🔥എന്റെ മാത്രം : ഭാഗം 39

എഴുത്തുകാരി: അല്ലി

" തനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടവരുടെ വേദനകൾ തന്നിൽ അലതല്ലി വെണ്ണിറാകുന്നവനാണ് ജോയ്. അപ്പോൾ തന്റെ പെണ്ണിനേയും തന്റെ പൊന്നു മോളെയും ഈ അവസ്ഥയിൽ കാണുമ്പോൾ? അറിയാം തന്റെ മനസ്സിൽ മാത്രമാണ് അവൾ തന്റെ പെണ്ണെന്ന്. പക്ഷെ പ്രണയം... ഉത്തരമില്ലാത്ത ഒരുതരം വിഭ്രാന്തിയല്ലേ.....❤ നിറക്കണ്ണുകളോടെ നിലത്ത് വീണ ഭാമ അവനെ തല ഉയർത്തി നോക്കി.അ കണ്ണിൽ ഒരു തരo നിസ്സഹായവസ്ഥ മാത്രമാണ്. പൊന്നു മോൾ ഓടി അവന്റെ കാലിൽ വട്ടംചുറ്റിപ്പിടിച്ച് കരഞ്ഞു..... കുഞ്ഞിപ്പെണ്ണിന്റ തലയിൽ തലോടി ഭാമയെ നിലത്ത് നിന്ന് എഴുന്നേൽപ്പിച്ച് നിർത്തി.

അവളുടെ കണ്ണീർ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ തുളച്ച് കേറി അതിൽ നിന്നും ചോര പൊടിയിച്ചു അവളെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് നെറ്റിയിൽ നെറു മുത്തം ചേർക്കാൻ ഒരുപാട് കൊതിക്കുന്നുണ്ട്. തന്റെ പൊന്നു മോളെയും തന്റെ പെണ്ണിനെയും ചുംബനങ്ങൾ കൊണ്ട് മൂടാൻ അവൻ കൊതിച്ചു. പക്ഷെ അതിനേക്കാൾ അവർക്ക് ഈ ഗതി വരുത്തിയവന്റെ മുഖം അവന്റെ മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു നിന്നും. " എടാ നായിന്റെ മോനെ.... നിനക്ക് കിട്ടിയതൊന്നും മതിയായില്ലാ. അല്ലേടാ തന്തയില്ലാ കഴുവറടാ മോനെ..... " രണ്ടാളെയും അവനിൽ നിന്നും മാറ്റി അലറിക്കൊണ്ട് രാജന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് അവൻ ആഞ്ഞ് ചവിട്ടി. അവൻ നിലത്തേക്ക് തെറിച്ച് വീണു.

അവിടെ നിന്നവരൊക്കെ പേടിയോടെ അവനെ നോക്കി. " എന്റെ മണ്ണിൽ വന്ന് ആണത്തo കാണിക്കാൻ നോക്കണ്ടടാ ജോയ്. ഇതെന്റെ മണ്ണാ ഇവൾക്കോ ഇവളുടെ മോൾക്കോ യാതൊരു അവകാശവും ഇവിടെ യില്ല. ഇനി നി എന്നെ തല്ലി കൊന്നാലും ഇവൾ ഇവിടെ ഇനി വാഴില്ലാ. നിലത്ത് നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് ക്കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞതും ജോയ് വീണ്ടും അവനെ അടിക്കാനായി പോയ്‌ പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും ഭാമ അവന്റെ കൈ യിൽ പിടിച്ച് വേണ്ടെന്ന് തലയാട്ടി. ജോയ് രുക്ഷമായ് അവനെ നോക്കി. രാജാ ഇങ്ങനെ ദ്രോഹം ചെയ്യരുത്. ഞാൻ നിന്റെ കാല്..... എന്തിനാടി ഈ #₹₹%*മോന്റെ കാല് നി പിടിക്കുന്നത് ഏഹ്....... ഇതവന്റെ മണ്ണാണെന്ന് പറഞ്ഞത് കെട്ടില്ലേ.....

ജോയ് അവളെ തന്നോട് വലിച്ച് ചേർത്തു ക്കൊണ്ട് പറയാം. ഭാമ ദേഷ്യത്തോടെ എന്നാൽ കണ്ണിരോടെ അവനെ പിടിച്ച് മാറ്റി. "നിങ്ങൾക്കങ്ങനെ പറയാം. ഇതെന്റെ ഏട്ടൻ ഉറങ്ങു്ന്ന മണ്ണാ... എന്റെ ഏട്ടന്റെ വിയർപ്പാ ഈ വീട് ..... ഞാനും എന്റെ മോളും വേറെ എവിടെ പോകും......... ഏഹ്..... " ഒഴുകിവരുന്ന കണ്ണീരിനെ തുടച്ച് മാറ്റിക്കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു. " നിന്റെ കെട്ടിയോൻ നി ഇങ്ങനെ കരയാനാണോ ആഗ്രഹിച്ചത്. കണ്ടവന്റെ വിഴുപ്പിൽ അമരനാണോ അവൻ ആഗ്രഹിച്ചത്?

നിന്റെ മോളെ ഈ തന്തയില്ലാത്തവന്റെ മുന്നിൽ കരയിക്കാനാണോ ആഗ്രഹിച്ചത്..?? ആണോ... ആണോ ഭാമ കൊച്ചേ.." അവളുടെ തോളിൽ കൈ ചേർത്ത് ജോയ് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളും അലറി കരഞ്ഞു പോയ്‌. അ കണ്ണീരിൽ തന്റെ പ്രാണന്റെ പൊലിഞ്ഞു പോയ സ്വപ്നത്തിന്റ ബാക്കി പത്രമായ അ കുഞ്ഞു വീട് മാത്രമായിരുന്നു. " നിന്റെയൊക്കെ നാടകം എന്റെ മണ്ണിൽ വേണ്ടാ. ഇപ്പോൾ ഇറങ്ങി പൊയ്ക്കോണം നിന്റെ പെട്ടിയും കിടക്കയും മെടുത്ത്. അഥവാ ഇനി നിയമംക്കൊണ്ട് നേരിടനാണെങ്കിൽ അങ്ങനെയും ആകാം." രാജന്റെ പുച്ഛത്തോടെ യുള്ള വാക്കുകൾ ആ പെണ്ണിന്റ ഹൃദയം തകർത്തു . കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെ വെച്ച് എവിടെ പോകും താൻ? എങനെ ജീവിക്കും??

കൊച്ചു പ്പെൺക്കുഞ്ഞിനെപോലും ഉടുപ്പില്ലാതെ മിറ്റത്ത് നിർത്താൻ പറ്റാത്ത കാലത്ത് തന്നെയും തന്റെ മോളേയും തെരുവിൽ ഇറക്കി വിട്ടല്ലോ മഹാപാപി. രാജാ ഞാൻ ഒന്നും കൂടി പറയുവാ. ഇവളെയും കൊച്ചിനെയും വിട്ടേരെ. നിനക്കെത്ര വേണമെന്ന് പറ .... എത്ര പണം വേണമെങ്കിലും ഈ ജോയ് നിന്റെ കാൽ ക്കിഴിൽ വെച്ച് തരും. ഈ വീട് അവൾക്ക് കൊടുത്തേരെ. അവൾക്ക് വേണ്ടി അവൻ താഴ്മ യോടെ പറഞ്ഞു. അത് പുച്ഛിച്ച് വീടിന്റെ വാതിൽ പൂട്ടി. താക്കോൽ കറക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ ജോയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. "

എനിക്കെന്താ വേണ്ടതെന്ന് അന്നേ ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞതാ. ദാ ഇപ്പോഴും പറയുന്നു. ഒരേ ഒരു രാത്രി അവളെ എനിക്ക് വേണം. കൊതി തിരുന്നത് വരെ...... എന്താ പറ്റുവോ ഏഹ് " അവൻ കേൾക്കാൻ പാകത്തിൽ രാജൻ പറഞ്ഞതും ജോയുടെ മുഖം വലിഞ്ഞു മുറുകി. രക്തയോട്ടം വർധിച്ച് ഞരമ്പ് തെളിഞ്ഞ് വന്നു. കണ്ണുകൾ ചുവന്നു വന്നു. അവനെ അടിക്കാനായി പോയതും ഭാമയും പൊന്നു മോളും അവനെ പിടിച്ച് മാറ്റി. വേ... വേണ്ടാ ജോയിച്ചാ... കൊച്ചച്ഛൻ ചീത്തയാ.........

പൊന്നു മോൾ വിതുമ്പി പറഞ്ഞു. " നിനക്കെന്നെ ശരിക്കും അറിയത്തില്ല രാജാ..... " അവനെ പിടിച്ച് മാറ്റുന്നതിനിടയിൽ ജോയ് പറഞ്ഞു." "അവൻ പുച്ഛിച്ച് ചിരിച്ചു. അയൽക്കാര് താടിക്ക് കൈ കൊടുത്ത് നിൽക്കുന്നുണ്ട്..... ചിലർ അടക്കം പറയുന്നുണ്ട്. ചിലർ നോക്കി നിന്ന് രസിക്കുന്നു.. " എന്താടാ നായിന്റെ മക്കളെ നോക്കി നിൽക്കുന്നത്. പൊയ്ക്കോണം എല്ലാo .ഇത്രയും നേരം ഈ പെണ്ണും കൊച്ചും ഇവിടെ നിന്ന് കരഞ്ഞപ്പോൾ ഒന്ന് ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ പ്പോലും വരാത്ത നായക്കൂട്ടങ്ങൾ..... പൊയ്ക്കോ " ജോയ് അലറിയതും എല്ലാവരും അവരവരുടെ വീട്ടിലേക്ക് ഓടി. രാജൻ അവരെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് വണ്ടിയിൽ കേറി മുന്നോട്ട് പോയ്‌. അവൻ പോകുന്നത് മുഷ്ടി ചുരുട്ടി നിന്നും.

എല്ലാം തകർന്ന് ഭാമ നിലത്തേക്ക് വീണു. 🔥പെണ്ണ്.🔥അതേ അവളൊരു പെണ്ണായിരുന്നു, ഒരു മോളായിരുന്നു ഒരു ഭാര്യയായിരുന്നു ഇപ്പോൾ ഒരമ്മയും. ഭർത്താവ് മരിച്ചിട്ടും ആരുടെയും തുണ യില്ലതെ അവൾ ജീവിച്ചു. മോളെ പട്ടിണിയില്ലാതെ നോക്കി. തല ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച് ജീവിച്ചു പക്ഷെ എവിടെയാണ് തനിക്ക് പിഴച്ചത് ??? "വിശ്വാസം ". അനിയനെ പോലെ കണ്ടവനെ വിശ്വസിച്ചു. അവന്റെ മണ്ണിൽ വീട് വെച്ചു. തെറ്റായിരുന്നു അത് മാത്രം തെറ്റ്. പക്ഷെ ആ തെറ്റ് കൊണ്ട്....... അവളുടെ മനസ്സിൽ ഒരുപാട് അങ്കലാപ്പ് ഉണ്ടായി. " നിലത്ത് കിടന്ന ബാഗ് എടുത്ത് ജോയ് അവൽക്കരികിലേക്ക് വന്നു. അവളുടെ കൂടെ നിലത്ത് മുട്ട് കുത്തിയിരുന്നു. അവളുടെ മുഖം കൈ കുമ്പിളിലെടുത്തു. "

" നിന്നേയും മോളെയും ഇട്ടേച്ച് പോകില്ലടി ഞാൻ...... ഞാൻ കൊണ്ടുപോകും. എന്റെ വീട്ടിലേക്ക്... വന്നോണം..... " അത്രയുo അവൻ പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ആർത്തുക്കരഞ്ഞുക്കൊണ്ട് അവൾ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു..... അലറിക്കരഞ്ഞു ഒരുപാട് ഒരുപാട്. നെഞ്ച് പൊട്ടി..... പൊന്നു മോളും കൂടെ കരഞ്ഞു..... വിതുമ്പലോടെ...... അവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണീർ പൊടിഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളുടെ തലയിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് മറു കൈ കൊണ്ട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു. അപ്പോൾ അവൾക്ക് അത് ആശ്വാസമായിരുന്നു. തെല്ലു ആശ്വാസമായതും അവനിൽ നിന്നും മാറി അവൾ എഴുന്നേറ്റു. മുഖത്ത് നിർവികാരം മാത്രം. പൊന്നു മോളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു. ജോയ് എഴുന്നേറ്റ് അവളെ നോക്കി.

ഒരുതരം നിർവികാരം മാത്രം. വാ.... ജോയ് അവളോടായ് പറഞ്ഞതും ഭാമ മുഖം ഉയർത്തി അവനെ നോക്കി ഞാനും എന്റെ മോളും എങ്ങോട്ടുമില്ല ജോയ് പൊയ്ക്കോ. അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അവൾ പറഞ്ഞു. അമ്മാ..... പൊന്നു മോൾ മുഖം ഉയർത്തി അവളെ വിളിച്ചു എങ്ങോട്ടുമില്ലെന്നോ... പിന്നെ എവിടെ പോകും നീ എന്റെ മോളെ കൊണ്ട് ഏഹ്?? ജോയ് ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. അറിയില്ലെനിക്ക് പക്ഷെ നിന്റെ കൂടെ യില്ല. നോക്ക് ഭാമ ക്കൊച്ചേ നിന്നെയോ ഈ കൊച്ചിനെയോ ഒറ്റയ്ക്കാക്കി ഈ ജോയ് എവിടെയും പോകില്ല.. എന്റെ കൂടെ വരാൻ നോക്ക്. ഇല്ലെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ . എവിടെയെങ്കിലും പോയ്‌ ഞങൾ ചത്താലും ശരി നിന്റെ കൂടെ വരില്ല. മനസ്സിൽ പലതും വെച്ചിട്ട്.

ബാക്കി പറയാൻ മുഴുപ്പിക്കാതെ ജോയുടെ കൈ അവളുടെ കവിളിൽ പതിഞ്ഞു. അടി കിട്ടിയ ശക്തിയിൽ അവൾ വേദനക്കൊണ്ട് കണ്ണീരോടെ അവനെ നോക്കി. ആ മുഖത്ത് ദേഷ്യം അധികമായിരുന്നു. പൊന്നു മോൾ ഒന്നും ചെയ്യല്ലേന്നും പറഞ്ഞ് അവനെ ഇറുക്കെ പിടിച്ചു. ഇനി ഒരക്ഷരം നി മിണ്ടരുത്. എന്റെ കൂടെ നീയും കൊച്ചും വന്നേ പറ്റു. തൂക്കിയെടുത്തായാലും ഈ ജോയ് കൊണ്ടുപോകും. ഇനി നിനക്ക് എന്റെ കൂടെ നിൽക്കാൻ ഇഷ്ട്ടമല്ലെങ്കിൽ ഒരു വാടക വിടെടുത്ത് ഞാൻ തരും. മരിയാദയ്ക്ക് വരാൻ നോക്കിക്കോ. തല താഴ്ത്തി ഭാമ കരഞ്ഞു. മനസ്സ് ഒരിക്കലും അവന്റെ സഹായം തേടാൻ അനുവദിക്കുന്നില്ല.

അഹങ്കാരം എന്ന വാക്ക് ക്കൊണ്ട് മറ്റുള്ളവർ അതിനെ കാണും പക്ഷെ.അവളുടെ അവസ്ഥ അതവൾക്ക് മാത്രം അറിയാം ❤ അമ്മേ ജോയിച്ചൻ പാവാ... നമ്മക്ക് പോകാമ്മേ... ഇല്ലെങ്കിൽ കൊച്ചച്ചൻ വീണ്ടും വരും... പോകാംമ്മേ........ പൊന്നു മോൾ സാരിത്തുമ്പിൽ പിടിച്ച് വിതുമ്പലോടെ പറഞ്ഞതും കുഞ്ഞി പെണ്ണിനെ മാറോട് ചേർത്ത് അവൾ തുരു തുരെ ഉമ്മ വെച്ചു. അത് കണ്ടുകൊണ്ട് ജോയും "ദേ എന്നെ താഴെയിറക്കാനാ പറഞ്ഞത്. എന്റെ സ്വഭാവം മാറ്റരുത്. ഇറക്കടോ.. ഇറക്കാൻ." അവളെ എടുത്ത്ക്കൊണ്ട് വഴിയിൽ ക്കൂടി നടന്നു വരുന്ന ശിവന്റെ നെഞ്ചിലിടിച്ച് കൊണ്ട് ഭദ്ര പറഞ്ഞതും ശിവൻ അത് കാര്യമാക്കാതെ മുന്നോട്ട് നടന്നു. .

" ഒരു പ്രാവിശ്യം എന്നെ നിലത്ത് ഒന്ന് നിർത്തി നോക്ക് അമ്മിക്കല്ലെടുത്ത് നിങ്ങളുടെ നട്ടപ്പുറത്ത് ഞാൻ എറിയും " " നി ഞൊട്ടും അമ്മിക്കല്ലൊക്കെ ഞാൻ എന്നേ യെടുത്ത് ആക്കിറിക്ക് കൊടുത്ത്. ഈ എന്നോടാ നിന്റെ ഭിക്ഷണി " ശിവൻ പുച്ഛിച്ചു. " നിങ്ങൾക്കിതെന്തിന്റെ കേടാ. ആൾക്കാരൊക്കെ നോക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ...... എന്നെ ഇറക്ക്. " " നോക്കിയാലെന്താ അവന്റെ അച്ചിമാരെ യൊന്നും അല്ലല്ലോ ഞാൻ ഇങ്ങനെ എടുത്തോണ്ട് പോകുന്നത്. എന്റെ പെണ്ണുംപിള്ളയേ അല്ലേ " " എന്നെക്കൊണ്ട് കൂടുതൽ പറയിപ്പിക്കരുത് അമരവദിയിലെ ശിവ ശങ്കരാ. വണ്ടി കുഴിയിൽ കൊണ്ട് ചാടിപ്പിച്ച് എന്നെ മറിച്ചിട്ടിട്ട് എടുത്തോണ്ട് പോകുന്നു. "

" ഞാൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞതല്ലേടി എന്നെ പിടിച്ചിരിക്കാൻ. തറവാട് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഉടനെ പിടിത്തം വിടാൻ ആര് പറഞ്ഞു. അതുകൊണ്ടല്ലേ കൈപ്പൊട്ടി നീ യെന്റെ കൈയിലായത് ഏഹ് "അവളെ ഒന്ന് ഉയർത്തി നേരെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു. "എടോ മണ്ടാ അതിന് എന്റെ കാലിന് കുഴപ്പമില്ലല്ലോ ... കൈയല്ലേ ഇച്ചിരി പൊട്ടിയത് എന്റെ തമ്പുരാനെ ആ വണ്ടി ശരിയായായിരുന്നെങ്കിൽ എനിക്ക് ഈ ഗതി വരുമായിരുന്നോ?? അവൾ ആരോടെന്നില്ലാതെ പറയുന്നത് കേട്ട് അവന് ചിരി വന്നു. തറവാട് എത്താറായതും അവന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തതും ഭദ്ര പോക്കെറ്റിൽ നിന്നും ഫോൺ എടുത്ത് അവന്റെ ചെവിയിൽ വെച്ച് കൊടുത്തു. ഹാലോ.....

മറുവശത്ത് നിന്നുള്ള കാര്യങ്ങൾ കേട്ടതും അവൻ ഞെട്ടി അങ്ങനെ നിന്നും. ഭദ്ര ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ അവന്റെ കൈയിൽ ത്തന്നെ കിടന്നു. ഞാൻ ഇപ്പോൾ വരാം. അത്രയും പറഞ്ഞ് അവളെ നിലത്തേക്കിറക്കി ഫോണും മേടിച്ച് ശിവൻ തിരിഞ്ഞോടി..... എവിടെ പോവാ..... പുറകിൽ നിന്നും അവൾ പറയുന്നത് അവൻ കേട്ടില്ല. രാത്രി കരഞ്ഞു തളർന്ന് അമ്മച്ചിയുടെ മടിയിൽ ഭാമ കിടന്നു. പൊന്നു മോൾ കൊച്ചു ടീവി കണ്ടുകൊണ്ട് ഒരേയിരുപ്പാണ്. ജോയ് ഉമ്മറത്തിരിക്കുകയാണ്. ശിവൻ മിറ്റത്ത് അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും നടന്നു. ഒന്ന് നിന്ന് അവൻ ജോയേ നോക്കി. "അവന്റെ കാല് തല്ലിയൊടിക്കണം ജോയ് വാടാ....." പല്ല് കടിച്ച് ശിവൻ പറഞ്ഞതും ജോയ് ഉമ്മറത്ത് നിന്നും എഴുന്നേറ്റു. " കാല് നീയെടുത്തോ. ബാക്കിയെല്ലാം എനിക്ക് വേണം... " വലിഞ്ഞു മുറുകിയ മുഖത്തോടെ അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൻ ജിപ്സിയുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി പിന്നാലെ ശിവനും..............................തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...