ജാനകീരാവണൻ 🖤: ഭാഗം 45

janageeravanan

എഴുത്തുകാരി: ആസിയ പൊന്നൂസ്‌

നന്ദുവിനെ മുറിയിലാക്കി റാവൺ വന്നപ്പോഴേക്കും ജാനി കിടന്നിരുന്നു റാവൺ ഡ്രസ്സ്‌ എടുത്ത് ഫ്രഷ് ആയി ഇറങ്ങി ടവ്വൽ കൊണ്ട് മുഖം തുടച്ചുകൊണ്ട് ബെഡിലേക്ക് വന്നിരുന്നതും ജാനി ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ട് അവന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങിക്കിടന്നു റാവൺ അവളെ ഒന്ന് നോക്കിക്കൊണ്ട് ഫോൺ എടുത്ത് അതിൽ നോക്കി ഇരുന്നു ഇടക്കെപ്പഴോ ജാനിയെ നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ അവനെയും നോക്കി കിടക്കുന്നത് കണ്ടു "എന്താ 🙄..?" അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അവൾ ഒന്നുമില്ലെന്ന് തോള് പൊക്കി കാണിച്ചു റാവൺ ഒന്ന് മൂളിക്കൊണ്ട് വീണ്ടും ഫോണിലേക്ക് കണ്ണുകൾ പായിച്ചു അവൾ അതേ നോട്ടം തുടരുന്നത് മനസ്സിലാക്കി അവൻ വീണ്ടും തലയുയർത്തി അവളെ നോക്കി പതിവില്ലാത്ത പുഞ്ചിരി കണ്ട് അവൻ നെറ്റി ചുളിച്ചു "എന്താടി....?" അവൻ ഗൗരവത്തോടെ അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു അവന്റെ ഗൗരവം കണ്ട് അവൾ ചുമല് കൂച്ചി പുതപ്പ് തല വഴി മൂടി തിരിഞ്ഞു കിടന്നതും റാവൺ ഒന്ന് നിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് ഫോണിലേക്ക് കണ്ണുകൾ പായിച്ചു കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞതും ജാനി പതിയെ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു....

തലയിലെ പുതപ്പ് കുറച്ച് അല്പം മാറ്റി അതിനിടയിലൂടെ ഒളി കണ്ണിട്ട് അവനെ നോക്കി റാവൺ ഫോണിൽ തന്നെ മുഴുകി ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടതും അവളുടെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞു "ഈ നേരത്ത് ഇങ്ങേർക്കെന്താ ഫോണിൽ പണി....?" അവൾ മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് പതിയെ പുതപ്പ് മാറ്റി ഏന്തി വലിഞ്ഞു അവന്റെ ഫോണിലേക്ക് നോക്കി എന്തോ ഗ്രാഫ് പോലുള്ള മറ്റോ കണ്ട് അവൾ താല്പര്യം ഇല്ലാത്ത മട്ടിൽ പോകാൻ തുനിഞ്ഞപ്പോഴാണ് അവളെ തന്നെ ഗൗരവം വിടാതെ നോക്കുന്ന റാവണിനെ കണ്ടത് അവന്റെ നോട്ടം കണ്ട് അവൾ വേണോ വേണ്ടയോ എന്ന മട്ടിൽ ഒന്ന് ഇളിച്ചു കൊടുത്തു പിടിക്കപ്പെട്ട കള്ളന്റെ ഭാവത്തോടെ കിടക്കാൻ നിന്ന അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു റാവൺ വലിച്ചതും അവൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ പോയി ഇടിച്ചു നിന്നു ഞെട്ടലോടെ അവൾ തലയുയർത്തി നോക്കിയതും അവളെ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന റാവണിനെ കണ്ട് അവൾ ആർക്കോ വേണ്ടി ഒന്ന് ഇളിച്ചു കൊടുത്തു അത് കണ്ട് റാവൺ ഒന്നുകൂടി നെഞ്ചിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു.... രണ്ടുപേരുടെയും മുഖം നേർക്ക് നേരെ വന്നതും ജാനി ഒന്ന് വിയർത്തു

"ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്നതും ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്നവരെയും എനിക്ക് തീരെ ഇഷ്ടമല്ല.... So don't repeat this.... " അവൻ കടുപ്പിച്ചു പറഞ്ഞതും അനുസരണയുള്ള കുട്ടിയെ പോലെ തല കുലുക്കി അത് കണ്ട് റാവൺ അവളെ ഒന്ന് കനപ്പിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ട് പിടി വിട്ടു അവൾ അപ്പൊ തന്നെ കുറച്ചു മാറിയിരുന്നു ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ടു "ഡോക്ടർ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ ഉറക്കമൊഴിക്കരുതെന്ന്..... കിടക്കാൻ നോക്ക്...."വീണ്ടും എന്തൊക്കെയോ ചിന്തിച്ചിരിക്കുന്നവളെ നോക്കി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ ഫോണിലേക്ക് കണ്ണുകൾ പായിച്ചു അവന്റെ കാർക്കശ്യത്തിനുള്ളിലെ കരുതൽ ഓർത്ത് അവളുടെ ചൊടികളിൽ പുഞ്ചിരി തത്തി അതേ പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഉറ്റുനോക്കി അത് അറിഞ്ഞ് റാവൺ ഒന്ന് നിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് ഫോൺ ഓഫ്‌ ചെയ്തു ടേബിളിൽ വെച്ചു "എന്താ നിന്റെ പ്രശ്നം....?" അവൻ കൈയും കെട്ടി അവൾക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞതും അവളൊന്ന് ഞെട്ടി "എ... എ.... എന്ത് പ്രശ്നം.... ഒരു പ്രശ്നോമില്ല...."അവൾ അവനെ നോക്കാതെ പറഞ്ഞു "നിനക്ക് എന്നോട് എന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടോ....?" അവൻ അത് ചോദിച്ചതും ആരവ് പറഞ്ഞ കഥകൾ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു റാവൺ നേരിടേണ്ടി വന്ന യാതനകൾ ഓർമ വന്നു അവൾക്ക് അവനോട് എന്തെന്നില്ലാത്ത സ്നേഹം തോന്നി.... വാത്സല്യം തോന്നി.....

എല്ലാത്തിനുമപ്പുറം ആരാധന തോന്നി ഒട്ടും ചിന്തിക്കാതെ അവളെ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന റാവണിന്റെ കവിളിൽ അമർത്തി മുത്തിയവൾ അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു അതവനെ കുറച്ചൊന്നുമല്ല അമ്പരപ്പിച്ചത് ഞെട്ടലോടെ ഇരിക്കുന്ന റാവണിന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാഞ്ഞു കിടക്കുമ്പോൾ അവന്റെ കൈയിൽ നിന്ന് ഒന്ന് പൊട്ടുമെന്ന പേടി അവൾക്കുണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും അവൾക്കത് ചെയ്യണമെന്ന് തോന്നി "നിങ്ങളെപ്പോലെ നിങ്ങൾ മാത്രേ ഉണ്ടാവുള്ളു.... എനിക്കിപ്പോ നിങ്ങളോട് ആരാധന തോന്നിപ്പോവുകയാ...." അവളുടെ വാക്കുകളുടെ പൊരുൾ എന്താണെന്ന് അവന് വ്യക്തമാവുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല "അതിനേക്കാളേറെ പ്രണയം തോന്നുന്നു.... ഈ രാവണനോട്...." അവന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പുകൾക്ക് കാതോർത്തുകൊണ്ട് അവൾ മനസ്സിൽ മൊഴിഞ്ഞു നേരിട്ട് പറഞ്ഞാൽ അവന്റെ കൈയിൽ നിന്ന് എന്തെങ്കിലും കിട്ടുമെന്ന് അവൾക്കുറപ്പായിരുന്നു "ജാ.... ജാനി...." അവൻ അവളെ അടർത്തി മാറ്റാൻ നോക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ പറ്റി ചേർന്നിരുന്നു "ഈ നെഞ്ചിൽ നിന്ന് അടർന്നു മാറാൻ തോന്നുന്നില്ല രാവണാ....

എന്തോ എന്നും ഇങ്ങനെ തന്നെ ഇരിക്കണമെന്ന് മനസ്സ് കൊതിക്കുന്നത് പോലെ....." മനസ്സിലുള്ളത് അറിയാതെ പുറത്ത് വന്നതും റാവണിന്റെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞു "പിച്ചും പേയും പറയാതെ കിടന്നുറങ്ങാൻ നോക്കെടി...."അവളെ അടർത്തി മാറ്റി അവൻ ശാസനയോടെ പറഞ്ഞതും ചെറു ചിരിയോടെ അവൾ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു അവൾ തിരിഞ്ഞു കിടന്നെന്ന് ഉറപ്പായതും റാവൺ ആഞ്ഞൊന്ന് ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ടു അവനപ്പോഴാണ് ശ്വാസം നേരെ വീണത് താനായിട്ട് അവളെ ചേർത്തു പിടിക്കാരുണ്ടെങ്കിലും ആദ്യമായി അവൾ തന്നെ ചേർത്തു പിടിച്ചപ്പോൾ ആകെ ഒരു പരവേഷം..." മനസ്സിൽ ഓർത്തുകൊണ്ട് പുഞ്ചിരിയോടെ തിരിഞ്ഞു കിടക്കുന്നവളെ ഒന്ന് നോക്കി അവൾ ഉമ്മ വെക്കുന്ന രംഗം മനസ്സിലേക്ക് വന്നതും അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ കവിളിൽ കൈ വെച്ചു അത് തന്നെ ഓർത്ത് ഒരു ചിരിയോടെ അവൻ ലൈറ്റ് ഓഫ്‌ ചെയ്ത് അവളുടെ അടുത്തായി വന്ന് കിടന്നു രണ്ടുപേരും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.... ഉറക്കം വന്നില്ലെങ്കിലും പരസ്പരം ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവർ അങ്ങനെ കിടന്നു....

ഇടക്കെപ്പോഴോ ജാനി ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണിരുന്നു തണുപ്പടിച്ചു തന്റെ ചൂട് പറ്റാൻ വരുന്നവളെ രണ്ട് കൈക്കുള്ളിൽ ഒതുക്കി അവൻ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു പുതപ്പിട്ട് മൂടിക്കൊണ്ട് ആ പുതപ്പിനടിയിൽ അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു കിടക്കുമ്പോൾ അവളുടെ വിരി നെറ്റിയിൽ അമർത്തി മുത്താനും അവൻ മറന്നില്ല •••••••••••••••••••••••••••••••° നന്ദു രാവിലെ എണീറ്റ് ഫ്രഷ് ആവാൻ പോകാൻ പറ്റാതെ ബെഡിൽ തന്നെ ഇരിക്കുവായിരുന്നു ആരെയും വിളിക്കാതെ സ്വയം നടക്കാൻ ഒരു ശ്രമം എന്ന നിലയിൽ അവൾ കൈ കുത്തി ബെഡിൽ നിന്ന് എണീറ്റു ഒരു കാലിന് മാത്രമേ പൊട്ടലുണ്ടായിരുന്നുള്ളു.... ഒരു കാൽ നിലത്തു കുത്താതെ അവൾ ചാടി ചാടി ബാത്റൂം ലക്ഷ്യമാക്കി പോകുന്നതിനിടയിൽ കാലുമടങ്ങി താഴെ വീണു "അയ്യോ.... അമ്മേ.... എന്റെ നടൂ...."അവൾ നടുവിന് കൈയും വിളിച്ചതും കൊടുത്തു റാവണിനെ തിരക്കി മുറിക്ക് മുന്നിലൂടെ പോയ വിക്രം അത് കേട്ട് ഓടി വന്നു "നിന്നോടാരാടി ഒറ്റക്ക് എണീറ്റ് നടക്കാൻ പറഞ്ഞെ.... ഹേ....?" അവളെ ശാസിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ അവളെ കോരിയെടുത്തതും നന്ദുവിന്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു ഉള്ളിൽ സുഖമുള്ള എന്തോ ഒരു അനുഭൂതി അവന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർന്ന് കിടക്കുമ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു സന്തോഷം അവളെ വന്ന് പൊതിയുന്നത് പോലെ അവളെ ബെഡിൽ കിടത്തി അവൻ പോകുന്നത് നോക്കി കണ്ണെടുക്കാതെ അവൾ ഇരുന്നു "മോളെ നന്ദൂ...."

നീട്ടിയുള്ള ആരുടെയോ വിളി കേട്ട് അവൾ തല ചെരിച്ചു നോക്കിയതും വാതിൽക്കൽ കൈയും കെട്ടി നിൽക്കുന്ന ജാനിയെ കണ്ട് അവളൊന്ന് പതറി "ആഹ്.... ഏട്ടത്തി എപ്പോ വന്നു...." അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരി വരുത്തി ചോദിച്ചതും ജാനി അവളെ അടിമുടി നോക്കി "നീ അവന്റെ ചോര ഊറ്റി എടുത്തോണ്ടിരുന്നപ്പോൾ വന്നതാ.... നീ ബിസി ആയതോണ്ട് എന്നേ കണ്ടില്ല...." ജാനി അർത്ഥം വെച്ച് പറഞ്ഞതും നന്ദു ഒന്ന് ഇളിച്ചു "എന്ന് മുതലാടി നിനക്ക് ഈ അസുഖം തുടങ്ങിയത്....?" ജാനി പുരികം പൊക്കി ചോദിച്ചതും അവൾ കൈ പൊക്കി ഓരോ വിരലുകളായി ഉയർത്തി "ഒന്ന്.... രണ്ട്.... മൂന്ന്.... നാല്.... അഞ്ച്.... അഞ്ച് മാസോ.... 😲?" അവൾ വിരൽ ഉയർത്തുന്നതിനനുസരിച്ചു ജാനി അമ്പരപ്പോടെ എണ്ണി "മാസമല്ല വർഷം...." നന്ദു ഇളിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതും ജാനി ഞെട്ടി "എന്താ.... അഞ്ച് വർഷോ....?" അവൾ കണ്ണും തള്ളി നിന്നതും നന്ദു ചമ്മിയ ചിരി ചിരിച്ചു തല കുലുക്കി "അതിന് മുന്നേ ഇഷ്ടായിരുന്നു.... പ്രേമം ആണെന്ന് കൺഫേം ചെയ്തിട്ട് അഞ്ച് വർഷമേ ആയുള്ളൂ....."

നന്ദു നിഷ്കളങ്കമായി പറഞ്ഞതും ജാനി ഇടുപ്പിൽ കൈ കുത്തി നിന്നു "ഞാനിത് ണിന്റെ ഏട്ടനോട് പറയും...." ജാനി പറയുന്നത് കേട്ട് നന്ദു ഞെട്ടി "ഏട്ടത്തി.... എന്നേ കൊലക്ക് കൊടുക്കരുത്.... " അവൾ മുഖത്ത് വിനയം നിറച്ചതും ജാനി അവളെ ഇരുത്തി നോക്കി "ഇത്രയും വലിയൊരു രഹസ്യം നീ എന്നിൽ നിന്ന് മറച്ചു വെച്ചില്ലേ.... നോക്കിക്കോ... ഞാനിത് ണിന്റെ ഏട്ടനോട് പറഞ്ഞു കൊടുക്കും...." അവളെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തി ജാനി പറഞ്ഞതും നന്ദു പാവത്തെ പോലെ അവളെ നോക്കി "ഏട്ടത്തി ചതിക്കല്ലേ....." "ഏട്ടത്തി ചതിക്കും...." ജാനി അവിടെ നിന്ന് തിരിഞ്ഞ് നടന്നതും "ഏട്ടനോട് പറയാനാണ് ഏട്ടത്തിയുടെ തീരുമാനമെങ്കിൽ....?" അവൾ ഭീഷണി സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞതും ജാനി അവളെ ഒന്ന് ഇരുത്തി നോക്കി "എങ്കിൽ....??" ജാനി ചോദ്യഭാവത്തിൽ അവളെ നോക്കിയതും "അഭിജിത്ത് സർ ഏട്ടത്തിയോട് കൊഞ്ചി കുഴയുന്നത് ഞാൻ ഏട്ടനോട് പറയും...."അത് കേട്ട് ജാനിയുടെ മുഖം കൂർത്തു "സർ സംസാരിക്കുമ്പോ എനിക്കെന്ത് ചെയ്യാൻ പറ്റും....?" അവൾ ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചതും നന്ദു ചിരി കടിച്ചു പിടിച്ചു

"അതിനൊന്നും ഇവിടെ പ്രസക്തി ഇല്ല.... സാറിനോട് സംസാരിക്കാരുണ്ടെന്ന് ഞാൻ ഏട്ടനോട് പറഞ്ഞാൽ നല്ല രസായിരിക്കും ല്ലേ....?" നന്ദു കൈയും കെട്ടി പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചതും ജാനി ചവിട്ടി തുള്ളി അകത്തേക്ക് വന്നു "ണിന്റെ ഏട്ടൻ എന്നേ നിർത്തി പൊരിക്കും.... നീ അവിവേകം ഒന്ന് കാണിക്കല്ലേ.... ഞാൻ ആരോടും ഒന്നും പറയുന്നില്ല...." അവൾ മുഖം കൂർപ്പിച്ചു പറഞ്ഞതും നന്ദു ചിരിച്ചു "That's ma girl...." ജാനിയുടെ കവിളിൽ പിച്ചി നന്ദു പൊട്ടി ചിരിച്ചതും ജാനി അവളുടെ പുറം നോക്കി ഒന്ന് കൊടുത്തു "നിനക്ക് ഫ്രഷ് ആവണ്ടേ.... നിന്ന് കിണിക്കാതെ വരാൻ നോക്ക്...." അവളുടെ കവിളിൽ ഒരു കുത്ത് കൊടുത്ത് ജാനി അവളെ പിടിച്ചെണീപ്പിച്ചു ഫ്രഷ് ആവാൻ കൊണ്ട് പോയി •••••••••••••••••••••••••••••••° ഫ്രഷ് ആയി ഇറങ്ങിയപ്പോഴേക്കും മനു നന്ദുവിനായുള്ള ഫുഡ്‌ കൊണ്ട് വന്നു "ഏട്ടൻ എന്തിനാ ഇതൊക്കെ ചെയ്യണേ....?"

അവൾക്കുള്ള ഫുഡ്‌ വാരി കൊടുക്കാൻ തുനിഞ്ഞ മനുവിനെ നോക്കി നന്ദു താടക്ക് കൈയും കൊടുത്തിരുന്നു ചോദിച്ചു "അതെന്താ എനിക്ക് ചെയ്‌താൽ.... റാവൺ ചെയ്യാറുണ്ടല്ലോ.... പിന്നേ എനിക്ക് വാരി കൊടുക്കാനും സ്നേഹിക്കാനും നീ മാത്രേ ഉള്ളു ഇപ്പൊ..... ചേച്ചി എന്നേ അടുപ്പിക്കാറില്ല...." തമാശ രൂപേണയാണ് അവനത് പറഞ്ഞതെങ്കിലും അവന് നല്ല വിഷമം ഉണ്ടെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായി "അപ്പൊ ചേച്ചി അടുപ്പിക്കാത്തോണ്ട് എന്നേ സ്നേഹിക്കുന്നു.... കൊള്ളാല്ലോ...." അവൾ കൈയും കെട്ടി ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചതും മനു ചിരിച്ചു "അങ്ങനെ അല്ലടാ.... എനിക്ക് നീയും ചേച്ചിയും ഒക്കെ ഒരുപോലെയാ നന്ദു... ഇത് കഴിക്ക്...." അവൻ സ്നേഹത്തോടെ അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടിയ ഫുഡ്‌ അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ വായിലാക്കി നന്ദുവിനുള്ള ഫുഡും എടുത്ത് മുറിയിലേക്ക് വന്ന ആരവ് കാണുന്നത് മനു അവളെ ഊട്ടിക്കുന്ന കാഴ്ചയാണ് ...തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...

Share this story