💞ഹൃദയത്തിൽ ഒരിടം💞: ഭാഗം 12

എഴുത്തുകാരി: മിന്നു 

ഇന്ന് അടുക്കളഭരണം ആദി ആയിരുന്നു. രാവിലെ പതിവില്ലാതെ ആദിയെ അടുക്കളയിൽ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അച്ഛനെ മനസ്സിലായി ദേവുവിന് സുഖമില്ല എന്ന് . "മോൾക്ക് എന്തുപറ്റി കുറവില്ലേ???" " ഇപ്പോ ഒന്നുമില്ല, പക്ഷേ രാത്രി നല്ല പനിയുണ്ടായിരുന്നു." " എന്നാൽ നീ മോളെയും കൂട്ടി ഡോക്ടറുടെ അടുത്ത് പോയി വാ.. ഇപ്പോഴത്തെ പനി ആല്ലേ..." അച്ഛൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ ആദിക്കും അത് ശരിയാണെന്ന് തോന്നി. അവൻ കുറച്ചു നേരമായി അതെ പറ്റി ആലോചിക്കുന്നു. " നീ ചെല്ല് ബാക്കിയൊക്കെ ഞാൻ ചെയ്തോളാം" അച്ഛൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ ആദിക്ക് ആശ്വാസമായി. പെട്ടെന്ന് തന്നെ പണികൾ ഒതുക്കി ആദി ദേവുവിനെ യും കൂട്ടി ഡോക്ടർ അടുത്ത് പോയി വന്നു.

ഇപ്പോൾ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല. നന്നായി ഒരു ദിവസം റസ്റ്റ് എടുക്കാൻ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു. തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ ചെറിയ ഒരു ക്ഷീണം തോന്നിയപ്പോൾ ദേവു കുറച്ചുസമയം കിടന്നു. ഇടയ്ക്ക് അവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നതാണ്. എന്നാൽ അച്ഛനും ആദിയും അവളെ അടുക്കളയിൽ നിന്നും ഓടിച്ചു. ഒന്ന് മയങ്ങി പോയപ്പോഴാണ് വയറ്റിൽ എന്തോ ചുറ്റി പിടിച്ചത് പോലെ തോന്നിയത്. കണ്ണുതുറന്നു നോക്കുമ്പോൾ ചിന്നുവാണ്. ദേവുവിനെയും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കുകയാണ് കുറുമ്പി. "ആഹാ ഇതാരാ.....ഏടത്തിയമ്മയുടെ ചിന്നൂട്ടിയോ???" ദേവു ചിന്നുവിന്റെ മുടിയിൽ തലോടി. " ഏട്ടത്തി അമ്മയ്ക്ക് പനി ആണോ?? അച്ഛൻ പറഞ്ഞല്ലോ! സാരല്ലാട്ടോ വേഗം മാറും😀" "😊

അല്ല ചിന്നുവിന് ഇന്ന് സ്കൂളിൽ പോകണ്ടേ" " ആ ....പോവണം എടത്തിയമ്മ ഇന്ന് ഓഫീസിൽ പോകുന്നില്ലേ???" " ഇല്ലല്ലോ..., ഏടത്തിയമ്മയ്ക്ക് പനി അല്ലേ " "ആണോ??? ഏടത്തിയമ്മ പോണില്ലേ.... എന്നാ ഇന്ന് ചിന്നുട്ടിയും സ്കൂളിൽ പോകുന്നില്ല ചിന്നുനും പനിയാ....." ചിന്നു ഒന്നൂടി ദേവുവിലേക്ക് പതുങ്ങി കിടന്നു. "അയ്യടാ കുറുമ്പി... നല്ല മോളല്ലേ, ഏടത്തിയമ്മയുടെ ചക്കര അല്ലേ... മോള് സ്കൂളിൽ പോയി വാ അപ്പോഴേക്കും ഏടത്തിയമ്മയ്ക്കും സുഖമാവും" ദേവു ചിന്നുവിന്റെ വയറ്റിൽ ഇക്കിളിയിട്ടു. ചിന്നു കുണുങ്ങി ചിരിച്ചു. "ദേവൂ......................" വാതിൽക്കൽ നിന്നുള്ള ആദിയുടെ അലറൽ കേട്ട് ദേവുവും ചിന്നുവും ഒരുപോലെ ഞെട്ടി "

എന്താ നീ ഈ കാണിക്കുന്നേ നിനക്ക് പനി ആണെന്ന് അറിഞ്ഞുകൂടെ... ഇനി അത് ചിന്നുവിനും കൂടി പകരാൻ ആണോ😡" " അത് ആദിയേട്ടാ.....ഞാൻ ....." മിണ്ടരുത് നീ ... ഇവിടെ വാ ചിന്നൂ,..." ആദി കലിപ്പിൽ ദേവുവിന്റെ അടുത്തുനിന്നും ചിന്നുവിനെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് വലിച്ചു കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി.... ആദി കയ്യും പിടിച്ചു പോകുമ്പോൾ സങ്കടത്തോടെ ചിന്നു ഒന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കി... ആ കണ്ണുകളിലെ സങ്കടം ദേവുവിനെ വല്ലാതെ നോവിച്ചു... "അത് ആദിയേട്ടൻ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്... ചിന്നു എൻറെ അടുത്ത് വന്നു കിടന്നപ്പോൾ ഞാൻ ഓർക്കണമായിരുന്നു സുഖമില്ലാത്ത കാര്യം.... എന്നാൽ ഈ വീട്ടിൽ വലതുകാൽ വച്ച് കയറി വന്ന ദിവസം മുതൽ ചിന്നു എൻറെ കൂടെയാണ് എന്നും കിടക്കാറ്. ....

അന്നുമുതൽ ചിന്നുവിന്റെയും ആദിയേട്ടന്റെയും മുഖം കണ്ടു കൊണ്ടാണ് തൻറെ ഓരോ ദിവസവും തുടങ്ങുന്നത്.... ഇന്നലെ ആദ്യമായാണ് അവളെ മാറ്റി കിടത്തിയത്. ഇന്ന് ഇത്ര നേരമായിട്ടും അവളെ കണ്ടിരുന്നില്ല. അപ്പോൾ അവൾ എൻറെ അടുത്ത് വന്നപ്പോൾ തട്ടിമാറ്റാൻ തോന്നിയില്ല. സ്ഥാനം കൊണ്ട് ഏടത്തിയമ്മ ആണെങ്കിലും ചിന്നു വിൻറെ മനസ്സിൽ ഞാൻ അവളുടെ അമ്മയുടെ സ്ഥാനത്താണ്. അത് പോലെ ഒരു മകളോടുള്ള സ്നേഹവും വാൽസല്യവുമാണ് തനിക്ക് അവളോടും. അങ്ങനെയുള്ള ചിന്നുവിനെ എന്നിൽ നിന്നും ആദിയേട്ടൻ പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ടുപോയപ്പോൾ മനസ്സിൽ വല്ലാത്ത ഒരു വിങ്ങൽ... സങ്കടത്തോടെ ഉള്ള ചിന്നുവിന്റെ നോട്ടം മനസ്സിൽ നിന്നും മായുന്നില്ല...

മനസ്സിലെ സങ്കടം കണ്ണുനീരായി പുറത്തേക്ക് വന്നു..... തലയിണയിൽ മുഖമമർത്തി കുറേ കരഞ്ഞു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഡ്രസ്സ് മാറാൻ ആദിയേട്ടൻ മുറിയിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ ഞാൻ പിണങ്ങി തിരിഞ്ഞു കിടന്നു. ഒന്നുകിൽ ഒരു ചീത്ത അല്ലെങ്കിൽ നേരത്തെ വഴക്ക് പറഞ്ഞതിന് ഒരു ആശ്വാസവാക്ക് എങ്കിലും ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചു.എന്നാൽ രണ്ടും സംഭവിച്ചില്ല... ആദിയേട്ടന്റെ ഭാഗത്തുനിന്നും പ്രതികരണമൊന്നും ഇല്ലാഞ്ഞിട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോഴേക്കും ആദിയേട്ടൻ റെഡിയായി പുറത്തേക്ക് പോയി. സങ്കടം വീണ്ടും കൂടി.... ജനാലയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടു ആദിയേട്ടൻ ചിന്നുവിനെയും കൊണ്ട് പോകുന്നത്. ചിന്നുവിന്റെ മുഖത്ത് ഇപ്പോഴും സങ്കടം തന്നെയാണ്....

ആദ്യമായാണ് ഇങ്ങനെ ഒക്കെ.......... കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അച്ഛനും റെഡിയായി വന്നു. "മോൾക്കുള്ള ഭക്ഷണം മേശപ്പുറത്ത് എടുത്തു വച്ചിട്ടുണ്ട്. അപ്പച്ചി വരും മോള് ഭക്ഷണം കഴിക്കണം. ദേവുവിനെ എല്ലാം പറഞ്ഞ് ഏൽപ്പിച്ചിട്ട് അച്ഛനും പോയി. അന്ന് ആദ്യമായി ആ വീട്ടിലെ ഏകാന്തത ദേവുവിനെ വല്ലാതെ വീർപ്പു മുട്ടിച്ചു.  അന്ന് ഓഫീസിൽ എത്തിയിട്ടും ആദിക്ക് ഒരു സമാധാനവും കിട്ടിയില്ല. ദേവുവിനോട് അത്ര ഒന്നും ദേഷ്യപ്പെടേണ്ട ആവശ്യമില്ലായിരുന്നു എന്ന് അവന് തന്നെ തോന്നി. എന്നാൽ സുഖമില്ലാത്ത ദേവുവിന്റെ അടുത്ത് ചിന്നു കിടക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് ദേഷ്യം കൺട്രോൾ ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ചിന്നു എന്റെ ജീവനും ദേവു എന്റെ ജീവിതവുമാണ്.

അതിൽ ആർക്ക് വയ്യാതായാലും എനിക്ക് നോവും........ എന്റെ ദേഷ്യവും സങ്കടവും ഒക്കെ എന്റെ ദേവുവിന്റെ അടുത്ത് അല്ലേ എനിക്ക് പ്രകടിപ്പിക്കാൻ കഴിയൂ..... മറ്റുള്ളവരോട് അങ്ങനെ പറ്റുമോ........അവളുടെ അടുത്ത് ഞാൻ ഞാനായി തന്നെ ഇരിക്കും അപ്പോ കുറച്ചു ദേഷ്യവും വാശിയും ഒക്കെ കൂടുതൽ കാണിച്ചെന്ന് വരും... അത് എന്റേത് ആണെന്നുള്ള തോന്നൽ കൊണ്ടാണ്. അല്ല അവൾ എന്റേത് ആണല്ലോ.. എന്റേത് മാത്രം... എന്റെ സ്വന്തം ദേവു ❤️

നാളെയാണ് ഞായറാഴ്ച. നാളെയാണ് എന്റെ ദേവുവിന്റെ പിറന്നാൾ. കല്യാണം കഴിഞ്ഞുള്ള അവളുടെ ആദ്യത്തെ പിറന്നാൾ. ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലും മറക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു ദിവസം ആയിരിക്കണം നാളെ അവൾക്ക്. അതിന് ഇന്ന് അവളോട് കുറച്ചു പിണങ്ങി ഇരിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്.എന്നാലെ ഞാൻ പ്ലാൻ ചെയ്ത്തത് പോലെ നടക്കൂ... പിന്നെ പിണക്കത്തിന് ശേഷമുള്ള ഇണക്കത്തിന് ഒരു പ്രത്യേക സുഖമാണ്... ആദി കണക്ക് കൂട്ടി ചിന്നുവും ഏട്ടനോട് പിണക്കത്തിലാണ്. ഏടത്തിയമ്മയോട് കൂടിയാൽ മാത്രമേ ഏട്ടനോടും മിണ്ടൂ എന്നാണ് അവൾ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. വാശിക്കാരി ആണ്. എൻറെ അല്ലേ അനിയത്തി. ഇനി എല്ലാം നാളെ ഒരു ശരിയാകാം.

ഉച്ചയ്ക്ക് ഹാഫ് ഡേ ലീവ് എടുത്തു ആദി വീട്ടിലേക്ക് പോയി. വീട്ടിലെത്തുമ്പോൾ അപ്പച്ചി ഉണ്ടായിരുന്നു അവിടെ. " നീ വന്നോ ആദീ.....നന്നായി, ദേവൂ ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ല... കണ്ണും മുഖവും ഒക്കെ കാണുമ്പോൾ എന്തോ പോലെയുണ്ട്... പക്ഷേ പനിയൊന്നുമില്ല... നീ ഒന്ന് ചെന്നു നോക്ക്" അതും പറഞ്ഞു അപ്പച്ചി വീട്ടിലേക്ക് പോയി. ആദി മുറിയിൽ എത്തുമ്പോൾ ദേവു മയക്കത്തിൽ ആയിരുന്നു. അവൻ വന്നപ്പോൾ അവൾ കണ്ണ് തുറന്നു എന്നാൽ ആ സമയത്ത് അവനെ അവിടെ പ്രതീക്ഷിക്കാത്തതുകൊണ്ട് സ്വപ്നമാണെന്ന് കരുതി അവൾ തിരിഞ്ഞുകിടന്നു. ഡീ......... ആദിയുടെ വിളികേട്ട് അവൾ ഞെട്ടി ഉണർന്നു.

അവളെയും അടുത്ത് മൂടി വച്ച ഭക്ഷണത്തിലേക്കും അവൻ മാറി മാറി നോക്കി. ആദി കലിപ്പിൽ ആണെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ അവൾ വേഗം കഞ്ഞി എടുത്തു കുടിച്ചു. അവൾ കഴിച്ചു തീരുന്നതുവരെ അവൻ ആ നിൽപ്പ് തുടർന്നു. ആദിയെ പേടിച്ച് അവൾ കഴിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവന് ചിരി വന്നെങ്കിലും ഗൗരവം വിട്ടാതെ അവൻ നിന്നു. സ്കൂൾ വിട്ടു വന്ന ചിന്നു ഏടത്തിയമ്മേ.... ന്ന് വിളിച്ച് ദേവുവിന്റെ മുറിയിലേക്ക് ഓടി.എന്നാൽ ആദിയെ അവിടെ കണ്ടപ്പോൾ വന്ന പോലെ തിരിച്ചു പോയി. അച്ഛൻ സുഖവിവരങ്ങൾ ചോദിക്കുമ്പോൾ ചിന്നു വാതിൽക്കൽ നിന്ന് ദേവുവിനെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അന്ന് മുഴുവൻ ചിന്നു ആദിയോട് മിണ്ടിയതേയില്ല.

ദേവുവിന് ആകെ വിഷമമായി. സ്വന്തം എന്ന് കരുതിയ ആദിയേട്ടൻ തന്നോട് കാണിക്കുന്ന ഈ അകൽച്ച അവളെ വല്ലാതെ വേദനിപ്പിച്ചു.... ജന്മം തന്ന അമ്മയ്ക്ക് പോലും തന്നെ വേണ്ട ഇപ്പോൾ ആദിയേട്ടനും........... സ്നേഹിക്കുന്നവരെ എല്ലാം ദൈവം തന്നിൽനിന്നും തട്ടി മാറ്റുകയാണോ???" കണ്ണുനീർ ധാര ധാരയായി ഒഴുകി. വൈകുന്നേരമായപ്പോഴേക്കും ദേവുവിന്റെ ക്ഷീണമെല്ലാം മാറി. അവൾ ചായ ഉണ്ടാക്കി എല്ലാവർക്കും കൊടുത്തു. ആദിയുടെ അടുത്ത് ചെന്നിരുന്നപ്പോൾ അവൻ എഴുന്നേറ്റ് പോയി. ആദി മൈൻഡ് ആകാതെ പോയപ്പോൾ ദേവുവിന് സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഇത്രനേരവും ആദി കലിപ്പിൽ ആണെന്നാണ് കരുതിയത് എന്നാൽ ഇപ്പോൾ അവൻ കാണിക്കുന്ന അവഗണന അവൾക്ക് സഹിക്കാൻ ആവുന്നില്ല. അന്ന് മുഴുവൻ ദേവു സംസാരിക്കാൻ വന്നപ്പോഴെല്ലാം അവൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറി.

ഹൃദയം നുറുങ്ങുന്ന പോലെ തോന്നി ദേവുവിന്. രാത്രി ദേവു മുറിയിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോഴേക്കും ആദി ഒരു സൈഡിലേക്ക് മാറി കൊടുത്തു. കാര്യമായ എന്തോ പിണക്കമാണ് ആദിയേട്ടന്. അല്ലാതെ ഇങ്ങനെ പെരുമാറില്ല. എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും അത് എന്താണെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായില്ല. പിന്നെ ദേവു അവനെ ശല്യപ്പെടുത്താൻ ഞാൻ ശ്രമിച്ചില്ല. നിശബ്ദമായി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് രാത്രിയിൽ എപ്പോഴോ അവൾ ഉറങ്ങിപ്പോയി. രാവിലെ എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ മുതൽ അവൾ ആദിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നില്ല. കുളിച്ച് ഒരുങ്ങി ആദി പുറത്തെവിടെയോ പോയപ്പോഴാണ് അവൾ പിന്നെ മുറിയിലേക്ക് വന്നത്. അവിടെ അവൻ കാത്തു വച്ച ഒരു സർപ്രൈസ് ഉണ്ടായിരുന്നു........................തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...