Love for Unexpected💜: ഭാഗം 35

രചന: Ansiya shery

"ഇത് വേണ്ടാന്ന് വെച്ചൂടേ..?"രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിച്ചതിൻ ശേഷം മുറിയിലേക്ക് കയറാൻ നിൽക്കെ പിറകിൽ നിന്നും നിഹയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് ഇച്ചു തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. "എന്ത്?"അവൻ നെറ്റി ചുളിച്ചു. "അത് പിന്നെ...എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോകണം എന്ന് നിർബന്ധം ഉണ്ടോ?ഒഴിവാക്കിക്കൂടെ നാളത്തെ പോക്ക്" "അതെന്താ ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ ഒരു ചോദ്യം?" "ഒന്നുല്ല..ഞാൻ കാരണം ഇപ്പോൾ തന്നെ നിങ്ങൾക്കൊരുപാട് പ്രശ്നം ആയി. ഇനിയും അത് കൂട്ടേണ്ടെന്ന് കരുതി" അവന്റെ മുഖത്തെ ഭാവം മാറി അവിടെ ദേഷ്യം നിറഞ്ഞതും നിഹയൊന്ന് ഭയന്നു. "എന്താ നിന്റെ പ്രശ്നം? ഹേ.. പറ.. കുറേ ആയി ഞങ്ങൾക്ക് പ്രശ്നം ആകും ശല്യം ആകും എന്ന് പറയാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്.. ഞങ്ങളാരേലും നിന്നോട് പറഞ്ഞോടീ നീ ഞങ്ങൾക്ക് ശല്യമാണെന്ന്...ഇല്ലല്ലോ..ഇല്ല..ഇനി പറയുകയും ഇല്ല.ഞങ്ങൾക്കെല്ലാർക്കും നിന്നെ ഇഷ്ടമാണ്. പ്രത്യേകിച്ച് എനിക്ക്. എന്റെ ജീവനാടീ നീ.എനിക്ക് നിന്നെ അത്രക്കിഷ്ടാ" "എനിക്കറിയാം നിനക്കെന്നെ ഇഷ്ടമൊന്നുമല്ല. വെറുതെ നേരമ്പോക്കിന് വേണ്ടിയല്ലേ ഇതൊക്കെ പറയുന്നത്" അവളത് പറഞ്ഞതും അടുത്തുണ്ടായിരുന്ന ഫ്ലവർ വേസ്‌ അവൻ എറിഞ്ഞുടച്ചു.

ശബ്ദം കേട്ട് കേട്ട് ഓടി വന്ന മറിയു കണ്ടത് ദേഷ്യത്തിൽ നിൽക്കുന്ന ഇച്ചുവിനെയും പേടിച്ചു നിൽക്കുന്ന നിഹയേയും ആണ്. "എന്താ എന്താ ഇച്ചുക്കാ പ്രശ്നം?" "ചോദിക്ക് നിന്റെ പുന്നാര ഫ്രണ്ടിനോട്"നിഹയെയൊന്ന് തുറുക്കനെ നോക്കിക്കൊണ്ടവൻ മുറിയിലേക്ക് കയറി വാതിൽ കൊട്ടി അടച്ചതും ശബ്ദത്തിന്റെ കാടിന്യം കൊണ്ട് മറിയു ചെവി പൊത്തിപ്പിടിച്ചു. ___ "എത്രാമത്തെ തവണയാ നിഹു നീ ഈ പറഞ്ഞത്.മനസ്സിൽ പോലും ഒരിക്കലും ഞങ്ങൾ വിചാരിച്ചിട്ടില്ല" മുറിയിലെത്തിയതിന് ശേഷം മറിയുനോട് എല്ലാം പറഞ്ഞു കൊടുത്തപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ കരഞ്ഞതല്ലാതെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. "എനിക്കിപ്പോ പേടി ഇനി ഇക്ക പഴയ പോലെ ആകുമോ എന്നാ" നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ തുടച്ചവൾ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ ഞെട്ടി. "പഴയ പോലെയോ.. എന്താ മറിയു നീ ഈ പറയുന്നത്?" "മ്മ്.. നിനക്ക് അറിയാത്ത ഒരു കാര്യമുണ്ട്. ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലായിരുന്നോ. ഇക്ക ഒരു പെണ്ണിനെ സ്നേഹിച്ച കാര്യം. അന്നവൾ തേച്ചിട്ട് പോയപ്പോൾ എന്റെ ഇക്ക ആകെ മാറിപ്പോയിരുന്നു. എല്ലാത്തിനോടും ദേഷ്യം.കുളിയില്ല..

പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാറില്ല. മുറിയിൽ വാതിലും അടച്ചിരിക്കും. ഇടക്ക് വെറുതെ പൊട്ടിത്തെറിക്കും. ആകെ പുറത്തിറങ്ങുന്നത് കള്ളും കഞ്ചാവും വാങ്ങാൻ ആണ്. കുറേ പണി പെട്ടാണ് ഇക്കാനെ ഞങ്ങൾ ഈ നിലയിലേക്ക് മാറ്റിയെടുത്തത്. ഇപ്പൊ കുറച്ചായിട്ട് നിന്റെ പെരുമാറ്റം കാരണം ഇക്ക പഴയ പോലെ ആകുന്നത് പോലെ.. എനിക്ക് പേടിയാവുന്നുണ്ട്" അവളെന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞതും തിരിച്ച് കെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ പോലും കഴിയാതെ ഞാൻ നിശ്ചലയായി നിന്നു.ഹൃദയമിടിപ്പ് വല്ലാണ്ട് കൂടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ കാരണം ഇനിയും അവൻ പഴയ അവസ്ഥയിലേക്ക് പോയാൽ... "എനിക്കറിയാം നിനക്ക് ഇക്കാനെ ഇഷ്ടമല്ലെന്ന്.. എന്തായാലും ഇങ്ങനെ ഒന്നും പറയാൻ പാടില്ലായിരുന്നു.. ഇക്കാക്ക് നിന്നെ ഒത്തിരി ഇഷ്മാ. എന്നിട്ട് ഇക്കാടെ ഫീലിംഗ്സ് വെച്ച് കളിച്ചത് മോശമായിപ്പോയി" അവളെഴുനേറ്റ് ബെഡ്‌ഡിൽ പോയി കിടന്നതും എനിക്കാകെ കുറ്റബോധം തോന്നി.പറയാൻ പാടില്ലാത്തത് ആണ് പറഞ്ഞത്. പെട്ടെന്ന് വായിൽ നിന്നങ്ങനെ വന്നപ്പോൾ പറഞ്ഞു പോയതാണ്. എനിക്കറിയാം ഇച്ചുവിൻ എന്നെ ഇഷ്ടമാണ്. എനിക്കും. പക്ഷെ ഞാനവൻ ചേർന്നവളല്ല...

മുഖം പൊത്തി കുറേ നേരം ഇരുന്ന് കരഞ്ഞു.. 🌸🌸🌸🌸 "പോകാം" കയ്യിലെ വാച്ച് മുറുക്കിക്കെട്ടിക്കൊണ്ടവൻ കാറിലേക്ക് കയറി.മറിയു ബാക്കിലെ ഡോർ തുറന്ന് കയറാൻ തുടങ്ങിയതും ഇച്ചു അവളെ വിളിച്ചു. "നീ ഫ്രണ്ടിൽ വന്നിരിക്ക്" മറിയു നിഹയെ നോക്കിയതും അവൾ ഇച്ചുവിനെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്. അവനാണേൽ അവളെന്നെ ആൾ അവിടെയുണ്ടെന്ന് പോലും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല. "നിഹ ഇരുന്നോളും" "വേണ്ട നിനക്കിരിക്കാൻ പറ്റുമെങ്കിൽ ഇരിക്ക്" കടുപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു കൊണ്ടവൻ കാർ സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തതും നിഹയെ ഒന്ന് ദയനീയമായി നോക്കിയിട്ട് മറിയു ഫ്രണ്ടിൽ കയറിയിരുന്നു. ഒന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ടു കൊണ്ട് നിഹ ബാക്കിൽ കയറിയതും ഇച്ചു കാറെടുത്തു... "ഈ വളവിലേക്ക് തിരിഞ്ഞാൽ കാണുന്ന രണ്ടാമത്തെതാണ് വീട്" കുറച്ച് പോയതും നിഹ ചൂണ്ടിയ ഭാഗത്തേക്കവൻ വണ്ടി തിരിച്ചു. കാർ കയറ്റാൻ ഉള്ള സ്ഥലം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ ഗേറ്റിൻ മുന്നിൽ വണ്ടി നിർത്തി മൂന്ന് പേരും ഇറങ്ങി. __ എന്റെ വീട് കാണും തോറും ഉള്ളിലേക്ക് ഭയം ഇരച്ചു കയറുന്നുണ്ടായിരുന്നു. "മറിയു... എനിക്ക്.. എനിക്ക് പേടിയാവുന്നുണ്ടെടി... ഇനിയും അവര് വല്ലതും ചെയ്യോ.." അവളെന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ചെങ്കിലും അതിനൊന്നും എന്റെ ഉള്ളിലെ തീയെ അണക്കാൻ സാധിച്ചിരുന്നില്ല.

ഗേറ്റ് കടന്ന് അകത്തേക്ക് അവർ രണ്ട് പേരും നടന്നപ്പോഴും എനിക്കനങ്ങാൻ സാധിച്ചിരുന്നില്ല. ആ വീട് കാണും തോറും പഴയ ഓർമ്മകളൊക്കെ ഇരച്ചു കയറുകയായിരുന്നു.പെട്ടെന്നാരോ എന്റെ കയ്യിൽ പിടിത്തമിട്ടതും ഞെട്ടി തലചെരിച്ചു നോക്കിയ ഞാൻ ഇച്ചുവിനെയാണ് കണ്ടത്. അവനെന്നെ നോക്കുന്നില്ലെങ്കിലും കൈകളിൽ പിടിച്ചപ്പോൾ തന്നെ വല്ലാത്തൊരു ധൈര്യം ഉള്ളിൽ വന്ന പോലെ... അവന്റെ കൂടെ വീടിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു ബെല്ലടിച്ചു.വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടതും അറിയാതെ അവനിലുള്ള എന്റെ പിടി മുറുകി. വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് വന്ന എളേമ്മയെ കണ്ടതും ഉള്ളിൽ ഭയം വീണ്ടും നിറഞ്ഞു. "ആരാ?"ചോദിച്ചതിന് ശേഷമാണ് അവരെന്നെ കണ്ടത്.ആ മുഖം ദേഷ്യം കൊണ്ട് നിറയുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. "വന്നല്ലോ രാജകുമാരി. എവിടെപ്പോയി കിടക്കുവായിരുന്നെടി അസത്തെ നീ.. ഞങ്ങളെ നാണം കെടുത്തിയിട്ട് ഏതവന്റെ കൂടെ ആയിരുന്നെടീ നീ ഒളിച്ചോടിയത്.. നിന്നെ തിരഞ്ഞ് വന്ന എന്റെ മോനെയും കാണാനില്ല. അന്നേ കല്യാണം നടന്നിരുന്നെങ്കിൽ ഇന്ന് നല്ല സുഖത്തിൽ ജീവിക്കാമായിരുന്നു നിനക്ക്" എന്റെ നേരെ പാഞ്ഞടുത്തവർ പറഞ്ഞപ്പോൾ ചിരിയാണ് വന്നത്.. സുഖം.. അതും എനിക്ക്.. ഈ വീട്ടിൽ...

"നീ ഏതാടാ ചെറുക്കാ... ഏതായാലും ഇതിനെ ഇവിടെ വിട്ടിട്ട് അങ്ങ് പൊക്കോ.. കൊണ്ട് തന്നതിന് നന്ദിയൊന്നും പറയില്ല" 🌸🌸🌸🌸 ആ തള്ളേടെ സംസാരം കേട്ടിട്ട് എനിക്ക് ചൊറിഞ്ഞു വരുന്നുണ്ടായിയുന്നു. വന്നപ്പോൾ തന്നെ വെറുതെ പ്രശ്നമുണ്ടാക്കേണ്ട എന്ന് വിചാരിച്ചപ്പോൾ ഇവര് തന്നെ അതിന് തുടക്കമിട്ടു. വെറുതെയല്ല ആ ജാസിം ഇങ്ങനെ ആയത്. ഇവരുടെ അല്ലെ മോൻ... ഇവളാണേൽ അവരെ കണ്ടത് മുതൽ തുടങ്ങിയ കരച്ചിലാണ്. അത്രക്ക് അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ടാകും ഇവരിൽ നിന്ന്.. "ഇവിടെ വിട്ടിട്ട് പോകാൻ ആണെങ്കിൽ എനിക്ക് നേരിട്ട് വരേണ്ട ആവശ്യമില്ലല്ലോ..വേറെ ആരെയെങ്കിലും എല്പിച്ചാൽ പോരെ" ഒരു പുച്ഛച്ചിരിയോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞതും അവരെന്നെ സംശയത്തോടെ നോക്കി. "നിങ്ങൾക്ക് അറിയാമായിരിക്കും. മോൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകുമല്ലോ. ഇവളുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞ കാര്യം. ആ ഭർത്താവാണ് ഞാൻ" അവളുടെ കയ്യിലെ പിടി മുറുക്കിക്കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞതും അവളെന്നെ മുഖം ഉയർത്തി നോക്കി. എങ്കിലും അത് ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഞാൻ അവരെ നോക്കി. "ഓഹ് അപ്പൊ നീ ആയിരുന്നല്ലേ എന്റെ മോൻ പറഞ്ഞവൻ. എന്ത് കണ്ടിട്ടാടാ നീ ഇവളെ കെട്ടിയത്. സമ്മതിക്കണം നിന്നെ. കൂടെ കിടന്ന് തന്നപ്പോ ഇഷ്ടമായതാണോ. കുറേ പേരുടെ കൂടെ കിടന്നിട്ടുള്ളത് കൊണ്ട് ഇവൾക്ക് പിന്നെ നിന്നെ....." "ട്ടേ💥

" ആരും പേടിക്കണ്ട. പടക്കം പൊട്ടിയതൊന്നുമല്ല. എന്റെ കൈ ആ തള്ളേടെ കവിളിൽ പതിഞ്ഞതാ. അല്ല പിന്നെ സഹിക്കുന്നതിനും ഒരു പരിധിയില്ലേ. "പ്രായത്തിൽ മുതിർന്നത് ആണെന്ന് വെച്ച് വായിൽ തോന്നിയത് വിളിച്ച് പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ കേട്ടിരിക്കില്ല.വെറുതെ ഇല്ലാത്തത് പറഞ്ഞാൽ ഇനിയും കിട്ടും" അടി കിട്ടിയിട്ടും ഒട്ടും പേടിയില്ലാതെ എന്നെ അവർ തുറിച്ചു നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അത്ഭുതം ഒന്നും തോന്നിയില്ല.മറ്റൊരാളുടെ ഭർത്താവിനെ തട്ടിയെടുത്ത് ഭാര്യയെ കൊന്നവരല്ലേ. ഇത്രയൊക്കെ പ്രതീക്ഷിച്ചാൽ മതി. പിന്നെ ബഹുമാനം കൊടുക്കാം. പക്ഷെ ഇവരെ പോലുള്ളവർക്ക് അല്ല.അതിനുള്ള അർഹത പോലും ഇവർക്കില്ല. "പിന്നെ ഇവളെ ഇവിടെയാക്കി പോകാനോ താമസിക്കാനോ അല്ല ഞങ്ങൾ വന്നത്. ഇവളുടെ പ്ലസ് റ്റൂ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് നിങ്ങളുടെ കയ്യിലാണെന്ന് അറിഞ്ഞു. അതൊന്ന് കിട്ടിയാൽ വന്ന വഴിയേ ഞങ്ങൾ പൊക്കോളാം" "ഓഹ് അപ്പൊ അതാണ് കാര്യം. ഇവളുടെ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് എന്റെ കയ്യിലുണ്ട്. പക്ഷെ ഞാൻ തരില്ല" അവരുടെ ആ പുച്ഛം കണ്ട് വീണ്ടും തരിച്ച് കയറുന്നുണ്ടായിരുന്നു എനിക്ക്. "എന്താ സുബി അതങ്ങ് കൊടുത്തേക്ക്.എന്നാലെങ്കിലും സമാധാനം കിട്ടുമല്ലോ" അകത്ത് നിന്നും അതും പറഞ് വന്ന ആളെ കണ്ട് ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി. ജലീലങ്കിൾ.... "ഉപ്പ"അടുത്ത് നിന്ന നിഹ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ വീണ്ടും ഞെട്ടി. നിഹേടെ ഉപ്പയാണോ ജലീലങ്കിൾ... പക്ഷെ ഞാൻ അറിഞ്ഞ ജലീലങ്കിൾ ഇങ്ങനെ അല്ലല്ലോ...........തുടരും………..........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...