ജാനകീരാവണൻ 🖤: ഭാഗം 94

എഴുത്തുകാരി: ആസിയ പൊന്നൂസ്‌

"ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെയുള്ള ഈ അഭിനയം എനിക്ക് മനസ്സിലാവില്ലെന്ന് കരുതിയോ.... എന്നെ വിവാഹം കഴിച്ച് നിങ്ങളുടെ കാൽക്കീഴിൽ ഇടാമെന്ന വ്യാമോഹം ഒന്നും നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ട... നിങ്ങടെ തനി രൂപം എന്റെ ഏട്ടന് ഞാൻ കാണിച്ചു കൊടുക്കും...." അത്രയും പറഞ്ഞു അവൾ അകത്തേക്ക് പോകാൻ നിന്നപ്പോഴാണ് മുറ്റത്ത് ഒരു കാർ വന്ന് നിന്നത് ആ കാർ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വരുന്ന ആളെ കണ്ട് രണ്ട് പേരും ഞെട്ടി.... "ഗൗരി ആന്റി....!" യുവ അറിയാതെ ഉരുവിട്ടു.... ഗൗരി ദേഷ്യത്തിൽ ഡോർ വലിച്ചടച്ചു "എന്റെ മകൾ എവിടെ....?" ഗൗരി അരിശത്തോടെ യുവയോട് തിരക്കി.... "ആന്റി..." അവൻ എന്തോ പറയാൻ വന്നതും "നിനക്കൊപ്പം ഞാൻ വിശ്വസിച്ച് അയച്ച എന്റെ മകൾ എവിടെ....?" ഗൗരി അലറി.... അലർച്ച കേട്ട് ഓരോരുത്തരായി പുറത്തേക്ക് വന്നു.... "അമ്മാ....?" ജാനി ഞെട്ടലോടെ ഉരുവിട്ടു.... ഗൗരി അവളെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി.... അവളുടെ വേഷം കണ്ട് ആ ദേഷ്യം കൂടി.... "വാ ഇവിടെ...."

റാവണിനെ ഒന്ന് തുറിച്ചു നോക്കി ഗൗരി ജാനിയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു.... അവൾ വരില്ലെന്ന മട്ടിൽ കൈ വലിച്ചെടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.... റാവൺ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പോക്കറ്റിൽ കൈയിട്ട് നിന്ന് അവരെ വീക്ഷിക്കുകയാണ്..... "എന്നെ വിട്.... വിടാൻ...." അവൾ ഗൗരിയുടെ കൈകൾ തട്ടി എറിഞ്ഞു..... "നിന്നെ അങ്ങനെ വിടാൻ ഞാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല അവീ..." ഗൗരി വാശിയോടെ ജാനിയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു....ആ കൈകൾ വിടുവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് ജാനി ഒരു ആശ്രയതിനെന്ന വണ്ണം റാവണിനെ നോക്കി... അവൻ ചലിക്കുന്നില്ലെന്ന് കണ്ടതും അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.... "ഗൗരി.... നീയെന്താ ഈ കാണിക്കണേ.... കുഞ്ഞിനെ വിട്...."മുത്തശ്ശി ജാനിയെ അണച്ച് പിടിച്ചു.... "എന്റെയും എന്റെ മകളുടെയും കാര്യത്തിൽ ആരും ഇടപെടേണ്ട ..... ഇവളെ പ്രസവിച്ചത് ഞാൻ ആണെങ്കിൽ കൊണ്ട് പോയിരിക്കും ഞാൻ ഇവളെ... " വാശിയോടെ പറയുന്ന ഗൗരിയുടെ കൈകൾ ജാനി തട്ടിയെറിഞ്ഞു.... ഗൗരി പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ട് പോകാൻ നോക്കുമ്പോഴും റാവൺ ഒരു കുലുക്കവും ഇല്ലാതെ നിൽക്കുന്നത് കൂടി കണ്ടപ്പോൾ ജാനിക്ക് നിയന്ത്രണം വിട്ടു.... അവൾ ഗൗരിയെ തള്ളി മാറ്റി.....

"പ്രസവിച്ചെന്ന് കരുതി നിങ്ങളെനിക്ക് അമ്മയാവോ..... അച്ഛനിൽ നിന്ന് എന്നെ രക്ഷിക്കാൻ എന്ന പേരിൽ കുഞ്ഞായിരുന്ന എന്നെ ആർക്കോ എറിഞ്ഞു കൊടുത്തു സ്വയം രക്ഷപ്പെടുകയായിരുന്നില്ലേ നിങ്ങൾ.... അച്ഛനിൽ നിന്ന് ഓടിയൊളിക്കാനുള്ള തിടുക്കത്തിൽ എന്നെ വന്ന് ഒന്ന് കാണുന്നത് പോയിട്ട് ഇങ്ങനൊരു മകളുണ്ടെന്ന് പോലും മറന്ന അമ്മയല്ലേ നിങ്ങൾ.... വർഷങ്ങൾക്കിപ്പുറം തിരികെ വന്നിട്ട് ഞാൻ അച്ഛനും അമ്മയുമായി സ്നേഹിച്ചവരെ എന്നിൽ നിന്ന് അടർത്തി മാറ്റി..... ഓർമ്മകൾ നശിച്ച എന്നെ ബുദ്ധിപൂർവം എന്റെ ഭർത്താവിൽ നിന്നും അകറ്റി..... ഏതെങ്കിലും അമ്മമാർ ചെയ്യുന്നതാണോ നിങ്ങൾ എന്നോട് ചെയ്തത്....?" അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് ആരവും നന്ദുവും ഭരത്തും ശിവദയും ഞെട്ടി.... റാവണിന് വലിയ ഭാവ വ്യത്യാസം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല... അവൻ അവളുടെ വാക്കുകൾക്ക് കാതോർക്കുകയായിരുന്നു.... "എന്ത് ഇഷ്ടാന്നറിയോ എനിക്കെന്റെ രാവണനെ..... ഒത്തിരി ഒത്തിരി ഇഷ്ടാ എനിക്ക്..... കാണുമ്പോൾ കണ്ടോണ്ടിരിക്കാൻ തോന്നും.... കണ്ണെടുക്കാൻ തോന്നില്ല..... മിണ്ടാതെ നടന്നാൽ ചങ്ക് പൊട്ടുന്ന പോലെ തോന്നും..... അടുപ്പം കുറഞ്ഞാൽ സങ്കടം തോന്നും.... ദേഷ്യം വരും.....

കടിക്കാനൊക്കെ തോന്നും.... പക്ഷെ പേടിച്ചിട്ട് ചെയ്യില്ല....." ചുണ്ട് വിതുമ്പി കുഞ്ഞുങ്ങളെ പോലെ പറയുന്നവളെ കേട്ട് നിന്ന അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ഇളം പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു "സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോ തന്നെ അകറ്റി കളഞ്ഞില്ലേ....?" അവൾ ചുണ്ട് കടിച്ചു പിടിച്ചു വിതുമ്പി.... അന്നാദ്യമായി മനസ്സ് തുറന്നവളെ എല്ലാവരും അലിവോടെയാണ് നോക്കിയത്.... "അവീ.... നീ അവനെ സ്നേഹിക്കാൻ പാടില്ല.... അത് ശരിയാവില്ല..... " ഗൗരി കണ്ണ് നിറച്ച് അവളെ വിലക്കി... "എന്ത് കൊണ്ട്....? എനിക്കറിയില്ല രാവണൻ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടോ ഇല്ലയോന്ന്..... പക്ഷെ എന്റെ വയ്യായ്മകളിൽ ഒക്കെ ഒരു കൊച്ച് കുട്ടിയെ ശുശ്രൂശിക്കുന്നത് പോലെ എന്റെ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു..... ഞാനിന്ന് ജീവനോടെ നിൽക്കുന്നതും അദ്ദേഹം കാരണം ആണ്.... അല്ലെങ്കിൽ സ്വന്തം അച്ഛൻ തന്നെ എന്നെ പിച്ചി ചീന്തുമായിരുന്നു..... ചേർത്തു പിടിക്കേണ്ട സമയത്ത് അദ്ദേഹം എന്നെ ചേർത്തു തന്നെയാ പിടിച്ചത്.... അതൊക്കെ തന്നെയാ എന്റെ ഉള്ളിൽ അദ്ദേഹത്തെ പ്രധിഷ്ടിച്ചത്..... അത് കൊണ്ട് സ്നേഹിക്കരുതെന്ന് പറയാൻ നിങ്ങൾക്കാർക്കും ഒരാവകാശവും ഇല്ല...."അവൾ കണ്ണ് തുടച് പറഞ്ഞു നിർത്തി....

റാവൺ കൈയും കെട്ടി നിന്ന് അവരെ വീക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു.... "ഞാൻ ആരാണെന്നും എന്താണെന്നും മറന്നുള്ള മൂന്ന് വർഷങ്ങൾ..... ആരും എന്നെ ഒന്നും അറിയിച്ചില്ല.... ഇപ്പൊ എന്റെ ഉള്ളം എത്രത്തോളം നോവുന്നുണ്ടെന്ന് ആർക്കും മനസ്സിലാവില്ല... അത് മനസ്സിലാവാണമെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്ക് ഈ ഒരു അവസ്ഥ ഉണ്ടാവണം...." അവൾ ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞു "നീ എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും ശരി നിന്നെ ഞാൻ കൊണ്ട് പോകും അവീ...." ഗൗരി കണ്ണ് തുടച്ചു ജാനിയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു.... അവൾ റാവണിനെ നോക്കി.... അവൻ ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല.... അവൾക്ക് ദേഷ്യവും സങ്കടവും തോന്നി.... അവനെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ജാനിയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു ഗൗരി മുന്നോട്ട് നടന്നു.... "ഏട്ടാ.... തടയ്‌ ഏട്ടാ.... വിളിക്ക് ഏട്ടത്തിയെ.... ഏട്ടനെ സ്നേഹിക്കുന്ന ജാനിയെയാണ് ആ കൊണ്ട് പോകുന്നത്...." നന്ദു പറയുന്നത് കേട്ടെങ്കിലും ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവനാ നിൽപ്പ് തുടർന്നു.... ജാനിയുടെ കണ്ണുകൾ അത് കണ്ട് ദേഷ്യത്താൽ ചുവന്നു...

അവൾ ഗൗരിയെ തള്ളി മാറ്റി റാവണിനെ തുറിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ട് അവന് നേരെ ഓടി.... അവൾ ഓടി വരുന്നത് കണ്ട് അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി തെളിഞ്ഞു.... ഓടി അവന്റെ മുന്നിൽ വന്ന് നിന്ന് കൊണ്ട് അവൾ കിതച്ചു.... അവൻ അവളെ നോക്കി പുരികം പൊക്കിയതും അവൾ അവന്റെ ഷർട്ടിൽ കുത്തി പിടിച്ചു.... "ഞാൻ പോയാലും നിങ്ങൾക്ക് ഒന്നും ഇല്ലേ....?" അവൾ കലിയോടെ തിരക്കി.... അവൻ ഗൗരവം നടിച്ചു.... "എന്താ എന്നെ വിളിക്കാഞ്ഞേ..... എന്തിനാ എന്നെ തടയാഞ്ഞേ..... എന്തിനാ മിണ്ടാതെ നിന്നത്.... നിങ്ങക്ക് ഞാൻ ആരുമല്ലെന്നാണോ....?" അവളുടെ തൊണ്ടയിടറി അവൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.... "പറ.... ഞാൻ നിങ്ങളുടെ ആരാ....?" അവൾ ചുണ്ട് വിതുമ്പി ചോദിച്ചു...."ആരാ...?" അവൻ ഗൗരവം നടിച്ചു.... അത് കേട്ട് അവളുടെ മുഖം ചുവന്നു വീർത്തു.... "ഞാൻ നിങ്ങടെ ഭാര്യയാണ് ഭാര്യ.... നിങ്ങളിൽ പൂർണ അവകാശം ഉള്ള ഒരേ ഒരാൾ..." അവൾ അധികാരത്തോടെയും പരിഭവത്തോടെയും പറയുന്നത് കേട്ട് അവൻ ചിരിച്ചു പോയി... അത് കണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ട് കൂർത്തു.... അവന്റെ നെഞ്ചിൽ അവൾ ശക്തിയിൽ ഇടിച്ചു.... അവൻ നെഞ്ച് തടവി അവളെ കലിയോടെ നോക്കിയതും അവൾ ഒന്ന് പതറി....

"സോറി 🙁.... എന്നെ പറഞ്ഞു വിടല്ലേ പ്ലീസ്...." അവൾ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പോലെ കെഞ്ചി..... റാവൺ ഗൗരിയെ നോക്കി.... "അവീ.... നീ വരുന്നുണ്ടോ...."ഗൗരി വീണ്ടും ജാനിയെ പിടിക്കാൻ വന്നതും റാവൺ ജാനിയെ അവന്റെ പിന്നിലേക്ക് നിർത്തി.... "എല്ലാവരും അകത്തേക്കു പോ...." അവൻ എല്ലാവരോടുമായി പറഞ്ഞതും ഓരോരുത്തരായി അകത്തേക്ക് കയറി..... ജാനി അവിടെ തന്നെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് അവനൊന്ന് കലിപ്പിച്ചു നോക്കി... ആ നോട്ടത്തിൽ അവൾ ധാവണിയും പൊക്കി അകത്തേക്ക് ഒറ്റ ഓട്ടമായിരുന്നു..... "എന്റെ അനുവാദം ഇല്ലാതെ എന്റെ വീട്ടിൽ കയറി എന്റെ ഭാര്യയെ കൊണ്ട് പോകാനുള്ള ധൈര്യം നിങ്ങൾക്ക് ഉണ്ടെങ്കിൽ ചെയ്ത് കാണിക്ക്..... " ഗൗരിയെ വെല്ലു വിളിച്ചു റാവൺ അകത്തേക്കു കയറി..... ഗൗരി ദേഷ്യത്തിൽ അവൻ പോകുന്നതും നോക്കി നിന്നു •••••••••••••••••••••••••••••••••••° " എന്നാലും ഓർമ വന്നത് ഞങ്ങളോടെങ്കിലും പറയാമായിരുന്നു.... " നന്ദു പരിഭവം പറഞ്ഞതും ജാനി ചുണ്ട് ചുളുക്കി... "അല്ല നിങ്ങൾക്ക് തമ്മിൽ സംസാരിക്കണ്ടേ.... ഇങ്ങനെ ഇരുന്നാൽ എങ്ങനാ...?" നന്ദുവിനോടും യുവയോടുമാണ് ആരവിന്റെ ചോദ്യം....

"ഞാനീ കൊരങ്ങനോട് സംസാരിക്കണമെന്ന് ഇവനെന്താ ഇത്രക്ക് നിർബന്ധം....' നന്ദു പിറുപിറുത്തു.... "വേണ്ട അളിയോ..." യുവ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു "അളിയനാ.... അതെപ്പ 🙄?" നന്ദു സ്വയം ചോദിച്ചു "നമ്മടെ സംസാരം ഒക്കെ എപ്പഴേ കഴിഞ്ഞു... അല്ലേ നന്ദൂസേ...." യുവ ചുണ്ട് കടിച് കുസൃതിയോടെ അവളെ നോക്കി "അയ്യേ.... ഇങ്ങേര് ഇതെന്തോന്ന്....?" നന്ദു മുഖം ചുളിച്ചു.... "ഓഹോ... അപ്പോ അതൊക്കെ നടന്നോ.... എന്നിട്ടാണ് ഇവിടെ ചിലർ ഡിമാൻഡ് കാണിക്കുന്നത്.... " ആരവ് നന്ദുവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു.... "എന്നാൽ പിന്നേ ഞങ്ങൾ അങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങുവാ.... ബാക്കി ഒക്കെ പിന്നീട് അറിയിക്കാം...." റാവൺ വന്നതും മുത്തശ്ശൻ എണീറ്റു.... അവർ യാത്ര പറഞ്ഞു ഇറങ്ങാൻ നേരം മുത്തശ്ശൻ ജാനിയെ നോക്കി.... "എന്താടി.... നീ വരുന്നില്ലേ....?" യുവയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് അവളൊന്ന് പരുങ്ങി.... ഒന്നും മിണ്ടാതെ നന്ദുവിന്റെ പിന്നിൽ പതുങ്ങിക്കൊണ്ട് റാവണിനെ ഒളികണ്ണിട്ട് നോക്കി "ഡീ.... വരുന്നില്ലേന്ന്....??" യുവ ചോദ്യം ആവർത്തിച്ചതും അവൾ ഒരിക്കൽ കൂടി റാവണിനെ നോക്കി...പ്രതീക്ഷയോടെ........തുടരും…………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...