ജാനകീരാവണൻ 🖤: ഭാഗം 34

എഴുത്തുകാരി: ആസിയ പൊന്നൂസ്‌

"കഴിക്ക്....!" അവൾക്ക് നേരെ ഒരുരുള നീട്ടി അവൻ പറഞ്ഞതും അവൾ കലിയോടെ അവന്റെ കൈ തട്ടിയെറിഞ്ഞു "നിങ്ങളുടെ കൈ കൊണ്ട് കഴിക്കുന്നതിനേക്കാൾ നല്ലത് വിഷം കഴിച്ചു മരിക്കുന്നതാ....!!" അവളുടെ വാക്കുകൾ അവന്റെ കാതുകളിൽ വീണ്ടും വീണ്ടും മുഴങ്ങി കേട്ടു കൊണ്ടേയിരുന്നു "എന്നെ ഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിക്കാതെ എന്റെ കണ്മുന്നീന്ന് പോകുന്നുണ്ടോ....?" അവൾ തലയിൽ കൈ വെച്ച് അലറി റാവൺ അത് കേൾക്കാത്തത് പോലെ അവൾക്ക് നേരെ അടുത്ത ഉരുളയും നീട്ടി ശരീരത്തിന്റെ അവശത കണക്കിലെടുക്കാതെ അവൾ മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞു ആ പ്ലേറ്റ് തട്ടി എറിഞ്ഞു "പോ.... തന്റെ ഈ സാമിപ്യം പോലും എന്നെ ഇപ്പൊ ശ്വാസം മുട്ടിക്കുവാ.... എന്റെ സമനില തെറ്റിക്കാതെ ഇറങ്ങിപ്പോടോ.....!" അവളുടെ വാക്കുകളിൽ വെറുപ്പ് നിറഞ്ഞിരുന്നു അവനെ സ്നേഹത്തോടെ നോക്കിയിരുന്ന ആ കണ്ണുകളിൽ ഇന്ന് പക മാത്രം.... അപ്പോഴും അവളെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കാൻ അവൻ മറന്നില്ല "പോവനല്ലേ പറഞ്ഞത്...."

ടേബിളിൽ ഇരുന്ന ഗ്ലാസ് എറിഞ്ഞുടച്ചുകൊണ്ട് അവൾ അലറിയതും റാവൺ ഒന്ന് നിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നടന്നു എന്തോ ഓർത്ത് അവൻ നടത്തം നിർത്തി തിരികെ വന്നു "എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം ഫുഡിനോട് തീർക്കണ്ട....!" അവൻ വേറെ പ്ലേറ്റിൽ ഫുഡ്‌ വിളമ്പി ബെഡിൽ വെച്ചു അവൻ നോക്കി നിൽക്കെ തന്നെ അവളത് തട്ടി എറിഞ്ഞു റാവൺ ദേഷ്യത്തോടെ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി.... അവന്റെ നോട്ടത്തിൽ താഴ്ന്നിരുന്ന ആ മിഴികൾ തീനാളം എരിയുന്നത് പോൽ അവനെ ഉറ്റുനോക്കി അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ സ്വയം നിയന്ത്രിച്ചുകൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയതും നന്ദു പൊട്ടി പൊട്ടി കരഞ്ഞു •••••••••••••••••••••••••••••••° "Rk.... നന്ദു എല്ലാം അറിയണം.... ഇല്ലെങ്കിൽ ശരിയാവില്ലടാ....!" മനു റൂമിൽ നിന്നിറങ്ങി വന്ന റാവണിന്റെ തോളിൽ കൈ വെച്ചു പറഞ്ഞതും അവൻ വേണ്ടെന്ന അർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി

"എടാ..... അവളെ ഒന്നും അറിയാക്കാതിരിക്കുന്നത് മണ്ടത്തരമാണ്...." വിക്രം മനുവിനെ പിന്താങ്ങി "വേണ്ടാ.... മൂർത്തിയെ പോലൊരു മൃഗത്തിന്റെ മകനായി ജനിക്കേണ്ടി വന്നതോർത്തു ഓരോ നിമിഷവും സ്വയം പഴിച്ചു ജീവിക്കുന്നവനാണ് ഞാൻ.... ആ വിധി എന്റെ നന്ദുവിന് ഉണ്ടാവാൻ പാടില്ല.... അവൾ വേദനിക്കുന്നത് എനിക്ക് കണ്ട് നിൽക്കാൻ പറ്റില്ല...." അത്രയും പറഞ്ഞു മനുവിന്റെ തോളിൽ തട്ടി റാവൺ മുന്നോട്ട് നടന്നു "വിക്രം....!" പെട്ടെന്ന് നിന്ന് കൊണ്ട് റാവൺ വിളിച്ചതും വിക്രം എന്തെന്ന ഭാവത്തിൽ അവനെ നോക്കി "അവളൊന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ല.... പറ്റുമെങ്കിൽ അവളെ എന്തെങ്കിലും കഴിപ്പിക്കണം....!" തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് മറുപടി കാക്കാതെ അവൻ മുന്നോട്ട് നടന്നു വിക്രം അവൾക്കുള്ള ഫുഡും വാങ്ങി അകത്തേക്ക് പോയി അകത്തേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ തന്നെ തലയിൽ കൈ വെച്ച് തേങ്ങുന്നവളെയാണ് അവൻ കണ്ടത് "നന്ദു....!"

അവളുടെ തോളിൽ കൈ വെച്ച് അവൻ ആർദ്രമായി വിളിച്ചു ചുവന്നു കലങ്ങിയ മിഴികൾ ഉയർത്തി അവൾ അവനെ നോക്കി.... ശേഷം ഒരു പൊട്ടിക്കരച്ചിലോടെ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു വിക്രം ഒന്ന് ഞെട്ടി.... പിന്നെ ബോധം വീണ്ടെടുത്തത് പോലെ അവളുടെ തലയിൽ പതിയെ തലോടി അവളുടെ കണ്ണ് നീർ അവനെ അസ്വസ്ഥനാക്കി..... ആ കണ്ണുനീർ കണ്ട് നിൽക്കാനാവുന്നില്ല.... ഉള്ളിൽ എന്തെന്നറിയാത്ത വേദന.... അവന് ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല "നിങ്ങളെല്ലാവരും ചേർന്ന് ഞങ്ങളെ ഒക്കെ ചതിക്കുവായിരുന്നോ.... എന്തിനാ വിക്രം എന്റെ പാവം ഏട്ടത്തിയെ ചതിക്കാൻ കൂട്ട് നിന്നത്.... അവളെ മതിയായിരുന്നെങ്കിൽ അവളെ തന്നെ അങ്ങ് കൂടെ പൊറുപ്പിച്ചൂടായിരുന്നോ.... എന്തിനാ ഒരു പാവം പെണ്ണിനെ കൂടി ഇതിലേക്ക് വലിച്ചിഴച്ചത്.....?" അവളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് അവന്റെ നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെട്ടു "നീയെന്തൊക്കെയാ നന്ദു ഈ വിളിച്ചു പറയുന്നത്.....? നീ അവിടെ കണ്ടത് ആരാണെന്ന് നിനക്കറിയോ.... അറിയോന്ന്....?"

വിക്രം അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു കുലുക്കി ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചതും അവളൊന്ന് വിരണ്ടു "അത് നിന്റെ ചേ.....!" "വിക്രം....!!" റാവണിന്റെ അലർച്ച കേട്ടതും വിക്രമിന്റെ നാവടഞ്ഞു അവന്റെ കൈയിലെ ഫുഡ്‌ വാങ്ങി ടേബിളിൽ വെച്ച് റാവൺ അവനെയും വലിച്ചു പുറത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോയി "നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ.... ഒന്നും...!" "ട്രിങ് ട്രിങ്.... "വിക്രമിനോട് ചൂടാവുന്നതിനിടയിലാണ് റാവണിന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തത് "ഹലോ....!" "ഹലോ.... കുഞ്ഞാ.... കുഞ്ഞാ ജാനി മോളെ കാണുന്നില്ല.....!" മറുപുറത്ത് നിന്ന് ശിവദ പറയുന്നത് കേട്ട് അവന്റെ മുഖം ചുളിഞ്ഞു "What....? കാണാനില്ലെന്നോ....?" റാവൺ ദേഷ്യം അടക്കി പിടിച്ചു ചോദിച്ചു "അതേ കുഞ്ഞാ.... ഞാൻ വീടും പരിസരവും ഒക്കെ നോക്കി.... റിയയും റോഷനും പുറത്ത് പോയേക്കുവാ.... ഞാൻ അവരെ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു.... ജാനി അവരുടെ കൂടെ ഇല്ല.... വിളിച്ചിട്ട് ഫോണും എടുക്കുന്നില്ല.... മുറിയിൽ പോയി നോക്കി.... അവിടെ ആകെ അലങ്കോലമായി കിടക്കുവാ.... അനന്തൂട്ടൻ പുറത്തൊക്കെ അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ട്..... ഇവിടെ ആരോ വന്നിട്ടുണ്ട് കുഞ്ഞാ.... എനിക്ക് ആകെ പേടിയാവുന്നു...

."പേടിയോടെ ശിവദ പറയുന്നതൊക്കെ കേട്ട് റാവൺ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു "പേടിക്കണ്ട.... എന്ത് വേണമെന്ന് എനിക്കറിയാം....!" അത്രയും പറഞ്ഞു അവൻ കാൾ കട്ട്‌ ചെയ്തു "Baaluuuuuuu....!!" അവൻ ഫോൺ നെറ്റിയിൽ തുടരെ തുടരെ ഇടിച്ചുകൊണ്ട് ദേഷ്യത്തിൽ അലറി അതേസമയം തന്നെ അവന്റെ ഫോണിലേക്ക് ഒരു കാൾ വന്നു.... റാവൺ ഒന്ന് നിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് അറ്റൻഡ് ചെയ്തു "എന്ത് പറ്റി RK....? പ്രീയപ്പെട്ട ഭാര്യയെ ഓർത്ത് ടെൻഷൻ അടിക്കുവാണോ....? ടെൻഷൻ അടിക്കേണ്ട ആവശ്യമേ ഇല്ല..... അവൾ സുരക്ഷിതയാണ്....!" ബാലു പരിഹാസത്തോടെ പറഞ്ഞതും റാവൺ ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ടുകൊണ്ട് അടുത്തു കണ്ട ചെയറിലേക്ക് ഇരുന്നു "തെറ്റ് പറ്റി RK നിനക്ക്.... ആ വലിയ വീട്ടിൽ നിന്റെ സുന്ദരിയായ ഭാര്യയെ ഒറ്റക്കാക്കി പോകാൻ പാടില്ലായിരുന്നു നീ....!" ഫോണിലൂടെ ബാലുവിന്റെ ചിരി കേൾക്കാമായിരുന്നു അവന് "നീ ചെയ്ത ആ തെറ്റിന്റെ വില എത്ര വലുതാണ് എന്ന് നിനക്കറിയുമോ....?" റാവൺ അയാൾ പറയുന്നതൊക്കെ കേട്ടിരുന്നു....

അവന്റെ മുഖത്ത് അന്നേരം വല്ലാത്ത ഒരു ശാന്തതയായിരുന്നു "ഒരു 27-28 ടൺ ഭാരം താങ്ങാനാവുന്ന ഒരു കണ്ടെയ്നർ ട്രക്ക്..... ആ ട്രക്ക് പോകുന്നത് മുംബൈ മഹാനഗരത്തിലെ അങ്ങിങ്ങായുള്ള റെഡ് സ്ട്രീറ്റിലേക്ക്..... ആ ട്രക്കിനുള്ളിൽ 20 മുതൽ 30 വരെ പ്രായമുള്ള സുന്ദരികളായ നൂറ് പെൺകുട്ടികൾ.... അതിൽ ഒന്ന് നിന്റെ പ്രീയപ്പെട്ട ഭാര്യയാണ് RK.....!" അയാൾ ഗൂഢമായി പറഞ്ഞതും റാവൺ പുച്ഛത്തോടെ ചിരിച്ചു മനുവും വിക്രമും അത് കേട്ട് ഒന്ന് പതറി ഇതേസമയം മയങ്ങി കിടക്കുന്ന ജാനിയുടെ അടുത്തിരുന്നാണ് ബാലു റാവണിനോട്‌ സംസാരിച്ചത് റാവണിനെ ഡൈവേർട്ട് ചെയ്ത് അവനെ നാട് മുഴുവൻ ഓടിപ്പിക്കണം എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെയാണ് അയാൾ അങ്ങനൊരു ഫേക്ക് ഇൻഫർമേഷൻ അവന് കൊടുത്തത് ശരിക്ക് പറഞ്ഞാൽ പത്തു മിനിറ്റിനുള്ളിൽ പുറപ്പെടുന്ന ആ കണ്ടെയ്നറിൽ ജാനി ഉണ്ടായിരിക്കില്ല.... എന്നാൽ റാവൺ അവൾ അതിൽ ഉണ്ടെന്ന ധാരണയിൽ ആ ട്രെക്കിനു പിന്നാലെ അലയും.... ആ സമയം മതി അവർക്ക് ജാനിയെ ഇല്ലാതാക്കി റാവണിനെ തളർത്താൻ

"ഒരു പത്തു മിനിറ്റിനുള്ളിൽ അവൾ ഈ നാട്ടിൽ നിന്ന് തന്നെ പോയിരിക്കും..... അങ്ങനെ സംഭവിച്ചാൽ ഒരിക്കലും നിനക്കവളെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞെന്ന് വരില്ല....നിന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റുമെങ്കിൽ അവളെ രക്ഷിക്ക്.....!" ബാലു അവനെ വെല്ലു വിളിച്ചതും റാവൺ പൊട്ടി ചിരിച്ചു "എന്തിനാടാ ഇപ്പൊ ചിരിക്കൂന്നേ....?" ബാലുവിന്റെ ശബ്ദം മുറുകി "ആ കണ്ടെയ്നർ കേരളം ബോർഡർ വിട്ട് എങ്ങും പോകില്ല ബാലു....!" റാവൺ പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞതും ബാലു അടുത്തിരുന്ന മൂർത്തിയെ നോക്കി "ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്യില്ല ബാലു.... നീ.... നീ തന്നെ ആ കണ്ടെയ്നർ stop ചെയ്യും....!" റാവണിന്റെ ആത്മവിശ്വാസം ബാലുവിനെ ചൊടിപ്പിച്ചു "എന്താടാ ഭ്രാന്ത്‌ പറയുന്നേ.... ഞാൻ തന്നെ stop ചെയ്യുമെന്നോ....!" ബാലുവിന്റെ ശബ്ദം കടുത്തു "നീ stop ചെയ്യും ബാലു..... ആ കണ്ടെയ്നറിൽ ഉള്ള നൂറ് പേരിൽ ഒരാൾ നീ ഏറെ സ്നേഹിക്കുന്ന നിന്റെ പൊന്ന് മോളാണ് ബാലു.... നിന്റെ മകൾ അവ്നി.....!" റാവണിന്റെ വെളിപ്പെടുത്തൽ കേട്ട് ബാലു ഞെട്ടി "What.....?" അയാൾ വലിയ വായിൽ അലറി "എന്താ ഷോക്ക് ആയോ....? നീ കൊറേ ആയില്ലേ അവൾക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നത്..... ഇപ്പൊ നീ തന്നെ അവളെ മരണത്തിലേക്ക് തള്ളി വിടുകയാണ് ബാലു....! "

റാവണിന്റെ ചുണ്ടിൽ ചിരി പടർന്നു വിക്രമും മനുവും ഞെട്ടലോടെ പരസ്പരം നോക്കി "ഇനി നിനക്ക് വെറും 5 മിനിറ്റ് മാത്രം....! " റാവൺ ചുണ്ട് കോട്ടി പറഞ്ഞതും "ഓഹ് ഷിറ്റ്....!" ആ ഒരു അലർച്ചയോടെ ബാലുവിന്റെ കാൾ കട്ട്‌ ആയി "എന്താടാ ഇതൊക്കെ.... ബാലുവിന്റെ മകൾ ആ ട്രക്കിൽ ഉള്ളത് നിനക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം....? " വിക്രം അവനെ പിടിച്ചു തിരിച്ചു നിർത്തി ചോദിച്ചു "അതിന് മൂർത്തിക്ക് ഭാര്യയും മക്കളും ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ.... പിന്നെ ഏതാ ഇങ്ങനൊരു മകൾ...?" മനു സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചതും "അയാൾക്ക് ഭാര്യയും മകളും ഉണ്ടായിരുന്നു മനു.... അയാളുടെ ഭാര്യ മരിച്ചിട്ട് വർഷങ്ങളായി.... ആ മകളെ കുറിച്ച് എനിക്ക് കൂടുതൽ ഒന്നും അറിയില്ല...." വിക്രം അവന് മറുപടി കൊടുത്തു "ആ മകളാണ് ജാനി....!" പ്രതീക്ഷിക്കാതെ റാവൺ പറയുന്നത് കേട്ട് രണ്ട് പേരും ഞെട്ടി "Whatttt.....?" രണ്ട് പേരും ഒരുപോലെ അലറി "ബാലുവിന്റെ നഷ്ടപ്പെട്ടു പോയ മകൾ അവ്നിയാണ് ഇപ്പോഴത്തെ Mrs. Janaki Ravan Karthikeya.....!!" റാവൺ ഫോണിൽ തോണ്ടി പറഞ്ഞതും മനുവും വിക്രമും പരസ്പരം ഞെട്ടലോടെ നോക്കി ••••••••••••••••••••••••••••••°

"ബാലു.... നീ ഇത് എന്തിനുള്ള പുറപ്പാടാ.... അവൻ ഇവളെ രക്ഷപ്പെടുത്താൻ വേണ്ടി വെറുതെ പറഞ്ഞതായിരിക്കും.....!" ബാലുവിന്റെ ഫോൺ പിടിച്ചു വാങ്ങി മൂർത്തി അയാളോട് കയർത്തതും ബാലു മൂർത്തിയുടെ കൈയിൽ നിന്നും ബലമായി ഫോൺ വാങ്ങി "ഇല്ല മൂർത്തി.... എന്റെ മകളെ വെച്ച് ഒരു പരീക്ഷണത്തിന് ഞാൻ ഇല്ല.... I have to stop them....!" അതും പറഞ്ഞു മൂർത്തിയുടെ കൈയിൽ നിന്ന് ഫോൺ വാങ്ങി കണ്ടെയ്നറിനെ ബ്ലോക്ക്‌ ചെയ്തു "എത്ര വലിയ നഷ്ടമാ ബാലു നീ ഇപ്പൊ വരുത്തി വെച്ചത്.... ആ റാവൺ ഇവളെ രക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതായിക്കൂടെ....?" മൂർത്തി ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു "ഇല്ല മൂർത്തി.... അവന് എന്റെ മകളെ പറ്റി എന്തൊക്കെയോ അറിയാം.... ഇപ്പൊ അറിയേണ്ടത് ആ കണ്ടെയ്നറിൽ എന്റെ മകൾ ഉണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്നാണ്....!" മൂർത്തി ബാലുവിനെ അമർഷത്തോടെ നോക്കുന്നത് വക വെക്കാതെ അയാൾ പറഞ്ഞു "നീ അവളെ എങ്ങനെ കണ്ടെത്താനാ.... അതിൽ നിന്റെ മകളുടെ പ്രായത്തിലുള്ള എത്രയോ പേരുണ്ട്..... നീ എങ്ങനെ അവളെ തിരിച്ചറിയാനാ....?" മൂർത്തിക്ക് ദേഷ്യം സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല

"എനിക്ക് കഴിയും.... എന്റെ മകളെ തിരിച്ചറിയാൻ എനിക്ക് പറ്റും മൂർത്തി....!" മൂർത്തിയെ നോക്കി കടുപ്പിച്ചു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാൾ ഫോൺ എടുത്ത് ആർക്കോ വിളിച്ചു "ആ ട്രക്ക് ഉടനെ ഇവിടെ എത്തിക്കണം.... And mainly അതിലുള്ള ഒരാളെ പോലും ഉപദ്രവിക്കാൻ പാടില്ല.... Got it....?" മറുപുറത്ത് നിന്ന് എന്തോ പറഞ്ഞതും ബാലു ഒന്ന് മൂളിക്കൊണ്ട് ഫോൺ വെച്ചു അല്പസമയത്തിനുള്ളിൽ ആ ഗോഡൗണിലേക്ക് ഒരു വലിയ ട്രക്ക് വന്നു നിന്നു "നീ എങ്ങനെ കണ്ടെത്തും ബാലു.... ഇത്രയും പേരിൽ നിന്റെ മകളെ കണ്ടെത്തുന്നത് ബുദ്ധിമുട്ടായിരിക്കും....." ട്രക്കിനകത്തു ബോധമില്ലാതെ കിടക്കുന്ന പെൺകുട്ടികളെ നോക്കി മൂർത്തി ചോദിച്ചതും അയാൾ അതിനുള്ളിലേക്ക് ഓടി കയറി "എന്റെ മകളെ തിരിച്ചറിയാൻ എനിക്ക് സാധിക്കും മൂർത്തി.... നീ ഇത് കണ്ടോ....!" ബാലു അതും പറഞ്ഞു അയാളുടെ ഇടത് തോൾ ഭാഗത്തെ ഷർട്ട് കുറച്ചു മാറ്റി മൂർത്തിക്ക് കാണിച്ചു കൊടുത്തു അവിടെ പച്ച നിറത്തിൽ ഒരു പാടുണ്ടായിരുന്നു..... ആ പാട് നോക്കി മൂർത്തി നെറ്റി ചുളിച്ചു "ഇത് എനിക്ക് ജന്മനാ ഉള്ളതാ മൂർത്തി....

ഇതുപോലൊരു പാട് എന്റെ അവി മോളുടെ തോളിലും ഉണ്ട്.... അവൾക്കും അത് ജന്മനാ ഉള്ളതാ..... മാഞ്ഞു പോയിട്ടുണ്ടാകില്ല....!" അതും പറഞ്ഞു വെപ്രാളത്തോടെ ബാലു ഓരോ പെൺകുട്ടികളുടെ അടുത്തേക്കും ഓടി അവരുടെ തോൾ ഭാഗത്തെ ടോപ് കുറേശെ മാറ്റി മാറ്റി അവൻ ആ പാട് തിരഞ്ഞു മണിക്കൂറുകൾ കൊഴിഞ്ഞു പോയെങ്കിലും ആ ട്രക്കിലുള്ള ആരുടെയും ദേഹത്തു ആ പാട് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല അതോടെ ബാലുവിന്റെ നിയന്ത്രണം വിട്ടിരുന്നു "RK.........!!!"അയാൾ മുടി കൊരുത്തു പിടിച്ചു ദേഷ്യത്തോടെ അലറി "ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ നിന്നോട്..... അവൻ അവന്റെ ഭാര്യയെ രക്ഷിക്കാൻ നിന്നേ വിഡ്ഢിയാക്കുകയായിരുന്നു ബാലു.....!" മൂർത്തി പറയുന്നത് കൂടി കേട്ടപ്പോൾ ബാലുവിന്റെ സമനില തെറ്റി "ഇല്ല RK.... നീ എന്റെ മകളുടെ പേര് ഉപയോഗിച്ചു എന്നെ വിഡ്ഢിയാക്കിയതിന് നീ അനുഭവിക്കും..... ആർക്ക് വേണ്ടിയാണോ നീയീ നാടകം കളിച്ചത് അവളെ എന്റെ ഈ കൈകൊണ്ട് തന്നെ പിച്ചി ചീന്തി നിന്റെ മുന്നിലിടാതെ എന്റെ പക അടങ്ങില്ല RK....!"

ബാലുവിന് ഭ്രാന്ത്‌ പിടിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി അയാൾ ഒരുപാട് കൊതിച്ചു പോയി..... വർഷങ്ങളായുള്ള കാത്തിരിപ്പ് അവസാനിച്ചു എന്നയാൾ പ്രതീക്ഷിച്ചു പ്രതീക്ഷകൾ ഒക്കെ കൈ വിട്ട് പോയപ്പോൾ സഹിക്കാനായില്ല അയാൾക്ക് ജാനിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്ന് അവളെ പിടിച്ചു വലിച്ചു നിലത്തേക്ക് ഇടുമ്പോൾ അയാളുടെ ഉള്ളിലെ മൃഗം പുറത്തേക്ക് വരുകയായിരുന്നു എന്നാൽ ജാനി ഇതൊന്നും അറിയാതെ അബോധാവസ്ഥയിലായിരുന്നു അടങ്ങാത്ത പകയോടെ അയാൾ ജാനിയുടെ മുകളിൽ കയറി ഇരുന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ ഷോൾഡറിൽ പിടിച്ചു അവളുടെ ടോപ്പിന്റെ കൈഭാഗം കലിയോടെ വലിച്ചു കയറി എരിഞ്ഞു കയറുന്ന പകയോടെ ടോപ്പ് പൂർണമായും എടുത്തു മാറ്റാൻ കൈ ഉയർത്തിയപ്പോഴാണ് എന്തോ കണ്ട് അയാൾ തറഞ്ഞു നിന്ന് പോയത് കൈ ഭാഗം കീറിയ ടോപിനിടയിലൂടെ കാണുന്ന ആ പച്ച നിറത്തിലുള്ള പാടിൽ അയാളുടെ കണ്ണുകൾ ഉടക്കി അയാൾ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയതും അയാളുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു തന്റെ ശരീരത്തിലുള്ള അതേ പാട്....!......തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...