ജാനകീരാവണൻ 🖤: ഭാഗം 51

എഴുത്തുകാരി: ആസിയ പൊന്നൂസ്‌

"ഇത് നിനക്കുള്ളതാണ്.... എന്നെ സംബന്ധിച്ച് നിന്റെ സ്ഥാനം എന്റെ ഈ ചെരുപ്പിനടിയിലാണ്....."അവളുടെ വാക്കുകൾ കൂരമ്പ് പോലെ അവന്റെ ഹൃദയത്തിൽ തറച്ചു കയറി "റിയാ...?" അവൻ വേദനയോടെ അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചതും അവളാ കൈ തട്ടി മാറ്റി അവന്റെ കരണത്തടിച്ചു "Youu.... RK യുടെ പിറകെ വാലാട്ടി നടക്കുന്ന നായെ.... നിനക്ക് എന്റെ കൈയിൽ പിടിക്കാൻ എവിടുന്ന് ധൈര്യം കിട്ടി....?" അവളുടെ വാക്കുകൾക്ക് മൂർച്ച കൂടുന്നത് അവനറിഞ്ഞു "കാശുള്ള വീട്ടിലെ പെണ്ണിനെ വളക്കാനുള്ള ബുദ്ധി അത് എന്നോട് വേണ്ട.... മനസ്സിലായോ നിനക്ക്..... ഈ കുടുംബത്തിന്റെ കാരുണ്യം കൊണ്ട് കഴിയുന്ന ഒരു കൂലിക്കാരൻ മാത്രമാണ് നീയെന്ന് ഓർമ വേണം...." കവിളിൽ കൈ വെച്ച് നിൽക്കുന്ന വിക്രമിനെ അവൾ അരിശത്തോടെ പിന്നിലേക്ക് തള്ളി താഴെ വീഴാൻ പോയ വിക്രമിനെ റാവൺ പിടിച്ചു നേരെ നിർത്തി വിക്രം വേദനയോടെ അവളെ നോക്കിയതും അവൾ ചുണ്ട് കോട്ടി ചിരിച്ചു "എനിക്കറിയാം നിനക്ക് ഈ ബുദ്ധി ഉപദേശിച്ചു തന്നത് ആരാണെന്ന്...."

റാവണിനെ നോക്കി റിയ ചുണ്ട് കോട്ടി പറഞ്ഞതും വിക്രം മുന്നോട്ട് വന്നു "Riyaa please..... വാക്കുകൾ കൊണ്ട് നീ എന്നെ ഒരുപാട് വേദനിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞു.... ഇനി ചെയ്യാത്ത തെറ്റിന് മറ്റുള്ളവരെ പഴിക്കുക കൂടി ചെയ്യരുത്...." അവൻ ദയനീയമായി പറഞ്ഞു "എന്നെ ഉപദേശിക്കാൻ നീ ആരാടാ.... ഏഹ്ഹ്.... എന്നെയും എന്റെ അച്ഛനെയും തകർക്കാൻ വേണ്ടി നിന്റെ ബോസ്സ് അയച്ചതാണ് നിന്നെ എന്ന് എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം.... അതൊക്കെ നിങ്ങടെ വെറും സ്വപ്നം ആണ്.... ഈ ജന്മം നിന്നോട് എനിക്ക് യാതൊരു ഫീലിങ്‌സും തോന്നില്ല.... അതിനുള്ള യോഗ്യത നിനക്കില്ല.... You bloody...." അവൾ മനഃപൂർവം വാക്കുകൾക്ക് മൂർച്ച കൂട്ടി തനുവും തേജും ആരവും ഒക്കെ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി പിടിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു നന്ദു ചുണ്ട് കടിച്ചു വിതുമ്പുന്നത് റിയ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു.... നന്ദുവിനെ ഒന്ന് നോക്കിക്കൊണ്ട് റിയ സ്റ്റെയർ കയറാൻ നിന്നതും റാവണിന്റെ അടുത്തുള്ള സ്റ്റെയറിൽ ഇരുന്ന് കളിക്കുന്ന മാനസയെ തട്ടി മറിഞ്ഞു വീണു റിയയുടെ നെറ്റി പൊട്ടി ചോര വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു

"Riyaa...." വിക്രം ഓടി വന്ന് അവളെ പിടിച്ചതും അവൾക്ക് നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു വിക്രമിനെ തള്ളി മാറ്റി അവൾ ചാടി എണീറ്റുകൊണ്ട് മാനസയെ പിടിച്ചു നിർത്തി അവളുടെ കരണത്ത് ആഞ്ഞടിച്ചു ആ അടിയിൽ മാനസ സ്റ്റെയറിൽ ഇടിച്ചു വീണു.... ആ ഇടിയിൽ അവളുടെ ബോധം പോയിരുന്നു നെറ്റിയിൽ നിന്ന് ചോര ഒലിക്കുന്നത് കണ്ടതും വികാസ് ഓടിപ്പോയി അവളെ കോരിയെടുത്തു ജാനിയും മനുവും ഒക്കെ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി.... "ഭ്രാന്ത്‌ ആണെങ്കിൽ ചങ്ങലക്കിടണം...." യാതൊരു കുറ്റബോധവും ഇല്ലാതെ അവൾ പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു "Riyaaa.....!!!" ചോര ഒലിപ്പിച്ചു കിടക്കുന്ന മാനസ റാവണിന്റെ അലർച്ചയിൽ ആ വീട് ഇളകി മാറും പോലെ തോന്നി ഞെട്ടി നിൽക്കുന്ന റിയയെ പിടിച്ചു നിർത്തി അവൻ റിയയുടെ കരണത്ത് ആഞ്ഞടിച്ചു റോഷൻ തടഞ്ഞില്ല.... അവളുടെ വായിൽ നിന്ന് വന്നതും അവൾ ചെയ്തതും ഒക്കെ കണ്ട് ഒരക്ഷരം മിണ്ടാനാവാതെ.... ആരെയും ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാനാവാതെ നിൽക്കുകയായിരുന്നവൻ റാവണിന്റെ ആ തല്ലിൽ അവൾ നിലത്തേക്ക് വീണിരുന്നു നിലത്തു വീണ അവൾക്ക് കവിൾ പുകയുന്നത് പോലെ തോന്നി, തല ചുറ്റുന്നത് പോലെ തോന്നി....

കവിൾ പറിഞ്ഞു പോകുന്ന വേദന തോന്നി അവൾക്ക് ഒന്ന് എണീക്കാൻ പോലും ആകാതെ ഇരിക്കുന്ന റിയയെ റാവൺ പിടിച്ചു എണീപ്പിച്ചു അവന്റെ കൈയിലെയും നെറ്റിയിലെയും ഞെരമ്പുകൾ തെളിഞ്ഞു വന്നു.... ദേഷ്യത്താൽ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു അവന്റെ ആ ഭാവം കണ്ട് റിയയുടെ മുട്ട് കാൽ ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി "RK....." അവനെ തടയാൻ മുന്നോട്ട് വന്ന വിക്രമിന് നേരെ റാവൺ തീ പാറുന്ന നോട്ടം തൊടുത്തു വിട്ടു.... ആ നോട്ടത്തിൽ വിക്രം നിശബ്ദനായി അവളെ പിടിച്ചു നിർത്തി മറു കരണത്തും റാവൺ ഒന്ന് കൊടുത്തു.... മനസ്സിൽ കണ്ണ് നിറച്ചു നിൽക്കുന്ന നന്ദുവും ജാനിയും മനുവും പിന്നെ ചോര ഒലിച്ചു കിടക്കുന്ന മാനസയുമായിരുന്നു "പെണ്ണായത് കൊണ്ട് മാത്രാ ഇത്രയും നേരം ഞാൻ ക്ഷമിച്ചത്.... എന്ന് കരുതി എന്റെ ഫാമിലിയെ നോവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചാൽ.... I'll kill you bloody ***" അവന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് റിയ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു കണ്ണിൽ നിന്നൊക്കെ കണ്ണുനീർ വരാൻ തുടങ്ങി അവനെ ആദ്യമായിട്ടാണ് അവൾ അങ്ങനൊരു ഭാവത്തിൽ കാണുന്നത് റാവണിന്റെ കരങ്ങൾ അവളുടെ കഴുത്തിൽ പിടി മുറുക്കിയതും ശിവദ അവനെ പിടിച്ചു മാറ്റി റാവൺ ദേഷ്യമടക്കാനാവാതെ റിയയെ തുറിച്ചു നോക്കി

വികാസും മനുവും ചേർന്ന് മാനസയെ മുറിയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി "ഇവന്റെ കൈ കൊണ്ട് ചാവണ്ടെങ്കിൽ കയറി പോടീ അകത്തു...." ശിവദ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞതും റിയ അകത്തേക്ക് ഓടി റാവൺ മാനസയുടെ അടുത്തേക്ക് പോകുന്നതിന് മുൻപ് ജാനിയെ ഒന്ന് നോക്കി അവന്റെ നോട്ടം കണ്ട് ജാനി കുറ്റബോധത്തോടെ തല താഴ്ത്തിയതും അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ അകത്തേക്ക് കയറിപ്പോയി "ഇപ്പൊ നിനക്ക് സന്തോഷം ആയില്ലേ.... നിന്നോട് ഞങ്ങൾ ഒരായിരം വട്ടം പറഞ്ഞതല്ലേ വേണ്ടാ വേണ്ടാ എന്ന്..... ഇപ്പൊ എല്ലാവരെയും കരയിച്ചപ്പോ നിനക്ക് തൃപ്തി ആയല്ലോ....?" കണ്ണ് നിറച്ചു നിൽക്കുന്ന ജാനിയെ പിടിച്ചു തിരിച്ചു കൊണ്ട് തനു അവളോട് ചൂടായി "ഞാൻ....."അവൾ തനുവിനെ നോക്കി കണ്ണ് നിറച്ചു "റിയയെ അറിഞ്ഞു വെച്ചിട്ട് ഇതിനൊക്കെ കൂട്ട് നിൽക്കാൻ പാടില്ലായിരുന്നു..." തേജ് ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞതും ജാനി വിതുമ്പിക്കൊണ്ട് നിലത്തിരുന്നു വിക്രം ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിസ്സംഗനായി നിൽക്കുകയായിരുന്നു അവന്റെ ഹൃദയം അത്രയേറെ മുറിവേറ്റിരുന്നു....

എന്നാൽ അതിനേക്കാൾ മുറിവേറ്റ ഹൃദയവുമായി അവനെ നോക്കുന്ന നന്ദുവിനെ അപ്പോഴും അവൻ കണ്ടിരുന്നില്ല •••••••••••••••••••••••••••••••° റാവൺ ചെന്നപ്പോഴേക്കും വികാസ് മുറിവ് ഒക്കെ ഡ്രസ്സ്‌ ചെയ്തു കൊടുത്തിരുന്നു "ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോണോ....?" മനു വേവലാതിയോടെ ചോദിച്ചതും വികാസ് വേണ്ടെന്ന് തലയാട്ടി "ചെറിയ മുറിവാ.... ഉറങ്ങി എണീക്കുമ്പോ ഓക്കെ ആവും...." അവന്റെ മറുപടി കേട്ട് മനു ആശ്വസിച്ചു റാവൺ അവളുടെ അടുത്തായി വന്നിരുന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ നെറ്റിയിൽ തലോടി "സോറി ചേച്ചി...." അവളുടെ നെറ്റിയിൽ മുത്തിക്കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു മനു അവന്റെ തോളിൽ തട്ടി ആശ്വസിപ്പിച്ചു "സോറി ഡാ...." മനുവിനെ ചേർത്തു പിടിച്ചു റാവൺ പറഞ്ഞതും മനു കണ്ണ് ചിമ്മി ചിരിച്ചു "അവൾ കുട്ടിയല്ലേ.... ഞാനത് അപ്പോഴേ വിട്ടു...." മനു പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചതും റാവൺ ഒന്ന് മൂളി നന്ദുവിന്റെ മുഖം ഓർമ വന്നതും അവൻ മനുവിനെ ഒന്ന് നോക്കിക്കൊണ്ട് അവിടുന്ന് എണീറ്റ് പോയി ഹാളിൽ വീൽ ചെയറിൽ കണ്ണും നിറചിരിക്കുന്ന നന്ദുവിനെ കണ്ട് അവൻ ഒന്ന് നിശ്വസിച്ചു അവളുടെ അടുത്ത് തന്നേ തലയും താഴ്ത്തി ജാനി നിലത്തു ഇരിക്കുന്നുണ്ട് ബാക്കി ഉള്ളവരൊക്കെ അവിടുന്ന് പോയിരുന്നു

രണ്ടുപേരും ഒന്നും മിണ്ടാതെ കണ്ണുനീറിനെ കൂട്ട് പിടിച്ചു അവിടെ ഇരുന്നു റാവണിന്റെ കാലൊച്ച കേട്ട് ജാനി തലയുയർത്തി നോക്കി ജാനിയെ ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ നന്ദുവിനെ വീൽ ചെയറിൽ നിന്ന് കോരി എടുത്തുകൊണ്ട് അവൻ മുകളിലേക്ക് നടന്നു അത് കണ്ട് ജാനിയുടെ നെഞ്ച് പിടഞ്ഞു.... എന്തോ അവൾക്കത് സഹിക്കാനാവുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല കണ്ണുകൾ നിറച്ചവൾ നിലത്തേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു •••••••••••••••••••••••••••••••° "നന്ദു...."ബെഡിൽ കൊണ്ട് പോയി ഇരുത്തിയിട്ടും യാതൊരു പ്രതികരണവും ഇല്ലാതെ ഇരിക്കുന്ന നന്ദുവിന്റെ കവിളിൽ കൈ വെച്ച് റാവൺ വിളിച്ചതും അവൾ അവനെ നോക്കി കണ്ണിൽ നിന്ന് ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീർ ഒഴുകി ഇറങ്ങി "Just forget about him...." അവളെ നോക്കി ഒന്ന് കണ്ണ് ചിമ്മി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞതും അവളുടെ രണ്ട് കണ്ണും നിറച്ചു അവനെ നോക്കി "സോറി നന്ദൂ.... നിന്റെ മനസ്സിൽ വിക്രമിനോട് ഇങ്ങനെ ഒരു ഫീലിംഗ്സ് ഉണ്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയപ്പോൾ തന്നേ ഞാൻ നിന്നെ പിന്തിരിപ്പിക്കേണ്ടതായിരുന്നു ഒരുപക്ഷെ ഞാനത് ചെയ്തിരുന്നെങ്കിൽ നീ ഇത്രയും വേദനിക്കില്ലായിരുന്നു.... I'm sorry...."അവളുടെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ കാണാനാവാതെ അവൻ മുഖം തിരിച്ചു പറഞ്ഞതും അത് മനസ്സിലാക്കി നന്ദു കണ്ണ് തുടച്ചു

"ഏട്ടാ.... ഏട്ടൻ എന്തിനാ സോറി പറയുന്നത്.... തെറ്റ് എന്റെയാ.... അർഹിക്കാത്തതൊക്കെ ഞാനാ സ്വപ്നം കണ്ടത്..... വിച്ചൂവേ...." അവൾ പെട്ടെന്ന് നിർത്തിയതും റാവൺ അവളെ നോക്കി "വിക്രം..... വിക്രം റിയയെയാണ് സ്നേഹിക്കുന്നതെന്ന് അറിയാതെ തെറ്റ് ചെയ്തത് ഞാനാ.... എല്ലാം എന്റെ തെറ്റാ..... സ്നേഹിച്ചതും സ്വപ്നം കണ്ടതും ഒക്കെ ഞാനാ.... ഇതിൽ വേറാരും ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല...." അവന്റെ മുന്നിൽ കരയാതിരിക്കാൻ അവൾ വല്ലാതെ പാട് പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു അത് മനസ്സിലാക്കിയെന്നോണം റാവൺ അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു അവന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർന്നതും നിയന്ത്രിക്കാനാവാതെ പൊട്ടികരഞ്ഞിരുന്നു അവൾ റാവൺ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.... സമാധാനിപ്പിക്കാൻ എന്ന പോലെ പതിയെ അവളുടെ മുടിയിഴകളിലൂടെ തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു പരസ്പരം ഒന്നും മിണ്ടാതെ മൗനത്തിലൂടെ അവൻ അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു പതിയെ പതിയെ അവളുടെ തേങ്ങൽ കുറഞ്ഞു വന്നു.... റാവൺ ആ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊടുത്തു നെറ്റിയിൽ മുത്തി "ഏട്ടന് എങ്ങനെ അറിയാം....?"

അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാരി ഇരുന്ന് കൊണ്ടവൾ ചോദിച്ചതും അത് മനസ്സിലായെന്ന പോലെ അവൻ ചിരിച്ചു "നിന്റെ മനസ്സ് നിന്നെക്കാൾ നന്നായി എനിക്കറിയാം നന്ദു.... " അവന്റെ മറുപടി കേട്ട് അവൾ അവന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർന്നിരുന്നു കണ്ണുകളടച്ചു "അത് മറന്നേക്ക് നന്ദു.... നിനക്ക് ഞാൻ ഇല്ലേ.... മ്മ്....?" അവളുടെ തലയിൽ മുത്തി അവൻ ചോദിച്ചതും അവൾ അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു "മറക്കാൻ പറ്റണില്ല ഏട്ടാ...."അവനെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കിക്കൊണ്ട് അവൾ തേങ്ങി "മറക്കണം നന്ദു.... നിന്നെ ഇങ്ങനെ കാണാൻ എനിക്ക് പറ്റില്ല...." അവൻ അവളുടെ തലയിൽ തലോടി സൗമ്യമായി പറഞ്ഞതും അവൾ മൗനത്തെ കൂട്ട് പിടിച്ചു "ഏട്ടൻ പൊയ്ക്കോ..... എല്ലാരും ഏട്ടത്തിയെ ഒരുപാട് കുറ്റപ്പെടുത്തി..... പാവം എല്ലാവരുടേം മൂഡ് ഒക്കെ മാറ്റാൻ വേണ്ടി ചെയ്തതാ.... ഏട്ടൻ ഏട്ടത്തിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെല്ല്..... ഏട്ടത്തി ആകെ വിഷമിച്ചിരിക്കുവാ...."നന്ദു കണ്ണൊക്കെ തുടച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതും റാവൺ അവളുടെ കവിളിൽ ഒന്ന് തലോടി അവിടുന്ന് എണീറ്റു പുറത്തേക്ക് നടന്നു ഇതൊക്കെ വാതിൽക്കൽ നിന്ന് കേട്ട റിയ ഒരു പുച്ഛചിരിയോടെ തിരിഞ്ഞു നടന്നു

"അപ്പൊ നന്ദുവിന് നൊന്താൽ RK ക്ക് നോവും അല്ലെ.... എന്നാൽ ഇനിമുതൽ നീ നീറിപ്പുകയും RK..... എന്നെ വേദനിപ്പിച്ചതിന് നിന്റെ നാശം കാണാതെ ഞാൻ അടങ്ങില്ല RK...."അവൾ പകയോടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവിടുന്ന് പുറത്തേക്ക് നടന്നു ഗാർഡനിൽ ഒഴിഞ്ഞു മാറി നിൽക്കുന്ന വിക്രമിനെ കണ്ട് അവൾ ചുണ്ട് കോട്ടി ചിരിച്ചു മനസ്സിൽ എന്തൊക്കെയോ കണക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടവൾ പിന്നിലൂടെ ചെന്നവനെ വാരി പുണർന്നു ഞെട്ടലോടെ തിരിഞ്ഞ വിക്രമിനെ അവൾ ഇറുക്കെ പുണർന്നു വിക്രം അത്ഭുതത്തോടെ അവളെ നോക്കി.... പിന്നെ എന്തോ ഓർത്തുകൊണ്ട് അവളെ അടർത്തി മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു "സോറി വിക്രം.... ഞാൻ അപ്പോഴത്തെ ദേഷ്യത്തിൽ എന്തൊക്കെയോ വിളിച്ചു പറഞ്ഞതാ.... I'm extremely sorry vikram...." കള്ളകണ്ണീറിന്റെ അകമ്പടിയോടെ റിയ തകർത്താഭിനയിച്ചതും വിക്രം വേദനയോടെ അവളെ നോക്കി "വേണ്ട റിയാ.... നിന്റെ കാലിലെ ചെരുപ്പിന്റെ വില പോലും ഇല്ലാത്ത എന്നോട് നീ സോറി പറയണ്ട...." അവൻ നിസ്സംഗനായി പറഞ്ഞതും അവൾ ചുണ്ട് കോട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കണ്ണിൽ കണ്ണിൽ കുത്തി കണ്ണുനീർ വരുത്തി

"പ്ലീസ് വിക്രം.... ഇങ്ങനെ ഒന്നും പറയല്ലേ.... ഞാൻ ചെയ്തത് തെറ്റ് തന്നെയാ.... ദേഷ്യം വന്നാൽ എനിക്ക് എന്നെ കൺട്രോൾ ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല.... അവരൊക്കെ കൂടി എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചപ്പോൾ ആ ദേഷ്യം നിന്നോട് തീർത്തതാ.... I'm sorry daa...."അവൾ അവനെ കെട്ടി പുണർന്നതും വിക്രം അവളെ അടർത്തി മാറ്റി "ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ വിക്രം.... തെറ്റാ ഞാൻ ചെയ്തത്.... അതിന് എത്ര മാപ്പ് ചോദിക്കാനും ഞാൻ തയ്യാറാണ്.... പക്ഷേ നീ എന്നെ ഇങ്ങനെ അവോയ്ഡ് ചെയ്യല്ലേ...." അവളുടെ കണ്ണുനീരിൽ കുരുങ്ങി കിടന്ന അവന്റെ മനസ്സിന് ഉള്ളിൽ ചിരിക്കുന്ന അവളുടെ യഥാർത്ഥ മുഖത്തെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല "നീ എന്നെ അവോയ്ഡ് ചെയ്താൽ എനിക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റില്ല വിക്രം....because i lobe you vikram.... Love you a lot.... നീ എന്നെ ഒഴിവാക്കിയാൽ ചത്തു കളയും ഞാൻ...."പൊട്ടി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് റിയ പറഞ്ഞതും വിക്രം പാഞ്ഞു വന്ന് അവളെ നെഞ്ചോടടക്കി പിടിച്ചു അവൻ അവളെ കാട്ടുപോലും കടക്കാത്ത വിധത്തിൽ വരിഞ്ഞു മുറുക്കി "ഇങ്ങനെ ഒന്നും പറയല്ലേ റിയാ.... എനിക്ക് നീയില്ലാതെ പറ്റില്ല....." അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു....

അവന്റെ കൈക്കുള്ളിൽ അവൾ അസ്വസ്ഥതയോടെ നിന്നു "എന്നെ വിട്ട് പോവില്ലല്ലോ....?" അവൾ ചുണ്ട് കോട്ടി ചോദിച്ചതും വിക്രം അവളെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കി "No riyaa.... എനിക്കതിനു സാധിക്കില്ല...." അവൻ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു പതിയെ അടർന്നു മാറി "എന്നോട് ദേഷ്യം ഉണ്ടോ വിക്രം....?" അവൾ മുഖത്ത് നിഷ്കളങ്കത വരുത്തി ചോദിച്ചതും വിക്രം ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു "ഇല്ല റിയാ.... പെട്ടെന്ന് അങ്ങനെ ഒക്കെ നീ പറഞ്ഞപ്പോൾ തകർന്നു പോയി.... നിന്നെ അത്രമാത്രം സ്നേഹിച്ചു പോയി ഞാൻ.... നിന്നെ നഷ്ടപ്പെടുന്നതിനെ കുറിച്ച് ഓർക്കാൻ പോലും എനിക്ക് കഴില്ല റിയാ... എന്നോട് ചെയ്തത് ഞാൻ കാര്യമാക്കിയിട്ടില്ല റിയാ.... പക്ഷേ ഏട്ടത്തിയോട് നീ ചെയ്തത് കുറച്ചു കടുത്തു പോയി...." വിക്രം ഇഷ്ടക്കേടോടെ പറഞ്ഞതും റിയ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാരി നിന്നു "സോറി വിക്രം.... ഇനി അങ്ങനെ ഉണ്ടാവില്ല.... നീ വാ...."അവൾ അതും പറഞ്ഞു വിക്രമിന്റെ കൈയും പിടിച്ചു അകത്തേക്ക് നടന്നു നന്ദുവിന്റെ മുറിയുടെ മുന്നിൽ എത്തിയതും അവളൊന്ന് മുരടനക്കിക്കൊണ്ട് വിക്രമിന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർന്നു

നിന്നുകൊണ്ട് അവനെയും കൂട്ടി അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറി ഇത് കണ്ട നന്ദു ഞെട്ടലോടെ അങ്ങോട്ടേക്ക് എത്തി നോക്കി അവൾ ഒരുവിധത്തിൽ ഒരു കാല് നിലത്തു കുത്തി ഭിത്തിയിൽ പിടിച്ചു വാതിൽക്കലെത്തി നിന്നുകൊണ്ട് റിയയുടെ മുറിയിലേക്ക് നോക്കി വാതിൽക്കൽ പരസ്പരം കൈ കോർത്തു പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന റിയയെയും വിക്രമിനെയും കണ്ട് അവളുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു നന്ദു നോക്കുന്നത് കണ്ടതും റിയ മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞുകൊണ്ട് വിക്രമിന്റെ ചുണ്ടുകൾ കവർന്നു ആ കാഴ്ച നന്ദുവിന് സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു.... അത് കണ്ട് നിൽക്കാനാവാതെ നന്ദു മുഖം തിരിച്ചു തിരിഞ്ഞു നടന്നു കൈയും കാലും തളരുന്നത് പോലെ.... ഒറ്റ കാൽ കുത്തി പോകുന്നവളുടെ കാലിടറി അവൾ നിലത്തേക്ക് വീണു പോയി കരയാതിരിക്കാൻ അവൾ സ്വയം വായ പൊത്തി.... അവളുടെ കണ്ണിലെ കണ്ണുനീർ നിലത്ത് പടർന്നു ശബ്ദം വരാതെ തേങ്ങിക്കൊണ്ടവൾ നിലത്ത് കവിൾ ചേർത്തു കിടന്നു.... ആ രംഗം മനസ്സിൽ ഓർത്തുകൊണ്ട്.....! •••••••••••••••••••••••••••••••°

റാവൺ ഹാളിൽ വന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ ജാനി അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല മുറിയിൽ കാണാതെ ബാൽക്കണിയിൽ നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ ആകാശത്തിലേക്ക് നോക്കി നിലത്തിരിക്കുന്നത് കണ്ടു സാധാരണ വാ തോരാതെ സംസാരിക്കുന്നവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ മേലേക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ്.... കണ്ണ് നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഇടക്കിടക്ക് ഓരോ തുള്ളി കവിളിനെ മുത്തിക്കൊണ്ട് നിലത്തേക്ക് വന്ന് വീഴും റാവൺ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വരാതെ തിരിച്ചു പോയി ബാത്ത്റൂമിൽ കയറി ഫ്രഷ് ആയി ഇറങ്ങി.... തല തോർത്തിക്കൊണ്ട് ടവ്വൽ ചെയറിൽ ഇട്ട് തിരിയാൻ നിന്നതും ജാനി പിന്നിലൂടെ വന്ന് അവനെ പൂട്ടി "എന്നോട് മിണ്ടാതിരിക്കല്ലേ രാവണാ.... എല്ലാർക്കും സന്തോഷം ആവുമെന്ന് കരുതി ചെയ്തതാ.... ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ആവുമെന്ന് ഞാൻ കരുതിയില്ല സോറി.... എന്നോട് ഒന്ന് മിണ്ട് രാവണാ...."അവൾ അവന്റെ മുതുകിൽ കവിൾ ചേർത്ത് വിതുമ്പിയതും അവൻ അവളിൽ നിന്ന് അടർന്നു മാറി "എന്നെ വഴക്ക് പറയ് രാവണാ.... വേണേൽ തല്ലിക്കോ.... പക്ഷേ ഇങ്ങനെ മിണ്ടാതിരിക്കല്ലേ.... ഞാൻ മരിച്ചു പോകും...." അവൾ വിതുമ്പലോടെ പറഞ്ഞതും അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ബെഡിൽ പോയി കിടന്ന് കണ്ണുകളടച്ചു അത് കണ്ട് ജാനി തേങ്ങലോടെ ബാൽക്കണിയിലേക്ക് ഓടി.... കൈവരിയിൽ ചാരി നിന്ന് അവൾ പൊട്ടി പൊട്ടി കരഞ്ഞു ...തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...