Love for Unexpected💜: ഭാഗം 14

രചന: Ansiya shery

"ഹലോ.. ആരാ.." "എന്റെ ശബ്ദം കേട്ടിട്ടും ആരാണെന്ന് നിനക്ക് മനസ്സിലായില്ലേ നിഹാ" "കണ്ടവൻമാരുടെ ശബ്ദവും ഓർത്തിരിക്കലല്ല എന്റെ പണി" "ഡീ... വല്ലാണ്ട് ചിലക്കല്ലേ.. ഇന്നലെ എന്നെ കണ്ടപ്പോഴേക്കും ഭയന്നോടുന്നത് കണ്ടല്ലോ.. ഇന്നെവിടെപ്പോയത്.. അവൻ ഉണ്ടെന്നുള്ള ധൈര്യമല്ലേ" സത്യത്തിൽ അത് ശെരിയായിരുന്നു.. ഇന്നലെ അവരെല്ലാം എന്റെ കൂടെയുണ്ടാകുമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ വല്ലാത്ത ധൈര്യം വന്നിരുന്നു... "അതേടാ...അത് കൊണ്ട് തന്നെയാ..സ്വന്തം വീട്ടുകാർക്കില്ലാത്ത സ്നേഹവും സംരക്ഷണവും ഇവിടുള്ളവർ എനിക്ക് തന്നു..ഒപ്പം ധൈര്യവും..എന്നെ കൊണ്ട് പോകാൻ നിനക്ക് കഴിയില്ലെടാ" "നിന്നെ ഞാൻ കൊണ്ട് വരികയും ചെയ്യും കെട്ടുകയും ചെയ്യും..അവിടുള്ളവരെ കണ്ട് നെഗളിക്കേണ്ട... നിങ്ങടെ നാടകം കണ്ട് വിശ്വസിക്കാൻ വെറും മണ്ടനല്ല ഞാൻ... നിന്നെ അവൻ കല്യാണം കഴിച്ചിട്ടില്ലെന്നുള്ള കാര്യം അറിയാടീ... നീ കാത്തിരുന്നോ.. ഇനിയും ഞാൻ വരും... നിന്നെ..." ബാക്കി കേൾക്കുന്നതിന് മുന്നേ ഞാൻ പെട്ടെന്ന് കാൾ കട്ട് ചെയ്ത് ഫോൺ സ്വിച്ച് ഓഫ് ആക്കി... "പടച്ചോനേ... ഇനി ഞാനെന്ത് ചെയ്യും.. അവനെല്ലാം മനസ്സിലാക്കിയ ഇനി ഇവിടെ ഉള്ളവർക്കും അത് പ്രശ്നമാകില്ലേ" അത്രയും നേരം ഉണ്ടായിരുന്ന ധൈര്യമെല്ലാം ചോർന്നു പോയി കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു...

പെട്ടെന്ന് മടിയിലെന്തോ വീണതും ഞെട്ടലോടെ കണ്ണ് തുടച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ നോക്കി..! ഉറക്കത്തിൽ മറിയു എന്റെ മടിയിലേക്ക് തല വെച്ചതാണ്.. ഒന്ന് നീട്ടി ശ്വാസം വിട്ടു കൊണ്ട് മുന്നിലെ ക്ലോക്കിലേക്ക് നോക്കി... സമയം അഞ്ചര ആകുന്നേയുള്ളു..! ഇനി ഉറങ്ങാൻ ആണേൽ അവന്റെ വിളിയിൽ ഉറക്കം മുഴുവനും പോയേനും.. ഇവൻ ഇത്ര രാവിലെ തന്നെ വിളിക്കേണ്ട ആവശ്യം എന്താ..😬 മറിയുന്റെ തല എടുത്തു മാറ്റി ബെഡ്‌ഡിൽ നിന്നെഴുനേറ്റ് വാഷ് റൂമിലേക്ക് ചെന്നു.. മുഖമൊന്ന് കഴുകി ഇറങ്ങിയതും ഇനി എന്ത് ചെയ്യും എന്ന് വിചാരിച്ച് അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും നടന്നു.. ബാങ്കും കൊടുത്തിട്ടില്ല.. ഇല്ലേൽ നിസ്കരിക്കായിരുന്നു.. റൂമിലെ ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്തു കൊണ്ട് ഞാൻ ബാൽക്കണിയുടെ ഡോർ തുറന്ന് അങ്ങോട്ടേക്ക് നടന്നു..! ചുറ്റും ഇരുട്ട് തന്നെയാണ്.. ഒരുപാടായി ഈ ഇരുട്ട് കൂട്ടിനുള്ളത് കൊണ്ടാവാം പേടിയൊന്നും തോന്നിയില്ല... മുറിയിലെ സിറോ ബൾബിന്റെ ചെറു വെട്ടത്തിൽ അവിടിരുന്ന ചെയറിൽ ഇരുന്നു പുറത്തേക്ക് നോക്കി.. അടുത്തായി ഒരു പള്ളിയുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു.. അവിടെ നിന്നും വെട്ടം കാണുന്നുണ്ട്.. ആ വെളിച്ചം ഒഴിച്ചാൽ ബാക്കി എല്ലാ ഇടവും ഇരുട്ടാണ്...! ഒന്ന് ദീർഘ നിശ്വസിച്ച് കൊണ്ട് ഞാൻ ചെയറിലേക്ക് ചരിയിരുന്ന് ഞാൻ എന്റെ ജീവിതത്തെ കുറിച്ച് ഓർത്തു പോയി..

ഇടക്കെപ്പോഴോ ഉറക്കം കാൻപോളകളെ തഴുകാൻ തുടങ്ങിയതും ബാങ്ക് വിളി കേട്ടതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു..! ഞെട്ടലോടെ കണ്ണ് തുറന്ന് കൊണ്ട് കഴുത്തിലിരുന്ന തട്ടം തലയിലേക്കിട്ടു.. ബാങ്ക് വിളി കേട്ട് ചില വീടുകളിലെല്ലാം ലൈറ്റുകൾ തെളിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. കൊടുത്തു കഴിഞ്ഞിട്ടും കുറച്ച് നേരം അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു.. പെട്ടെന്ന് ഇരുട്ട് മാറി ചെറുതായി വെളിച്ചം വെച്ചം പോലെ.. ചിലപ്പോ എന്റെ തോന്നലാകാം..! അധിക നേരം അവിടെ ഇരിക്കാതെ എഴുനേറ്റ് മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.. മറിയുനേയും റഷയേയും തട്ടി വിളിച്ച് കൊണ്ട് വാഷ് റൂമിലേക്ക് കയറി... 🌸🌸🌸🌸 ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് കഴിക്കാനിരുന്നപ്പോൾ ഞാൻ ജാസിം വിളിച്ചപ്പോൾ പറഞ്ഞ കാര്യമെല്ലാം എല്ലാവരോടും പറഞ്ഞു.. എന്തോ ഒന്നും മറച്ചു വെക്കാൻ തോന്നിയില്ല.. സ്വന്തം വീട്ടുകാരെക്കാൾ സ്നേഹം എനിക്ക് തരുന്ന ഇവരോടല്ലാതെ മറ്റാരോട് പറയാനാ ഇനി..! "പടച്ചോനേ... അപ്പൊ ഇനി എന്ത് ചെയ്യും.. അവൻ ഇനിയും വന്നാൽ മോളെ പിടിച്ചോണ്ട് പോകില്ലേ" ആന്റിയുടെ വെപ്രാളം കാണുമ്പോ എനിക്ക് അത്ഭുതമായിരുന്നു.. ഇത്രയേറെ ഇവരെന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുവോ..? "ഇച്ചു.. നീയെന്താടാ ഇതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഇരുന്ന് കഴിക്കുന്നത്?" ആന്റിടെ ചോദ്യം കേട്ടവൻ ആദ്യം നോക്കിയത് എന്നെയാ.. ശേഷം ആന്റിയേയും..

"ഞാനെന്ത് പറയാനാ ഉമ്മ ഈ പറയുന്നത്..?" "അത് നല്ല കാര്യം.. നീയല്ലേ ഇന്നലെ അങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞത്.. അത് കള്ളം ആണെന്ന് അവൻ മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്തു.. ഇതിന് ഒരു പരിഹാരം വേണ്ടേ?" മൂത്താപ്പയുടെ ചോദ്യം കേട്ടതും അവനെന്നെ ദേഷ്യത്തോടെയൊന്ന് നോക്കി..ഇതെന്തിനാപ്പൊ..? എന്തിനായാലും വിട്ട് കൊടുക്കാതെ ഞാനും അവനെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി... കഴിക്കുന്നത് നിർത്തി അവൻ പെട്ടെന്ന് എഴുനേറ്റ് പോയതും എല്ലാവരുടേയും നോട്ടം എന്നിലേക്ക് നീണ്ടു... ഞാനതിനൊന്ന് ഇളിച്ചു കൊടുത്തിട്ട് നേരെ ഫുഡിലേക്ക് ശ്രദ്ധ കൊടുത്തു...! "ഇതിനിപ്പോ ഒരു പരിഹാരം എന്താണെന്ന് വെച്ചാൽ ഇച്ചുവും നിഹയും തമ്മിലുള്ള കല്യാണം മാത്രമാണ്.." പാച്ചുക്ക അത് പറഞ്ഞതും കഴിച്ചോണ്ടിരുന്നത് തരിപ്പിൽ കയറി... ആന്റി വെള്ളം എടുത്ത് തന്നതും അത് കുടിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ പാച്ചുക്കാനെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി...! "അത് തന്നെയല്ലേ ഞാനും ഇന്നലെ പറഞ്ഞത്... പക്ഷെ ഇവർക്ക് സമ്മതം അല്ലെങ്കിൽ നമ്മളെന്ത് ചെയ്യാനാ.."ആന്റിയുടെ മുഖം വാടിയപ്പോൾ എന്തോ എനിക്കും സങ്കടം ആയി.. "അതോർത്ത് ഉമ്മ വിഷമിക്കണ്ട.. ഇവര് രണ്ടാളും കല്യാണത്തിന് സമ്മതിക്കും.. ഉറപ്പാ" പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പാച്ചുക്ക എന്നെ നോക്കി ഇളിച്ചതും ഞാൻ കണ്ണ് മിഴിച്ചിരുന്നു.. ഇങ്ങേര്ടെ ഉദ്ദേശം എന്താ..? 💜💜💜💜

ബാൽക്കണിയിലെ കൈ വരിയിൽ പിടിച്ച് പുറത്തേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു ഇച്ചു.. അവന്റെ മനസ്സാകെ അസ്വസ്ഥതമായിരുന്നു...! തോളിലാരുടെയോ കരം പതിഞ്ഞതും ഞെട്ടലോടെ അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ചിരിച്ചോണ്ട് നിൽക്കുന്ന പാച്ചുവിനെയാണ് കണ്ടത്... "നിനക്കെന്തു പറ്റി..?" അവനെന്തെങ്കിലും ചോദിക്കും മുന്നേ പാച്ചു ചോദിച്ചത് കേട്ട് അവൻ നെറ്റിച്ചുളിച്ചു.. "എനിക്കെന്ത് പറ്റാൻ..?" "അവിടുന്ന് പെട്ടെന്ന് എഴുനേറ്റ് പോന്നത് എന്തിനാന്ന്.." അവന്റെ മുഖം ചുവന്നു.. പാച്ചുവിൽ നിന്നും നോട്ടം തെറ്റിച്ചു കൊണ്ടവൻ തിരിഞ്ഞ് കൈ വരിയിൽ പിടി മുറുക്കി.. "അത് ഇക്കാക്ക് തന്നെ അറിയില്ലേ... ഇന്നലെ തന്നെ ഉമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ടോ.. ആ മാരണത്തെ എന്നോട് കെട്ടാൻ..അതിലും ബേധം വല്ല ട്രെയിനിനും തല വെക്കുന്നതാ" "നീ ട്രെയിനിൻ തല വെക്കൊന്നും വേണ്ട.. നിനക്ക് ഇഷ്ടമില്ലേൽ ഞാൻ കെട്ടിക്കോളാം അവളെ.." പിറകിൽ നിന്നും അങ്ങനെയൊരു ശബ്ദം കേട്ട് രണ്ട് പേരും തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയതും അടുത്തേക്ക് വരുന്ന ദിലുവിനെയാണ് കണ്ടത്..! "നിനക്കിഷ്ടമാണോ അവളെ..?" പാച്ചുവാണ് അത് ചോദിച്ചതെങ്കിലും ഉത്തരം അറിയാൻ അവനെക്കാൾ തിടുക്കം ഇച്ചുവിനായിരുന്നു...! "ആഹ് ഇഷ്ടമാ.. കണ്ടപ്പോ തന്നെ ഇഷ്ടമായി.. അവളുടെ കഥ കേട്ടപ്പോ ആ ഇഷ്ടം കൂടിയിട്ടേ ഉള്ളു..i love her..."

ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ ചിരിയോടെ ഏതോ ലോകത്തെന്ന പോലെ പറയുന്ന ദിലുവിനെ കാണെ ഇച്ചുവിന് എന്തെന്നില്ലാത്ത ദേഷ്യം വന്നു... അവന്റെ കൈകൾ കൈ വരിയിൽ അമർന്നു... "എന്നാലും ഇവനാണ് അവളുടെ ഭർത്താവെന്നല്ലേ അവിടുന്ന് പറഞ്ഞത്.. പെട്ടെന്നത് നീയാകുമ്പോ എല്ലാം വേഗം മനസ്സിലാകില്ലേ.." പാച്ചുവിന്റെ പെട്ടെന്നുള്ള ചോദ്യം കേട്ട് ദിലുവിന്റെ മുഖം വാടി... "നിന്നെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ പറഞ്ഞതല്ലടാ.. ഇവർക്ക് രണ്ട് പേർക്കും സമ്മതമല്ല എന്നുണ്ടെങ്കിൽ എങ്ങനെയെങ്കിലും അവളെ നിന്നെക്കൊണ്ട് കെട്ടിക്കാം.. ആദ്യം ഞാൻ ഇവനോടൊന്ന് തനിച്ച് സംസാരിക്കട്ടെ.." അത് കേട്ടതും ദിലു ദയനീയമായി ഇച്ചുവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു.. "സമ്മതിക്കരുത്ട്ടോ.."അത് കേട്ടവൻ ചിരിക്ക് പകരം ദേഷ്യം ആണുണ്ടായത്.. ദിലു പോയതും പാച്ചു അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു..! "ഇച്ചു നീ കേട്ടില്ലേ അവൻ പറഞ്ഞത്.. നീ അവളെ കെട്ടിയില്ലെങ്കിൽ അവൻ കെട്ടിക്കോളാം എന്ന്.. ഞാൻ അതിന് സമ്മതം ആണെന്ന് പറയട്ടെ.." മറുപടിയായി കലിപ്പോടെയുള്ള അവന്റെ നോട്ടം കണ്ട് പാച്ചു ചിരിച്ചു...

"നീ തന്നെ ഒന്നാലോചിച്ചു നോക്ക്.. ഇനി അവൻ ഇങ്ങോട്ട് വരുമ്പോൾ കൂടെ വേറെയും ആൾക്കാരുണ്ടാകും.. നീയും നിഹയും തമ്മിൽ ഒന്നുമില്ലെന്ന് അറിയുമ്പോൾ അവളെ കൊണ്ട് പോകും.. അത് മാത്രമല്ല ആരും അല്ലാത്ത ഒരു കുട്ടിയെ ഇവിടെ നിർത്തിയതിന്റെ പേരിൽ ഇല്ലാ കഥ ഉണ്ടാക്കി നിന്റെ ജോലി ഇല്ലാതാക്കും.." "ഞാനിപ്പോ എന്ത് വേണം എന്നാ ഇക്ക പറയുന്നത്..?" "നീ നിഹയെ നിക്കാഹ് ചെയ്യണം.. കുറച്ച് നാളത്തേക്ക് മാത്രം മതി... സ്വന്തമല്ലെങ്കിലും അവളെനിക്ക് അനിയത്തി തന്നെയാ.. ആ അവളുടെ ജീവിതം ദുരിതത്തിലാക്കാൻ എനിക്ക് ആഗ്രഹമില്ല.." "മ്മ്..ശെരി.. എനിക്ക് സമ്മതമാ.. പക്ഷെ എല്ലാ പ്രശ്നവും ഒതുങ്ങിയാൽ പിന്നെ അതിനെ എന്റെ തലയിൽ നിന്നും ഇറക്കിക്കൊള്ളണം".....തുടരും………..........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...