❣️എന്റെ പ്രാണനായ് ❣️: ഭാഗം 34

രചന: ചിലങ്ക

എന്താ ഇത്...? ദേഷ്യത്തോടെ ദിയ ഞങ്ങളോട് ചോദിച്ചു.. എന്ത്? 😏 ഇവിടെ എന്തൊക്കെയാ നടക്കുന്നെ എന്ന്?? കണ്ടിട്ട് മനസിലായില്ലേ... അമേരിക്കയിൽ ഒക്കെ തന്നെ അല്ലെ.. വളർന്നത്... ഒരു കൂസലും ഇല്ലാതെ അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിക്കുന്നതിനു ഞാൻ മറുപടി കൊടുത്തു.. എബി... Plz... ശ്വാസം വലിച്ചുവിട്ട് ദേഷ്യം നിയന്ത്രിച്ചു അവൾ എന്നോട് പറഞ്ഞു... നീ ഇത്ര ദേഷ്യം കാണിക്കാൻ എന്താ ഇവിടെ ഉണ്ടായേ?? നീ എന്തിനാ ഇവിടേക്ക് വന്നത്... ഓഹോ.. അപ്പൊ ഞാൻ നിന്റെ റൂമിലേക്ക് വന്നത് ആയി prblm.. നിങ്ങൾ കാണിച്ചതിൽ പ്രശ്നം ഇല്ലല്ലേ.?? ഞങ്ങൾ husbend and wife ആണ്..ഇവിടെ കാണിച്ചതിൽ ഞാൻ തെറ്റ് കാണുന്നില്ല.. പിന്നെ.. ചാരി ഇട്ടിരുന്ന മുറി അനുവാദം ചോദിക്കാതെ വന്നത് നീ. ആണ്.. ഛെ... നാണം ഇല്ലേ.. നിനക്ക്.. നിനക്ക് ഇവൾ ചേരില്ല... സമ്മതിക്കില്ല ഞാൻ... ഇവളെ നിനക്ക് വേണ്ട.. പെട്ടന്ന്ഉള്ളത് ആയതിനാൽ എനിക്ക് അവനെ തടയാനും കഴിഞ്ഞില്ല... പതിയെ ഞാനും അവനൊപ്പം ചേർന്നിരുന്നു... പെട്ടന്നാണ് വാതിൽക്കൾ നിന്ന് എന്തോ പൊട്ടുന്ന ശബ്‌ദം കേട്ടത് നോക്കുമ്പോ ചാരി ഇട്ടിരുന്ന വാതിൽ തുറന്ന് ചായ കപ്പ്‌ താഴെ ഇട്ട് ഞങ്ങളെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കുന്ന ദിയ... അവളിലെ ഇങ്ങനെ ഒരു ഭാവം ഞാൻ ആദ്യമായി കാണുകയായിരുന്നു...അവളുടെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് കളിയായി മാത്രമേ എബി മറുപടി പറഞ്ഞോളു.. എന്നാൽ ഇപ്പോ അവൾ പറഞ്ഞത് അത് എന്തോ എനിക്ക് സ്വീകര്യമായിരുന്നില്ല.. ഹഹഹ....

എന്തൊക്കെയാ നീ ഈ പറയുന്നത്... Look diya.. നിന്നെക്കാൾ എനിക്ക് ഇവൾ important ആണ്.. Because she is my wife.. My partner.. നിനക്ക് ഇവളെ ഇഷ്ടമായിട്ടില്ല എന്നെനിക് അറിയാം.. But, അത് എന്നെ ബാധിക്കുന്ന വിഷയം അല്ല...നീ ആ കാര്യത്തിൽ ഇടപെടുകയും വേണ്ട.. ഇല്ല... എനിക്ക് പറയണം.. നിനക്ക് ഇവൾ വേണ്ട.. നിനക്ക് ഞാൻ വേറെ പെൺകുട്ടിയെ എനിക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളെ പെൺകുട്ടിയെ വിവാഹം ചെയ്യിക്കും.. ഇവളെ ഞാൻ കൊന്നിട്ടാണെകിലും ഞാൻ അത് നടത്തും.... അത് അവൾ പറഞ്ഞു അവസാനിക്കുമ്പോൾ എബിയുടെ കൈകൾ വായുവിൽ ഉയർന്നുതാന്നു... നിറമിഴിയാലേ കവിളിൽ കൈ വെച്ച് എരിയുന്ന നോട്ടമായി അവൾ ഞങ്ങൾക്ക് നേരെ നിന്നു... ദിയ... നിന്റെ behaving കൂടുതൽ ആയി നീ എന്നിൽ freedom എടുക്കുന്നുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം.. പക്ഷെ കാളികൂട്ടുകാരി അല്ലെ എന്ന് കരുതി അതിന് നിന്ന് തരുമ്പോ നീ അധികം കളിക്കരുത്... ഇവൾ എന്റെ ഭാര്യ ആണ്.. എന്റെ ഒരേഒരു അവകാശി... അവളെ കൊല്ലും എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അത് എന്നെ കൊല്ലുന്നതിനു സമം... ഇനി മേലാൽ ഇതുപോലെ വല്ലതും നിന്റെ നാവിൽ നിന്ന് വരുകയോ, പ്രവർത്തിക്കുകയോ ചെയ്താൽ.... എബിയുടെ മറ്റൊരു മുഖം നീ കാണും...

എന്നെ ചേർത്ത് നിർത്തി അത്രയും പറഞ്ഞു അവൻ ഷെൽഫ് നിന്നും ചാവി എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.. അവൻ പോകുന്ന വഴിയേ ഞാൻ നോക്കി നിന്നു... തിരിഞ്ഞു അവളുടെ ഭാവം എന്താണെന്ന് കൂടി അറിയാത്തതിനാൽ ഒന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ ഞാൻ പ്രേതീക്ഷിച്ചതുപോലെതന്നെ എന്നെ ചുട്ടുകൊല്ലാൻ പാകത്തിന് എരിയുന്ന കണ്ണുകളോടെ അവൾ എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നു... നീ ചെവിയിൽ നുള്ളിക്കോ... നിങ്ങളെ ഞാൻ പിരിച്ചിരിക്കും... മരണം കൊണ്ടാണെങ്കിൽ അങ്ങനെ... നിന്നെപ്പോലെ low class കാർ ഒരിക്കലും എന്റെ എബിക്ക് ചേരില്ല... നീ ഒരു ചുക്കും ചെയ്യില്ല.. അവൻ പറഞ്ഞിട്ട് പോയത് നീയും കേട്ടതല്ലേ... ഇപ്പോ കിട്ടിയത് പോലെ ഇനിയും വാങ്ങി കൂട്ടാൻ നിൽക്കാതെ മോൾ പോകാൻ നോക്ക്... ടി..... അലറണ്ട... Get out... പറഞ്ഞിട്ടും പോകാതെ നിൽക്കുന്ന അവളോട് ഞൻ വീണ്ടും പറഞ്ഞു.. I say get out.. അതുകൂടെ ആയതും എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി അവൾ മുറിവിട്ടിറങ്ങി... ഒരു നിശ്വാസത്തോടെ ഞൻ കട്ടിലിലേക്ക് ഇരുന്നു... അവളുടെ ഓരോ ഭാവകളും എന്നെ കൂടുതൽ ഭയപ്പെടുത്തി... ഒരുതരം ഭ്രാന്തമായ അവസ്ഥയോടെ ആണ് അവൾ സംസാരിക്കുന്നത് പോലും... ഇന്ന് ആദ്യമായി ഞങ്ങളോട് അവൾ ഇങ്ങനെ പെരുമാറുന്നത്... കുറച്ചുനേരം അങ്ങനെ ഇരുന്ന്, താഴെ വീണ ചായ കപ്പ്‌ ചില്ലുകൾ മാറ്റി തുടച്ചു, ഞാൻ അവൻ കുടിക്കാതെ പോയ ചായ എടുത്ത് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു... അന്നത്തെ ദിവസം മുഴുവൻ ഞാൻ ആസ്വസ്ഥം ആയിരുന്നു...

ദിയയെ അന്ന് പുറത്തേക്ക് കണ്ടതെ ഇല്ല.. കഴിക്കാൻ ഗൗരി വിളിച്ചപ്പോ വേണ്ട.. എന്ന് പറഞ്ഞു അവളെ പറഞ്ഞു വിടുകയായിരുന്നു... എബി അവരെ കൊണ്ട് വന്നതും ആഹാരം കഴിച്ചു... പിന്നെ അവന് conference തിരക്കുകൾ ഒക്കെ ആയി അങ്ങനെ റൂമിൽ നിന്നിറങ്ങി.. രാവിലെ നടന്നതിന്റെ ഒരു കൂസലും ഇല്ലാതെ ആണ് അവന്റെ നടത്തം... ഗൗരി എന്നോട് ഓരോന്ന് ചോദിച്ചെങ്കിലും ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറി... ചായ ഗൗരി കൊണ്ടുപോയി കൊടുത്തപ്പോൾ അത് ദിയ വാങ്ങി എന്നാണ് പറഞ്ഞത്.... ഗൗരിയുടെ കൂട്ടുകാർ വന്നപ്പോ പിന്നെ.. അവരുടെ കൂടെ കൂടി... അവർ പോകാൻ നേരം വൈകിയിരുന്നു.. സന്ധ്യായി പ്രാർത്ഥനക്കും ദിയ മുറി വിട്ട് വന്നില്ല.. സ്വാമിജിയും അച്ഛനും വിളിച്ചെങ്കിലും അവൾ വന്നില്ല.. തലവേദന പറഞ്ഞു ഒഴിഞ്ഞു... അത്താഴം കഴിക്കാൻ നേരം അവളുടെ വാശിക്ക് അച്ചനും സ്വാമിജിയുന്ന സമ്മതിച്ചില്ല.. അവളെ നിർബന്ധിച്ചു ഊണ്മേശയിൽ ഇരുത്തി... ഒപ്പം ഇരുന്നു... അവൾ ആരെയും ശ്രെദ്ധിക്കുന്നില്ല എങ്കിലും ഞാൻ അവളെ നല്ലപോലെ ശ്രെദ്ധിച്ചിരുന്നു... എബിയേ നോക്കിയപ്പോ അവൻ കഴിക്കുന്നതിൽ മാത്രം ആണ് ശ്രെദ്ധ... എല്ലാവരും കഴിച്ചു അവരുടെ ഒക്കെ പാത്രം കഴുകി.. അടുക്കളയിലെ പണി എല്ലാം തീർത്തു കൊണ്ട് ഗൗരി മുറിയിലേക്ക് ഞാൻ ഞങ്ങളുടെ മുറിയിലേക്കും പോയി... അവിടെ ചെന്നപ്പോ എബി കട്ടിലിൽ ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. ഞാൻ വാതിൽ അടച്ചു കട്ടിലിന്റെ ഒരു സൈഡിയിൽ ആയി കിടന്നു..

ഞാൻ വന്നിട്ടും ആ lap നിന്നും മുഖം എടുക്കാൻ സമയം ഇല്ല.. എന്താണാവോ അതിൽ ഇത്രമാത്രം ഉള്ളത്... അവനെ കാണാതിരിക്കാൻ വേണ്ടി ഒരു സൈഡിലേക്ക് ചെരിഞ്ഞു കിടന്നു.... പെട്ടന്ന് അവന്റെ കൈകൾ സാരികിടയിലൂടെ എന്റെ വയറിലേക്ക് അരിച്ചിറങ്ങി... അവന് ആണെന്ന് മനസിലാക്കാൻ എനിക്ക് അധികം സമയം വേണ്ടിവന്നില്ല.. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവൻ പിടിച്ചപ്പോൾ തന്നെ കൈകൾ തട്ടി മാറ്റി... മുച്ചും.... എന്താ നിച്ചു.. നിനക്ക്... കുറുമ്പോട് എന്നോട് ചോദിച്ചപ്പോഴും ഞാൻ മറുപടി കൊടുക്കുക പോയിട്ട് അവനെ ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്തില്ല... ~~~~ അവൾ കയറിവന്നപ്പോ ഓഫീസിലെ ഒരു ഫയൽ crt ചെയ്ത് കൊടുക്കുവാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.. അത് ചെയ്തുകഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ കിടക്കാലോ കരുതി ആണ് അവളെ നോക്കാതെ പെട്ടന് ചെയ്തത്... പരുപാടി കഴിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോ എനിക്ക് മുഖം തരാതെ കിടക്കുന്നവളെ... അവളെ പിടിച്ചപ്പോഴേക്കും തട്ടി മാറ്റി എന്റെ കൈകൾ.. എന്താണാവോ ഇനിപ്പോ പ്രശനം... ചോദിച്ചിട്ടും ഒന്നും മിണ്ടാതെ കിടക്കുന്നവളെ ഞാൻ പിടിച്ചു എനിക്ക് നേരെ കിടത്തി... പരമാവധി ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ നോക്കി എങ്കിലും എന്റെ ബലത്തിൽ അവൾക്ക് എന്നെ അഭിമുഖരിച്ചു കിടക്കേണ്ടി വന്നു... അവളുടെ രണ്ട് കൈകളും എന്റെ കൈക്കുള്ളിൽ ആക്കി..

എന്നിട്ടും എനിക്ക് മുഖം തരാതെ വെട്ടിച്ചു കിടക്കുന്നവളെ ഞാൻ നോക്കി.. പറ.. എന്താ പ്രശനം... കുന്തം.. എന്നെ വിട്... ഓഹോ.. കുന്തം ആണ് അപ്പൊ പ്രേശ്നക്കാരൻ... അല്ലെ..?? ചിരിയോടെ ഞാൻ അവളിലേക്ക് കുനിഞ്ഞ് ചോദിച്ചു.. പോ.. അവിടന്ന്.. എനിയ ഉറങ്ങണം... അയ്യോ.. അങ്ങനെ ഇപ്പൊ നീ ഉറങ്ങണ്ട... പറയ്... എന്താ പ്രശനം? ദിയ ആണോ? എനിക്കറിയാം അവളുടെ പ്രശനം ദിയ ആണ്.. അവൾ രാവിലെ പറഞ്ഞതിൽ നിന്നൊന്നും ഇപ്പോഴും ഇവൾ മുക്തയായിട്ടില്ല... അത് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ടുതന്നെയാണ്... അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്.. എന്നാൽ അപ്പോഴും മൗനം തന്നെ ആണ് കക്ഷി... ഞാൻ പതിയെ അവളുടെ കൈകൾ അഴിച്ചു... ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ചു എന്നിലേക്ക് കൂടുതൽ അടുപ്പിച്ചു... അവൾ ഒരു പിടപ്പോടെ എന്നെ നോക്കി വീടിപ്പിക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും ഞാൻ വിട്ടില്ല... കൂടുതൽ ശക്തിയിൽ അവളെ എന്നിലേക്ക് ചേർത്തു നിർത്തി.. ~~~~~~ എല്ലാം അറിയാം എന്നിട്ട് എന്താ എന്താ ചോദിച്ചോണ്ടിരിക്ക... അതുകൊണ്ടാ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നത്... കൈകൾ എന്നിൽനിന്ന് അഴിയുന്നത് പോലെ തോന്നിയപ്പോ കരുതി കഴിഞ്ഞു എന്ന്.. പക്ഷെ.. പെട്ടന്ന് ആണ് എന്റെ ഇടുപ്പിലൂടെ അവന്റെ കൈകൾ മുറുക്കിയത്... ഞാൻ മാറാൻ ശ്രെമിക്കുംതോറും അവന്റെ കൈകൾ എന്നിൽ മുറുകി..

അവന്റെ വിരിനെഞ്ചിൽ ഞാൻ അമർന്നു... അവന്റെ കണ്ണിൽ എന്നോട്ഉള്ള പ്രണയം മാത്രമാണ് എനിക്ക് കാണാൻ സാധിച്ചത് എന്നോട് എന്തൊക്കെയോ പറയാൻ ശ്രമിക്കുന്നത്പോലെ... നിച്ചു... പെട്ടന്ന് അവനിൽ നിന്നും ആർദ്രമായി എന്നെ വിളിച്ചു.. യാതീർഷികമായി ഞാൻ പോലും അറിയാതെ ഞാൻ മൂളി... അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ തന്നെ എന്തോ എന്നെ അടുപ്പിക്കുന്നത് പോലെ... ഒന്ന് അനങ്ങാൻ പോലും സാധിക്കാതെ ഞാൻ അവനോട് ചേർന്നു കിടന്നു... എന്റെ ജീവിതം നീയാണ്... എന്റെ പ്രണനും നീയാണ്.. അത് ഈ ജന്മം മാറില്ല.. ഈ ജന്മം എന്നല്ല... വരുംജന്മത്തിലും നമ്മൾ നമ്മൾ തന്നെ ആകും... അവിടെ ഒരു ദിയക്കും സ്ഥാനം ഇല്ല.. ഞാൻ നിന്നെ വിട്ടോ നീ എന്നെ വിട്ടോ പോകില്ല... ആര് വിചാരിച്ചാലും.. അവൾ പറയുന്നതിന് അതിന്റെതായ രീതിയിൽ മറുപ്പടി കൊടുത്താൽ മതി... ഞാൻ ഉള്ളിടത്തോളം കാലം നിനക്ക് ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല... ഒരിക്കലും... എന്റെ പ്രണയത്തിനും പ്രണാനും എനിക്ക് ഉള്ളതിൽ എല്ലാം ഒരു അവകാശി ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് നീ മാത്രമായിരിക്കും.... പറഞ്ഞവസാനിപ്പിക്കുമ്പോൾ അവന്റെ ചുടുചുംബനം എന്റെ നെറുകയിൽ തലോടി... പതിയെ എന്റെ കണ്ണുകൾ അഴിഞ്ഞു അത് സ്വീകരിച്ചു.. ഒന്നും പറയുവാൻ ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ ആ നിമിഷം വാക്കുകൾ ഇല്ലായിരുന്നു എന്നതാണ് സത്യം.. തലയിൽ അവൻ പതിയെ തലോടുമ്പോൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ കിടന്ന് പതിയെ ഞാനും ഉറങ്ങിയിരുന്നു... അപ്പോഴും അവന്റെ വലംകൈയ്യിൽ എന്റെ ഇടം കൈ സുരക്ഷിതമായിരുന്നു... ഒരിക്കലും കൈവിടില്ലെന്നപോലെ..........തുടരും………..........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...