❣️എന്റെ പ്രാണനായ് ❣️: ഭാഗം 9

ente prananay

രചന: ചിലങ്ക

എബിക്ക് നിച്ചുവിനെ ഒത്തിരി ഇഷ്ടം ആണല്ലോ.. ഒത്തിരി ഒത്തിരി ഇഷ്ട... ഇച്ചുമോനെ പോലെ തന്നെ... എന്റെ തോളിൽ കൈകൾ അമർത്തി എന്നെ ചേർത്തു പറയുന്നവനെ ഒരുനിമിഷം നോക്കിനില്ക്കാൻ മാത്രമേ എനിക്ക് സാധിച്ചൊള്ളു... വേദന കൊണ്ട് എനിക്ക് അനങ്ങാൻ പോലും സാധിച്ചില്ല.. അത്രക്കും കട്ടിയിൽ അവന്റെ വിരലുകൾ എന്റെ തോളിൽ ആഴ്ന്നിരുന്നു.. അവന് എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം ആണ് അവന്റെ കൈകളിലൂടെ പുറത്തേക്ക് വരുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് ഊഹിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നു അവന്റെ മുഖഭാവങ്ങളിൽ നിന്നും.. അയ്യേ.... നിച്ചു കരയണോ.. വേണ്ടാട്ടോ.. നിച്ചു പന്നപോലെ അല്ല.. എബിക്ക് ഒത്തിരി ഇത്താണല്ലോ.. നിച്ചുനെ.. പിന്നെന്തിനാ കരായണേ.. എന്റെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചുകൊണ്ട് കൊഞ്ചികൊണ്ടും അതിലുപരി പരിഭ്രമത്തോടും കൂടി ചോദിക്കുന്ന ഏച്ചുവിനു ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു കൊടുത്ത് കൊണ്ട് അവന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റി ഞാൻ തിരിഞ്ഞു അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.... എന്തിനാ അവൻ എന്നോട് ഇങ്ങനെ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്തിട്ട... 🚶‍♀️ അടുക്കലിയിലേക്ക് ചെന്നപ്പോ പ്രാതൽ ഒക്കെ ആയി ചേച്ചിമാർ പാത്രത്തിലാക്കികൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു... Aha.. മോളെ നീ എബിയേ എല്ലാരേം വിളിക്ക്..

പെട്ടന്ന് കഴിക്കാം ഞങ്ങൾക്ക് ഇന്ന് നേരത്തെ ഇറങ്ങണം.. ഉച്ചത്തേക്കുള്ളതും ആക്കിയെന്നൂട്ടോ... ഇവിടെ ഇപ്പോൾ ആരാ.. ഉള്ളെ... എബി ഇന്ന് ഓഫീസ് പോകില്ല നിങ്ങൾ മാത്രേ ഉണ്ടാകു.. നൈറ്റ്‌ ഉള്ളത് ഉണ്ടാക്കിയേക്കണം ട്ടോ... ചെല്ല് പോയി വിളിച്ചിട്ട് വാ.. ഞാനും അവനും ഉച്ച വൈകുന്നേരം വരെ ഒറ്റക്കോ. എനിക്ക് പറ്റില്ല പേടിയാ... എന്നൊക്ക പറയണം എന്നുണ്ടെങ്കിലും ഞാൻ സാഹചര്യം കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു അവരെ ഒക്കെ വിളിക്കാൻ പോയി.. പപ്പയെയും ചേട്ടമ്മാരേം വിളിച്ചു.. എബിയെയും ഏച്ചുവിബേം വിളിക്കാൻ മുകളിലേക്ക് കയറാൻ നിന്നതും അവർ ഇറങ്ങി വന്നിരുന്നു.. പിന്നെ ഒന്നും നോക്കാതെ ഞാൻ ടേബിൽ അടുത്തേക്ക് വന്നു.. അവർ ഇരുന്നതും.. ചേച്ചി എന്നെ എബിയുടെ അടുത്ത് ഇരുത്തി.. ഞാൻ ഒരുപാട് പിന്നെ കഴിക്കാം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞെങ്കിലും ചേച്ചി സമ്മതിച്ചില്ല.. എന്തായാലും അവരുടെ കൂടെ എല്ലാവർക്കും ഇഡലിയും ചട്ടിണിയും വെച്ചുകൊടുത്തു ഞാൻ ഇരുന്നു.. എടാ.. നിങ്ങൾ എന്നാ പാലക്കാട്‌ പോകുന്നെ? (Abi) എന്തിന്? (Eby) Aha.. ഇതാ ഇപ്പോൾ നല്ല കഥയായത്.. എടാ.. നിന്റെ ഭാര്യവീട് ആണ് അവിടെ മതി. നീ പോകുന്നില്ലേ എന്ന് വിരുന്ന് നിൽക്കാൻ... ( anu) എനിക്ക്.. പറ്റില്ല.. ( eby) അതെന്താ..? (Pappa) എനിക്ക് തിരക്കുണ്ട്.. നാളെ വൈകിട്ട് ഞങ്ങൾക്ക് ഒന്ന് പുറത്ത് പോവുകയും വേണം.. സമയം കിട്ടുമ്പോ ഞങ്ങൾ പൊക്കോളാം.. വിരുന്ന് എന്നാ രീതി വേണ്ട....

അതും പറഞ്ഞു ഒരു call വന്നതും അവൻ ആഹാരം കഴിക്കൽ നിർത്തി കൈ കഴുകാൻ പോയി എടാ.. മുഴുവൻ കഴിക്ക്... ( sini) എനിക്ക് വേണ്ട urgent ആയി ഒരു file ആക്കാൻ ഉണ്ട്.. അതും പറഞ്ഞു ഹാളിൽ നിന്നും അവന്റെ ലാപ് എടുത്ത് അവൻ മുകളിലേക്ക് കയറി പോയി.. മോൾക്ക് സങ്കടം ഉണ്ടോ..? സാരല്ല.. അവൻ വരും നാളെ പോകാൻ മോൾ റെഡി ആയിക്കോ.. (Pappa) ഏയ് വേണ്ട പപ്പ.. എബിടെ തിരക്കൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് സൗകര്യം പോലെ പൊയ്ക്കോളാം ഞങ്ങൾ.. അതും പറഞ്ഞു വേറെ ഒരു ചോദ്യത്തിന് വക വെക്കാതെ ഞാൻ പാത്രം എടുത്ത് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.. ആഗ്രഹം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല.. ഒരു സ്നേഹവാക്ക് പോലും പറയാത്ത ദേഷ്യത്തോടെ കൂടി അല്ലാതെ എന്നേ ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാത്ത അവൻ അവന്റെ ഇഷ്ടത്തിനല്ലാതെ ഞാൻ പോകണം എന്ന് പറഞ്ഞു അവിടെ ചെന്നാൽ പിന്നീട് സംഭവിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഓർത്തപ്പോ വേണ്ട എന്ന് വെച്ചതാ.. നിറഞ്ഞത്തൂകിയ കണ്ണുകൾ തുടച് പാത്രം കഴുകി ഞാൻ ടേബിൾ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.. അവിടെ എല്ലാവരും കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ് പാത്രം എടുക്കുന്ന തിരക്കിൽ ആണ് ചേച്ചിമാർ.. ഞാൻ വേഗം ചെന്ന് അവരുടെ കൂടെ പാത്രങ്ങൾ എടുത്തു. പാത്രങ്ങൾ അടുക്കളയിൽ എത്തിച്ചപ്പോ തന്നെ അവരെ നിർബന്ധിച്ചു ഞാൻ പറഞ്ഞുവിട്ടു..

എല്ലാം ഞാൻ ചെയ്തോളാം എന്ന് പറഞ്ഞു. ഏച്ചുവിനെ playschool ആക്കിയാണ് അവർ പോകുന്നത്.. എല്ലാവരും ഒരുമിച്ച് തന്നെ ഇറങ്ങി അപ്പോഴും എബി റൂമിന്ന് ഇറങ്ങിയിരുന്നില്ല... അവർ പോയതും ഞാൻ വാതിൽ അടച്ചു അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.. ഉണ്ടായിരുന്ന പാത്രങ്ങൾ എല്ലാം കഴുകി, ഉണ്ടായിരുന്ന അല്ലറചില്ലറ പരിപാടികൾ ഒക്കെ തീർത്തു.. അപ്പഴും സമയം നീങ്ങിയിരുന്നില്ല.. സത്യം പറഞ്ഞാൽ ആകെ ശോകവസ്ഥ... ആരും മിണ്ടാനുമില്ല.. നിവി ഹോസ്പിറ്റൽ പോയിട്ടുണ്ടാകോ എന്നൊക്കെ ചിന്തിച് ഞാൻ നിവിയുടെ ഫോണിലേക്ക് വിളിച്ചു.. കുറച്ചു ബെൽ അടിച്ചതും അവൻ call അറ്റന്റ് ചെയ്തു. ഹെലോ നിച്ചു നീ എന്താ ഇത്രേം നേരം ആയിട്ടും വിളിക്കാതിരുന്നേ? Aha ഇപ്പോൾ അങ്ങനെ ആയോ.. നീ എന്താ വിളിക്കാഞ്ഞേ?ഇന്നലെ night വിളിച്ചു വെച്ചതല്ലേ... അയ്യോ മതി മതി.. നിനക്ക് തിരക്കാവും കരുതി.. മതിയാക്ക്... ഓ...ശേരി....നീ ഇന്ന് ഹോസ്പിറ്റൽ പോയില്ലേ.. ഇല്ല... ഞാനും ഋതുകൂടി കാസർകോട് പോകാൻ നിൽക്കാ... അതെന്താ... പെട്ടന്ന്... അവിടെ അച്ചാച്ചന് വയ്യാന്നു.. ഒന്ന് പോയി പോരാം കരുതി.. ഞാനും വരാം... വേണ്ട.. മോളെ.. അത്രക്ക് ഒന്നുമില്ല.. നിന്റെ കല്യാണം ഇപ്പോൾ കഴിഞ്ഞതല്ലേ ഒള്ളു ഇപ്പൊത്തന്നെ നമ്മുടെ ആവിശ്യത്തിന് വേണ്ട.. മോളെ.. നീ അവിടെ നിക്ക്..

ഞങ്ങൾ ഒരാഴ്ച അതിനുള്ളിൽ എത്തും.. അത് കഴിഞ്ഞു നിന്നേം എബിയെയും വിളിക്കാൻ നിൽക്കാണ്.. വന്നേക്കണം... കേട്ടോ.. എബിക്ക് തിരക്കില്ലേ വരാം എന്നാ പറയണേ🤧 ആ.. അത് സാരല്ല.. ബിസിനസ്‌ അല്ലെ.. അതാ... മോൾ സാറക്കണ്ട. അവന്റെ ഭാഗത്തു നിന്നും ചിന്തിക്കണം... നിനക്ക് അവിടെ കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ലല്ലോ? ഏയ്.. ഇല്ല.. ടാ.. 😒 Aham.. എന്നാ വെക്കുവാ.. ഋതു ഇറങ്ങി.. നിന്നെ വിളിക്കാം എന്ന് അറഞ്ഞിട്ടുണ്ടട്ടോ... Ahada.. Okei.. Bie.. Call വെച്ച് കഴിഞ്ഞതും ഞാൻ റൂമിലേക്ക് നടന്നു... അവിടെ അകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോ അവൻ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല... ഒരുകണക്കിന് നോക്കിയാൽ എനിക്ക് അത് ആശ്വാസം ആയിരുന്നു... എന്നാലും അവൻ എവിടെയാകും എന്നറിയാൻ വേണ്ടി ഞാൻ ആ റൂം മൊത്തം നോക്കി.. No.. എവിടേം ഇല്ല.. അവസാനം എന്റെ കണ്ണുകൾ ബാൽകണിയിലേക്ക് ഉടക്കി.. ആരോ നിൽക്കുന്ന പോലെ ഉണ്ടെങ്കിലും അവൻ ആണെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി ഞാൻ വെറുതെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.. പിന്നെ.. വെറുതെ പണി ഇരന്നു വാങ്ങണ്ടല്ലോ കരുതി ഞാൻ തിരിഞ്ഞുനടക്കാൻ മുതിർന്നതും പെട്ടന്ന് രണ്ടു കരങ്ങൾ എന്റെ വയറിലൂടെ ചുറ്റി പിടിച്ചു അടുത്തേക്ക് നിർത്തി.ഒരു നിമിഷം ഞാൻ പകച്ചുവെങ്കിലും അത് ആരാണെന്ന് മനസിലായതും ഞാൻ അടർന്നുമാറാൻ ശ്രെമിച്ചെങ്കിലും അതിന് സാധിക്കുവാൻ പറ്റാത്ത വിതം അവൻ സാരികിടയിലൂടെ എന്റെ വയറിൽ അമർന്നു...

ഒരുവേള എന്റെ ജീവിതം തീരുവെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ ആശിക്കുന്ന രീതിയിൽ അവന്റെ നഖങ്ങൾ എന്റെ വയറിൽ അമർന്നു.. വേദന അസ്സഹനീയമായി മാറിയതും ഞൻ എന്റെ സർവശക്തിയിലും എടുത്ത് അവനെ തള്ളി.. അവൻ തള്ളിമാറപ്പെടുന്നതിന് ഒപ്പം ഞാനും പിന്നിലേക്ക് തള്ളി ആശ്രയത്തിന് എന്നോളം ഞാൻ ഭിത്തിയിൽ താങ്ങി നിന്നു. ഞാൻ വേദന കാരണം വയർ അമർത്തി പിടിച്ചു അവനെ ഒന്ന് നോക്കിയതും അവൻ എന്നെ നോക്കി ഒരു പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു... നിങ്ങൾക്ക് വട്ടാണോ...? ഒരു കാരണം ഇല്ലാതെ വെറുതെ എന്നെ ഉപദ്രവിക്കാൻ.. Okei സമ്മതിച്ചു.. നിങ്ങളുടെ ഭാഗത്തു കാരണം ന്യായമാണെന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു. പക്ഷെ കാരണം പറ... വെറുതെ എന്നെ ഉപദ്രവിക്കാൻ ഞാൻ ആർക്കും എന്റെ ജീവിതം എഴുതികൊടുത്തിട്ടൊന്നുമില്ല... കാരണം ന്യായമാണെന്ന് എനിക്ക് ബോദ്യമായാൽ ജീവിതാവസാനം വരെ ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ഇവിടെ നിങ്ങൾ പറയുന്നത് കേട്ട് ജീവിക്കും.. പറ... I want answer..... Tell me... Mr. Eby... എന്റെ സർവശക്തിയുമെടുത്തു ഒറ്റശ്വാസത്തിൽ വേദനയുടെ ആഴത്തിൽ ഞാൻ അത്രയും നിരന്നുകേറിയ ദേഷ്യത്തിൽ ഒച്ചയോടെ പറഞ്ഞു തീർക്കുമ്പോൾ എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ ഉറ്റിയിരുന്നു.

എന്റെ ശരീരം വിറച്ചിരുന്നു.. അധികം വേദന സഹിക്കേണ്ടി വരാത്തത് കൊണ്ടും ആയിരിക്കാം.... ഞാൻ അത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും ഞാൻ മുഖമുയർത്തി അവനെ നോക്കിയപ്പോൾ അവൻ എന്നെ തന്നെ ഒരു പുച്ഛവും ദേഷ്യവും ഒക്കെ കലർന്ന രീതിയിൽ കൈ രണ്ടും നെഞ്ചിൽ പിണച്ചു കെട്ടി നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു... അത് കണ്ടതും എന്റെ പെട്ടുവിരലിൽ നിന്നും ദേഷ്യമുയർന്നു വന്നു.. പിന്നേം നിയന്ത്രണം വിട്ട് അവനോട് ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു.. ആ ദേഷ്യത്തിന്റെ പുറത്ത് അത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു പ്രേതീക്ഷയായിരുന്നു ഉള്ളിൽ എവിടെയോ ഇന്ന് എല്ലാം തീരുമെന്ന് കുറെ ഒക്കെ പറഞ്ഞെങ്കിലും അപ്പോൾ ഒന്നും പ്രതികരിക്കാതെ ഞാൻ അവസാനം പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ അവൻ എന്റെ നേർക്ക് ദേഷ്യത്തോടെ വന്ന് കവിളിൽ കുതിപിടിച്ചു ഭിത്തിയോട് ചേർത്തു.. പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് ഞാൻ എന്താണ് പറഞ്ഞത് എന്ന് എനിക്കും ബോദ്യമായത്.. """നിങ്ങൾക്ക് തോന്നുമ്പോ തോന്നുമ്പോ ഉഭദ്രവിക്കാൻ നാട്ടിൽ നിന്നല്ല.. സ്വന്തം വീട്ടീന്ന് നിങ്ങടെ അമ്മേം പെങ്ങളേം എടുത്തോണം... അല്ലാതെ.....""" എന്ന് പറയുന്ന് മുഴുവപ്പിക്കും മുന്നേ അവന്റെ കൈകൾ എന്റെ കവിളിൽ പതിയുകയും അതോടൊപ്പം കവിളിൽ കുത്തിപിടിക്കുകയും ചെയ്തു.

അവന്റെ കൈകൾ ആഴത്തിൽ എന്റെ കവിളിൽ ചേർന്നു..മോണകൾ പൊട്ടി ചോര ചുവ എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു.. നിറഞ്ഞൊഴുക്കുന്ന മിഴികളിലും എന്റെ കണ്ണുകൾ അവനെ ദേഷ്യത്തോടെ മാത്രം നോക്കി നിന്നും.. എന്റെ അമ്മയുടെ പേര് പോലും ഉച്ഛരിക്കാൻ നിനക്ക് അവകാശം ഇല്ല... നിനക്ക് അറിയണം അല്ലെ.. എന്തിനാണ് നിന്റെ ഈ ജീവിതം എന്ന്.. അതേടി എന്റെ ഭാഗത്തു ഇതാണ് ശേരി.. ഇതുമാത്രം.. അല്ലെന്ന് നിനക്ക് പറയാൻ പറ്റുമോ..... പറയാം നിനക്ക് അറിയേണ്ടതെല്ലാം ഞാൻ പറഞ്ഞുതരാം ഇന്നത്തോട് കൂടി... അതും പറഞ്ഞു എന്റെ കൈകൾ ബലമായി പിടിച്ചു വലിച്ചു അവൻ മുറി വീട്ടിറങ്ങി.. യാതീർഷികാമെന്നപ്പോലേ avante😂കൈകൾ നയിക്കുന്ന ഇടത്തേക്ക് എന്റെ ശരീരവും ചലിച്ചു.. കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നത് പാടെ ഞാൻ അവഗണിച്ചു മുന്നോട്ട് നടന്നു.. അവന്റെ കൈകൾ എന്നെ ഒരു റൂം തുറന്ന് അതിലേക്ക് വലിച്ചു ഒരു കാട്ടിലിലേക്ക് വലിച്ചിട്ടു... ശരീരംമാകെ നിറഞ്ഞ വേദന പാടെ അവഗണിച്ചു ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു.. ഞാൻ ആ റൂം ഒന്നാടെ നോക്കി നിന്നു ഒഴുകിയിറങ്ങിയ കണ്ണുനീർ ക്ഷമിച്ചു കണ്ണുകൾ വികസിച്ചു,

ചുണ്ടുകൾ ചുമരിൽ പതിപ്പിച്ച ഫോട്ടോയിലെ വ്യക്തിയുടെ ചുണ്ടുകൾ പതിയെ ഉച്ചരിച്ചു.. ചുണ്ടുകൾ വിറച്ചു.. പെട്ടന്ന് വാതിൽ കൊട്ടിയടയുന്ന ശബ്‌ദം കേട്ടതും ഞാൻ ഞെട്ടി അവിടേക്ക് നോക്കി, എന്തോ ആശ്ചിര്യമാണോ എന്തോ അവനെ ഞാൻ ഒന്നാകെ നോക്കി ഞാൻ പോലും അറിയാതെ ആ ചോദ്യം എന്നിൽ നിന്നുയർന്നു.. നി..ങ്ങൾ... Eby... നീ.... പാറുവിന്റെ..... നീ... ആരാ....... നിരഞ്ഞോഴുകുന്ന മിഴികളെ ശക്തിയിൽ തുടച്ചു നീക്കി ഇടർച്ചയോടെ ഞാൻ അവനെ നോക്കി ചോദിച്ചു.. എന്നാൽ അവൻ എന്നെ ഒരു തരം വെറുപ്പോടെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കുകമാത്രം ചെയ്തു.. പറ...... എനിക്ക് നീ.. ഇവളുടെ... ചോദിച്ചിട്ടും ഉത്തരമില്ലാതെ നിൽക്കുന്ന അവനെ നോക്കി ഞാൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.. പറയാം.... പറയും.. ഇന്ന് നീ എനിക്ക് ഇതെല്ലാം കേട്ടിട്ട് ഒരു ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം തരണം... എന്തിനായിരുന്നു? എന്ത് നേടി..? ആർക്ക് വേണ്ടി..? അവൻ അത്രയൊക്കെ പറയുമ്പോൾ ഞാൻ ഏതോ ലോകത്ത് എന്നപോലെ അത് കേട്ടുനിന്നു.. അവൻ ആ മുറിയുടെ ബാൽകണിയിലേക്ക് നടന്നു... എന്തോ പ്രതീക്ഷയോടെ.. എന്റെ മനസിൽ അലതല്ലുന്ന കുന്നുകൂടിയ ചോദ്യങ്ങൾ ക്ക് ഉത്തരമായി പോകുന്ന അവന്റെ പുറകെ ഞനും നടന്നു.............തുടരും………..........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...

Share this story