു വേദന നിറഞ്ഞു....... ശങ്കര.... ഞാൻ....... അത് വിട്.... നിനക്ക് ഭാമയോടുള്ള പ്രേമം അമ്മച്ചിക്കറിയാം... വേറെ ഏതെങ്കിലും അമ്മമാരാണെങ്കിൽ നിന്നോട് ഇങ്ങനെ പറയുവോ...??? അതൊക്കെ നേരാ..... എന്ന് വെച്ച്... അതെങ്ങനെ അവൾ... അത് വേണ്ടടാ... ഇനി എനിക്ക് വയ്യാ... ഉരുകാൻ.... എന്നാ നീ ഒരു അച്ചായത്തിപ്പെണ്ണിനെ വളച്ച് കെട്ടടാ നസ്രാണി....... ശിവൻ കളിയോടെ പറഞ്ഞു....

ആദ്യo നീ നിന്റെ ഭദ്ര കൊച്ചിനെ മിന്ന് കെട്ടി കൂടെ പൊറുപ്പിക്ക് എന്നിട്ട് നമ്മൾക്ക് എന്റെ കാര്യം ആലോചിക്കാട്ടോ.......... ശിവൻ എന്തോ പറയാൻ വന്നതും അവന്റെ മുഖം വലിഞ്ഞു മുറുകി.. ജോയ് അവന്റെ മുഖം കണ്ട് അവൻ നോക്കുന്ന ഭാഗത്ത് നോക്കിയതും ബാലൻ മാഷ് നടന്നു വരുന്നോ.... ഹലോ മാഷേ......... ജോയ് വിളിച്ചു കൂവി..... അത് കേട്ടതും മാഷ് ചിരിച്ച് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു... അത് കണ്ടതും ശിവൻ എഴുന്നേൽക്കാനായി പോയതും ജോയ് തടഞ്ഞു...... സുഖാണോ ജോയ്.... തന്നെ കാണാനേ ഇല്ലല്ലോ ഞാൻ കുറച്ചു നാൾ ഇടുക്കിയിലായിരുന്നു മാഷേ.. .. പിന്നെ എന്ന... ഉണ്ട് സുഖമല്ലേ...... സുഖം..... അല്ല ശിവന് എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം മാറിയില്ലേ..... അതൊക്കെ മാറി അല്ലേ ശങ്കര...... അത് കേട്ടതും ശിവൻ ഒറ്റ ഒരു നോട്ടമേ നോക്കിയുള്ളു.. ജോയ് വാ അടച്ചു..... അല്ല മാഷ് എവിടെ പോവാ??? ഞാൻ ഇവിടുത്തെ വില്ലേജ് ഓഫീസ് വരെ പോവാ... പിന്നെ ഭദ്രയുടെ വീട് വരെ പോണം അവിടുത്തെ അമ്മയേ ഒന്ന് കാണണം.... അമ്മയ്ക്ക് എന്ത്‌ പറ്റി??? ഒന്നുവില്ല വെറുതെ...... എന്നാ ശരി മാഷ് വിട്ടോ..... വിടാൻ വരട്ടെ........ അതും പറഞ്ഞ് ശിവൻ വണ്ടിയിൽ നിന്നു ഇറങ്ങി... അവന്റെ മുഖത്തെ ദേഷ്യം കണ്ടാണ് ജോയ് മാഷിനോട് പോകാൻ പറഞ്ഞത് ബാലൻ എന്തെന്ന ഭാവത്തിൽ അവനെ നോക്കി.. ഇങ്ങനെ വെറുതെ അവിടെ കിടന്ന് നിരങ്ങമെന്ന് വിചാരിക്കല്ലേ ബാലൻ മാഷേ........... നിന്റെ പ്രവർത്തിയും നോട്ടവും ബുദ്ധിയുമൊക്കെ നേരേയാണെങ്കിൽ നിനക്ക് കൊള്ളാം അല്ലെങ്കിൽ?? ഈ ശിവനെ നീ ശരിക്കു അറിയും..... ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറച്ച് ശിവൻ പറഞ്ഞു.. ശങ്കര വേണ്ടാ..... ശിവൻ മനസ്സിൽ എന്തൊക്കെയോ തെറ്റായി കരുതിയേക്കുവാണ്.....

മാഷ് ശാന്തമായി പറഞ്ഞു... എന്റെ ചിന്തകൾ തെറ്റാണെങ്കിൽ നിനക്ക് കൊള്ളാം...മറിച്ചാണെങ്കിൽ...... അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൻ വണ്ടിയെടുത്ത് പോയ്‌..... മാഷേ അവൻ അപ്പോഴത്തെ ദേഷ്യത്തിന് പറഞ്ഞതാ കാര്യമാക്കണ്ട..... (ജോയ് ) മാഷ് സാരമില്ലെന്ന മട്ടിൽ ചിരിച്ചു.. ****** അവിടെ നിന്നും വേഗം തറവാട്ടിൽ വന്നു..ദേഷ്യം അടക്കാൻ വല്ലാതെ പാട്പ്പെട്ടു.... അവന് എപ്പോഴും അവിടെ പോകാൻ എന്താ ഇത്രയും ഉത്സാഹം.... ഇനി വല്ല ഉദ്ദേശം വെച്ചാണെങ്കിൽ കൊല്ലും ഞാൻ...... ഹാളിൽ എത്തിയതും സോഫയിലിരുന്ന് മാസിക വായിച്ച് ചിരിക്കുകയാണ് ഭദ്ര... അത് കണ്ടതും ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറച്ചു..... ടി.............. ഒറ്റ അലർച്ച കൈയിലിരുന്ന മാസിക നിലത്ത് വീണു..... പല്ല് കടിച്ച് അവൾ അവനെ നോക്കി.... തനിക്കെന്തിന്റ കേടാ.... ഇങ്ങനെ കിടന്നലറി മനുഷ്യന്റെ ജീവനെടുക്കുവല്ലോ??? നിലത്ത് കിടന്ന മാസികയെടുത്തുകൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു..... നിന്നെ ഇവിടെ ശബളം തന്ന് നിർത്തിയത് ഇമ്മാതിരി കോപ്പുകൾ വായിച്ച് രസിക്കാനല്ല...... പോയ്‌ ജോലി നോക്കടി...... ടോ ടോ.... അധികം അഹങ്കരിക്കല്ലേ.... എന്റെ ജോലി ഞാൻ നല്ല വെടിപ്പായി ചെയ്യും....കൂടുതൽ ചെയ്യിക്കാൻ നിൽക്കല്ലേ...... ഇടുപ്പിൽ കൈ വെച്ച് അവൾ പറഞ്ഞതും പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവൻ റൂമിലേക്ക് പോയ്‌...... അവൻ പോകുന്നതും നോക്കി അവൾ വാ തുറന്ന് നിന്നുo. എന്ത്‌ പറ്റി ഇയാൾക്ക് ഒന്നും മിണ്ടാതെ പോകുന്നു..... അവൾ ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞു..... അന്ന് ഭദ്രയുടെ അടുത്ത് അവൻ പോയില്ല. എന്തുകൊണ്ടോ ബാലന്റെ മുഖം മനസ്സിൽ വന്നു തെളിയും... ജോയ് വിളിച്ച് അവനെ തിരക്കി.... എന്തോ കാര്യത്തിനായി അവന് എവിടെയോ പോകാണമായിരുന്നു...

********** രാവിലെ അവനെ എന്റെ കൈയിൽ കിട്ടിയാലുണ്ടല്ലോ................. ചാടി തുള്ളി മുറിയിലേക്ക് വരുന്ന ഭദ്രയെ കണ്ടതും രാധമ്മയ്ക്ക് ചിരി പൊട്ടി..... അപ്പടി ചെളിയായി വരുവാണ് പെണ്ണ്..... രാധമ്മയുടെ ചിരികണ്ടതും അവൾ ഒന്ന് കൂർപ്പിച്ച് നോക്കി.. അത് കണ്ടതും രാധമ്മ ചിരി നിർത്തി..... എന്ത്‌ പറ്റിയതാ ഭദ്രമോളെ ഈ രാവിലെ തന്നെ എന്തെങ്കിലും കുരുത്തക്കേട് കാണിച്ചോ? ഏഹ്..... ഞാനൊന്നും കാണിച്ചില്ല രാധമ്മേ ഇവിടെ വരുന്നതിന് മുന്നേ ഒന്ന് അമ്പലത്തിൽ പോകാൻ ഇരുന്നതാ വഴിയിൽ വെച്ച് ഒരു കാലമാടൻ ദാ ചെളി തെറിപ്പിച്ച് ഒറ്റ പോക്ക് കണ്ടില്ലേ....... കലിയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു... കഷ്ട്ടമായി പോയല്ലോ മോളെ.... ഒരു കാര്യം ചെയ് കുളിച്ച് ദാ അലമാരയിൽ നിന്നു എന്റെ ഒരു സാരി എടുത്ത് ചുറ്റി അമ്പലത്തിൽ പൊയ്ക്കോ മുടക്കണ്ടാ....... ഓഹ് അതൊന്നും വേണ്ട...ഇനി എനിക്ക് വയ്യാ പോകാൻ.... അങ്ങനെ പറയല്ലേ ദേവി കോപിക്കും.... രാധമ്മ പറയുന്നത് കേൾക്ക് അതിൽ ഒരു സാരി ചുറ്റി വേഗം അമ്പലത്തിൽ പോകാൻ നോക്ക് ചെല്ല്..... പക്ഷെ രാധമ്മേ...... ചെല്ല മോളെ........ പിന്നെ ഒന്നും എതിർത്ത് പറയാൻ അവൾക്ക് തോന്നിയില്ല.... ഒന്ന് ചിരിച്ച് അലമാരയിൽ നിന്നുo ഒരെണ്ണമെടുത്ത് രാധമ്മയെ നോക്കി.... അത് മതിയോ.... നിനക്ക്.... കൈയിലിരിക്കുന്ന സെറ്റ് സാരിയിൽ നോക്കി രാധമ്മ ചോദിച്ചതും അവൾ മതിയെന്ന് തലയാട്ടി..... എന്നാ കുളിച്ച് മാറിക്കോ....??? അത് കേട്ടതും തലയാട്ടി അവൾ ബാത്‌റൂമിൽ കേറി.......... പെട്ടെന്ന് തന്നെ കുളിച്ച് ബ്ലൗസും അടിപ്പാവാടയും ഉണ്ടുത്ത് ഇറങ്ങി. രാധമ്മേ ഞാൻ വേറെ മുറിയിൽ പോയ്‌ സാരിയൊക്കെ ഉടുത്ത് സുന്ദരിയായിട്ട് വരാം......

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ എല്ലാം ചുറ്റി അവിടെ നിന്നും നടന്നു..... അതെന്താ മോളെ ഇവിടെ നിന്ന് സുന്ദരിയായാൽ??? അത് ഞാൻ വരുമ്പോൾ രാധമ്മ കണ്ടാൽ മതി... അല്ലാതെ കണ്ടാൽ ഒരു ഭംഗിയില്ല അതാ.... ഒരു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞ് ഭദ്ര പോകുമ്പോൾ രാധമ്മ ചിരിച്ചു പോയ്‌ പാവം കുട്ടി ഇതുപോലെ നല്ല സാരിയൊന്നും അവൾ ചുറ്റിയിട്ടില്ല... അതാ എന്റെ മോൾക്ക് ഇത്രയും സന്തോഷം.... അവർ അവൾ പോകുന്നതും നോക്കി പറഞ്ഞു..... ******** പെട്ടെന്ന് കണ്ട റൂമിന്റെ മുന്നിൽ അവളെത്തി.... കണ്ട റൂമിന്റെ മുന്നിൽ എത്തിയപ്പോഴാണ് ശിവന്റെ കാര്യം ഓർമ്മ വന്നത്.... ഒരിക്കൽ ഈ റൂമിന്റെ അടുത്ത് വന്നതിന് വായിലിരിക്കുന്നത് നന്നായി കേട്ടതാ... വീണ്ടും...... ആ വരുന്നത് പോലെ നേരിടും.. അതും പറഞ്ഞ് അവൾ ഡോർ തുറന്നു..... ചുറ്റും കണ്ണുകൾ പരതി.... മനോഹരമായ മുറി....... ചുമരിൽ ശിവന്റെ കുഞ്ഞിലത്തെ ഫോട്ടോകൾ..... അവന്റെ അച്ഛൻ അമ്മ എല്ലാരുടെയും ഫോട്ടോ..... അച്ഛന്റ്റെ ചാരു കസേരയും ഹാർമോണിയവും അവിടെയിരിക്കുന്ന വളകളും പൊട്ടും നിറഞ്ഞ കുടുക്കയും കണ്ടപ്പോൾ ഇത് അച്ഛന്റ്റെയും അമ്മയുടെയും മുറി ആണെന്ന് മനസ്സിലായി.... കസ്തുരിയുടെ ഗന്ധം അവിടെ വ്യാപിച്ചു... അവളെകടന്ന് ഇളം തെന്നൽ തലോടി..... വല്ലാത്തൊരു മരവിപ്പ്..... ഇറങ്ങി പോയാലോ.....??? എന്നുവരെ ആലോചിച്ചു........ പക്ഷെ ഇനി നിന്നാൽ അമ്പലത്തിലെ നടയടയ്ക്കും..... രണ്ടും കൽപ്പിച്ച് രാധമ്മ തന്ന സാരി ചുറ്റി...... എന്ത്‌ ഭംഗിയാണ്.... താനും ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട് ഇതുപോലെ നല്ലത് ചുറ്റാൻ.....

കണ്ണാടി മുന്നിൽ നിന്ന് സാരി ചുറ്റി. മുടി ചിക്കി കുളിപിന്നൽ കെട്ടി....നേരത്തെ ഒട്ടിച്ച കറുത്ത വല്യ പൊട്ട് തൊട്ടു.... കണ്ണിൽ കരിമഷി പടർന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അതിനൊരു അഴക്കുണ്ട്...... ശരിക്കും നാടൻ സുന്ദരി..... പെട്ടെന്ന് ഡോർ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടത് ഞെട്ടി അവിടേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ അമ്പരപ്പോടെ നിൽക്കുന്ന ശിവൻ... ഭദ്ര ആകെ വല്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു.....താൻ ചെയ്തത് തെറ്റാണ്... ശിവന്റെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും മുറിയിൽ അനുവാദമില്ലാതെ കേറി... ഇനി....... ഒന്ന് ആലോചിച്ച് കഴിയുന്നതിന് മുന്നേ കാറ്റു പോലെ ശിവൻ വന്ന് അവളെ ഇറുക്കെ പുണർന്ന് കഴുത്തിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി.... പൊള്ളി പിടഞ്ഞ് ശ്വാസം കിട്ടാതെ അവൾ തരിച്ചു പോയ്..... അവനെ തെള്ളി മാറാൻ നോക്കുമ്പോഴും ഉരുക്കു വലയത്തിൽ പെട്ടപോലെ അവന്റെ ഇരുമ്പ് കൈകളിൽ അവൾ പിടഞ്ഞു പോയ്‌..... വിട്.... എന്നെ വിടാൻ....... അവളുടെ സർവ്വ ശക്തിയിൽ ശിവനെ അകറ്റി ആ കവിൾ അടിച്ച് പൊട്ടിക്കാൻ അവളുടെ കൈ തരിച്ചു. പക്ഷെ അവളുടെ അലർച്ചയൊന്നും അവൻ കേട്ടില്ല... തോളിൽ നനവ് അറിഞ്ഞതും അവൾ ഞെട്ടി അവനെ അടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന കൈകൾ പിൻവലിച്ചു..... ശിവന്റെ ഓരോ കണ്ണീർ തുള്ളികളും അവളെ ചുട്ട് പൊള്ളിച്ചു..... ശി.... ശി... അവൾക്ക് വാക്കുകൾ കിട്ടിയില്ല.... ഞാ... ഞാൻ... അ.. അമ്മേ..മ്മേ... നീ.... നിന്നെ,.. പെട്ടെന്ന്.. ക.. കണ്ടപ്പോൾ ഓർത്തു.. പോ... പോയ്‌..........

അവളുടെ കഴുത്തിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ തോളിൽ മുത്തി വിതുമ്പലോടെ പറയുമ്പോൾ അവളുടെ ഹൃദയവും നൊന്തു......... അവന്റെ വേദനകൾ..... അത്രയും ഭീകരമായിരുന്നു.... ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് അനാഥനായവൻ അച്ഛന്റ്റെയും അമ്മയുടെയും വെള്ള പുതപ്പിച്ച ശരീരത്തിന് മുന്നിൽ ശവത്തിന് തുല്യം നിന്നവൻ.... ജീവിതം ഒരു ചോദ്യചിഹ്നമായവൻ..... അമരവദിയിലെ ശിവശങ്കരൻ..... നട്ടെല്ലുള്ളവൻ... ആണെത്തം ഉള്ളവൻ..... നെഞ്ചു വിരിച്ച് നിൽക്കുന്നവൻ... മരണത്തിന് മുന്നിൽ പോലും ഭയക്കാത്തവൻ ... പക്ഷെ അവൻ ഒരു മകനാണ്.... എല്ലാം നഷ്ടമായ ഒരു മകൻ...... അവന്റെ കണ്ണീർ അവളിൽ ആവാഹിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു... അന്ന് ആദ്യമായി അവന്റെ കണ്ണീരിൽ അവളും ഒത്തു ചേർന്നു.... അമ്മയുടെ മുറിയിൽ അവളെ അങ്ങനെ കണ്ടപ്പോൾ ഒരു നിമിഷം അവന്റെ നിയന്ത്രണം വിട്ടുപോയ്‌.... അവന് വിദേയമായി അവൾ അങ്ങനെ നിന്നും.... അടിച്ച കൈകൾ കൊണ്ട് അവൾ പോലും അറിയാതെ അവന്റെ പുറത്ത് സമാധാനിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി തട്ടി കൊടുത്തു... അപ്പോഴും അവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നുo കണ്ണീർ ഒഴുകി ഒലിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു...അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണീർ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി.............. ആ നിമിഷം അവൾ അവനമ്മയായിരുന്നു സഹോദരിയായിരുന്നു കൂട്ടുകാരിയായിരുന്നു കാമുകിയായിരുന്നു ഭാര്യയായിരുന്നു.... അപ്പോഴും ആ മുറിയിൽ കസ്തുരിയുടെ ഗന്ധം അവർക്ക് ചുറ്റുമുണ്ടായിരുന്നു.....................................................തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...