❣️എന്റെ പ്രാണനായ് ❣️: ഭാഗം 5

രചന: ചിലങ്ക

പിന്നെ എല്ലാം പെട്ടന്നായിരുന്നു.. എല്ലാവരിലും സന്തോഷം അലതല്ലി.. ഞങ്ങൾ നേരെ അറേഞ്ച് ചെയ്ത ഓഡിറ്റരിയത്തിലേക്ക് വിട്ടു.. ഓരോ തിരക്ക് കാരണം നിവിയെയോ ഋതുവിനെയോ ഒന്നും ഒന്ന് കാണാൻ പോലും പറ്റിയില്ലായിരുന്നു... ഫോട്ടോഗ്രാഫർ പറയുന്നതിന് അനുസരിച് പോസ് ചെയ്യുമ്പോഴും പപ്പ ഉള്ളത് കൊണ്ട് മാത്രം അവൻ ചിരിച്ചു.. ചിരിക്കൂന്നേ കാണാൻ നല്ല ഭംഗി ഒക്കെ ആണ് പക്ഷെ ചിരിക്കില്ലല്ലോ.. 😏.. "മക്കളേ മതി ഫോട്ടോ പിടുത്തം ഒക്കെ വന്നു കഴിക്ക്.. നമുക്കിനി എറണാകുളം എത്തണ്ടേ ആണ്." ലതാമ്മായി പറഞ്ഞപ്പോ എന്തോ ഒരാശ്വാസം ഇനിയും ആ കലിപ്പനെ നോക്കി നിക്കണ്ടല്ലോ... വേഗം പിന്നെ അങ്ങോട്ടേക്ക് നടന്നു.. കഴിക്കാൻ.. ~~~~~ ഫോട്ടോഗ്രാഫർ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ ആൾക്കാർ നോക്കുന്നുണ്ട് ഒപ്പം പപ്പയും ഉള്ളതുകൊണ്ട ഒന്നും പറയാതിരുന്നത്... അമ്മായി വന്നു വിളിച്ചപ്പോ ഒരാശ്വാസം.. ആയിരുന്നു.. ഇനി അവളെ നോക്കി നിക്കണ്ടല്ലോ 😏 Food എന്ന് കേട്ടപ്പഴേ അവൾ അങ്ങോട്ട് പോയി.. എന്റെ കൂടെ നടന്നില്ലേൽ ആളുകൾ എന്ത് വിചാരിക്കും എന്ന് പോലും ചിന്തിക്കാതെ food ഭ്രാന്തി 🤧 ~~~~~ ആഹാരം എല്ലാം കഴിച് എല്ലാവരും ഞങ്ങളോടും യാത്ര പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി. ഹാൾ ഏകദേശം ഒതുങ്ങി.

""എന്നാ നമുക്ക് അങ്ങ് പോകാം... സന്ധ്യ ആകുന്നതിനുമുൻപ് വീട്ടിൽ കേറാം.. "" പപ്പയുടെ ആ വാക്കുകൾ ആശ്വാസം ആയിരുന്നു.. കാരണം ഒന്ന് കിടക്കാൻ ഞാനും കൊതിച്ചിരുന്നു ഈ തിരക്കിൽ.. പക്ഷെ അത് എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് അല്ല എന്നായപ്പോ പെട്ടന്ന് എന്റെ മുഖം മങ്ങി.. എന്റെ കണ്ണുകൾ നിവിയെയും ഋതുവിനെയും തിരഞ്ഞു.. ഞങ്ങൾ നടന്നു പുറത്തിറങ്ങി. അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു ആഷിയും ഷെറിയും നിവിയും ഋതുവും.. എന്തോ പെട്ടന്ന് അവരെ കണ്ടപ്പോ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി. ഇനി ഞാൻ എന്റെ വീട്ടിൽ അല്ല.. എന്തിനോ എന്നോട് വെറുപ്പ് കാണിക്കുന്ന ഒരാളുടെ കൂടെ ജീവിക്കാൻ ആണ്.. ഒരുപാട് ദൂരെ ആണ് ഞാനും നിവിയും ഇനി.. അവന് ഹോസ്പിറ്റൽ തിരക്കിൽ എന്റെ അടുത്ത് എപ്പോഴും വരുത്താൻ പറ്റില്ല... എന്താല്ലാമോ എന്റെ മനസിനെ വേട്ടയാടി... ""അയ്യേ... എന്താ എന്റെ നിച്ചൂട്ടി കരയണേ... ഇത്ര അടുത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ തന്നെ കരയാൻ തുടങ്ങിയ ശെരിയാവില്ലട്ടോ... നല്ല കുട്ടിയല്ലേ ഇനി എന്നെയും ഋതുവിനേം കൂടി കരയിപ്പിക്കല്ലേ നീ.... "" നിവി എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞെങ്കിലും അവന്റെ നെഞ്ചോട് ഞാൻ ചേർന്നു പരിസരം നോക്കാതെ അവനെ ഇറുകെ പുണർന്നു.. കാതിലൂടെ ഒരു വശത്തു നിന്നായി കേൾക്കുന്ന ഋതുവിന്റെ തേങ്ങൽ എന്റെ മനസിനെ കൂടുതൽ വിഷമിപ്പിച്ചു..

നിവിയും എന്നേ ചേർത്ത് പിടിച്ചിരുന്നു.. കുറച്ചു അവന് തന്നെ എന്നേ അടർത്തി.. എന്താ കുഞ്ഞാ ഇത്.. മതി കരഞ്ഞത് മേക്കപ്പ് ഒക്കെ കളയാൻ... 😌സുന്ദരി ആയി വേണ്ടേ കേറാൻ.. ചെല്ല്... കാറിൽ കയറ്..... ഉള്ളിലെ സങ്കടം ഉള്ളിൽ ഒതുക്കി അവന് എന്നേ കാറിൽ കയറ്റി... ഋതു എന്നേ നോക്കി ചിരിക്കാൻ ശ്രെമിച്ചു.. എല്ലാവർക്കും യാത്ര പറഞ്ഞു... കാർ അവിടേം വിട്ട് പോകുന്നത് വരെ അവരെ ഞാൻ നോക്കി നിന്നു.. എന്റെ സന്തോഷവും സമാധാനവും എല്ലാം എല്ലാം നഷ്ടപെട്ടത് പോലെ.. ഒരൊറ്റദിവസം കൊണ്ട്..... കാറിലേക് നോക്കിയപ്പോൾ എന്നേ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി തല തിരിക്കുന്ന എബിയേ കണ്ടപ്പോൾ എന്റെ കണ്ണിൽ കണ്ണീരിന് പകരം ദേഷ്യം നിറഞ്ഞു..ഞാനും അവനെ നോക്കാതെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു.. " എന്റെ പൊന്ന് ഋതു നമുക്ക് പോയി കാണാലോ.. മതി കരഞ്ഞത്... നീയുംകൂടി കരഞ്ഞാൽ എന്റെ കണ്ട്രോൾ പോകുംട്ടോ.. ചെല്ല് ചെന്ന് കാറിൽ കയറ് നമുക്കും പോകാം.. അതും പറഞ്ഞു ഷെറിയെയും ആശിയെയും പറഞ്ഞുവിട്ട് അവർ വീട്ടിലേക്ക് പോയി... അവർക്കിടയിൽ മൗനം ആയിരുന്നു കൂട്ട്.. നിവിയുടെ മനസ്സിൽ വെള്ളപുതപ്പിച്ചു കിടത്തിയ രണ്ടു ശരീരങ്ങൾക്കിടയിൽ കരഞ്ഞു നിലവിളിക്കുന്ന കുഞ്ഞിപ്പെങ്ങളെയും. പിന്നീട് തന്റെ പ്രാണനായ് മാറിയവളെയും പപ്പയും അമ്മയും ഇല്ലാതെ ജീവിച്ച സാഹചര്യവും..

നിച്ചുവിന്റെ ഓരോ കുസൃതികളും തെളിഞ്ഞുവന്നു... നിവിയും ആയുള്ള റിലേഷൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ തൊട്ട് കണ്ട ആ കുറുമ്പിയേയും തങ്ങളുടെ ഇടയിൽ എന്ത് പ്രശ്നം വന്നാലും സോൾവ് ആക്കുന്ന ആ വായാടിയെയും ഒക്കെ ഓർത്തു ഋതുവും സീറ്റിലേക്ക് ചാന്നു കണ്ണുകൾ അടച്ചു.. ~~~~~~~~~~ കുറെ നേരത്തെ യാത്രക്ക് ശേഷം കാർ വലിയ ഒരു രണ്ടുകെട്ട് വീടിനു മുന്നിൽ ചെന്നു നിന്നു.. ഞാൻ അവനെ നോക്കി എങ്കിലും അവൻ എന്നെ നോക്കാതെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി... പിന്നെ ഒന്നും നോക്ക്കിയില്ല ഞാനും ഇറങ്ങി. മുന്നോട്ട് നോക്കിയപ്പോൾ കോലായിൽ തന്നെ ചേച്ചിമാരും ചേട്ടന്മാരും അമ്മായിയും അനുവും ( അനീറ്റ ഇനിമുതൽ അനു വിളിപ്പേര് ആണേ 😌) നിൽക്കുന്നുണ്ട്...എബി അവരുടെ മുന്നിൽ പോയി നിൽക്കുന്നുണ്ട്.. ഞാൻ അവരെ നോക്കി.. പിന്നിലൂടെ എന്റെ തോളിലേക്ക് ഒരു കൈ വന്നുചേർന്നു.. പെട്ടന് ആ വശത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ പപ്പ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കുന്നു.. ഇനി ഇത് മോളുടെ വീടുംകൂടിയാണ്.. അവന്റെ സ്വഭാവം മോൾക്ക് പതിയെ മനസിലായിക്കോളും...

അവന് അങ്ങനെ ആണ് കുറച്ചുനാളായി.. പറഞ്ഞുതരാം സമയം ഉണ്ടല്ലോ.. മോൾ വാ.... സന്തോഷത്തോടെ കയറു... പപ്പ അതും പറഞ്ഞു എന്നെ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടത്തി.... സിനിചേച്ചി നീട്ടിയ നിലവിളക്ക് നോക്കി ഞാൻ ഒന്ന് ചേച്ചിയെ നോക്കി... ചേച്ചി കണ്ണ് കൊണ്ട് വാങ് എന്ന് ജനിച്ചതും ഞാൻ വാങ്ങി വലതുകാൽ വെച്ച് കയറി... മുന്നിലെ വാതിൽ കടന്ന് ഉള്ളിൽ എത്തിയതും എന്റെ കണ്ണുകൾ അവിടെ ആകെ ഓടി നടന്നു... പുറത്ത് നിന്ന് നോക്കുമ്പോൾ കാണുന്നതുപോലർ ഉള്ളിലും വളരെ വലുപ്പം ആണ്... വലിയ ഹാൾ... ഒത്ത നടുക്കായി ഒരു ടീപ്പോ അതിന്റെ ചുറ്റും സെറ്റി... ഓരോ വശത്തായി വെച്ചിരിക്കുന്ന ഫ്ലവർ phase... താഴെ തന്നെ ഒരുപാട് മുറികൾ കാണുന്നുണ്ട്.. മുകളിലേക്കു നോക്കിയപ്പോൾ മിന്നുന്ന വലിയ തിളക്കമാർന്ന ചില്ലുകൊണ്ടുള്ള ബൾബ്.... വലിയ വീതിയുള്ള വലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു ഡിസൈൻ ആക്കിയ കോണിപടികൾ...സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ ഒന്ന് എല്ലായിടം നോക്കി അന്തിച്ചു നിൽക്കാണ്. പെട്ടന്നാണ് ഒരു കൈ വന്നു എന്നെ പിടിച്ചത്. നോക്കിയപ്പോൾ സിനിചേച്ചി മോൾ ആ വിളക്ക് ത ചേച്ചി വെച്ചോളാം.. നീ ആ സെറ്റിയിൽ പോയി ഇരുന്നോ.. അതും പറഞ്ഞു ചേച്ചി എന്റെ കയ്യിൽനിന്നും വിളക്ക് വാങ്ങി പോയി. ഞാൻ സെറ്റിയിൽ പോയി ഇരുന്നു..

ഒപ്പം എബിയും വന്നിരുന്നു.. മുഖം ഒരു കൊട്ടക്ക് ഉണ്ട് 😏എന്തിനാ എന്തോ.. ~~~~~~~~ വീട്ടിൽ കേറിയപ്പോ ആൾക്കാർ ഒന്നും ഇല്ല എന്ന് മനസിലായി.. എല്ലാവരും ഓഡിറ്റോറിയം വന്നു പോയി.. പിന്നെ ഇവിടേക്ക് ആരേം ക്ഷെണിച്ചിട്ടുമില്ല.. അത് ഒരുകണക്കിന് മനസമാധാനം ആയിരുന്നു പിന്നെ അവളെ ഒന്നും നോക്കാൻ നിന്നില്ല വീട്ടിലേക്ക് കയറാൻ നിന്നതും എല്ലാം കൂടി തടഞ്ഞു... അവളെ വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞു.. നിവർത്തികേട് കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞപ്പോ പപ്പയുടെ കൂടെ അവൾ നടന്നുവരുന്നതാണ് കണ്ടത്... ഇവിടം കൊണ്ട് ചടങ്ങ് തീരനെന്ന് കരുതി സമാധാനിച്ചു പക്ഷെ ദേ പിന്നെ പാലും പഴം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു ഓരോന്ന് 🤧അവരോടൊന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് അവളുടെ അടുത്ത് പോയങ് ഇരുന്നു.. ഞാൻ ചെന്ന് ഇരുന്നപ്പോൾ അവളുടെ നോട്ടം കാണണമായിരുന്നു എന്തോ അവളെ ചെയ്തപോലെ 😏.. ~~~~~~~~~~ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയ സിനിചേച്ചി കുറച്ചു കഴിഞ്ഞതും കുറച്ചു പാത്രം പലഹാരം ഒക്കെ ആയി അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു.. ഞങ്ങളുടെ മുന്നിൽ കൊണ്ടുപോയി വച്ചു.. ഞാൻ അതിനെയും ചേച്ചിയെയും ഒന്ന് നോക്കി..

അതിന്റെ അർത്ഥം മനസിലായ പോലെ ചേച്ചി ലഡു എടുത്ത് എനിക്ക് നിട്ടി എബിക്ക് വായിൽ വെച്ചുകൊടുക്കാൻ.. ഞാൻ ദയനീയതയോടെ ചേച്ചിയെ നോക്കി... പക്ഷേ no രക്ഷ... അവന്റെ വായിലേക്ക് കൊടുക്കേണ്ടി വന്നു നിവർത്തികേട് കൊണ്ടോ എന്തോ അവന് അത് കഴിച്ചു എനിക്കും തന്നു.. പിന്നെ അങ്ങനെ അങ്ങനെ ഓരോ ചടങ്ങ്... എല്ലാം അവസാനിച്ചു കഴിഞ്ഞതും ഞാൻ ഒരു പരിവം ആയി.. ~~~~~~ എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോ എല്ലാവരുടേം ചടങ്ങ് കോപ്പ് അവളുടെ വായിൽ വെച്ച് കൊടുക്കലും അവളുടെഒപ്പം പാൽ കുടിക്കലും 🤧.. എല്ലാം കഴിഞ്ഞതും ആരെയും നോക്കാതെ ഞാൻ മുകളിലേക്കു കയറി പോയി... ~~~~~ അവന് പോയതും പപ്പയും ചേച്ചിമാരും എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നിരുന്നു.. അമ്മായിയും അനുവും റൂമിലേക്ക് പോയി.. മോളെ..ഇവരെ മൂന്നു പേര് കൂടാതെ എനിക്ക് ഒരു മകൾ ഉണ്ട് . ഒരേഒരു മോളായത് കൊണ്ട് ഒത്തിരി സ്നേഹിച്ചും കളിച്ചും ആണ് വളർത്തിയത്..ഒരു കോളേജിൽ എന്തൊക്കെയോ പ്രശനം ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞു അതുകൊണ്ട് പോരാൻ പറഞ്ഞതാ ഹോസ്റ്റൽ നിന്ന് അവിടെ അവൾ ഇല്ലേൽ ശെരിയാവില്ല എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു പക്ഷെ അവൾ കേട്ടില്ല... പിന്നീട് ഞങ്ങൾ കേട്ടത് ഏതോ ഒരുത്തന്റെ കൂടെ ജീവിക്കുന്നുണ്ട് എന്നാണ് കേട്ടത്..

പിന്നെ അവളെ ഒന്ന് കാണാൻ പോലും ശ്രമിച്ചില്ല.. അവളുടെ കാര്യങ്ങൾ അന്വേഷിച്ചില്ല...അവൾ വിവാഹത്തിന് മുന്നേ ഗർഭണി ആണെനും കേട്ടിരുന്നു.. എല്ലാം കൂടി കേട്ട് നെഞ്ച് തകർന്ന എന്റെ സ്റ്റെല്ല എന്നെ വിട്ട് പോയത്... ആദ്യം വലിയ കാര്യം ആയി പറഞ്ഞെങ്കിലും അവസാനം പപ്പയുടെ വാക്കുകൾ ഇടറി കണ്ണുകൾ ഈറൻ ആണിന്നതും ഞാൻ അറിഞ്ഞു.. ഇവരെ രണ്ടാളെകാൾ അവളെ സ്നേഹിച്ചത് എബി ആണ്. പെട്ടന് അമ്മയും അനിയത്തിയും അവനെ വിട്ട് പോയപ്പോൾ എന്തോ സാധിച്ചില്ല എന്റെ മോൻ മനസ് നിയന്ദ്രിക്കാൻ.. പിന്നെ എല്ലാത്തിനോടും ദേഷ്യം ആകെ മയം അനുവിനോടാണ്... മോളെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ അവന് അത്ര താല്പര്യം അല്ല.. എന്നാലും അവന് തടസം ഒന്നും പറയാത്തത് കൊണ്ട്... പ്രേതീക്ഷ ഉണ്ട്.. മോൾ എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം ആദ്യമേ ഇത് പറയാതിരുന്നതിൽ.. ഏയ് പപ്പ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നേ എനിക്ക് അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല.. എല്ലാം ശെരിയാകും... ഞാൻ ചെല്ലട്ടെ... അതും പറഞ്ഞു അവരെ എങ്ങനെ face ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ഞാൻ മുകളിലേക്ക് പെട്ടന്ന് കയറി.. അവിടെ ചെന്നപ്പോ ഏറ്റവും വലിയ കോമഡി.. ഇവിടെ എന്റെ കെട്ടിയോന്റെ മുറി... എല്ലായിടത്തും ഓരോ വാതിൽ പോലെ ഉണ്ട്.. പക്ഷെ എല്ലാം close വലിയ ചതുരം പോലെ അവിടെന്ന് നോക്കിയാൽ താഴെ നില ആണേ കാണുക.. അതിന് ചുറ്റും മുറികൾ... ആ ഹാളിൽ തന്നെ ഒരു റൂമിന് മുന്നിൽ സെറ്റി ഇട്ടിട്ടുണ്ട്.. ഒരു ബുക്ക്‌ടേബിൾ ഉം.. കണ്ടപ്പോ എന്തോ അതാകുമോ എന്ന് സംശയിച്ചു ഉള്ളിലേക്ക് കയറി നോക്കി.........തുടരും………..........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...