Love for Unexpected💜: ഭാഗം 41

രചന: Ansiya shery

ഇച്ചുവും രാഹുലും ഹാരിസും നടന്ന് പുറത്തെത്താനായതും പെട്ടെന്ന് ആരോ ഇച്ചുവിനെ പിറകിലൂടെ ചവിട്ടി വീഴ്ത്തി. നിലത്തേക്ക് കമിഴ്ന്നടിച്ചു വീണ അവന്റെ നെറ്റിയൊന്ന് ചെറുതായി മുറിഞ്ഞു. എങ്ങനെയൊക്കെയോ എഴുനേറ്റ് നിന്ന് കയ്യിലും മുഖത്തും പറ്റിയ പൊടി തട്ടിക്കൊണ്ട് അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. "നീയൊക്കെ എന്താടാ വിചാരിച്ചത്. ഞങ്ങളൊക്കെ വെറും മണ്ടന്മാർ ആണെന്നോ? ഇത്രയും വലിയ ഒരു സംഘത്തിന്റെ തലവനായ എന്നോട് വന്ന് എന്റെ പിള്ളേരെ ചോദിക്കാൻ നീ ആരാടാ? ഹേ.. നീ പറഞ്ഞ ഉടനെ തന്നെ അങ്ങ് തരുമെന്ന് കരുതിയോ? ഇവിടെ ഉള്ള പിള്ളേരെല്ലാം ഞങ്ങളുടേതാ. അതിനെ ചോദിച്ച് ഒറ്റ ഒരുത്തനും വരേണ്ട" അയാളുടെ മറുപടി കേട്ടതും ഇച്ചു തല ചെരിച്ച് ഹാരിയേയും രാഹുലിനേയും നോക്കി. ശേഷം അയാളെ നോക്കി ചുണ്ട് കോട്ടിച്ചിരിച്ചു. "പിള്ളേരെ തരാൻ പറ്റില്ലെങ്കിൽ പറ്റില്ലെന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞാൽ പോരായിരുന്നോ ബോസെ.ചവിട്ടണോ?ഹേ😡" മെല്ലെ തുടങ്ങിയത് അവസാനം ദേഷ്യത്തിലേക്ക് എത്തിയതും കാലുയർത്തി അവൻ അയാളുടെ നെഞ്ചിൻ കൂട് നോക്കി ഒരു ചവിട്ട് കൊടുത്തു. പിറകിലുണ്ടായിരുന്നവന്മാരുടെ ദേഹത്തേക്ക് വീണത് കൊണ്ട് തന്നെ അവരെല്ലാം കൂടെ നിലത്തേക്ക് വീണു.

"എല്ലാത്തിനേയും പിടിച്ചു കെട്ട്" തിരിഞ്ഞ് അകത്തേക്ക് വന്ന പോലീസുകാരേ നോക്കി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ അരയിൽ തിരുകിയ തോക്ക് പുറത്തെടുത്തു. "ഡാ ചതിക്കുവായിരുന്നല്ലേ ഞങ്ങളെ നീ.വിടടാ എന്നെ"അയാളെ പിടിച്ച പോലീസുകാരനെ നോക്കി ആക്രോഷിച്ചതും ഇച്ചു പെട്ടെന്ന് നിലത്തേക്ക് വെടി വെച്ചു. "ഒറ്റ ഒരെണ്ണം മിണ്ടിപ്പോകരുത്.മിണ്ടിയാൽ ഇനി നിന്റെയൊക്കെ തലയിലായിരിക്കും ഞാൻ വെടിവെപ്പ് നടത്തുന്നത്. നിന്റെ കയ്യിലുള്ള വാളിനേക്കാളും കത്തിയേക്കാളും ശക്തി ഇതിനുണ്ട്. അതെടുത്ത് അടുത്ത് വന്നാലേ നിങ്ങൾക്ക് കൊല്ലാൻ സാധിക്കൂ.പക്ഷെ എവിടെ ആയാലും ഇത് നിന്റെ തലയിൽ കൊള്ളിക്കാൻ എനിക്ക് സാധിക്കും" അയാൾ കലിയടക്കി ഇച്ചുവിനെ നോക്കി മുരണ്ടു.അത് കണ്ട് ഒന്ന് കോട്ടിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു. "നിന്നോടൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് ഒരു കാര്യവുമില്ലെന്നറിയാം.എന്നാലും പറയും.പിള്ളേരെ കൊണ്ട് പിച്ചയെടുപ്പിക്കാൻ പാടില്ലെന്ന് നിനക്കൊന്നും അറിയില്ലേടാ"അവന്റെ മുഖം വലിഞ്ഞു മുറുകി. "സന്തോഷത്തോടെ സ്കൂളിൽ പോയി അറിവ് നേടേണ്ട എത്രയെത്ര കുട്ടികളെ കൊണ്ട് നീയൊക്കെ പിച്ച എടുപ്പിക്കുന്നുണ്ടെടാ. പണത്തിൻ വേണ്ടി എന്ത് തോന്നിവാസവും ചെയ്യുന്ന നിന്നെപ്പോലെ കുറേ നരഭോജികൾ ഉണ്ട് ഈ ലോകത്ത്.

ഒന്നുമറിയാത്ത പിഞ്ചു കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ കണ്ണ് പോലും പിഴുതെടുത്ത് അത് കൊണ്ട് പൈസ ഉണ്ടാകുന്നവർ. ഈ നിന്റെയൊക്കെ കിഡ്നിയും കണ്ണുമൊക്കെ എടുത്താൽ എങ്ങനെ ഇരിക്കുമെടാ" "വേണ്ട സാറേ. ഇവനോടൊന്നും പറഞ്ഞിട്ട് ഒരു കാര്യവും ഇല്ല"രാഹുൽ അവന്റെ തോളിൽ തട്ടിയതും ഒന്ന് നിശ്വസിച്ചു കൊണ്ട് ദേഷ്യം അടക്കി നിർത്തി ഇച്ചു അവരെ കൊണ്ട് പോകാൻ പറഞ്ഞു. ശേഷം ഹാരിയേയും രാഹുലിനേയും നോക്കി അകത്തേക്ക് നടന്നു. അവിടെയൊരു പൂട്ടിയിട്ട മുറി കണ്ടതും അടുത്ത് കണ്ട ഒരു കമ്പിയെടുത്ത് കൊണ്ട് അവൻ അത് തല്ലിപ്പൊളിച്ചു. അകത്തേക്ക് നോക്കിയതും അവനൊന്ന് സ്തംഭിച്ചു. ജനിച്ചിട്ട് കുറച്ച് മാസങ്ങൾ മാത്രം പ്രായം ഉള്ളവർ മുതൽ പതിനഞ്ചിന് മുകളിൽ പ്രായം വരെയുള്ളവർ അതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആകെ ക്ഷീണിച്ച് കീറിപ്പറിഞ്ഞ വസ്ത്രവും അഴുക്കും നിറഞ് എല്ലും തോലും ഉന്തിയ രൂപങ്ങളായി.അവരുടെയെല്ലാം കണ്ണുകളിൽ ഭയം നിറഞ്ഞിരുന്നു.ഏതൊരു മനുഷ്യനും ആ കാഴ്ച കാണുമ്പോൾ ഒന്ന് കണ്ണ് നിറയാതിരിക്കില്ല.അവർ മൂന്ന് പേരുടേയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. "എന്ത് കോലമാടാ ഇതൊക്കെ. ഇവനൊക്കെ മനുഷ്യന്മാരാണോ. ഈ കുഞ്ഞുങ്ങളോട് ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ ചെയ്യാൻ തോന്നി ഇവർക്ക്" ഇച്ചു ഹാരിയെ നോക്കി പറഞ്ഞതും മറുപടിയൊന്നും പറയാതെ അവൻ ഇച്ചുവിന്റെ ചുമലിൽ ഒന്ന് തലോടി.

"നി.. നിങ്ങളൊക്കെ ആരാ?"അവരിൽ ഏറ്റവും മുതിർന്ന ഒരു ആൺകുട്ടി ഭയത്തോടെ ചോദിച്ചതും അവരവനെ നോക്കി. "പേടിക്കണ്ട. ഇനി മുതൽ നിങ്ങൾക്ക് സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കാം. ഇവിടെ നിന്നും കൊണ്ട് പോകാനാ ഞങ്ങൾ വന്നത്" "നിങ്ങൾ പോലീസാണോ?"അതിനവൻ മറുപടിയായി തലയാട്ടിയതും അവരിൽ സന്തോഷം നിറഞ്ഞു. ചിലരുടെ കണ്ണും നിറഞ്ഞു. "ഒരിക്കലും...ഒരിക്കലും ഇവിടെ നിന്നും രക്ഷപ്പെടാൻ പറ്റുമെന്ന് കരുതിയതല്ല. ഒരുപാട് നന്ദിയുണ്ട്" "നന്ദി വാക്ക് വേണ്ട. എല്ലാവരും പുറത്തേക്ക് വാ. ഇനി നിങ്ങൾക്ക് ഈ നരകത്തിൽ കഴിയേണ്ട ആവശ്യമില്ല" ____ രാത്രി പത്ത് കഴിഞ്ഞിട്ടും ഇച്ചുവിനെ കണ്ടില്ല. ഭയം തോന്നി നിഹക്ക്. ജീവിതത്തിൽ സമാധാനമായി ഒരു ദിവസം ചിലവഴിച്ചത് കൊണ്ടാകാം മനു വേഗം ഉറങ്ങിയിരുന്നു. മറിയുവും ജാനിയെ ഉറക്കിയതിന് ശേഷം അവരുടെ കൂടെ കിടന്നുറങ്ങി. സോഫയിൽ ഇരിപ്പുറക്കാതെ നിഹ എഴുനേറ്റ് നടക്കാൻ തുടങ്ങി. പെട്ടെന്ന് കോളിങ് ബെല്ലടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടതും അവളൊന്ന് ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് നിന്നു. ശേഷം ഫോൺ എടുത്ത് സമയം നോക്കി. "പടച്ചോനേ അവനായിരിക്കണേ അത്" സ്വലാത്ത് ചൊല്ലിക്കൊണ്ട് അവൾ വിറക്കുന്ന കാലുകളോടെ ഡോറിനടുത്തേക്ക് നടന്നു.

"ആരാ?" "ഞാനാടീ തുറക്ക്"ഇച്ചുവിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും അവളുടെ മനസ്സിൽ തണുപ്പ് പടർന്നു.വേഗം ഡോർ തുറന്ന് കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചതും അവന്റെ നെറ്റിയിലെ മുറിവ് കണ്ട് ആ ചിരി മാഞ്ഞു. കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. അവളുടെ പെട്ടെന്നുള്ള ഭാവമാറ്റം കണ്ട് അവൻ നെറ്റിചുളിച്ചു. "നിനക്കെന്താ പറ്റിയേ? എന്തിനാ കരയുന്നത്?" "ഇതെന്താ മുറി ആയിരിക്കുന്നത്. എന്താ പറ്റിയേ?😢"നെറ്റിക്ക് നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടി അവൾ ചോദിച്ചതും അവനും അപ്പോഴാണ് ആ കാര്യം ശ്രദ്ധിച്ചത്. കയ്യുയർത്തി നെറ്റിയിൽ തൊട്ടതും വേദന കാരണം വേഗം ആ കൈ മാറ്റി. "നല്ലോണം വേദനയുണ്ടോ?എന്താ പറ്റിയേ?" "അതൊക്കെ പറയാം. ഞാനാദ്യം ഒന്ന് അകത്തേക്ക് കടക്കട്ടെ.നേരം പാതിര ആയി" അവൾ പെട്ടെന്ന് ബോധം വന്നതും പിറകിലേക്ക് നീങ്ങി. അകത്തേക്ക് കടന്നവൻ ഡോർ ഭദ്രമായി അടച്ച് തിരിഞ്ഞു. "യ്യോ ദേ ചോര പോകുന്നു"അവൾ പെട്ടെന്ന് വെപ്രാളത്തോടെ പറഞ്ഞതും അവൻ തൊട്ടു നോക്കി. ശെരിയാണ്. ചോരയുണ്ട്. ഒപ്പം വേദനയും. ഇത്രയും നേരം ഒന്നും തോന്നിയിരുന്നില്ല.ഇപ്പോഴാണ് അതിന്റെ എഫക്റ്റ് കാണാൻ തുടങ്ങിയത്. "അത് കുഴപ്പമില്ല മാറിക്കോളും"

അങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും വേദന കൊണ്ട് അവന്റെ മുഖം ചുളിഞ്ഞിരുന്നു. അവൾ പെട്ടെന്ന് ഒന്ന് ഉയർന്നു. പിന്നെ ഇട്ടിരുന്ന ശാളിന്റെ തുമ്പ് കൊണ്ട് അവന്റെ നെറ്റിയിൽ അമർത്തി.അവൻ വേദന കൊണ്ട് പെട്ടെന്ന് അവളുടെ അരയിൽ പിടിത്തമിട്ടു. "അയ്യോ സോറി. ഞാൻ പെട്ടെന്ന്. ചോര കണ്ടപ്പോൾ. വേദനിക്കുമെന്ന് ഓർത്തില്ല" അവൾ ഷാൾ മാറ്റിയതിന് ശേഷം അവന്റെ മുഖം കയ്യിലേക്കെടുത്തിട്ട് നെറ്റിയിലേക്ക് ഊതിക്കൊടുത്തു. അവനൊന്ന് ഞെട്ടി അവളുടെ അരയിലെ പിടിത്തം മുറുക്കി. അവളുടെ നിശ്വാസം നെറ്റിയിൽ പതിയുമ്പോൾ വേദനക്ക് പകരം ആശ്വാസം ലഭിച്ചു. മറ്റെന്തോ വികാരം അവനെ പിടിമുറുക്കിയതും മുഖം അവളുടെ മുഖത്തോട് ചേർക്കാനൊരുങ്ങി. പെട്ടെന്നെന്തോ ബോധം വന്ന പോലെ അവളുടെ അരയിൽ നിന്നും കയ്യെടുത്ത് മാറ്റി അവളെ അകറ്റി നിർത്തി. "കല്യാണത്തിന് മുന്നേ ഇതൊന്നും ശെരിയല്ല"സ്വയം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ നെഞ്ചിൽ കൈ വെച്ചതും നിഹയുടെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞു. "എന്ത് ശെരിയല്ലെന്ന്?" "ഒന്നുമില്ല. അവരൊക്കെ ഉറങ്ങിയോ?"വിഷയം മാറ്റാനായി അവൻ ചോദിച്ചു. "മ്മ് ഉറങ്ങി. ആദ്യമായിട്ടല്ലേ ഒന്ന് സമാധാനത്തോടെ കിടക്കുന്നത്. അത് കൊണ്ട് നേരത്തെ ഉറങ്ങി രണ്ട് പേരും. മറിയുവും ജാനി മോളേ ഉറക്കി അവരുടെ കിടന്നു" "മ്മ്. നീയെന്തേ ഉറങ്ങാഞ്ഞത്?" "ഞാനുറങ്ങിയാൽ പിന്നെ വേറാര് വന്ന് വാതിൽ തുറന്ന് തരും"

"അപ്പോ സ്നേഹം ഒക്കെ ഉണ്ടല്ലേ.പക്ഷെ ഇത് പതിവാക്കേണ്ട. സമയമാകുമ്പോൾ കിടന്ന് ഉറങ്ങിക്കോണം"ആദ്യം മയത്തിൽ പറഞ് അവസാനം അലറിയതും ഇതെന്ത് ജീവി എന്ന കണക്കെ അവളവനെ നോക്കി. "അതേ ചോർ വേണ്ടേ"തിരിഞ്ഞവൻ മുറിയിലേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും അവൾ ചോദിച്ചു. "വേണ്ട കഴിച്ചിട്ടാ വന്നത്. നിങ്ങളെല്ലാവരും കഴിച്ചില്ലേ?" "ആ. അല്ല പോയ കാര്യം എന്തായി?" "ശെരിയായി. ബാക്കി ഒക്കെ നാളെ പറയാം. ഒന്ന് കിടക്കട്ടെ" അവൻ മുറിയിലേക്ക് പോയതും അവളും ലൈറ്റ് അണച്ച് മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു. ബെഡ്‌ഡിൽ കിടക്കുന്ന മൂന്ന് പേരെയും ഒന്ന് നോക്കിയതിന് ശേഷം കിടക്കാൻ തുനിഞ്ഞപ്പോഴാണ് അവളാ കാര്യം ശ്രദ്ധിച്ചത്. ഇനി സ്ഥലമില്ല. നിലത്ത് കിടക്കാനാണെങ്കിൽ വിരിക്കാൻ ഒന്നും ഇരിപ്പില്ല. അവൾ വേഗം ഇച്ചുവിന്റെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്ന് ഡോറിൽ മുട്ടി. കണ്ണ് തിരുമ്മിക്കൊണ്ട് അവൻ ഡോർ തുറന്ന് നിഹയെ നോക്കി. "ഇനി എന്താടി ഉറങ്ങാൻ ആയില്ലേ നിനക്ക്?" "അത് പിന്നെ. അവിടെ സ്ഥലമില്ല ഇനി കിടക്കാൻ. മനുവിനെ എടുത്ത് ഇവിടെ കൊണ്ട് കിടത്താമോ?" അവന്റെ മുഖത്ത് പെട്ടെന്നൊരു ചിരി വിരിഞ്ഞു. "മനു ഉറങ്ങിയില്ലേടീ.ഇനി എടുത്താൽ ഉണർന്നാലോ. അത് കൊണ്ട് നീ കിടന്നോ ഇവിടെ?😉" "ഹേയ്. അതൊന്നും വേണ്ട. കല്യാണത്തിന് മുന്നേ തെറ്റാണ് അതൊക്കെ. അവനെ എടുത്ത് കിടത്ത്" അവൾ വെപ്രാളത്തോടെ തിരിഞ്ഞ് നടന്നതും അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൾക്ക് പിറകെ ചെന്നു. മനുവിനെ എടുത്തതിന് ശേഷം അവളെ നോക്കി ഒന്ന് കണ്ണിറുക്കിയിട്ട് മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.....തുടരും………..........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...